«Η Σκότλαντ Γιαρντ ανακοίνωσε σήμερα ότι συνέλαβε στο νοτιοδυτικό Λονδίνο και κατόπιν αιτήματος του FBI έναν άνδρα 30 ετών βάσει του αντιτρομοκρατικού νόμου. Η βρετανική αστυνομία δε διευκρίνισε, αν η σύλληψη αυτή συνδέεται με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στις ΗΠΑ. Ο αντιτρομοκρατικός νόμος στη Βρετανία επιτρέπει σήμερα την κράτηση ενός υπόπτου, χωρίς να έχουν απαγγελθεί κατηγορίες εναντίον του, για μέγιστο χρονικό διάστημα επτά ημερών». Αλλο. «Το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης καταζητεί 5.000 ανθρώπους που βρίσκονται νόμιμα στις ΗΠΑ και οι οποίοι μπορεί να διαθέτουν πληροφορίες σχετικές με τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στις ΗΠΑ, ανακοίνωσε σήμερα το υπουργείο Δικαιοσύνης». Αλλο. «Ισλαμιστές τρομοκράτες βρίσκονται στη Γερμανία όχι μόνο εν υπνώσει, αλλά και εν δράσει, σύμφωνα με δήλωση του αρχηγού της γερμανικής ομοσπονδιακής αστυνομίας, Ούλριχ Κέρστεν, την Τετάρτη. Συνοψίζοντας εβδομάδες ερευνών, ο Κέρστεν δήλωσε ότι ισλαμιστές που ζουν στη χώρα και είναι πρόθυμοι να χρησιμοποιήσουν βία είχαν απευθείας επαφές με τον αρχηγό της Αλ Κάιντα, Οσάμα μπιν Λάντεν, ή με συνεργάτες του, ή εκπαιδεύτηκαν σε αφγανικά και πακιστανικά στρατόπεδα». Τα παραπάνω τρία τηλεγραφήματα από μια μόνο μέρα είναι νομίζουμε αρκετά, για να καταδειχτεί ότι το «κυνήγι των τρομοκρατών» βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Στόχος; Μα, να τρέμουν όλοι και να μη σηκώσει κανείς κεφάλι.
Η φαρσοκωμωδία
Προφανώς, διαβάσατε τις προάλλες την είδηση, σύμφωνα με την οποία τρεις αστυνομικοί της ΠΓΔΜ δολοφονήθηκαν από ένοπλους «αυτονομιστές». Επίσης, δύο ακόμη αστυνομικοί τραυματιστήκανε σε άλλες συγκρούσεις, ενώ άλλοι ένοπλοι απήγαγαν 100 πολίτες, οι οποίοι αργότερα αφέθηκαν ελεύθεροι. Ποιοι είναι αυτοί οι ένοπλοι; Ανδρες του «Αλβανικού Εθνικού Στρατου» σύμφωνα με ανακοίνωση του ίδιου, που ανέλαβε και την ευθύνη των ένοπλων αυτών επιχειρήσεων.
Μα, δεν αφοπλίστηκαν οι Αλβανοί «αυτονομιστές», ίσως αναρωτηθείτε. Δεν πήγαν εκεί ΝΑΤΟικές δυνάμεις - μαζί και ελληνικές - και τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία έστελναν εικόνες με σωρούς συγκεντρωμένων όπλων, δίπλα στα οποία καμάρωναν οι ΝΑΤΟικοί αρμόδιοι και αξιωματικοί; Προφανώς, όλα ήταν μια «φαρσοκωμωδία», όπως καταγγέλλει τώρα, ακόμη και ο υπουργός Εσωτερικών της ΠΓΔΜ. Ολα, εκτός της αποστολής και παραμονής ΝΑΤΟικων στρατευμάτων στην ΠΓΔΜ, θα σημειώναμε εμείς. Δηλαδή, της μετατροπής της γειτονικής χώρας σ' ένα ακόμη ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο στα Βαλκάνια.
