Γρηγοριάδης Κώστας

Στον «έλεγχο υγείας» της νέας ΚΑΠ προτείνεται να μη δίνονται επιδοτήσεις αν είναι κάτω από 250 ευρώ ή κάτω από 10 στρέμματα. Και ο Τζ. Καραμίχας βγήκε και δήλωσε σαν να μην τρέχει τίποτα ότι κάτι τέτοιο «δε θα έβρισκε αντίθετη την ΠΑΣΕΓΕΣ». Δηλαδή, με άλλα λόγια είπε, δεν πειράζει ας κοπούνε. Κι όπως φαίνεται, με τον πρόεδρο συμφωνεί ολόκληρη η πρασινογάλαζη διοίκηση της ΠΑΣΕΓΕΣ. Ομως όταν βγαίνει ο επικεφαλής του συνεταιριστικού κινήματος και κάνει τέτοιες δηλώσεις, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Είναι γνωστό ότι ο Καραμίχας είναι φανατικός υπέρμαχος της νέας ΚΑΠ του ΠΟΕ και εκπρόσωπος των συμφερόντων των μεγαλοαγροτών, όμως στις προηγούμενες συνεταιριστικές εκλογές τι είπε για να λάβει την ψήφο των μικρομεσαίων αγροτών και αυτός και οι παρατρεχάμενοί του; Υποσχέσεις υπεράσπισής τους. Αλλά αυτές δεν κοστίζουν να τις λες. Το ζήτημα είναι τι κάνεις. Αυτό είναι άλλο ένα παράδειγμα για να βλέπει η αγροτιά ποιοι υποτίθεται εκπροσωπούν τα συμφέροντά της.

Ασφαλώς και έχει ξεχωριστή πολιτική σημασία η συνάντηση που έσπευσε να ανακοινώσει ο πρωθυπουργός με τον υπουργό Αμυνας του Ισραήλ Εχουντ Μπάρακ σήμερα το μεσημέρι στο Μέγαρο Μαξίμου. Πολύ περισσότερο όταν έρχεται μετά από την πρόσφατη μεγάλη ισραηλινή άσκηση που έγινε στην Ελλάδα με ενεργό συμμετοχή και των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και είχε ως «στόχο» το Ιράν. Μπορεί η κυβέρνηση να προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις για να μη διαταράξει και τις σχέσεις με το Ιράν και το μουσουλμανικό κόσμο, αλλά φυσικά τα ερωτήματα παραμένουν. Ο επιτετραμμένος του Ιράν στη χώρα μας Μαχμούντ Φαζελί, σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη «Καθημερινή», αποδέχεται τις εξηγήσεις που έδωσε τόσο το υπουργείο Εξωτερικών όσο και το υπουργείο Αμυνας που, όπως λέει, «διαβεβαίωσαν ότι η άσκηση δεν είχε επιθετικό χαρακτήρα και δε στρεφόταν κατά του Ιράν ή άλλου κράτους». Μπορεί ο Ιρανός διπλωμάτης να είναι υποχρεωμένος να παραμείνει στις επίσημες διαβεβαιώσεις, ωστόσο σε καμία περίπτωση αυτές δεν κρίνονται πειστικές, με δεδομένο και το βεβαρημένο παρελθόν της κυβέρνησης στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή και όχι μόνο... Από την άποψη αυτή είναι βέβαιο ότι ο Καραμανλής θα ακούσει τις «ευχαριστίες» από τον Ισραηλινό υπουργό Αμυνας...

Αραιά και πού πληρώνονται εργαζόμενοι στο Δήμο Αγίων Αναργύρων, οι συμβάσεις των οποίων έχουν μετατραπεί σε αορίστου χρόνου εδώ και ένα χρόνο. Η δημοτική αρχή (ΠΑΣΟΚ), παρ' όλες τις παρεμβάσεις της δημοτικής παράταξης που στηρίζεται από το ΚΚΕ, αρνείται να εντάξει τις μισθοδοσίες τους στα τακτικά έξοδα του δήμου. Μάλιστα, η Συντονιστική Επιτροπή Εργαζομένων ΟΤΑ Αττικής καταγγέλλει, μεταξύ άλλων, ότι η δημοτική αρχή φέρει ως δικαιολογία για τη μη τακτική πληρωμή των εργαζομένων ότι δεν έχει χρήματα και ο μισθός τους θα καταβάλλεται όταν η χρηματοδότηση έρχεται από το υπουργείο. Ακόμα χειρότερα, ισχυρίζεται ότι τους αφήνει απλήρωτους για να πιέζει την κυβέρνηση και εντελώς ανερυθρίαστα ζητά τη συμπαράσταση των εργαζομένων σε αυτό!

