Δεν πρόλαβαν να βγουν στους δρόμους του αγώνα και του δίκιου οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι και όρμηξαν πάνω τους οι θεματοφύλακες του συστήματος. «Μηδενική ανοχή» στους απεργούς που παραβιάζουν τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, ωρύεται στο χτεσινό πρωτοσέλιδο άρθρο της η «Καθημερινή». «Η Πολιτεία πρέπει να επιβάλει τους νόμους που η ίδια θέσπισε. Μπορεί το δικαίωμα στη διαμαρτυρία να θεωρείται ιερό, ιερότερο όμως είναι το δικαίωμα των πολιτών στην ελεύθερη μετακίνηση και τελικά σε μια βιώσιμη καθημερινότητα», αποφαίνεται η συντηρητική εφημερίδα. Συγκινητική η ιερή αγανάκτηση της εφημερίδας, αλλά αν πραγματικά ενδιαφερόταν για την ελεύθερη μετακίνηση και τα λοιπά, τότε έπρεπε να το έχει αποδείξει εδώ και πολύ καιρό. Καθημερινά βλέπουν την κόλαση που ζουν όσοι κινούνται στο ποτάμι (Κηφισός), δίχως βέβαια να γίνεται καμία κινητοποίηση. Το ίδιο φυσικά ισχύει για το κέντρο της Αθήνας. Αλλά τότε δεν αγανάκτησε η εφημερίδα για τα «δικαιώματα των πολιτών»...
Καλή αναζήτηση...
Απορίες έχει και μάλιστα σημαντικές ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Αλαβάνος. Αναρωτήθηκε προχτές σε πρωινή εκπομπή του ΜΕΓΚΑ: «Γιατί εμείς δεν μπαίνουμε σε κάποια ζητήματα και ως πολιτικοί να πούμε, κάτσε ρε παιδί μου, εδώ στην Ελλάδα ένας στους πέντε είναι φτωχοί. Γιατί οι τράπεζες έχουν τέτοια υπερκέρδη και απομυζούν τόσο κόσμο της φτώχειας; Γιατί τόσα παιδιά πάνε στο δρόμο της βίας;». Και κατέληξε: «Δεν έχουμε δώσει απαντήσεις σ' αυτά τα ζητήματα»... Ισως δοκιμάσει μεγάλη έκπληξη, αλλά απαντήσεις έχουν δοθεί και μάλιστα προ πολλών δεκαετιών. Αν τώρα ψάχνει απάντηση ως προς το πώς η φτώχεια θα «μαραζώνει» και τα κέρδη θα «ανθούν», καλή αναζήτηση, αν και ατέρμονη...
Κυνική ομολογία...
Αποτελεί κοινό μυστικό ότι οι αστοί πολιτικοί, στην προσπάθειά τους να κερδίσουν τις εκλογές, συνηθίζουν να μοιράζουν από τα προεκλογικά μπαλκόνια κάλπικες υποσχέσεις, τις οποίες «ξεχνούν» την επόμενη μέρα, αν το κόμμα τους καταφέρει να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Και, βέβαια, μέχρι σήμερα, κανένας από τους αστούς πολιτικούς (είτε προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ είτε από τη ΝΔ) δεν παραδέχτηκε δημόσια πως από τα προεκλογικά μπαλκόνια «λέμε και πράγματα που δεν πιστεύουμε»!
Αυτόν τον κανόνα, έσπασε πριν λίγες μέρες ο επικεφαλής του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης της ΝΔ. Επιμένοντας να διατηρεί ανοιχτό το ενδεχόμενο αύξησης των συντελεστών του ΦΠΑ μέσα στο 2008 - και ενώ προεκλογικά ο Κ. Καραμανλής είχε αποκλείσει κάτι τέτοιο - ο Γ. Αλογοσκούφης είπε το εξής αμίμητο: «Οι γενικές κατευθύνσεις της φορολογικής πολιτικής είναι ασφαλώς στα πλαίσια των εξαγγελιών που κάναμε και πριν τις εκλογές» και πρόσθεσε με νόημα: «Τώρα θα πρέπει να διευκρινιστούν όλες οι λεπτομέρειες».
