Πολύ σοβαρό - ενίοτε και ανυπέρβλητο - πρόβλημα στη συγκρότηση ψηφοδελτίων, αντιμετωπίζουν αρκετοί υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ για τη δημαρχία «καποδιστριακών» δήμων στους νομούς της Θεσσαλίας. Η εξήγηση είναι προφανής: Ποιος θα δεχτεί, εύκολα, να «μπει» υποψήφιος σύμβουλος στο ψηφοδέλτιο ενός φιλοκυβερνητικού συνδυασμού, γνωρίζοντας τις τιμωρητικές για την κυβέρνηση διαθέσεις του αγροτικού κόσμου της περιοχής, οι οποίες θα εκδηλωθούν, ιδιαιτέρως, σ' αυτές τις εκλογές; Πολύ λίγοι οι «εθελοντές μελλοθάνατοι». Οι περισσότεροι, όταν δέχονται πρόσκληση, είτε επικαλούνται κάποιο «κόλλημα», ή και αρνούνται «κατάφατσα», καθώς κανείς δε θέλει το «μαύρισμα». Ετσι, π.χ., έγινε στο Δήμο Πλατυκάμπου της Λάρισας, όπου ο Φ. Μπανές - προωθούμενος από το ΠΑΣΟΚ για υποψήφιος δήμαρχος - καταλαβαίνοντας ότι δεν μπορεί να συμπληρώσει ένα σοβαρό κι αξιόλογο ψηφοδέλτιο, «φρονίμως ποιών», εγκατέλειψε την προσπάθεια. Τα ίδια «τραβούν», εκεί στο θεσσαλικό κάμπο, κι άλλοι πολλοί φιλοκυβερνητικοί υποψήφιοι...

Μας θεωρούν λοιπόν τόσο ηλίθιους; Νομίζουν ότι έχουν να κάνουν με χαχόλους και καθυστερημένους, ώστε να μας κοροϊδεύουν τόσο προκλητικά; Ιδού λοιπόν το θράσος των «εκσυγχρονιστών» μέσα από δηλώσεις δύο υπουργών τους.

Πάει ο Δρυς στον Σημίτη για το θέμα των αγροτικών κινητοποιήσεων, και τι λέει στους δημοσιογράφους; Οτι μέσα στη βδομάδα, το πολύ την επόμενη, θα δοθεί η ενίσχυση των 10 δραχμών ανά κιλό στους βαμβακοπαραγωγούς. Αλλά το κυριότερο. Το θέμα της ενίσχυσης των τελευταίων από τον κρατικό προϋπολογισμό, θα εξεταστεί σε επόμενη σύνοδο των υπουργών Γεωργίας... Σα να λέει δηλαδή ότι η κυβέρνηση θέλει, μέχρι στιγμής προσκρούει το θέμα στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά το παλεύουμε... Ερχεται μετά από λίγες ώρες ο Ν. Χριστοδουλάκης και δηλώνει: «Για τον προϋπολογισμό του 2003 θα επιδιώξουμε να διαμορφώσουμε ένα πλαίσιο δημοσιονομικής σταθερότητας, το οποίο είναι συμβατό με την επιδίωξη ενός χαμηλού πληθωρισμού».

Ο ένας ψάχνει τρόπους για να μοιράσει χρήμα στους αγρότες και ο άλλος εξαγγέλλει γενική περιστολή δαπανών. Ποιος κοροϊδεύει ποιον και ποιοι ποιους;