Είναι φανερό ότι τα βάσανα των συμβασιούχων δεν τελειώνουν με τη μονιμοποίησή τους, για την οποία πρέπει πρώτα να περάσουν από χίλια κύματα, προκειμένου - οι πιο τυχεροί από αυτούς - να την κερδίσουν. Οι εργοδότες - δημοτικές αρχές του δικομματισμού συνεχίζουν να τους εκμεταλλεύονται με κάθε τρόπο, παίζοντας το ρόλο του πρωτοπόρου φορέα στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Να γιατί το αίτημα για σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους δεν μπορεί παρά να δένεται με την αλλαγή των συσχετισμών σε όλα τα επίπεδα, όπως και σ' αυτό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Μιλάνε πλέον ανοιχτά (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ) για ανασυγκρότηση του πολιτικού σκηνικού. Κοινός παρονομαστής η δήθεν ...εξυγίανση του πολιτικού συστήματος, πράγμα ανέφικτο, αφού η ίδια του η φύση, ο εκμεταλλευτικός χαρακτήρας της εξουσίας των μονοπωλίων γεννάει σκάνδαλα. Προσπαθούν να αποκαταστήσουν τη «λαϊκή εμπιστοσύνη» στο αστικό πολιτικό σύστημα. Βεβαίως, η δυσλειτουργία του προϋπήρχε των σκανδάλων, επειδή γιατί η χειροτέρευση της ζωής του λαού και η συνειδητοποίηση ότι ΝΔ - ΠΑΣΟΚ ταυτίζονται πολιτικά δημιουργεί τους κραδασμούς του. Το σκάνδαλο το οξύνει. Φοβούνται μήπως αυτή η εξέλιξη συμβάλλει στην αμφισβήτηση συνολικά του συστήματος που μπορεί να μετατραπεί σε δύναμη ρήξης. Στο πλαίσιο αυτής της επιχείρησης προσπαθούν να ανάγουν το όλο θέμα σε ζήτημα ηθικής τάξης.

Είναι πλέον απαίτηση των καιρών η ανασύνταξη του εργατικού, του λαϊκού κινήματος σε ταξική βάση. Ο μαζικός απεγκλωβισμός εργαζομένων από ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Να εκφραστεί αυτό με συσπείρωση και πάλη για όλες τις λαϊκές ανάγκες σε ρότα ρήξης με το σάπιο πολιτικό σύστημα. Η συμπόρευση με το ΚΚΕ, για τη συγκρότηση του μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία είναι η διέξοδος.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Υπάρχουν αυτοί που αναζητούν ποιοι τα έπαιρναν και αυτοί που αναζητούν ποιοι ...δεν τα έπαιρναν. Αναλόγως το πώς εκτιμούν την κατάσταση.

Επίσης έχουμε τους καταμετρητές του ...πόσο βαθιά πρέπει να μπει το «μαχαίρι στο κόκαλο», οι οποίοι και απαιτούν «κάθαρση» ή «αυτοκάθαρση» των δύο κομμάτων.

Φυσικά, διαθέτουμε και τους «μπλε» και «πράσινους» εκπροσώπους, οι οποίοι σκίζονται για να μας πείσουν ότι κάνουν το παν για «να χυθεί άπλετο φως» στην όλη ιστορία.

Ολοι αυτοί πάντως συμφωνούν στο εξής: Πρέπει να αναζητήσουμε (να καταγγείλουμε, να διαγράψουμε, να ερευνήσουμε, να εντοπίσουμε, να εξετάσουμε, να ανακρίνουμε κ.ο.κ.) πρόσωπα.

Σε καμία περίπτωση πολιτικές. Εδώ τα πάντα σταματούν και οι «αναλυτές» σφυρίζουν αδιάφορα.

Ελα όμως που για να φτάσει κανείς στις μίζες, πρέπει πρώτα και πριν από όλα να έχει αναγορεύσει τις πολυεθνικές (τύπου «Ζήμενς») σε προνομιακό του συνεργάτη για την ...ανάπτυξη της χώρας;

Αλλιώς τι νόημα έχουν οι μίζες; Κανείς δεν πληρώνει έτσι για πλάκα.

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ έχουν κι αυτοί που προσπαθούν να βρουν τις ...«διαδρομές του μαύρου χρήματος». Είναι - λένε - «κυκλικές» ή «υπόγειες» ή «ύποπτες» και τόσα άλλα.

Γρηγοριάδης Κώστας

Οι μισθωτοί ούτε που το είδαν, οι συνταξιούχοι δεν έχουν ιδέα, όπως και οι άνεργοι, οι ανασφάλιστοι, οι οικονομικοί μετανάστες και γενικώς ο ελληνικός λαός.

