Σκάνδαλο και στο υπουργείο Ναυτιλίας. Είναι βέβαιο ότι για μέρες τα ΜΜΕ θα ψάχνουν αν τα πήρε, ποιος κι από ποιον εφοπλιστή. Είναι επίσης βέβαιο πως κανένας δε θα ασχοληθεί με το τεράστιο σκάνδαλο μιας πολιτικής που σκοπό της έχει τη με κάθε τρόπο ενίσχυση της ούτως ή άλλως ασύλληπτης κερδοφορίας των εφοπλιστών. Κανένας δε θα πει ότι για να σταματήσει η κλοπή που υφίσταται ο εργαζόμενος αν πρέπει να ταξιδέψει με πλοίο, για να σταματήσει ο νησιώτης να αγωνιά για το αν θα έχει αύριο πλοίο και όλοι μαζί για το αν και πότε θα φτάσουν στον προορισμό τους, πρέπει τα πλοία να γίνουν περιουσία του λαού. Κανένας δε θα πει ότι και στη μισή τιμή να διατίθονταν τα εισιτήρια ή οτιδήποτε άλλο (2 ευρώ πληρώσαμε μια μπάλα παγωτό σε πλοίο της ακτοπλοΐας) πάλι θα δυσκολευόταν αυτός με τα 500 ή 600 ευρώ μισθό ή σύνταξη, έργο των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, να τα πληρώσει. Δεν είναι ουρανοκατέβατα τα προβλήματα. Εχουν αιτία. Υπάρχουν υπεύθυνοι. Κι όσο ο λαός δεν τους εντοπίζει, δεν τους καταδικάζει, δεν τους χτυπά με την πάλη του, τα πράγματα θα πάνε απ' το κακό στο χειρότερο και πάντα μικρότερα ή μεγαλύτερα σκάνδαλα χρηματισμού και διαφθοράς θα συγκαλύπτουν το ένα και μεγαλύτερο σκάνδαλο, τη μήτρα που γεννά όλα τα υπόλοιπα: Την πολιτική από και για την πλουτοκρατία.