Με απλά λόγια, ο Γ. Αλογοσκούφης παραδέχεται ότι προεκλογικά η ηγεσία της ΝΔ δε μίλησε λεπτομερώς για τις φορομπηχτικές της προθέσεις - με στόχο την ψηφοθηρία - προβάλλοντας τις «γενικές εξαγγελίες». Τώρα, όμως, που η ψήφος του λαού έχει πέσει στην κάλπη, ο υπουργός θεωρεί ως ...«λεπτομέρεια» - η οποία θα «διευκρινιστεί» με την κατάθεση του τελικού κειμένου για τον προϋπολογισμό του 2008 - την πρόθεση της ΝΔ να αυξήσει τους συντελεστές ΦΠΑ! Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο κύριος Αλογοσκούφης μας λέει σε όσους ψήφισαν τη ΝΔ πως αφού μας δώσατε την ευκαιρία να κυβερνήσουμε για μια ακόμη τετραετία, θα πληρώσετε, ανεξαρτήτως αν συμφωνείται ή όχι με την πολιτική μας!
... που ζητάει και τα... ρέστα
Δε φτάνει η κυνική ομολογία του - ότι δηλαδή η ΝΔ άλλα έλεγε από τα προεκλογικά μπαλκόνια και άλλα ετοιμάζεται να κάνει τώρα που κέρδισε τις εκλογές - ο Γ. Αλογοσκούφης προκαλεί κι από πάνω. Ετσι, ενώ αφήνει, σκόπιμα, ανοιχτό το ενδεχόμενο αύξησης των συντελεστών ΦΠΑ, ο υπουργός Οικονομίας επανήλθε με γραπτή ανακοίνωσή του, όπου υποστηρίζει πως μερίδα του Τύπου διαστρέβλωσε και παρερμήνευσε τις δηλώσεις του!
Ετσι, επιχειρώντας να... αποκαταστήσει την αλήθεια για την ουσία και το περιεχόμενο των δηλώσεών του, ο επί των Οικονομικών αρμόδιος υπουργός της κυβέρνησης Καραμανλή, με γραπτή ανακοίνωση του υπουργείου έσπευσε να διευκρινίσει πως «η κυβέρνηση είχε σχέδιο αλλά είναι άλλες οι απαιτήσεις εφαρμογής της πολιτικής σε λεπτομέρεια, όταν είσαι στην κυβέρνηση, και άλλες όταν κάνεις γενικού χαρακτήρα εξαγγελίες».
Ο κύριος Αλογοσκούφης προσπαθεί να μας πείσει πως υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο σχέδιο της πολιτικής που παρουσιάζεται με εξαγγελίες «γενικού χαρακτήρα» από τα προεκλογικά μπαλκόνια και στο σχέδιο της πολιτικής «σε λεπτομέρεια» που εφαρμόζει η εκάστοτε κυβέρνηση. Καθώς ο κύριος υπουργός γνωρίζει πως «μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται», δεν αρκείται στο γεγονός ότι με την πολιτική της η κυβέρνηση της ΝΔ μας κλέβει και μας... δουλεύει κι από πάνω.
Οι κινητοποιήσεις των κτηνοτρόφων
Οι κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν οι μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι είναι ένας σκληρός αγώνας για την επιβίωσή τους. Οι φτωχές κτηνοτροφικές οικογένειες, που αποτελούν και τη συντριπτική πλειοψηφία του κλάδου, κινδυνεύουν, άμεσα, με πλήρη χρεοκοπία και μαζικό ξεκλήρισμα. «Μαγκωμένοι» στα «δόκανα» των καρτέλ του γάλακτος και του κρέατος και «πιασμένοι» στις «ξόβεργες» των βιομηχάνων ζωοτροφών, οι κτηνοτρόφοι καταλαβαίνουν πως αν δεν αντιδράσουν άμεσα, δεν πρόκειται να διασωθούν. Και συνειδητοποιούν ότι η «στέρνα» των προβλημάτων τους βρίσκεται στην αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων, που επιχειρεί να ξεπαστρέψει τη μικρομεσαία αγροτιά.
