ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η πείνα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σχεδόν το 1 δισ. έφτασε ο αριθμός των υποσιτιζόμενων σε όλο τον πλανήτη, σύμφωνα με τα στοιχεία της υπηρεσίας τροφίμων του ΟΗΕ, που δόθηκαν στη δημοσιότητα. Από τις αρχές του 2007, ο αριθμός αυτών που προστέθηκαν στη μαύρη λίστα, σύμφωνα πάντα με τα ίδια στοιχεία, έχει αυξηθεί κατά 70 εκατομμύρια, όσο δηλαδή είναι ο πληθυσμός της Μεγάλης Βρετανίας. Σαν αιτία της αύξησης των υποσιτιζόμενων αναφέρεται η κατακόρυφη άνοδος των τιμών βασικών τροφίμων (στάρι, καλαμπόκι, ρύζι, κλπ.), με αποτέλεσμα εκατομμύρια άνθρωποι, ειδικά στις φτωχές χώρες του πλανήτη, να μην είναι σε θέση να διασφαλίσουν τα στοιχειώδη. Οι κάτοικοι των χωρών που πλήττονται από τον υποσιτισμό, γεωγραφικά, εντοπίζονται κυρίως στην Ασία και την Αφρική.

Η κυριαρχία του καπιταλισμού για πάνω από τέσσερις αιώνες, όχι μόνο δεν έδωσε λύση στα προβλήματα της ανθρωπότητας, αλλά, αντίθετα, τα έχει οξύνει στο έπακρο. Ως το κατ' εξοχήν σύστημα που αναπτύσσεται ανισόμετρα, έχει διαιρέσει τον πλανήτη σε χώρες - παρίες, στις οποίες ζει η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού της Γης και στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικά χώρες. Αλλά και οι εργαζόμενοι στις χώρες αυτές βρίσκονται σήμερα αντιμέτωποι με τη φτώχεια και την εξαθλίωση, τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και την οικονομική κρίση, τις συνέπειες της οποίας οι κυβερνήσεις και οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες επιχειρούν να τις μεταφέρουν στις πλάτες τους. Εκατοντάδες χιλιάδες είναι σήμερα οι απολυμένοι μόνο στους κλάδους του χρηματοπιστωτικού τομέα και στις αυτοκινητοβιομηχανίες, που βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα.

Το συμπέρασμα είναι ότι έχουν ωριμάσει προ πολλού οι αντικειμενικές συνθήκες για το ιστορικό ξεπέρασμα του καπιταλισμού, για την αντικατάσταση της οργάνωσης της κοινωνικής εργασίας που στηρίζεται στην καπιταλιστική επιχείρηση, από μια ανώτερης μορφής οργάνωση του συλλογικού μόχθου των ανθρώπων της δουλειάς, που θα αξιοποιούν οι ίδιοι τα αποτελέσματα της εργασίας τους. Ο 21ος αιώνας μπορεί και πρέπει να γίνει ο αιώνας των σοσιαλιστικών επαναστάσεων.

Τα συνθήματα που γεννήθηκαν

ΟΧΙ, δε συντάχθηκαν όλοι οι μαθητές κάτω από το σύνθημα «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι», όπως κάποιοι προσπάθησαν να πουν, όπως κάποιοι θα ήθελαν. Και οι κάποιοι είναι όλοι αυτοί που προσπαθούν να ταυτίσουν το μαζικό, οργανωμένο και περιφρουρημένο κίνημα με την τυφλή βία και τον πετροπόλεμο.

Η οργή και η αγανάκτηση των μαθητών που για μέρες κατακλύζουν τους δρόμους μαζικά και περιφρουρημένα, γέννησε ένα πλούτο συνθημάτων που αξίζει να τα καταγράψουμε για μια ακόμα φορά:

«Πάλη οργανωμένη, πάλη ταξική, αυτή είναι η απάντηση στην καταστολή».

