ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Σε ρόλο «μπράβου» των εφοπλιστών

Η κυβέρνηση επείγεται να προωθήσει το τεμάχισμα και ξεπούλημα «φέτα - φέτα» του Οργανισμού Λιμένος Πειραιά. Παρότι, όμως, τα κέρδη του τελευταίου ανέρχονται κάθε χρόνο σε αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ, οι επίδοξοι αγοραστές (μεγάλες εφοπλιστικές και μεταφορικές εταιρίες) απαιτούν την προηγούμενη «εξυγίανσή» του, για να «αγοράσουν». Με άλλα λόγια, να χτυπηθούν και να ισοπεδωθούν τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των λιμενεργατών και των λοιπών εργαζομένων στον ΟΛΠ.

Ετσι, ανέλαβε τη «βρώμικη δουλιά» ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας. Κι αν θέλετε να καταλάβετε, τι καθεστώς ονειρεύονται και θέλουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες - αλλά και την ...ποιότητα του υπουργού - διαβάστε τι δήλωσε τις προάλλες: «Με τα λεφτά που δίνω για τους λιμενεργάτες θα προσλάβω 1.600 εργαζόμενους, 400 ανά 8μηνο, να φάει ο άνεργος ψωμάκι».

Οκταμηνίτες «σκλάβους», με μεροκάματο τρεις κι εξήντα, θέλει ο κ. Κεφαλογιάννης. Οσο για τον ...πόνο του υπουργού για τους ανέργους, να σημειώσουμε ότι δε θέλει ούτε να ακούσει το βασικό αίτημα των λιμενεργατών, που δεν είναι άλλο, από το να γίνουν οι απαραίτητες προσλήψεις (υπάρχουν 400 κενές οργανικές θέσεις, με βάση τον παλιό και ξεπερασμένο Οργανισμό - στην πραγματικότητα, τα κενά είναι πολύ περισσότερα). Τους υποχρεώνει, να δουλεύουν 16 και 18 ώρες το 24ωρο, σε πολύ σκληρές και επικίνδυνες συνθήκες, για να τους ονομάζει μετά ...αριστοκράτες.

Ο «μολυσμένος»

Να «παγώσει» η διαδικασία των δημοψηφισμάτων για το «ευρωσύνταγμα» ζήτησε ο πρόεδρος της Κομισιόν, Χοσέ Μανουέλ Μπαρόζο, δηλώνοντας ότι φοβάται πως η «μόλυνση» των απορριπτικών αποτελεσμάτων θα επεκταθεί μετά τα ηχηρά «ΟΧΙ» στη Γαλλία και στην Ολλανδία. Ναι, για «μόλυνση» μίλησε ο άθλιος, εκφράζοντας την απέχθεια των ηγεσιών της ΕΕ για τους λαούς της Ευρώπης και εκδηλώνοντας τον τρόμο του ευρωενωσιακού κατεστημένου μπροστά στη λαϊκή αφύπνιση!

Αλλά, κι αν σταματήσουν τα δημοψηφίσματα, κι αν περάσει το «ευρωσύνταγμα» με την ψήφο των «υποτακτικών» στα διάφορα κοινοβούλια - όπως έγινε στη χώρα μας - αυτό το αντιλαϊκό καπιταλιστικό κατασκεύασμα δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτό στη συνείδηση των λαών της Γηραιάς Ηπείρου. Κι ας το χωνέψει ο Μπαρόζο ότι μολυσμένος είναι αυτός κι όλο το «σινάφι» του κι όχι οι λαοί που διατηρούν την αξιοπρέπεια και την περηφάνια τους...

«Γράφουν» αράδα στη Λάρισα!

Σε καθημερινό «σαφάρι» επιδίδεται η Τροχαία στη Λάρισα, κυνηγώντας ό,τι κινείται και σταθμεύει στην πόλη. Οι εντολές του διοικητή προς τους τροχονόμους είναι να μην αφήνουν τίποτα και κανένα να ξεφύγει και οι κλήσεις που κόβονται είναι πάμπολλες. Την ίδια τακτική ακολουθεί και ο Δήμος Λαρισαίων, εξαπολύοντας τους δημοτικούς τροχονόμους.

