Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι προειδοποιήσεις της παράταξης είναι απόλυτα βάσιμες αν ανατρέξει κανείς στα «έργα» των παρατάξεων του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, στο ναυπηγείο: Στήριξαν με όλες τους τις δυνάμεις την ιδιωτικοποίησή του, έσπευσαν να ικανοποιήσουν όλες τις απαιτήσεις της εργοδοσίας, συμμετέχοντας στους αντεργατικούς της σχεδιασμούς, όπως οι «οικειοθελείς αποχωρήσεις», αλλά και τον τεμαχισμό του (τμήμα τρένων, λιμάνι, και έπεται συνέχεια), ενώ από κοινού μετέτρεψαν το ναυπηγείο «σε παράδεισο για τα εργολαβικά συμφέροντα και σκλαβοπάζαρο για τους εργαζόμενους», όπως καταγγέλλεται. Μετά απ' όλα αυτά είναι περισσότερο από βέβαιο ότι η εργοδοσία, με τη στήριξη της συμβιβασμένης συνδικαλιστικής πλειοψηφίας, θα γίνει προσπάθεια να εκμεταλλευτεί την οικονομική κρίση, για να επιταχύνει τα σχέδιά της σε βάρος των εργαζομένων.

Οπως μας πληροφόρησε χτες ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρας, ο ΣΥΝ και κατ' επέκταση ο ΣΥΡΙΖΑ δημιουργούν λέει έναν πόλο «που θα προωθεί την ενότητα, την ώρα που κάποιοι, για να την αποτρέψουν, ξαναστήνουν τον Στάλιν. Ενα πόλο που ανοίγει το δρόμο για μια κυβέρνηση της Αριστεράς». Πρώτα απ' όλα ο προπαγανδιστικός τρόπος που τον τελευταίο καιρό έχουν πάρει φόρα να χρησιμοποιούν τα στελέχη του ΣΥΝ θυμίζει το πολύ γνωστό ανέκδοτο... και εσείς γιατί σκοτώνεται τους μαύρους. Με ό,τι και να καταπιάνονται, πετάνε και έναν «Στάλιν» μέσα, κολλάει δεν κολλάει. Σαφής ο στόχος, αλλά παρόλο που δε μας πέφτει λόγος, γίνεται πολύ άτεχνα και αποκαλύπτονται. Πάντως, ο Στάλιν δεν έχει την ανάγκη να «ξαναστηθεί» από κανέναν. Κάποιοι όμως έχουν την ανάγκη ηγέτες όπως τον Στάλιν, και όχι μόνο, να τους «θάψουν» όσο πιο βαθιά γίνεται για να μη θυμίζουν τη δυνατότητα της οικοδόμησης του σοσιαλισμού και να βολευτούν με έναν «καλό» καπιταλισμό σαν αυτό που πρεσβεύει ο ΣΥΝ. Να τους θάψουν, γιατί όσα πρεσβεύουν και εκπροσωπούν θα υπογραμμίζουν πάντα τον αντιλαϊκό ρόλο που δυνάμεις σαν τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ παίζουν. Γιατί είναι αντιλαϊκή αντικειμενικά η πρόταση που απευθύνει στο λαό πως τα προβλήματά του θα λυθούν από μια «κυβέρνηση της αριστεράς», αυτής της «αριστεράς» που στο δίλημμα με το λαό ή το κεφάλαιο, απαντά με το «καλό» κεφάλαιο, αυτής της «αριστεράς» που την ώρα της κρίσης, που ετοιμάζεται να ξεσπάσει με σφοδρότητα στις πλάτες του λαού, ζητάει «δημόσια παρέμβαση στο τραπεζικό σύστημα. Μέσω μιας τράπεζας υπό δημόσιο έλεγχο, που θα κινείται με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και όχι την απόδοση υπερκερδών στους μετόχους»!

