Σάββατο 6 Σεπτέμβρη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κερασάκι στην τούρτα της απελευθέρωσης

Νέα βλάβη σημειώθηκε χτες σε πλοίο, υποβάλλοντας σε ταλαιπωρία τους 295 επιβάτες του. Αυτή τη φορά ήταν το «Εξπρές Σκιάθος» που ταλαιπώρησε και λαχτάρισε τους 295 επιβάτες του, καθώς παρουσίασε βλάβη στην αριστερή κύρια μηχανή, ενώ έπλεε από Βόλο για Σκιάθο, Σκόπελο Αλόννησο και έφθασε στη Σκιάθο με τη δεύτερη μηχανή. Ηταν ένα από τα πολλά καράβια που και φέτος έμειναν μεσοπέλαγα, βάζοντας σε άμεσο κίνδυνο την ασφάλεια και τη ζωή επιβατών και ναυτεργατών.

Την ίδια ώρα όμως που το καμπανάκι χτυπάει ολοένα και πιο δυνατά, για τις συνέπειες από την παλαιότητα των πλοίων, την εξάντληση των πληρωμάτων και την πολιτική της απελευθέρωσης, το αυτί κυβέρνησης και εφοπλιστών όχι μόνο δεν ιδρώνει, αλλά αντίθετα με κάθε τρόπο και ευκαιρία οξύνουν την επίθεσή τους στα δικαιώματα των εργατών της θάλασσας και των εκατομμυρίων εργαζομένων που κάθε χρόνο μετακινούνται με τα σαπάκια τους. Αδιάψευστος μάρτυρας για το ποιος και κερδίζει και ποιος χάνει από αυτή την πολιτική, είναι και δυο από τα πιο πρόσφατα γεγονότα που κατέγραψε η επικαιρότητα. Από τη μια, τα 226 εκατομμύρια ευρώ των επιδοτήσεων που εισέπραξαν από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ οι εφοπλιστές, όπως αποκάλυψε ο «Ρ» και, από την άλλη, ο θάνατος του ναυτεργάτη στο Γύθειο πριν από μερικές μέρες. Οι βλάβες και η ταλαιπωρία των επιβατών έρχεται απλά σαν κερασάκι στην τούρτα που λέγεται απελευθέρωση στο όνομα των εφοπλιστικών κερδών...

Κόντρα στην ηττοπάθεια

Τρία φέρετρα μόνο τις τρεις τελευταίες μέρες, ενενήντα νεκρούς μέσα σε οκτώ μήνες, δεκάδες χιλιάδες ακόμα εργαζόμενους που σακατεύονται σε «ατυχήματα», χάνουν την υγεία τους από επαγγελματικές ασθένειες. Αυτά μετρά η εργατική τάξη απ' τις αρχές του 2008, την ώρα που οι βιομήχανοι κι οι υπηρέτες τους επιδίδονται σ' ένα ρεσιτάλ πρόκλησης και υποκρισίας, πετώντας απ' τη λίστα των ΒΑΕ εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες, ισχυριζόμενοι ότι οι συνθήκες εργασίας βελτιώνονται... Το κεφάλαιο οξύνει την αντεργατική επίθεση και μαζί την προσπάθεια να πείσει ότι τα σχέδιά του είναι μονόδρομος. Οτι τελικά, οι εργάτες είναι ανήμποροι. Ομως η δράση του ΠΑΜΕ αναδεικνύει ακριβώς το αντίθετο.

Στις 24 Αυγούστου, μέσα στο Δημαρχείο του Αγίου Δημητρίου τραυματίστηκε θανάσιμα ένας 33χρονος μετανάστης. Η παρέμβαση του ΠΑΜΕ ήταν άμεση. Από την πρώτη στιγμή βρέθηκε στο σημείο του «ατυχήματος». Ενημέρωσε τους συμπατριώτες του νεκρού εργάτη. Συνδικαλιστής των ταξικών δυνάμεων συμμετείχε στην αυτοψία που έκανε το ΚΕΠΕΚ - παρά τις προσπάθειες εκπροσώπων της δημοτικής αρχής (ΝΔ) για το αντίθετο.

