Μια ακόμα κατάπτυστη συλλογική σύμβαση υπέγραψαν οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού στα ΕΛΤΑ, με μπούσουλα πάντα την άθλια Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με το ΣΕΒ. Η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ στην Ομοσπονδία του κλάδου (ΠΟΣΤ) υπέγραψαν διετή σύμβαση που ανάμεσα σε άλλα προβλέπει:
Δίνει «αυξήσεις» για το 2008 3,3% από 1/2 και 3,39% από 1/9/2008. Για το 2009 δίνεται αύξηση 5,38% από 1/5.
Θέτει ξεκάθαρα ως στόχο την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των ΕΛΤΑ, σε βάρος των εργαζομένων: «... είναι αναγκαία η συνεχής βελτίωση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας του ΕΛΤΑ».
Προάγει την ψευδαίσθηση της ταξικής συνεργασίας: «Η συνεχής βελτίωση της ανταγωνιστικότητας του ΕΛΤΑ αποτελεί κρίσιμη προτεραιότητα και κοινή επιδίωξη εργαζομένων και διοίκησης».
Στην ίδια κατεύθυνση είναι και η συμφωνία για τη χορήγηση ειδικής άδειας με αποδοχές για όσους φοιτούν στη λεγόμενη Ακαδημία της Εργασίας της ΓΣΕΕ «ώστε η συμμετοχή τους στον κοινωνικό διάλογο και τις τριμερείς διαβουλεύσεις να είναι περισσότερο αποτελεσματική».
Συνδέει το μισθό με την παραγωγικότητα, δηλαδή οδηγεί στην παραπέρα εντατικοποίηση της εργασίας: «Συμφωνείται η χορήγηση ειδικής αμοιβής που θα συνδέεται με τα λειτουργικά αποτελέσματα».
Ολα τα παραπάνω μαργαριτάρια δεν έπεσαν από τον ουρανό. Είναι πιστά αντίγραφα του γράμματος και του νόμου της σύμβασης που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, τα βασικά σημεία της οποίας περνούν «σχοινί κορδόνι» σε κάθε κλαδική επιχειρησιακή σύμβαση που υπογράφει ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός. Αυτή είναι η μεγάλη προσφορά τους στην κερδοφορία του κεφαλαίου. Γι' αυτή τους ακριβώς την τακτική, οι συνέπειες της οποίας είναι καταφανέστατες, πρέπει να τους τιμωρήσουν οι εργαζόμενοι.
Θεωρίες του «κουτόχορτου»...
«Αγωνιούν οι πολιτικοί αρχηγοί για τη διαφθορά», διαπιστώνει στο χτεσινό πρωτοσέλιδο τίτλο της η συντηρητική «Καθημερινή», σε μια εμφανή προσπάθεια να βγάλει «έξω» από την υπόθεση της «Ζήμενς» τον πρωθυπουργό και τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Πρόκειται για «επανέκδοση» της γνωστής θεωρίας ότι η διαφθορά είναι υπόθεση ορισμένων «άπληστων πολιτικών» και στελεχών από τα δύο κόμματα, ενώ την ίδια στιγμή οι αρχηγοί των κομμάτων αυτών δε γνωρίζουν τίποτα. Δε γνωρίζουν δηλαδή τίποτα για τις, «θεσμικού» χαρακτήρα πλέον, μίζες που δίνονται για κάθε σχεδόν προμήθεια και έργο του δημοσίου από τις πολυεθνικές... Επίσης δεν μπορούν καν να υποπτευθούν ότι η πολιτική που από κοινού υποστηρίζουν, του γενικού ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και ιδιωτικοποίησης των πάντων, δημιουργεί ιδανικές συνθήκες για την «απόλυτη συναλλαγή» μεταξύ πολιτικής εξουσίας και μονοπωλίων, με δεδομένη τη σύμφυση που πάντα υπάρχει μεταξύ τους στον καπιταλισμό. Σύμφωνα με την παραπάνω «εκδοχή», θα πρέπει να πιστέψουμε ότι ο αρχηγός ενός από τα κόμματα εξουσίας δε μαθαίνει ποτέ για τα χρήματα που μπαίνουν στα ταμεία του κόμματός του από τις πολυεθνικές... Προφανώς, εκτός από τις μίζες, δε γνωρίζουν ότι ο λαός δεν τρώει κουτόχορτο.
