Αντιμέτωποι με οξυμένα προβλήματα είναι οι φοιτητές στις Εστίες του Πανεπιστημίου Πατρών, οι οποίες επιπλέον δεν επαρκούν για την κάλυψη των αναγκών όσων σπουδάζουν μακριά από τα σπίτια τους. Ζητώντας συγκεκριμένα επείγοντα μέτρα αντιμετώπισης μιας σειράς ζητημάτων, το ΚΚΕ κατέθεσε Ερώτηση στη Βουλή προς τον υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού. Παραθέτοντας την κατάσταση, σημειώνει:

«Οι εύηχοι τίτλοι του τοπικού Τύπου στην Πάτρα, για "Σύγχρονες φοιτητικές εστίες στην Πάτρα επιτέλους", που ακολουθούν τις βαρύγδουπες δηλώσεις του πρύτανη του Πανεπιστημίου Πατρών, δυστυχώς δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Στο Πανεπιστήμιο Πατρών, το τρίτο μεγαλύτερο ανώτατο ίδρυμα της χώρας, φοιτούν περισσότεροι από 40.000 φοιτητές.

Το Πανεπιστήμιο διαθέτει στην πόλη της Πάτρας (που είναι και η έδρα του) δύο βασικά συγκροτήματα Εστιών: Ενα στην περιοχή Ρίο, που διαθέτει περίπου 700 κλίνες, και ένα στην περιοχή Κουκούλι, που διαθέτει περίπου 150 κλίνες. Συγχρόνως, στην Πάτρα κάθε χρόνο ενοικιάζονται περίπου 200 κλίνες σε ξενοδοχεία της πόλης, οι οποίες διατίθενται σε φοιτητές. Αντίστοιχα, στο Μεσολόγγι υπάρχει φοιτητική εστία που διαθέτει περίπου 40 κλίνες, ενώ στο Αγρίνιο δεν υπάρχει καμία Εστία και επιπλέον δεν υπάρχουν διαθέσιμες κλίνες από ξενοδοχεία».

«Οι "τυχεροί" που καταφέρνουν να βρουν ένα δωμάτιο στην Εστία της Πάτρας έχουν περάσει από σαράντα κύματα πολλαπλών κοφτών και είναι εν τέλει οι "φτωχότεροι των φτωχών". Από μόνο του αυτό το στοιχείο δείχνει περίτρανα ότι οι πανηγυρισμοί της Πρυτανείας, για την κάλυψη με δωμάτιο όλων των φοιτητών που έκαναν αίτηση, είναι τουλάχιστον προκλητικοί για το σύνολο των φοιτητών, αφού οι προϋποθέσεις - πέλεκυς δεν τους επιτρέπουν καν να μπουν στη διαδικασία υποβολής αίτησης.

Σε ό,τι αφορά τις κτιριακές εγκαταστάσεις και υποδομές των Εστιών, χωρίς ίχνος υπερβολής αγγίζουν τα όρια του επικίνδυνου. Η πλήρης εγκατάλειψη έχει οδηγήσει σε ακραίες καταστάσεις, όπως ήταν για παράδειγμα η κατάρρευση τμήματος της οροφής σε κοινόχρηστο μπάνιο πριν μερικά χρόνια. Ταυτόχρονα η μούχλα σε δωμάτια και τουαλέτες, η έλλειψη ζεστού νερού (πρόσφατη καταγγελία οικότροφου στα τέλη Αυγούστου 2023), η έλλειψη θέρμανσης τον χειμώνα κ.ά. δημιουργούν συνθήκες επικίνδυνες για την ίδια την υγεία των οικοτρόφων.

Η ανακαίνιση κάποιων δωματίων σε Πάτρα (περίπου 100 κλίνες) και Μεσολόγγι (περίπου 10, με πρόβλεψη για επιπλέον 28 κλίνες) αφενός είναι εν εξελίξει και υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα υπάρξει καθυστέρηση από τη χρηματοδότηση του υπουργείου και τον εργολάβο, αφετέρου δεν αφορά το σύνολο των κοινόχρηστων χώρων ακόμα και στα εν λόγω κτίρια (μπάνια, διάδρομοι κ.λπ.), με το θέαμα να παραμένει αποκρουστικό και την κατάσταση άκρως ανθυγιεινή.

Τα δύο κτίρια που κρίθηκαν ακατάλληλα λόγω του σεισμού του 2007 κατεδαφίστηκαν πριν λίγες μέρες, το κτίριο Γ στις Εστίες του Ρίου από τον ίδιο σεισμό του 2007 έχει κριθεί κατά το ήμισυ ακατάλληλο και δεν κατοικείται, ενώ το υπόλοιπο μισό λειτουργεί και στεγάζει φοιτητές. Γι' αυτό το κτίριο δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη.