Τη βδομάδα που ακολούθησε οι ταξικές δυνάμεις σήκωσαν στο πόδι όλη την περιοχή. Με παράσταση διαμαρτυρίας στο δήμαρχο (26/8), συμβολική κατάληψη του δημαρχείου (27/8), παρέμβαση στο Δημοτικό Συμβούλιο (29/8). Προχτές, το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε να συνεισφέρει οικονομικά στην οικογένεια του Πακιστανού εργάτη. Δεν ήταν όμως αυτό το μόνο αποτέλεσμα.

Η επίμονη και στοχοπροσηλωμένη δράση του ΠΑΜΕ έδωσε απάντηση σε όσους σπεύδουν να σβήσουν τα ίχνη που οδηγούν στη «ρίζα του κακού». Ενημέρωσε τους εργαζόμενους, έστρεψε τον προβληματισμό τους στην ουσία, στη διέξοδο. Αποκάλυψε την αναγκαιότητα να βγάλουν συμπεράσματα: Να συνειδητοποιήσουν ότι όσο κυριαρχεί η πολιτική που υπηρετεί την «ανταγωνιστικότητα», η ζωή η δική τους και των παιδιών τους δε θα είναι ποτέ ασφαλής. Γι' αυτό κι αυτή η πολιτική πρέπει να ανατραπεί. Γι' αυτό απαιτείται οργάνωση, πάλη, σύγκρουση.

Ακόμα μια φορά, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ διατράνωσαν μέσα από την πράξη ότι χρειάζεται σύγκρουση και με τη μοιρολατρία, την ηττοπάθεια. Δούλεψαν κόντρα στη λογική που θα υπαγόρευε «λυπόμαστε όλοι για το νεκρό, αλλά ό,τι έγινε έγινε, τώρα δεν μπορεί να γίνει τίποτα», μια λογική που σιγοντάρει την ανοχή, το συμβιβασμό, την ταξική συνεργασία, τη στήριξη τελικά όσων πλουτίζουν, ενώ οι εργάτες σακατεύονται και σκοτώνονται εκεί που πάνε για μεροκάματο. Αναδεικνύοντας, όχι αόριστα αλλά με επιχειρήματα γιατί τα εργατικά «ατυχήματα» δεν είναι «τυχαία» γεγονότα που οφείλονται στην «κακιά την ώρα».

Τέτοιος είναι ο προσανατολισμός που κάθε εργάτης και εργάτρια πρέπει να δώσει στους καθημερινούς αγώνες. Ερμηνεύοντας τη ζωή του και σχεδιάζοντας τις διεκδικήσεις του με βάση όσα μπορεί και πρέπει να απολαμβάνει απ' τον πλούτο που ο ίδιος παράγει σήμερα, με αφετηρία την υπεράσπιση των δικών του συμφερόντων. Σ' αυτή την κατεύθυνση η εργατική τάξη καλείται να εμπιστευτεί τη δύναμη που έχει. Σήμερα, να διαδηλώσει μαζικά και αποφασιστικά στη Θεσσαλονίκη, με τις σημαίες του ΠΑΜΕ, στις 7 μ.μ., στην πλατεία ΧΑΝΘ. Συνεχίζοντας να δίνει κάθε μικρή και μεγάλη μάχη, δυναμώνοντας την πάλη της μέχρι να αποκτήσει όλα όσα της ανήκουν.


Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ

Περί «ηθικής» και «νομιμότητας»

Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους οι πολιτικοί εκπρόσωποι του συστήματος περί «φορολογικής δικαιοσύνης» και περί «ισότητας ευκαιριών» μεταξύ των πολιτών. Το ίδιο κάνει και ο υπουργός της κυβέρνησης της ΝΔ Γ. Βουλγαράκης, ο οποίος όπως έγινε γνωστό, προκειμένου να τύχει των σχετικών φορολογικών προνομίων μετέφερε μέρος της ακίνητης περιουσίας του σε υπεράκτια εταιρεία («οφ σορ»). Προφανώς αν ίσχυαν οι διακηρύξεις αυτές θα έπρεπε και ο εργαζόμενους που αμείβεται με δελτίο παροχής υπηρεσιών και καλείται για ετήσιες αποδοχές ύψους 10.000 ευρώ να πληρώσει φόρο 1.000 να μπορεί να κάνει κάτι ανάλογο ώστε να φοροδιαφύγει. Αυτό δεν τολμάνε να το πούνε γιατί το ξέρουν ότι θα γελοιοποιηθούν. Ετσι βγαίνει το ΠΑΣΟΚ και μιλάει για «ηθικό ζήτημα». Ο δε Γ. Βουλγαράκης, από την πλευρά του, ισχυρίζεται ότι όλα έγιναν «νόμιμα» και οι εταιρείες που διαχειρίζονται τα ακίνητά του φορολογούνται «κανονικά». Ομως το θέμα είναι κατ' εξοχήν πολιτικό, αφού φέρνει στην επιφάνεια τον ταξικό χαρακτήρα της πολιτικής που ασκείται, πράγμα που δεν τολμάνε να το αγγίξουν οι υπηρέτες του συστήματος. Τόσο η «ηθική» του ΠΑΣΟΚ όσο και η «νομιμότητα» του υπουργού είναι πραγματικά φούσκες. Η διελκυστίνδα μεταξύ των δύο μπορεί να προσφέρει θέαμα στο λαό αλλά συγκαλύπτει την αλήθεια. Και οι δύο εξαπατούν συνειδητά το λαό γιατί τον θέλουν στη γωνία και να αποδέχεται, σαν να πρόκειται για φυσικό φαινόμενο, την εξουσία της πλουτοκρατίας και την κυριαρχία των συμφερόντων της. Τόσο η «ηθική» τους όσο και η «νομιμότητά» τους, είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα τους. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να τους νομιμοποιούν, πρέπει να επιβάλουν τα δικά τους μέτρα.

Το «τέλος»... του «τριτοκομματισμού»!

«Τιμωρείται ο τριτοκομματισμός» αποφάνθηκε προχτές το πρωί σε ραδιοφωνικό σταθμό γνωστός δημοσκόπος κληθείς να σχολιάσει το «ξεφούσκωμα» του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες δημοσκοπήσεις και μάλλον δεν απέχει από την πραγματικότητα. Ακριβώς γιατί αυτός ήταν και ο στόχος της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ και γι' αυτό θριαμβολογούσε την περασμένη άνοιξη, όταν τα δημοσκοπικά ποσοστά του ήταν «στα ύψη». Στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επαίρονταν τότε ότι ήταν ήδη «τρίτος πόλος» στο πολιτικό σκηνικό, δηλαδή τρίτο κόμμα έτοιμο να μπει στο παιχνίδι εξουσίας και διαχείρισης της κυρίαρχης πολιτικής. Χρησιμοποίησε λοιπόν το υψηλό ποσοστό για να προκαλέσει «κυβερνητικές συνεργασίες» με το ΠΑΣΟΚ, αλλά με τους δικούς της όρους, δίχως όμως να τα καταφέρει. Τώρα η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ψάχνει να βρει τι έφταιξε που έπεσε θεαματικά στα γκάλοπ... Την καλύτερη εξήγηση πάντως την έδωσε χτες ο Δημ. Παπαδημούλης λέγοντας ότι «φυσιολογικό να υπάρξει μια διόρθωση μετά από μια δημοσκοπική έκρηξη τον Μάρτιο»(!), εξομοιώνοντας το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ με τις μετοχές που παίζονται στο Χρηματιστήριο. Κάτι ξέρει παραπάνω...

