Παπαγεωργίου Βασίλης

Φυσικά και δεν είναι αμαθής ή αφελής ο υπουργός. Γνωρίζει πολύ καλά ότι κέρδος και ασφάλεια είναι έννοιες ασύμβατες. Γνωρίζει ακόμα καλύτερα ότι για τους «επενδυτές», πρωτεύον είναι το κέρδος και όλα τα άλλα - συμπεριλαμβανομένης και της ασφάλειας - είναι δευτερεύοντα και τριτεύοντα. Ο καλός πιλότος και ο καλός τεχνικός από μόνοι τους δεν εγγυώνται την ασφάλεια, αφού ο ιδιώτης το μετρά με κόστος που πρέπει να ελαχιστοποιεί. Γι' αυτό και η εγγύηση για την ασφάλεια μπορεί να είναι μόνο η πολιτική, η οποία χωρίς να υπολογίζει το κόστος, λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα, ώστε να ελαχιστοποιείται - αν όχι εκμηδενίζεται - το ενδεχόμενο αεροπορικού ατυχήματος. Αρκεί μόνο να αναφερθεί ο υπουργός στην πολιτική όταν θα έρθει σε επαφή με τους υποψήφιους «επενδυτές» και θα καταλάβει αμέσως από τις αντιδράσεις τους πώς αντιλαμβάνονται οι ίδιοι την ασφάλεια πτήσεων.

«Η Ελλάδα έχει αυτή τη στιγμή υποστεί σε πολύ μικρότερη έκταση, σε σύγκριση με άλλες χώρες, τους κραδασμούς της κρίσης, καθώς το ελληνικό τραπεζικό σύστημα έχει ισχυρές βάσεις και παραμένει πολύ πιο υγιές και ανθεκτικό στη δυσμενή διεθνή συγκυρία». Την παραπάνω θέση διατύπωσε προχτές σε συνέντευξη Τύπου στο Παρίσι ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής, ενημερώνοντας τους δημοσιογράφους για τις αποφάσεις που πήραν στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής οι ηγέτες (πρόεδροι και πρωθυπουργοί) των 27 χωρών-μελών της ΕΕ, προκειμένου να προστατεύσουν τις ευρωπαϊκές τράπεζες από τις «ασθένειες» που έχουν «μολύνει» τις αμερικανικές (και όχι μόνο) τράπεζες.

Και εύλογα, γεννιέται το ερώτημα. Αφού οι παρενέργειες της οικονομικής κρίσης είναι από ελάχιστες μέχρι μηδαμινές για την Ελλάδα και το τραπεζικό της σύστημα, τότε γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ αποφάσισε να πριμοδοτήσει με 28 δισ. ευρώ τις ελληνικές τράπεζες; Πώς βρέθηκαν ξαφνικά αυτά τα 28 δισ. ευρώ, ενώ την τελευταία 20ετία οι κυβερνήσεις (τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ) απέρριπταν την ικανοποίηση δίκαιων αιτημάτων των εργαζομένων (για ουσιαστικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, μείωση των δυσβάσταχτων φόρων, στήριξη της δημόσιας Υγείας - Παιδείας - Πρόνοιας κλπ.), με το γνωστό επιχείρημα «δεν αντέχει η οικονομία»;..

Είναι ολοφάνερο, πως λεφτά υπάρχουν. Αλλά μόνο για κρατικές ενισχύσεις και άλλες παροχές στο μεγάλο κεφάλαιο, και όχι για τα λαϊκά νοικοκυριά. Εδώ ισχύει το γνωστό, τρώγοντας ανοίγει η όρεξη.

Με επιστολή της στην εφημερίδα μας η κυρία Σούλα Παναγιώτου, συνδικαλίστρια στο σωματείο των εργαζομένων στο Οινοποιείο Τυρνάβου, διαμαρτύρεται για σχόλιο της στήλης «Από μέρα, σε μέρα», που αναφερόταν στη θέση κατά της απεργίας της 16ης Απρίλη 2008, που πήρε μιλώντας στη Γενική Συνέλευση του σωματείου της. Την απεργία είχαν προκηρύξει Εργατικά Κέντρα - ανάμεσά τους και το Εργατικό Κέντρο Λάρισας - και Ομοσπονδίες που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, για το Ασφαλιστικό και τις Συλλογικές Συμβάσεις.