Ελάχιστοι οι γιατροί κι αυτοί απλήρωτοι!
Σε τραγική κατάσταση βρίσκεται η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στο νησί της Μήλου με τεράστιες ελλείψεις σε ιατρικό και παραϊατρικό προσωπικό στο Κέντρο Υγείας και κυριολεκτικά ανύπαρκτες υπηρεσίες στο ΙΚΑ. Παρά το γεγονός ότι δεν πρόκειται απλά για ένα τουριστικό νησί, αφού στα ορυχεία που λειτουργούν στο νησί εργάζονται τουλάχιστον 500 εργαζόμενοι, οι υπηρεσίες Υγείας καλύπτονται με τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των γιατρών, οι οποίοι μάλιστα εργάζονται με απλήρωτες τις εφημερίες από το Γενάρη. Σαν αποτέλεσμα, οι γιατροί έχουν προχωρήσει εδώ και δύο μήνες σε επίσχεση εργασίας, εξυπηρετώντας μόνο τα έκτακτα περιστατικά. Στο πλευρό τους βρίσκονται κάτοικοι και φορείς του νησιού.
Ειδικότερα, στο Κέντρο Υγείας υπάρχουν μόνο τέσσερις ειδικευόμενοι και πέντε αγροτικοί γιατροί, το ακτινολογικό και μικροβιολογικό λειτουργούν οριακά, ενώ οι μεταφορές γίνονται από έναν και μοναδικό οδηγό όταν έχει βάρδια. Τα επείγοντα περιστατικά, τα οποία δεν είναι και λίγα, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν όταν πρόκειται για δυο ασθένειες ταυτόχρονα! Το πρόβλημα επεκτείνεται και στις διακομιδές ασθενών, καθώς το ΕΚΑΒ τις περισσότερες φορές δηλώνει αδυναμία, οι γραμμές των πλοίων είναι αραιές, ενώ οι θέσεις των αεροπλάνων είναι μονίμως κατειλημμένες από τουρίστες. Αποτέλεσμα, το Κέντρο Υγείας να υποχρεώνεται πολλές φορές να παρέχει νοσηλεία και δευτεροβάθμια φροντίδα, χωρίς να έχει την ανάλογη υποδομή! Τέλος, οι υπηρεσίες του ΙΚΑ είναι ανύπαρκτες, αφού εδώ και χρόνια διαθέτει έναν και μόνο γιατρό!
Αλλη μια κραυγαλέα απόδειξη για το πόσο επίκαιρη και αναγκαία είναι η διεκδίκηση των αιτημάτων που προτείνει το ΚΚΕ στο πλαίσιο του αγώνα για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία και Πρόνοια, κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης σ' αυτό τον τομέα. Διεκδίκηση που σε περιπτώσεις όπως αυτή της Μήλου παίρνει ακόμα και το χαρακτήρα ζωής ή θανάτου για τους εργαζόμενους, τους κατοίκους και τους επισκέπτες του νησιού.