Η φετινή κατακόρυφη αύξηση στις τιμές των ζωοτροφών, που ήρθε ως αποτέλεσμα εφαρμογής της νέας ΚΑΠ, σε συνδυασμό με τις χαμηλές τιμές στο γάλα και στο κρέας, που επιβάλλει η «ελεύθερη» αγορά, προκαλεί νέο πλήγμα στο εισόδημα των κτηνοτρόφων, που μπορεί να είναι και το τελειωτικό. Πλέον, η κτηνοτροφική οικογένεια που δουλεύει, από το πρωί μέχρι το βράδυ, σαν το σκυλί, αντιμετωπίζει ζωτικό πρόβλημα, καθώς δεν μπορεί να καλύψει ούτε τις βασικές ανάγκες διαβίωσης. Τα χρέη αυξάνονται συνεχώς και «σφίγγουν το λαιμό» κι εκατοντάδες κτηνοτρόφοι αναγκάζονται να πουλήσουν, όσο - όσο, τα ζώα τους και να εγκαταλείψουν τα χωριά τους.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, όχι μόνο δεν παρεμβαίνει υπέρ των κτηνοτρόφων, αλλά τάσσεται στο πλευρό των εκμεταλλευτών τους. Το ΠΑΣΟΚ, μάλλον, είναι ευχαριστημένο από τις εξελίξεις, καθώς το ίδιο, ως κυβέρνηση, την ίδια αντιαγροτική πολιτική εφάρμοζε. Ο ΣΥΝ, συμφωνώντας, επί της ουσίας, με την ΚΑΠ, λίγο ενδιαφέρεται αν καταστρέφονται κάποιοι... φτωχοτσοπάνηδες. Οι κτηνοτροφικές ομοσπονδίες και οι τριτοβάθμιες αγροτικές οργανώσεις, κινούμενες στον «ντορό» του συνδικαλισμού του συμβιβασμού, αποφεύγουν, «όπως ο διάβολος το λιβάνι», να οργανώσουν την πάλη του κτηνοτροφικού κόσμου κι επιδίδονται σε «ατέρμονους διαλόγους» με την κυβέρνηση και τους εμποροβιομήχανους.
Οι Συντονιστικές Επιτροπές Αγώνα Κτηνοτρόφων που στήνονται σε διάφορες περιοχές της χώρας - όπως π.χ., στην Ελασσόνα - δείχνουν το πώς χρειάζεται να οργανωθεί και να συντονίζεται η πάλη και το πού πρέπει να στοχεύει. Το διεκδικητικό πλαίσιο που προβάλλουν, αναδεικνύει τα πραγματικά προβλήματα των κτηνοτρόφων και τις άμεσες λύσεις που απαιτούνται. Ο αγώνας στρέφεται κατά της ΚΑΠ, που εφαρμόζει η κυβέρνηση, με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ και των άλλων φιλοευρωενωσιακών κομμάτων, γενικότερα, κατά της πολιτικής που βοηθά τα καρτέλ και τους εμποροβιομήχανους να «στραγγίζουν» τους κτηνοτρόφους και να κερδοσκοπούν σε βάρος των καταναλωτών κτηνοτροφικών προϊόντων.
Δίπλα στους κτηνοτρόφους στέκεται η ΠΑΣΥ και στο πλευρό τους βρίσκεται το ΚΚΕ, που τους καλούν να παλέψουν ενωμένοι με τους μικρομεσαίους γεωργούς και σε συμπαράταξη με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, για την ανατροπή της αντιαγροτικής - αντιλαϊκής πολιτικής και για την εφαρμογή μιας άλλης, η οποία θα προωθεί την ανάπτυξη της κτηνοτροφίας και της γεωργίας υπέρ των μικρομεσαίων αγροτών, προς όφελος του ελληνικού λαού.
Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ
Ιμπεριαλιστικά...
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΕΚΔΗΛΗ Η ...ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ στην Ατυπη Σύνοδο Κορυφής της Λισαβόνας για την υιοθέτηση του κειμένου της Μεταρρυθμιστικής Συνθήκης από τους Ευρωπαίους πρωθυπουργούς.
Κάποιος που δε γνωρίζει τι γίνεται και βλέπει το άγχος τους θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι αυτή ήταν η μεγάλη αγωνία κάθε κατοίκου της Ευρώπης από τη Νορβηγία έως την Ισπανία και από τη Σκοτία μέχρι τη ...Γαύδο.
Μόνο που η Σύνοδος Κορυφής της Λισαβόνας - όπως και κάθε σύνοδος κορυφής - δε νοιάζεται για τις αγωνίες και τις ανάγκες των λαών της Ευρώπης. Για την ακρίβεια, έχει πολλάκις αποδείξει ότι γράφει στα παλιά της τα παπούτσια τη γνώμη τους.
Είτε πρόκειται για το «ευρωσύνταγμα», το οποίο καταψηφίστηκε σε δύο δημοψηφίσματα, είτε πρόκειται για τις αντιδράσεις τους σε επεμβάσεις, όπως αυτές στο Ιράκ ή το Αφγανιστάν.
