Παρασκευή 17 Απρίλη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ενοχλήθηκαν;

Φαίνεται πως τους ενόχλησε το πρώτο θέμα του χτεσινού «Ριζοσπάστη», που αναδείκνυε τον αντικομμουνισμό στα σχολεία. Ο λόγος για τους Λυριτζή - Οικονόμου και την πρωινή ενημερωτική εκπομπή που παρουσιάζουν στη ΝΕΤ, «Πρώτη Γραμμή».

Φαίνεται πως τους ενόχλησε ότι ο «Ρ» αποκαλύπτει πως το σχολείο, ως μέρος του εποικοδομήματος, χειραγωγεί τα παιδιά και τους εφήβους, δημιουργώντας υποταγμένες συνειδήσεις και τους εθίζει σε σκοταδιστικές αντιλήψεις εξίσωσης του φασισμού και του ναζισμού με τον κομμουνισμό. Πως το σχολείο - άσχετα πώς θέλουν να το παρουσιάζουν - δεν είναι ούτε ουδέτερο, ούτε ...αταξικό.

Μπορεί, βέβαια, να τους ενόχλησε και το γεγονός ότι το ΚΚΕ έχει σταθερό μέτωπο απέναντι στις ολοένα εντεινόμενες αντικομμουνιστικές επιθέσεις των τελευταίων μηνών, ότι δεν κάνει βήμα πίσω απ' την υπεράσπιση του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε και πως μπορεί, πλέον, να προχωρά σε εκτιμήσεις και συμπεράσματα για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση.

Θα μπορούσε, βέβαια, να τους ενοχλεί και το γεγονός ότι ο «Ρ» και το ΚΚΕ, στην 90χρονη κοινή πορεία τους, δεν έχουν ούτε μια φορά υποχωρήσει απ' την υπεράσπιση των συμφερόντων του λαού και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, ότι αταλάντευτα συνεχίζει στον ίδιο δρόμο για μια κοινωνία δίχως εκμετάλλευση.

Ισως, όμως, και να τους ενοχλούν όλα αυτά μαζί. Εκτός και αν οι ίδιοι είναι της άποψης ότι η διδασκαλία του σκοταδισμού, η διαστρέβλωση της ιστορίας και το ψέμα είναι συνώνυμα της δημοκρατίας τους... Δημοσιογράφοι να σου πετύχουν... Της αλήθειας...

Στα μέτρα τους την πραγματικότητα...

Το γνωστό ρητό που λέει πως «όταν η πραγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί μας τόσο το χειρότερο γι' αυτήν», μας θυμίζει με τα όσα γράφει στη χτεσινή «Αυγή» ο Δ. Χρήστου. «Η πολιτική, λέει, του ΚΚΕ, με την απόλυτη άρνηση για προτάσεις που αφορούν ή ενδιαφέρουν τους πολίτες, καθώς το δόγμα ότι τα προβλήματα δεν λύνονται στον καπιταλισμό και όλα θα λυθούν στο σοσιαλισμό, δεν αφήνει περιθώρια μεγαλύτερης εκλογικής επιρροής πέρα από το όριο που μπορεί να φτάσει η ψήφος διαμαρτυρίας κατά του δικομματισμού». Και βέβαια δεν είναι αυτή η πραγματικότητα σε σχέση με το ΚΚΕ. Ο αρθρογράφος της «Αυγής» ή δεν διαβάζει και δεν θέλει να γνωρίζει τι λέει το ΚΚΕ ή δεν καταλαβαίνει τι διαβάζει αν το κάνει. Αλλά επειδή δεν είναι αγράμματος, επομένως ξέρει, και ως δημοσιολογών επίσης ξέρει, επιχειρεί, μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς του, να παρουσιάσει τα πράγματα με τρόπο ώστε να οδηγήσει στα συμπεράσματα που θέλει. Γιατί, βεβαίως, προτάσεις, π.χ. σαν τον εθνικό έλεγχο των τραπεζών για να γίνουν φιλολαϊκές, που κάνει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, δεν κάνει το ΚΚΕ. Γιατί είναι αυταπάτη και οδηγούν στην υποταγή. Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που όχι μόνο έχει προτάσεις αλλά με συνέπεια οργανώνει τη λαϊκή πάλη τού σήμερα για τα λαϊκά προβλήματα. Προτάσεις όμως που βρίσκονται σε αντιμονοπωλιακή ρότα και όχι στη λογική συνύπαρξης ανθρώπου και κερδών.

