Ο Κ. Καραμανλής και η ΝΔ ήταν αυτοί, που, το 1999, είχαν ταχθεί ενάντια στην απόφαση του Ελσίνκι, κατηγορώντας (και πολύ σωστά) τους Σημίτη και Παπανδρέου ότι με την υπογραφή τους σε εκείνη την απόφαση της ΕΕ είχαν αναγνωρίσει «συνοριακές διαφορές» μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας, πέρα και ενάντια από την πάγια θέση της εξωτερικής πολιτικής της Αθήνας, ότι δεν αναγνωρίζει στις ελληνοτουρκικές σχέσεις παρά μία και μόνο διαφορά, αυτήν την υφαλοκρηπίδας.

*

Πέντε χρόνια αργότερα, στη Σύνοδο Κορυφής των Βρυξελλών, η υπογραφή που δεσπόζει κάτω από την απόφαση της ΕΕ, στην οποία γίνεται λόγος για «εκκρεμείς συνοριακές διαφορές» μεταξύ Ελλάδας - Τουρκίας, είναι η υπογραφή του Κ. Καραμανλή...

***

Το 1999, όπως το αποκάλυψε χρόνια αργότερα πάνω στον εκνευρισμό του ο Κοινοτικός επίτροπος Φερχόιγκεν, η ελληνική πλευρά, υπό τους Κ. Σημίτη και Γ. Παπανδρέου, είχε «δεσμευτεί», ήδη από το Ελσίνκι, ότι θα προωθούσε τη (όποια) «λύση» που θα έφερναν οι «σύμμαχοι» για το Κυπριακό και η οποία εκδηλώθηκε λίγο αργότερα με τη μορφή του απαράδεκτου «σχεδίου Ανάν».

*

Πέντε χρόνια αργότερα, με αφορμή τις προχτεσινές αποφάσεις στις Βρυξέλλες, η υπογραφή της Ελλάδας και του Κ. Καραμανλή για την Τουρκία δημιουργεί το έδαφος - όπως ήδη ομολογείται - για την άσκηση νέων αφόρητων πιέσεων εις βάρος της Κύπρου, στη βάση αυτού ακριβώς του απαράδεκτου σχεδίου...

***

Να, λοιπόν, πόσο «διαφέρει» η πολιτική της ΝΔ από του ΠΑΣΟΚ. Οσο ακριβώς διαφέρει και το «ευχαριστούμε τις ΗΠΑ» από το «ανήκομεν εις την Δύσιν»...