Ισως, όμως, το ακόμη περισσότερο προκλητικό, να μην είναι το προηγούμενο, αλλά τα όσα λέγονται τις τελευταίες μέρες. Το γεγονός, πως οι κυβερνώντες και διάφοροι «διαμορφωτές» της κοινής γνώμης λένε, προς κάθε κατεύθυνση και με αφορμή την καθιερωμένη πρωθυπουργική ομιλία στη ΔΕΘ, ότι ο Κ. Καραμανλής θα συνεχίσει και θα ενισχύσει παραπέρα την αντιλαϊκή πολιτική, που εφάρμοζε και το ΠΑΣΟΚ, με μέτρα «ήπιας προσαρμογής» και όχι με μέτρα σοκ. Και επιχειρούν να εμφανίσουν την πολιτική αυτή, ως το άκρον άωτον της φιλολαϊκότητας. Ετσι, όπως πάμε, την επόμενη φορά θα ζητήσουν και τα ρέστα, επειδή η κυβέρνηση κατάφερε να κάνει τους πολλούς φτωχούς, ακόμη περισσότερους και φτωχότερους και τους λίγους πλούσιους ακόμη πλουσιότερους...
Η νέα ακαδημαϊκή χρονιά, για τα ανώτατα και ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας, έχει ουσιαστικά ήδη ξεκινήσει, αλλά το υπουργείο Παιδείας - λένε οι δημοσιογραφικές πληροφορίες - αναζητά εναγωνίως 80 εκατ. ευρώ. Κι αυτά, όχι για να βελτιωθεί η μέχρι σήμερα, γνωστή σε όλους, κατάσταση στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, πολλά από τα οποία βρίσκονται σε πραγματικό οικονομικό αδιέξοδο, αλλά για να καλυφθούν οι τρέχουσες και εντελώς στοιχειώδεις ανάγκες λειτουργίας των ιδρυμάτων. Με άλλα λόγια, για να διατηρηθεί και συνεχιστεί η μέχρι σήμερα μιζέρια και κακομοιριά.
Και μη μας πουν ότι δεν υπάρχουν χρήματα στα κρατικά ταμεία ή για τις «μαύρες τρύπες», τα δημοσιονομικά ελλείμματα και χρέη. Η απάντηση είναι απλή και τη γνωρίζουν: Ας πάρουν απ' αυτούς που τα έχουν. Ακόμη και με τα επίσημα στοιχεία, μια ελάχιστη μειοψηφία «εχόντων και κατεχόντων» απολαμβάνει περισσότερο μέρος του συνολικά παραγόμενου κοινωνικού πλούτου, απ' ό,τι το φτωχότερο 50% του συνολικού πληθυσμού της χώρας.
Το πρώτο βήμα ήδη έγινε. Με πρόσχημα τις ανάγκες ασφαλούς διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας ανέλαβαν καθήκοντα εσωτερικής ασφάλειας. Κι έτσι, δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες, εκατοντάδες πολεμικά πλοία και αεροπλάνα, ακόμη και συστοιχίες πυραύλων, ανέλαβαν τη φρούρηση των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων και όχι μόνο.
