Τα τραγικά πολεμικά γεγονότα, που τις τελευταίες μέρες διαδραματίζονται στη Νότια Οσετία, είναι μέρος των ευρύτερων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και συγκρούσεων, στο επίκεντρο των οποίων βρίσκεται ο έλεγχος των ενεργειακών πηγών και των δρόμων διέλευσης των αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου. Τα προσχήματα που κάθε φορά βρίσκονται για να δικαιολογήσουν τη μια ή την άλλη στάση στους χειρισμούς λίγη σημασία έχουν. Το αν, δηλαδή, μια πολεμική επέμβαση γίνεται με πρόσχημα την προστασία μιας υπαρκτής ή ανύπαρκτης, κατά περίπτωση, μειονότητας, δεν μπορεί να συγκαλύψει αυτό που είναι το κύριο, οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, οι οποίοι αντιμετωπίζουν και τις μειονότητες αλλά και ολόκληρους λαούς σαν αναλώσιμα υλικά.

Αυτά που συμβαίνουν στον Καύκασο δεν είναι άσχετα με ό,τι τα τελευταία χρόνια συντελείται στα Βαλκάνια, καθώς και σε άλλες περιοχές του πλανήτη μας που παρουσιάζουν «ειδικό» ενδιαφέρον για τα μεγάλα συμφέροντα. Ενα διαρκές ξαναμοίρασμα ζωνών επιρροής και με επαναχάραξη συνόρων βρίσκεται σε εξέλιξη με κριτήριο και κινητήρια δύναμη τους συσχετισμούς των διαφόρων ιμπεριαλιστικών συμφερόντων και θύματα, πάντα, τους λαούς. Το σύνθημα που ακούγεται στις αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις, «Οι ιμπεριαλιστές τη Γη ξαναμοιράζουν, με των λαών το αίμα τα σύνορα χαράζουν», εκφράζει απόλυτα αυτή την τραγική πραγματικότητα και δείχνει την αιτία των δεινών που βιώνει σήμερα η ανθρωπότητα.

Κομμάτια του ίδιου «παζλ» είναι ο Καύκασος, με την Τσετσενία χτες, τη Νότια Οσετία σήμερα και ίσως αύριο την Αμπχαζία. Τα Βαλκάνια, με τα μέτωπα στο Κοσσυφοπέδιο, στη Βοσνία αλλά ακόμα και αυτό της διαμάχης για το όνομα της ΠΓΔΜ. Το αμερικανικό σχέδιο περί «μεγάλης Μέσης Ανατολής», το οποίο συνδέεται άμεσα με την κατοχή του Ιράκ, αλλά και οι απειλές και τα πολεμικά σχέδια κατά του Ιράν. Οι διάφορες εξελίξεις στην Τουρκία και οι αλλεπάλληλες πολιτικές κρίσεις. Η επιχειρούμενη διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς τη Γεωργία και την Ουκρανία. Ολες, λοιπόν, αυτές οι επιμέρους εξελίξεις έχουν έναν κοινό παρονομαστή, την όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, μέσα από τις οποίες διαμορφώνονται οι συνθήκες για να εμπλακεί το ΝΑΤΟ, που είναι το μακρύ χέρι και η σιδερένια γροθιά του ευρωαμερικανικού ιμπεριαλισμού, σε ρόλο παγκόσμιου χωροφύλακα.

Σε αυτό το φαύλο κύκλο έχει εμπλακεί και η χώρα μας, που με ευθύνη των κυβερνήσεων της ΝΔ και προηγουμένως του ΠΑΣΟΚ συμμετέχει ενεργά σε όλους τους επικίνδυνους για τον ελληνικό λαό και τη διεθνή ειρήνη σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ελληνικά στρατεύματα βρίσκονται στο Αφγανιστάν, στο Κοσσυφοπέδιο και σε άλλα ιμπεριαλιστικά μέτωπα, ενώ πολεμικά πλοία και αεροσκάφη συμμετέχουν ενεργά στις ΝΑΤΟικές επιχειρήσεις από τη Μεσόγειο μέχρι τον Περσικό. Η ελληνική υπογραφή έχει ήδη μπει για τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ και την ένταξη της Γεωργίας και της Ουκρανίας, εξέλιξη που συνδέεται άμεσα με τις πολεμικές συγκρούσεις στη Νότια Οσετία. Είναι χαρακτηριστικό πως αποτελεί επίσημο δόγμα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής το νεοταξικό επιθετικό δόγμα περί διεθνούς «ασφάλειας» και «σταθερότητας», πάνω στο οποίο πατάνε οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

Αποτελεί άμεση αναγκαιότητα η ένταση της λαϊκής πάλης για απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, για να γυρίσουν τα ελληνικά στρατεύματα και όλες οι εκτός συνόρων αποστολές. Αυτή θα είναι η καλύτερη προσφορά στην υπόθεση της διεθνούς ειρήνης και της αντιιμπεριαλιστικής πάλης.