Η λογική του «ευρω-μονόδρομου» σε όλο το ανορθολογικό μεγαλείο της...
«Ενδοεπικοινωνία ανάμεσα στη Ρηγίλλης και τον Περισσό». «Αρκετές φορές το τελευταίο διάστημα ο γραμματέας της ΚΕ της ΝΔ, Ευάγγ. Μεϊμαράκης είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τη γενική γραμματέα του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα». «Τα αποτελέσματα αυτής της "άτυπης" συνεννόησης φάνηκαν στις τελευταίες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, όπου σε πολλούς δήμους της χώρας Νέα Δημοκρατία και ΚΚΕ υποστήριξαν κοινούς υποψηφίους».
Τα παραπάνω είναι ορισμένα μόνον απ' όσα περιέχονται σ' ένα... ευφάνταστο ρεπορτάζ της χτεσινής «Απόφασης», που φέρει τον τίτλο «Οι κοινοί υποψήφιοι δήμαρχοι στο μικροσκόπιο της ΝΔ και της Αριστεράς» και υπογράφεται από τον Κώστα Πασίση. Προφανώς, τόσο ο συντάκτης του κειμένου, όσο και οι υπεύθυνοι της εφημερίδας δεν έχουν την παραμικρή αναστολή να γράφουν και να δημοσιεύουν ψέματα.
Είναι γνωστό γενικά και ειδικά στους συστηματικούς «παίκτες» ότι το καζίνο ποτέ δε χάνει. Αυτό συμβαίνει όμως και με άλλα ιδρύματα του... χρηματοπιστωτικού τομέα, όπως οι τράπεζες, που σε ορισμένες περιστάσεις το παραδέχονται άνετα προκειμένου να τονίσουν την πλεονεκτική τους θέση απέναντι σε υποψήφιους πελάτες και συνεργάτες. Υπάρχουν όμως και οι εξαιρέσεις.
Η EFG Γιούρομπανκ Χρηματιστηριακή ΑΕΠΕΥ δεν μπόρεσε να αντέξει ακόμη και ένα σατυρικό κείμενο που δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική ειδησεογραφική πύλη «Euro2day», το οποίο στο διά ταύτα διαπίστωνε αυτή την απλή αλήθεια. Το κείμενο αφορά τις ενέργειες μιας τράπεζας γειτονικής χώρας, της «PARTA OLA BANK», προκειμένου να έχει υψηλό και σίγουρο κέρδος μέσα από δραστηριότητες που σχετίζονται με τα αμοιβαία κεφάλαια.
Η χρηματιστηριακή εταιρία της EFG Γιούρομπανκ θεώρησε ότι το κείμενο σχετίζεται με δικές της δραστηριότητες και απαίτησε - σύμφωνα με την «Αμάλθεια Εκδοτική ΑΕ» στην οποία ανήκει η πύλη - να αποσυρθεί το κείμενο. Η άρνηση της τελευταίας είχε άμεσες συνέπειες. Η «θιγόμενη» επιχείρηση απαίτησε να διακοπεί άμεσα κάθε διαφημιστική καταχώριση της εταιρίας στην πύλη...
«Οι ύποπτοι για τρομοκρατία θα μπορούσαν να καταδικαστούν σε μικρότερες ποινές, ή έχουν λάβουν αμνηστία από τις κατηγορίες, ως αντάλλαγμα για τη συνεργασία τους» υποστηρίζει σε δημοσίευμά της η βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ», για το νέο νομοθετικό πλαίσιο που προωθεί η βρετανική κυβέρνηση.
Με βάση τους νέους κανονισμούς, ο κατηγορούμενος που θα συνεργαστεί με τις αρχές θα πρέπει να δεχτεί να καταθέσει, εάν κριθεί αναγκαίο, στη δίκη, αλλά και να αποδεχτεί την ενοχή του για τις κατηγορίες που αντιμετωπίζει. Επιπλέον, ο δικαστής θα ανακοινώνει δύο ξεχωριστές ποινές. Αυτή που θα επιβληθεί στον κατηγορούμενο σε περίπτωση που δε συνεργαστεί κι αυτή που θα του επιβληθεί εάν συνεργαστεί. Σε περίπτωση που η κατάθεσή του αποδειχθεί ψευδής, τότε η κατηγορούσα αρχή θα μπορεί να ζητήσει επανεξέταση της ποινής και την επιβολή της μεγαλύτερης δυνατής.