Η κυρία Παναγιώτου κάνει λόγο για «διαστρέβλωση της πολιτικής θέσης της» και «αμφισβήτηση της αγωνιστικής στάσης της». Αλλά, σε ποια διαστρέβλωση αναφέρεται; Μήπως διαφωνεί με την πολιτική θέση του ΣΥΝ - όπου και ανήκει - για ένα εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα που θα βαδίζει στον «ντορό» του ταξικού συμβιβασμού και της υπεράσπισης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων τον οποίο ακολουθεί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ; Οσον αφορά στο «παράπονό» της ότι αμφισβητούμε την αγωνιστική στάση της, ας πρόσεχε όταν όχι μόνο ψήφιζε, αλλά και μιλούσε κατά της απεργίας, ερχόμενη σε αντίθεση με την πλειοψηφία των συναδέλφων της που τάχθηκαν υπέρ...

Ολες αυτές τις κινήσεις τα κόμματα του αστικού πολιτικού συστήματος, με γνώμονα τα επικοινωνιακά κριτήρια, για να κάνουν ντόρο τις κάνουν, συσκοτίζουν την υπόθεση, αποπροσανατολίζουν από το κύριο, την απόδοση πολιτικών ευθυνών για να τις γνωρίζει και ο λαός, κινούνται ακριβώς στον αντίποδα αυτής της μόνης, τελικά, διαφωτιστικής για την υπόθεση θέσης. Οντας τμήματα ενός αποπροσανατολιστικού λαβυρίνθου διάχυσης της υπόθεσης σε επιμέρους πτυχές και άρα συγκάλυψης συνολικά των πολιτικών ευθυνών που υπάρχουν. Ενα θέμα που θα έπρεπε πολιτικά να αντιμετωπιστεί θεαματικοποιείται στα τηλεπαράθυρα και απαριθμείται στα πινάκια του δικαστηρίου. Αυτό φυσικά δεν αποκλείει, όπου αποδεικνύονται ποινικές ευθύνες, να αποδίδονται προσωπικά. Αλλά η στοχευμένη δίωξη και τιμωρία μερικών «κακών» υπηρετών του συστήματος δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για να συγκαλύπτει το ίδιο το σύστημα και τον αντιλαϊκό χαρακτήρα του. Δεν επιτρέπεται να καλλιεργούνται αυταπάτες ότι οι «κακοί» τιμωρούνται και η ζωή συνεχίζεται ασυννέφιαστη στη δοσμένη κατάσταση. Δεν επιτρέπεται να αποκρύπτονται οι ευθύνες των κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, που έχουν αποδεχτεί και συμβάλει πολιτικά για κάθε είδους «μπίζνες», «ιερές» ή ανίερες με κάθε τι που θεωρούν ότι μπορούν να αγοράσουν και να πουλήσουν. Η πολιτική όλων αυτών είναι στην ίδια όχθη, αυτή της πλουτοκρατίας, και την εξουσία της πασχίζουν με διάφορα κόλπα να διατηρήσουν στο απυρόβλητο. Το ΚΚΕ στέκεται απέναντι.

Γρηγοριάδης Κώστας

«Κοστίζει 82 ευρώ» λέει η κυβέρνηση, «κοστίζει 58 ευρώ» απαντά το ΠΑΣΟΚ, για να πει ότι στην Ελλάδα είναι πιο ακριβό.

Αντί να χολοσκάνε, τι θα λέγανε να πήγαινε ο κατώτερος μισθός στην Ελλάδα στα 1.400 ευρώ, ώστε να μας πειράζει λιγότερο το πόσο ακριβώς κάνει το πετρέλαιο;

Επειδή ξέρουμε πάρα πολύ καλά τι θα λέγανε («όχι, γιατί δεν αντέχει η οικονομία»), ας κόψουν αυτού του είδους τις κόντρες που προσβάλλουν και τη νοημοσύνη του κόσμου.

ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ, η κυβέρνησή μας απεχθάνεται τις ακρότητες. Είναι γενικώς τού ...«μεσαίου χώρου».

Αναρωτιόμαστε, για παράδειγμα, γιατί είναι ακραίο να διεκδικούν οι εργαζόμενοι ικανοποίηση των αναγκών τους, ενώ είναι απόλυτα λογικό να πληρώνουν οι Ελληνες φορολογούμενοι τα σπασμένα των ...«ανεξάρτητων» ιδιωτικών τραπεζών.

