Σάββατο 16 Ιούνη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Αρωγοί στην εμπορευματοποίηση

«Μέσα στον επόμενο μήνα κατατίθεται στη Βουλή νομοσχέδιο για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ), στο οποίο θα προσδιοριστεί ως ιδιαιτέρως σημαντικός ο ρόλος του Διαδημοτικού Δικτύου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης ΟΤΑ» -και «κυρίως στην πρόληψη» - έλεγε ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος, εγκαινιάζοντας (30.5.2007) την Κεντρική Εδρα του Διαδικτύου στο Μαρούσι.

Προχτές ο Δημήτρης Αβραμόπουλος είχε συνάντηση με τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, τον οποίο ενημέρωσε - όπως δήλωσε ο υπουργός Υγείας - για το νομοσχέδιο για την ΠΦΥ και ανακοίνωσε την ίδρυση Εθνικού Συμβουλίου Πρόληψης, στο οποίο θα συμμετέχουν και φορείς. Επίσης προχτές ο δήμαρχος Μαρουσίου Γιώργος Πατούλης - που είναι και πρόεδρος του Δημοτικού Διαδικτύου - ανακοίνωσε ότι ο δήμος θα σταθεί αρωγός στις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, καθώς με την «ευγενική προσφορά» του ιδιωτικού θεραπευτηρίου «Υγεία» το Μαρούσι απόκτησε ένα πλήρως εξοπλισμένο και στελεχωμένο ασθενοφόρο.

Ολα αυτά σε καμία περίπτωση δεν έχουν σχέση με την καθολική πρόληψη του πληθυσμού, για την οποία απαιτείται ένα ενιαίο ολοκληρωμένο και δημόσιο δίκτυο ΠΦΥ. Απλώς, έτσι, η κυβέρνηση και οι υποταγμένοι στην κεντρική εξουσία δήμοι γίνονται συνεργοί στην υποκατάσταση της ΠΦΥ και αρωγοί στην εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας...

Εργολαβικές υποσχέσεις μονιμοποιήσεων

Βροχή πέφτουν εσχάτως οι κυβερνητικές υποσχέσεις για μονιμοποίηση εποχικών υπαλλήλων σε οργανισμούς και επιχειρήσεις, εποπτείας του υπουργείου Μεταφορών - Επικοινωνιών.

Μετά τις υποσχέσεις για τη μονιμοποίηση 609 εποχικών υπαλλήλων της «παλιάς Ολυμπιακής», η ηγεσία του υπουργείου Μεταφορών - Επικοινωνιών υποσχέθηκε πριν λίγες μέρες άλλες 215 μονιμοποιήσεις ισάριθμων ιπτάμενων συνοδών - φροντιστών των «Ολυμπιακών Αερογραμμών».

Εκεί που τους είχε ...γραμμένους στα παλιά της τα παπούτσια η κυβέρνηση τους εποχικούς, τώρα - παραμονές των εκλογών - τους ξαναθυμήθηκε. Οπως τους ξαναθυμήθηκε και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο εγκαλεί την κυβέρνηση για «εμπαιγμό» των συμβασιούχων. Αλλά οι περίπου 3.500 εποχικοί εργαζόμενοι στον όμιλο της «Ολυμπιακής» γνωρίζουν από πρώτο χέρι ότι οι εταίροι του δικομματισμού (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) τους θέλουν ομήρους, ακριβώς για να υφαρπάζουν - κατά περίσταση - την ψήφο τους, εκμεταλλευόμενοι το θεμελιώδες δικαίωμα κάθε εργαζόμενου στη μόνιμη και σταθερή εργασία.

Το μυστικό...

Με απαίτηση του ελληνικού δημοσίου, κύριου μετόχου της ΔΕΗ ΑΕ, οι δημοσιογράφοι εκδιώχθηκαν χτες από την τακτική γενική συνέλευση της Επιχείρησης, παρότι είχε επιδειχθεί ιδιαίτερη σπουδή να προσκληθούν σ' αυτή και να παραστούν.