Και ναι μεν η παρανομία πρέπει να ελέγχεται, αλλά η υπερβολή έχει και τα όριά της. Πολύ περισσότερο που ούτε η Τροχαία, ούτε ο δήμος έχουν λύσει προβλήματα που θα διευκόλυναν τους οδηγούς να μην παρανομούν. Για να βρει κάποιος να παρκάρει στο κέντρο της Λάρισας, χρειάζεται να ψάχνει ώρα πολλή, μέσα σ' ένα ανυπόφορο κυκλοφοριακό χάος. Και οι τροχονόμοι, αντί να βοηθούν τους οδηγούς, καιροφυλακτούν και παραμονεύουν να κάνει κάποιος παράπτωμα για να τον γράψουν.

Βεβαίως, οι υπεύθυνοι της αστυνομίας και του δήμου «τρίβουν τα χέρια» τους, καθώς τα πρόστιμα των κλήσεων γεμίζουν τα ταμεία...

Κοροϊδεύουν

Προφανώς, όταν οι κυβερνητικοί αρμόδιοι και διάφοροι βουλευτές της ΝΔ λένε και ξαναλένε, τις μέρες αυτές, ότι η κυβέρνηση παρέχει την «απόλυτη και ρητή κρατική εγγύηση», για όλους όσοι είναι σήμερα ενταγμένοι στο ΙΚΑ ή ενταχθούν από δω και πέρα, σχετικά με το ύψος των συντάξεων και τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης, εννοούν τη χρονική περίοδο της παρούσας Βουλής. Παρέχουν, δηλαδή, την «απόλυτη και ρητή κρατική εγγύηση», για άλλα τρία, περίπου, χρόνια. Κι αυτό, εάν δε γίνουν εκλογές νωρίτερα. Αλλωστε, για την επόμενη Βουλή και κυβέρνηση, δεν μπορούν και δε νοείται να παίρνουν ευθύνες. Κι όχι μόνο, γιατί κανείς δε γνωρίζει το όποιο αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών. Αλλά και γιατί, οι ίδιοι έχουν πει ότι τότε θα αντιμετωπιστεί το «γενικό πρόβλημα του Ασφαλιστικού»...

Ας αφήσουν, λοιπόν, τις υποκρισίες και τις κοροϊδίες. Στο κάτω κάτω της γραφής, δεν τρώει κουτόχορτο ο κόσμος...

Η «κρεατομηχανή» της μπάλας

Οταν ο 28χρονος Καμερουνέζος ποδοσφαιριστής Μαρκ Βιβιέν Φοέ έπεφτε νεκρός μέσα στον αγωνιστικό χώρο τέτοια εποχή, το 2003, κατά τη διάρκεια ενός ποδοσφαιρικού αγώνα στο πλαίσιο του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών, ξαφνικά, η παγκόσμια ποδοσφαιρική πιάτσα έδειξε συγκλονισμένη. Τα επίσημα αίτια του θανάτου του Φοέ ήταν ανεύρυσμα αορτής. Τα ...ανεπίσημα τα είχαν διαγνώσει πολύ πιο νωρίς οι συναθλητές του. Οπως ο Βραζιλιάνος Ριβάλντο, ο οποίος είχε πει ένα χρόνο πριν από το θάνατο του Φοέ: «Κάποια στιγμή θα πεθάνουμε στο γήπεδο». Εννοώντας το απάνθρωπο των επιλογών της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου να δημιουργεί διοργανώσεις, στις οποίες συμμετέχουν οι ποδοσφαιριστές συνεχώς και αδιάκοπα, χωρίς να υπάρχει χρόνος ανάπαυσης.

Το καλοκαίρι του 2003, όλοι συγκλονίστηκαν από το θάνατο του Φοέ. Ολοι, εκτός από τους παράγοντες της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου και τους διοικούντες των διαφημιστικών εταιριών. Ο δικός τους πανικός είχε να κάνει με το γεγονός ότι θα μπορούσε ένα τέτοιο συμβάν να διακόψει τη διοργάνωσή τους. Και, άρα, να χαθούν πολλά εκατομμύρια δολάρια από τα τηλεοπτικά δικαιώματα και τις διαφημίσεις. Ετσι, η διοργάνωση συνεχίστηκε, εμπλουτισμένη με κάποια μικρά ...μνημόσυνα για τον Φοέ.