Τώρα, προετοιμάζεται το κλίμα, για το επόμενο βήμα. Σύμφωνα, με πρόσφατη ανακοίνωση του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμυνας (ΓΕΕΘΑ), οι σύγχρονες ανάγκες απαιτούν τη μόνιμη «αξιοποίηση» του στρατού, όχι μόνο στο θεσμικό του ρόλο, «αλλά και πέραν αυτού». Σημειώνεται, μάλιστα, ότι η αξιοποίηση αυτή «αποτελεί μια πρόκληση για τη στρατιωτική ηγεσία, αλλά και μια μεγάλη δυνατότητα για την πολιτική ηγεσία στο νέο ρευστό περιβάλλον ασφάλειας το οποίο διαμορφώνεται τόσο στην περιοχή όσο και παγκόσμια». Εάν, μάλιστα, ανατρέξει κανείς σε περσινές μελέτες του ΓΕΣ, τότε θα ανακαλύψει, πως οι τομείς, στους οποίους θεωρείται καθοριστική η συμβολή των Ενόπλων Δυνάμεων είναι η τρομοκρατία, η λαθρομετανάστευση, το οργανωμένο έγκλημα, οι ψυχολογικές επιχειρήσεις, ο θρησκευτικός φανατισμός, ο πληροφοριακός και ηλεκτρονικός πόλεμος. Θα ανακαλύψει, επίσης, ότι προτείνεται η δημιουργία μηχανισμού, που θα υποστηρίζεται από αυτοδύναμο κέντρο συλλογής πληροφοριών σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο και ο οποίος θα δρα λαμβάνοντας αποφάσεις έξω από τις «γραφειοκρατικές συνήθειες», ώστε να γίνεται δυνατή η «εξάλειψη της απειλής εν τη γενέσει της»..
«Πρόκειται ουσιαστικά για την εφαρμογή του δόγματος του προληπτικού πολέμου στο εσωτερικό των χωρών, όπου με πρόσχημα την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας θα μπορούν να επεμβαίνουν στρατιωτικές δυνάμεις (ελληνικές και ξένες) με πραγματικό στόχο τον εχθρό - λαό», τονίζει σε προχτεσινή ανακοίνωσή της η «Δημοκρατική Συσπείρωση για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη», σχετικά με τις εξελίξεις αυτές. Κι έχει απόλυτο δίκιο.
Οπως έχει δίκιο, επίσης, όταν θυμίζει πως «η ιστορική εμπειρία της χώρας μας αποδεικνύει ότι όποτε οι Ενοπλες Δυνάμεις αναμείχθηκαν σε ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας, οι δημοκρατικές ελευθερίες οδηγήθηκαν σε πλήρη καταρράκωση!!!». Πόσο μάλλον, όταν οι σημερινές Ενοπλες Δυνάμεις μετατρέπονται, και μάλιστα με γοργούς ρυθμούς, σε μισθοφορικό στρατό και βαθαίνει συνεχώς η ενσωμάτωσή τους στο ΝΑΤΟ, ενώ το άρθρο 42 του σχεδίου «Ευρωσυντάγματος» προβλέπει τη δυνατότητα επέμβασης του ευρωστρατού στο εσωτερικό των κρατών - μελών, για την «πρόληψη τρομοκρατικής απειλής» και τη «διασφάλιση των δημοκρατικών θεσμών».
Κάπου εδώ βρίσκεται και η ουσία αυτής της κυβερνητικής πρακτικής. Οσο κι αν προσπαθούν να «καλύψουν» τις πολιτικές επιλογές τους με διαφόρους «στιλιστικούς» τρόπους, τόσο περισσότερο αποκαλύπτουν την επιχειρούμενη εξαπάτηση του ελληνικού λαού.
«ΑΔΙΑΦΑΝΗ κέντρα τα οποία δεν υπόκεινται σε θεσμικό έλεγχο» και τα οποία παίρνουν πολιτικές αποφάσεις, κατήγγειλε χτες ο Γιώργος Παπανδρέου και αναρωτιέται κανείς από ποια παρέμβαση του Κώστα Καραμανλή (όταν αυτός ήταν στην αντιπολίτευση) το αντέγραψε.
Μάλλον για ανόητους μας περνάνε εκεί στο ΠΑΣΟΚ. Ούτε... οι θεσμοί έχουν αλλάξει από τον καιρό της διακυβέρνησής τους ούτε και τα «αδιαφανή κέντρα». Τα ίδια είναι και τα γνωρίζουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ πάρα πολύ καλά.
ΔΕΝ ΤΑ ΛΕΝΕ όπως ακριβώς έχουν τα πράγματα οι φοβερές και τρομερές «πληροφορίες» που μεταδίδουν κανάλια και ραδιόφωνα σχετικά με την κόντρα υπουργών και βουλευτών στη ΝΔ...