Θεσσαλονικιώτικα

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ της έχει η Θεσσαλονίκη αυτές τις μέρες. Τι «πολιτιστικό κέντρο» γίνεται, τι «επικοινωνιακός κόμβος», τι «πρότυπο ανάπτυξης νέων τεχνολογιών», τι «πρωτεύουσα των Βαλκανίων»...

Αν δεν ξέρει κανείς, θα πιστέψει ότι μιλάμε για την πόλη ...παγκόσμιο πρότυπο, που όλες οι υπόλοιπες σε αυτόν τον πλανήτη προσπαθούν να της μοιάσουν.

Οσο για τους κατοίκους της, εννοείται ότι είναι σχεδόν ζάπλουτοι, ζουν αποκλειστικά σε βίλες, δεν έχουν πρόβλημα μόλυνσης περιβάλλοντος και απολαμβάνουν υψηλότατες υπηρεσίας Υγείας, Παιδείας και, γενικώς, υποδομών.

Η λέξη ανεργία δεν το συζητάμε καν. Στη ...Θεσσαλονίκη δεν ξέρουν τι σημαίνει, ούτε έχουν δει εργοστάσιο και επιχείρηση να κλείνουν πηγαίνοντας στη γειτονική Βουλγαρία.

Αυτά, φυσικά, μέχρι να σβήσουν τα φώτα της ΔΕΘ. Μετά ...τέλος το παραμύθι του Σεπτέμβρη και η πραγματικότητα επανέρχεται. Δυστυχώς, χειρότερη από την προηγούμενη χρονιά.

ΤΑ ΒΡΗΚΑΝΕ ο Γιώργος Παπανδρέου και ο νυν πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. Προβόπουλος, που συναντήθηκαν χτες. Τουλάχιστον έτσι μας είπε η Λ. Κατσέλη...

Συμφωνήσανε, λέει, πως πρέπει να αυξηθεί η «παραγωγικότητα» και η «ανταγωνιστικότητα» της Ελληνικής Οικονομίας.

Το τι εννοούν οι εκάστοτε διοικητές της Τράπεζας της Ελλάδας με αυτούς τους όρους, μας έχει δώσει πολύ καλά να το καταλάβουμε ο προκάτοχος του Γ. Προβόπουλου, ο Ν. Γκαργκάνας.

Επίσης το τι εννοεί το ΠΑΣΟΚ με αυτούς τους όρους, μας το έχει διδάξει η 20ετία που ήταν στην κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Κ. Σημίτη.

Αρα ...λογικό ήταν που συμφώνησαν αυτοί οι δυο...

ΟΧΙ, κ. ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗ μας. Λίγο μας ενδιαφέρει αν «κάνετε μπίζνες» με δικές σας εταιρείες, όπως λέτε. Το πρόβλημα είναι ότι κάνετε «μπίζνες» με τα λιμάνια της χώρας.


Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Που δεν είναι δικές σας εταιρείες, ούτε του Καραμανλή, ούτε κανενός άλλου, πλην του ελληνικού λαού.

Κι αυτές οι «μπίζνες», οι τελευταίες, δεν είναι καθόλου καλές.

Θέμα στρατηγικής

Για μας, είναι ξεκάθαρος ο λόγος που οι ελληνικές κυβερνήσεις, της ΝΔ σήμερα και του ΠΑΣΟΚ χτες, έχουν στο επίκεντρο της πολιτικής τους τις σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις στο νευραλγικό χώρο των μεταφορών. Και ο λόγος αυτός δεν είναι άλλος, από την εφαρμογή της πολιτικής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, σ' ολόκληρη την ΕΕ, με σκοπό την εξασφάλιση των υπερκερδών για το μονοπωλιακό κεφάλαιο. Οι, κατά καιρούς, εγχώριοι κυβερνώντες, αποκρύπτοντας το στόχο της πολιτικής τους, προβάλλουν και ξαναπροβάλλουν τον ψευδέστατο ισχυρισμό ότι μοναδικό τους μέλημα είναι η ...απαλλαγή του ελληνικού λαού από το δυσβάσταχτο οικονομικό βάρος που προκαλεί η λειτουργία των ελλειμματικών επιχειρήσεων και οργανισμών («Ολυμπιακή», ΟΣΕ κλπ.).