Δύο χρόνια μετά, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Το Κύπελλο Συνομοσπονδιών διεξάγεται κανονικά. Τα κορμιά των ποδοσφαιριστών συνεχίζουν να παίζουν μπάλα στην αρένα που έχουν φτιάξει οι πολυεθνικές για να πλουτίζουν και ο τζόγος των στοιχημάτων αναζωογονείται κάπως, μια και το καλοκαίρι τα εθνικά πρωταθλήματα έχουν ολοκληρωθεί. Οι πελάτες ποντάρουν στα ονόματα των Ροναλντίνιο, Ζαγοράκη, Κρέσπο κ.ά. και γεμίζουν τα ταμεία των μεγάλων γραφείων στοιχημάτων...

Οσο για τους αθλητές; Θα το αντέξουν κι αυτό. Πώς; «Εκανα χρήση κρεατίνης όλα τα χρόνια που έπαιζα στη Γιουβέντους. Η κρεατίνη με έκανε να αυξήσω το βάρος μου. Την έπαιρνα επίσης και στα ημίχρονα των αγώνων». Τάδε έφη Ζινεντίν Ζιντάν, πριν από μερικά χρόνια, μιλώντας για τη θητεία του στη Γιουβέντους. Και ο συμπαίκτης του Ντελ Πιέρο συμπλήρωνε: «Τον προηγούμενο μήνα από τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, το 1998, έπαιρνα 10 χάπια με διαφορετικό χρώμα κάθε δύο μέρες. Μας είπαν ότι πρόκειται για βιταμίνες...». Να θυμίσουμε ότι το καλοκαίρι του 1998 ο Τσέχος προπονητής της Ρόμα, Ζντένεκ Ζέμαν, είχε καταγγείλει στον Τύπο τη γενικευμένη χρήση αναβολικών στο ιταλικό ποδόσφαιρο. «Ολόκληρες πολυεθνικές, με τα φαρμακευτικά τους εργαστήρια, στηρίζονται στην εικόνα που έχει το άθλημα περνώντας μέσα από την τηλεόραση», είχε δηλώσει ο ίδιος το 2000. (Αποσπάσματα από το βιβλίο των Ν. Μπογιόπουλου - Δ. Μηλάκα «ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ: Μια θρησκεία χωρίς απίστους»).

Αυτό είναι το δημιούργημα της FIFA, της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και των μεγάλων πολυεθνικών χορηγών. Μια μεγάλη κρεατομηχανή, που αλέθει και κατασπαράζει ανθρώπινες ζωές μόνο και μόνο για να πλουτίσει το κύκλωμά τους. Αυτό ...«απολαμβάνουμε» αυτές τις μέρες στις τηλεοράσεις μας. Αυτό θα συνεχίσουμε να «απολαμβάνουμε», όσο ο αθλητισμός, στα πλαίσια του καπιταλισμού, είναι ένα ακόμα πιόνι στη σκακιέρα της εκμετάλλευσης του μεγάλου κεφαλαίου.

Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ

Τα ... μπερδεμένα

Γρηγοριάδης Κώστας

ΠΟΛΛΑ ΜΠΕΡΔΕΜΑΤΑ υπάρχουν τις μέρες αυτές στα ...υψηλά κλιμάκια της ΕΕ, με αφορμή τη διαμόρφωση του ευρωενωσιακού προϋπολογισμού. Το γεγονός, βέβαια, δεν κάνει σε κανέναν εντύπωση κι ας κάνουν διάφοροι ότι εκπλήσσονται. Ούτως ή άλλως, οι «λυκοφιλίες» μεταξύ των «μεγάλων» ήταν δεδομένες. Τώρα προσθέστε και τα ...νευράκια από τα «όχι» στα δημοψηφίσματα για τη συνθήκη του «ευρωσυντάγματος» και ...καταλαβαίνετε.