Τι είδους δόγμα είναι αυτό, που λέει «όταν κερδίζουμε εσείς θα πληρώνετε και όταν χάνουμε ...πάλι εσείς θα πληρώνετε»;

Ο,τι, δηλαδή, συμβαίνει σήμερα στην Ευρώπη και στην Αμερική και επιφυλασσόμαστε πολύ καχύποπτα για το τι θα συμβεί το επόμενο διάστημα.

Τελικά, αποδεικνύεται περίτρανα πως το «λογικό» και το «παράλογο», το «καλό» και το «κακό», μόνο από λογικούς κανόνες δεν ορίζονται. Από συμφέροντα ορίζονται και μάλιστα ταξικά, όσο δεν παίρνει άλλο.

Μεγάλη αύξηση της κυκλοφορίας της μαρξιστικής βιβλιογραφίας παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στη Γερμανία, επισημαίνει σε ανταπόκρισή του από τη Φραγκφούρτη το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Στη σχετική ανακοίνωση φιλοξενεί δηλώσεις του διευθυντή των βερολινέζικων εκδόσεων Karl Diez Verlag, ο οποίος εμφανίζεται να αναφέρει: «Είτε πρόκειται για μόδα, είτε οφείλεται σε μια εύλογη αναζήτηση λόγω της παγκοσμιοποίησης και της οικονομικής κρίσης, τα βιβλία του Καρλ Μαρξ πωλούνται σήμερα περισσότερο από ποτέ».

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που ο Μαρξ και το έργο του βρίσκονται στην επικαιρότητα. Το 1997 εκπρόσωποι της δυτικής αστικής διανόησης είχαν αποφανθεί ότι πρόκειται για τη σημαντικότερη προσωπικότητα των τελευταίων 1.000 χρόνων. Δε θα μείνουμε στις τυπικότητες και στις ενδεχόμενες σκοπιμότητες που υποκρύπτουν τέτοιες αναφορές. Το σίγουρο είναι ότι το μαρξιστικό έργο συνεχίζει να είναι επίκαιρο και να συγκινεί τον απλό άνθρωπο και αυτό είναι ιδιαίτερα ελπιδοφόρο στους χαλεπούς καιρούς που διανύουμε. Ειδικά σήμερα, που οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου επιχειρούν μια χυδαία ερμηνεία των αιτιών που προκάλεσαν την οικονομική κρίση (την οποία επιδιώκουν να φορτώσουν στα ...«χρυσά αγόρια» των χρηματιστηρίων), η ανάγνωση του μαρξιστικού έργου, για τους μηχανισμούς λειτουργίας της καπιταλιστικής οικονομίας και την εκδήλωση των οικονομικών κρίσεων, σίγουρα θα ρίξει άπλετο φως στο σκοτάδι για όσους τολμηρούς το επιχειρήσουν...

Στο χτεσινό βραδινό δελτίο ειδήσεων του «ALPHA» έστησαν στα «παράθυρά» τους και πρόβαλαν ένα σενάριο με στόχο τον αποπροσανατολισμό σχετικά με τη στάση του ΚΚΕ στο θέμα της εξεταστικής επιτροπής για την υπόθεση του Βατοπεδίου και την αποκάλυψη όλων των πολιτικά υπεύθυνων για την υπόθεση.

Είπαν συγκεκριμένα ότι «το ΚΚΕ αποτελεί ασπίδα για τη ΝΔ, τον Καραμανλή και το Ρουσόπουλο», ρίχνοντας νερό στο μύλο της γνωστής πλέον και ΠΑΣΟΚικής προέλευσης άθλιας προβοκάτσιας. Κι αυτό γιατί γνωρίζουν ότι το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή έχει τοποθετηθεί ξεκάθαρα για την εξέταση συνολικά του πολιτικού αντιλαϊκού πλαισίου που εκχωρεί τη δημόσια περιουσία και να αποκαλυφθούν οι ευθύνες τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ.

Φαίνεται πως ξύπνησαν για άλλη μια φορά τα αντιΚΚΕ αντανακλαστικά. Αλλωστε, αυτό που επιθυμούν διακαώς όλοι ανεξαιρέτως, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και τα παπαγαλάκια τους, είναι να θαφτούν οι πολιτικές ευθύνες για τα «Βατοπέδια» της αντιλαϊκής πολιτικής τους.