Παπαγεωργίου Βασίλης

Περιττό να σημειώσουμε, βέβαια, ότι πριν δέκα ή δεκαπέντε χρόνια το προαναφερόμενο ποσοστό ιδιωτικών δαπανών στη χώρα μας ήταν αρκετά μικρότερο και ο λόγος, που βαίνει συνεχώς αυξανόμενο, είναι η πολύμορφη πολιτική εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης του τομέα της Υγείας, η συνεχής υποβάθμιση του αντίστοιχου δημόσιου τομέα, κλπ., κλπ., που ακολουθείται χρόνια τώρα, τόσο από τους προηγούμενους όσο και από τους νυν κυβερνώντες.

Η μετατροπή των δήμων σε επιχειρήσεις, που λειτουργούν με τη λογική της ανταποδοτικότητας και κυνηγούν το κέρδος, αποτελεί την κυρίαρχη λογική, εδώ και χρόνια, τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ, με τον ΣΥΝ να συμμετέχει για να... εξασφαλίζεται η «χρηστή» διαχείριση και η «διαφάνεια». Ελα, όμως, που η τελευταία... δεν εξασφαλίζεται πάντα. Ε, τότε παρεμβαίνει η Επιτροπή Ανταγωνισμού. Για παράδειγμα, η τελευταία εγκαλεί τον Δήμο Ηλιούπολης επειδή παραβιάζει τους κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» και, μάλιστα, αυτής... του νεκροταφείου. Συγκεκριμένα, ο δήμος επιβάλει τέλος στους μικροεπαγγελματίες που ασχολούνται με την κατασκευή μνημείων, ενώ, εξαιρεί απ' αυτό τη Δημοτική Επισκευαστική Επιχείρηση στην οποία ανήκει εργαστήριο επεξεργασίας μαρμάρων για την κατασκευή τάφων στο Δημοτικό Κοιμητήριο. Υπάρχει επομένως άνιση και διακριτική μεταχείριση και καλείται η Δημοτική Αρχή είτε να επιβάλλει το τέλος σε όλους είτε να το καταργήσει. Οπως βλέπετε, οι θεσμοί λειτουργούν, εξασφαλίζοντας τον... υγιή ανταγωνισμό, ακόμη και στην... αγορά του νεκροταφείου.

Οπως αποδεικνύεται, πανομοιότυπη είναι η πολιτική που ακολουθούν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και στο θέμα των ακτών της χώρας, αρχίζοντας η μία από κει που τέλειωσε η άλλη, με τον ίδιο πάντα στόχο: Το ποιος θα τις μετατρέψει καλύτερα, από δημόσια περιουσία σε «λάστιχο», για να χωρέσουν ή να νομιμοποιηθούν εκεί όλες οι κερδοσκοπικές δραστηριότητες του μεγάλου κεφαλαίου. Ετσι:

Το 2001 με το νόμο 2971, το ΠΑΣΟΚ έκανε το πρώτο βήμα για την «αξιοποίηση» των παραθαλάσσιων εκτάσεων, προβλέποντας τη χάραξη του αιγιαλού και της παραλίας με επισπεύδοντες τους ίδιους τους ιδιώτες. Με τον ίδιο νόμο μίκρυνε τον αιγιαλό με τον ορισμό ότι αυτός φτάνει ως το σημείο που βρέχεται από τη θάλασσα «από τις μεγαλύτερες και συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της», έναντι του ορισμού του νόμου του 1940, που πρόβλεπε ότι ορίζεται με βάση «τη μέγιστη ανάβαση του χειμέριου κύματος».

Τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζει νομοσχέδιο, με το οποίο η έκταση του αιγιαλού περιορίζεται ακόμη περισσότερο, δηλαδή στα 30 μέτρα από την ακτογραμμή. Και σα να μην έφτανε αυτό αφήνει ελεύθερους τους Περιφερειάρχες να χαράξουν το όριο της παραλίας κατά το δοκούν, δηλαδή σε ακόμη μικρότερο πλάτος των 50 μέτρων από τον αιγιαλό, που προβλέπει ο νόμος του ΠΑΣΟΚ.

Καταλαβαίνει κανείς τι ...θαλάσσια πάρτι ετοιμάζουν οι κάθε λογής «φιλετοφάγοι» κερδοσκόποι και καταπατητές της κρατικής γης!