Φυσικά, η όλη συζήτηση, τα παζάρια και οι διαπραγματεύσεις αφορούσαν σε περικοπές και κατευθύνσεις των κονδυλίων, άσχετες με τις πραγματικές ανάγκες των ευρωπαϊκών λαών. Μόνον, που η κάθε κυβέρνηση έχει πλέον μεγαλύτερες ...αγωνίες και ζητά αυξημένο μερίδιο, για να ανασχέσει την κοινωνική αγανάκτηση που εισπράττει στη χώρα της.

Ανεξάρτητα, όμως, από τα «προβλήματα» των συμμετεχόντων, ο κανόνας παραμένει: Ο λόγος των «μεγάλων» έχει μεγαλύτερη βαρύτητα και πέραση, από το λόγο των «μικρών». Οπότε καταλαβαίνετε...

Ε, ΛΟΙΠΟΝ, ΕΧΟΥΝ πλάκα οι δικομματικοί εταίροι και οι κάθε λογής «οπαδοί» και θεραπαινίδες τους.

Ποιον συμφέρει η κυβερνητική ρύθμιση για το Ασφαλιστικό των τραπεζοϋπαλλήλων, ρωτήθηκε ο βουλευτής της ΝΔ και πρώην πρόεδρος της ΔΑΚΕ, Γ. Μανώλης, από το κρατικό ραδιόφωνο. Και η απάντηση ήταν η εξής: «Συμφέρει τους τραπεζίτες».

Παπαγεωργίου Βασίλης

Και εξήγησε: «Τα Ταμεία τους έχουν ελλείμματα και πηγαίνοντας στο ΙΚΑ θα μειωθούν αυτά τα ελλείμματα. Απλά πράγματα». Βέβαια, έσπευσε να συμπληρώσει ότι όσα κάνει η κυβέρνηση αποτελούν εφαρμογή του «νόμου Ρέππα, του ΠΑΣΟΚ».

Και ο γνωστός για τη σταθερότητα των φιλοΠΑΣΟΚικών του απόψεων Γ. ΚΑΡ. στη χθεσινή «Ελευθεροτυπία» σχολιάζει: «Φυσικά, υπάρχει μια απλή απορία: Ποιος την υποχρεώνει να το κάνει; Ας φανεί φιλεργατική κι ας μην τον εφαρμόσει. Αλλά δεν το κάνει. Κάνει κάτι χειρότερο. Τα φορτώνει στο ΙΚΑ και γαία πυρί μειχθήτω».

Και δε λέμε, εύλογη και βάσιμη είναι η «απλή απορία» του συναδέλφου, αλλά έχουμε και μεις μια: Αλλαξε γνώμη και θεωρεί, πλέον, το νόμο Ρέππα αντεργατικό; Πάντως, αν συμβαίνει αυτό, αποτελεί μια ...πρόοδο.

Βάζει «πλάτες» το ΠΑΣΟΚ

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πριν από ένα μήνα, η προτεινόμενη από την κυβέρνηση διάταξη, με την οποία το κράτος θα «νοικιάσει» 35 κρεβάτια Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) από τον ιδιωτικό τομέα και συγκεκριμένα από το νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν», χαρακτηριζόταν από το ΠΑΣΟΚ ως «νεοφιλελεύθερη πολιτική που ανοίγει την πόρτα στην ιδιωτικοποίηση». Κι έτσι είναι. Με τη διάταξη αυτή, για παράδειγμα, θα πριμοδοτηθεί με δημόσιο χρήμα ένα ιδιωτικό νοσοκομείο, δήθεν κοινωφελούς και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα. Πολύ περισσότερο, που την ίδια ώρα, υπάρχουν περίπου 150 κρεβάτια σε ΜΕΘ δημοσίων νοσοκομείων, τα οποία δε χρησιμοποιούνται ελλείψει προσωπικού...

Προχτές, όμως, όταν η προαναφερόμενη διάταξη συζητούνταν στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, ο υπεύθυνος του Τομέα Υγείας του ΠΑΣΟΚ, Ε. Βενιζέλος - αιφνιδιάζοντας ακόμη και τον εισηγητή του κόμματός του, ο οποίος είχε αρχικά ταχθεί κατά της συγκεκριμένης διάταξης - δήλωσε τη συμφωνία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προς μεγάλη χαρά του υπουργού Υγείας.

