Τρίτη 12 Αυγούστου 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τι Παιδεία έχει ανάγκη ο λαός

Το «ασανσέρ» των βάσεων κυριαρχεί στη θεματολογία των εφημερίδων σε ό,τι αφορά το χώρο της Παιδείας, παραδοσιακά πλέον, τους καλοκαιρινούς μήνες. Οι μαθητές και οι οικογένειές τους, έχοντας αφήσει πίσω τη δοκιμασία της προετοιμασίας για τις εξετάσεις και την οικονομική αιμορραγία που σημαίνει για τους εργαζόμενους, τις ημέρες των ίδιων των εξετάσεων, δοκιμάζονται τώρα από τις προβλέψεις για το πού θα πάνε οι βάσεις, εν αναμονή της επίσημης ανακοίνωσής τους. Από κοντά και τα σενάρια για αλλαγές στο εξεταστικό σύστημα, ανάγουν το ζήτημα της πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση σε μείζον ζήτημα της Παιδείας.

Δεν είναι όμως αυτό το πρώτο ζητούμενο στην Παιδεία. Είναι το δικαίωμα για μόρφωση πραγματική, καθολική, δημόσια και δωρεάν, με αποστολή να δημιουργεί προσωπικότητες ικανές να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους. Μέσα από ένα σχολείο που να μορφώνει, όχι έναν προθάλαμο για το Πανεπιστήμιο που λειτουργεί με ταξικά κριτήρια και που οδηγεί ουσιαστικά στην αμορφωσιά.

Είναι στο χέρι του λαού να φέρει στο προσκήνιο τις ανάγκες του, να ανοίξει τη συζήτηση για το τι Παιδεία του παρέχεται, ποιον εξυπηρετεί, για ποιο σκοπό. Ετσι θα απαντήσουν και στις προσπάθειες διοχέτευσης του προβληματισμού για τα προβλήματα της Παιδείας σε δρόμους ανώδυνους για το σύστημα.

Το άλλοθι

«Ανασκουμπώνει τα μανίκια», μαθαίνουμε, η Επιτροπή Ανταγωνισμού, η οποία το επόμενο δίμηνο προγραμματίζει να ολοκληρώσει ανοιχτές υποθέσεις και να εξετάσει περιπτώσεις που έχουν να κάνουν με τη δραστηριότητα μιας σειράς επιχειρηματικών κλάδων, ακόμα και πολυεθνικών που δραστηριοποιούνται στην εγχώρια αγορά. Στην πραγματικότητα, μπορεί όλα αυτά να αποτελούν ένα καλό άλλοθι για την κυβέρνηση να συντηρεί την πολιτική της εκχώρησης πλήρους ασυδοσίας στα μονοπώλια, που διασφαλίζουν την κυριαρχία τους καταληστεύοντας τα λαϊκά εισοδήματα, αλλά οι εργαζόμενοι τίποτα περισσότερο απ' αυτό δεν έχουν να περιμένουν. Σάμπως, έχει αλλάξει τίποτα στο καθεστώς της ακρίβειας και των κερδοσκοπικών ανατιμήσεων στην αγορά από τις κατά καιρούς παρεμβάσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού; ΄Η αναχαιτίστηκαν οι διαδικασίες μεγέθυνσης των μονοπωλίων και των κερδών τους;

Τι σύμπτωση!!!

Ολόιδιοι οι πρωτοσέλιδοι τίτλοι στο «Εθνος» και «Τα Νέα» του Σαββάτου. Τέτοια σύμπτωση;;;

Οι κατοχικοί στρατιώτες ... κουφαίνονται

Γυρνούν πίσω και στο κεφάλι τους ηχούν τα τύμπανα του πολέμου... Η ολική ή μερική απώλεια ακοής είναι μια ακόμη ασθένεια που θα πρέπει να προστεθεί στο μακρύ κατάλογο των ασθενειών που ταλανίζουν τα αμερικανικά κατοχικά στρατεύματα στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του Πενταγώνου 1 στους 4 στρατιώτες στα πεδία μαχών στο Αφγανιστάν και το Ιράκ υποφέρει από απώλεια ακοής που προέρχεται από τις βομβιστικές επιθέσεις, είτε από τα ουρλιαχτά πληγωμένων και τραυματισμένων ανθρώπων, είτε από τραύματα στο κεφάλι.

