Ομως, για μια ακόμη φορά, οι εργαζόμενοι δεν ξεγελάστηκαν και απάντησαν στην πρόκληση. Στην Αθήνα και σε όλη τη χώρα στη συντριπτική τους πλειοψηφία επέλεξαν και προχτές να διαδηλώσουν με το ΠΑΜΕ, συμμετέχοντας μαζικά στις πολλαπλάσιες σε όγκο συγκεντρώσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος. Γύρισαν την πλάτη στον εργοδοτικό κυβερνητικό συνδικαλισμό και τα κόμματά του. Ως αποτέλεσμα, η συγκέντρωση στο Πεδίον του Αρεως, παρά την πρεμούρα και των ΜΜΕ να παρουσιάσουν μαγική εικόνα, ήταν ισχνή. Τόσο που θα μπορούσε να πει κανείς ότι δεν αριθμούσε περισσότερους από τους νόθους αντιπροσώπους που ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΝ νομιμοποίησαν για το συνέδριο του ΕΚΑ που ξεκινάει σήμερα...
Ο γνωστός «πόλεμος» αρμοδιοτήτων μεταξύ Ενιαίου Φορέα Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ) και υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, φαίνεται να επανέρχεται στο προσκήνιο μετά την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, σύμφωνα με το οποίο επεκτείνονται οι αρμοδιότητες ελέγχου των υπηρεσιών του σε εγκαταστάσεις που μέχρι σήμερα ήταν αρμοδιότητας του ΕΦΕΤ.
Στελέχη του ΕΦΕΤ εκφράζουν ανησυχία ότι η συγκεκριμένη διάταξη ισοδυναμεί με αφαίρεση της αρμοδιότητας από το Φορέα και μεταφορά της στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Ομως όλο αυτό το σίριαλ περί των αρμοδιοτήτων του ΕΦΕΤ, που συντηρείται από συστάσεως του φορέα, στην πραγματικότητα σκιάζει την ουσία, που δεν είναι άλλη από αυτή καθεαυτή την πολιτική του ελέγχου των τροφίμων.
Γιατί εδώ που τα λέμε για τους εργαζόμενους - καταναλωτές, έχει πολύ μικρή σημασία η μοιρασιά των αρμοδιοτήτων σε ένα καθεστώς μέσα στο οποίο οι έλεγχοι χρησιμοποιούνται ως άλλοθι για τη νομιμοποίηση της ασυδοσίας των πολυεθνικών και των κάθε λογής κερδοσκόπων να δρουν σε βάρος της ασφάλειας και της υγείας των καταναλωτών...
Σχεδόν μονοπώλιο εξακολουθεί να αποτελεί στη χώρα μας το Βρετανικό Συμβούλιο, για την έκδοση πιστοποιητικών σπουδών αγγλικής γλώσσας, αφού από αυτό περνά και δίνει εξετάσεις η μεγάλη πλειοψηφία των μαθητών των ελληνικών σχολείων, για να πάρουν το πρώτο δίπλωμα των Αγγλικών (Lower) και όχι μόνο. Στις εξετάσεις, που κοστίζουν περί τα 150 ευρώ και γίνονται δύο φορές το χρόνο, πηγαίνουν αρκετές χιλιάδες ενδιαφερόμενοι, πολλοί από τους οποίους δεύτερη και τρίτη φορά, αφού το σύστημα των εξετάσεων είναι ιδιαίτερα αυστηρό και απαιτητικό.
Μέχρι εδώ ας πούμε πως τα πράγματα είναι καλά, παρακάμπτοντας το γεγονός ότι το ελληνικό Δημόσιο και οι διοικούντες - αυτοί δηλαδή που έχουν φροντίσει να μην μπορούν τα παιδιά μας να κάνουν βήμα χωρίς τα αγγλικά - θα έπρεπε να έχουν βρει τρόπους πιστοποίησης της γνώσης των αγγλικών, μέσα από το δημόσιο σχολείο.
Τα πράγματα γίνονται όμως χειρότερα, όταν το Βρετανικό Συμβούλιο, από ό,τι φαίνεται, δεν είναι σε θέση να εξασφαλίσει κανονικές συνθήκες για τη διεξαγωγή αυτών των εξετάσεων, αφού - όπως μας καταγγέλλουν - στις εξετάσεις που έγιναν το περασμένο Σάββατο σημειώθηκαν διάφορα ευτράπελα με τη μετάδοση - εκφώνηση του αγγλικού κειμένου, που έπρεπε να επεξεργαστούν οι εξεταζόμενοι. Εκφώνηση που γίνεται μέσα σε ολόκληρη σχολική αίθουσα με ...φορητό μαγνητοφωνάκι. Σε κάποιες περιπτώσεις, όπως μας είπαν, η ένταση της φωνής ήταν τόσο χαμηλή που δεν έφτανε στα πίσω θρανία, ενώ σε άλλες η ποιότητα του ήχου ήταν τόσο κακή, που δε γινόταν κατανοητό το κείμενο.