Η ευθύνη της λειτουργίας και της συνολικής ανακαίνισης των Εστιών βαραίνει την Πρυτανεία του Πανεπιστημίου, ενώ η οικονομική διαχείριση (σίτιση, έργα φύλαξης, ελαφρά συντήρηση κτιρίων, καθαριότητα) έχει ανατεθεί στο Ιδρυμα Νεολαίας και Διά Βίου Μάθησης (ΙΝΕΔΙΒΙΜ), το οποίο δηλώνει ότι για 17 Ιδρύματα που έχει στην ευθύνη του διαθέτει όλους κι όλους 2 μηχανικούς. Η πάγια τακτική να πετάει ο ένας το μπαλάκι των ευθυνών στον άλλον δείχνει περίτρανα γιατί οι Εστίες - όπως εξάλλου και όλες οι δομές του Πανεπιστημίου - θα έπρεπε να είναι στην αποκλειστική ευθύνη του κράτους.

Σχετικά με την ανακοίνωση για εξασφάλιση από το υπουργείο 4,4 εκατ. ευρώ "για τον συνολικό εκσυγχρονισμό των Εστιών σε Ρίο και Κουκούλι", πέραν του ότι αποτελεί μια γενικόλογη δέσμευση που βρίσκεται πάντα υπό την αίρεση της λεγόμενης αντοχής της καπιταλιστικής οικονομίας, είναι ζήτημα αν αρκούν για την ανέγερση νέων Εστιών στη θέση των κατεδαφιζόμενων. Δηλαδή για το πολύ 200 κλίνες ακόμα, και θα δούμε πότε και αν.

Ομως η αντιμετώπιση του οξυμένου προβλήματος της στέγασης των φοιτητών στην Πάτρα, λόγω και της εκτίναξης των ενοικίων το τελευταίο διάστημα ειδικά, μετατρέπει τις σπουδές των παιδιών των εργατικών - λαϊκών οικογενειών σε απαγορευμένο είδος.

Την ίδια στιγμή οι πρυτανικές αρχές:

• Θεσπίζουν και νέο χαράτσι 200 ευρώ για τους νέους οικότροφους, που άμεσα θα γενικευτεί, ως εγγύηση ότι θα παραδώσουν τα δωμάτιά τους όπως τα βρήκαν.
• Απαιτούν από τους οικότροφους να αδειάζουν τα δωμάτιά τους στις γιορτές Χριστουγέννων και Πάσχα και μετά τις 30/6 κάθε χρόνο για όλο το καλοκαίρι (κάποιες εξεταστικές τελειώνουν αρχές Ιούλη), μαζεύοντας τα πράγματά τους, πετώντας τους δηλαδή κυριολεκτικά στον δρόμο. Προετοιμάζουν με αυτόν τον τρόπο την οικονομική αξιοποίηση των δωματίων των Εστιών, λειτουργώντας ως μάνατζερ καταλυμάτων airbnb!
• Μέσα στον Ιούλιο του 2023 προσπάθησαν να διώξουν τουλάχιστον 90 οικότροφους από τις Εστίες, αξιοποιώντας το φαιδρό επιχείρημα ότι δεν ανανέωσαν την αίτηση παραμονής τους, μια διαδικασία που παραλείπεται κάθε χρόνο.
• Εφαρμόζουν το δόγμα "νόμος και τάξη" για να πετάξουν εκτός Εστιών φοιτητές που δίνουν με άνισους όρους τη μάχη των σπουδών τους, αλλά από το κράτος και τις πρυτανικές αρχές αυτοί βαφτίζονται "αιώνιοι".
• Οι αιτήσεις για τη διαμονή των πρωτοετών φοιτητών στην Εστία ξεκίνησαν και χρειάζεται να παρθούν άμεσα μέτρα, με ευθύνη της κυβέρνησης και του υπουργείου, ώστε κανένας φοιτητής/-τρια να μην εγκαταλείψει τις σπουδές του λόγω του απαγορευτικού για τη λαϊκή οικογένεια κόστους διαβίωσης».

Επισημαίνοντας τα παραπάνω, οι βουλευτές του ΚΚΕ Νίκος Καραθανασόπουλος, Γιάννης Δελής, Σεμίνα Διγενή, Αφροδίτη Κτενά και Νίκος Παπαναστάσης ρωτούν τον υπουργό Παιδείας ποια μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση έτσι ώστε:

- Να καταργηθεί το άδικο χαράτσι - εγγύηση των 200 ευρώ που επιβάλλεται στους νέους οικότροφους.

- Να εξασφαλιστεί διαμονή στη φοιτητική εστία για όσους κάνουν αίτηση, με διεύρυνση των προϋποθέσεων, ώστε να καλύπτονται πλήρως οι ανάγκες. Για την κάλυψη των άμεσων αναγκών να αξιοποιηθούν χώροι του Πανεπιστημίου, κλίνες σε ξενοδοχεία κ.λπ., για να στεγαστεί το σύνολο των φοιτητών που σπουδάζουν μακριά από τον τόπο κατοικίας τους.

- Να γίνει έλεγχος καταλληλότητας των κτιρίων των Εστιών και να προχωρήσουν άμεσα οι αναγκαίες επισκευές, από σχετικούς επιστήμονες - μηχανικούς, ώστε τα κτίρια να είναι σύγχρονα και ασφαλή για τους εργαζόμενους φοιτητές.