Οι τραυματισμοί στο κεφάλι, η απώλεια ακοής και οι κρότοι προκαλούν τελικά ένα βόμβο πολλές φορές και στα δύο αυτιά, διακοπτόμενο ή μόνιμο που προκαλεί πόνο, αστάθεια ακόμη και παράλυση. Δεν υπάρχει ίαση και η αγωγή που ακολουθείται είναι πειραματική. Η απώλεια ακοής και οι συνέπειές της που ήδη χαρακτηρίστηκαν ως «σιωπηρή επιδημία» έρχεται να προστεθεί στα μυοσκελετικά προβλήματα και τη Μετατραυματική Αγχώδη Διαταραχή (PTSD), τις δύο ασθένειες που θερίζουν τα κατοχικά στρατεύματα, που μαθαίνουν με κόστος την ίδια τους την υγεία τι εστί πόλεμος. ΄Η αλλιώς πώς οι θύτες γίνονται οι ίδιοι θύματα.

Δικαίωμα οι διακοπές

Το δικαίωμα, η βαθιά ανάγκη των εργαζομένων για διακοπές και ξεκούραση έχει γίνει πλέον πολυτέλεια. Αυτό το ζούμε όλοι καθημερινά, με την ακρίβεια, τις αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων να εξανεμίζουν τα έτσι κι αλλιώς άθλια μεροκάματα. Την ίδια στιγμή, τα μονοπώλια και η εργοδοσία έχουν στήσει μεγάλο φαγοπότι απολαμβάνοντας τους καρπούς της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης. Για την αστική τάξη είναι κάθε μέρα «διακοπές και καλοπέραση», τη στιγμή που για τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους έστω και μια βδομάδα διακοπές μοιάζει χρόνο με το χρόνο όλο και πιο μακρινό όνειρο.

Αναδεικνύοντας αυτό το ζήτημα που αγγίζει κάθε λαϊκό σπίτι, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο ξεκινά από σήμερα πολύμορφη δραστηριότητα και εξορμήσεις σε χώρους άφιξης και αναχώρησης, σε τόπους ξεκούρασης των εργαζομένων. Στόχος, να φτάσει η ανακοίνωση ενάντια στην πολιτική που εμπορευματοποιεί τις διακοπές και την αναψυχή και το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ πλατιά στους εργαζόμενους και τους νέους. Πρώτος σταθμός στο πρόγραμμα των περιοδειών είναι ο σταθμός Λαρίσης και ο σταθμός των ΚΤΕΛ στον Κηφισό.

Οπως σημειώνει το ΠΑΜΕ, για τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, για την ΕΕ, για τους εφοπλιστές και τους επιχειρηματίες οι διακοπές, οι παραλίες, τα δάση, η ζωή των εργαζομένων είναι εμπόρευμα που το πληρώνουν πανάκριβα. Ενας μισθός δε φτάνει για μια βδομάδα διακοπών μιας οικογένειας ή πολλές φορές επαρκεί μόνο για το ταξίδι. Ακόμα και ένα μπάνιο στην παραλία κοστίζει όσο ένα μεροκάματο. Αυτό είναι αποτέλεσμα της επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τουρισμό. Τα κέρδη των εφοπλιστών και των ξενοδόχων έχουν εκτοξευτεί σε πάνω από 13 δισ. ευρώ, τη στιγμή που ένας στους δύο εργαζόμενους δηλώνει ότι δε θα πάει φέτος διακοπές λόγω οικονομικών δυσκολιών. Είναι προφανές ότι η λεγόμενη οικονομική κρίση που όλοι επικαλούνται, δεν αφορά όλους...

