Αυτά είπε μιλώντας χτες στο ραδιοφωνικό σταθμό Φλας, ο πρώην υπουργός της ΝΔ και νυν βουλευτής - εκλεγείς με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ - Στ. Μάνος, υπεραμυνόμενος των νεοφιλελεύθερων θέσεών του για την πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου των καταστημάτων.
Οταν μάλιστα ο δημοσιογράφος του έθεσε το ερώτημα αν πιστεύει πως «το πείραμα του Γ. Παπανδρέου να σας συμπεριλάβει στις εκλογικές λίστες του ΠΑΣΟΚ έχει πετύχει», εκείνος έδωσε την εξής, διπλωματική, αλλά «σοφή», απάντηση: «Από όλα όσα έχει κάνει μέχρι στιγμής αυτό ήταν ίσως η σοφότερη κίνηση»...
Τα σχόλια, αν ο Στ. Μάνος είναι ο ...μόνος θιασώτης του άκρατου νεοφιλελευθερισμού στο ΠΑΣΟΚ ή υπάρχουν και πολλοί άλλοι, είναι δικά σας. Αλλωστε, το ΠΑΣΟΚ το παίζει απ' όλα, για να κάνει καλά τη δουλιά του. Και με τη νεοφιλελεύθερη διαχείριση και τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και με κοινωνικό προσωπείο, τώρα που είναι αντιπολίτευση για να επιβάλει την «κοινωνική συναίνεση». Και, βέβαια, πολύ «σοφά», για το ΠΑΣΟΚ, έπραξε ο Γ. Παπανδρέου που συμπεριέλαβε τον Στ. Μάνο στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, για να 'χει επίσης απ' όλα και να επιτρέπει στον πρόεδρό του, όταν δεν μπορεί να κρύψει το νεοφιλελευθερισμό του, να διαχωρίζει τη θέση του από ακραίες νεοφιλελεύθερες απόψεις του Στ. Μάνου και να το παίζει ...σοσιαλιστής!
Εχει χάσει λέει τον ύπνο του ο υπουργός Απασχόλησης Πάνος Παναγιωτόπουλος από την ύπαρξη των ανέργων. Το είπε με τόσο δραματικό τρόπο που λίγο ακόμα και θα τον πιστεύαμε, αν δεν ξέραμε ποιος είναι αυτός που το λέει και τι κάνει για να υπηρετήσει το σύστημα που στηρίζεται στην ύπαρξη των ανέργων.
Αλλωστε πέρα από τα λόγια, τα ίδια του τα έργα κραυγάζουν. Γι' αυτό και όταν ξανασκεφτήκαμε τα λόγια του είπαμε πως δε λέει ψέματα. Πράγματι ξενυχτά ο Παναγιωτόπουλος, όχι βέβαια για την εξαφάνιση της ανεργίας, αλλά για το πώς η ύπαρξη των ανέργων θα αβγατίσει κι άλλο τα κέρδη των αφεντικών του.
Πολυδιαφημίστηκε, και για κάποιους δικαίως, η συναυλία των «Σκόρπιονς» που έγινε στο στάδιο Καραϊσκάκη. Αυτό που παραδιαφημίστηκε όμως, ήταν εκείνο το τραγούδι του συγκροτήματος, «Wind of change» (άνεμος της αλλαγής), που, όπως έλεγαν και οι παρουσιαστές των δελτίων ειδήσεων στο σπικάζ της είδησης, συνόδευσε την κατάρρευση του τείχους του Βερολίνου. Και βεβαίως τα περισσότερα πλάνα από τη συναυλία ήταν από αυτό το τραγούδι.
Από τότε που γράφτηκε το τραγούδι μέχρι και σήμερα, φαίνεται πως οι Σκορπιοί άλλους ανέμους αλλαγής είδαν να συντελούνται σε όλο τον κόσμο. Οι χιλιάδες πρόσφυγες, οι νεκροί από την πείνα και την εξαθλίωση σε πολλές χώρες από αυτές που εννοούν στα τραγούδια τους, τα χιλιάδες θύματα του ιμπεριαλιστικού πολέμου του ΝΑΤΟ, που προκάλεσαν οι - προσωρινά - νικητές, τους οποίους υμνούν με κομψό τρόπο στο συγκεκριμένο τραγούδι, προφανώς δεν ήταν και ό,τι καλύτερο θα φαντάζονταν οι δημιουργοί...
Μια λοιπόν και διαψεύστηκαν, αφού «τα παιδιά του αύριο...» δεν μπορούν να ονειρεύονται γιατί πολλά από αυτά δολοφονούνται από τα ΝΑΤΟικά στρατεύματα, είτε στο Ιράκ, είτε στη Σερβία, είτε στο Αφγανιστάν, τουλάχιστον ας αποφεύγουν το συγκεκριμένο τραγούδι στις συναυλίες και ας κρατήσουν το σφύριγμα της εισαγωγής... Ας σταματήσουν, λοιπόν, να προκαλούν τα εκατομμύρια βασανισμένων σε όλο τον πλανήτη από τον «άνεμο της αλλαγής» που τους σαρώνει στο πέρασμά του.