Αλλά το ενδιαφέρον της διοίκησης είχε εστιαστεί στο πρώτο μέρος των ομιλιών, των χαιρετισμών υφυπουργών και γενικών γραμματέων. Οταν ήρθε η ώρα να μπει η γενική συνέλευση στην ουσιαστική συζήτηση, για τα θέματα της ημερήσιας διάταξης, για κάποιο λόγο που μόνο η διοίκηση της επιχείρησης και το ελληνικό δημόσιο γνωρίζουν, θεωρήθηκε περιττή ή και ενοχλητική η παρουσία των δημοσιογράφων.

Με δεδομένο το προηγούμενο και της ΔΕΗ, και άλλων μεγάλων εισηγμένων στο χρηματιστήριο επιχειρήσεων - όπου το δημόσιο δεν έχει, έστω τυπικά, πλειοψηφία - οι οποίες επιτρέπουν την παραμονή των δημοσιογράφων στις γενικές συνελεύσεις, γεννά σοβαρά ερωτηματικά ο λόγος της απομάκρυνσής τους.

Τι ακριβώς συζητήθηκε για τα - γνωστά κατά τα άλλα - θέματα της ημερήσιας διάταξης που δεν πρέπει να γνωρίζει ο κόσμος;

... και η λύση του

Οπως έγινε γνωστό από πληροφορίες, αφού η κυβέρνηση δεν επέτρεψε την παρουσία των δημοσιογράφων στη γενική συνέλευση της ΔΕΗ ΑΕ, η πλειοψηφία των μετόχων της αποφάσισε μια γενναία αύξηση των αποδοχών του προέδρου και του αντιπροέδρου.

Ετσι, οι ετήσιες αποδοχές του προέδρου και διευθύνοντα συμβούλου Τ. Αθανασόπουλου, αυξήθηκαν για το 2007 κατά 50%, από 200.000 ευρώ στις 300.000 ευρώ, με πρόβλεψη για επιπρόσθετο μπόνους 4 μηνιαίων μισθών, άλλες 100.000 ευρώ, το σύνολο 400.000 ευρώ.

Για τον αντιπρόεδρο - νέα θέση - Ν. Χατζηαργυρίου, οι ετήσιες αποδοχές ορίστηκαν στις 200.000 ευρώ, όσα έπαιρνε ο προηγούμενος διευθύνων σύμβουλος.

Το σκεπτικό του επανακαθορισμού προς τα πάνω των αποδοχών εμπλουτίστηκε με ζητήματα διεύρυνσης αρμοδιοτήτων και νέων ευθυνών. Παραμένει όμως το γεγονός ότι πρόκειται για σημαντικά οικονομικά μεγέθη μιας επιχείρησης που για τα μέτρα και σταθμά των μετόχων της δεν έχει και την καλύτερη κερδοφορία.

Το ερώτημα είναι λοιπόν τι θα κάνει η διοίκηση της επιχείρησης για να «κερδίσει» αυτά τα λεφτά; Η απάντηση μπορεί να φανεί τους επόμενους μήνες στους λογαριασμούς των οικιακών καταναλωτών...

Δεν είναι μονόδρομος

Η ελληνική κοινή γνώμη βομβαρδίζεται από τις αντιδραστικές και αντιλαϊκές θέσεις που προβάλλονται από διάφορα συνέδρια και εκδηλώσεις - που οργανώνουν κατά διαστήματα οι αστικές κυβερνήσεις σε συνεργασία με διάφορα «ευαγή ιδρύματα» - οι οποίες προσπαθούν να αποδείξουν πως ο καπιταλισμός είναι ...μονόδρομος. Μια παρόμοια εκδήλωση έγινε πρόσφατα στην Αθήνα, από το Ελληνοαμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο. Στην εκδήλωση αυτή εκπρόσωποι της κυβέρνησης, της αξιωματικής αντιπολίτευσης και άλλοι υπέρμαχοι της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης διατύπωσαν τη θέση τους σχετικά με το μοντέλο οικονομικής πολιτικής που θεωρούν ως το «καταλληλότερο» για την αντιμετώπιση της ανεργίας.

