Η συνάντηση στην Αθήνα, από χτες, των στελεχών της Παγκόσμιας Ενωσης Εταιριών Εισαγωγέων Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου έδωσε την ευκαιρία στον υπουργό Ανάπτυξης Δ. Σιούφα και στον υφυπουργό Α. Νεράτζη να διατυπώσουν, μπροστά σε ένα ακροατήριο από εκπροσώπους πλήθους ενεργειακών κολοσσών, τις πραγματικές επιδιώξεις της κυβέρνησης στον τομέα της Ενέργειας: Την πλήρη εμπορευματοποίησή της.

Μια στόχευση, που όχι μόνο μετατρέπει την ενέργεια από κοινωνικό αγαθό σε ένα εργαλείο αυστηρά προορισμένο να δημιουργεί υπερκέρδη για το μεγάλο κεφάλαιο, αλλά και - ακριβώς, λόγω της πολιτικής αυτής - εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για τα λαϊκά στρώματα.

Στο πλαίσιο αυτής της επιδίωξης η κυβέρνηση υποτάσσει τα πάντα. Είναι ενδεικτική η αναφορά του υπουργού - μεταξύ άλλων - ότι είναι απαραίτητη η «υλοποίηση νέων περιβαλλοντικών πολιτικών συναφών με το μείζονα ενεργειακό στόχο της εξοικονόμησης ενέργειας». Με λίγα λόγια, δεν είναι οι περιβαλλοντικές αναγκαιότητες που ορίζουν τις όποιες εξελίξεις στην παραγωγή και χρήση της ενέργειας, αλλά η οικονομική διάσταση της υπόθεσης «ενέργεια» - δηλαδή, η μεγιστοποίηση των επιχειρηματικών κερδών - που καθορίζει την όποια περιβαλλοντική πολιτική. Η λογική, βέβαια, δεν είναι καινούρια. Η ίδια καθορίζει την κυβερνητική πολιτική σε όλους τους τομείς.

Στα 3 εκατ. από 15 εκατ. ευρώ μείωσε, σύμφωνα με πληροφορίες, το Διοικητικό Εφετείο την ποινή που είχε επιβάλει η Επιτροπή Ανταγωνισμού στο Σύνδεσμο Επιχειρήσεων Σούπερ Μάρκετ Ελλάδας (ΣΕΣΜΕ) για «εναρμονισμένη πρακτική». Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι ο ΣΕΣΜΕ εξετάζει το ενδεχόμενο να προσφύγει και στο Συμβούλιο της Επικρατείας, προφανώς με σκοπό να διαγραφεί εντελώς το πρόστιμο! Θα βγουν κι από πάνω στο τέλος...

Να κάνει το μαύρο - άσπρο, επιτιθέμενος μάλιστα στο ΚΚΕ, επιχείρησε χτες o Γιάννης Τόλιος, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ, σε εκδήλωση στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας.

Μιλώντας στην εκδήλωση, ο Αλ. Τομαράς, παιδίατρος και μέλος του Τμήματος Υγείας - Πρόνοιας της ΚΕ του ΚΚΕ και αναλύοντας την ξεκάθαρη θέση του Κόμματος για την κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία και την αναγκαιότητα πάλης για ένα αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας, αναφέρθηκε και στις ευθύνες ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ για το πέρασμα της αντιλαϊκής πολιτικής και στην Υγεία. Αμέσως μετά, στο βήμα ανέβηκε ο Γ. Τόλιος, ο οποίος - αφού είπε ότι πρέπει να μπουν κανόνες στη λειτουργία του ιδιωτικού τομέα Υγείας - ισχυρίστηκε ότι ο Αλ. Τομαράς «δεν έχει διαβάσει» και «διαστρεβλώνει τις θέσεις του ΣΥΝ». Αμέσως βέβαια, ήρθε η απάντηση από τον Αλ. Τομαρά, ο οποίος υπογράμμισε ότι, και απ' το χαιρετισμό του Γ. Τόλιου, προκύπτει ξεκάθαρα ότι «ο ΣΥΝ αποδέχεται την ύπαρξη και δραστηριότητα του ιδιωτικού τομέα Υγείας και δημιουργεί αυταπάτες ότι μπορεί να μπει έλεγχος και φραγμός στην κερδοσκοπική δράση του κεφαλαίου στην Υγεία».

Δυστυχώς για το ΣΥΝ, ο «δαίμων της διαστρέβλωσης» δεν είναι αρκετός για να συγκαλύψει το γεγονός ότι η πολιτική και η τακτική του, επί της ουσίας, οδηγούν στην κυριαρχία του κεφαλαίου και στο χώρο της Υγείας...

«...Ολοι οι νέοι απόφοιτοι Λυκείου ή ΤΕΕ μέχρι ηλικίας 25 ετών να μπορούν να προσλαμβάνονται από κάθε είδους επιχειρήσεις για 4 χρόνια με πλήρη μισθό, πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς οι επιχειρήσεις ή οι νέοι να υποχρεώνονται να καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές. Για τους αποφοίτους ΤΕΙ και ΑΕΙ το όριο ηλικίας θα μπορούσε να είναι 29 ετών...».

«... Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά, στην αγορά στο Λαύριο. Πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά. Ετσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα...», είχε «απαγγείλει» λίγο πριν.

Τελικά, έμαθαν κάτι που δεν ήξεραν. Τα σχέδια του ΠΑΣΟΚ για το μέλλον τους...

* * *

Μέτρα: «...Μείωση ή και απαλλαγή από την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών. Προτείνουμε ένα νέο καθεστώς απασχόλησης που να καλύπτει και τους νέους μας σε δύο κατευθύνσεις: Την κινητοποίηση των ανέργων για κάλυψη κενών θέσεων εργασίας και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας με μείωση του κόστους εργασίας για τις επιχειρήσεις».

Στόχοι: «...διάλογος για πιθανές μεταρρυθμίσεις που μπορεί να διευρύνουν το πεδίο επιλογών σε ό,τι αφορά τα ωράρια εργασίας και λειτουργίας των επιχειρήσεων, τη μερική απασχόληση και την ανάπτυξη γραφείων τοποθέτησης εργαζομένων».

* * *

«Χρειάζεται να προσδιορίσουμε μέσα απ' αυτό το διάλογο νέες κοινωνικές πολιτικές προστασίας, και να τις συνδέουμε με τα νέα δεδομένα των αγορών. Να συγκροτήσουμε, δηλαδή, ένα νέο σύστημα ασφάλισης και προστασίας των εργαζομένων, που ταιριάζει στις καταστάσεις που έχουμε, συνεχών αλλαγών στην απασχόληση και στην κινητικότητα της απασχόλησης».

Λίγες μέρες πριν έχει υπογραφεί η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με τις αυξήσεις - αίσχος των 0,77 ευρώ στο μεροκάματο...

* * *

«Θα σας πω με ένα παράδειγμα τι σημαίνει "αλλαγές με ασφάλεια". Στη Σουηδία μια επιχείρηση είναι ελεύθερη να απολύσει όσους εργαζόμενους θέλει. Ομως υπάρχει από το κράτος ένα δίχτυ προστασίας - στο οποίο συμμετέχουν και οι επιχειρήσεις - το οποίο παραλαμβάνει τους απολυμένους εργαζόμενους, στους οποίους καταβάλλεται για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα το 80% του μισθού τους. Ο κ. Παπανδρέου - μιλώντας στο "Εκόνομιστ" - περιέγραψε ένα τέτοιο παράδειγμα».

* * *

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στο ζήτημα αυτό, πάντως, δεν είμαστε σίγουροι ποια ακριβώς είναι η μεγαλύτερη κοροϊδία: Οταν οι κυβερνώντες υποστηρίζουν ότι ακολουθούν πολιτική ανάπτυξης και μείωσης της ανεργίας ή όταν δηλώνουν «αλληλεγγύη» με απολυμένους από εργοστάσια, όπου έχουν ουσιαστικά συνυπογράψει το λουκέτο και, μάλιστα, προς όφελος των εργοδοτών;

Ισως οι μόνοι που μπορούν να συναγωνιστούν σε υποκρισία τη Νέα Δημοκρατία να είναι ...το ΠΑΣΟΚ και οι βουλευτές του, που ...ανακαλύπτουν ότι οι νόμοι της αγοράς, οι «απελευθερώσεις» και η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας οδηγούν σε απολύσεις, παρά το γεγονός ότι οι ίδιοι νομοθέτησαν αυτά που ισχύουν σήμερα.

Αν, μάλιστα, συνδυαστούν και οι δύο μαζί, τότε έχουμε κανονικότατα ένα «θέατρο του παραλόγου», όπου κανείς τους δεν έχει ιδέα για το πώς γίνεται και πολλαπλασιάζονται τα κλεισίματα εργοστασίων και οι απολύσεις. Λες και κυβερνούν τη χώρα κάποιοι άλλοι και όχι μια το ΠΑΣΟΚ και μια η ΝΔ...

ΠΑΝΤΩΣ, ΑΝ Ο Γιώργος Παπανδρέου επιμείνει να ακολουθήσει την τακτική που αφορά τον Γιώργο Φλωρίδη για όσους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κάνουν ανάλογες δηλώσεις για τα εργασιακά, μάλλον, θα καταλήξει στο τέλος ...χωρίς Κοινοβουλευτική Ομάδα.

Εδώ που τα λέμε, και αυτό που είπε ο Γ. Φλωρίδης, και αυτά που υποστηρίζει (κι έπειτα δεν τα παραδέχεται) ο Γιώργος Παπανδρέου, όπως και αυτά που πιστεύουν οι Μάνος και Ανδριανόπουλος, που εκλέχθηκαν με το ΠΑΣΟΚ, είναι πλευρές της ...ίδιας υπόθεσης.

