Η συνάντηση στην Αθήνα, από χτες, των στελεχών της Παγκόσμιας Ενωσης Εταιριών Εισαγωγέων Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου έδωσε την ευκαιρία στον υπουργό Ανάπτυξης Δ. Σιούφα και στον υφυπουργό Α. Νεράτζη να διατυπώσουν, μπροστά σε ένα ακροατήριο από εκπροσώπους πλήθους ενεργειακών κολοσσών, τις πραγματικές επιδιώξεις της κυβέρνησης στον τομέα της Ενέργειας: Την πλήρη εμπορευματοποίησή της.

Μια στόχευση, που όχι μόνο μετατρέπει την ενέργεια από κοινωνικό αγαθό σε ένα εργαλείο αυστηρά προορισμένο να δημιουργεί υπερκέρδη για το μεγάλο κεφάλαιο, αλλά και - ακριβώς, λόγω της πολιτικής αυτής - εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για τα λαϊκά στρώματα.

Στο πλαίσιο αυτής της επιδίωξης η κυβέρνηση υποτάσσει τα πάντα. Είναι ενδεικτική η αναφορά του υπουργού - μεταξύ άλλων - ότι είναι απαραίτητη η «υλοποίηση νέων περιβαλλοντικών πολιτικών συναφών με το μείζονα ενεργειακό στόχο της εξοικονόμησης ενέργειας». Με λίγα λόγια, δεν είναι οι περιβαλλοντικές αναγκαιότητες που ορίζουν τις όποιες εξελίξεις στην παραγωγή και χρήση της ενέργειας, αλλά η οικονομική διάσταση της υπόθεσης «ενέργεια» - δηλαδή, η μεγιστοποίηση των επιχειρηματικών κερδών - που καθορίζει την όποια περιβαλλοντική πολιτική. Η λογική, βέβαια, δεν είναι καινούρια. Η ίδια καθορίζει την κυβερνητική πολιτική σε όλους τους τομείς.