Τις επερχόμενες «τσουχτερές» αυξήσεις στα εισιτήρια του ΟΣΕ, επιβεβαίωσε ουσιαστικά χτες ο υπουργός Μεταφορών - Επικοινωνιών Κ. Χατζηδάκης, ο οποίος επισκέφτηκε το πλυντήριο των συρμών ΗΣΑΠ στο σταθμό «Ειρήνη».

Δεν είχε φυσικά πρόθεση ο υπουργός να αναφερθεί στον ΟΣΕ. Απλά ήθελε να παρουσιάσει τα έργα «εκσυγχρονισμού» των ΗΣΑΠ, ορισμένα από τα οποία - ειρήσθω εν παρόδω - θα τα κατασκευάσουν ιδιώτες και θα αναλάβουν την εκμετάλλευσή τους για πολλά χρόνια (π.χ. τέσσερις υπόγειους σταθμούς στάθμευσης). Οταν όμως οι δημοσιογράφοι έθεσαν στον υπουργό ερώτημα για τα εισιτήρια του ΟΣΕ, ο Κ. Χατζηδάκης άφησε να εννοηθεί ότι μέχρι τέλος του χρόνου η διοίκηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ θα ανακοινώσει τις αυξήσεις στα εισιτήρια του Οργανισμού.

Εμείς να σημειώσουμε ότι το κυβερνητικό σχέδιο για τον ΟΣΕ, εκτός από τις «τσουχτερές» αυξήσεις στα εισιτήρια, προβλέπει, επίσης, δραστική μείωση του προσωπικού, καθώς και περικοπές δρομολογίων. Πρόσχημα για όλα αυτά είναι δήθεν η αντιμετώπιση του συσσωρευμένου ελλείμματος του ΟΣΕ. Ωστόσο, πίσω από τα μέτρα αυτά βρίσκεται η πολιτική ιδιωτικοποίησης των κερδοφόρων τμημάτων του ελληνικού σιδηροδρόμου, ενόψει της πλήρους απελευθέρωσης των σιδηροδρομικών μεταφορών το 2011.

Με αμηχανία στην αρχή, ανασύνταξη και αναδιάταξη των επιχειρημάτων αμέσως μετά, υποδέχτηκαν τις παραπάνω δηλώσεις τα παπαγαλάκια των κεφαλαιοκρατών, μια και τους «τέλειωσε» το επιχείρημα - παραμύθι που «πούλαγαν» στα λαϊκά στρώματα. Είχαν γεμίσει σελίδες επί σελίδων, είχαν σπαταλήσει χρόνο και χρόνο σε τηλεοπτικά παράθυρα για να πείσουν πως θα υπάρξει κατεύθυνση για επιπλέον «ευελιξία» του Συμφώνου Σταθερότητας και πως αυτή η ρύθμιση θα είναι το φάρμακο για όλα τα δεινά που προξενεί η κρίση στο λαό. Τώρα ψάχνουν εναγωνίως για άλλο φάρμακο - παραμύθι.

«Ας αφήσουμε τις ψεύτικες υποκριτικές δηλώσεις περί χαλάρωσης ενός Συμφώνου, που είναι ήδη κουρελόχαρτο, κι ας μιλήσουμε για την ανάγκη να υπάρξει ένα νέο Σύμφωνο με άξονα την κοινωνική ανασυγκρότηση, την κοινωνική ευημερία, την κοινωνική συνοχή, την ανάπτυξη με σεβασμό στον άνθρωπο και στο περιβάλλον». Τα παραπάνω υποστήριξε ο Αλ. Τσίπρας στις 4 του Νοέμβρη σε ομιλία του στους εργαζόμενους στο Δήμο Αθήνας.