Αν υπάρχει κάποιος καυγάς, έχει να κάνει με το... ποιου ακριβώς «τσιφλίκι» είναι ο δημόσιος τομέας. Αν, δηλαδή, οι υπουργοί θα κανονίζουν το νέο ρουσφετολογικό σύστημα που εφαρμόζεται ή αν θα το κάνουν οι τοπικοί κομματάρχες της ΝΔ.
Φυσικά, η απάντηση βρίσκεται στο γνωστό σε όλους και για δεκαετίες τώρα τρόπο διακυβέρνησης του τόπου από το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία, στον εκμαυλισμό συνειδήσεων που προώθησαν και συνεχίζουν να προωθούν, ενώ την ίδια στιγμή εμφανίζουν πάντα τους εαυτούς τους ως προασπιστές της αξιοκρατίας.
Απ' την πλευρά του, βέβαια, έχει δίκιο. Η παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, ακόμη και της ανώτατης, είναι βασικός άξονας της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, όπως και της ΝΔ. Κι έχει μεγάλη σημασία, να υποστηρίζεται η πολιτική αυτή από την ηγεσία του τριτοβάθμιου συνδικαλιστικού οργάνου των εργαζομένων. Εάν αυτό συμφέρει τους τελευταίους ή όχι, πρέπει να το σκεφθούν οι ίδιοι - μαζί με πολλά παρόμοια... - και να πράξουν ανάλογα. Με τις δικές τους ψήφους, στρογγυλοκάθονται οι ηγεσίες της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ στη ΓΣΕΕ.
Μπορεί να είναι μείον ο λογαριασμός των Ολυμπιακών Αγώνων και η κυβέρνηση να αναζητά τρόπους για να φορτώσει στις πλάτες του λαού τα χρέη και τις «μαύρες τρύπες», αλλά δε συμβαίνει το ίδιο με τους κάθε λογής «χορηγούς», τις πολυεθνικές και τις μεγάλες επιχειρήσεις. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο απολογισμός του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου NBC, το οποίο είχε τα αποκλειστικά δικαιώματα μετάδοσης των Αγώνων στις ΗΠΑ.
Στις αρχές του καλοκαιριού, οι αρμόδιοι του δικτύου υπολόγιζαν τα κέρδη γύρω στα 20 εκατ. δολάρια. Μία μέρα πριν από την έναρξη των Αγώνων αναθεώρησαν τους στόχους τους και ανέβασαν τον πήχη στα 50 εκατ. δολάρια. Τελικά, όπως οι ίδιοι ανακοινώνουν, τα έσοδα από διαφημίσεις εκτινάχτηκαν στα ύψη, φθάνοντας το 1 δισ. δολάρια και τα κέρδη ανήλθαν στα 70 εκατ. δολάρια. Και δεν είναι μόνο αυτά, αφού τα προαναφερόμενα εκατομμύρια είναι μόνο τα βραχυπρόθεσμα κέρδη. Θα 'ρθουν κι άλλα στη συνέχεια και, μάλλον, θα είναι ακόμη μεγαλύτερα, αφού η τηλεθέαση, στη διάρκεια των Αγώνων, ήταν μεγαλύτερη κατά 60% απ' ό,τι τον Ιούλη και η διείσδυση του NBC στα αμερικανικά νοικοκυριά ενισχύθηκε σημαντικά.
Τουλάχιστον στα 1.510 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο θέλουν ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας και το υπουργείο Απασχόλησης, να χρεώσουν τους όποιους 2.292 δικαιούχους αποκτήσουν σπίτι στον οικισμό του Ολυμπιακού Χωριού. Με άλλα λόγια, για ένα σπίτι 90 τετρ. μέτρων, ο δικαιούχος θα πληρώνει 560 ευρώ το μήνα, για τα επόμενα 20 χρόνια. Η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ, από την πλευρά της, θεωρεί το ποσόν αυτό υπερβολικό και προτείνει να μην ξεπερνά τα 1.100 ευρώ ανά τ.μ. ή, αλλιώς, τα 400 ευρώ το μήνα, για το προαναφερόμενο παράδειγμα.
