Η κυβέρνηση επείγεται να προωθήσει το τεμάχισμα και ξεπούλημα «φέτα - φέτα» του Οργανισμού Λιμένος Πειραιά. Παρότι, όμως, τα κέρδη του τελευταίου ανέρχονται κάθε χρόνο σε αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ, οι επίδοξοι αγοραστές (μεγάλες εφοπλιστικές και μεταφορικές εταιρίες) απαιτούν την προηγούμενη «εξυγίανσή» του, για να «αγοράσουν». Με άλλα λόγια, να χτυπηθούν και να ισοπεδωθούν τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των λιμενεργατών και των λοιπών εργαζομένων στον ΟΛΠ.
Ετσι, ανέλαβε τη «βρώμικη δουλιά» ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας. Κι αν θέλετε να καταλάβετε, τι καθεστώς ονειρεύονται και θέλουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες - αλλά και την ...ποιότητα του υπουργού - διαβάστε τι δήλωσε τις προάλλες: «Με τα λεφτά που δίνω για τους λιμενεργάτες θα προσλάβω 1.600 εργαζόμενους, 400 ανά 8μηνο, να φάει ο άνεργος ψωμάκι».
Οκταμηνίτες «σκλάβους», με μεροκάματο τρεις κι εξήντα, θέλει ο κ. Κεφαλογιάννης. Οσο για τον ...πόνο του υπουργού για τους ανέργους, να σημειώσουμε ότι δε θέλει ούτε να ακούσει το βασικό αίτημα των λιμενεργατών, που δεν είναι άλλο, από το να γίνουν οι απαραίτητες προσλήψεις (υπάρχουν 400 κενές οργανικές θέσεις, με βάση τον παλιό και ξεπερασμένο Οργανισμό - στην πραγματικότητα, τα κενά είναι πολύ περισσότερα). Τους υποχρεώνει, να δουλεύουν 16 και 18 ώρες το 24ωρο, σε πολύ σκληρές και επικίνδυνες συνθήκες, για να τους ονομάζει μετά ...αριστοκράτες.
Να «παγώσει» η διαδικασία των δημοψηφισμάτων για το «ευρωσύνταγμα» ζήτησε ο πρόεδρος της Κομισιόν, Χοσέ Μανουέλ Μπαρόζο, δηλώνοντας ότι φοβάται πως η «μόλυνση» των απορριπτικών αποτελεσμάτων θα επεκταθεί μετά τα ηχηρά «ΟΧΙ» στη Γαλλία και στην Ολλανδία. Ναι, για «μόλυνση» μίλησε ο άθλιος, εκφράζοντας την απέχθεια των ηγεσιών της ΕΕ για τους λαούς της Ευρώπης και εκδηλώνοντας τον τρόμο του ευρωενωσιακού κατεστημένου μπροστά στη λαϊκή αφύπνιση!
Αλλά, κι αν σταματήσουν τα δημοψηφίσματα, κι αν περάσει το «ευρωσύνταγμα» με την ψήφο των «υποτακτικών» στα διάφορα κοινοβούλια - όπως έγινε στη χώρα μας - αυτό το αντιλαϊκό καπιταλιστικό κατασκεύασμα δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτό στη συνείδηση των λαών της Γηραιάς Ηπείρου. Κι ας το χωνέψει ο Μπαρόζο ότι μολυσμένος είναι αυτός κι όλο το «σινάφι» του κι όχι οι λαοί που διατηρούν την αξιοπρέπεια και την περηφάνια τους...
Σε καθημερινό «σαφάρι» επιδίδεται η Τροχαία στη Λάρισα, κυνηγώντας ό,τι κινείται και σταθμεύει στην πόλη. Οι εντολές του διοικητή προς τους τροχονόμους είναι να μην αφήνουν τίποτα και κανένα να ξεφύγει και οι κλήσεις που κόβονται είναι πάμπολλες. Την ίδια τακτική ακολουθεί και ο Δήμος Λαρισαίων, εξαπολύοντας τους δημοτικούς τροχονόμους.
Και ναι μεν η παρανομία πρέπει να ελέγχεται, αλλά η υπερβολή έχει και τα όριά της. Πολύ περισσότερο που ούτε η Τροχαία, ούτε ο δήμος έχουν λύσει προβλήματα που θα διευκόλυναν τους οδηγούς να μην παρανομούν. Για να βρει κάποιος να παρκάρει στο κέντρο της Λάρισας, χρειάζεται να ψάχνει ώρα πολλή, μέσα σ' ένα ανυπόφορο κυκλοφοριακό χάος. Και οι τροχονόμοι, αντί να βοηθούν τους οδηγούς, καιροφυλακτούν και παραμονεύουν να κάνει κάποιος παράπτωμα για να τον γράψουν.