Μάλλον θα έπρεπε να μας πληροφορήσει το υπουργείο σχετικά με το πόσες από αυτές τις παραλίες ανήκουν σε ιδιώτες η σε συμπράξεις ιδιωτών με δημοτικούς φορείς. Ετσι για να καταλάβουμε την πραγματικότητα.
Μια άθλια πραγματικότητα που λέει πως ενώ κατοικούμε σε μια από τις χώρες με τη μεγαλύτερη ακτογραμμή σε ολόκληρη την Ευρώπη πρέπει ...να πληρώνουμε για το στοιχειώδες αγαθό τού να μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στη θάλασσα.
΄Η ακόμα χειρότερα ορισμένες από τις ομορφότερες και καλοδιατηρημένες παραλίες μας να είναι απαγορευμένες για τον Ελληνα πολίτη, αφού διατίθενται για τον ...υψηλό τουρισμό και τα «μεγάλα πορτοφόλια».
Ολα αυτά την ώρα που οι μισθωτοί οι οποίοι φέτος θα κάνουν λιγότερες ή και καθόλου διακοπές για οικονομικούς λόγους πληθαίνουν και όχι φυσικά γιατί δεν έχουν διάθεση, αλλά γιατί δεν έχουν χρήματα.
ΠΑΡΑΤΗΣΕ ΤΙΣ διακοπές του κι εμφανίστηκε χτες στη Βουλή ο Γιώργος Παπανδρέου για να υποσχεθεί ότι θα καταργήσει τις «μονομερείς ρυθμίσεις» της κυβέρνησης για το ωράριο όταν το ΠΑΣΟΚ έρθει στην εξουσία!
Δεν ήταν και ...πολύ δύσκολη υπόσχεση ομολογουμένως. Πρώτον γιατί ουδείς γνωρίζει πότε θα έρθει - αν έρθει - το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Αλλά ακόμη και σε αυτή την περίπτωση είναι διασφαλισμένος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Το τι σημαίνει «μονομερείς ρυθμίσεις» μπορούν ωραιότατα να το εξετάσουν τότε.
Ακόμη και συγκεκριμένες διατάξεις να αλλάξουν, θα αντικατασταθούν από παρόμοιες, αφού αυτή είναι η πολιτική θέση του ΠΑΣΟΚ για το θέμα...
Πάντως, με τις υποσχέσεις για κατάργηση νόμων το ΠΑΣΟΚ έχει μια παλιά παράδοση. Θυμάστε τότε που έλεγε ότι θα ...καταργήσει τους αντιασφαλιστικούς νόμους της κυβέρνησης Μητσοτάκη; Ακόμα στην ελληνική νομοθεσία βρίσκονται.
Αυτό επιβάλλει το άμεσο καθήκον που έχουμε, για να ενημερώσουμε τους εργάτες και τις εργάτριες, τους εργατοϋπαλλήλους. Να μιλήσουμε για την απεργία στις 26 Ιούλη, να τους πείσουμε να ξεπεράσουν την όποια αναστολή, την πίεση της εργοδοσίας, να κινητοποιηθούν και να πάρουν μέρος στην απεργία και στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ.
Για να ακουστεί δυνατά η φωνή της εργατικής τάξης, να μπει ένα ακόμα λιθάρι στον αγώνα ενάντια στο κεφάλαιο, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, να μπουν γερές βάσεις για την κλιμάκωση της πάλης.
Η δουλιά που κάνουμε σήμερα δυσκολεύει τον αντίπαλο, βάζει εμπόδια στην αντεργατική πολιτική της ΝΔ, αποκαλύπτει τη δημαγωγία του ΠΑΣΟΚ, τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της πολιτικής του. Ξεσκεπάζει την Ευρωπαϊκή Ενωση, δείχνει πόσο οδυνηρός είναι ο Ευρωμονόδρομος, φέρνει στην ημερήσια διάταξη την αναγκαιότητα βαθιών αλλαγών.
Αυτή την ώρα που το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ δίνουν τη μάχη της απεργίας στις 26 Ιούλη, οι φίλοι, οι ψηφοφόροι του Κόμματος μπορούν να βοηθήσουν πολύ στους χώρους δουλιάς, στις λαϊκές συνοικίες, στα συνδικάτα, ώστε να μπουν περισσότεροι εργαζόμενοι στον απεργιακό αγώνα, να έρθουν περισσότερες δυνάμεις στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ. Αυτό πρέπει και μπορούμε να το πετύχουμε.
Μπορούμε να μετρήσουμε ουσιαστικά αποτελέσματα και η πείρα που θα συγκεντρώσουμε να δώσει δύναμη στην κοινή προσπάθεια των μελών και των φίλων του Κόμματος και της ΚΝΕ, για να ανταποκριθούμε στα σύνθετα καθήκοντα που έχουμε μπροστά μας.