«Φονιάς των μαθητών το κράτος των αστών», «Φόνοι, βία, αυταρχισμός, αυτός είναι ο καπιταλισμός», «Πράσινα παπούτσια και ζαρντινιέρες, η καταστολή ήρθε και με σφαίρες», «Με σφαίρες και βία δε γίνεται Παιδεία», «Εν ψυχρώ εκτέλεση και τρομοκρατία και μετά μας λένε για δημοκρατία», «Δολοφόνοι οι αστυνομικοί, το χέρι τους οπλίζει αυτή η πολιτική», «ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία - ΜΑΤ, βία, τρομοκρατία».

«Η τρομοκρατία δε θα περάσει. Το οργανωμένο κίνημα θα τη σπάσει», «Τρομοκράτες δεν είναι οι μαθητές, είναι όσοι φυλάνε τις πολυεθνικές», «Ούτε εμπρησμοί ούτε καταστροφές ταξική απάντηση στους καπιταλιστές», «Μας θέλουν φοβισμένους με κάτω το κεφάλι, σπέρνουνε φόβο, θα θερίσουν πάλη»!

Η ΒΙΑ της πολιτικής

Μέσα από τη θολούρα του καπνού στους «απέραντους δρόμους» με τις «κλεμμένες ματιές», πίσω από την πραγματικότητα των τελευταίων βίαιων 24ωρων, φαίνεται όλο και πιο καθαρά, η αδυσώπητη βία που εκδηλώνεται κάθε μέρα και κάθε λεπτό. Η βία της βιοπάλης.

Οι αποζημιώσεις της κυβέρνησης προορίζονται για να ξαναστηθούν βιτρίνες, να παραγγελθούν εμπορεύματα, και κυρίως, πάνω απ' όλα, για να εξαγοραστεί για να «ανακαινιστεί» η στραπατσαρισμένη κυβερνητική εικόνα. Ωστόσο, υπάρχουν ζημιές που δεν μπορούν να αναπληρωθούν με τις έκτακτες χορηγίες πολιτικής σκοπιμότητας.

Βάλτε στη θέση της «πέτρας» τη φοροληστρική πολιτική εναντίον των αυτοαπασχολούμενων και μικρών επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων.

Ανοίξτε τα μάτια και δείτε καλά το «καδρόνι» που ανεβοκατεβαίνει ανελέητα στην πλάτη των μικρών ΕΒΕ, είναι η φιλομονοπωλιακή πολιτική της κυβέρνησης, με την οποία τα πολυκαταστήματα και οι ξένες πολυεθνικές απωθούν βίαια τη μικρή βιοτεχνία και τα εμπορικά.

Κι αυτή η «μολότοφ» που η φωτιά της δε λέει να σβήσει, είναι τα λεηλατημένα ασφαλιστικά δικαιώματα, οι διαρκώς αυξανόμενες εισφορές, οι επαγγελματοβιοτέχνες που πάνε φυλακή επειδή δεν έχουν να πληρώσουν την ασφάλισή τους.

Κάθε λεπτό, κάθε μέρα, κάθε χρόνο, η βία της κυβερνητικής πολιτικής δεν έχει σταματημό και συσσωρεύει ανεπανόρθωτες ζημιές, πληγές που δεν μπορούν να κλείσουν. Μόνη λύση, να αλλάξει αυτή η πολιτική. Να ανατραπεί η γνωστή αντιλαϊκή, και όχι άγνωστη, πολιτική της ΕΕ και του δικομματισμού.

Ο ρόλος των αστικών ΜΜΕ

Μέρα με τη μέρα γίνεται όλο και πιο φανερός ο ρόλος των αστικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης σε σχέση με τις εξελίξεις μετά τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη. Τέταρτη μέρα χτες και ο καμένος κάδος, η σπασμένη βιτρίνα, τα αναποδογυρισμένα αυτοκίνητα, η δράση των κουκουλοφόρων, είναι τα γεγονότα που εστιάζουν και προβάλλουν από το πρωί μέχρι το βράδυ. Η χτεσινή μέρα ανέδειξε για άλλη μια φορά τον πραγματικό τους ρόλο.