Οι τίτλοι για τη συνάντηση
Περισσότερο κι από καθαρές ήταν οι δηλώσεις της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, προχτές, μετά τη συνάντησή της, με τον Κ. Λαλιώτη. Γεγονός, το οποίο αντανακλάστηκε και στα χτεσινά δημοσιεύματα των εφημερίδων. «Παπαρήγα: Δεν υπάρχει βάση συνεργασίας, αλλά χρήσιμη η συνάντηση με Λαλιώτη. -- ΚΚΕ: Ούτε με ΠΑΣΟΚ ούτε με ΝΔ.» ήταν ο τίτλος του σχετικού ρεπορτάζ της «Ελευθεροτυπίας». «Τα είπαν αλλά... τυπικά» των «Νέων». «Η κυρία Αλέκα Παπαρήγα τόνισε ότι το κόμμα της αντιπαλεύει την πολιτική τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ - "Εθιμοτυπική" χαρακτήρισε το ΚΚΕ τη συνάντηση με τον κ. Λαλιώτη» του «Βήματος». «Κατέγραψαν τις διαφορές» ο τίτλος στο «Εθνος». Υπάρχουν, βέβαια και μερικοί, που επιμένουν να κάνουν τις επιθυμίες τους πραγματικότητα. «ΠΑΣΟΚ - ΚΚΕ διαφωνούν σε πολλά, αλλά δεν κόβουν τις γέφυρες...» είχε τίτλο η «Καθημερινή» και η «Αυγή» «1 ώρα και 20 λεπτά η εθιμοτυπική συνάντηση!».
Κάποιοι άλλοι προχθές μέτραγαν τις λέξεις, τώρα, μετράνε τα λεπτά...
«Να μη χαλαρώνουμε»...
Η «αντιτρομοκρατική σταυροφορία» βόλευε εξαιρετικά τις κυβερνήσεις της «συμμαχίας» να «προελαύνουν» σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων, επιταχύνοντας την υλοποίηση των νεοφιλελεύθερων μέτρων. Η κυβέρνηση των εκσυγχρονιστών δεν αποτέλεσε βέβαια την εξαίρεση. Κάθε άλλο. Γι' αυτό και όλες οι δυνάμεις του συστήματος την επομένη της πτώσης της Καμπούλ σήμαναν συναγερμό: «Στη χώρα μας τα γνωστά προβλήματα επανακάμπτουν στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας», διαπιστώνει στο προχτεσινό άρθρο της η «Καθημερινή» και προκειμένου να μην αφήσει περιθώρια αμφιβολιών προσθέτει: «Ο νέος υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών καλείται να προωθήσει με αποφασιστικότητα το πρόγραμμα των διαρθρωτικών αλλαγών, γιατί έτσι έχει ελπίδα να δημιουργήσει δυναμική». Και καταλήγει: «Σε κάθε περίπτωση, η επιστροφή της προσοχής στην εσωτερική ημερήσια διάταξη έχει πολιτικές επιπτώσεις. Οσο αμβλύνεται η διεθνής κρίση (σ.σ. εννοεί τον πόλεμο), τόσο η κοινή γνώμη κρίνει την κυβέρνηση με πιο αυστηρά κριτήρια και εκείνη είναι υποχρεωμένη να κινηθεί με τη δέουσα ταχύτητα και αποφασιστικότητα». Περιττό, ίσως, αλλά «όχι και να ξεχνιόμαστε».
Στρατοδικεία...
Γιατί θέλει ο Μπους τα στρατοδικεία; Γιατί τα περνάει στα γρήγορα με Προεδρικό Διάταγμα, ώστε να σιγουρέψει πως ανεμπόδιστα σύντομα θα είναι σε λειτουργία; Γιατί αναθέτει στον Ντ. Ράμσφελντ το στήσιμό τους; Ολα τα γεγονότα συνηγορούν πως η απόφαση, ούτε τυχαία είναι, ούτε απότομα η αμερικάνικη κυρίαρχη τάξη και οι εκπρόσωποί της έχασαν την ψυχραιμία τους και παίρνουν ίσως βιαστικές αποφάσεις για να τις αναιρέσουν στη συνέχεια. (Μάλιστα, Ελληνας καθηγητής συνταγματολόγος σε κάποιο ραδιόφωνο αμφισβητούσε την αλήθεια των τηλεγραφημάτων των ειδησεογραφικών πρακτορείων που έλεγαν την είδηση)...