Υποκριτές σοσια-ληστές
Οσο μπορεί ο λύκος να φυλάξει πρόβατα, άλλο τόσο μπορούν τα διάφορα κόμματα και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, της παγκόσμιας σοσιαλδημοκρατίας, να εμφανίζονται ως «αγωνιστές της ειρήνης και της ευημερίας». Αυτές τις μέρες καταφθάνουν στη χώρα μας εκπρόσωποι κομμάτων που ανήκουν στη λεγόμενη «Σοσιαλιστική Διεθνή» για να πάρουν μέρος στο Συνέδριο που γίνεται σε πολυτελές θέρετρο στο Λαγονήσι 30/6 - 2/7. Οι «ευαίσθητοι αυτοί ηγέτες» θα ασχοληθούν λέει με τα προβλήματα που μαστίζουν τον κόσμο. Το σύνθημα δε αυτής της συνάντησης των «σοσια-ληστών» είναι «Παγκόσμια Αλληλεγγύη: Εχοντας το κουράγιο να κάνουμε τη διαφορά». Ενώ τα θέματα της ατζέντας είναι η κλιματική αλλαγή, η ειρήνη και η επίλυση των συγκρούσεων, η παγκόσμια οικονομία και η μετανάστευση.
Το δούλεμα «πάει σύννεφο»! Γιατί τι άλλο είναι αυτό, όταν οι ηγέτες της παγκόσμιας σοσιαλδημοκρατίας, δηλαδή το ένα αστικό ρεύμα των εκφραστών της πλουτοκρατίας στην Ευρώπη και άλλες περιοχές του πλανήτη, που συνέβαλαν τα μέγιστα για την πραγματοποίηση μιας σειράς ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων (για να μιλήσουμε μόνο για μετά τις ανατροπές του 1990-'91), να «καμώνονται» σήμερα τους... φιλειρηνιστές. Οταν και ως κυβερνήσεις συμμετέχουν στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ΝΑΤΟ και ΕΕ, δεν μπορεί να εμφανίζονται ως υπερασπιστές της ειρήνης. Για να πάρουμε μόνο το παράδειγμα του «δικού μας» ΠΑΣΟΚ: Ως κυβέρνηση έδωσε «γην και ύδωρ» για να πραγματοποιηθεί η ιμπεριαλιστική επέμβαση για το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Ο νυν πρόεδρος της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς» και του ΠΑΣΟΚ, Γιώργος Παπανδρέου, ήταν υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, όταν οι ορδές των «Ράμπο» πέρναγαν για τη Γιουγκοσλαβία, όταν τα λιμάνια και τα αεροδρόμια μπήκαν στην υπηρεσία των πολέμων όχι μόνο στα Βαλκάνια, αλλά και στο Αφγανιστάν και το Ιράκ. Τα κόμματα και οι κυβερνήσεις της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς», που θέλουν να εμφανίζονται ως «αθώες περιστερές», έστειλαν και στέλνουν στρατεύματα κατοχής σε όλες αυτές τις επεμβάσεις. Τώρα τις εμφανίζουν ως «διενέξεις» και «κρίσεις», λες και ήρθαν ουρανοκατέβατες. Στήριξαν και στηρίζουν τη λεγόμενη «εκστρατεία κατά της διεθνούς τρομοκρατίας», ασκώντας κρατική τρομοκρατία κατά των λαών στις χώρες τους και ανά τον κόσμο. Για την πολιτική που ασκούν όλοι αυτοί οι «σοσια-ληστές» για να «περιποιηθούν» τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα, κοινωνικά και εργασιακά, των λαών (βλέπε Συνθήκη του Μάαστριχτ, Συνθήκη Λισαβόνας, αντεργατική πολιτική, ιδιωτικοποιήσεις των πάντων, αντιαγροτική πολιτική, διώξεις της πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης), είναι τουλάχιστον θράσος, να προσπαθούν να εμφανιστούν ως ευαίσθητοι για τα λαϊκά προβλήματα, που οι ίδιοι δημιούργησαν.
