Το «ασανσέρ» των βάσεων κυριαρχεί στη θεματολογία των εφημερίδων σε ό,τι αφορά το χώρο της Παιδείας, παραδοσιακά πλέον, τους καλοκαιρινούς μήνες. Οι μαθητές και οι οικογένειές τους, έχοντας αφήσει πίσω τη δοκιμασία της προετοιμασίας για τις εξετάσεις και την οικονομική αιμορραγία που σημαίνει για τους εργαζόμενους, τις ημέρες των ίδιων των εξετάσεων, δοκιμάζονται τώρα από τις προβλέψεις για το πού θα πάνε οι βάσεις, εν αναμονή της επίσημης ανακοίνωσής τους. Από κοντά και τα σενάρια για αλλαγές στο εξεταστικό σύστημα, ανάγουν το ζήτημα της πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση σε μείζον ζήτημα της Παιδείας.

Δεν είναι όμως αυτό το πρώτο ζητούμενο στην Παιδεία. Είναι το δικαίωμα για μόρφωση πραγματική, καθολική, δημόσια και δωρεάν, με αποστολή να δημιουργεί προσωπικότητες ικανές να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους. Μέσα από ένα σχολείο που να μορφώνει, όχι έναν προθάλαμο για το Πανεπιστήμιο που λειτουργεί με ταξικά κριτήρια και που οδηγεί ουσιαστικά στην αμορφωσιά.

Είναι στο χέρι του λαού να φέρει στο προσκήνιο τις ανάγκες του, να ανοίξει τη συζήτηση για το τι Παιδεία του παρέχεται, ποιον εξυπηρετεί, για ποιο σκοπό. Ετσι θα απαντήσουν και στις προσπάθειες διοχέτευσης του προβληματισμού για τα προβλήματα της Παιδείας σε δρόμους ανώδυνους για το σύστημα.