Πανηγύριζε χτες ο υπουργός ναυτιλίας γιατί λέει οι ΗΠΑ επέλεξαν τη χώρα μας για να της δωρίσουν ένα από τα παλιά πλοία της ακτοφυλακής τους που οι ίδιοι έβγαλαν σε αχρηστία. Σε παρατήρηση δημοσιογράφου ότι ακόμα και η εταιρία που φτιάχνει τις μηχανές του συγκεκριμένου πλοίου έχει κλείσει, ο υπουργός άρχισε να τα μασάει. Και πώς να κάνει αλλιώς, αφού το θέμα βρωμάει από την κορφή μέχρι τα νύχια. Η «δωρεά» πρόκειται να κοστίσει ουκ ολίγα στο ελληνικό κράτος. Καθώς πρόκειται για σκάφος θηρίο εκτοπίσματος 1.000 τόνων και για την επάνδρωσή του χρειάζεται 12 αξιωματικούς και 63 λιμενοφύλακες. Η δωρεά φέρνει στη μνήμη τις ανάλογες δωρεές των αντιτορπιλικών στη δεκαετία του '60. Χρυσοπληρωμένα μέσα από τα ανταλλακτικά τους και εν τέλει χρήσιμα μόνο για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ στην περιοχή. Ετσι και με τη σημερινή δωρεά, χρήσιμη για τις ανάγκες του συστήματος ΣΕΝΓΚΕΝ (κλειστά σύνορα), άχρηστη για τις ανάγκες φύλαξης των ελληνικών ακτών. Μια δωρεά που θα τη χρυσοπληρώσουμε.

Γρηγοριάδης Κώστας

Διανύουμε τη θαυμάσια περίοδο όπου παίζει μουσική για μας η «εκσυγχρονιστική Καμεράτα», και συγκεκριμένα το έργο «Η Συμφωνία των Υποσχέσεων».

Πρώτο βιολί ο Σκανδαλίδης, που ξαφνικά άρχισε να μιλάει για άμεση καταβολή αποζημιώσεων για τις πλημμύρες, όταν ακόμα χρωστάει η πολιτεία χρήματα στους περσινούς και στους προπέρσινους πληγέντες, όταν χρωστάει ακόμα και στους σεισμόπληκτους του 1999.

Στα λοιπά έγχορδα ο Χριστοδουλάκης, ο οποίος απεργάζεται με τα επιτελεία του «φοροελαφρύνσεις» που όλο συζητούνται και ουδέποτε εμφανίζονται, όταν έχει «καθαρίσει» φορολογικά χιλιάδες επαγγελματίες με τις «εκκρεμείς υποθέσεις» κι ετοιμάζεται να «ελέγξει» καταστροφικά άλλους τόσους.

Στα πνευστά (ή αμερικανό-πνευστα) ο Χρυσοχοΐδης με τις «επιτυχίες» του και τις συλλήψεις του να δίνει τον τόνο.

Τέλος, ο «μαέστρος» και «πανηγυράς» πρωθυπουργός. Προφανώς πάλι ανακατεύει με τα επιτελεία του τα κοινοτικά προγράμματα προκειμένου να παρουσιάσει τα παλιά ως καινούρια, να ξηλώσει από εδώ για να μπαλώσει αλλού και στην ομιλία του στη ΔΕΘ να παρουσιάσει κοινωνικό έργο.

Ομως, μια κυβέρνηση που όντως παράγει κοινωνικό έργο, που όντως ακούει τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, δε χρειάζεται έναν στρατό από ΜΑΤ και έναν τεράστιο αστυνομικό μηχανισμό όπως αυτόν που στήνεται στη Θεσσαλονίκη, δε νομίζετε;

Γρηγοριάδης Κώστας

Και μη μας παραμυθιάσουν πάλι με σενάρια περί αυξημένων μέτρων ασφάλειας στη ΔΕΘ λόγω των εξελίξεων που αφορούν στη «17 Νοέμβρη». Είναι ξεκάθαρο από ποιους νιώθουν να απειλούνται, κι αυτοί δεν είναι ο όποιος Κουφοντίνας και η παρέα του.

Είναι προφανώς ο απλός πολίτης τον οποίο από τη μια θέλουν να φοβίσουν κι από την άλλη να καλοπιάσουν μια και χρειάζονται το επόμενο διάστημα την ψήφο του. Μόνο που δε θα τους κάνει τη χάρη να χορέψει στους ρυθμούς τους.

Γρηγοριάδης Κώστας

Εμείς τι να σχολιάσουμε. Εκλογές έρχονται, η δυσαρέσκεια των αγροτών - και όχι μόνο - συνεχώς διογκώνεται, είναι σίγουρο πως θα δούμε και χειρότερα...

