«Η Ελλάδα έχει αυτή τη στιγμή υποστεί σε πολύ μικρότερη έκταση, σε σύγκριση με άλλες χώρες, τους κραδασμούς της κρίσης, καθώς το ελληνικό τραπεζικό σύστημα έχει ισχυρές βάσεις και παραμένει πολύ πιο υγιές και ανθεκτικό στη δυσμενή διεθνή συγκυρία». Την παραπάνω θέση διατύπωσε προχτές σε συνέντευξη Τύπου στο Παρίσι ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής, ενημερώνοντας τους δημοσιογράφους για τις αποφάσεις που πήραν στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής οι ηγέτες (πρόεδροι και πρωθυπουργοί) των 27 χωρών-μελών της ΕΕ, προκειμένου να προστατεύσουν τις ευρωπαϊκές τράπεζες από τις «ασθένειες» που έχουν «μολύνει» τις αμερικανικές (και όχι μόνο) τράπεζες.

Και εύλογα, γεννιέται το ερώτημα. Αφού οι παρενέργειες της οικονομικής κρίσης είναι από ελάχιστες μέχρι μηδαμινές για την Ελλάδα και το τραπεζικό της σύστημα, τότε γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ αποφάσισε να πριμοδοτήσει με 28 δισ. ευρώ τις ελληνικές τράπεζες; Πώς βρέθηκαν ξαφνικά αυτά τα 28 δισ. ευρώ, ενώ την τελευταία 20ετία οι κυβερνήσεις (τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ) απέρριπταν την ικανοποίηση δίκαιων αιτημάτων των εργαζομένων (για ουσιαστικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, μείωση των δυσβάσταχτων φόρων, στήριξη της δημόσιας Υγείας - Παιδείας - Πρόνοιας κλπ.), με το γνωστό επιχείρημα «δεν αντέχει η οικονομία»;..

Είναι ολοφάνερο, πως λεφτά υπάρχουν. Αλλά μόνο για κρατικές ενισχύσεις και άλλες παροχές στο μεγάλο κεφάλαιο, και όχι για τα λαϊκά νοικοκυριά. Εδώ ισχύει το γνωστό, τρώγοντας ανοίγει η όρεξη.