Βεβαίως, οι υπεύθυνοι της αστυνομίας και του δήμου «τρίβουν τα χέρια» τους, καθώς τα πρόστιμα των κλήσεων γεμίζουν τα ταμεία...
Προφανώς, όταν οι κυβερνητικοί αρμόδιοι και διάφοροι βουλευτές της ΝΔ λένε και ξαναλένε, τις μέρες αυτές, ότι η κυβέρνηση παρέχει την «απόλυτη και ρητή κρατική εγγύηση», για όλους όσοι είναι σήμερα ενταγμένοι στο ΙΚΑ ή ενταχθούν από δω και πέρα, σχετικά με το ύψος των συντάξεων και τα ηλικιακά όρια συνταξιοδότησης, εννοούν τη χρονική περίοδο της παρούσας Βουλής. Παρέχουν, δηλαδή, την «απόλυτη και ρητή κρατική εγγύηση», για άλλα τρία, περίπου, χρόνια. Κι αυτό, εάν δε γίνουν εκλογές νωρίτερα. Αλλωστε, για την επόμενη Βουλή και κυβέρνηση, δεν μπορούν και δε νοείται να παίρνουν ευθύνες. Κι όχι μόνο, γιατί κανείς δε γνωρίζει το όποιο αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών. Αλλά και γιατί, οι ίδιοι έχουν πει ότι τότε θα αντιμετωπιστεί το «γενικό πρόβλημα του Ασφαλιστικού»...
Ας αφήσουν, λοιπόν, τις υποκρισίες και τις κοροϊδίες. Στο κάτω κάτω της γραφής, δεν τρώει κουτόχορτο ο κόσμος...
Φυσικά, η όλη συζήτηση, τα παζάρια και οι διαπραγματεύσεις αφορούσαν σε περικοπές και κατευθύνσεις των κονδυλίων, άσχετες με τις πραγματικές ανάγκες των ευρωπαϊκών λαών. Μόνον, που η κάθε κυβέρνηση έχει πλέον μεγαλύτερες ...αγωνίες και ζητά αυξημένο μερίδιο, για να ανασχέσει την κοινωνική αγανάκτηση που εισπράττει στη χώρα της.
Ανεξάρτητα, όμως, από τα «προβλήματα» των συμμετεχόντων, ο κανόνας παραμένει: Ο λόγος των «μεγάλων» έχει μεγαλύτερη βαρύτητα και πέραση, από το λόγο των «μικρών». Οπότε καταλαβαίνετε...
Ε, ΛΟΙΠΟΝ, ΕΧΟΥΝ πλάκα οι δικομματικοί εταίροι και οι κάθε λογής «οπαδοί» και θεραπαινίδες τους.
Ποιον συμφέρει η κυβερνητική ρύθμιση για το Ασφαλιστικό των τραπεζοϋπαλλήλων, ρωτήθηκε ο βουλευτής της ΝΔ και πρώην πρόεδρος της ΔΑΚΕ, Γ. Μανώλης, από το κρατικό ραδιόφωνο. Και η απάντηση ήταν η εξής: «Συμφέρει τους τραπεζίτες».
Και ο γνωστός για τη σταθερότητα των φιλοΠΑΣΟΚικών του απόψεων Γ. ΚΑΡ. στη χθεσινή «Ελευθεροτυπία» σχολιάζει: «Φυσικά, υπάρχει μια απλή απορία: Ποιος την υποχρεώνει να το κάνει; Ας φανεί φιλεργατική κι ας μην τον εφαρμόσει. Αλλά δεν το κάνει. Κάνει κάτι χειρότερο. Τα φορτώνει στο ΙΚΑ και γαία πυρί μειχθήτω».
Και δε λέμε, εύλογη και βάσιμη είναι η «απλή απορία» του συναδέλφου, αλλά έχουμε και μεις μια: Αλλαξε γνώμη και θεωρεί, πλέον, το νόμο Ρέππα αντεργατικό; Πάντως, αν συμβαίνει αυτό, αποτελεί μια ...πρόοδο.