Αλλα είναι τα συμφέροντα, για τα οποία αγχώνεται. Μιλάμε για τα στρατιωτικά, πολιτικά, κοινωνικά και, φυσικά, οικονομικά συμφέροντα των πολυεθνικών και του κεφαλαίου. Γι' αυτούς δουλεύουν και σε αυτούς απολογούνται.
ΙΣΧΥΡΕΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΕΣ, βροχές και θυελλώδεις άνεμοι αναμένονται την ερχόμενη βδομάδα και πιστέψτε μας ότι από το καλοκαίρι των πυρκαγιών στην Πελοπόννησο και την Εύβοια τίποτε δεν έχει βελτιωθεί στο επίπεδο της πολιτικής προστασίας στην Ελλάδα.
Είναι φανερό ότι με τόσες χιλιάδες στρέμματα δασών καμένα πάμε για μιαν ακόμη μεγάλη δοκιμασία και οι ειδικοί λένε ότι οι πλημμύρες ίσως αποδειχθούν εξίσου καταστροφικές.
Σας βεβαιώνουμε, πάντως, ότι όλα αυτά ουδόλως απασχολούν τον Γιώργο Αλογοσκούφη, ενώ βάζει τις τελευταίες πινελιές στον προϋπολογισμό της χώρας. Τα σχετικά κονδύλια δεν πρόκειται να αυξηθούν ούτε ένα ευρώ. Ως γνωστόν, «η οικονομία δεν αντέχει» για τέτοια πράγματα.
Γρηγοριάδης Κώστας
Τελευταία λέξη στους λαούς
Γρηγοριάδης Κώστας
Αποτελεί ειρωνεία της ιστορίας ότι η συμφωνία για το «ευρωσύνταγμα» επιτεύχθηκε προχτές το βράδυ στη Λισαβόνα, την πόλη όπου το 2000 υιοθετήθηκε η «στρατηγική της Λισαβόνας», η άλλη συνθήκη που είχε θέσει το φιλόδοξο στόχο να καταστήσει την οικονομία της ΕΕ «την πλέον ανταγωνιστική του κόσμου μέχρι το 2010». Κάμποσα χρόνια μετά, οι λαοί της ΕΕ έχουν αντιληφθεί με οδυνηρό τρόπο ότι οι τότε πανηγυρισμοί των ηγετών της ΕΕ δεν ήταν για το καλό τους, αφού η ανταγωνιστικότητα περνάει πάνω από τα ερείπια των εργασιακών δικαιωμάτων και την ολόπλευρη ενίσχυση των μονοπωλίων. Γεγονός είναι πάντως ότι οι δύο συμφωνίες που έτυχε να επιτευχθούν στην πρωτεύουσα της Πορτογαλίας αλληλοσυμπληρώνονται, προκειμένου να υπηρετήσουν τους στρατηγικούς στόχους της ΕΕ και των μονοπωλίων. Η ΕΕ μπορούσε τη μεταρρυθμιστική συνθήκη να την υλοποιήσει και χωρίς τη στρατηγική της Λισαβόνας (βλέπε ευελφάλεια, οδηγία Μπολκεστάιν, κ.ο.κ), αλλά τώρα θα επιχειρήσουν να το κάνουν από καλύτερες θέσεις. Η ιστορία, βέβαια, δε γράφεται από τις κυβερνήσεις αλλά από τους λαούς. Και οι λαοί έχουν αρχίσει εδώ και καιρό να αντιλαμβάνονται ότι η ΕΕ είναι των μονοπωλίων και εχθρική στα συμφέροντά τους. Και δεν έχουν πει την τελευταία λέξη τους.
Θέλει ο ΣΥΝ να κρυφτεί...
Είναι τόσο μεγάλη η αγωνία του ΣΥΝ να κουκουλώσει τα έργα και τις ημέρες του, που καρφώνεται...