Οταν όμως ακούνε για εκατομμύρια «μαύρου χρήματος», το μυαλό τους πάει αυτόματα στο ...μαύρο τους το χάλι. Και τότε τσαντίζονται πολύ...

«Αν δεν τους αρέσει εδώ, μπορούν να φύγουν»! Ετσι ορίζουν την «ελευθερία» αυτοί που ξεζουμίζουν τους μετανάστες εργάτες (και όχι μόνο). Τέτοια έλεγαν οι τσιφλικάδες της Μανωλάδας, τέτοια λένε όλοι όσοι με την τρομοκρατία κρατούν κλειστά τα στόματα των εργατών κι επιβάλλουν την καταπάτηση στοιχειωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων, όπως ο ιδιοκτήτης βιοτεχνίας στο Βοτανικό που έστειλε τους τραμπούκους του να χτυπήσουν μέχρι αιμορραγίας εργάτες που δεν πήγαν να δουλέψουν την Κυριακή (!).

Το αν και πόσο «ελεύθεροι» είναι οι χιλιάδες που φτάνουν στην πατρίδα μας αναζητώντας καταφύγιο και μια ασφαλή, αξιοπρεπή ζωή, φαίνεται απ' το εξής χαρακτηριστικό στοιχείο: Το 2007, οι αρμόδιες υπηρεσίες έκριναν ότι δε χρειάζεται να χορηγηθεί πολιτικό άσυλο ούτε καν σε ...μισό αιτούντα στους 1.000! Συγκεκριμένα, την περασμένη χρονιά, εγκρίθηκε μόλις το 0,04% των πρωτοβάθμιων και το 2,05% των δευτεροβάθμιων αιτήσεων, όταν υποβλήθηκαν 25.113 αιτήσεις σε πρώτο βαθμό και 17.072 σε δεύτερο.

Ξεκινούν ως καταδιωκόμενοι στις πατρίδες τους, για πολιτικούς λόγους, από πολέμους, αλλά και την ανεργία, τη μιζέρια, για να καταλήξουν καταδιωκόμενοι στις χώρες της «δημοκρατικής» Δύσης. Εχοντας το «δικαίωμα» να επιλέξουν ανάμεσα στην περιπλάνηση από χώρα σε χώρα, ως έρμαια των δουλεμπόρων και των εργοδοτών που τους ξεζουμίζουν για να τους πετάξουν ένα κομμάτι ψωμί και την επιστροφή πίσω, εκεί απ' όπου έφυγαν για να σώσουν τη ζωή τους...

Με ολοσέλιδη διαφήμιση σε κυριακάτικες εφημερίδες, τα ΕΛΠΕ διατυμπανίζουν τις θετικές συνέπειες από την επέκταση των εγκαταστάσεών τους μια «ανάσα» από το εργοστάσιο πυρομαχικών της ΠΥΡΚΑΛ και επιχειρηματολογούν, λες και δεν πρόκειται για τη λειτουργία διυλιστηρίου, αλλά ...ανθοκομικής έκθεσης. Αναφέρονται στις «υψηλές περιβαλλοντικές προδιαγραφές» του εκσυγχρονισμού και της αναβάθμισης του διυλιστηρίου της Ελευσίνας και δεν παραλείπουν να αναφέρουν τις νέες θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν και αυτές που θα προκύψουν κατά τη διάρκεια της κατασκευής του.

Ακόμη και αν ξεχάσει κανείς το βεβαρημένο παρελθόν της ΠΕΤΡΟΛΑ, που σε ανάλογη περίπτωση είχε μειώσει το προσωπικό της, ακόμη και αν αγνοήσει το γεγονός ότι μειώνονται κάποιοι ρύποι αλλά αυξάνονται άλλοι, ακόμη και αν παραγνωρίσει κανείς την επικινδυνότητα της προσέγγισης με το εργοστάσιο πυρομαχικών, δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει τις αντιδράσεις των κατοίκων.

Αυτοί που ζουν εκεί και ξέρουν από πρώτο χέρι τις συνέπειες από την υπερσυγκέντρωση της βιομηχανικής παραγωγής, τι πέφτει στη θάλασσα, τι βγάζουν τα φουγάρα. Σ' αυτό το σημείο στοχεύουν ιδιαίτερα και τα ΕΛΠΕ, στον κόσμο. Γι' αυτό, εκτός από τις διαφημιστικές καταχωρήσεις, τρέχουν να χρηματοδοτήσουν από αθλητικές δραστηριότητες έως και παιδικές κατασκηνώσεις, προβάλλοντας τη συμμετοχή τους και με το παραπάνω. Αλλά η λογική της επιβάρυνσης της ήδη επιβαρυμένης περιοχής, που διέπει τα κυβερνητικά στελέχη, δεν μπορεί να είναι η λογική εκείνου που τα παιδιά του ζουν εκεί.