Επιχειρήματα αυτού του είδους, βέβαια, δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα, αφού, εκτός από επιχειρήσεις και οργανισμούς που υποτίθεται προκαλούν κόστος στο Δημόσιο, οι κυβερνώντες ιδιωτικοποιούν και τα κερδοφόρα αεροδρόμια. Αυτά, τα οποία αποφέρουν στην - ακόμα δημόσια - Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας κάθε χρόνο περισσότερα από 500 εκατ. ευρώ, γιατί, άραγε, να χρειάζεται να ιδιωτικοποιηθούν;

Η ουσία είναι ότι, τόσο η ...χρεοκοπημένη «Ολυμπιακή», όσο και ο ...χρεοκοπημένος ΟΣΕ είναι «λίρες χρυσές» για τους ιδιώτες, οι οποίοι καραδοκούν να παραλάβουν τις εταιρείες «καθαρές» οικονομικά (τα τεράστια ελλείμματα πάλι ο ελληνικός λαός θα τα πληρώσει) και απαλλαγμένες από τα λεγόμενα «εργατικά βάρη». Και ξέρετε πόσο αποδοτικές μπορούν να γίνουν για τους ιδιώτες, εταιρείες με ελάχιστο «εργατικό κόστος» και με δραστηριότητα μόνο σε κερδοφόρους τομείς. Δηλαδή, με εργαζόμενους - σύγχρονους σκλάβους και με πτήσεις - δρομολόγια μόνο εκεί που υπάρχει μεγάλη επιβατική κίνηση.

Η τοκογλυφία είναι εδώ

Η χτεσινή ανακοίνωση μιας ξένης πολυεθνικής τράπεζας, που δραστηριοποιείται και στην Ελλάδα, βγάζει μάτι. Ο λόγος για την τράπεζα HSBC, ο οποία ανακοίνωσε την απόφασή της να αυξήσει τα επιτόκια των πιστωτικών καρτών, που έχει χορηγήσει στους πελάτες της.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τη σχετική ανακοίνωση, από 5 Σεπτέμβρη 2008, τα επιτόκια των πιστωτικών καρτών της HSBC κυμαίνονται από 14% μέχρι και 17%. Συγκεκριμένα, το επιτόκιο των καρτών της HSBC - χωρίς την ειδική εισφορά του 0,6% - ορίστηκαν σε 13,95% (Premier MasterCard), 15,95% (Visa Gold)! και 16,95% (Visa Classic)!

Με τέτοια επιτόκια - που είναι σχεδόν τετραπλάσια του επίσημου πληθωρισμού, καθώς τρέχει με ρυθμό γύρω στο 4,5% - ακόμη και η λέξη τοκογλυφία υποβαθμίζει το μέγεθος της κερδοσκοπικής ασυδοσίας των τραπεζιτών.

Και για να μην είμαστε άδικοι, παρόμοια επιτόκια χρεώνουν στις πιστωτικές κάρτες των πελατών τους και οι υπόλοιπες (κρατικές και ιδιωτικές, ελληνικές και ξένες) τράπεζες που λειτουργούν στην Ελλάδα. Και τα χρεώνουν, νόμιμα, με την κυβέρνηση να... σφυρίζει αδιάφορα.

Είπε κανείς τίποτε για τοκογλυφία;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Τα μονοπώλια δεν ελέγχονται

Το τελευταίο εξάμηνο η κυβέρνηση φανερά θορυβημένη από την αγανάχτηση που προκαλεί στα λαϊκά στρώματα η ακρίβεια και οι ανατιμήσεις, προχωρά σε μια σειρά μέτρα εντυπωσιασμού. Οχι βέβαια για ν' αλλάξει στο παραμικρό το καθεστώς της «ελεύθερης αγοράς», την εκχώρηση, δηλαδή, πλήρους ασυδοσίας στα μονοπώλια να θησαυρίζουν μέσα και από τις συνεχείς ανατιμήσεις, αλλά να φτιασιδώσει αυτή την ίδια πολιτική, με στόχο να αποπροσανατολίσει και πάλι τους εργαζόμενους, από το κύριο.