Οι καλοκαιρινές διακοπές δεν είναι η μοναδική ανάγκη των εργαζομένων και των νέων που μένει ανικανοποίητη, που «τσακίζεται» μπροστά την ανάγκη του κεφαλαίου για αναπαραγωγή, για αύξηση των επιχειρηματικών κερδών. Ούτε - φυσικά - θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση ανάμεσα σε όλα τα κοινωνικά αγαθά που δεν αντιμετωπίζονται ως τέτοια, αλλά ως εμπορεύματα, τα οποία συμβάλλουν στην ανταγωνιστικότητα της καπιταλιστικής οικονομίας.

Γι' αυτό, η υπόθεση των καλοκαιρινών διακοπών έχει δύο όψεις. Από τη μια, όλο και λιγότεροι μισθωτοί, μικρομεσαίοι επαγγελματίες και αγρότες, φοιτητές, έχουν τη δυνατότητα να κάνουν διακοπές, ενώ το διάστημα των καλοκαιρινών διακοπών μειώνεται χρόνο με το χρόνο. Από την άλλη, τα μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό βλέπουν τα κέρδη τους να εκτινάσσονται στα ύψη. Είναι δύο ανάγκες που δεν μπορούν να συμβαδίσουν, συγκρούονται σφόδρα.

Απέναντι σε αυτό τα ταξικά συνδικάτα δείχνουν το δρόμο της ρήξης. Οι εργαζόμενοι, και κυρίως οι νέοι, δεν έχουν κανένα λόγο να ανεχτούν αυτή την κατάσταση, αντίθετα έχουν πολλούς λόγους να την ανατρέψουν. Η ύπαρξη επιχειρηματικής δραστηριότητας και στον τουρισμό όχι απλά δεν ωφελεί τους εργαζόμενους, αλλά συμβάλλει στην παραπέρα εξαθλίωσή τους. Ας σκεφτούν καλά οι εργαζόμενοι και η νεολαία: Το μέλλον μπορεί να είναι ελπιδοφόρο, να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για να χαλάσουν τα σχέδια της πλουτοκρατίας, να επιβληθεί το εργατικό δίκιο.


Ελένη ΜΑΪΛΗ

Στην υπηρεσία του κεφαλαίου...

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΕΣ ΟΙ ...«διαρροές» από το υπουργείο Οικονομίας για τα νέα φορολογικά μέτρα που θα ληφθούν.

Θα φορολογηθούν λέει με 10% έως 15% τα μεγάλα κέρδη από επενδύσεις σε μετοχές! Τόσο πολύ...

Να υποθέσουμε ότι τα μεγαλοσυμφέροντα που λυμαίνονται τα των χρηματιστηριακών αγορών έχουν ήδη πανικοβληθεί και ετοιμάζονται να φύγουν όπως - όπως από τη χώρα;

Οχι τίποτε άλλο, μα είναι ...Αύγουστος και λόγω τουριστικής κίνησης μπορεί να μη βρίσκουν θέση στα αεροπλάνα.

Εμείς, τώρα, θέλουν να πιστέψουμε κάτι για όλα αυτά; Θέλουν να μας πείσουν ότι θα βάλουν χέρι στο ...αγαπημένο (και εξαιρετικά προσοδοφόρο) χόμπι του κεφαλαίου;

Να θυμίσουμε, μήπως, ποιο ήταν το πρώτο μέτρο που πήρε το υπουργείο Οικονομίας, όταν έγινε κυβέρνηση η ΝΔ; Ηταν ο περίφημος νόμος περί «επαναπατρισμού κεφαλαίων».

Πλήρωνες φόρο 3% και μπορούσες να φέρεις όσο χρήμα θέλεις στην Ελλάδα. Ανεξαρτήτως πώς το «έβγαλες», από πού προέρχεται και πού θα καταλήξει.

(Από το νόμο δεν εξαιρούνταν και το χρήμα από ...μίζες. Είτε ήταν της «Ζήμενς», είτε οποιουδήποτε άλλου).

Λέτε, λοιπόν, αυτή η κυβέρνηση να ...άλλαξε μυαλά και στόχους; Μάλλον για «στάχτη στα μάτια», προκειμένου να πληρώσει ακόμη περισσότερα ο κοσμάκης πρόκειται.

ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΚΡΟΥΣΜΑΤΑ απατών με πιστωτικές κάρτες, λένε πρόσφατες έρευνες. Τα θύματα επιτήδειων μικροαπατεωνίσκων από 125 που ήταν πέρσι φτάσανε τώρα τα 700.

Φοβόμαστε ότι δε μας εντυπωσιάζει το νούμερο. Καθόλου μάλιστα.

Γιατί, βλέπετε, εμείς γνωρίζουμε και τις ...νόμιμες απάτες που γίνονται με τις πιστωτικές κάρτες (και τα δάνεια και γενικώς τα τραπεζικά προϊόντα).

Απάτες που βασίζονται στην ανέχεια του εργαζόμενου, ο οποίος με τις διαφημίσεις και τις «προσφορές» πείθεται να πέσει στις δαγκάνες των τραπεζών.


Κι εδώ τα θύματα είναι ...εκατομμύρια και όχι μερικές εκατοντάδες.

Αλλος είναι ο πραγματικός στόχος

Ενα ακόμη πρόγραμμα επιδότησης 3.000 νέων, προκειμένου να ανοίξουν τη δική τους επιχείρηση, ανακοίνωσε χτες ο ΟΑΕΔ. Σύμφωνα με τον Οργανισμό, στόχος του προγράμματος είναι η «προώθηση ανέργων νέων στην απασχόληση, μέσω της οικονομικής ενίσχυσης επιχειρηματικών πρωτοβουλιών», η «άρση των δυσκολιών εισόδου των νέων στην αγορά εργασίας» και η «διασφάλιση συνθηκών ομαλής και γρήγορης μετάβασης των νέων από το εκπαιδευτικό σύστημα στην απασχόληση».

Το πρόγραμμα απευθύνεται σε νέους ηλικίας 22 έως 32 ετών και έχει προϋπολογισμό 57 εκατομμύρια ευρώ για τα έτη 2008 και 2009, ενώ η επιχορήγηση όσων συμμετάσχουν στο πρόγραμμα θα είναι από 18.000 έως και 21.000 ευρώ. Δεν είναι τυχαίο ότι το πρόγραμμα φέρει τον τίτλο «Νέοι και Επιχειρηματικότητα», αφού από το Δημοτικό ακόμα οι κυβερνήσεις του δικομματισμού επιχειρούν να εθίσουν τους νέους στην ιδέα ότι το «επιχειρηματικό μυαλό» είναι αυτό που βοηθάει τον άνθρωπο να «προκόψει», ενώ με κάθε αφορμή αποθεώνεται η «ελεύθερη αγορά» που μπορεί δήθεν να δώσει λύση ακόμα και στο πρόβλημα της ανεργίας.

Βεβαίως, μετά την επιδότηση και την τεχνητή διαγραφή από τις λίστες των ανέργων, η εκάστοτε κυβέρνηση ελάχιστα νοιάζεται για το τι απέγινε ο επιδοτούμενος νέος στην αρένα του ανταγωνισμού με τα μονοπωλιακά μεγαθήρια. Ή αν, για να ανοίξει την επιχείρησή του, χρειάστηκε πρώτα, μαζί με την επιδότηση του ΟΑΕΔ, να καταφύγει και να καταχρεωθεί στις τράπεζες, κάνοντας ένα γενναίο βήμα προς το φαλιμέντο, όπως ισχύει για πολλές από τις νέες επιχειρήσεις που ανοίγουν και κλείνουν με ταχύτατους ρυθμούς, λόγω της καπιταλιστικής «ανταγωνιστικότητας». Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να γυρνάει το χρήμα των «ενεργητικών πολιτικών για την απασχόληση» και να κουκουλώνεται η ανεργία. Πέραν τούτου, ουδέν...