Η σοσιαλδημοκρατία και ρόλος της έχει αποδειχτεί πολλές φορές στο διάβα της Ιστορίας. Είναι το άλλο δεκανίκι που στηρίζει το εκμεταλλευτικό σύστημα, μαζί με τα νεοφιλελεύθερα κόμματα, και αξιοποιείται σε ρόλο χειραγώγησης των λαϊκών ανθρώπων. Οι σοσιαλδημοκράτες διαχειριστές και οι οπορτουνιστές είναι εχθροί των εργατών, και όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουν οι ίδιοι οι εργάτες, τόσο πιο γρήγορα το καμίνι της ταξικής πάλης θα τους οδηγήσει να διεκδικήσουν μια για πάντα όλο τον πλούτο που παράγουν. Ετσι θα βάλουν στην πάντα κάθε διαχειριστή της εκμετάλλευσης και θα ανοίξουν το δρόμο για την πραγματική Ιστορία. Οπου θα κάνουν κουμάντο η εργατική τάξη και τα σύμμαχα λαϊκά στρώματα χτίζοντας τη δική τους εξουσία, χωρίς καπιταλιστές και «σοσιαλιστές» υπηρέτες τους.
Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ
Πληθαίνουν επικίνδυνα οι τραμπουκισμοί
Παπαγεωργίου Βασίλης
Την καταδίκη των τρομοκρατικών - εγκληματικών μεθοδεύσεων πλοιοκτήτριας εταιρείας σε βάρος ναυτεργάτη στην Κέρκυρα καταγγέλλει η ΠΕΜΕΝ, απαιτώντας την άμεση παρέμβαση των υπηρεσιών του ΥΕΝ, την απόδοση ευθυνών καθώς και πλήρη ενημέρωση για το ζήτημα. Από την καταγγελία του ίδιου του ναυτεργάτη Γιώργου Ρίκα, ο οποίος είναι ναυτολογημένος στο Ε/Γ-Τ/Ρ «ΑΝΤΙΓΟΝΗ» που επικαλείται η ΠΕΜΕΝ, προκύπτει ότι ο τελευταίος είχε επανειλημμένα επισημάνει στον πλοιοκτήτη σωρεία μηχανικών προβλημάτων, χωρίς να γίνει καμία ενέργεια επίλυσής τους.
Μετά απ' αυτά, ο ναυτεργάτης απαίτησε την αντικατάστασή του και την εξόφληση των δεδουλευμένων του για τους μήνες Μάη - Ιούνη, με αποτέλεσμα ο πλοιοκτήτης να του επιτεθεί με φραστικές ύβρεις. Ο Γ. Ρίκας, σύμφωνα με την ίδια καταγγελία, «ενημέρωσε το Κεντρικό Λιμεναρχείο Κέρκυρας, ενώ οι γιοι του πλοιοκτήτη προχώρησαν σε δολοφονική απόπειρα με το αυτοκίνητό τους σε βάρος του. Το αποτέλεσμα είναι ο ναυτεργάτης να νοσηλεύεται στο Νοσοκομείο της Κέρκυρας».
Πέρα από την αγριότητά του, σημειώνουμε το περιστατικό και για έναν ακόμα λόγο. Το τελευταίο διάστημα έχουν αρχίσει να πυκνώνουν οι τραμπουκισμοί σε βάρος εργατών που διεκδικούν, Ελλήνων και μεταναστών, από τους εργοδότες και τα τσιράκια τους. Και επειδή όλα αυτά τα περιστατικά γίνονται με την ανοχή της κυβέρνησης και των μηχανισμών της, οι ευθύνες τη βαρύνουν εξίσου. Για όσους όμως νομίζουν ότι με τέτοιους τραμπουκισμούς θα καταστείλουν τις εντεινόμενες αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων, ένα πράγμα τους λέμε: Πλανώνται πλάνην οικτράν...