Τι μεσολάβησε, άραγε, στον έναν αυτό μήνα και άλλαξε θέση το ΠΑΣΟΚ; Δε γνωρίζουμε. Ο δε Ε. Βενιζέλος δεν έδωσε την παραμικρή εξήγηση. Το πιθανότερο είναι ότι η πρακτική του ΠΑΣΟΚ προσαρμόζεται στις σαφείς και κατηγορηματικές, περί «αντικρατικιστικής» πολιτικής, θέσεις του αρχηγού του.

Η... εξάρτηση της «Αυγής»

«Σε μονάδα χορήγησης βουπρενορφίνης του ΟΚΑΝΑ στη Λάρισα, τη χορηγία την είχαν αναλάβει νοσηλευτές, καθώς δεν υπήρχε ούτε ένας γιατρός». «Απ' τα 1.600 άτομα που βρίσκονται στα προγράμματα συντήρησης, μόλις τα 10 - 15 φτάνουν στη Μονάδα Κοινωνικής Επανένταξης». «Για τις 5 Μονάδες Υποκατάστασης στην Αθήνα αναλογεί μόνο μια Μονάδα Κοινωνικής Επανένταξης και καμία για τις 3 Μονάδες στη Θεσσαλονίκη». Τα παραπάνω ειπώθηκαν σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου από τους εργαζόμενους στον ΟΚΑΝΑ και δεν αφήνουν περιθώρια για παρεξηγήσεις: Η θεραπεία υπονομεύεται, η συντήρηση ενισχύεται.

Ωστόσο, η «Αυγή», ή δεν άκουσε τα λεγόμενα των εργαζομένων ή έδωσε τη δική της ερμηνεία στα γεγονότα. Εξάλλου δεν είναι η πρώτη φορά που η «Αυγή» ταυτίζεται με την ηθική και την πολιτική των κυρίαρχων τάξεων στο θέμα των ναρκωτικών. Και προφανώς αγνοεί ότι η πρώτη υπουργική απόφαση (επί Κρεμαστινού), για την αρχική λειτουργία των μονάδων χορήγησης υποκαταστάτων προέβλεπε ως τελικό στόχο την απεξάρτηση. Ομως, η «Αυγή» έχει «απεξαρτηθεί» απ' την απεξάρτηση, αγνοώντας ότι η χρήση δεν εξαντλείται στη μία ή την άλλη ουσία, αλλά είναι τρόπος ζωής και όσο ο τοξικομανής θεωρείται ότι πάσχει από «χρόνια νόσο», τότε μοιραία δημιουργούνται κοινωνίες που αντί να θεραπεύουν τοξικομανείς, τους «ξεφορτώνονται» στη συντήρηση.

Πίστα το Θέατρο Βράχων;

Στα βράχια του έχουν φιλοξενηθεί αφιερώματα σε «ονόματα», που με το έργο τους μιλούν και θα μιλούν στις καρδιές μας, εκδηλώσεις θεατρικών ομάδων και μουσικών σχημάτων, που προάγουν τη σημασία της συλλογικής προσπάθειας και της ερασιτεχνικής πολιτιστικής δημιουργίας. Μιλάμε για το χώρο του Θεάτρου Βράχων «Μελίνα Μερκούρη» του Δήμου Βύρωνα, έναν από τους πιο όμορφους συναυλιακούς χώρους της πρωτεύουσας, όπου - απ' ό,τι μαθαίνουμε - προβλέπεται να «τραγουδήσουν» πρώην παίκτες του «Φέιμ Στόρι». Προφανώς, κάποιοι θέλουν να «μεταλλάξουν» το Θέατρο σε νυχτερινή πίστα...

Να τους ζήσει!

Ο ...πελαργός «(ξανα)χτύπησε» στο «Ρ». Ο δικός μας Χρήστος Μανταλόβας, του Εργατικού Ρεπορτάζ, και η γυναίκα του Ελένη, χτες το μεσημέρι, έφεραν στον κόσμο ένα υγιέστατο αγοράκι. H Διεύθυνση και το προσωπικό του «Ρ» τους εύχονται ολόψυχα να τους ζήσει, υγεία και ευτυχία στο νέο μέλος της οικογένειας.