Η απεργιακή συγκέντρωση, η μεγαλειώδης διαδήλωση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, εξαφανίστηκαν. Για την ακρίβεια, η πρώτη αναφορά, η πρώτη ζωντανή σύνδεση, μετά τη στάση εργασίας των δημοσιογράφων στις 12 το μεσημέρι, που υποτίθεται πως είχε σχέση με τις κινητοποιήσεις, ήταν όταν στο Σύνταγμα (από όπου περνούσε η συγκέντρωση της ΓΣΕΕ) κουκουλοφόροι ξεκίνησαν τον γνωστό «κλεφτοπόλεμο» με τις δυνάμεις καταστολής. Αυτή ήταν η είδηση για τα αστικά ΜΜΕ και αυτή πρόβαλαν. Την ίδια ώρα που χιλιάδες συγκεντρωμένων κάτω από τα πανό του ΠΑΜΕ βρίσκονταν έξω από το υπουργείο Εργασίας και διαδήλωναν κατά της αντεργατικής πολιτικής και της κρατικής καταστολής και βίας, τα ΜΜΕ διασκέδαζαν το κοινό με τους τσαρλατάνους των πρωινάδικων. `Η μήπως ήθελαν, εξαφανίζοντας την οργανωμένη και περιφρουρημένη διαδήλωση εργατών, μαθητών, φοιτητών, να δείξουν πως κίνημα είναι η τυφλή βία λίγων κουκουλοφόρων για να καλλιεργούν ψυχολογία αναζήτησης ακόμη πιο ισχυρού αστικού κράτους;

Από τις δεκάδες σελίδες των εφημερίδων τους εξαφανίστηκε η ανακοίνωση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ για τις τελευταίες εξελίξεις, εξαφανίστηκε η συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Εξαφανίστηκε η δήλωση της Αλέκας Παπαρήγα μετά τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό. Εξαφανίστηκε συνολικά το κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στη χτεσινή απεργιακή κινητοποίηση και η προτροπή στους εργαζόμενους, στους νέους, στους μαθητές, στους φοιτητές, στους εμποροϋπαλλήλους, σε όλο το λαό, να μετατρέψει την απεργία σε αποκορύφωμα των οργανωμένων λαϊκών κινητοποιήσεων και των εκδηλώσεων των τελευταίων ημερών που και αυτές είχαν εξαφανιστεί από τα αστικά ΜΜΕ, όταν η αναπαραγωγή της δράσης των κουκουλοφόρων αποτελούσε το άπαν της ενημέρωσης που έδιναν. Εξαφάνισαν επίσης τη συγκέντρωση του ΚΚΕ την περασμένη Δευτέρα το βράδυ ή τις κινητοποιήσεις μαθητών την περασμένη Δευτέρα και Τρίτη.

Ο ρόλος των αστικών ΜΜΕ είναι πέρα για πέρα συντεταγμένος με τις επιδιώξεις του αστικού κράτους κόντρα στο λαό. Τόσο που μπορούν στην πρώτη σελίδα τους να μιλούν για «ακυβερνησία και χάος» και στις μέσα σελίδες να χαρακτηρίζουν «εξέγερση» και «νέο κίνημα» (βλέπε προχτεσινή «Ελευθεροτυπία») τη δράση των κουκουλοφόρων που τροφοδοτεί την ένταση της κρατικής καταστολής. Δηλαδή, να ζητούν ουσιαστικά κυβέρνηση των μονοπωλίων που να κάνει ζάφτι τους κουκουλοφόρους και να βαφτίζουν κίνημα τους κουκουλοφόρους και εξέγερση τη δράση τους.