Γρηγοριάδης Κώστας
«Ακριβά» συμπεράσματα
Παπαγεωργίου Βασίλης
Αβίαστα και εύκολα έβγαζε συμπεράσματα για την πολιτική των κομμάτων στο ζήτημα της ακρίβειας όποιος έκανε τον κόπο να παρακολουθήσει τη χτεσινή συζήτηση των πολιτικών αρχηγών. Από τις ομιλίες των Κ. Καραμανλή και Γ. Παπανδρέου προέκυπτε σαφώς μια τάση μοιρολατρικής αποδοχής του προβλήματος, καθώς όπως είπε ο πρώτος είναι «ένα παγκόσμιο φαινόμενο» που δεν μπορεί ούτε η ΕΕ να το αντιμετωπίσει, ενώ ο δεύτερος απλά δημαγώγησε πάνω στο πρόβλημα, επαναφέροντας το γνωστό ρητορικό ερώτημα για το «ποιος κυβερνά τη χώρα;»... Και οι δύο πάντως έβαλαν πάνω απ' όλα την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα, δηλαδή την ενίσχυση της κερδοφορίας των πολυεθνικών... Από κει και πέρα τα «μέτρα» τους ήταν, όπως εύστοχα επισήμανε η Αλέκα Παπαρήγα, «μέτρα απάτης και αυταπάτης». Στον αντίποδα οι επεξεργασμένες, ρεαλιστικές και φιλολαϊκές προτάσεις πάλης που παρουσίασε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ: «Προτείνουμε για το βασικό μισθό 1.400 ευρώ και 1.120 ευρώ για την κατώτατη σύνταξη, κατάργηση των διοδίων, των τροφείων στους παιδικούς σταθμούς των δήμων, των εισιτηρίων στα εξωτερικά ιατρεία και στα απογευματινά ιατρεία των δημόσιων νοσοκομείων. Προτείνουμε άμεση μείωση των τιμολογίων ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΥΔΑΠ, έλεγχο της ποιότητας των τροφίμων από την παραγωγή και προς τις εμπορικές αλυσίδες που συγκεντρώνουν το βασικό όγκο, κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, στα καύσιμα θέρμανσης και κίνησης για τα αγροτικά νοικοκυριά και τη λαϊκή κατανάλωση, επιδότηση ενοικίου για τους άνεργους νέους και νέες, άτοκα στεγαστικά δάνεια για νέα ζευγάρια για απόκτηση κύριας κατοικίας, διακοπή των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών περιουσιακών στοιχείων εργαζομένων από χρέη στεγαστικών δανείων για κύρια κατοικία»...
«Θερίζουν» το βαμβάκι
Με δόλωμα το μεγαλύτερο στρεμματικό πριμ επιχειρείται από ΕΕ και κυβέρνηση να μειωθούν τα καλλιεργούμενα στρέμματα στο βαμβάκι και να καλλιεργούν λίγοι μεγαλοαγρότες, αφού για τους μικρούς παραγωγούς διαμορφώνονται συνθήκες να πεταχτούν εκτός παραγωγής.
Με βάση τα όσα ψηφίστηκαν στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας της ΕΕ, αν καλλιεργηθούν 2.500.000 στρέμματα, που είναι η κατώτατη εγγυημένη έκταση, τότε η συνδεδεμένη ενίσχυση γίνεται 80,56 ευρώ. Αν για παράδειγμα καλλιεργηθούν 2.700.000 στρέμματα, τότε η συνδεδεμένη στρεμματική ενίσχυση γίνεται 74,59 ευρώ, στα 3.000.000 στρέμματα 67,13 ευρώ, στα 3.400.000 στρέμματα 59,23 ευρώ και στα 3.700.000 στρέμματα, που είναι το τωρινό πλαφόν, γίνεται 54,43 ευρώ. Η βαμβακοκαλλιέργεια, λόγω της αποσύνδεσης του 65% της επιδότησης και των συνθηκών που έχουν διαμορφώσει η νέα ΚΑΠ και ο ΠΟΕ, όλο και συρρικνώνεται κάθε χρόνο φτάνοντας το 2007 στα 3.400.000, ενώ φέτος εκτιμάται ότι σπάρθηκαν λιγότερα από 3.000.000 στρέμματα, όταν πριν από μερικά χρόνια καλλιεργούνταν περισσότερα από 4.000.000 στρέμματα. Τώρα κυβέρνηση και οι πρασινογάλαζοι αγροτοσυνδικαλιστές των ΠΑΣΕΓΕΣ, ΓΕΣΑΣΕ και ΣΥΔΑΣΕ επιδιώκουν να μειωθεί η βαμβακοκαλλιέργεια και βγουν από τη μέση οι μικροί παραγωγοί. Κι όλοι αυτοί χωρίς να ντρέπονται λένε ότι προασπίζονται τα συμφέροντα των αγροτών... Αυτά να τα βλέπει η μικρομεσαία αγροτιά!