Την ώρα που οι μεγαλοβιομήχανοι απειλούσαν ότι τάχα θα φύγουν για τα Βαλκάνια, ο υφυπουργός Εξωτερικών Ευρ. Στυλιανίδης αποκάλυπτε άθελά του ότι ήδη το έχουν κάνει(!). Μιλώντας χτες στο «Σκάι» είπε ότι στην περιοχή των Βαλκανίων «υπάρχουν 3.500 ελληνικές επιχειρήσεις ανθηρές»(!), οι οποίες, όπως είπε, έχουν επενδύσει πάνω από 6 δισ. ευρώ κεφάλαιο και έχουν δημιουργήσει γύρω στις 200.000 θέσεις εργασίας(!), ενώ αντιστοίχως οι ελληνικές τράπεζες είναι πάνω από 700, ελέγχοντας το 13,12% της τραπεζικής αγοράς.
Με άλλα λόγια οι βιομήχανοι όχι μόνο έχουν διεισδύσει στις γειτονικές χώρες, αλλά το έχουν κάνει με τις ευλογίες και τη στήριξη των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Ο εκβιασμός γίνεται απλώς για να διευκολύνουν την κυβέρνηση να «υποκύψει», σαν έτοιμη από καιρό, σε όλες τις αξιώσεις τους!
«Η δικιά μας αντίληψη είναι ότι υπάρχει πρόβλημα παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Αλλά δε θα το λύσουμε όπως θέλουν οι Ταλιμπάν του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών, κάνοντας το επίπεδο ζωής και εργασίας του Ελληνα εργαζόμενου ίδιο με αυτό που υπάρχει σήμερα στη Βουλγαρία ή στη Ρουμανία και μεθαύριο στην Ινδία ή στην Κίνα. Αντίθετα πρέπει να κινηθούμε σε κατευθύνσεις που έχουν κινηθεί και άλλες χώρες, όπως είναι η τεχνολογία, οι κλαδικές πολιτικές, η ανάπτυξη της παιδείας, μια ημερήσια διάταξη η οποία λείπει εντελώς από τη συζήτηση». Κι όμως δεν είναι - εκτενές είναι αλήθεια - απόσπασμα από τοποθέτηση του Γ. Παπανδρέου που εκθειάζει το «σουηδικό μοντέλο». Είναι η θέση του προέδρου του ΣΥΝ από χτεσινή του συνέντευξη στον «Σκάι». Τα ερωτήματα είναι αμείλικτα. Αν ο «αριστερός» Αλαβάνος ξεκινά από αυτή την αφετηριακή θέση, ότι δηλαδή υπάρχει πρόβλημα παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας, πού διαφοροποιείται από την κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ, που ακριβώς αυτό το «πρόβλημα» πασχίζουν να λύσουν; Η ηγεσία του ΣΥΝ δηλαδή αγωνιά να λύσει το πρόβλημα παραγωγικότητας και «ανταγωνιστικότητας» του καπιταλισμού; Δηλαδή η «οργισμένη» επίθεσή του κατά του ΣΕΒ οφείλεται απλά στο ότι οι βιομήχανοι κάνουν «ακραίες» προτάσεις;
Στις ΗΠΑ βρίσκεται αυτές τις μέρες η υφυπουργός Πολιτισμού Φάνη Πετραλιά για το Συνέδριο της «Διεθνούς Δημοκρατικής Ενωσης Γυναικών» και με την ευκαιρία συναντήθηκε με τον Τζ. Μπους. Και όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο επιβεβαιώθηκαν οι πολύ καλές σχέσεις των δύο χωρών και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ ανέπτυξε «τις αρχές και τις αξίες» των συντηρητικών - φιλελεύθερων κομμάτων με επιστέγασμα «το σεβασμό στην ελευθερία και δημοκρατία», τις οποίες επικαλέστηκε και για την αμερικανική επέμβαση στο Ιράκ.
Ακούγοντας αυτό η κ. Πετραλιά και συμφωνώντας όπως είναι φυσικό, θέλησε να προσθέσει ότι «προϋπόθεση για την επίτευξη των στόχων και αξιών αυτών είναι και η ισότητα των δύο φύλων». Παρατήρηση, στην οποία φέρεται να συναίνεσε ο Αμερικανός Πρόεδρος που απάντησε: «Χωρίς αμφιβολία σε ορισμένες από τις μουσουλμανικές χώρες γίνονται ήδη προσπάθειες για αύξηση των ελευθεριών των γυναικών».
Βεβαίως για το τι ελευθερία και τι δικαιώματα έχουν οι γυναίκες στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, τη Σαουδική Αραβία και αλλού, αυτά τα ζητήματα είναι σύμφυτα των αντιδραστικών καθεστώτων των χωρών αυτών. Αλλά πάει πολύ, όταν τέτοιες χώρες δέχονται ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ή είναι κατεχόμενες από ιμπεριαλιστικούς στρατούς να μιλούν περί... ελευθερίας των γυναικών μέσα στη σκλαβιά του λαού τους από την κατοχή. Πολύ περισσότερο να μιλούν για «προσπάθειες για αύξηση των ελευθεριών των γυναικών» ως έργο του πολέμου και της στρατιωτικής κατοχής. Μήπως στην «ελεύθερη» αστική δημοκρατία τους οι γυναίκες των καταπιεσμένων λαϊκών στρωμάτων είναι ελεύθερες; Ελεος...