Αξιωματούχοι της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας θεωρούν ότι το σύστημα αυτό μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και να ενισχύσει τις έρευνες για «την εξάρθρωση εξτρεμιστικών οργανώσεων που συνδέονται με την Αλ Κάιντα και δρουν στη Βρετανία».
Εξ όσων γνωρίζουμε, τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων συνεχίζουν να «τζογάρονται» στη Σοφοκλέους. Πρόκειται για χρήματα που πληρώνουν οι ασφαλισμένοι, για όποιον δεν το ξέρει...
Εδώ πώς γίνεται να μη διαπιστώνεται η ίδια ευαισθησία για τον εργαζόμενο και τον συνταξιούχο, που ρισκάρονται τα χρήματα της σύνταξής του, χωρίς να τον έχει ρωτήσει κανείς;
Αρα λοιπόν, μάλλον πρέπει να είμαστε πολύ δύσπιστοι απέναντι στις μεγαλοστομίες των διαφόρων ...«τιμίων», που ξαφνικά μας προέκυψαν και στο χώρο της πολιτικής και στο χώρο της δημοσιογραφίας.
ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ πρέπει να είναι τα πράγματα, όπως τα λέει ο Γιώργος Σουφλιάς. Μίλησε για «χρυσή εποχή» στα δημόσια έργα, αρκεί να έχουν «όρεξη για δουλιά οι εταιρίες». Δεν ξέρουμε, αν έχουν όρεξη για δουλιά, πάντως για κέρδη και υπερκέρδη έχουν. Γι' αυτό, ας μην έχει την παραμικρή αμφιβολία...
Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι κατασκευαστικές εταιρίες δεν πρέπει να έχουν το παραμικρό παράπονο. Από τη «χρυσή εποχή» του ΠΑΣΟΚ στη «χρυσή εποχή» της Νέας Δημοκρατίας μεταφέρονται. Αντε, να αλλάξει λίγο το ...μοίρασμα της πίτας.
Αυτά, την ώρα που οι εργαζόμενοι, και στο συγκεκριμένο κλάδο, αλλά και γενικότερα, περνάνε από μια εποχή λιτότητας σε μια άλλη. Οπως βλέπετε, αλλαγές γίνονται. Απλά, δε γίνονται για όλους...
ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ έχει παράπονο κανείς (από τις ΑΕ και τους «κατέχοντες» εννοούμε), ο Γιώργος Αλογοσκούφης ξεκίνησε από χτες να εξαγγέλλει μειώσεις φορολογικών συντελεστών για τις εταιρίες.
Με άλλα λόγια, όσο οι όποιοι κυβερνώντες («γαλάζιοι», «πράσινοι» ή «ροζ») και το κράτος τους θα διακονούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και θα προσκυνούν το κυνηγητό του καπιταλιστικού κέρδους, τον ανταγωνισμό και τους «νόμους της αγοράς», η λεγόμενη διαπλοκή θα είναι παρούσα.
Τα αναφερόμενα στο προηγούμενο σχόλιο, βέβαια, δε σημαίνουν ότι είναι άχρηστα τα όποια μέτρα εμποδίζουν, στον έναν ή άλλο βαθμό, την ασυδοσία των «μεγάλων συμφερόντων» και των πολιτικών τους εκπροσώπων ή δίνουν περισσότερα περιθώρια αντίστασης στους εργαζόμενους και το μαζικό λαϊκό κίνημα. Αρκεί, βέβαια, να γνωρίζουμε, πως έστω και κάποια τέτοια μέτρα θα είναι καρπός της λαϊκής αντίστασης και των αγώνων, ενώ έχει ιδιαίτερη σημασία, επίσης, να μη δημιουργούν αυταπάτες, τεχνητές προσδοκίες και ψεύτικες ελπίδες. Αντίθετα, να γίνονται εφαλτήριο για την ακόμη μεγαλύτερη ενίσχυση των λαϊκών αγώνων.