Στην ουσία δηλαδή, και τουλάχιστον για τις περιπτώσεις που σημειώθηκαν παρόμοια προβλήματα, γίνονται εξετάσεις, με μαθητές που μαζί με την ένταση και το άγχος του διαγωνισμού σε μια ξένη γλώσσα έχουν και πρόσθετα προβλήματα, που τους εμποδίζουν να δείξουν τι ξέρουν και τι δεν ξέρουν. Βέβαια, το Βρετανικό Συμβούλιο ...κάνει τη δουλιά του, θα συνεχίσει να εισπράττει τα χρήματα του κόσμου και θα εξακολουθήσει να λειτουργεί με μαγνητοφωνάκια, που αναγκάζουν πολλούς εξεταζόμενους να ...ξαναδώσουν εξετάσεις.
Εχει μήπως την εντύπωση πως αν ρωτήσει τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους αυτής της χώρας θα του πουν πως θέλουν να επιστραφούν στα Ταμεία όσα χάθηκαν στον χρηματιστηριακό τζόγο μόνο ...επί Νέας Δημοκρατίας;
Πιστεύουν ότι - για κάποιους απροσδιόριστους λόγους - όσα έστειλαν αυτοί στις τσέπες των τραπεζών και των χρηματιστηριακών εταιρειών, οι ασφαλισμένοι δεν τα θέλουν πίσω;
Πολύ περισσότερο, νομίζουν ότι ο κόσμος συμφωνεί με το να διατηρούνται οι νόμοι (της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ) σύμφωνα με τους οποίους το «τζογάρισμα» των αποθεματικών συνεχίζεται;
Το καλύτερο που έχουν να κάνουν, αντί να βγάζουν λογύδρια, είναι να καθίσουν να υπολογίσουν πόσα είναι τα χρήματα των ασφαλισμένων που χάθηκαν επί των ημερών τους, να προσθέσουμε σε αυτά τη «γαλάζια λεηλασία», για να ξέρουμε πόσα ακριβώς μας χρωστάνε.
ΕΝΤΑΞΕΙ ...ΑΝΑΣΑΝΑΜΕ. Ο πρίγκιπας Χάρι (διάδοχος του βρετανικού θρόνου) δε θα μεταβεί τελικά σε εμπόλεμη περιοχή του Ιράκ, διότι ο αρχηγός του γενικού επιτελείου της Βρετανίας εκτιμά ότι είναι πολύ μεγάλος ο κίνδυνος για την πολύτιμη ζωή του.
Το πριγκιπόπουλο εξέφρασε τη μεγάλη λύπη του διότι δε θα του δοθεί η ευκαιρία να ανδραγαθήσει για χάρη του βρετανικού στέμματος, πλην όμως σημείωσε ότι ...κατανοεί πλήρως την απόφαση του επιτελείου.
Κι όσο τα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης ασχολούνται με την εξαιρετικά σημαντική αυτή υπόθεση και την προβάλλουν δεόντως, πάνω από 50 άνθρωποι σκοτώθηκαν στο Ιράκ αυτή την εβδομάδα, οι περισσότεροι Ιρακινοί.
Ολα τα παραπάνω καταγγέλλει σε ανακοίνωσή του και το επιχειρησιακό σωματείο των εργαζομένων και ταυτόχρονα δηλώνει, ότι τέτοιες ενέργειες δεν πρόκειται να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους, αλλά αντίθετα τους πεισμώνουν, τους ατσαλώνουν και τους συσπειρώνουν περισσότερο. Η μαζική συμμετοχή τους στην απεργία ήταν άλλωστε η καλύτερη απάντηση στην εργοδοσία και τους τραμπούκους της.
Παρόμοιο ήταν το δολοφονικό σκηνικό που επιχείρησε να στήσει η εργοδοσία και σε βάρος απεργών του ξενοδοχείου «Αίολος» στο Δήμο Μελιτιαίων της Κέρκυρας, κατά την προχτεσινή περιφρούρηση της επιχείρησης από τις ταξικές δυνάμεις. Ενας εκ των «επενδυτών» με το όνομα Πατσούρας, όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, παρέσυρε και τραυμάτισε με το αυτοκίνητο τον εργαζόμενο Μιχάλη Κοσκινά, προκαλώντας κάκωση στο δεξιό του πόδι. Ενώ στα σούπερ-μάρκετ «Δήμητρα», επίσης στην Κέρκυρα, οι υπάλληλοι της εργοδοσίας κάλεσαν αστυνομικές δυνάμεις προκειμένου να «σπάσουν» χωρίς επιτυχία την περιφρούρηση του ΠΑΜΕ έξω από το πολυκατάστημα, όπου πρόσφατα απολύθηκε εργαζόμενη μετά από 14 χρόνια εργασίας.