«Κολλημένοι» αντι-ΚΚΕ
Επιμένει η «ΑΥΓΗ» στην προσπάθεια συκοφάντησης και παραποίησης των θέσεων του ΚΚΕ σχετικά με την αντιμετώπιση του χρήστη. Η απάντηση στη λάσπη γνωστή, σταθερή και ξεκάθαρη: Η αυστηρότερη «ποινή» που πρέπει να επιβάλλεται στους χρήστες είναι η ...απεξάρτηση, η ζωή. Το επανέλαβε για πολλοστή φορά και η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα πριν λίγες μέρες κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της στους υπεύθυνους του ΚΕΘΕΑ. Ωστόσο, η «ΑΥΓΗ» διαβάζοντας το δημοσίευμα του «Ρ» «κατάλαβε» ότι δεν το πιστεύει γιατί ...κομπιάζει.
Οσο για τα «τρελά και ανύπαρκτα ποσοστά» που επικαλείται η «ΑΥΓΗ» (24/6/2008) σχετικά με δημοσίευμα του κυριακάτικου «Ρ» για την αποτελεσματικότητα των «στεγνών» προγραμμάτων, μπορεί να ανατρέξει στην έρευνα του ΚΕΘΕΑ (2001), όπου παρουσιάζεται η αποτελεσματικότητα μέχρι και 75% των «στεγνών» προγραμμάτων του ΚΕΘΕΑ σε 50 μονάδες. Η απεξάρτηση είναι πράξη επαναστατική. Αλλά αυτά είναι «ψιλά γράμματα» για τον ΣΥΝ, για τους υμνητές των ουσιών και κάθε «κολλημένο» αντι-ΚΚΕ συκοφάντη περασμένων εποχών.
Μηχανισμοί κατοχής
Οπως αποκάλυψε χτες ο «Ρ», οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ σπεύδουν πυρετωδώς να υλοποιήσουν και στελεχώσουν μηχανισμούς κατοχής χωρών, μετά την εκδήλωση ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Στο πλαίσιο εφαρμογής της λεγόμενης Κοινής Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας και Αμυνας (ΚΕΠΑΑ), ήδη το ελληνικό υπουργείο Δικαιοσύνης καλεί δικαστές, εισαγγελείς, δικηγόρους, διοικητικούς υπαλλήλους να εκπαιδευτούν, ώστε να συμμετάσχουν σε τέτοιες αποστολές. Χρειάζονται τις προαναφερόμενες ειδικότητες καθότι μετά την όποια στρατιωτική επέμβαση - που θα επιβάλλει το ιμπεριαλιστικό «δίκαιο» της ΕΕ σε όποιο κράτος έβαλαν στο «μάτι» - και πέραν της βρωμοδουλειάς που έτσι κι αλλιώς θα κάνει ο στρατός κατοχής, πρέπει γενικά να οργανώσουν το νέο προτεκτοράτο. Να κατευθύνουν λειτουργίες του, όπως τη δημόσια διοίκηση, τα δικαστήρια, την αστυνομία. Σχετική πείρα υπάρχει. Στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη η ΕΕ έστειλε αστυνομική δύναμη, στην ΠΓΔΜ ελαφρά οπλισμένους στρατιώτες. Αντίστοιχες επιχειρήσεις εκτυλίσσονται σε ΛΔ Κονγκό, Παλαιστινιακά εδάφη, Γεωργία, Σουδάν, Ινδονησία, Κοσσυφοπέδιο.