Σίγουρα, θυμάστε τι έλεγε το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ, όταν η κυβέρνηση θεσμοθετούσε την παραπέρα «απελευθέρωση» - διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων. Ας δούμε, τώρα, τι λέει και η πράξη, όπως αναδείχνεται μέσα από σχετική έρευνα της ΓΣΕΒΕΕ. Πρώτον, μόνο το 11% των ιδιοκτητών καταστημάτων έχει προχωρήσει στην εφαρμογή του διευρυμένου ωραρίου, ενώ το 72% δηλώνει τη διαφωνία και την απροθυμία του. Η κυβέρνηση, όμως, έκανε λόγο, περί της θέλησης του εμπορικού κόσμου... Δεύτερον, από το 11%, μόνο το 1/5 (το 2,2% του συνόλου) έχει προχωρήσει στην πρόσληψη επιπλέον προσωπικού. Κι απ' αυτούς, η μεγάλη πλειοψηφία έχει προσλάβει εργαζόμενους με μερική απασχόληση. Η κυβέρνηση, όμως, έκανε λόγο, περί αντιμετώπισης της ανεργίας... Τρίτον, από το 11% και πάλι, κάτι λιγότερο του 1/3 (το 3,5% του συνόλου) δηλώνει, ότι η διεύρυνση του ωραρίου οδήγησε σε αύξηση του κύκλου εργασιών του. Περιττό, να σημειώσουμε, ότι το ποσοστό αυτό αφορά στις μεγάλες αλυσίδες, ενώ για τη συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των εμπόρων και των καταστηματαρχών τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Με άλλα λόγια, επιβεβαιώνεται πλήρως και, μάλιστα, από τους πρώτους μήνες εφαρμογής του διευρυμένου ωραρίου, ότι, πρωτίστως, αποτελεί μοχλό συγκέντρωσης του λιανικού εμπορίου στα χέρια των πολυεθνικών και των μεγάλων αλυσίδων. Τα συμφέροντά τους εξυπηρέτησε η κυβέρνηση.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αυτά λέει - μεταξύ άλλων - το πόρισμα της ΑΔΑΕ και όμως οι κυβερνώντες συνεχίζουν να υποστηρίζουν ότι ...ξαφνικά ανακάλυψαν κάτι και πως όσα στοιχεία είχαν τα έδωσαν στη Δικαιοσύνη. Το δε ΠΑΣΟΚ καταγγέλλει γενικώς και μετά μανίας με τη σιγουριά ότι δεν πρόκειται ποτέ να ειπωθεί η αλήθεια από κυβερνητικά χείλη.

Ξέρουν άλλωστε αυτοί τι γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις, μια και ...τα ίδια προφανώς έχουν κάνει.

Οπως και να έχει πάντως, οι υπογραφές του πρώην και του νυν πρωθυπουργού συνεχίζουν να υπάρχουν σε έγγραφα, συμφωνίες και μνημόνια που λένε ότι μυστικές υπηρεσίες μπορούν να δρουν στην Ελλάδα μια και είμαστε ...σύμμαχοί τους.

ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ περίπτωση ανησυχητική η δήλωση του υπουργού Οικονομίας Γιώργου Αλογοσκούφη, περί του ότι έχει στενή συνεργασία με τον υπουργό Εργασίας επειδή υπάρχει πρόβλημα «εφαρμογής νόμων» που αφορούν το Ασφαλιστικό.

Θυμηθείτε πως η τελευταία νομοθετική ρύθμιση για το ασφαλιστικό των τραπεζοϋπαλλήλων αποκλήθηκε από αυτούς που το εισηγήθηκαν απλή ...εφαρμογή ισχύοντος νόμου.

Αλλωστε, όπως και να 'χει το πράγμα, οι νόμοι που «πρέπει» κατά την κυβέρνηση να εφαρμοστούν μόνο θετικοί δεν μπορεί να είναι. Μιλάμε για τους αντιασφαλιστικούς νόμους του Σιούφα που εμπλούτισε επί μια δεκαετία το ΠΑΣΟΚ με νέα αντιασφαλιστικά «πλοκάμια».

Μιλάμε για τους ίδιους νόμους που υποσχόταν και ξαναϋποσχόταν ότι θα καταργήσει μια και τους είχε φέρει η «καταραμένη» κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν από την καλή και την ανάποδη τι σημαίνει γι' αυτούς «η ικανοποιητική συμφωνία» για την οποία ασύστολα επαίρεται η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Και επειδή γνωρίζουν στο πετσί τους τι σημαίνει να παίρνεις μισθό 608 ευρώ, θα απαντήσουν στις 13 Απρίλη στην κυβέρνηση και στον ΣΕΒ, αλλά και σ' αυτούς που χωρίς αιδώ βάζουν την υπογραφή τους κάτω από τέτοιες συμβάσεις.