Συνειδητά προβάλλουν αυτές τις εικόνες. Συνειδητά αναπαράγουν υπερβολικά αυτή την πραγματικότητα. Και συνειδητά τα αστικά ΜΜΕ όταν «παίζουν» ΚΚΕ κατασκευάζουν ειδήσεις, διαστρεβλώνουν τις θέσεις του, επινοούν πληροφορίες, επικαλούνται διάφορες πηγές που δεν υπάρχουν. Σκοπός τους είναι να χτυπήσουν το Κόμμα και τη στρατηγική του, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και τους αγώνες του. Να αποτρέψουν την ανασύνταξη του οργανωμένου λαϊκού κινήματος στο χώρο δουλειάς, στη γειτονιά, στα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Χτες, πήραν την απάντησή τους. Την κατάλαβαν πολύ καλά. Ηταν άραγε δυνατόν να προβάλουν αυτό που τους απειλεί;

Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ

Η αφόρητη δημοκρατία τους...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ανά 5 λεπτά τις τελευταίες ημέρες, «έχουμε δημοκρατία». Το λένε και το ξαναλένε ...μήπως και το πιστέψουμε.

Ετσι λοιπόν επειδή «έχουμε δημοκρατία», πρέπει να μας φαίνεται φυσιολογικό το να βλέπουμε «Ζητάδες» να πυροβολούν στον αέρα και «ΜΑΤατζήδες» να χτυπάνε εφήβους.

Οφείλουμε να συμβιβαστούμε με την ιδέα να υπάρχει δίπλα μας ένας ασφαλίτης, μια κάμερα πάνω από το κεφάλι μας και ένας (ηλεκτρονικός πια) φάκελος στο όνομά μας.

Εχουμε υποχρέωση να σεβαστούμε τη δυνατότητα κάθε εισαγγελέα να καλεί σε ανάκριση μαθητές ή να μας κατηγορεί για «παρακώλυση συγκοινωνιών», αν διεκδικήσουμε κάτι.

Πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι θα μας σημαδεύουν εκατοντάδες κάννες «ειδικών φρουρών» κάθε φορά που κυκλοφορούμε στο κέντρο της Αθήνας. (Μετρήστε μπροστά από πόσες περνάτε αν θέλετε).

Κι όταν οι μηχανισμοί και τα γρανάζια της «δημοκρατίας» (που «άνθρωποι είναι!») σκοτώνουν 15χρονους εν ψυχρώ, απλά έχουμε μια ...ελαφρά παρεκτροπή της, που σύντομα θα διορθωθεί.

Πώς θα διορθωθεί; Ισως από το «θεσμό της δικαιοσύνης», που καλείται να εφαρμόσει τη νομοθεσία της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.

Αυτόν που δε βρήκε κανέναν ένοχο για τη «Ρικομέξ» και κανέναν υπεύθυνο εφοπλιστή για το ναυάγιο του «Σαμίνα».

Τους «θεσμούς» που δεν έχουν καθίσει επί δεκαετίες κανέναν εργοδότη «στο σκαμνί» κι ας χάνονται ανθρώπινες ζωές. Εχουμε κάθε χρόνο εκατοντάδες εργατικά δυστυχήματα.

Ε, λοιπόν, είναι καταπιεστική και αφόρητη αυτή η «δημοκρατία» τους.

Γρηγοριάδης Κώστας

Οταν αποκαλύπτονται παραληρούν ακατάσχετα

Γρηγοριάδης Κώστας

Μοχθεί και ιδρώνει η χτεσινή «Αυγή» να ταυτίσει το ΚΚΕ με τη ΝΔ, με τον Πολύδωρα, με τη δεξιά και την ακροδεξιά. Στην πρώτη της σελίδα κραυγάζει: «Σε συναινετικό κλίμα οι συναντήσεις Καραμανλή με Παπανδρέου και Παπαρήγα - Στη γραμμή Πολύδωρα κατά του ΣΥΡΙΖΑ η γ.γ. του ΚΚΕ». Στη σελίδα 5 ξανακραυγάζει: «Η Αλ. Παπαρήγα σε ρόλο Πολύδωρα - ΣΥΝ: Θλιβερός συκοφάντης, ταυτίζεται με δεξιούς και ακροδεξιούς κύκλους - Μιλάει για σύμπλευση του ΣΥΡΙΖΑ με τους κουκουλοφόρους!».