Από μόνοι τους δείχνουν ότι έχουν λερωμένη τη φωλιά τους σχετικά με τα κείμενα υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων και της Μπολόνια που έχουν ψηφίσει οι ευρωβουλευτές τους. Αλλιώς, γιατί να δημοσιεύσει η «Αυγή» - στο χτεσινό οπισθόφυλλο - σχόλιο που να αφορά το πώς ο «Ριζοσπάστης» σχολιάζει την έκθεση Κορτίνεζ (Α5-0183/2002), την οποία ενέκρινε ο Αλαβάνος και υπερψήφισε ο Παπαγιαννάκης, την ίδια μέρα που ο «Ρ» δημοσιεύει το σχετικό άρθρο;
Ηξεραν πολύ καλά στο ΣΥΝ τι έχουν ψηφίσει και τι έχουν στηρίξει. Οπως ήξεραν και πολύ καλά ότι κυκλοφορεί αυτό το κείμενο «στην πιάτσα» με σχολιασμό ακριβώς τη στάση του Αλαβάνου. Και μες στη φούρια τους να αποδείξουν ότι δεν ευσταθεί (το οποίο ακόμα και με το σχόλιό τους αντί να το αποδείξουν το επιβεβαιώνουν), έσπευσαν να κατασκευάσουν μια απάντηση προς το ΚΚΕ! Βιάστηκαν, όμως. Και δεν έψαξαν καλά. Γιατί ο «Ρ» δεν έχει ξανασχοληθεί με την εν λόγω έκθεση!
Το «φάουλ», βέβαια, ξεκίνησε νωρίτερα. Γιατί το συγκεκριμένο σχόλιο που δημοσιεύτηκε χτες στην «Αυγή» είχε δημοσιευτεί προχτές (!) στις 5.36 το απόγευμα στον ιστοτόπο «Indymedia»! Στην «Αυγή» απλά έγιναν δυο προσθήκες... κατά τα άλλα το σχόλιο του «ανανεωτή» παραμένει στο ακέραιο! Και ούτε στο ένα ούτε στο άλλο παρατίθενται στοιχεία για το τι υπερψηφίστηκε τελικά από τον ΣΥΝ και καταψηφίστηκε από το ΚΚΕ! Αλλα λόγια να αγαπιόμαστε...
... και η υπογραφή δεν τον αφήνει!
Πέρα όμως από την έκθεση, ο «Ρ» αναφέρεται και στις επανειλημμένες Ερωτήσεις του Α. Αλαβάνου προς την Κομισιόν για το τι μέτρα θα πάρει η ΕΕ για να εφαρμόσει η Ελλάδα την οδηγία 89/48 (που εξισώνει τα ΚΕΣ με τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ)! Να συμπληρώσουμε ότι για τις συγκεκριμένες ερωτήσεις (και όχι για την τροπολογία Χατζηδάκη για την οποία επιμένει να απαντάει η «Αυγή», χωρίς ο «Ρ» να έχει γράψει κάτι...), ο «Ρ» γράφει από το 2002, με πιο πρόσφατες αναφορές χτες και πριν δυο εβδομάδες. Μέχρι στιγμής ο ΣΥΝ δεν απαντάει στο διά ταύτα. Προτιμά να κάνει κωλοτούμπες...
Εν πάση περιπτώσει, ας απαντήσει συγκεκριμένα ο ΣΥΝ: Είναι ή δεν είναι μια από τις «επανειλημμένες» Ερωτήσεις του Α. Αλαβάνου προς την Κομισιόν, η Ε-0544/03 με θέμα «Εναρμόνιση της Ελλάδας με την Οδηγία 89/48/ΕΟΚ», η οποία καταλήγει να ρωτά «σε ποιες ενέργειες πρόκειται να προβεί η Επιτροπή για την ορθή εφαρμογή της Οδηγίας 89/48/ΕΟΚ;»; Οσο και να αγνοεί την αλήθεια αυτή υπάρχει: Ο ΣΥΝ έχει στρώσει το έδαφος για την αναγνώριση των ιδιωτικών ψευτοπανεπιστημίων, για την κατάφωρη υποβάθμιση των πτυχίων Πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Οι υπογραφές τους μιλάνε μόνες τους.