Ετοιμοι να κόψουν το ηλεκτρικό ρεύμα που χρησιμοποιούν οι αγρότες για την άρδευση των χωραφιών τους είναι εκεί στη ΔΕΗ, επειδή περνάει η προθεσμία και πολλοί παραγωγοί δεν έχουν πληρώσει ακόμα τους λογαριασμούς. Οχι που θα έπαιρναν υπόψη τους οι ΔΕΗτζήδες - η κυβέρνηση, δηλαδή, που κουμαντάρει την, προς ιδιωτικοποίηση δημόσια επιχείρηση - το γεγονός ότι ο αγροτικός κόσμος είναι, φέτος, πολύ στριμωγμένος οικονομικά και πολλοί φτωχοί αγρότες αδυνατούν να πληρώσουν, τώρα, τους λογαριασμούς του ρεύματος. Δεν είναι κακοπληρωτές οι αγρότες, αλλά δεν πληρώνουν επειδή δεν έχουν. Και πως να έχουν όταν για το βαμβάκι που παρέδωσαν εδώ και ένα χρόνο, περίπου, δεν έχουν ακόμα εξοφληθεί, αποζημιώσεις για τις ζημιές που υπέστη η παραγωγή τους από τις θεομηνίες δεν πήραν καθόλου, οι επιδοτήσεις για την κτηνοτροφία καθυστερούν πολύ, τα καρπούζια και τα πεπόνια έμειναν απούλητα στα χωράφια, το στάρι και το καλαμπόκι το πούλησαν σε εξευτελιστικές τιμές, ενώ χρωστάνε ακόμα στους «μουστερήδες» από τους οποίους αγόρασαν βερεσέ τους σπόρους, τα λιπάσματα, τα φυτοφάρμακα και δεν μπορούν να πληρώσουν τις δόσεις των χρεών τους στην τράπεζα;

Είναι αλυσοδεμένοι και υποχρεωμένοι να κάθονται κάτω από την καυτό ήλιο της Καραϊβικής, όταν δεν είναι κλεισμένοι σαν τα ζώα στα σιδερένια κλουβιά που καίνε από την καύτρα. Τους ξυρίζουν, τους κουρεύουν και κανείς δεν ξέρει σε ποια άλλη ταπεινωτική γι' αυτούς διαδικασία τους υποβάλλουν. Εννοείτε ότι δε χαίρουν κανενός είδος δικαιώματος, καθώς το καθεστώς τους είναι «κρατούμενοι μαχητές», δηλαδή ένα καθεστώς που δεν τους κατατάσσει σε καμία κατηγορία συλληφθέντων υπό οιεσδήποτε συνθήκες και φυσικά δε θεωρούνται αιχμάλωτοι πολέμου, που αυτό είναι, καθεστώτος που θα τους παρείχε έστω κάποια ουσιώδη δικαιώματα. Κάποια στιγμή, τις πρώτες μέρες που έρχονταν οι εικόνες από αυτό το σύγχρονο κολαστήριο στην αμερικανική βάση του Γκουαντανάμο στην Κούβα, η «διεθνής κοινότητα με αποτροπιασμό» είχε τολμήσει να εκφράσει κάποιες αντιρρήσεις... Οι ΗΠΑ τους επανέφεραν στην τάξη. Από εκείνη τη στιγμή έπεσε ο εκκωφαντικός ήχος της ...σιωπής. Ποιος ασχολείται... ακόμη και εάν αυτοί οι κρατούμενοι μέσα στην απελπισία και τον πόνο τους, αποτολμούν το απονενοημένο διάβημα της αυτοκτονίας. Τουλάχιστον 30 κρατούμενοι Ταλιμπάν έχουν επιχειρήσει να αυτοκτονήσουν, ανακοίνωσαν γιατροί που παρακολουθούν την κατάσταση της υγείας τους. Αρκετοί προσπάθησαν να κοπούν με τα πλαστικά μαχαίρια που έχουν, ενώ οι περισσότεροι προσπάθησαν να τερματίσουν τη ζωή τους, χτυπώντας το κεφάλι τους σε κάποιον τοίχο. Ακούει μήπως κανείς;