Τα σκάνδαλα

Σκάνδαλο και στο υπουργείο Ναυτιλίας. Είναι βέβαιο ότι για μέρες τα ΜΜΕ θα ψάχνουν αν τα πήρε, ποιος κι από ποιον εφοπλιστή. Είναι επίσης βέβαιο πως κανένας δε θα ασχοληθεί με το τεράστιο σκάνδαλο μιας πολιτικής που σκοπό της έχει τη με κάθε τρόπο ενίσχυση της ούτως ή άλλως ασύλληπτης κερδοφορίας των εφοπλιστών. Κανένας δε θα πει ότι για να σταματήσει η κλοπή που υφίσταται ο εργαζόμενος αν πρέπει να ταξιδέψει με πλοίο, για να σταματήσει ο νησιώτης να αγωνιά για το αν θα έχει αύριο πλοίο και όλοι μαζί για το αν και πότε θα φτάσουν στον προορισμό τους, πρέπει τα πλοία να γίνουν περιουσία του λαού. Κανένας δε θα πει ότι και στη μισή τιμή να διατίθονταν τα εισιτήρια ή οτιδήποτε άλλο (2 ευρώ πληρώσαμε μια μπάλα παγωτό σε πλοίο της ακτοπλοΐας) πάλι θα δυσκολευόταν αυτός με τα 500 ή 600 ευρώ μισθό ή σύνταξη, έργο των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, να τα πληρώσει. Δεν είναι ουρανοκατέβατα τα προβλήματα. Εχουν αιτία. Υπάρχουν υπεύθυνοι. Κι όσο ο λαός δεν τους εντοπίζει, δεν τους καταδικάζει, δεν τους χτυπά με την πάλη του, τα πράγματα θα πάνε απ' το κακό στο χειρότερο και πάντα μικρότερα ή μεγαλύτερα σκάνδαλα χρηματισμού και διαφθοράς θα συγκαλύπτουν το ένα και μεγαλύτερο σκάνδαλο, τη μήτρα που γεννά όλα τα υπόλοιπα: Την πολιτική από και για την πλουτοκρατία.

H... πηγή

Για το Συνασπισμό η πηγή των σκανδάλων - σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε για την ποινική δίωξη του συνεργάτη του πρώην υπουργού Αρ. Παυλίδη - είναι η απελευθέρωση των ναύλων! Αν αυτή καταργηθεί - ισχυρίζεται - θα πάψει η ακτοπλοϊκή συγκοινωνία να είναι έρμαιο των εφοπλιστών και θα στερέψει η πηγή των σκανδάλων! Μέχρι εκεί φτάνει η σκέψη της «ανανεωτικής αριστεράς». Μέχρι την κατάργηση της απελευθέρωσης των ναύλων. Προφανώς, για την πρότασή του αυτή ο ΣΥΝ δε ζήτησε τη γνώμη της ΕΕ, γιατί αν το έκανε θα του έβαζε πάγο. Για μια ακόμα φορά «αστόχησαν». Για να πάψει η ακτοπλοϊκή συγκοινωνία να αποτελεί έρμαιο των εφοπλιστών και για να πάψουν τα σκάνδαλα, πρέπει ο λαός να πάψει τους εφοπλιστές. Κάποια πράγματα είναι πολύ απλά.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Επικίνδυνη εμπλοκή

Τα τραγικά πολεμικά γεγονότα, που τις τελευταίες μέρες διαδραματίζονται στη Νότια Οσετία, είναι μέρος των ευρύτερων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και συγκρούσεων, στο επίκεντρο των οποίων βρίσκεται ο έλεγχος των ενεργειακών πηγών και των δρόμων διέλευσης των αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου. Τα προσχήματα που κάθε φορά βρίσκονται για να δικαιολογήσουν τη μια ή την άλλη στάση στους χειρισμούς λίγη σημασία έχουν. Το αν, δηλαδή, μια πολεμική επέμβαση γίνεται με πρόσχημα την προστασία μιας υπαρκτής ή ανύπαρκτης, κατά περίπτωση, μειονότητας, δεν μπορεί να συγκαλύψει αυτό που είναι το κύριο, οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, οι οποίοι αντιμετωπίζουν και τις μειονότητες αλλά και ολόκληρους λαούς σαν αναλώσιμα υλικά.

