Στη συνέχεια πήγε στην Καρδίτσα, όπου και εκλέγεται, για να εγκαινιάσει - υποδεχτεί την έλευση του... φυσικού αερίου. Πρόσθεσε έτσι ένα ακόμη επίτευγμα για το προεκλογικό φυλλάδιο.

Μάλιστα, οι αναφορές του στις δυο αυτές εκδηλώσεις είχαν να κάνουν και με την ευρύτερη σημασία των έργων και των διασυνδέσεων του φυσικού αερίου, αλλά και με την αναμενόμενη οικονομική τόνωση που θα ευνοήσουν τοπικά οι διασυνδέσεις, τις θέσεις εργασίας κλπ.

Μόνο ένα πράγμα δεν είπε: ότι το σύνολο της ενεργειακής υποδομής που δημιουργείται με χρήματα του ελληνικού λαού θα αποτελέσει την ικανή και αναγκαία προϋπόθεση για να κάνουν ενεργειακές μπίζνες οι μεγάλες επιχειρήσεις της ενέργειας, ντόπιες και ξένες. Και ότι πολύ σύντομα αυτές θα ελέγχουν τιμές, προμήθεια, την ανάπτυξη του δικτύου, τις εισαγωγές και τις εξαγωγές. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε κόστος για τους πολίτες και επάρκεια ενέργειας...

Διχογνωμίες υπουργών ή μια καλά στημένη επιχείρηση αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από τα καυτά προβλήματα της καθημερινότητας; Ο αξιότιμος υπουργός Αμυνας Ευάγγελος Μεϊμαράκης, σε συνέντευξη που παραχώρησε σε κυριακάτικη εφημερίδα, υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση πρέπει να εξαντλήσει την τετραετία και οι εκλογές να γίνουν το Μάρτη του 2008. Αντίθετα, ο άλλος «κορυφαίος», ο υπουργός Οικονομίας, σε συνέντευξη που παραχώρησε σε άλλο κυριακάτικο φύλλο, τάσσεται υπέρ της επίσπευσης των εκλογών. Η πρώτη εντύπωση είναι ότι η κυβέρνηση ...σπαράσσεται από αντιθέσεις, ότι οι υπουργοί μεταξύ τους δεν έχουν βρει κοινή γλώσσα κλπ. κλπ. Μια άλλη θεώρηση της υπόθεσης, όμως, είναι ότι η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί να διατηρήσει πάση θυσία στην επικαιρότητα την εκλογολογία και το χρόνο προκήρυξης των εκλογών, ώστε οι πολίτες να ξεχνούν και να μην ασχολούνται με άλλα δυσάρεστα γεγονότα. Μετά την Πάρνηθα, χτες είχε σειρά ο άλλος πνεύμονας της Αττικής, το πανέμορφο δάσος της Καισαριανής. Στην τραγική ζώνη του Περάματος, άλλοι δύο εργάτες έγιναν θυσία στο βωμό του εφοπλιστικού κέρδους. Οι οποίοι εφοπλιστές, ως σύγχρονοι πειρατές, με τον υπουργό Ναυτιλίας να τους κάνει σινιάλα, κάνουν ρεσάλτο στις τσέπες όσων τολμήσουν να κάνουν μια βόλτα στα νησιά του Αργοσαρωνικού ή, ακόμα χειρότερα, του Αιγαίου.

Αυτή τη δυσάρεστη εικόνα θέλει να διαγράψει από τα μυαλά των εργαζομένων η κυβέρνηση. Και έχει αναθέσει στους Μεϊμαράκηδες και τους Αλογοσκούφηδες να το παίζουν διαφωνούντες για το χρόνο των εκλογών. Μας εξαπατούν συνειδητά. Το φούμο στις εκλογές είναι το λιγότερο. Δαγκωτό ΚΚΕ, το μόνο που τελικά καταλαβαίνουν.

«Εχει κανείς την αίσθηση ότι ο κ. Καραμανλής, ο κ. Παυλόπουλος, ο κ. Αλογοσκούφης θεωρούν ότι η Σάμος είναι ακόμη "Αυτόνομη Ηγεμονία", όπως ήταν μέχρι το 1912, και χρηματοδοτείται ακόμη από τον Σουλτάνο. Αλλιώς δεν εξηγείται το γεγονός της απουσίας του ελληνικού κράτους και της κρατικής χρηματοδότησης στην Υγεία, στην ακτοπλοϊκή σύνδεση, στην ενέργεια, στην υποδοχή των μεταναστών, στην αγροτική οικονομία».