Αφήνει να εννοηθεί ο πρόεδρος του Συνασπισμού πως είναι δυνατό στην Ευρωπαϊκή Ενωση να συμφωνηθεί ένα άλλο Σύμφωνο Σταθερότητας, που αυτό να είναι υπέρ των εργαζομένων. Πως το ίδιο δηλαδή το ευρωπαϊκό κεφάλαιο θα αποφασίσει να καταστήσει ανίσχυρο το όπλο που έχει για να απομυζά υπερκέρδη από τους λαούς, πολύ περισσότερο να στρέψει αυτό το όπλο εναντίον του.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Για κάποιο λόγο (άγνωστο), αυτό αποτελεί σημαντική είδηση, που προβλήθηκε δεόντως από κανάλια και ραδιόφωνα.

Λες και δεν έχουμε με τι άλλο να ασχοληθούμε, λες και δεν υπάρχει κανένα θέμα ανοιχτό σε αυτή τη χώρα, πέραν του πότε θα ξανα-προσέλθουμε στις κάλπες.

Μην ψάχνετε το ποιος φταίει ακριβώς (τα κανάλια, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ κ.λπ.), γιατί δεν είναι θέμα ποσόστωσης.

Πρόκειται για ολόκληρο σύστημα, το οποίο στοχεύει σε ένα και μόνο πράγμα: Να μην απασχολούν αυτά που πραγματικά «καίνε».

Κι όταν απασχολούν να αποπροσανατολίζουν τον κόσμο από τις ρίζες των προβλημάτων με πολλούς και διάφορους τρόπους.

Οπως τις προάλλες, που είχαν σε κάποιο κανάλι προσκεκλημένο τον Γιώργο Αλογοσκούφη και τον ρωτούσαν γιατί ...καθυστέρησε να φέρει το νομοσχέδιο για τα 28 δισεκατομμύρια στις Τράπεζες.

Λες και βιαζόταν ο ελληνικός λαός να δώσει λεφτά στους αγαπημένους του τραπεζίτες.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ οι ιδιωτικοποιήσεις συνεχίζονται ακάθεκτα. «Εφαγαν» την «Ολυμπιακή Αεροπορία», πάνε να «φάνε» γρήγορα γρήγορα και την Αγροτική Ασφαλιστική.

Τους δυσκόλεψε λίγο, που η τελευταία έχει κερδοφόρους ισολογισμούς (την ΟΑ την έλεγαν ζημιογόνα), όμως δήλωσαν - μέσω του διοικητή της ΑΤΕ - πως θα την ιδιωτικοποιήσουν γιατί φοβούνται πως θα παρουσιάσει ζημιές.

Μονά - ζυγά δικά τους, δηλαδή. Εάν μια επιχείρηση δεν παρουσιάζει κέρδη ...πωλείται. Αν πάλι παρουσιάζει ...πωλείται, γιατί στο μέλλον δε θα παρουσιάζει.

Φαινομενικά, πρόκειται για την παράνοια σε όλο της το μεγαλείο. Ομως, πρόκειται για πλάνο (ευρω-πλάνο για την ακρίβεια), που ακολουθείται εδώ και πολλά χρόνια. Μπαλάκι γίνεται από ΝΔ σε ΠΑΣΟΚ και τούμπαλιν.

Γρηγοριάδης Κώστας

Καταγράφοντας το ρεπορτάζ από τη συνάντηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ με τους λεγόμενους «κοινωνικούς εταίρους» με αφορμή την κρίση, η πλειοψηφία του Τύπου ανακάλυψε τις προάλλες «διαφωνίες» ανάμεσα στον πρόεδρο της ΕΣΕΕ Δ. Αρμενάκη, τον πρόεδρο της ΟΚΕ Χρ. Πολυζωγόπουλο και τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλο, πάνω στο ζήτημα των ευέλικτων μορφών απασχόλησης. Ο Δ. Αρμενάκης δήλωσε ότι, προκειμένου να «θωρακιστούν» οι θέσεις εργασίας στις σημερινές συνθήκες, θα πρέπει να αξιοποιηθούν οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης. Ο Χρ. Πολυζωγόπουλος αποδέχτηκε την ύπαρξη των ευέλικτων μορφών απασχόλησης, αλλά ισχυρίστηκε ότι δεν πρέπει να επεκταθούν. Ενώ ο Γ. Παναγόπουλος εμφανίστηκε να διαφωνεί με τον πρόεδρο της ΕΣΕΕ.