Αλλωστε, χρόνια τώρα, ετοιμάζουν την πλήρη «δραστηριοποίηση» του ευρωστρατού. Χρόνια ετοιμάζουν τους εθνικούς στρατούς να αναλάβουν καθαρά επιθετικό ρόλο για τη διαχείριση, τάχα, «κρίσεων». Ο όρος περιγράφεται σε πλήθος ευρωενωσιακών αποφάσεων και καλύπτει ευρύτατη γκάμα καταστάσεων χαρακτηρίζοντάς τες «τρομοκρατικές», «αντιδημοκρατικές», «αντίθετες στα ανθρώπινα δικαιώματα», κλπ., χωρίς φυσικά να αποσαφηνίζεται το περιεχόμενό τους. Σ' όλα τα παραπάνω χωρούν ιμπεριαλιστικές ερμηνείες κατά το δοκούν, με αποτέλεσμα «κρίση» να ορίζεται ό,τι αντιτίθεται στα συμφέροντα του ευρωενωσιακού μεγάλου κεφαλαίου και των συμμάχων του.
Διόλου τυχαία με τη λεγόμενη Ευρωσυνθήκη - που υπερψήφισαν στη Βουλή ΝΔ και ΠΑΣΟΚ - θεσμοθετείται το «δικαίωμα» της ΕΕ να επεμβαίνει με πολιτικά και στρατιωτικά μέσα («δυνάμεις ταχείας αντίδρασης - battlegroups») στο έδαφος κάθε τρίτης χώρας, στο όνομα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας», αλλά και με τα προσχήματα της «πρόληψης των συγκρούσεων και διατήρησης της ειρήνης», αποστολής μάχιμων δυνάμεων για τη «διαχείριση των κρίσεων και αποκατάσταση της ειρήνης», με ομάδες αφοπλισμού, «παροχής στρατιωτικών συμβουλών», «σταθεροποίησης», «ανθρωπιστικών αποστολών» και «αποστολών διάσωσης» ή ακόμη και για «την προστασία του περιβάλλοντος». Σ' αυτά συμφωνεί και ο ΣΥΝ, ο ευρωβουλευτής του οποίου έχει κάνει πλήθος εισηγήσεων σε ανάλογες επιτροπές. Πρόσφατη δε «Εκθεση» του ύπατου εκπροσώπου της ΕΕ Χαβιέ Σολάνα και της Κομισιόν παρουσιάζει την περιβαλλοντική καταστροφή - που οι ίδιοι με τις πολιτικές τους προκαλούν - ως «απειλή κατά της ασφάλειας». Ουσιαστικά στην Εκθεση, πέρα από προσχήματα, αποκαλύπτεται ότι αντίπαλός τους δεν είναι η περιβαλλοντική υποβάθμιση, αλλά η «πολιτική ριζοσπαστικοποίηση», οι «κοινωνικές αναταραχές», οι «κοινωνικοοικονομικές πιέσεις», οι «απειλές κατά των οικονομικών περιουσιακών στοιχείων». Δηλαδή, το ταξικό κίνημα και οι πολιτικοί αγώνες.
Με αυτά και με άλλα οικοδομούν έναν πλήρη πολιτικοστρατιωτικό μηχανισμό που θα αναλαμβάνει και θα υλοποιεί τόσο στα κράτη - μέλη της ΕΕ, όσο και σε τρίτες χώρες επεμβατικές αποστολές, με στόχο την ενίσχυση της εξουσίας του κεφαλαίου. Αποδεικνύεται έτσι πόσο σαθρά είναι τα επιχειρήματα των πολιτικών απολογητών της ΕΕ ότι μπορεί να αποτελέσει, δήθεν, αντίβαρο στη βάρβαρη ιμπεριαλιστική πολιτική των ΗΠΑ. Ενα και το αυτό είναι, εφόσον για τα συμφέροντα της ολιγαρχίας μάχονται και πασχίζουν. Η πάλη ενάντια στην καπιταλιστική ΕΕ μπορεί να δυναμώσει. Και περνά μέσα από τον αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής και της εξουσίας σε κάθε κράτος - μέλος της.
Feeds