... και «ριζοσπαστικός» συμβιβασμός με το κεφάλαιο

Δεν είναι πρόταση να κάνει το κράτος έργα προστασίας του λαού, αντιπλημμυρικά, αντισεισμικά, που θα δημιουργήσουν και θέσεις εργασίας; Δεν είναι πρόταση η αύξηση των μισθών και των συντάξεων, η κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης σε Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, η κατάργηση του ΦΠΑ και των έμμεσων φόρων στα είδη λαϊκής κατανάλωσης για να μειωθούν οι τιμές και να αντιμετωπιστεί η ακρίβεια; Δεν είναι πρόταση η προστασία με γενναία επιδόματα των ανέργων; Και ταυτόχρονα να τα παλεύεις όπως οι μεταλλεργάτες της Ζώνης και να κερδίζεις; Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους ευρωσυμβιβασμένους «αριστερούς» των κανόνων στην αγορά. Σε τελευταία ανάλυση, αυτό που τους ενοχλεί είναι που τους χαλάμε τη μόστρα του ριζοσπαστικού συμβιβασμού με την ΕΕ και το κεφάλαιο. Που τους χαλάμε τη σούπα της επιδίωξης να υποτάσσουν το λαό στην απίθανη σοσιαλδημοκρατική τους διακυβέρνηση για να συνδιαχειριστούν κι αυτοί κομματάκι το σύστημα της φτώχειας και της μιζέριας του λαού που παράγει ο καπιταλισμός. Αν κάτι τέτοιο τους χαλάει το κέφι, το πρόβλημα είναι δικό τους. Οσο για το «ρόλο στη διακυβέρνηση του τόπου» που προτρέπει τον ΣΥΡΙΖΑ ο αρθρογράφος και το όραμά του για «μια σύγχρονη, κοσμική, ριζοσπαστική αριστερά», τους τα χαρίζουμε, εξάλλου τους ...ανήκουν.

Αντίσταση στο σκοταδισμό

Μια σοβαρή αντιδραστική ιδεολογικοπολιτική παρέμβαση του κεφαλαίου, με αιχμή τον αντικομμουνισμό και τη συκοφάντηση του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, βρίσκεται σε εξέλιξη και σε σχολεία και πανεπιστήμια. Στο στόχαστρό της έχει τις εύπλαστες νεανικές συνειδήσεις με σκοπό να τις εμποτίσει με τις αξίες του καπιταλισμού, να τις μετατρέψει σε υποστηρικτές του συστήματος εκμετάλλευσής τους, να τις στρέψει ενάντια στην πάλη, ενάντια στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους και ιδιαίτερα ενάντια στη μοναδική διέξοδο που ανοίγεται μπροστά στους εργαζόμενους και τη νεολαία: Την πάλη για το σοσιαλισμό. «Κραχτό» είναι το παράδειγμα διδασκαλίας της Ιστορίας από καθηγήτρια σε Γυμνάσιο της Ηλιούπολης, που με αφορμή την κρίση του 1929 επιχείρησε να ταυτίσει το φασισμό και το ναζισμό με το σοσιαλισμό, τον οποίο ονομάζει «σταλινισμό».

Δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό. Η επιχείρηση ξαναγραψίματος και διαστρέβλωσης της Ιστορίας είναι ενταγμένη από την κορυφή μέχρι τα νύχια στην εκπαιδευτική διαδικασία. Αλλωστε, στον καπιταλισμό, το σχολείο, το σύνολο της εκπαίδευσης, αποτελεί ιδεολογικό μηχανισμό του καπιταλιστικού συστήματος. Η εκπαίδευση είναι όπλο στα χέρια της αστικής τάξης για να κατηχήσει τους μαθητές ώστε να γίνουν αύριο ευέλικτοι εργαζόμενοι, χωρίς μόρφωση και δικαιώματα, αλλά πεισμένοι ότι ο καπιταλισμός είναι αέναος, ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, ότι το συμφέρον τους είναι το συμφέρον του κεφαλαίου. Τα σχολικά εγχειρίδια βρίθουν τέτοιων παραδειγμάτων γιατί στόχος του αστικού σχολείου δεν είναι να διαπαιδαγωγήσει νέους με στέρεη γνώση, με αντίληψη και κατανόηση των νόμων της κοινωνικής εξέλιξης και της θέσης τους στην κοινωνία, αλλά να «μαγειρεύεται» η «γνώση» και να προσαρμόζεται στις σύγχρονες επιδιώξεις του κεφαλαίου. Στο πλαίσιο αυτό εξαπολύεται σφοδρή συκοφαντική επίθεση στο σοσιαλισμό - σήμερα στα σχολεία, χτες στο Ευρωκοινοβούλιο και στο ΚΚΕ - ακριβώς επειδή οι κομμουνιστές και το Κομμουνιστικό Κόμμα στέκονται εμπόδιο στα σχέδια του ιμπεριαλισμού. Στο «πρόσωπο» του Κομμουνιστικού Κόμματος, ουσιαστικά μπαίνει στο απόσπασμα η πάλη για μια καλύτερη ζωή.

Απέναντι στο σχολείο της αμορφωσιάς, αλλά και, έτσι όπως εξελίσσεται, του σκοταδισμού, πρέπει να ορθωθεί ένα ισχυρό κίνημα αντίστασης από μαθητές, γονείς και κυρίως από εκπαιδευτικούς. Γιατί οι εκπαιδευτικοί παίζουν ρόλο - κλειδί σε αυτή την υπόθεση: Αυτοί καλούνται να διδάξουν στα παιδιά ένα «μάτσο» ψέματα κατά παραγγελία του ιμπεριαλισμού. Και είναι οι πρώτοι που πρέπει να αντισταθούν. Είναι καθήκον τους να αρνηθούν να γίνουν ο αγωγός μέσα από τον οποίο διαποτίζονται τα νεανικά μυαλά με στρεβλώσεις, αντιεπιστημονικές και ανιστόρητες διδαχές. Είναι χρέος τους να αρνηθούν να «σπείρουν» στην κοινωνία αμόρφωτους ανθρώπους.

Γιατί οι εκπαιδευτικοί δεν είναι απλοί κρατικοί υπάλληλοι, ο ρόλος τους δεν είναι να «χτυπάνε κάρτα» στο σχολείο. Οι εκπαιδευτικοί αποτελούν γρανάζι του ιδεολογικού μηχανισμού του καπιταλιστικού συστήματος. Παίζουν ουσιαστικό ρόλο στη διαμόρφωση της σκέψης, του προσανατολισμού, της συνείδησης της νέας γενιάς. Και με βάση αυτόν ακριβώς το ρόλο τους, το ρόλο του παιδαγωγού πρέπει να πάρουν θέση: Θα βάλουν την «υπογραφή» τους στη διαμόρφωση νέων αμόρφωτων ανθρώπων, σκυφτών υπερασπιστών του ιμπεριαλισμού ή θα συμβάλλουν στο μπόλιασμα των νέων με στέρεη γνώση, στην άνδρωσή τους με όπλο την επιστημονική αλήθεια, στην αφύπνισή τους ώστε να μπορούν να προχωρήσουν την κοινωνία ένα βήμα προς τα μπρος;


Ελένη ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ

«Ειλικρίνεια» και συνέπεια για τα συμφέροντα του κεφαλαίου...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΚΑΙ ΙΔΟΥ το μέγα προτέρημα της κυβέρνησης (όπως τουλάχιστον το περιέγραψε χτες ο υπουργός Οικονομίας): «Λέει την αλήθεια» και δεν κρύβει τα προβλήματα...