Ευρωπαϊκή «περισυλλογή»

Σε περίοδο «περισυλλογής» - λένε - περνάει η Ευρωπαϊκή Ενωση, μετά την απόφαση της Συνόδου Κορυφής των Βρυξελλών για την αναστολή της διαδικασίας επικύρωσης του «ευρωσυντάγματος». Προφανώς, αυτήν την απόφαση των «είκοσι πέντε» - εκτός από τις αντιθέσεις τους - πρέπει να την εντάξουμε και στις συνέπειες του «ΟΧΙ» των Γάλλων και των Ολλανδών, αλλά και στα μηνύματα από τις διαθέσεις των λαών και στις χώρες όπου είχαν προγραμματιστεί δημοψηφίσματα. Μικρή απόδειξη, δηλαδή, της ισχύος και της αποτελεσματικότητας της λαϊκής αντίστασης και της ανυπακοής.

Το γεγονός ότι οι ηγέτες των κρατών - μελών της ΕΕ υποχρεώνονται να αναδιπλωθούν μπροστά στη λαϊκή κατακραυγή δε σημαίνει ότι παραιτούνται από το στόχο τους. Δηλαδή, την προώθηση όλων των αντιδραστικών μέτρων και ρυθμίσεων, που περιλαμβάνει το «ευρωσύνταγμα», ίσως με έναν άλλο τρόπο, μιαν άλλη μεθόδευση. Και, από την άποψη αυτή, η «περισυλλογή» τους αποσκοπεί στο να μελετήσουν και να προσδιορίσουν αυτόν τον τρόπο.

Ηδη, στους κόλπους της ΕΕ, έχουν διατυπωθεί πολλές προτάσεις, για το πώς θα αντιμετωπιστεί, ή πώς θα παρακαμφθεί, το λαϊκό «ΟΧΙ» από τη Γαλλία και την Ολλανδία. Και μόνον αυτό δείχνει ότι οι ιθύνοντες της ΕΕ αρνούνται να δεχτούν το «μήνυμα» - όπως, άλλωστε, ήταν αναμενόμενο - επιχειρώντας, ταυτόχρονα, να το φέρουν στα μέτρα τους. Δε θέλουν να δεχτούν ότι το «ΟΧΙ», εκτός των άλλων, σηματοδοτεί την αμφισβήτηση και την αντιπαράθεση στο ίδιο το οικοδόμημά τους.

Μεταξύ των άλλων, μεθοδεύουν τον «τεμαχισμό» του «ευρωσυντάγματος», ώστε να επιτύχουν, χωρίς αντιδράσεις, την προώθηση των κρισιμότερων διατάξεών του με αποφάσεις των Συνόδων Κορυφής και άλλων οργάνων της ΕΕ. Δηλαδή, αφού προς το παρόν δεν κατάφεραν να το περάσουν από την πόρτα, θα προσπαθήσουν να το περάσουν από τα παράθυρα.

Η εμμονή τους δε συνιστά μόνο προσβολή για τους λαούς και τη θέληση τους, αλλά και απόδειξη ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι ένας οργανισμός, ο οποίος, από την ιδρυτική του διακήρυξη, τη σύσταση και τη φύση του, κινείται στην τροχιά της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης. Δηλαδή, με λίγα λόγια, δεν μπορεί παρά να είναι ένα ιμπεριαλιστικό οικοδόμημα εξυπηρέτησης των αναγκών και των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Να είναι η Ευρώπη των μονοπωλίων, του πολέμου, της καταστολής.

Για τους εργαζόμενους σε κάθε χώρα - μέλος, δεν υπάρχει κανείς λόγος «περισυλλογής». Γι' αυτούς ανοίγεται πια μια άλλη προοπτική, σε ριζικά διαφορετική κατεύθυνση από την ΕΕ. Για την Ευρώπη της ισότιμης συνεργασίας, της ειρήνης, της αλληλεγγύης, της κοινωνικής προόδου, του σοσιαλισμού.