Ολοι τους νομίζουν ότι οι εργαζόμενοι τρώνε κουτόχορτο και ότι μπορούν να τους κοροϊδεύουν για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα όπως είναι η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Θυμίζουμε: Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ όχι μόνο έχει βάλει πλάτη σε κάθε νόμο που προωθεί τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης, αλλά επιπλέον έχει ζητήσει και την κατοχύρωση πλαφόν στη μερική απασχόληση, νομιμοποιώντας τους μισθούς των 400 και 500 ευρώ. Ακόμα, η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΠΑΣΚΕ - ΣΥΝ) έχει ταχθεί επίσης υπέρ της μερικής απασχόλησης με την κατοχύρωση πλαφόν, βάζοντας ουσιαστικά πλάτη στην επέκταση και εφαρμογή της, με «πρωτοπόρο» τον κλάδο του εμπορίου, όπου χιλιάδες εργαζόμενοι δουλεύουν 3ωρα, 4ωρα και 6ωρα στην κυριολεξία για ένα κομμάτι ψωμί.

Οπως γίνεται αντιληπτό, καμιά επί της ουσίας διαφωνία δεν υπάρχει ανάμεσα στους κοινωνικούς εταίρους, είτε εκπροσωπούν εργοδότες, είτε καμώνονται πως εκπροσωπούν εργαζόμενους. Ολοι τους υπηρετούν τη λογική της «ανταγωνιστικότητας» και της κερδοφορίας του κεφαλαίου και σ' αυτή την κατεύθυνση διατυπώνουν τις προτάσεις τους για την αντιμετώπιση δήθεν της κρίσης.

Δυο παρεμβάσεις επιχείρησαν χτες στελέχη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για τη στάση του κόμματός τους στην ψηφοφορία για το 65ωρο. Και στις δυο «έπεσαν διάνα». Ο μεν ευρωβουλευτής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κρύφτηκε πίσω από την ευρωομάδα της GUE για να δικαιολογήσει την υπερψήφιση της έκθεσης Σέρκας, που νομιμοποιεί την αξίωση των εργοδοτών για τη θέσπιση του 65ωρου, χωρίς βεβαίως να αρνείται τη συνειδητή θετική του ψήφο. Ο δε Δημήτρης Στρατούλης, μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ και υπεύθυνος Εργατικής Πολιτικής, σε συνέντευξη στην ΕΤ3 βρήκε πολλά να πει για «ψέματα της ηγεσίας του ΚΚΕ», αλλά για την ταμπακέρα κατάπιε τη γλώσσα του.

Θυμήθηκε μάλιστα τα νομοσχέδια για το νόθο 35ωρο που το κόμμα του κατέθεσε στη Βουλή για να δημιουργήσει εντυπώσεις σχετικά με τη στάση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην έκθεση Σέρκας. Στον οίστρο του πάνω έπιασε και την «ευελφάλεια», ισχυριζόμενος ότι το κόμμα του είναι ενάντιο, όταν ο ίδιος ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν καταψήφισε την Πράσινη Βίβλο για το Εργατικό Δίκαιο, συστατικό στοιχείο της οποίας είναι η ευελφάλεια.

Πράγματι, οι οπορτουνιστές είναι περισσότερο στριμωγμένοι από τις κωλοτούμπες τους, απ' όσο και οι ίδιοι μπορούν να αντέξουν. Με αποτέλεσμα, όταν καλούνται να απαντήσουν για την ταμπακέρα, όχι μόνο να σφυρίζουν αδιάφορα, αλλά στον πανικό τους πάνω να αποκαλύπτουν και άλλες πλευρές της οπορτουνιστικής τακτικής τους, που επιβεβαιώνει τη στρατηγική τους στήριξη σε όσα επιτάσσει το κεφάλαιο.