Βεβαίως, η δήλωση ελέγχεται, γιατί την έχουμε πιάσει πολλές φορές να ψεύδεται. Ομως, κι έτσι να έχουν τα πράγματα, το βασικό πρόβλημα με αυτήν την κυβέρνηση δεν είναι η ειλικρίνεια αλλά ...η πολιτική της.

Για παράδειγμα, θεωρούμε ειλικρινέστατη τη δήλωσή της, σύμφωνα με την οποία η εισοδηματική πολιτική θα έχει μηδενικές αυξήσεις. Αυτό δε σημαίνει, όμως, ότι ...χαρήκαμε.

Και το ΠΑΣΟΚ, άλλωστε, μας υπόσχεται μια κυβέρνηση «αδιάφθορη», που δε θα λέει ψέματα. Ακόμα, όμως, κι αν όντως ισχύσει κάτι τέτοιο (που ...εμπειρικά πολύ αμφιβάλλουμε), για την «ταμπακιέρα», δηλαδή την πολιτική, δεν ακούμε κάτι διαφορετικό.

ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ να μη στενοχωρούμε τον Γιώργο Παπανδρέου με αυτά. Μάθαμε ότι πολύ συγχύζεται, όταν «ταυτίζουν» την πολιτική του ΠΑΣΟΚ με αυτήν της Νέας Δημοκρατίας.

Ελα, όμως, που γι' αυτήν την ταύτιση δε χρειάζεται τη βοήθεια κανενός. Τα καταφέρνει μια χαρά και μόνος του, και, μάλιστα, αποτελεσματικότατα.

Με τα νομοσχέδια της ΝΔ που τακτικά ψηφίζει, με αυτά που δεν ψηφίζει αλλά δε διαφωνεί και δε θα καταργήσει, αν ποτέ έλθει στην κυβέρνηση..

Επίσης, με τη συμφωνία του για το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, την ελεύθερη αγορά, τα προνόμια στο κεφάλαιο και τόσα άλλα.

ΤΙ ΜΑΘΑΙΝΕΙ κανείς! Εως και το 2% του ετήσιου τζίρου της «SIEMENS» άγγιζαν τα «δωράκια» σε πολιτικούς της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ... Βρε παιδιά, ένα τέτοιο ποσοστό αποτελεί επενδυτικό αντι-κίνητρο...

Οπως μειώνετε τους φόρους προς τις πολυεθνικές που τις έχετε φθάσει (με κάτι «δωρεές», κάτι επιδοτήσεις και άλλα τέτοια κόλπα) σε μονοψήφια νούμερα, ρίξτε λίγο και τις μίζες!


Γρηγοριάδης Κώστας

Ας είστε τουλάχιστον συνεπείς με αυτά που λέτε. Κάντε το ...1,5% επί του τζίρου. Καλά λεφτά είναι και πάλι.

Να τιμωρηθούν για το χρόνο εργασίας

Γρηγοριάδης Κώστας

Το τελευταίο διάστημα έχουν πληθύνει οι συνεδριάσεις της Επιτροπής Διαβούλευσης, η οποία έχει αναλάβει να βρει «συμβιβαστική λύση» στο ζήτημα της οδηγίας για την οργάνωση του χρόνου εργασίας. Οπως πάμπολλες φορές έχουμε σημειώσει και από αυτήν εδώ τη στήλη, στόχος της Επιτροπής είναι να βρει την κατάλληλη φόρμουλα και τις διατυπώσεις, ώστε όλες οι αντεργατικές προβλέψεις της οδηγίας να περάσουν στο ακέραιο, χωρίς να δημιουργηθούν αντιδράσεις και αντιστάσεις από τους εργαζόμενους στα κράτη - μέλη.