Σε ρότα αντεπίθεσης
Στα 7 χρόνια που πέρασαν, η Ελλάδα - δηλαδή οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και η δική μας - έκαναν πολλά για την υλοποίηση των αντιδραστικών και αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων που ενσωματώθηκαν στην περίφημη «Στρατηγική της Λισαβόνας». Τώρα, με «νωπή» την ψήφο του ελληνικού λαού, δεσμευόμαστε να προχωρήσουμε ταχύτερα στη λήψη των «αναγκαίων μέτρων», ώστε να εκπληρώσουμε μέχρι το 2010 το 100% των στόχων της Λισαβόνας. Αυτό είναι σε ελεύθερη μετάφραση το μήνυμα που έστειλε η κυβέρνηση της ΝΔ, με την Εκθεση Προόδου του «Εθνικού Προγράμματος Μεταρρυθμίσεων» που δημοσιοποιήθηκε προχτές. Το κείμενο αυτό υποβάλλεται κάθε χρόνο από το 2000 (χρόνος έγκρισης της Στρατηγικής της Λισαβόνας) από όλες τις κυβερνήσεις των χωρών - μελών της ΕΕ, προκειμένου να αξιολογηθεί από την Κομισιόν η πρόοδος που έχει κάνει κάθε χώρα για να γίνει το ευρωπαϊκό κεφάλαιο περισσότερο ανταγωνιστικό και ισχυρό.
Με την έκθεση αυτή, η κυβέρνηση της ΝΔ απαριθμεί ένα προς ένα τα αντιλαϊκά μέτρα που εφάρμοσε το 2007 για την ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» καθώς και αυτά που προτίθεται να πάρει μέχρι το 2010, ώστε να ανταποκριθεί πλήρως στις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει για την εκπλήρωση της Στρατηγικής της Λισαβόνας. Οι εισοδηματικές πολιτικές μείωσης των μισθών και συντάξεων, η περικοπή των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, που οδηγούν σε συνεχή υποβάθμιση της δημόσιας Υγείας - Παιδείας - Πρόνοιας, η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, η κατάργηση της μονιμότητας για νεοπροσλαμβανόμενους στις πρώην ΔΕΚΟ, η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης παράλληλα με το κουτσούρεμα της σύνταξης (νόμος Ρέππα μαζί με τους νόμους που ψήφισε η ΝΔ), είναι μερικά από τα μέτρα που θεσπίστηκαν και εφαρμόστηκαν τα 7 τελευταία χρόνια. Αυτά, όμως, δε θεωρούνται αρκετά για το μεγάλο ευρωπαϊκό και ντόπιο κεφάλαιο, το οποίο - επιβεβαιώνοντας τη λαϊκή παροιμία «τρώγοντας ανοίγει η όρεξη» - αξιώνει ακόμη μεγαλύτερη αύξηση στα κέρδη και υπερκέρδη του. Και αυτό μπορεί να γίνει με την ολοκλήρωση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων της Λισαβόνας και, αν χρειαστεί, τον εμπλουτισμό τους με νέα αντιλαϊκά μέτρα.
Ανταποκρινόμενη στα κελεύσματα των κεφαλαιοκρατών, η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζει νέα επέλαση στα λαϊκά εισοδήματα με την ψήφιση νόμων και διατάξεων που θα οδηγούν σε ακόμη μεγαλύτερες ανατροπές στο κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα (βλέπε «κοινωνικός διάλογος» για το Ασφαλιστικό - Συνταξιοδοτικό) και στις εργασιακές σχέσεις (παραπέρα ελαστικοποίηση), στην αύξηση των φορολογικών βαρών για τους εργαζόμενους (φόρος κατοχής ακινήτων, αύξηση συντελεστών ΦΠΑ και άλλων έμμεσων φόρων), σε μεγαλύτερη σύνθλιψη της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων (οι αυξήσεις μισθών και συντάξεων θα εξανεμίζονται από τις ανεξέλεγκτες ανατιμήσεις στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, τις τσουχτερές αυξήσεις στα τιμολόγια των πρώην ΔΕΚΟ με τεχνάσματα, όπως η «ρήτρα καυσίμων» στα τιμολόγια της ΔΕΗ, κλπ.), στο πλήρες ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας (ό,τι έχει απομείνει), κλπ.
Απέναντι σ' αυτό το αντιλαϊκό μέτωπο κυβέρνησης - ΕΕ - μεγαλοεπιχειρηματιών, η εργατική τάξη μαζί με τα άλλα λαϊκά στρώματα έχουν χρέος να συγκροτήσουν το δικό τους μέτωπο, που θα προβάλλει ισχυρότατη αντίσταση ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης, θα διεκδικεί τα σύγχρονα δικαιώματα των εργαζομένων και θα απορρίπτει τον «ευρωμονόδρομο», που υπηρετούν τα κόμματα της πλουτοκρατίας και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες της συναίνεσης και της υποταγής, στη ρότα της αντεπίθεσης για ρήξη και ανατροπή αυτής της πολιτικής.
Feeds