Εχει κανείς την αίσθηση ότι ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Αλαβάνος - στον οποίο ανήκουν τα παραπάνω - θεωρεί ότι ανακαλύπτει την... Αμερική. Γιατί και παρουσία του κράτους υπάρχει και κρατική χρηματοδότηση στους εφοπλιστές δίνεται απλόχερα, μόνο που όπου ζει και βασιλεύει ο καπιταλισμός, και μάλιστα με σφραγίδα ευρωενωσιακή όπως στην Ελλάδα, λόγω ανταγωνισμού και μάλιστα ελεύθερου, εξηγείται και με το παραπάνω η κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι και της Σάμου, όπως και κάθε άλλου τόπου παντού ανά την ελληνική επικράτεια. Γιατί η ευρωενωσιακή πραγματικότητα, που στηρίζει ο ΣΥΝ, συνθλίβει τους αγρότες ελέω ΚΑΠ. Οσο για την Υγεία όσο βασιλεύει και ο ιδιωτικός τομέας (κανόνες συνύπαρξης με το Δημόσιο, αυτή είναι η θέση του ΣΥΝ), ο δημόσιος θα εμπορευματοποιείται και θα αναπαράγει πολλαπλάσια τα φαινόμενα που ζουν στη Σάμο.

Την έντονη διαμαρτυρία της για την καθυστέρηση του διεθνούς διαγωνισμού για την προμήθεια των αντιδραστηρίων τα οποία χρειάζονται για την εφαρμογή του μοριακού ελέγχου του αίματος (μέθοδος ΝΑΤ), εκφράζει με ανακοίνωσή της η Ελληνική Ομοσπονδία Θαλασσαιμίας.

Πέρασε πάνω από ένας χρόνος που ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος υποσχέθηκε τη γενίκευση της εφαρμογής του μοριακού ελέγχου και κοντεύει χρόνος απ' τη συγκρότηση της Διακομματικής Επιτροπής για τις προϋποθέσεις του διαγωνισμού. Κι όμως ο διεθνής διαγωνισμός καρκινοβατεί για «ένα ζήτημα που άπτεται της δημόσιας υγείας και δεν αφορά μόνο τους θαλασσαιμικούς, αλλά όλους τους Ελληνες γιατί ο καθένας μπορεί ανά πάσα στιγμή να χρειαστεί να μεταγγιστεί» τονίζει η Ομοσπονδία.

Βέβαια, τα συμφέροντα από τέτοιες προμήθειες είναι μεγάλα. Ομως, τη βασική ευθύνη τη φέρνει η κυβέρνηση, που τελικά υποκλίνεται στους όρους της αγοράς και του ανταγωνισμού και δεν προχωρά δραστικά στις απαραίτητες διαδικασίες που θα εξασφαλίσει τα απαραίτητα εφόδια για τον έλεγχο του αίματος.

Ηδη αυτές τις ελλείψεις τις έχουν πληρώσει άνθρωποι με τη ζωή τους.

Να υποθέσουμε ότι ένας τραπεζικός οργανισμός ξαφνικά νοιάστηκε για το επίπεδο υγείας της χώρας; Οτι έχει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για τον ελληνικό λαό, ώστε μπαίνει στον κόπο να εκπονεί μελέτες για το καλό του;

Αν είναι έτσι, θα μπορούσε να κάνει κάτι για τα δάνεια που χορηγεί στον κοσμάκη κι ο οποίος για να τα ξεπληρώσει ζει επί δεκαετίες σε καθεστώς ασφυκτικού άγχους, που δεν είναι και ό,τι καλύτερο για την υγεία του.

Ομως, τα συμπεράσματα της εν λόγω έρευνας μάλλον μας δίνουν να καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται. Οπως λένε, πρέπει τα δημόσια νοσοκομεία να γίνουν ανταγωνίσιμα των ιδιωτικών στην ...«προσέλκυση» ασθενών. Γιατί, προφανώς, καταλαβαίνουν τον ασθενή ως «πελάτη» που πρέπει να τον «προσελκύσουν».

Εν ολίγοις, ζητούν και επισήμως περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της Υγείας, που θα τους αποφέρει ποικιλοτρόπως περισσότερα κέρδη. Και το πρόβλημα είναι ότι τέτοιου είδους αιτήματα βρίσκουν ανταπόκριση στις πολιτικές που ασκούνται τα τελευταία 20 χρόνια.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ «παίζει με το θέμα των εκλογών» δηλώνει ο Πέτρος Ευθυμίου, «εμείς δεν παίζουμε με τους θεσμούς» λέει ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Το σίγουρο είναι πως αμφότεροι «παίζουν» με τα νεύρα του κόσμου.

Κι αυτό όχι γιατί η ημερομηνία των εκλογών έχει γίνει «μπαλάκι» και μεταφέρεται από μήνα σε μήνα. Αυτό λίγο ενδιαφέρει τον ελληνικό λαό.