Κι ενώ ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έσπευσαν μετά την υπερψήφιση της Εκθεσης Σέρκας να μιλήσουν για επιτυχία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κυρίως σε ό,τι αφορά στη «ρήτρα αυτοεξαίρεσης» (opt out), τώρα φαίνεται πως προσπαθούν να μαζέψουν την κατάσταση, βλέποντας πως είναι αδύνατο να κοροϊδεύουν τους πολλούς για μεγάλο χρονικό διάστημα και να καλλιεργούν αυταπάτες περί δήθεν φιλεργατικού ευρωκοινοβουλίου, που μπορεί να βάλει εμπόδια στην πολιτική που καθορίζει η Κομισιόν. Σ' αυτό το κλίμα, η ευρωβουλευτής της ΝΔ, που συμμετέχει στην Επιτροπή Διαβούλευσης, ενημερώνει με χτεσινό δελτίο Τύπου ότι υπάρχει «κίνδυνος να αλλάξει στάση το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την τροποποίηση της Οδηγίας για το χρόνο εργασίας», καθώς ο Ισπανός ευρωβουλευτής A. Cercas ετοιμάζεται στις τριμερείς συνομιλίες να καταθέσει πρόταση που θα προβλέπει τη διατήρηση της ρήτρας opt out για διάστημα μεγαλύτερο ακόμα και από τα πέντε χρόνια.

Είναι δεδομένο ότι «λάου - λάου» οι διαβουλεύσεις θα καταλήξουν σε μια ανούσια παραλλαγή της πρότασης για επ' αόριστον διατήρηση της ρήτρας, όπως από την πρώτη στιγμή ανέδειξε το ΚΚΕ, καταγγέλλοντας τα κόμματα του ευρωμονόδρομου που ψήφισαν την έκθεση Σέρκας και έτρεξαν να κοροϊδέψουν τους εργαζόμενους. Να την πάρουν σοβαρά υπόψη τους κι αυτή τη νέα επιβεβαίωση της πολιτικής του ΚΚΕ οι εργαζόμενοι, καθώς σε λιγότερο από ένα μήνα θα βρεθούν μπροστά στην ευρωκάλπη.

Το πρόβλημα ήταν στη... διαφάνεια!!!

Τελικά όσο και να προσπαθεί το ΠΑΣΟΚ να μας πείσει για τις... αβυσσαλέες διαφορές που χωρίζουν την πολιτική του από αυτή της ΝΔ, δεν υπάρχει ούτε μέρα που να μην αυτοδιαψεύδεται.

Φρέσκια - φρέσκια απόδειξη είναι η προχτεσινή κοινή δήλωση των πολιτικών εκπροσώπων του ΠΑΣΟΚ για θέματα Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών και Μεταφορών - Επικοινωνιών, Λούκας Κατσέλη και Νίκου Σηφουνάκη, με αφορμή την πώληση δύο εταιρειών αεροπορικών καυσίμων του ομίλου της «Ολυμπιακής Αεροπορίας», στον όμιλο Βαρδινογιάννη. Για το θέμα αυτό λοιπόν, οι αρμόδιοι πολιτικοί εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ, βρήκαν την ευκαιρία να ψέξουν την κυβέρνηση επειδή πούλησε τις δύο κερδοφόρες εταιρείες «χωρίς διαγωνισμό», αλλά και επειδή «απέφυγε τεχνηέντως να τοποθετηθεί» όταν της είχε ζητήσει να πληροφορηθεί για την τύχη των δύο εταιρειών, οι οποίες δεν συμπεριλαμβάνονταν στη σύμβαση με τη MIG. Ε, με αυτό το... βαρύ κατηγορητήριο κατά της κυβέρνησης, «το ΠΑΣΟΚ - κατά την κοινή δήλωση των Λούκας Κατσέλη και Νίκου Σηφουνάκη - καταγγέλλει για άλλη μια φορά την επιλεκτική και αδιαφανή διαδικασία που ακολουθήθηκε» και προσθέτει ότι «σε κάθε ευνομούμενη πολιτεία επιβάλλεται οι διαδικασίες να είναι ανοικτές και διαφανείς και να στοχεύουν στη διασφάλιση των συμφερόντων του Δημοσίου, κάτι που δεν συμβαίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση».