Και όμως, όχι μόνο είναι αλήθεια, αλλά είναι και η πιο φυσική συνέπεια της συνολικής επίθεσης, που επιδιώκει πλέον η κυρίαρχη τάξη στις ΗΠΑ και στον κόσμο ολόκληρο. Επίθεση, που δεν απευθύνεται μόνο στα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά στα ίδια τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Ονειρεύονται - σχεδιάζουν άλλον άνθρωπο. Δεν τους φτάνει η αντικειμενική αποξένωση, που του κάνει το σύστημα της εκμετάλλευσης. Τον θέλουν πιο φοβισμένο και γι' αυτό υποταγμένο. Τον θέλουν να αναζητά την ησυχία και την ασφάλεια, ζώντας μόνιμα στην ανησυχία και την ανασφάλεια. Τον θέλουν να «κρατάει τσίλιες» συνένοχος στα εγκλήματά τους...
Το στρατοδικείο έχει διαδικασίες πιο συνοπτικές. Δε χρειάζεται να πονοκεφαλιάσει, για παράδειγμα, για να έχει γνώση ο κατηγορούμενος για τις κατηγορίες που του προσάπτουν ή για το δικαίωμα των συλληφθέντων να δουν δικηγόρο, ή για άλλες ανάλογες «πολυτέλειες»... Αρα, έτσι έρχονται και δένουν κουτί με τη φιλοσοφία των υπόλοιπων «τρομονόμων», που προωθεί η κυβέρνηση Μπους. Επίσης, έχει φορτώσει τα κελιά των φυλακών του, με εκατοντάδες υπόπτους, που μέχρι τώρα δεν έχει γίνει δυνατόν να τους βρουν κάποιο βάσιμο λόγο κατηγορίας, που να στέκεται «όρθια», ακόμα και σ' αυτά τα αμερικάνικα δικαστήρια. Τι να κάνουν; Να τους αφήσουν, αφού προφανώς είναι αθώοι, να φύγουν ατιμώρητοι; Να απελευθερώσουν, για παράδειγμα, και εκείνους τους φουκαράδες, τους Ινδούς, που τους συνέλαβαν ως υπόπτους, επειδή είχαν κάνει το «έγκλημα» να ξυριστούν; Η νομιμοποίηση των βασανιστηρίων, που επίσης προωθούν, απ' ό,τι φαίνεται, θα πάρει χρόνο... Ενώ με τα στρατοδικεία θα «ξεπετάξει» στα γρήγορα τα προβλήματα, ενοχοποιώντας αθώους και τρομοκρατώντας τους υπόλοιπους.
Βρίσκουν και τα κάνουν. Και όταν τα κάνουν, βρίσκουν και κάνουν και περισσότερα. Ας τα βλέπουν εκείνοι, που έκαναν τα στραβά μάτια, όταν καιρό τώρα, πριν ακόμα από το τρομοκρατικό χτύπημα στη Νέα Υόρκη, οι κυρίαρχες τάξεις σχεδόν ολόκληρου του καπιταλιστικού κόσμου δεν έκρυβαν την πρόθεσή τους να δέσουν τους λαούς χειροπόδαρα με τους λογής «τρομονόμους». Εμείς δεν εκπλησσόμαστε, ακριβώς όπως δεν κλάψαμε υποκριτικά ούτε γελάσαμε χαζοχαρούμενα. Αντιστεκόμαστε και αγωνιζόμαστε. Και για να μην είμαστε συνένοχοι...
Παύλος ΑΛΕΠΗΣ
Οι... φοροεπιβαρύνσεις
Γρηγοριάδης Κώστας
ΕΜ, ΒΕΒΑΙΑ, τις μεγάλες ΑΕ και τις πολυεθνικές θα αφορούσαν οι περίφημες «φοροελαφρύνσεις» του Χριστοδουλάκη. Τι περιμένατε δηλαδή; Αλλωστε το είπε και πρωθυπουργός: Γνώμονας ήταν η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων.