Και τους ρωτούμε: Κάλεσαν ή δεν κάλεσαν τον κόσμο την Κυριακή να συμμετέχει με τον αγώνα του δήθεν κινήματος που έσπαγε και έκαιγε; Μιλούν ή δε μιλούν για νέο κίνημα υιοθετώντας δράση σαν και αυτή των κουκουλοφόρων; Ο Αλ. Τσίπρας το εκθείασε στα κανάλια. Στηρίζουν ή δε στηρίζουν μορφές δράσης των κουκουλοφόρων, όταν ο Π. Λαφαζάνης στη ΝΕΤ μιλά για έλξη της νεολαίας σ' αυτή τη δράση, που όποιος δεν το καταλαβαίνει, δεν καταλαβαίνει από κίνημα; Εκανε ή δεν έκανε συνειρμούς ταύτισης ο ίδιος του μεγάλου Επους της Αντίστασης και του Πολυτεχνείου με τη δράση των κουκουλοφόρων, προσπαθώντας να τους προσδώσει κύρος ούτε λίγο ούτε πολύ επαναστατών; Και τι έχουν να πουν για αυτούς που βγήκαν από το κοινό μπλοκ των ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αριστεριστών και γνωστών - αγνώστων στη Θεσσαλονίκη για να χτυπήσουν τα γραφεία της ΚΟΘ του ΚΚΕ; Επειδή, λοιπόν, πιάνονται στα πράσα να θωπεύουν τους κινηματίες της κουκούλας, έχουν το θράσος να παραληρούν αντιΚΚΕ γιατί δεν έχουν το θάρρος να πουν με τ' όνομά τους αυτό που κάνουν ή να αντιπαρατεθούν επί της ουσίας της πολιτικής και των επιλογών τους. Οπορτουνιστές γαρ... Επικίνδυνοι για το κίνημα όμως...

Καημό που τον έχουν...

Τι στενοχώρια κι αυτή των αρθρογράφων της «Ελευθεροτυπίας». Ξεχείλιζε άφθονη χτες απ' τις στήλες «Ναυτίλος» και «Ακροβατώντας», αμφότερες στη σελίδα 10 της εφημερίδας. Ο ένας να αναρωτιέται αν «ο σεχταρισμός και ο αριστερισμός απόμειναν μοναδικό ανάχωμα για την ηγεσία του ΚΚΕ προκειμένου να ανασχέσει την απαίτηση των καιρών και την ανάγκη του κόσμου για ενότητα στη δράση και συμμαχική συνύπαρξη όλων των εκτός του δικομματισμού δυνάμεων της αριστεράς» και να ισχυρίζεται ότι «η άρχουσα τάξη ανοίγει σαμπάνιες» και χαίρεται απ' «τη βαθύτερη κρίση της αριστεράς». Ο άλλος να προσπαθεί να ανιχνεύσει ποταπά και ιδιοτελή κίνητρα πίσω απ' την «επίθεση του ΚΚΕ» στον ΣΥΡΙΖΑ. Το οποίο ΚΚΕ «κατηγορεί συλλήβδην τους κουκουλοφόρους ως προβοκάτορες αρνούμενο να δεχτεί διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες και τακτικές που δεν είναι ελέγξιμες από το ίδιο».

Δεν τους εμποδίζει κανείς να υιοθετήσουν και να περιβάλουν με όλη τους τη στοργή το «κίνημα» των κουκουλοφόρων. Και ας είναι γνωστό πως χτυπούν τυφλά χωρίς αιτήματα και στόχους προβοκάροντας την ταξική πάλη. Δικαίωμά τους μέχρι και να το βαφτίσουν «εξέγερση» τη δράση μηχανισμών του κράτους και των υπηρεσιών. Και δικαίωμά τους να υπερασπίζονται τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ των 65ωρων, του Μάαστριχτ, της ΕΕ, σαν... αριστερά και να εγκαλούν το ΚΚΕ γιατί μ' αυτή την «αριστερά» δε συνεργάζεται.

