ΠΑΝΤΟΤΕ είναι αστείο όταν η «στρίγκλα» προσπαθεί να γίνει «αρνάκι» ενόψει εκλογών, και ομολογουμένως κάθε φορά το απολαμβάνουμε!

Διανύουμε τη θαυμάσια περίοδο όπου παίζει μουσική για μας η «εκσυγχρονιστική Καμεράτα», και συγκεκριμένα το έργο «Η Συμφωνία των Υποσχέσεων».

Πρώτο βιολί ο Σκανδαλίδης, που ξαφνικά άρχισε να μιλάει για άμεση καταβολή αποζημιώσεων για τις πλημμύρες, όταν ακόμα χρωστάει η πολιτεία χρήματα στους περσινούς και στους προπέρσινους πληγέντες, όταν χρωστάει ακόμα και στους σεισμόπληκτους του 1999.

Στα λοιπά έγχορδα ο Χριστοδουλάκης, ο οποίος απεργάζεται με τα επιτελεία του «φοροελαφρύνσεις» που όλο συζητούνται και ουδέποτε εμφανίζονται, όταν έχει «καθαρίσει» φορολογικά χιλιάδες επαγγελματίες με τις «εκκρεμείς υποθέσεις» κι ετοιμάζεται να «ελέγξει» καταστροφικά άλλους τόσους.

Στα πνευστά (ή αμερικανό-πνευστα) ο Χρυσοχοΐδης με τις «επιτυχίες» του και τις συλλήψεις του να δίνει τον τόνο.

Τέλος, ο «μαέστρος» και «πανηγυράς» πρωθυπουργός. Προφανώς πάλι ανακατεύει με τα επιτελεία του τα κοινοτικά προγράμματα προκειμένου να παρουσιάσει τα παλιά ως καινούρια, να ξηλώσει από εδώ για να μπαλώσει αλλού και στην ομιλία του στη ΔΕΘ να παρουσιάσει κοινωνικό έργο.

Ομως, μια κυβέρνηση που όντως παράγει κοινωνικό έργο, που όντως ακούει τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, δε χρειάζεται έναν στρατό από ΜΑΤ και έναν τεράστιο αστυνομικό μηχανισμό όπως αυτόν που στήνεται στη Θεσσαλονίκη, δε νομίζετε;

(Στην προαναφερθείσα ορχήστρα, τα ΜΑΤ θα έχουν, ως είθισται, τα ...κρουστά)

Και μη μας παραμυθιάσουν πάλι με σενάρια περί αυξημένων μέτρων ασφάλειας στη ΔΕΘ λόγω των εξελίξεων που αφορούν στη «17 Νοέμβρη». Είναι ξεκάθαρο από ποιους νιώθουν να απειλούνται, κι αυτοί δεν είναι ο όποιος Κουφοντίνας και η παρέα του.

Είναι προφανώς ο απλός πολίτης τον οποίο από τη μια θέλουν να φοβίσουν κι από την άλλη να καλοπιάσουν μια και χρειάζονται το επόμενο διάστημα την ψήφο του. Μόνο που δε θα τους κάνει τη χάρη να χορέψει στους ρυθμούς τους.