Καταλάβαμε. Το ΠΑΣΟΚ θα εκχωρούσε τις δύο εταιρείες με... ανοιχτές και διαφανείς διαδικασίες. Αλλά θα τις εκχωρούσε. Ετσι για να συνεννοούμαστε...

Ενα σχολείο διαφημίζεται...

Το σχολείο της αγοράς, το σχολείο που θα αυτοδιαφημίζεται κυνηγώντας μαθητές - πελάτες και θα έχει διαρκή πάρε - δώσε με τους χορηγούς, δεν είναι εικόνα από το μέλλον ή από ξένη χώρα. Εχει φτάσει και στη χώρα μας. Σήμερα.

Η υποταγή των σχολείων στις ευρωκατευθύνσεις (που είναι ενταγμένες στην πολιτική ΝΔ - ΠΑΣΟΚ με τις οποίες γενικά συμφωνεί και ο ΣΥΝ, αλλά και ο ΛΑ.Ο.Σ.), γίνεται μέσα από διάφορα κανάλια που για τους απονήρευτους μπορεί να φαντάζουν αθώα, όμως δεν είναι.

Γράφουμε τα παραπάνω, με αφορμή ένα φυλλάδιο που έφτασε στην εφημερίδα μας από το 1ο ΕΠΑΛ Ζωγράφου, που προσκαλούσε σε μια πολιτιστική εκδήλωση που διοργάνωνε. Σε ένα ιλουστρασιόν τετρασέλιδο φυλλάδιο, λοιπόν, πέρα από την αναγγελία της εκδήλωσης, το σχολείο αυτοδιαφημίζεται: Με μια αβανταδόρικη φωτογραφία του καινούργιου κτιρίου του, με τις στάμπες τοπικών επιχειρήσεων που προφανώς λειτουργούν ως χορηγοί, αλλά και με ένα κείμενο διαφήμισης του ίδιου του θεσμού των ΕΠΑΛ ως «ισότιμα» σχολεία με τα Γενικά Λύκεια. Σύμφωνα με αυτό, τα ΕΠΑΛ παρέχουν στους μαθητές «γενική παιδεία, επαγγελματική εκπαίδευση σε ευρύτερο τομέα οικονομικής δραστηριότητας, δεξιότητες σε συγκεκριμένη ειδικότητα» και στους αποφοίτους παρέχουν «απολυτήριο λυκείου και πτυχίο ειδικότητας». Περιγραφές, δηλαδή, για τίτλους και χαρτιά που στην πραγματικότητα έχουν πολύ μικρό έως ανύπαρκτο αντίκρισμα. Κι επειδή σε κάποιους αυτό είναι γνωστό, διαφημίζουν ότι «οι κάτοχοι απολυτηρίου ΕΠΑΛ έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε πανελλαδικές εξετάσεις». Κι αφού έχει διαφημίσει το «θεσμό», αυτοδιαφημίζεται και το ίδιο αναγράφοντας τις ειδικότητες που προσφέρει.

Με άλλα λόγια, πρόκειται για ένα φυλλάδιο με το οποίο το ΕΠΑΛ μοιάζει να αναζητά πελάτες...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Τα χνάρια της ΕΕ

Ενα από τα κρίσιμα συμπεράσματα που μπορεί να εξαχθεί από την προχτεσινή Εκθεση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, είναι ότι ο Γ. Προβόπουλος, χωρίς να πρωτοτυπήσει, παρουσίασε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης. Σε αδρές γραμμές, έθεσε ως στόχο τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων και της αποδοτικότητας των δημοσιονομικών της χώρας, με τη λήψη μέτρων και ρυθμίσεων που θα κάνουν ακόμα πιο ελαστικές τις εργασιακές σχέσεις, θα μειώνουν ακόμα περισσότερο το κόστος της λεγόμενης Κοινωνικής Ασφάλισης, θα συνεχίζουν τις προσπάθειες του δημοσίου να βρίσκει «μπίζνες» στους επιχειρηματίες, θα παραδίνουν ολοσχερώς την Παιδεία στις ανάγκες του κεφαλαίου και εν ολίγοις θα επιταχύνουν τις μεταρρυθμίσεις που προβλέπονται στη Στρατηγική της Λισαβόνας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα λαϊκά στρώματα και τον τρόπο που μοιράζεται ο παραγόμενος στη χώρα πλούτος.