... και πασχίζουν απελπισμένα

Το ΚΚΕ υπερασπίζεται τους οργανωμένους λαϊκούς αγώνες και όχι τα τυφλά χτυπήματα καθοδηγούμενων κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών από ανθρώπους τους με κουκούλες. Που παρασέρνουν και νέους για να τους χρησιμοποιούν ως άλλοθι. Το ΚΚΕ κρίνει κάθε αγώνα από τον προσανατολισμό και το περιεχόμενό του, από το αν συμβάλλει στη ριζοσπαστικοποίηση και από το αν αφήνει χρήσιμες παρακαταθήκες στο λαϊκό, εργατικό, νεολαιίστικο κίνημα. Οι συντάκτες της «Ελευθεροτυπίας» και η εφημερίδα τους φαίνεται πως για άλλα πασχίζουν. Διαφορετικά δεν μπορεί στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας να μιλούν για ακυβερνησία, επομένως να θέλουν μια κυβέρνηση, αστική εννοείται, ισχυρή, ικανή για την πλουτοκρατία, και από την άλλη να υποστηρίζουν μια εξέγερση, όπως βαφτίζουν τη δράση της κουκούλας, ενάντια σε ποιον και για ποιο πράγμα; Για να έρθει μια ικανότερη καλύτερη κυβέρνηση των μονοπωλίων; Γι' αυτό λοιπόν θέλουν κίνημα της κουκούλας. Γι' αυτό παίρνουν υπό την προστασία τους τους ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που τους χαϊδεύουν, συγγνώμη, λάθος, έχουν μεγάλη αγκαλιά, όπως είπε ο Αλ. Αλαβάνος, που τους χωράει μέσα. Γι' αυτό και η χολή τους για το ΚΚΕ και τις θέσεις του για το κίνημα.

Ωμοί εκβιαστές

Σε ωμό εκβιασμό προχωρούν οι μεγαλέμποροι και μεγαλοεργοδότες του εμπορίου στο Σύνδεσμο Επιχειρήσεων Λιανικών Πωλήσεων Ελλάδας (ΣΕΛΠΕ), οι οποίοι αξιοποιώντας και με πρόσχημα τα επεισόδια των τελευταίων ημερών προσπαθούν να περάσουν με... συνοπτικές διαδικασίες την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.

Με χτεσινή ανακοίνωσή του ο ΣΕΛΠΕ απειλεί απροκάλυπτα με απολύσεις εάν δεν πάρουν το «πράσινο φως» να ανοίξουν τα καταστήματά τους όλες τις Κυριακές του Δεκέμβρη, «ως έσχατο μέτρο για τη σωτηρία των επιχειρήσεων και τη διατήρηση των θέσεων εργασίας» και για την... αναπλήρωση των ημερών που χάθηκαν λόγω των επεισοδίων.

Δεν έχει πάτο το θράσος τους!

Συνεχίζουμε αποφασιστικά οργανωμένα

Με στέρεα βήματα το εργατικό και συνολικά το λαϊκό κίνημα πορεύτηκε χτες στους δρόμους της Αθήνας, όπως σε άλλες 66 πόλεις της χώρας, στέλνοντας πολυσήμαντο μήνυμα. Αυτό που μυριόστομα αντιλάλησε σε δρόμους και πλατείες, είναι ότι μπορούμε, συγκροτημένα, μαζικά και περιφρουρημένα να κλείσουμε το δρόμο σε όλους αυτούς τους μηχανισμούς που γεννάνε και διαχέουν τη βία, την καταστολή και την κρατική τρομοκρατία. Με θάρρος και αποφασιστικότητα, οι απεργοί εργαζόμενοι, οι νέοι απάντησαν σε όσους τους θέλουν να σκύβουν το κεφάλι και έδειξαν ότι μέσα στο λαό βρίσκονται αυτές οι δυνάμεις που μπορούν να βάλουν φραγμό και τελικά να ανατρέψουν τα σχέδια της άρχουσας τάξης. Αυτή η κινητοποίηση ήταν αποτέλεσμα της οργανωμένης μαζικής δουλειάς των ταξικών συνδικάτων, των μαζικών διαδικασιών των μαθητών, των φοιτητών, των σπουδαστών. Που αποφάσισαν να δράσουν κατά της στρατηγικής της πλουτοκρατίας και να περιφρουρήσουν αυτή τη δράση τους.