Μιλώντας ο υπουργός Οικονομίας, Γ. Αλογοσκούφης, επανέλαβε πως η κυβέρνηση της ΝΔ και ο ίδιος προσωπικά προκρίνουν το «ιρλανδικό μοντέλο», σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ, η ηγεσία του οποίου έχει ταχθεί υπέρ του «σουηδικού μοντέλου». Το πρώτο μοντέλο στηρίζει την εφαρμογή μέτρων και πολιτικών που επιδιώκουν «λιγότερο κράτος» (δηλαδή, πλήρης εμπορευματοποίηση των τομέων Παιδείας, Υγείας, Πρόνοιας) με «χαμηλότερη φορολογία» (για τις μεγάλες επιχειρήσεις και εν γένει τους μεγαλοεισοδηματίες). Το δεύτερο μοντέλο στηρίζεται στην προβολή μέτρων μιας δήθεν κοινωνικής πολιτικής, μέσω της «αλληλεγγύης», δηλαδή ανάθεσής της σε δήθεν «κοινωνικές οργανώσεις», το κόστος της οποίας προέρχεται από την αναδιανομή πόρων ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα, είτε ασκείται με εθελοντές από Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και υπερφορολόγηση των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων.

Ανεξάρτητα από τις επιμέρους διαφορές, τα δύο μοντέλα ξεχωρίζουν για το εξής: Εχουν ένα βασικό κοινό στοιχείο. Το κοινό στοιχείο είναι ότι υπηρετούν - εξίσου καλά - τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, με την εφαρμογή μέτρων και πολιτικών (χαμηλότερη ή υψηλότερη φορολογία, μικρότερο ή μεγαλύτερο κράτος, κλπ.) που δικαιολογούν (επίσημα ή καμουφλαρισμένα) το καθεστώς εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Για να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους και τα πλατιά λαϊκά στρώματα στη λογική του καπιταλιστικού «μονόδρομου» οι ηγεσίες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ - με τους κάθε είδους συνοδοιπόρους τους - προσπαθούν να μας πείσουν ότι η πολιτική του ενός κόμματος είναι λιγότερο «κακή» από την πολιτική του άλλου και το αντίστροφο. Στα πλαίσια αυτά και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ θεωρούν ότι το καλύτερο μοντέλο για την αντιμετώπιση της ανεργίας περνάει μέσα από τη μεγαλύτερη ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις (πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων, μείωση των μισθών, των παροχών κοινωνικού χαρακτήρα και, κυρίως, επιδότηση επιχειρηματιών). Οι όποιες διαφορές ανάμεσά τους έχουν να κάνουν με τους ρυθμούς ή με τις μεθόδους που περνούν την πολιτική τους, ενώ και οι δυο χρησιμοποιούν τον «κοινωνικό διάλογο», ή τη «συναίνεση» για να αποφεύγεται, κατά το δυνατόν, η αντίδραση των εργαζομένων απέναντι στις πολιτικές λιτότητας. Διαφέρουν στον τρόπο που θα εξασφαλίσουν την υποταγή των εργαζομένων στον αστερισμό της λογικής «σφάξε με αγά μ' ν' αγιάσω».

Οι εργαζόμενοι, που υφίστανται τις συνέπειες των αντιλαϊκών - «γαλαζοπράσινων» - πολιτικών μονόπλευρης λιτότητας, έχουν κάθε λόγο να απορρίψουν τα δύο αυτά μοντέλα, τα οποία έχουν κοινό παρονομαστή. Η προοπτική γι' αυτούς βρίσκεται στον άλλο δρόμο και στο μοντέλο που απαγορεύει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Και αυτή την προοπτική, το σοσιαλισμό, υπηρέτησε και υπηρετεί πάνω από 8 δεκαετίες με συνέπεια, αγώνες, αίμα και θυσίες, το ΚΚΕ. Να γιατί είναι αναγκαία η ενίσχυση του ΚΚΕ και σε ψήφους.


Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

Περί ανεργίας

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΕΙ η κυβέρνηση, προκειμένου, όπως δηλώνει, να αντιμετωπίσει την ανεργία. Ετσι λοιπόν, εφεξής δουλιά σε ανέργους εκτός από τον ΟΑΕΔ αναλαμβάνουν να βρίσκουν και οι ...μη Κυβερνητικές Οργανώσεις καθώς ...και πιστοποιημένες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα!..

Το τι σημαίνει αυτό και το τι καταστάσεις πρόκειται να δημιουργήσει, το καταλαβαίνει εύκολα ο οποιοσδήποτε. Τελικά, οι άνεργοι (εκτός από «δείκτης» αποτελεσματικότητας της κάθε κυβέρνησης) μετατρέπονται με τη μεγαλύτερη δυνατή επισημότητα σε ...εμπόρευμα.