'Η μήπως θα πρέπει να θεωρούμε ως σημαντική ενίσχυση του εισοδήματος του μισθωτού την αύξηση του αφορολόγητου κατά 20% και διάφορες άλλες τέτοιες μικροαλλαγές. Μιλάμε για ενισχύσεις της τάξης των 1.000 με 3.000 δραχμών το μήνα στην καλύτερη των περιπτώσεων.
Αλλα ακόμα κι αυτά μας τα έχουν πάρει προ πολλού κι από χίλιες πλευρές. Από την έμμεση φορολογία, από τις αυξήσεις στην αγορά, από τα τραπεζικά δάνεια, από τις ιδιωτικοποιήσεις των πάντων και από όπου αλλού μπορείτε να φανταστείτε!
Οσο για το επίδομα στους δυο συζύγους στο δημόσιο, μόνο ως εφεύρεση του Χριστοδουλάκη δεν το παρουσίασαν. Με τα χίλια ζόρια, με δικαστήρια και φυσικά με μεγάλη καθυστέρηση θα το δώσουν το β' εξάμηνο του 2002. Εκτός κι αλλάξουν γνώμη, πάλι...
ΩΣΤΕ παρέχουμε και νέες ενισχύσεις τώρα στις επιχειρήσεις των Αμερικανών στο Αφγανιστάν, ενώ θα στείλουμε και 300 στρατιώτες στο Κόσσοβο, αφού πρέπει να μείνουμε στο πόδι τους στην περιοχή, μια και αυτοί έχουν αλλού δουλιές τώρα.
Αραγε νιώθει περήφανη η κυβέρνηση για την εμπιστοσύνη που της δείχνουν οι μεγάλοι της «σύμμαχοι»; Προφανώς ναι και αύριο θα μας το παρουσιάσουν και ως επιτυχία της εξωτερικής τους πολιτικής.
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΤΕ θα «τα βρούνε» στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ για το θέμα του νομοσχεδίου του αιγιαλού. Ηδη διάφοροι «διαφωνούντες» άρχισαν από χτες να τα «μαζεύουν», μόλις το υπουργείο Οικονομίας έκανε κάποιες φραστικές αλλαγές. Καλή θέληση να υπάρχει κι όλα γίνονται.
Κι από θέληση, για ξεπούλημα των ακτών σε ιδιώτες, στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, άλλο τίποτε...
Οι αιτίες
Παπαγεωργίου Βασίλης
Τέσσερις πέντε μέρες ήταν αρκετές για να αλλάξει ριζικά το σκηνικό στο Αφγανιστάν. Εκεί, που η «Βόρειος Συμμαχία» έλεγχε μόνο το 10 - 15% του εδάφους, βρέθηκε να ελέγχει την πρωτεύουσα και το μεγαλύτερο μέρος της χώρας, ενώ οι Ταλιμπάν φαίνεται να ελέγχουν ένα μικρό ποσοστό, κάτω του 20%. Κι όλ' αυτά χωρίς καμιά ουσιαστικά μάχη. Πολλοί αναρωτιούνται για τις αιτίες των ραγδαίων αυτών αλλαγών και δίνουν διάφορες εξηγήσεις. Η αλήθεια βρίσκεται στο γεγονός πως η εξέλιξη αυτή ήταν αναμενόμενη, από τη στιγμή που το καθεστώς των Ταλιμπάν έχασε τα βασικά του στηρίγματα, δηλαδή το Πακιστάν, τη Σαουδική Αραβία και τις ΗΠΑ. Χωρίς την πακιστανική ISI (μυστικές υπηρεσίες του Πακιστάν), την απλόχερη χρηματοδότηση της Σαουδικής Αραβίας και το «καπέλο» της αμερικανικής πολύμορφης συνδρομής οι Ταλιμπάν ποτέ δε θα είχαν γίνει εξουσία και καθεστώς. Θα είχαν παραμείνει αυτό που ήταν και το 1993, πριν ακόμη πάρουν την εξουσία της χώρας: Μια μικρή ομάδα φανατισμένων ιεροσπουδαστών. Η συγκυρία των αμερικανο-πακιστανικών συμφερόντων τούς έφερε στην εξουσία το 1996, ενάντια τότε στον μουτζαχεντίν Μπ. Ραμπανί, σημερινό αρχηγό της «Βόρειας Συμμαχίας». Σήμερα, οι ΗΠΑ και οι εταίροι τους στην «αντιτρομοκρατική» λυκοσυμμαχία φέρνουν τον πρώην «ιερό πολεμιστή» Ραμπανί ξανά στην εξουσία. Και ο λαός του Αφγανιστάν τραβά τη σκληρή και δύσβατη ανηφόρα...
Το θεόστραβο αρμένισμα...
'Η στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε, λέει μια παλιά λαϊκή παροιμία, ιδιαίτερα επίκαιρη τις μέρες αυτές, καθώς στη Βουλή συζητείται το κυβερνητικό νομοσχέδιο ξεπουλήματος παραλιών και αιγιαλών, ακόμη και του βυθού των θαλασσών. Κι επειδή, η απάντηση είναι γνωστή στον καθένα, εμείς περιοριζόμαστε να τονίσουμε, ότι όσο πιο γρήγορα γλιτώσει η χώρα από το θεόστραβο αρμένισμα της κυβέρνησης και όποιων άλλων εραστών των «νόμων της αγοράς» και της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας», τόσο περισσότεροι γιαλοί -και όχι μόνον ή κυρίως αυτοί- θα γλιτώσουν...
Η «αυτοψία των τρομοκρατών»
«Ελάχιστες αμφιβολίες υπάρχουν ότι οι δράστες τους (σ.σ. των φονικών χτυπημάτων στις ΗΠΑ της 11ης Σεπτέμβρη) προέρχονται από το τρομοκρατικό δίκτυο οι ρίζες του οποίου βρίσκονται στους μισθοφορικούς στρατούς που οργάνωσαν, εκπαίδευσαν και εξόπλισαν η CIA, η Αίγυπτος, το Πακιστάν, οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες, τα σαουδαραβικά ταμεία και άλλοι». Αυτά λέει, ανάμεσα σε αρκετά άλλα, ο Αμερικανός καθηγητής του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης, Νόαμ Τσόμσκι, στο νέο βιβλίο του «11/9, Αυτοψία των τρομοκρατών», που θα κυκλοφορήσει σύντομα και στην Ελλάδα.
Νέα... ήθη
Ο Φάτος Νάνο είναι πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Αλβανίας. Ο Ιλίρ Μέτα είναι πρωθυπουργός της Αλβανίας και βασικό στέλεχος του ίδιου κόμματος. Ο πρώτος, λοιπόν, έχει αρχίσει περιοδεία σε όλη τη χώρα, προκειμένου να ενημερώσει την κομματική βάση για «τους αυταρχικούς τρόπους με τους οποίους κυβερνά ο πρωθυπουργός Ιλίρ Μέτα». Καταγγέλλει, επίσης, «τα πολιτικά λόμπι που θέλουν να μονοπωλήσουν την εξουσία προβαίνοντας σε καταχρήσεις» και έχει ζητήσει την επέμβαση του εισαγγελέα. Ο δεύτερος δήλωσε σε συνέντευξη, ότι «δε θέλει να πέσει θύμα τέτοιων συκοφαντιών και εκβιασμών μερικών ανεύθυνων πολιτικών», αναφερόμενος στον πρόεδρο του κόμματός του...
Απ' ό,τι φαίνεται και ανεξάρτητα από τα... μαθήματα πρωτότυπων μεθόδων επίλυσης των όποιων εσωκομματικών διαφορών, δυναμώνουν συνεχώς οι ανταγωνισμοί των μεγάλων συμφερόντων στη γειτονική χώρα, προκαλώντας διάφορες παρενέργειες. Να δούμε πού θα φτάσει το πράγμα...
Η Ελλάδα συμμετέχει στον πόλεμο
Για όσους είχαν αμφιβολίες ή έτρεφαν αυταπάτες, σε σχέση με την ελληνική εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς, η χτεσινή δήλωση του υπουργού Εθνικής Αμυνας Γ. Παπαντωνίου, μετά τη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ, όπου ελήφθησαν αποφάσεις - κατόπιν αμερικανικής υπαγόρευσης - για την κλιμάκωση της ελληνικής συμμετοχής στον πόλεμο, είναι αποστομωτική. «Εγινε, είπε ο υπουργός, μια ενημέρωση του ΚΥΣΕΑ σε ό,τι αφορά τα θέματα της ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ που διεξάγεται κατά της διεθνούς τρομοκρατίας».
Καθαρά και ξάστερα πράγματα, λοιπόν. Η Ελλάδα συμμετέχει στον πόλεμο. Τώρα πια, δεν το λένε εκ των πλαγίων, ότι δήθεν απλώς «στηρίζουμε», «συμπαραστεκόμαστε», παρέχουμε «διευκολύνσεις» κλπ., αλλά «συμμετέχουμε στον πόλεμο». Εξάλλου, δεν υπήρχε καμία αμφιβολία επ' αυτού, μετά την ενεργοποίηση του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ και την ελληνική συμμετοχή σε ό,τι κάτι τέτοιο συνεπάγεται. Απλώς το κάθε τμήμα αυτής της συμμετοχής εκδηλώνεται και την κατάλληλη στιγμή. Ετσι «ξαφνικά», λοιπόν, παραδέχονται ότι η Ελλάδα συμμετέχει στον πόλεμο «κατά της διεθνούς τρομοκρατίας», όπως λέγεται ο νέος ιμπεριαλιστικός πόλεμος που έχει ξεσπάσει με αφορμή και πρόσχημα τα τρομοκρατικά χτυπήματα στις 11 Σεπτέμβρη.
Μέσα από μια πορεία «διολίσθησης», η χώρα μας βρίσκεται προ τετελεσμένων, τα οποία μεθοδευμένα δημιούργησε η πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη. Οι χτεσινές ανακοινώσεις της κυβέρνησης για αποστολή πολεμικού πλοίου στον Κόλπο, συμμετοχή ελληνικών μεταγωγικών αεροσκαφών στην υποτιθέμενη μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας στο Αφγανιστάν, αποστολή επιπλέον ελληνικών στρατευμάτων στο Κοσσυφοπέδιο για αντικατάσταση των Αμερικανών που θα μετακινηθούν στο Αφγανιστάν και όλα αυτά μαζί με την παροχή κάθε είδους διευκολύνσεων στους Αμερικανούς, είναι μόνο ένα μέρος της ελληνικής εμπλοκής στην όλη ιμπεριαλιστική επιχείρηση. Μια επιχείρηση που αγγίζει όλο το φάσμα της ζωής των λαών, μαζί και του ελληνικού. Δε στήνονται στο απόσπασμα μόνο οι έννοιες της εθνικής ανεξαρτησίας των κρατών, αλλά και τα ίδια τα δημοκρατικά και ατομικά δικαιωμάτων των πολιτών τους, καθώς και τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
Οι ανακοινώσεις αυτές συμπίπτουν με τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών στο πολεμικό πεδίο του Αφγανιστάν και σηματοδοτούν την κλιμάκωση του πολέμου, αλλά και τη γενικευμένη ΝΑΤΟική συμμετοχή σ' αυτόν. Και μην τολμήσουν κάποιοι να πουν ότι «... δεν είναι τίποτα αυτά», ότι «... είναι περιορισμένα τα μέσα» και οι ελληνικές δυνάμεις θα «... βρίσκονται σε απόσταση από τους χώρους των πολεμικών επιχειρήσεων» και άλλα τέτοια. Γιατί η συμμετοχή σε έναν πόλεμο δεν κρίνεται από τα μέσα που κάποιος αρχικά ρίχνει σε αυτόν ούτε από την απόσταση. Από τη στιγμή που συμμετέχει με στρατιωτικές δυνάμεις μια χώρα, είτε στο πεδίο της μάχης είτε στα μετόπισθεν, ουσιαστικά έχει μπει στο χορό του πολέμου και ο φαύλος κύκλος έχει ανοίξει. Η απεμπλοκή μπορεί να προέλθει μόνο από τη λαϊκή αντίδραση, η οποία με την ανάπτυξή της μπορεί να δημιουργήσει νέα δεδομένα.
Feeds