Σ' αυτό το πλαίσιο έχει ανακοινωθεί το περιβόητο «πακέτο των 41 μέτρων», πολλά από τα οποία προβλήθηκαν ήδη με ιδιαίτερη σπουδή. Η πραγματικότητα, απέδειξε ότι όχι δε συνέβαλαν στη συγκράτηση των τιμών, αλλά οι ανατιμήσεις συνεχίζονται κανονικά, εντείνοντας τα αδιέξοδα των λαϊκών νοικοκυριών, που εξακολουθούν να έρχονται καθημερινά αντιμέτωπα με μια πολιτική που υποβαθμίζει συνεχώς το βιοτικό τους επίπεδο.

Το τελευταίο μέτρο, που ανακοινώθηκε προχτές, αφορά τις συναλλαγές που κάνουν οι πολυεθνικές με θυγατρικές τους εταιρείες στη χώρα. Οι πολυεθνικές, σύμφωνα με τον υπουργό Ανάπτυξης, θα «αιτιολογούν» με μια σειρά από προκαθορισμένες παραμέτρους, τους λόγους για τους οποίους πουλάνε στην Ελλάδα ακριβότερα τα προϊόντα τους, απ' ό,τι σε άλλες χώρες όπου επίσης δραστηριοποιούνται με θυγατρικές τους εταιρείες. Ορισμένοι, σπεύδοντας να βάλουν πλάτες στην κυβερνητική προσπάθεια αποπροσανατολισμού, βρήκαν την ευκαιρία να μιλήσουν ακόμα και για μέτρο... αντιμονοπωλιακού χαρακτήρα.

Είναι ολοφάνερο ότι ούτε τα προηγούμενα, ούτε αυτό το μέτρο, μπορεί να έχουν το παραμικρό ίχνος τέτοιου χαρακτήρα. Είναι παραπάνω από σίγουρο ότι κυβερνήσεις που το σύνολο της πολιτικής τους αποσκοπεί στην ενίσχυση των μονοπωλιακών κερδών, ακόμα και όταν κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες που δημιουργεί η έξαρση της ακρίβειας και η λαϊκή αγανάκτηση, αναγκάζονται να εξαγγείλουν κάποια μέτρα, στην καλύτερη περίπτωση πρόκειται για μέτρα διευθέτησης των διεπιχειρηματικών ανταγωνισμών και τίποτα περισσότερο. Είναι μέτρα που από τη φύση τους δε θίγουν, ούτε έχουν σκοπό να θίξουν, τα συμφέροντα εκείνων που φροντίζουν με κάθε τρόπο να εξυπηρετούν. Εάν, τώρα, η συγκεκριμένη διάταξη οδηγήσει στον εντοπισμό ορισμένων... φορολογικού χαρακτήρα παραβάσεων - π.χ. περιπτώσεις υπερτιμολογήσεων ή υποτιμολογήσεων - αυτό δεν έχει καμιά απολύτως σχέση είτε με τον έλεγχο των τιμών, είτε με την αντιμετώπιση της ακρίβειας. Ενδεικτικά ως προς αυτό είναι τόσο οι κατά καιρούς δηλώσεις των κυβερνώντων ότι δεν έχουν καμία πρόθεση να παρέμβουν στο καθεστώς της ελεύθερης διαμόρφωσης των τιμών, όσο και το γεγονός ότι το συγκεκριμένο μέτρο, της παρακολούθησης των συναλλαγών εντός των ομίλων, εφαρμόζεται ήδη σε άλλες χώρες του ΟΟΣΑ και της ΕΕ. Ποιος θα έπαιρνε μέτρα ελέγχου των τιμών και ρήξης με τα συμφέροντα των πολυεθνικών; Ο ΟΟΣΑ ή η ΕΕ, που, στο πλαίσιο της πολιτικής που εφαρμόζουν, οι πολυεθνικές δίνουν κατευθύνσεις και εντολές δε δέχονται!