Και φυσικά, με βάση την αρχή της προσφοράς και της ζήτησης, όσο μεγαλύτερα είναι τα αποθέματα τόσο πιο φτηνά πουλιέται το ...«προϊόν». Οπως λοιπόν είναι γνωστό, στη χώρα μας έχουμε πληθώρα ανέργων.

Κατά τα άλλα, ο υπουργός Εργασίας Βασίλης Μαγγίνας συνεχίζει να μας μιλά για ...κοινωνική ευαισθησία της κυβέρνησης. Ακόμα και την ώρα που ετοιμάζεται να μοιράσει τα ευρωπαϊκά κονδύλια που (υποτίθεται) θα αντιμετωπίσουν την ανεργία σε φορείς που μόνο με δουλέμπορους μπορούν να παρομοιαστούν.

ΓΙΑ ΝΑ ΒΑΖΟΥΜΕ, πάντως, τα πράγματα στη θέση τους, απλώς μια τροπολογία για τα αυθαίρετα στα δάση αποσύρθηκε. Δε ...γέμισε η Ελλάδα δέντρα!

Οι καταπατήσεις συνεχίζονται κανονικότατα. «Εντιμότατοι» κύριοι και παράγοντες κάθε λογής συνεχίζουν με την άνεσή τους τις καταπατήσεις δασικών εκτάσεων (κυρίως στα πέριξ της Αττικής και της Θεσσαλονίκης), χωρίς να μπαίνουν στον κόπο να είναι διακριτικοί.

Τεράστιες βίλες με γιγάντιους φράκτες ή τεράστια εργοτάξια συνεχίζουν να ξεπροβάλλουν εκεί όπου και ένας ανόητος καταλαβαίνει ότι υπήρχε δάσος τα τελευταία 500 χρόνια.

Αυτό, φυσικά, δυσκολεύονται να το κατανοήσουν οι αρμόδιες Πολεοδομίες και κάποιες δημοτικές αρχές και, πιστέψτε μας, δεν έχει αυτό να κάνει με την ικανότητα των υπαλλήλων τους.


Γρηγοριάδης Κώστας

Ο Τσίπρας «τσίπρισε»;

Νέος, ωραίος και πολιτικά ευγενής! Ετσι παρουσιάζουν τον Αλ. Τσίπρα τα ΜΜΕ. Ιδού, λοιπόν, τι είπε σε συνέντευξή του στην «Ελευθερία» της Λάρισας, αναφερόμενος στο ΚΚΕ. «Οσο για το ΚΚΕ το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι με θλίψη το παρακολουθώ να βρίσκει όλο και περισσότερα κοινά με τα πιο συντηρητικά κομμάτια της κοινωνίας, απομονωμένο από το διάλογο εντός της κοινωνικής αριστεράς και από τα ολοζώντανα κινήματα, τοπικά, διεθνή και παγκόσμια... Δε θέλω να σχολιάσω περισσότερο την αυτιστική του στάση...».

Στην ίδια συνέντευξη ο Αλ. Τσίπρας αποκαλύπτει ότι όταν ήταν μικρός ονειρευόταν να γίνει αστροναύτης. Μπορεί αστροναύτης να μην έγινε - ο ίδιος δηλώνει ότι αυτό δεν τον στεναχωρεί πλέον - αλλά μάλλον από «άλλον πλανήτη έρχεται».

Εκτός κι αν ήπιε πολύ τσίπουρο στη Θεσσαλία - τσίπρο το λένε οι ντόπιοι - και τα είπε αυτά. ΄Η πάλι μήπως δεν ήπιε καθόλου και τα εννοεί και άρα απλά αποκαλύπτεται...

Ζητάνε και το βόδι...