Μέχρι και την Αστυνομία έφεραν για να εμποδίσουν συνδικαλιστές και εργάτες να παρακολουθήσουν τις εργασίες του εκλογοαπολογιστικού συνεδρίου εργατικού κέντρου. Ο λόγος για την ηγεσία του Εργατικού Κέντρου Ναυπλίου και του προέδρου του Ραφαήλ Μπαρού, στελέχους της ΔΑΚΕ, που όχι μόνο δε δέχτηκε την πρόταση να παρακολουθήσουν εργάτες συνδικαλιστές τις εργασίες, χωρίς μάλιστα να παρεμβαίνουν - όπως του ζητήθηκε - αλλά έσπευσε να καλέσει την Αστυνομία για να απομακρύνει τους «παρείσακτους». Στη συνέχεια, με τη συνδρομή των «οργάνων της τάξης», οι συνδικαλιστές ωθήθηκαν έξω από την αίθουσα και τα στελέχη της ΔΑΚΕ κλείδωσαν και την πόρτα. Μάλιστα, ύστερα από μισή ώρα, οι «εργασίες» του συνεδρίου κηρύχτηκαν περαιωμένες. Συνέδριο φαστ-φουντ και απόλυτος εκφυλισμός, έτσι εννοούν στη ΔΑΚΕ το συνδικαλισμό, τη δημοκρατία στα σωματεία και το δικαίωμα των εργατών να συμμετέχουν στις διαδικασίες τους.
Κατά έξι μήνες μεγαλύτερο συγκριτικά με την Ευρώπη των «15» (61,1 έτη) και κατά οκτώ μήνες συγκριτικά με την Ευρώπη των «25» (60,9 έτη) είναι το μέσο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης στην Ελλάδα για το έτος 2005, που διαμορφώνεται στα 61,7 έτη, σύμφωνα με στοιχεία της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσωπικού στους Οργανισμούς Κοινωνικής Προστασίας. Χαρακτηριστικό είναι ότι η Ελλάδα το 2003 καταλάμβανε την τέταρτη θέση μεταξύ των χωρών με τον υψηλότερο μέσο όρο ηλικίας συνταξιοδότησης στην ΕΕ. Η όποια «στατιστική βελτίωση» στην κατάταξη της χώρας, όσον αφορά το χρόνο συνταξιοδότησης, καθόλου βέβαια δε σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι βγαίνουν νωρίτερα στη σύνταξη. Η όγδοη θέση που καταλαμβάνει στο σχετικό πίνακα το 2005, είναι τουλάχιστον πλασματική, καθώς οφείλεται στις πολλές πρόωρες συνταξιοδοτήσεις εργαζομένων από μεγάλες επιχειρήσεις, τράπεζες κλπ. προκειμένου να ρίξουν το εργατικό κόστος, το οποίο πολλές φορές φορτώνεται στα ασφαλιστικά ταμεία. Οφείλεται επίσης σε πρόωρες αποχωρήσεις εξαιτίας του κινδύνου που νιώθουν οι εργαζόμενοι από μια πιθανή επιδείνωση των όρων και προϋποθέσεων συνταξιοδότησης. Αποχωρήσεις, βέβαια, που πληρώνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, αφού λαμβάνουν και μικρότερες συντάξεις. Τέλος, θα πρέπει να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα είναι σύνηθες το φαινόμενο πολλοί εργαζόμενοι να συνεχίζουν να εργάζονται και μετά τη συνταξιοδότησή τους, στοιχείο που δεν καταγράφεται από καμία στατιστική.
Κατά την προχτεσινή πανεργατική απεργία, ο γενικός γραμματέας του Δήμου Πειραιά Γ. Οικονομόπουλος, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και διορισμένος από τον δήμαρχο (επίσης στέλεχος του ΠΑΣΟΚ) Π. Φασούλα, όχι μόνο εκβίαζε και απειλούσε τους εργαζόμενους για να «πιάσουν» δουλιά, όχι μόνο επιτέθηκε στην ομάδα περιφρούρησης που είχαν συγκροτήσει εργαζόμενοι του δήμου με την αλληλεγγύη δυνάμεων του ΠΑΜΕ μπροστά στην είσοδο του δημαρχιακού κτιρίου, αλλά, κάλεσε ο ίδιος και αστυνομικές δυνάμεις για να σπάσει την απεργία! Βέβαια, το μόνο που κατάφερε ήταν να εκτεθεί, καθώς οι εργαζόμενοι έδωσαν την απάντηση που έπρεπε συνεχίζοντας την απεργία. Ομως πρόκειται για ένα ακόμα σαφέστατο δείγμα γραφής για το τι επιφυλάσσει και η νέα «πράσινη» διοίκηση του δήμου σε βάρος των εργαζόμενων. Χαρακτηριστικότατο παράδειγμα αποτελούν άλλωστε οι απλήρωτοι συμβασιούχοι εργαζόμενοι της Δημοτικής Επιχείρησης (ΔΕΠΑΠ), που συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους.