Τετάρτη 16 Μάη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ο «μπερλουσκονισμός»

Γρηγοριάδης Κώστας

Πανελλαδική, πανεργατική απεργία πραγματοποιείται αύριο, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα. Είναι η δεύτερη πανελλαδική απεργία μέσα σε τρεις βδομάδες. Τη φορά αυτή συμμετέχουν και οι επαγγελματίες, βιοτέχνες και έμποροι, όπως και οι γιατροί, οδοντίατροι, φαρμακοποιοί, ταξιτζήδες, κλπ. Ουσιαστικά, θα νεκρώσει όλη η χώρα.

Κι όμως, το σημαντικότατο αυτό γεγονός δεν υπήρχε, μέχρι χτες, στις εφημερίδες, παρά μόνο σε κάποιες μικρές αναφορές, ελάχιστων αράδων, στις εσωτερικές τους σελίδες, ενώ τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων προσποιούνται, πως δεν ξέρουν τίποτε... Την ίδια ακριβώς αντιμετώπιση είχε, τις προάλλες, και η Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης, όπως και οι υπόλοιπες φιλειρηνικές, αντιιμπεριαλιστικές εκδηλώσεις, που πραγματοποιούνται τον καιρό αυτό στην υπόλοιπη Ελλάδα. Μερικές άλλες «ειδήσεις», όμως, τις έχουμε δει και ξαναδεί αμέτρητες φορές - παράδειγμα, η ανακήρυξη της «Μις Ελλάς» στη θέση της αναπληρώτριας «Μις Κόσμος». Προφανώς, προς εμπέδωση...

Βλέπετε, μπορεί να μην έχουμε ακόμη Μπερλουσκόνι στη χώρα μας, αλλά ο «μπερλουσκονισμός» ζει και βασιλεύει...

Η ... άγνοια

«Τα πράγματα ήρθαν έτσι, που στο δημόσιο διάλογο ανοιχτά και υπεύθυνα υπάρχουν σήμερα μόνο οι προτάσεις της ΓΣΕΕ και - ας το σημειώσουμε - οι προτάσεις που διατύπωσε τον Μάρτιο ο Συνασπισμός!», γράφει η χτεσινή «Αυγή», στο κύριο άρθρο της. Προφανώς, έχει ...ξεχάσει ότι πρώτο το ΚΚΕ διατύπωσε αναλυτικές και συγκεκριμένες προτάσεις για το μεγάλο θέμα της Κοινωνικής Ασφάλισης, οι οποίες δημοσιεύτηκαν ως ειδικό ένθετο στο «Ριζοσπάστη», στις 18 Φλεβάρη. Δικαιολογείται, άραγε, τόση και τέτοια άγνοια;.. Πολύ περισσότερο, όταν δεν έχουν περάσει και πολλές μέρες, που ξαναγράψαμε παρόμοιο σχόλιο, για ανάλογο δημοσίευμα της ίδιας εφημερίδας;

Προφανώς, η «Αυγή» ό,τι δε θέλει να μάθει, δεν το μαθαίνει με τίποτε...

Θα πληρώσουμε κι από πάνω

Δε φτάνει που ξεπουλάνε την «Ολυμπιακή Αεροπορία», αλλά θα πληρώσουμε κι από πάνω για να την... αγοράσουν. Ναι, δεν αστειευόμαστε, έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα. Τρεις είναι οι «μνηστήρες» που εκδήλωσαν ενδιαφέρον και όλοι τους απαιτούν: Πρώτον, να μην υπάρχουν χρέη. 'Η, με άλλα λόγια, να χρεωθεί τα σημερινά χρέη ο κρατικός προϋπολογισμός. Δεύτερον, να μειωθούν οι εργαζόμενοι (κατά 2.000 άτομα) και να μην ισχύουν οι σημερινοί κανονισμοί εργασίας, δηλαδή, τα κατακτημένα δικαιώματα των εργαζομένων. Τρίτον, να περικοπεί δραστικά το δίκτυο δρομολογίων. Τέταρτο, να έχουν αγοραστεί νέα αεροπλάνα.

Και να σκεφθείτε, ότι ο υπουργός Μεταφορών εξέφρασε «συγκρατημένη ικανοποίηση». Δηλαδή, τι άλλο ήθελε να ζητήσουν, για να είναι πλήρως ικανοποιημένος..;

Νέος «μπουναμάς»

Αντίθετος στην επιβολή νέων φόρων έχει δηλώσει αρκετές φορές, τις τελευταίες μέρες ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας. Προφανώς, όμως, δεν είναι αντίθετος και στη - με διάφορους άλλους τρόπους και ονομασίες - παραπέρα ενίσχυση της καταλήστευσης των λαϊκών εισοδημάτων. Ετσι, σύμφωνα με χτεσινά δημοσιεύματα, θα κατατεθεί την ερχόμενη βδομάδα στη Βουλή ένα νομοσχέδιο, σύμφωνα με το οποίο, προβλέπεται η υποχρεωτική ασφάλιση όλων των κτισμάτων, που υπάρχουν στην ελληνική επικράτεια, έναντι σεισμών, πυρκαγιών, κλπ., κλπ. Οποιος ιδιοκτήτης δεν έχει ασφαλίσει το σπίτι του, δε θα έχει δικαίωμα κρατικής αρωγής σε περίπτωση ανάλογων ζημιών.

Κάντε τώρα ένα λογαριασμό. Τα σπίτια, που θα πρέπει υποχρεωτικά να ασφαλιστούν, εκτιμώνται σε 6 εκατομμύρια, ενώ το ασφάλιστρο θα ανέρχεται γύρω στις 25.000 δραχμές κάθε χρόνο. Πολύ απλά, δηλαδή, οι άνθρωποι βρήκαν έναν ακόμη τρόπο για να μαζεύουν κάμποσες δεκάδες δισεκατομμύρια ετησίως. Οσο για την κρατική αρωγή, στο απευκταίο ενδεχόμενο σεισμών ή πυρκαγιών, κλπ., καλύτερα ας μην αναφερθούμε...

«Εκπληκτική είναι η ανάλυση που κάνει ο Γιωργάκης για τις τοπικές συρράξεις και τους πολέμους! Φταίνε, λέει, η φτώχεια και η υπανάπτυξη!

Για τη φτώχεια και την υπανάπτυξη, στρατηγέ μου, ποιος φταίει;;; να πεις "ο ιμπεριαλισμός", ξέρω, είναι πασέ μπανάλ, κάπως μαλλιαρό κι εξόχως αντιπαραγωγικό - σας νιώθω...».

Από τον χτεσινό «ναυτίλο» του Στάθη, στην «Ελευθεροτυπία»

Πώς του ξέφυγε;..

Σε ύψος ρεκόρ, όλων των εποχών, θα βρεθούν από σήμερα τα μεσάνυχτα οι τιμές των καυσίμων. Και, όλως τυχαίως, που θα 'λεγαν και οι κυβερνώντες, ανάλογα ρεκόρ σημειώνουν και τα κέρδη, που ανακοινώνουν οι μεγάλες πολυεθνικές του πετρελαίου, όπως και τα «ξαδερφάκια» τους, ντόπιες εταιρίες διυλιστηρίων και εμπορίας πετρελαιοειδών.

Αλήθεια, δε θα βγει στις τηλεοράσεις ο κ. Παπαντωνίου, για να μας πει και πάλι ότι οι αλλεπάλληλες και μεγάλες αυξήσεις στις τιμές των καυσίμων οφείλονται στις συνεχιζόμενες εχθροπραξίες της Μέσης Ανατολής, στις αυξήσεις που επιβάλλουν οι παραγωγές χώρες, κλπ, κλπ.; Οτιδήποτε άλλο, τέλος πάντων, εκτός των πολυεθνικών του πετρελαίου; Πώς του ξέφυγε η ευκαιρία;..

Οι εργάτες διεκδικούν!

«

Οι εργαζόμενοι ήταν, είναι και θα είναι στο διάλογο», είπε προχτές ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Από κοντά και η κυβέρνηση εντείνει την προπαγάνδα περί διαλόγου «χωρίς προαπαιτούμενα». Μάλιστα, τα γνωστά παπαγαλάκια της έσπευσαν χτες από τα μικρόφωνα διαφόρων σταθμών να «επιτεθούν» στη ΓΣΕΕ γιατί, δήθεν, πάει στο διάλογο με «εξωφρενικές απαιτήσεις» ενώ η κυβέρνηση πάει με καθαρό το τραπέζι! Ας προσπεράσουμε το γεγονός ότι το σύνολο των ελεγχόμενων από το σκληρό πυρήνα του κεφαλαίου μέσων ενημέρωσης έσπευσε από χτες να εξαφανίσει από την ειδησεογραφία την απεργία πριν ακόμα αυτή γίνει. Ας σταθούμε μόνο στις δηλώσεις περί έναρξης του «διαλόγου» και στα υποστηρικτικά τους επιχειρήματα.

Κυβέρνηση και πλειοψηφία της ΓΣΕΕ τουλάχιστον ψεύδονται όταν αναφέρονται στο «διάλογο» ως αυτονόητο και μάλιστα ως «διάλογο» με μηδενική βάση. Ομως, ανέκαθεν οι εργαζόμενοι διεκδικούσαν, αγωνίζονταν και ανάγκαζαν τους εργοδότες, όταν ο συσχετισμός το επέτρεπε, να ικανοποιούν αιτήματά τους. Αυτοί που «διαλέγονταν» πάντα ήταν και είναι ηγεσίες που έχουν κάνει επάγγελμα την εξαπάτηση των εργαζομένων, τον «κοινωνικό εταιρισμό». Η απόρριψη του «διαλόγου» από τη σκοπιά της εργατικής τάξης δεν αφορά ούτε στη μορφή, ούτε στο είδος του. Είναι κατ' αρχήν απόλυτη ως προς την ίδια τη θεσμοθέτηση της τριμερούς «συναίνεσης» που προωθεί. Πριν απ' όλα γιατί παροπλίζει το εργατικό κίνημα και οδηγεί σε επιδείνωση την κατάσταση των εργαζομένων καθώς την ίδια στιγμή επιτρέπει στην παρούσα πολιτική να λειτουργεί χωρίς την πίεση των αγώνων και να παράγει για λογαριασμό του κεφαλαίου αποτέλεσμα. Η συμμετοχή της ΓΣΕΕ και σ' αυτό το «διάλογο» δε θα είναι τίποτα άλλο παρά μια τεράστια απάτη.

Απάτη είναι και η «μηδενική βάση». Η κυβέρνηση μιλά από θέση ισχύος. Είναι ήδη πάνοπλη. Εχει περάσει το νόμο για την κατάργηση του 8ωρου, την ελαστικοποίηση συνολικά των εργασιακών σχέσεων, η εφαρμοζόμενη πολιτική της κινείται ήδη με ρυθμούς ΟΝΕ και τους δημοσιονομικούς περιορισμούς που αυτή επιβάλλει. Προωθεί τις ιδιωτικοποιήσεις, την άρση της μονιμότητας, μετατρέπει καθημερινά χιλιάδες εργαζόμενους σε απασχολήσιμους. Εχει, δηλαδή, στα χέρια της τη βάση για την ανατροπή του κοινωνικο-ασφαλιστικού συστήματος. Για ποια μηδενική βάση μιλά; Ο «διάλογος» είναι δυναμιτισμένος και από το αίτημα της «τριμερούς χρηματοδότησης». Το αίτημα των εργατών είναι σε πρώτη φάση να παγώσουν οι εργατικές εισφορές, να αυξηθούν οι εργοδοτικές και οι κρατικές. Εν τέλει κάποιοι πρέπει να χάσουν. Ο «διάλογος», όμως, γίνεται για να χάσουν κι άλλα οι εργαζόμενοι. Η ίδια η μελέτη της ΓΣΕΕ ξεκινά με δεδομένο να μην πληρώσει το κεφάλαιο.

Απάτη είναι ο διάλογος και ως προς τη δημοκρατική του επίφαση. Ξάφνου η κυβέρνηση της απαγόρευσης των διαδηλώσεων έγινε... δημοκρατική και άνοιξε διάπλατα τ' αυτιά της για να ακούσει τα αιτήματα των εργαζομένων. Η εμπειρία δείχνει πως η κυβέρνηση μόνο μια γλώσσα καταλαβαίνει, αυτή των διαδηλωτών. Ακόμα περισσότερο, ο αγώνας που έχει αποτέλεσμα τη μείωση των καπιταλιστικών κερδών είναι το μόνο που καταλαβαίνουν οι βιομήχανοι. Ο «διάλογος» που στήνεται - ήδη μιλάνε για επιτροπή εμπειρογνωμόνων που θα καταλήξει σε νέο κείμενο διαλόγου - ανταποκρίνεται απόλυτα στις αξιώσεις κεφαλαίου-κυβέρνησης. Θεωρεί δεδομένους τους νόμους της ΝΔ, θεωρεί δεδομένο το άγριο χαράτσι στο χώρο της Υγείας και της Πρόνοιας. Αγνοεί την τεράστια συσσώρευση πλούτου στα χέρια μιας χούφτας κεφαλαιοκρατών και καλεί την εργατική τάξη να ξαναπληρώσει με το τέχνασμα της τριμερούς χρηματοδότησης. Μόνο που αυτή προβλέπεται ακόμα και από το νόμο 1611 του '50. Και πάντα πληρώνουν μόνο οι εργαζόμενοι. Αρκετά πια. Οι εργαζόμενοι έχουν δικαιώματα. Εχουν σύγχρονες ανάγκες, την κάλυψη των οποίων και διεκδικούν. Με κάθε πρόσφορο τρόπο.


Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

Τσιμπάει...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΙΕΤΑΙ τώρα κανείς... Εντάξει, το Ασφαλιστικό είναι το νούμερο ένα πρόβλημα και οι εργαζόμενοι σωστά κινητοποιούνται κατά των κυβερνητικών προτάσεων. Ο Σημίτης, από την πλευρά του, λογικά κι αυτός επέλεξε τη λογική της εφ' όλης της ύλης αντιπαράθεσης με τη Νέα Δημοκρατία με αναφορές στις κυβερνήσεις του 1960 για να τραβήξει - μεταξύ άλλων - την προσοχή από το συγκεκριμένο θέμα...

***

Η Νέα Δημοκρατία όμως γιατί... τσιμπάει; Και, χωρίς αμφιβολία, «τσιμπάει», όταν ο πρόεδρός της τοποθετείται ακριβώς επ' αυτών των πραγμάτων που έθεσε ο πρωθυπουργός και συνεχίζει την κόντρα με αντίστοιχου ύφους δηλώσεις.

***

Ετσι, λοιπόν, μέσα στον απεργιακό χαμό έχουμε αντιπαράθεση Σημίτη - Καραμανλή... περί άλλων. Κι επειδή τίποτε δεν είναι τυχαίο στην πολιτική, μάλλον αυτό κάποιους βολεύει. Στην προκειμένη περίπτωση και τους δυο.

***

Γιατί να διαφωνήσουν για το Ασφαλιστικό που... συμφωνούν ουσιαστικά και να μη διαφωνήσουν με άλλα; Και οι πολιτικές επιλογές τους περνούν και κοντράρονται χωρίς να υπονομεύουν το δρόμο που έχουν διαλέξει.

***

ΤΙ ΕΓΙΝΕ, από τώρα ασχολείται με την... υστεροφημία του ο Λαλιώτης; Χτες έδωσε συνέντευξη Τύπου για να μας πει ότι μειώθηκε η ρύπανση στην Αθήνα! Εμείς στοιχεία δε διαθέτουμε βεβαίως, ούτε μετρήσεις κάνουμε, αλλά δε βλέπουμε και μεγάλη αλλαγή.

***

Αν πάντως αυτό που θέλει να μας πει ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ είναι ότι επί υπουργίας του μειώθηκε το νέφος κι έγιναν μεγάλα έργα, θα τον δυσαρεστήσουμε. Δεν το πολυβλέπουμε να καταγράφεται ως υπουργός των έργων. Περισσότερο σαν... υπουργός της μακέτας και της ίντριγκας θα περάσει. Αντε και των... Δολιανών.

***

ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ σύμβαση συνεργασίας (και) με την Τουρκία, για κοινή δράση ενάντια στην τρομοκρατία πέρασε χτες στη Βουλή. Ως συνήθως, στα ψιλά και γρήγορα. Λέτε καμιά...«επιτροπή σοφών» να έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι εμείς και οι γείτονες έχουμε κοινή άποψη στο τι είναι «τρομοκρατία» και να μην το ξέρουμε;


Παπαγεωργίου Βασίλης

Η αλήθεια...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πάμπολλες φορές οι κυβερνώντες και, ιδιαίτερα, οι οικονομικοί υπουργοί έχουν δημόσια ισχυριστεί, ότι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει με ιδιαίτερη ευαισθησία το θέμα της Κοινωνικής Ασφάλισης και φέρνουν ως απόδειξη το επιχείρημα, ότι το κράτος καλύπτει τα ελλείμματα των ασφαλιστικών ταμείων. Συνήθως, δε, «πετάνε» στα μούτρα του συνομιλητή τους κι ένα νούμερο: Δύο τρισεκατομμύρια δραχμές δίνει ετησίως ο κρατικός προϋπολογισμός για το σκοπό αυτό.

Η αλήθεια, όμως, είναι πολύ διαφορετική, σύμφωνα με τα στοιχεία που προκύπτουν από τις μελέτες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Η δαπάνη των 2 τρισ. δραχμών είναι υπαρκτή, αλλά δεν κατευθύνεται στο έλλειμμα της Κοινωνικής Ασφάλισης. Από το ποσό αυτό, τα 935 δισ. δραχμές είναι οι συντάξεις, που είναι υποχρεωμένο να καταβάλλει το δημόσιο, είτε ως εργοδότης των δημοσίων υπαλλήλων, είτε στη βάση άλλων νόμων και διατάξεων (πολιτικοί, στρατιωτικοί, αστυνομικοί, βουλευτές, πρόεδροι κοινοτήτων, συνταξιούχοι, κλπ.). Τα 482 δισ. δραχμές αφορούν στις βασικές συντάξεις του ΟΓΑ, τα 145 δισ. αφορούν στην κάλυψη των ελλειμμάτων του ΝΑΤ και μόλις τα 434 δισ. δραχμές είναι η επιχορήγηση προς τα λοιπά Ταμεία. Και να σκεφθείτε, ότι στο ποσό αυτό συμπεριλαμβάνεται και το Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης, το γνωστό ΕΚΑΣ, το οποίο αποτελεί προνοιακό επίδομα.

... των αριθμών

Η αλήθεια, όμως, δε σταματά στα παραπάνω στοιχεία. Σύμφωνα με τις ίδιες μελέτες, το κράτος δεν αποδίδει κάθε χρόνο στα ασφαλιστικά ταμεία, ούτε καν τα ποσά, που θεσμοθέτησε ο αντιασφαλιστικός νόμος Σιούφα - τον οποίο το ΠΑΣΟΚ υποσχόταν τότε να καταργήσει, αλλά μετά τον εφάρμοσε και τον εφαρμόζει μέχρι σήμερα. Μόνο για το έτος 2000 και για τα ασφαλιστικά ταμεία του ιδιωτικού τομέα (πλην δημοσίου και ΟΓΑ) το εισφοροδιαφεύγον κράτος δεν απέδωσε 214,1 περίπου δισεκ. δραχμές, ενώ για όλη την περίοδο, από το 1993 και μετά, το μη αποδιδόμενο ποσό φτάνει τα 722 δισεκ. δραχμές περίπου.

Αξιοσημείωτο είναι, επίσης, ότι το δημόσιο κατέβαλε εργοδοτική εισφορά στην επικουρική ασφάλιση των δημοσίων υπαλλήλων, για πρώτη φορά το 1993 και μόνο για τους «νέους» ασφαλισμένους (όσοι προσλήφθηκαν μετά την 1.1.93), ενώ για τους «παλαιούς» άρχισε να πληρώνει σταδιακά, μόλις το 2000. Ως εκ τούτου, το ΤΕΑΔΥ (Ταμείο Αρωγής) έχασε από το 1974 μέχρι το 2000 πόρους, ύψους 1,2 τρισεκ. δραχμών. Αλλα 15 τουλάχιστον τρισεκατομμύρια δραχμές έχασαν τα ασφαλιστικά ταμεία, από το 1974 και μέχρι σήμερα, μόνο και μόνο από την όχι προς όφελός τους αξιοποίηση των κεφαλαιακών διαθεσίμων τους (τα... αξιοποιούσαν οι τράπεζες) και την επιβάρυνση από την κάθε λογής κοινωνική (διάβαζε: ψηφοθηρική) πολιτική των κυβερνήσεων.

Σιωπηρή εγκατάλειψη

Ολα τα παραπάνω στοιχεία, βέβαια, αποτελούν ένα μόνο μέρος της τεράστιας και πολύχρονης λεηλασίας των ασφαλιστικών ταμείων από τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και το μεγάλο κεφάλαιο. Η πραγματική έκτασή της είναι πολύ μεγαλύτερη και, ίσως, ανυπολόγιστη. Ετσι ή αλλιώς, όμως και - έστω - για όση έκταση έχει γίνει γνωστή, μπαίνει το θέμα της επιστροφής των κλεμμένων. Το έθεσαν και το θέτουν οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, με τις μεγάλες απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις τους. Το θέτει, επίσης, η στοιχειώδης λογική και νομιμότητα. Δε βλέπουμε, όμως, να το θέτουν οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ στις προτάσεις τους και στα όσα είπαν στην προχτεσινή συνέντευξη Τύπου.

Και το ερώτημα είναι γιατί; Εχουν, έστω και την ελάχιστη δικαιολογία, το παραμικρό επιχείρημα, για τη σιωπηρή εγκατάλειψη - απ' ό,τι φαίνεται - του πολύχρονου και βασικού αυτού αιτήματος του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος; Και, τέλος πάντων, γιατί δεν ξεκαθαρίζουν τις θέσεις τους, απέναντι στους εργαζόμενους;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Η υποβάθμιση προχωράει

Με την ψήφιση από την κυβερνητική πλειοψηφία του νομοσχεδίου - απάτη της κατ' όνομα ανωτατοποίησης των ΤΕΙ, εγκαινιάζεται η πρώτη φάση της προώθησης από την κυβέρνηση της αντιδραστικής μεταρρύθμισης και στην ανώτατη εκπαίδευση. Προηγήθηκε ένας προσχηματικός και στημένος διάλογος από την πλευρά του υπουργείου Παιδείας με τα ΑΕΙ και ΤΕΙ, που είχε έντονο το στοιχείο του εμπαιγμού, ειδικότερα σε ό,τι αφορά τα πανεπιστήμια. Η εμμονή της κυβέρνησης να περάσει το νομοσχέδιο και μάλιστα εσπευσμένα, δείχνει ότι η κυβέρνηση επείγεται, γιατί είναι φανερό ότι ο σχεδιασμός αυτός έχει στρατηγικό χαρακτήρα για την πολιτική του κεφαλαίου που υπηρετεί. Η γνωστή «Διακήρυξη της Μπολόνια», που είναι η επιταγή του μονοπωλιακού κεφαλαίου της Ευρώπης, βρίσκει την εφαρμογή με αρχή τη νομοθετική αυτή πρωτοβουλία και τις άλλες που έπονται, όσο και αν προσπαθεί η ηγεσία του υπουργείου να πείσει ότι αυτή δεν είναι δεσμευτική και ότι μπορεί η χώρα να έχει τη δική της «εθνική εκδοχή». Ωστόσο, είναι γνωστό ότι οι δήθεν εθνικές πολιτικές πρόκειται σε λίγες μέρες να «βαθμολογηθούν» στην Πράγα, όπου θα γίνει συνάντηση των υπουργών Παιδείας.

Οσο και αν δεν αποκλείονται κάποιες ρυθμίσεις που θα περάσουν σταδιακά, όπως για παράδειγμα με τα Πολυτεχνεία και τις Γεωπονικές ή τις Ιατρικές Σχολές που δε θα υπαχθούν άμεσα στη μείωση των προπτυχιακών σπουδών, η ουσία της συνολικής υποβάθμισης των σπουδών σε ΑΕΙ και ΤΕΙ δεν αλλάζει, όπως και ο αναχρονιστικός διαχωρισμός επιστήμης και τεχνολογίας. Η εξίσωση τόσο με τα ιδρύματα σε άλλες χώρες της ΕΕ - που προβάλλεται ως η αιτία των αλλαγών - όσο και μεταξύ των πρώτων πτυχίων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, δεν είναι τίποτε άλλο παρά εξίσωση προς τα κάτω. Οι αντιδράσεις που υπάρχουν από σημαντική μερίδα των πανεπιστημιακών δασκάλων αναδεικνύουν ότι η προοπτική θα είναι αρνητική για όλους τους αποφοίτους, γιατί για να υπάρξει ουσιαστική αναβάθμιση των ΤΕΙ, χρειάζεται ενίσχυση στο πρόγραμμα σπουδών, στο διδακτικό προσωπικό, στις υποδομές και τις πιστώσεις. Πρώτα και κύρια σημαίνει, αξιολόγηση και αυστηρό καθορισμό του επιστημονικού αντικειμένου του κάθε τμήματος.

Ακόμα και αυτοί που συμφωνούν σήμερα με την υποτιθέμενη ανωτατοποίηση θεωρώντας ότι βελτιώνεται η θέση τους, πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η υποβάθμιση αγγίζει τους πάντες, καθώς η μεγάλη μάζα των αποφοίτων θα οδηγείται σε ληξιπρόθεσμη, περιορισμένη μισοειδίκευση και θα αποτελεί τη στρατιά των απασχολίσιμων και εύκολα εκμεταλλεύσιμων. Η ουσιαστική γνώση επιστημονικού επιπέδου θα παρέχεται στους λίγους που θα καταφέρνουν να φτάσουν στα μεταπτυχιακά και το διδακτορικό έναντι υψηλών διδάκτρων.

Σε αυτή την προοπτική απαιτείται να ορθωθεί ένα δυναμικό και ενωτικό μέτωπο, όλης της ακαδημαϊκής κοινότητας και να γίνει η Παιδεία υπόθεση όλου του λαϊκού κινήματος. Μέσα και από τις συνέπειες που θα έχει η εφαρμογή της αντιδραστικής αναδιάρθρωσης στην ανώτατη εκπαίδευση, χρειάζεται να καταδεικνύεται ο άλλος δρόμος, για μια ενιαία ανώτατη εκπαίδευση, δημόσια και δωρεάν που θα εξυπηρετεί τις πραγματικές λαϊκές κοινωνικές ανάγκες, σε ρήξη με τη σημερινή πολιτική που είναι «κομμένη και ραμμένη» στα μέτρα του κεφαλαίου και της αγοράς. Ο δρόμος θα είναι μακρύς και οι συνεπείς δυνάμεις που λένε τα πράγματα με το όνομά τους, αποκάλυψαν και αποκαλύπτουν αυτούς τους σχεδιασμούς, θα είναι και πάλι στους δρόμους του αγώνα. Εκεί θα κριθεί και η προοπτική της Παιδείας.

Στους δρόμους!

Οι αφέντες

μόνοι τους, λαέ:

ποτέ δε δίνουν

κάτι,

αντίθετα

τον ίδρωτα

σου κλέβουν

με απάτη,

έτσι συμβαίνει,

δυστυχώς,

αιώνες

και αιώνες

κι αν πήρες

κάτι απ' αυτούς,

το κέρδισες

μ' αγώνες.

* * *

Οι αφέντες

νιώσε το, λαέ,

οίκτο δεν έχουν

δράμι

και δίνουν μόνο

αν σε δουν

μπροστά τους

σαν ποτάμι,

γι' αυτό

στους δρόμους,

αύριο, όλες

οι «κάτω» τάξεις,

οι αφέντες

δίνουν μοναχά

ό,τι

θα τους αρπάξεις!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