Οπως αποκαλύπτει ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων στο πολυκατάστημα «Αττικα» στην Αθήνα απασχολείται με 4ωρες και 6ωρες συμβάσεις και με μισθούς πείνας. Πριν από λίγες μέρες, εργαζόμενη με 6ωρη απασχόληση και μισθό 435 ευρώ, κατήγγειλε στο σωματείο ότι κλήθηκε να πληρώσει ταμειακό έλλειμμα της τάξεως των 200 ευρώ! Μετά από παρέμβαση του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, διαπιστώθηκε ότι τα «ελλείμματα» των εργαζομένων είναι ιδιαίτερα συχνό φαινόμενο και μάλιστα χωρίς να μπορεί να ελεγχθεί από τους ίδιους τους εργαζόμενους πώς αυτά προκύπτουν. Και σα να μη φτάνει αυτό, από τις εξοφλητικές αποδείξεις πληρωμής προκύπτει ότι τα ελλείμματα αναγράφονται ως προκαταβολές μισθού, αντί να δίνονται αποδείξεις με την αιτιολογία. Δηλαδή, οι εργαζόμενοι φορολογούνται για χρήματα που δεν εισπράττουν και η εργοδοσία εισπράττει χρήματα που δε φαίνονται κάπου! Εκεί που τους χρωστάει δηλαδή, ζητάει από τους εργαζόμενους και το βόδι...

«Σύνδρομο Αλαβάνου»...

«Η ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος διακατέχεται από το σύνδρομο της Παλαιστίνης, καθώς διασπά το μέτωπο υποστήριξης των αρχών και των ιδανικών, για τα οποία μάχεται η Αριστερά, κάνοντας το καλύτερο δώρο προς την κυβέρνηση της ΝΔ». Αυτά είπε ο Αλ. Αλαβάνος στη διάρκεια προχτεσινής περιοδείας του στην Καβάλα.

Για το πόσο άστοχος είναι ο συνειρμός του θα υπενθυμίσουμε στον εν λόγω πρόεδρο, αυτό που γνωρίζει όλη η ελληνική κοινωνία, εκτός ίσως από κάποιους πρώην, πως εδώ δεν υπάρχει κανένας «εμφύλιος». Αυτός ο «εμφύλιος» έληξε εδώ και χρόνια οριστικά όταν κάποιοι ανέλαβαν να διασπάσουν «αρχές και ιδανικά της αριστεράς» την ώρα που σχεδίασαν και έδρασαν για τη διάλυση του Κομμουνιστικού Κόμματος. Εδώ και περίπου 17 χρόνια, αυτοί ανήκουν σε άλλο κόμμα και όπως λέει στην τελευταία του φράση περί «καλύτερου δώρου...», ταυτίζεται ουσιαστικά με όλους εκείνους που τον τελευταίο καιρό έχουν βαλθεί να ρίχνουν τόνους λάσπη στο ΚΚΕ επειδή δεν πρόκειται να τους κάνει το χατίρι να επιλέξει ανάμεσα στους διαχειριστές των στόχων της πλουτοκρατίας.

... και τηλεοπτικές ανάγκες

Ομως ο συνειρμός ήταν άστοχος και για άλλο λόγο. Τις μέρες που ο πραγματικός αριστερός αγωνιά για την τύχη της Παλαιστίνης, τη μέρα μάλιστα που η μισή μας καρδιά βρίσκεται στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, τη μέρα που η μόνη δήλωση που θα έπρεπε να περιέχει τη λέξη Παλαιστίνη είναι αυτή της αλληλεγγύης με τον αγωνιζόμενο δεκαετίες λαό της για να έχει μια πατρίδα, παριστάνει πως δεν καταλαβαίνει; Τίποτα δεν έχει ακούσει ο πρόεδρος του ΣΥΝ για τον ιμπεριαλιστικό αποκλεισμό (από ΗΠΑ και ΕΕ) του λαού της Παλαιστίνης που τους σπρώχνει στην απελπισία και στην αλληλοφαγωμάρα; Τίποτα δεν άκουσε για τις ισραηλινές επεμβάσεις των προηγούμενων ημερών και για τα βρέφη που σταμάτησαν τις σφαίρες; Τίποτα δεν του είπαν για το «τείχος»; Απ' όλα αυτά, το συμπέρασμά του ήταν μια αριστοκρατική ματιά του τύπου απλά «τρώγονται μεταξύ τους» ή υπερίσχυσε όλων το να βγει ...πετυχημένη μια ακόμα ατάκα για τις τηλεοπτικές ανάγκες;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Να τους κοπεί η φόρα