Αυτά που συμβαίνουν στον Καύκασο δεν είναι άσχετα με ό,τι τα τελευταία χρόνια συντελείται στα Βαλκάνια, καθώς και σε άλλες περιοχές του πλανήτη μας που παρουσιάζουν «ειδικό» ενδιαφέρον για τα μεγάλα συμφέροντα. Ενα διαρκές ξαναμοίρασμα ζωνών επιρροής και με επαναχάραξη συνόρων βρίσκεται σε εξέλιξη με κριτήριο και κινητήρια δύναμη τους συσχετισμούς των διαφόρων ιμπεριαλιστικών συμφερόντων και θύματα, πάντα, τους λαούς. Το σύνθημα που ακούγεται στις αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις, «Οι ιμπεριαλιστές τη Γη ξαναμοιράζουν, με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν», εκφράζει απόλυτα αυτή την τραγική πραγματικότητα και δείχνει την αιτία των δεινών που βιώνει σήμερα η ανθρωπότητα.

Κομμάτια του ίδιου «παζλ» είναι ο Καύκασος, με την Τσετσενία χτες, τη Νότια Οσετία σήμερα και ίσως αύριο την Αμπχαζία. Τα Βαλκάνια, με τα μέτωπα στο Κοσσυφοπέδιο, στη Βοσνία αλλά ακόμα και αυτό της διαμάχης για το όνομα της ΠΓΔΜ. Το αμερικανικό σχέδιο περί «μεγάλης Μέσης Ανατολής», το οποίο συνδέεται άμεσα με την κατοχή του Ιράκ, αλλά και οι απειλές και τα πολεμικά σχέδια κατά του Ιράν. Οι διάφορες εξελίξεις στην Τουρκία και οι αλλεπάλληλες πολιτικές κρίσεις. Η επιχειρούμενη διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς τη Γεωργία και την Ουκρανία. Ολες, λοιπόν, αυτές οι επιμέρους εξελίξεις έχουν έναν κοινό παρονομαστή, την όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, μέσα από τις οποίες διαμορφώνονται οι συνθήκες για να εμπλακεί το ΝΑΤΟ, που είναι το μακρύ χέρι και η σιδερένια γροθιά του ευρωαμερικανικού ιμπεριαλισμού, σε ρόλο παγκόσμιου χωροφύλακα.

Σε αυτό το φαύλο κύκλο έχει εμπλακεί και η χώρα μας, που με ευθύνη των κυβερνήσεων της ΝΔ και προηγουμένως του ΠΑΣΟΚ συμμετέχει ενεργά σε όλους τους επικίνδυνους για τον ελληνικό λαό και τη διεθνή ειρήνη σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ελληνικά στρατεύματα βρίσκονται στο Αφγανιστάν, στο Κοσσυφοπέδιο και σε άλλα ιμπεριαλιστικά μέτωπα, ενώ πολεμικά πλοία και αεροσκάφη συμμετέχουν ενεργά στις ΝΑΤΟικές επιχειρήσεις από τη Μεσόγειο μέχρι τον Περσικό. Η ελληνική υπογραφή έχει ήδη μπει για τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ και την ένταξη της Γεωργίας και της Ουκρανίας, εξέλιξη που συνδέεται άμεσα με τις πολεμικές συγκρούσεις στη Νότια Οσετία. Είναι χαρακτηριστικό πως αποτελεί επίσημο δόγμα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής το νεοταξικό επιθετικό δόγμα περί διεθνούς «ασφάλειας» και «σταθερότητας», πάνω στο οποίο πατάνε οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

Αποτελεί άμεση αναγκαιότητα η ένταση της λαϊκής πάλης για απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, για να γυρίσουν τα ελληνικά στρατεύματα και όλες οι εκτός συνόρων αποστολές. Αυτή θα είναι η καλύτερη προσφορά στην υπόθεση της διεθνούς ειρήνης και της αντιιμπεριαλιστικής πάλης.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