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Μόνο στη στάση της «Αυτόνομης Παρέμβασης» (ΑΠ) δεν αναφέρεται ο Αλ. Καλύβης. Λες και δεν υπάρχει. Λες και δεν αναρωτιούνται ακόμη και οι εργαζόμενοι - ψηφοφόροι του ΣΥΝ γιατί βάζει τόσο καιρό «πλάτες» στην πλειοψηφία ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, αφού η τελευταία δεν εκφεύγει «από ένα συναινετικό ρόλο με το κεφάλαιο»; Προφανώς, η «ΑΠ» απλώς «προεδρεύει». Χάριν της... ενότητας, βέβαια...

Κάποιοι αναρωτιούνταν χτες από τις στήλες του «αντιπολιτευόμενου» Τύπου, για τη σύμπτωση της έλευσης του Βαβύλη από την Ιταλία, τη στιγμή, που στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, κατέθετε για τις υποκλοπές ο διευθυντής του πολιτικού γραφείου του πρωθυπουργού. Ακόμη περισσότερο, γιατί «η σύμπτωση αυτή ακολουθήθηκε από μια δεύτερη», όπως σημείωναν: «το αιφνίδιο ενδιαφέρον της κρατικής τηλεόρασης για την άφιξη του Βαβύλη».

Και δε λέμε, μπορεί να έχουν βάση οι υποψίες τους και η κυβέρνηση να επιχειρεί τη μεταστροφή της κοινής γνώμης σε υποθέσεις τύπου Βαβύλη, απ' αυτή των υποκλοπών, που φαίνεται να είναι η πλέον σοβαρή για τους προαναφερόμενους και, όλως τυχαίως, η πλέον αγαπημένη του ΠΑΣΟΚ. Εμείς, πάντως, αναρωτιόμαστε γιατί «έφυγε» παντελώς από τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και τις εκπομπές, τόσο των ιδιωτικών όσο και των κρατικών τηλεοπτικών σταθμών, το θέμα της συμφωνίας ΓΣΕΕ - ΣΕΒ και όσα σχετίζονται με αυτή. Μήπως έπαψε η ακρίβεια να είναι το πρώτο στη σειρά πρόβλημα σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις; 'Η, μήπως, θεωρούν, ότι οι εργαζόμενοι είναι ικανοποιημένοι από τις εξευτελιστικές αυξήσεις της συμφωνίας; Γιατί δεν την καταγράφουν τότε;

«Την οκταετία αυτή (σ.σ. κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ) έγινε μια σειρά από σημαντικά και ουσιαστικά πράγματα, που δημιούργησαν τις προϋποθέσεις η Ελλάδα να κάνει βήματα προόδου. Μπορεί ο καθένας από εμάς να έχει διαφορετική προσέγγιση και αξιολόγηση των πολιτικών ή των προσώπων, αλλά ο μηδενισμός και η ισοπέδωση δεν υπηρετεί το συμφέρον του τόπου (...) Το αίτημα του εκσυγχρονισμού, της μεταρρύθμισης, των διαρθρωτικών αλλαγών είναι ακόμη επίκαιρο και στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης».

Το παραπάνω απόσπασμα ανήκει στην υπουργό Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη και διαβάστηκε σε παρουσίαση βιβλίου την περασμένη εβδομάδα.

«Στα θετικά η άρση της μονιμότητας» στον ΟΤΕ! «Να επεκταθεί και στον υπόλοιπο ευρύτερο δημόσιο τομέα»! «Να μειώσουμε ριζικά τις (ασφαλιστικές) εισφορές»! «Να συζητήσουμε τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης»! Να καταπολεμήσουμε την «αναρχία των ασφαλιστικών δικαιωμάτων»! Αυτά έλεγε ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, επικεφαλής του τομέα Εξωτερικής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας του ΠΑΣΟΚ και πρώην γραμματέας του κόμματος, τον Ιούνη του 2005.

Εχει καταντήσει πια αηδία. Κάθε τρεις και λίγο, τα στελέχη των κομμάτων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ «γαυγίζουν» το ένα το άλλο και «τσακώνονται» για να συσκοτίσουν - όσο τέλος πάντων μπορούν - την κοινή τους πολιτική σε όλα τα θέματα που αφορούν το λαό. Η εναλλαγή στο τιμόνι της εξουσίας, όμως, αφήνει ανεξίτηλα ίχνη. Ητοι: Μαζί σαλπίζουν ρεσάλτο στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων. Χέρι - χέρι ξεπουλάνε τη δημόσια περιουσία, από οργανισμούς κι επιχειρήσεις μέχρι δάση και παραλίες. Αλά μπρατσέτα ξεγοφιάζονται από τις υποκλίσεις κάθε φορά που παρουσιάζονται μπροστά στα ευρω-ατλαντικά αφεντικά. Και τελικά - χωρίς πολλές περιστροφές - «διαφέρουν» όσο... δυο σταγόνες νερό!

ΥΓ: Οσοι παρακολουθούν ακόμα το αποτρόπαιο θέαμα των σκυλομαχιών έχουν - οι περισσότεροι τουλάχιστον - την αγωνία ποιο σκυλί θα νικήσει. Στην περίπτωση των δικομματικών «σκύλων», όμως, νικητές και χαμένοι είναι εκ των προτέρων γνωστοί. Πάντα κερδισμένη είναι η πλουτοκρατία και πάντα χαμένος ο λαός!