Τίποτα απ' όλα αυτά δεν είναι καινούριο. Ολα αυτά ξεπροβάλλουν, εδώ και δυο δεκαετίες, σαν σκιάχτρα και εκβιάζουν τους εργαζόμενους να υποταχθούν σε μια αντιλαϊκή επίθεση που όχι μόνο δεν έχει τελειωμό, αλλά αναθερμαίνεται με κάθε ευκαιρία. Από την εποχή του Μάαστριχτ και της δημιουργίας της ΕΕ, μέχρι τη στρατηγική της Λισαβόνας και την οικονομική κρίση. Στην αρχή έπρεπε να ξεπεραστεί η «γενικευμένη απόκλιση». Μετά ήρθε ο εθνικός στόχος της ένταξης στην ΟΝΕ. Ακολούθησαν τα «προγράμματα σύγκλισης». Μετά ήρθαν τα «σταθεροποιητικά». Τώρα περιστρέφονται γύρω από τις συνέπειες της κρίσης και τα ελλείμματα, ενώ αύριο θα προβάλει η ανάγκη της ανάκαμψης. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, κοινός παρονομαστής των πολιτικών που προκρίθηκαν, ενιαία συνταγή και φάρμακο διά πάσαν νόσον, ήταν το αντιλαϊκό πλαίσιο που παρουσίασε προχτές ο διοικητής.

Το σύνολο των αντιλαϊκών κατευθύνσεων και πολιτικών, η συνεχώς μεγαλύτερη αμφισβήτηση της θέσης των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων στην κοινωνία, η πολιτική ενίσχυσης του κεφαλαίου και των πολυεθνικών ομίλων, είναι συστατικά στοιχεία του καταστατικού χάρτη της ΕΕ. Σε τέτοιο βαθμό, μάλιστα, που οι δυνάμεις του «ευρωμονόδρομου» τις έχουν ενσωματώσει στα προγραμματικά τους ντοκουμέντα. Οι πολιτικές λιτότητας σε βάρος των εργαζομένων, η επίθεση στις εργασιακές σχέσεις, το ροκάνισμα του κοινωνικού χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης, οι ιδιωτικοποιήσεις, η με κάθε τρόπο ενίσχυση των κεφαλαιοκρατών και η διευκόλυνσή τους να κατακλέβουν τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι, είναι οι ακρογωνιαίοι λίθοι στα προγράμματα και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Οχι μόνο στα λόγια, ούτε μόνο σήμερα. Το δείχνουν στην πράξη όταν εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία, το διατυμπανίζουν καθημερινά, όταν ταυτίζουν την κοινωνική πρόοδο με την προοδευτική αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Και το κάνουν με τρόπο που εύλογα προκαλεί οργή και αγανάχτηση στις λαϊκές μάζες.

Κόντρα στη μονοτονία με την οποία προβάλλονται οι αντιδραστικές - αντιλαϊκές επιλογές της άρχουσας τάξης, από την ΕΕ, τα κόμματα εξουσίας και τους «ευρωμονοδρομιστές» ή από την Τράπεζα της Ελλάδας, οι εργαζόμενοι έχουν ένα και μοναδικό όπλο: Να αντιτάξουν, συνειδητά και χωρίς ταλαντεύσεις, το λαϊκό μέτωπο προώθησης των δικών τους συμφερόντων. Να βροντοφωνάξουν «καμιά θυσία για την πλουτοκρατία - την κρίση να πληρώσει η ολιγαρχία». Να τιμωρήσουν τα κόμματα της ΕΕ στις επερχόμενες εκλογές. Να δώσουν δύναμη στη δύναμή τους υπερψηφίζοντας το ΚΚΕ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