Για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, αντιμετώπιση της ακρίβειας δε σημαίνει αποπροσανατολιστικές δηλώσεις και μέτρα δημιουργίας εντυπώσεων. Σημαίνει πρώτα και κύρια στήριξη του εισοδήματος των εργαζομένων, σε τέτοια επίπεδα που να μπορούν να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες διαβίωσης, με σταθερή και μόνιμη εργασία, με εξασφάλιση κατοικίας, με αξιοπρεπείς συντάξεις και ολοκληρωμένα συστήματα δημόσιας και δωρεάν κάλυψης των αναγκών Παιδείας και Υγείας. Σημαίνει αντίσταση, ρήξη και ανατροπή της πολιτικής που στηρίζει τις μονοπωλιακές ενώσεις και τα κέρδη τους.

Πενία «Αυγής» τέχνας ψευτιάς απεργάζεται

Παπαγεωργίου Βασίλης

Φαίνεται πως εκεί στην «Αυγή» με την έγνοια της προβοκάτσιας κατά του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ διαβιούν. Απάντησε χτες η εφημερίδα σε προχτεσινό σχόλιο του «Ρ» σχετικά με τη... ρηξικέλευθη πρόταση του Αλ. Τσίπρα να περάσει η «Ολυμπιακή Αεροπορία» στον έλεγχο της Βουλής, ως εξής: «Σε άλλη κατεύθυνση πρέπει να στρέψουν τα βέλη τους οι αρθρογράφοι του "Ρ". Στο ΠΑΜΕ πρέπει να στείλουν, λοιπόν, το υπόμνημα διαμαρτυρίας για δεξιά παρέκκλιση, οπορτουνισμό και στροφή προς τον αναθεωρητισμό... Δεν ξέρουν ότι πάγια θέση της Ενωτικής Συνδικαλιστικής Κίνησης Αερομεταφορών (ΠΑΜΕ) εδώ και 25 χρόνια είναι ο διορισμός διοικήσεων από τα 2/3 της Βουλής;». Δεν ξέρουν οι αρθρογράφοι της «Αυγής» ότι πάγια θέση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, άρα και στην «Ολυμπιακή», είναι ο ενιαίος κρατικός φορέας μεταφορών, στον οποία εξυπακούεται πως πρέπει να υπάγονται και οι αερομεταφορές, κοινωνικοποιημένος, υπό τον έλεγχο του λαού και όχι του αστικού Κοινοβουλίου; Τι σχέση έχει η μία θέση με την άλλη; Οση ο φάντης με το ρετσινόλαδο. Αλλά πενία (ιδεολογική, πολιτική κ.ά.) τέχνας (προβακατόρικες) απεργάζεται...

Γιαγιά ετών...

Ποιο μωρό δε θα ήθελε να έχει μια γιαγιά, που να μοιάζει στα χρόνια με... μαμά; Τόσο τυχερά δεν είναι όλα τα μωρά. Ομως, το εγγονάκι της σ. Κατερίνας Χονδρονάσιου και του σ. Κώστα Μαλτέζου - που τους χάρισε η κόρη τους Ευγενία - ανήκει στα τυχερά της υπόθεσης.

Τις χίλιες ευχές μας στους συντρόφους. Να τους ζήσει!!! Αντε και στα δισέγγονα!!!

Οσο για το τμήμα της Διόρθωσης του «Ρ», μέλος του οποίου είναι η συντρόφισσα Κατερίνα, ευχές να εμπλουτίσει την πείρα του και περί τα... παππουδογιαγιακίστικα!!!!



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