Κυβέρνηση, κατασταλτικοί μηχανισμοί, τα κόμματα που υπηρετούν το σύστημα και οι κάθε είδους κουκουλοφόροι, πήραν χτες από την απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, όπως άλλωστε και κατά την προηγούμενη συγκέντρωση του ΚΚΕ στην Αθήνα, ένα πολύ καλό μάθημα. Ολοι αυτοί, όταν ο λαός βγαίνει στους δρόμους, βλέπουν ότι είναι λίγοι απέναντι στο οργανωμένο μαζικό λαϊκό κίνημα. Οι εργαζόμενοι, οι νέοι και τα πλατιά λαϊκά στρώματα που βιώνουν τα αδιέξοδα όπου τους οδηγεί η πλουτοκρατία, μπορούν να βάζουν φραγμό στα αντιδραστικά σχέδια, να οργανώνουν την αντεπίθεση. Είναι μεγάλο κέρδος για όλο το λαό, όταν το λαϊκό κίνημα βγαίνει με ψηλά το κεφάλι μέσα από μια τέτοια δοκιμασία. Βγαίνει δυναμωμένο με αναβαπτισμένη την πίστη να παλέψει για τους στόχους του.

Αυτή είναι η απάντηση στους μηχανισμούς που όπλισαν το χέρι του δολοφόνου του νεαρού Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Στους κρατικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς και τα παρελκόμενά τους, είτε με κουκούλες είτε χωρίς, που υπηρετούν την πολιτική της άρχουσας τάξης σε βάρος της ζωής και των δικαιωμάτων των λαϊκών στρωμάτων. Ο αυταρχισμός και η κρατική καταστολή πάνε μαζί με τις αντιλαϊκές πολιτικές των αστικών κυβερνήσεων και των κομμάτων του κεφαλαίου, της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που καθημερινά ματώνουν τα λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες, που κακοποιούν και κουρελιάζουν τη ζωή και τα όνειρα της νέας γενιάς. Ολοι αυτοί στοχεύουν και προσδοκούν στην ανάσχεση της λαϊκής αγανάκτησης. Με περισσότερη ορμή, με μεγαλύτερη ωριμότητα, με καθαρό το ταξικό μέτωπο βγαίνουμε μπροστά και προχωράμε. Σήμερα τόσο οι λαϊκές ανάγκες όσο και οι συνθήκες που διαμορφώνονται κάνουν ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη μαζικής λαϊκής δράσης. Είναι η ώρα του οργανωμένου μαζικού κινήματος σε όλους τους χώρους, δουλειάς, ζωής και δράσης του λαού και της νεολαίας.

Η λαϊκή οργή μπορεί και πρέπει να γίνει ο καταλύτης για την παραπέρα πολιτικοποίηση των προβλημάτων των εργαζομένων, μέσα από μαζικές διαδικασίες συσπείρωσης, συντονισμού και αγώνα με οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά αιτήματα. Οι εργαζόμενοι τ' άλλα λαϊκά στρώματα να πυκνώσουν τα συνδικάτα, να βγουν ακόμη πιο μαζικά στο προσκήνιο, να βάλουν τη σφραγίδα τους στις πολιτικές εξελίξεις σε όφελός τους. Αυτό είναι το κάλεσμα και η πολιτική του ΚΚΕ, για επαγρύπνηση, ετοιμότητα και αγώνα. Ο λαός και η νεολαία μπορούν να μετατρέψουν την οργή τους, για όλα όσα συμβαίνουν, σε ορμητική πολιτική δράση και σε δύναμη ανατροπής.