Αλλωστε, το εργατικό και μαζικό κίνημα της χώρας μας έχει πλούσιες σχετικές εμπειρίες. Η καθιέρωση της ΑΤΑ (Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή), στην πρώτη τετραετία του ΠΑΣΟΚ, αποτελούσε απλά και μόνο ένα μέτρο στοιχειώδους αντίστασης στη συνεχή υποβάθμιση των μισθών και του λαϊκού εισοδήματος. Δεν έλυνε τα προβλήματα της φτώχειας, της εκμετάλλευσης, της φορολεηλασίας των λαϊκών στρωμάτων, κλπ., κλπ. Και, βέβαια, ακόμη και το μέτρο αυτό της στοιχειώδους αντίστασης καταργήθηκε, μόλις κάμφθηκε ο αγωνιστικός και ταξικός προσανατολισμός του εργατικού κινήματος, όταν άλλαξε ο συσχετισμός δυνάμεων, όταν το σύστημα και από δική του εσωτερική ανάγκη για μεγαλύτερη κερδοφορία, οδηγήθηκε σε νέες αντιδραστικές (για το λαό), εκσυγχρονιστικές (για το ίδιο), αναδιαρθρώσεις...
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον... για να προχωρήσουν οι πληρωμές του «αμαρτωλού» προγράμματος «μακροχρόνιας παύσης εκμετάλλευσης γεωργικών γαιών», φαίνεται ότι είχε επιδείξει ο πρώην υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Σ. Τσιτουρίδης.
Η υπόθεση αυτή είχε χαρακτηριστεί ως το σκάνδαλο των οικοπάρκων και σημαδεύτηκε και από μια αυτοκτονία (του Δ. Παπαϊωάννου στις 26/11/2001). Κι ενώ θα έπρεπε ο Σ. Τσιτουρίδης να θέσει τέρμα σε αυτό το σκάνδαλο, αντιθέτως φαίνεται πως ανακίνησε το θέμα προς την αντίθετη κατεύθυνση και συγκάλεσε και σχετικές συσκέψεις μέσα στο καλοκαίρι. Οπως λένε οι γνωρίζοντες το θέμα, υπήρχε ιδιαίτερη ευαισθησία για την περιοχή της Λάρισας... Στο όλο θέμα ενεπλάκη και ο ΟΠΕΚΕΠΕ, στέλνοντας στις αρχές Αυγούστου σχετικές εντολές σε 17 Διευθύνσεις Αγροτικής Ανάπτυξης και στις αρχές Σεπτέμβρη συμπληρωματικές εντολές. Λίγο αργότερα, ο Σ. Τσιτουρίδης έφτιαξε υπουργική απόφαση (21/9/2005 αρ. πρ. 131623), για να δώσει νομιμοφάνεια στις σχετικές ενέργειες της διοίκησης του ΟΠΕΚΕΠΕ. Η απόφαση αυτή βρίσκεται σε γνώση του σημερινού υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Ε. Μπασιάκου και μένει πλέον να φανεί ποια θα είναι η κατάληξη...
Σύμφωνα με πανεπιστημιακή μελέτη, κοντά στους 100.000 είναι οι Ιρακινοί που σκοτώθηκαν από την έναρξη της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ μέχρι τώρα. Η συντριπτική πλειοψηφία των νεκρών είναι γυναίκες και παιδιά, θύματα, κυρίως, αεροπορικών επιδρομών κι άλλης μορφής επιθέσεων των αμερικανικών κι άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Από την άλλη, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, πάνω από 1.000 Αμερικανοί στρατιώτες είναι νεκροί - στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότεροι - στρατιωτικές απώλειες έχουν και οι άλλες δυνάμεις κατοχής, ενώ το θάνατο βρήκαν στο Ιράκ και πολλοί πολίτες ξένων χωρών.
Ο άνθρωπος που διέταξε τον πόλεμο κι ευθύνεται για τη νέα γενοκτονία σε βάρος του ιρακινού λαού - αλλά και για τους χιλιάδες νεκρούς στο Αφγανιστάν, στην Παλαιστίνη κ.α. - αντί να κρέμεται από κάποιο ικρίωμα, ή, εν πάση περιπτώσει, να κάθεται σ' ένα εδώλιο, διεκδικεί την επανεκλογή του στην προεδρία των ΗΠΑ - κι αυτομάτως την πρωτοκαθεδρία στο «Παγκόσμιο Συμβούλιο των Ιμπεριαλιστών» - με τις περισσότερες πιθανότητες να το πετύχει. Αλλά, «έχει ο καιρός γυρίσματα» και η Νέμεσις ποτέ δεν ξεχνά...