Προχτές, όμως, όταν η προαναφερόμενη διάταξη συζητούνταν στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, ο υπεύθυνος του Τομέα Υγείας του ΠΑΣΟΚ, Ε. Βενιζέλος - αιφνιδιάζοντας ακόμη και τον εισηγητή του κόμματός του, ο οποίος είχε αρχικά ταχθεί κατά της συγκεκριμένης διάταξης - δήλωσε τη συμφωνία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προς μεγάλη χαρά του υπουργού Υγείας.
Τι μεσολάβησε, άραγε, στον έναν αυτό μήνα και άλλαξε θέση το ΠΑΣΟΚ; Δε γνωρίζουμε. Ο δε Ε. Βενιζέλος δεν έδωσε την παραμικρή εξήγηση. Το πιθανότερο είναι ότι η πρακτική του ΠΑΣΟΚ προσαρμόζεται στις σαφείς και κατηγορηματικές, περί «αντικρατικιστικής» πολιτικής, θέσεις του αρχηγού του.
«Σε μονάδα χορήγησης βουπρενορφίνης του ΟΚΑΝΑ στη Λάρισα, τη χορηγία την είχαν αναλάβει νοσηλευτές, καθώς δεν υπήρχε ούτε ένας γιατρός». «Απ' τα 1.600 άτομα που βρίσκονται στα προγράμματα συντήρησης, μόλις τα 10 - 15 φτάνουν στη Μονάδα Κοινωνικής Επανένταξης». «Για τις 5 Μονάδες Υποκατάστασης στην Αθήνα αναλογεί μόνο μια Μονάδα Κοινωνικής Επανένταξης και καμία για τις 3 Μονάδες στη Θεσσαλονίκη». Τα παραπάνω ειπώθηκαν σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου από τους εργαζόμενους στον ΟΚΑΝΑ και δεν αφήνουν περιθώρια για παρεξηγήσεις: Η θεραπεία υπονομεύεται, η συντήρηση ενισχύεται.
Ωστόσο, η «Αυγή», ή δεν άκουσε τα λεγόμενα των εργαζομένων ή έδωσε τη δική της ερμηνεία στα γεγονότα. Εξάλλου δεν είναι η πρώτη φορά που η «Αυγή» ταυτίζεται με την ηθική και την πολιτική των κυρίαρχων τάξεων στο θέμα των ναρκωτικών. Και προφανώς αγνοεί ότι η πρώτη υπουργική απόφαση (επί Κρεμαστινού), για την αρχική λειτουργία των μονάδων χορήγησης υποκαταστάτων προέβλεπε ως τελικό στόχο την απεξάρτηση. Ομως, η «Αυγή» έχει «απεξαρτηθεί» απ' την απεξάρτηση, αγνοώντας ότι η χρήση δεν εξαντλείται στη μία ή την άλλη ουσία, αλλά είναι τρόπος ζωής και όσο ο τοξικομανής θεωρείται ότι πάσχει από «χρόνια νόσο», τότε μοιραία δημιουργούνται κοινωνίες που αντί να θεραπεύουν τοξικομανείς, τους «ξεφορτώνονται» στη συντήρηση.
Στα βράχια του έχουν φιλοξενηθεί αφιερώματα σε «ονόματα», που με το έργο τους μιλούν και θα μιλούν στις καρδιές μας, εκδηλώσεις θεατρικών ομάδων και μουσικών σχημάτων, που προάγουν τη σημασία της συλλογικής προσπάθειας και της ερασιτεχνικής πολιτιστικής δημιουργίας. Μιλάμε για το χώρο του Θεάτρου Βράχων «Μελίνα Μερκούρη» του Δήμου Βύρωνα, έναν από τους πιο όμορφους συναυλιακούς χώρους της πρωτεύουσας, όπου - απ' ό,τι μαθαίνουμε - προβλέπεται να «τραγουδήσουν» πρώην παίκτες του «Φέιμ Στόρι». Προφανώς, κάποιοι θέλουν να «μεταλλάξουν» το Θέατρο σε νυχτερινή πίστα...
Ο ...πελαργός «(ξανα)χτύπησε» στο «Ρ». Ο δικός μας Χρήστος Μανταλόβας, του Εργατικού Ρεπορτάζ, και η γυναίκα του Ελένη, χτες το μεσημέρι, έφεραν στον κόσμο ένα υγιέστατο αγοράκι. H Διεύθυνση και το προσωπικό του «Ρ» τους εύχονται ολόψυχα να τους ζήσει, υγεία και ευτυχία στο νέο μέλος της οικογένειας.