Η ελπίδα για μια καλύτερη μέρα μπορεί να ενισχυθεί σημαντικά από το αποτέλεσμα της κάλπης. Στο βαθμό που ο λαός προσέλθει σ' αυτήν αποφασισμένος να δώσει «φτερά» στο δίκιο του και να «κόψει το βήχα» στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ, έχοντας αποτινάξει την αυταπάτη ότι η διέξοδος βρίσκεται στο να δίνει στον έναν πόλο του δικομματισμού τη δύναμη που αφαιρεί από τον άλλο. Συγκρίνοντας και κρίνοντας το πρόγραμμα και την πρακτική και των δύο αυτών κομμάτων εύκολα θα διαπιστώσει ότι έχουν κοινή γραμμή πλεύσης στο πεδίο της οικονομίας, της κοινωνικής πολιτικής, του πολιτικού συστήματος, κοινή στάση και θέση σε ό,τι αφορά στο διεθνές σύστημα του καπιταλισμού και στις διάφορες ενώσεις του.

Απότοκα της κοινής τους στρατηγικής είναι όλα τα, μικρά και μεγαλύτερα, προβλήματα με τα οποία έρχεται κάθε μέρα αντιμέτωπη η εργατική λαϊκή οικογένεια. Συνεπώς, αυτή πρέπει να αποτελέσει κριτήριο ψήφου, να καταδικαστεί με την αποδυνάμωση των φορέων της, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Γιατί απ' αυτή τη στρατηγική εξαρτώνται: Το ύψος του μισθού και του μεροκάματου. Το αγροτικό εισόδημα. Το εισόδημα των μικρομεσαίων. Οι ταξικοί φραγμοί στην Παιδεία. Το περιεχόμενο της Παιδείας. Οι κοινωνικές υπηρεσίες της Υγείας και Πρόνοιας. Η πλήρης και σταθερή απασχόληση. Το ωράριο εργασίας. Το χρονικό όριο συνταξιοδότησης. Το τι ψηφίζει η Ελλάδα στα όργανα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και τι δεσμεύσεις αναλαμβάνει μέσω συμφωνιών που συνάπτει, π.χ., με τις ΗΠΑ. Ακόμα, τα εργατικά, δημοκρατικά δικαιώματα, οι ατομικές και συλλογικές λαϊκές ελευθερίες.

Ο λαός ξέρει από πρώτο χέρι πώς έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα σε όλα τα παραπάνω ζητήματα. Χρειάζεται να γνωρίσει, να πιστέψει πως απ' το συσχετισμό δύναμης στο κίνημα, αλλά και στο Κοινοβούλιο πολλά μπορούν να αλλάξουν και να χρησιμοποιήσει την ψήφο του αναλόγως. Αν αυτός ο συσχετισμός στις επόμενες εκλογές αλλάξει σε βάρος του δικομματισμού, υπέρ του ΚΚΕ, τότε νέα αντιλαϊκά αυταρχικά μέτρα θα παρεμποδιστούν, από καλύτερες θέσεις θα διεξάγεται η πάλη για τη διεύρυνση των δικαιωμάτων. Η αποδυνάμωση του δικομματισμού με την ταυτόχρονη εκλογική άνοδο του ΚΚΕ θα αποτελέσει τον προπομπό της ανάτασης του κινήματος, θα δώσει ώθηση στην πολιτική της λαϊκής συμμαχίας. Απ' αυτή την εξέλιξη έχουν συμφέρον τα λαϊκά στρώματα. Ας αγνοήσουν τα δικομματικά τύμπανα πολέμου που με το θόρυβό τους θέλουν να σκεπάσουν την εκκωφαντική σύμπλευσή τους.

Δεν πρέπει να χαθεί κι αυτή η ευκαιρία. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια, ούτε η πολυτέλεια, να χαθεί κι άλλος χρόνος. Σ' αυτές τις εκλογές πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ώστε οι μάχες που έρχονται για ζητήματα κρίσιμα για τη ζωή του λαού να δοθούν σε καλύτερες συνθήκες απ' ό,τι μέχρι σήμερα. Με την ψήφο του να κατακτήσει θέσεις που θα του επιτρέψουν να παλέψει με αποτελεσματικότητα για τα δίκια του. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο με αποδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και ισχυροποίηση του ΚΚΕ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