Ομως, εκείνα που όντως τον ενδιαφέρουν δυστυχώς δεν έχουν ...χώρο να συζητηθούν μέσα στο χαμό της εκλογολογίας. Κι αυτό είναι βέβαια το πραγματικό «παιγνίδι», στο οποίο επιδίδονται με συνέπεια και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

Ποιος και πότε τα έλεγε όλα αυτά;

Ο νυν πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής στις 24 του Φλεβάρη του 2004, που ως αρχηγός, τότε, του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης μιλούσε στον Πειραιά για τη «χάρτα της καθημερινότητας για το Λεκανοπέδιο».

Ο Κ. Καραμανλής, που καυχόταν ότι είχε επισκεφθεί τρεις φορές «την ιδιαίτερα ευαίσθητη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη» και γνώριζε πολύ καλά τα προβλήματα των εργαζομένων, έβαζε πολύ φιλόδοξους στόχους για τα «εργατικά ατυχήματα». Ιδού τι έλεγε στην ίδια ομιλία: «Εχουμε άλλη άποψη. Θεωρούμε ότι η ασφάλεια του εργαζόμενου δεν είναι ποσοτικός στόχος. Είναι αναφαίρετο και θεμελιώδες δικαίωμα. Στόχος όλων πρέπει να είναι: Ούτε ένα εργατικό ατύχημα. Ούτε ένας άνθρωπος να χάνει τη ζωή του στη δουλιά. Αυτά τα 20% δεν εκφράζουν κανέναν εργαζόμενο, κανέναν πολίτη».

(Υ.Γ. Μετεκλογικά δεν πάτησε ούτε μια φορά το πόδι του στη Ζώνη και το Πέραμα ο Κ. Καραμανλής...).

Η σύγκρουση των δύο τρένων, την περασμένη Πέμπτη, στα Σεπόλια, ήταν ένα αναπόφευκτο τραγικό συμβάν. Θύματα, δεν υπήρξαν, μόνο από τύχη. Από την άλλη, η θέση της διοίκησης του ΟΣΕ, ότι «σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις το συμβάν οφείλεται πιθανότατα σε ανθρώπινο λάθος», στην ουσία, αθωώνει τις εγκληματικές ευθύνες των κυβερνήσεων. Οι καταγγελίες των συνδικαλιστών (μειωμένο προσωπικό, 10 και 12 ώρες ημερήσιας εργασίας κλπ) δείχνουν τη μια όψη της πραγματικότητας. Η άλλη όψη - και η σοβαρότερη - είναι η πολιτική της ιδιωτικοποίησης που, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ακολουθούν πιστά. Στην Αγγλία, η αντίστοιχη πολιτική που προώθησε η πολιτική των «Εργατικών» του Μπλερ, οδήγησε στον πολλαπλασιασμό των ατυχημάτων. Στην Ελλάδα, τα αποτελέσματα, έχουν ήδη γίνει ορατά. Τα ατυχήματα συμβαίνουν το ένα μετά το άλλο. Το ερώτημα που μπαίνει, πλέον, δεν είναι αν αυτή η πολιτική πρέπει να σταματήσει - αυτό πια, έχει γίνει ολοφάνερο - αλλά το πόσο γρήγορα πρέπει να γίνει. Και οι εκλογές που έρχονται είναι μια καλή ευκαιρία...

Ενδιαφέρον θα είχε στ' αλήθεια, εάν η Εκθεση που παρουσίασε χτες το ΠΑΣΟΚ για την «παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά την τελευταία περίοδο διακυβέρνησης της χώρας» δεν αφορούσε μόνο ακριβώς αυτήν την «τελευταία περίοδο», αλλά και πιο πριν. Σίγουρα, θα είχαν πολλά να πουν... Βέβαια, ένα άλλο θέμα είναι το τι καλύπτει αυτή η έκθεση και σαφώς δεν καλύπτει τις παραβιάσεις που βιώνουν καθημερινά οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι. Παραβιάσεις βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως το δικαίωμα όλων στη δουλιά και όχι στην ανεργία, μισθούς και ασφάλιση που να καλύπτουν όλες τις ανάγκες, το δικαίωμα εξασφάλισης της υγείας, της δημοκρατίας στους τόπους δουλιάς, της μόρφωσης για όλους κ.λπ. Αυτά, όμως, δε χωράνε σε καμία έκθεση αυτού του τύπου που παραπέμπει πιο πολύ σε εκθέσεις των διαφόρων «διεθνών παρατηρητηρίων», που κρύβουν διάφορες σκοπιμότητες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η σκοπιμότητα έχει να κάνει με την προεκλογική χρήση τής εν λόγω έκθεσης και είναι μια ακόμα κούφια ντουφεκιά στο δικομματικό παιχνίδι. Στην καλύτερη περίπτωση, πρόκειται για ένα μέρος της αλήθειας και, όπως είναι γνωστό, η «μισή αλήθεια είναι ψέμα».