«Τέρμα η αντοχή - Τέρμα η ανοχή» φώναζε ο Γ. Παπανδρέου, όταν ο Χρ. Πολυζωγόπουλος «πέταγε» ακόμη «αγωνιστικές» κορόνες και η πλειοψηφία ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ της ΓΣΕΕ κατάγγελλε - υποτίθεται - τις εξευτελιστικές αυξήσεις, που έδινε ο ΣΕΒ. Ολ' αυτά, όμως, για μερικές μόνο μέρες. Κατόπιν, ήρθε ο «έντιμος συμβιβασμός», οι εξευτελιστικές αυξήσεις μετονομάστηκαν σε κατακτήσεις και όλοι μαζί χειροκροτούσαν την επίτευξη της διετούς «εργασιακής ειρήνης» και τη διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας.

Πάντως, αν πιστεύετε, ότι δε θα ξαναφωνάξει ο Γ. Παπανδρέου το παραπάνω σύνθημα, μάλλον κάνετε λάθος. Μόλις «ξεχαστεί» η από κοινού με τη ΝΔ δρομολόγηση της υπογραφής της επαίσχυντης συμφωνίας, πάλι θα φωνάζει για την ακρίβεια, τα χαμηλά μεροκάματα, τους μισθούς και τις συντάξεις ο Γ. Παπανδρέου. Αλλωστε, παλιά τους τέχνη κόσκινο των εκπροσώπων του δικομματισμού. Τα ίδια έκανε και η ΝΔ, όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Δημαγωγούσε ασύστολα, εκμεταλλευόμενη τα συνεχώς εντεινόμενα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων. Και, τώρα, εφαρμόζει την ίδια πολιτική, με αυτή των προκατόχων της.

Ξέρετε τι εννοούν οι διάφοροι υπουργοί, όταν συχνά πυκνά δηλώνουν ότι η κυβέρνηση προχωρά στο έργο της, με βήματα συντονισμένα και αποφασιστικά; Την καθημερινή και πολύμορφη εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, σε βάρος των εργαζομένων και του λαού. Τα σχετικά παραδείγματα είναι πάμπολλα. Ακόμη κι εκεί, που δεν το βάζει ο νους του μέσου ανθρώπου. Οπως το νομοσχέδιο για το φάρμακο, που εισήχθη τις προάλλες για συζήτηση στη Βουλή. Πέρα από διάφορα άλλα, απαλείφτηκε και η διάταξη (υπήρχε όταν είχε δοθεί το νομοσχέδιο στη δημοσιότητα), η οποία υποχρέωνε τις ιδιωτικές κλινικές να χορηγούν τα φάρμακα στους ασθενείς τους στη νοσοκομειακή τιμή συν 5% και όχι στην αρκετά υψηλότερη λιανική τιμή τους. Κι έτσι, οι κλινικάρχες θα είναι ελεύθεροι να αγοράζουν τα φάρμακα σε χοντρική τιμή και να τα δίνουν στους ασθενείς τους, με την τιμή που τα πουλάνε οι φαρμακοποιοί, αποκομίζοντας κι απ' αυτά χοντρά κέρδη.

Δεν είναι ξένη στην ελληνική πραγματικότητα η υπερεντατικοποίηση της εργασίας και ο απόλυτος έλεγχος που ασκούν οι εργοδότες στους εργαζομένους τους, μέσω των επιτρεπόμενων διαλειμμάτων, αλλά και άλλων μεθόδων, προκειμένου να διασφαλίσουν ότι κατά τη διάρκεια της βάρδιας θα ξεζουμίσουν τον εργαζόμενο χωρίς να χαραμίζουν ούτε λεπτό. Στην Κροατία, οι κεφαλαιοκράτες έχουν προχωρήσει ένα... βηματάκι παραπάνω: Η επιχείρηση καθορίζει ακόμα και πόσες φορές είναι φυσιολογικό να επισκέπτεται ένας εργαζόμενος την ...τουαλέτα! Και ως «φυσιολογικό», καθορίζεται από τον κεφαλαιοκράτη ότι ο εργαζόμενος έχει δικαίωμα να πάει δύο φορές μέσα στο ωράριό του στην τουαλέτα! Οι εργοδότες, μάλιστα, ακριβώς επειδή πρόκειται για ...«φυσιολογικό» και «αντικειμενικό» ζήτημα, κάνουν τη... χάρη στις γυναίκες και τους επιτρέπουν να επισκέπτονται την τουαλέτα μια - δυο φορές περισσότερες από το καθορισμένο, στις «δύσκολες μέρες του μήνα»!!! Δεν αποκλείουμε κάποιος ευφάνταστος εργοδότης να έχει προχωρήσει σε ανάλογο έλεγχο της... κύστης των εργαζομένων του και στην Ελλάδα. Το βέβαιο είναι πάντως ότι το τρελό κυνήγι του κέρδους για το κεφάλαιο φτάνει αναμφισβήτητα σε τέτοιες εκφράσεις.