Με άλλα λόγια, και οι μεν και οι δε αποκλείουν όλες όσες εργατικές οικογένειες έχουν μηνιάτικο εισόδημα κάτω από 2.000 ευρώ. Ποσό εντελώς απαραίτητο, για να δίνουν τις προαναφερόμενες δόσεις και, ταυτόχρονα, να αντιμετωπίζουν τις εντελώς στοιχειώδεις ανάγκες της ζωής. Κατά τα άλλα, ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας υποτίθεται πως φροντίζει - όσο και όπως φροντίζει... - τις ανάγκες στέγασης των πλέον φτωχών λαϊκών στρωμάτων, ενώ τα έσοδά του προέρχονται κατά κύριο λόγο από τις κρατήσεις, που γίνονται στα μεροκάματα και τους μισθούς των εργαζομένων...
Υ.Γ. Αργά, χθες το βράδυ, ο υπουργός Απασχόλησης ανακοίνωσε, οτι οι δικαιουχοι θα χρεωθουν, τελικά, με 850 ευρώ το τ.μ., «κλείνοντας» το μάτι στους λιγότερο φτωχούς...
Ενα τουλάχιστον περίεργο περιστατικό συνέβη σε αναγνώστρια της εφημερίδας μας και έχει αξία να το σημειώσουμε. Πριν από λίγο καιρό επισκέφτηκε την Εργατική Εστία με όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά για να παραλάβει για λογαριασμό της αδερφής της, καθώς η ίδια εργάζεται τα πρωινά, εισιτήρια θεάτρου ή κινηματογράφου που διανέμει δωρεάν στους δικαιούχους της η Εστία. Εκεί, λοιπόν, ο υπάλληλος, αφού συμβουλεύτηκε τα κιτάπια του, την ενημέρωσε ότι η αδερφή της έχει ήδη παραλάβει εισιτήρια. Αμέσως επικοινώνησε τηλεφωνικά με την δικαιούχο, η οποία τη διαβεβαίωσε πως ουδέποτε έγινε κάτι τέτοιο. Οταν μετέφερε στον υπάλληλο τη συζήτηση που είχε με την αδερφή της, αυτός άρχισε να μασάει τα λόγια του και, ούτε λίγο - ούτε πολύ, της είπε πως θα της έδινε τελικά εισιτήρια, αφού έχουν ...περίσσευμα και η δικαιούχος δεν έχει κάνει χρήση άλλων παροχών της Εστίας. Της έκανε και χάρη, δηλαδή. Εάν το περιστατικό δεν οφείλεται σε λάθος, τότε πολλά μπορεί να υποθέσει κανείς και δυστυχώς καθόλου αθώα...
Οι μηχανισμοί και οι υποδομές αυτού του αυταρχικού καθεστώτος στηρίζονται και στηρίζουν ταυτοχρόνως ένα αντιδραστικό νομικό πλαίσιο, με το οποίο νομιμοποιείται η περιστολή των δημοκρατικών ελευθεριών και των ατομικών δικαιωμάτων στο όνομα της «ασφάλειας» του κράτους και των πολιτών του.
Μια πολιτική λιτότητας, που συνδυάζει την επίθεση κατά του εργατικού εισοδήματος με την επιχείρηση κατεδάφισης του ασφαλιστικού συστήματος, την ανατροπή των εργασιακών κατακτήσεων, την ιδιωτικοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, δεν μπορεί να σταθεί χωρίς την πολιτική του αυταρχισμού και της καταστολής.
Είναι το μήνυμα του ΚΚΕ: «Καμιά ανοχή!», είναι οι πολιτικές και άλλες μαζικές, συνδικαλιστικές πρωτοβουλίες του Κόμματος, είναι η απήχηση γεγονότων όπως η ανάρτηση του πανό στην Ακρόπολη κατά της επίσκεψης Πάουελ, είναι η συνεχώς αυξανόμενη πολιτική επιρροή, όπως δείχνουν και τα εκλογικά αποτελέσματα.