- Να ανεγερθούν σύγχρονες και ασφαλείς Εστίες με βάση τις ανάγκες, με αποκλειστική ευθύνη του κράτους, χωρίς εμπλοκή ιδιωτών, σε όλες τις πόλεις όπου υπάρχουν Σχολές ή Τμήματα του Πανεπιστημίου Πατρών.

Από προηγούμενη κινητοποίηση φοιτητικών συλλόγων για τη σίτιση

Εκεί μίλησαν ο Γιώργος Τσακίρογλου, πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου Ηλεκτρολόγων - Μηχανολόγων Μηχανικών, και η Μαρία Ταταρίδου, πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου Οδοντιατρικής, οι οποίοι παρουσίασαν την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη Φοιτητική Λέσχη του ΑΠΘ, όπου για να εξασφαλιστεί η κερδοφορία του εργολάβου οι φοιτητές και ιδιαίτερα οι πρωτοετείς παραμένουν χωρίς σίτιση.

Ο Γιώργος Τσακίρογλου ανέφερε μεταξύ άλλων ότι στη λέσχη έχουν εντατικοποιηθεί οι έλεγχοι των καρτών σίτισης και σε όσους φοιτητές δεν διαθέτουν - ανάμεσά τους και οι πρωτοετείς - δεν επιτρέπεται η είσοδος στη λέσχη. Ο ίδιος σημείωσε ότι η εντατικοποίηση αυτή προσβλέπει στην επιβολή αντιτίμου στη σίτιση, θυμίζοντας ότι αντίστοιχες ενέργειες από τον ιδιώτη εργολάβο που διαχειρίζεται τη σίτιση όλου του ΑΠΘ έχουν γίνει και στο παρελθόν. Στο πλαίσιο αυτό είχε προχωρήσει τον περασμένο Μάη σε απολύσεις προσωπικού, στη μείωση των μερίδων από 6.000 σε 2.500 ανά μέρα και στην επιβολή ελέγχων κάρτας σίτισης, ενώ την ίδια ώρα λόγω της υποστελέχωσης οι φοιτητές αναγκάζονται να περιμένουν σε ουρές μέχρι και 45 λεπτά για ένα πιάτο φαγητό.

«Αγωνιζόμαστε για να μην αντιμετωπίζονται οι φοιτητές ως πελάτες, αλλά για ένα πανεπιστήμιο το οποίο ονειρευόμαστε και δικαιούμαστε στον 21ο αιώνα, που να καλύπτει όλες τις ανάγκες μας», σημείωσε μεταξύ άλλων.

Με τη σειρά της, η Μαρία Ταταρίδου ανέφερε: «Η συγκεκριμένη προσπάθεια για επιβολή της κάρτας σίτισης και η προσπάθεια επιβολής αντιτίμου στη λέσχη του ΑΠΘ δεν έρχεται σαν κεραυνός εν αιθρία (...) Είναι ένα διαχρονικό ζήτημα που οι φοιτητές και οι φοιτήτριες του ΑΠΘ, μέσα από τους φοιτητικούς συλλόγους, έχουμε δώσει πολύ μεγάλες μάχες για να μην εφαρμοστεί (...).

Εως τώρα τα έχουμε καταφέρει! Εχουμε δώσει μεγάλη μάχη έχοντας στο πλάι μας τα εργατικά σωματεία και τους εργαζόμενους της λέσχης, έχουμε εμποδίσει την εφαρμογή της κάρτας σίτισης και έχουμε καταφέρει να τρώνε όλοι οι φοιτητές δωρεάν.

Και πέρσι στην αντίστοιχη προσπάθεια που έγινε για μείωση των μερίδων αλλά και για μείωση του προσωπικού που δεν ανανέωναν τις συμβάσεις του το αποδείξαμε ότι δεν θα τα βάλουμε κάτω. Μαζί με το Σωματείο Εργαζομένων στη λέσχη αλλά και άλλα εργατικά σωματεία της πόλης πετύχαμε την ανανέωση των συμβάσεων στην πλειοψηφία τους, αλλά και καταφέραμε ξανά να ανακόψουμε την προσπάθεια επιβολής κάρτας σίτισης. Ετσι και τώρα δεσμευόμαστε ότι θα μας βρουν απέναντί τους και δεν θα τους επιτρέψουμε να μας κόψουν τη δωρεάν σίτιση για όλους».

Ας δούμε μια εικόνα από τη συνύπαρξη δημόσιων και ιδιωτικών - μη κρατικών ΑΕΙ της Κύπρου για να καταλάβουμε τι διαφημίζουν...

Ενδεικτικά, στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου καταβάλλονται δίδακτρα για προγράμματα πτυχίου που προσφέρονται σε ξένη γλώσσα (3.000 ευρώ κοστίζουν τα ξενόγλωσσα), ενώ σε όλα τα δημόσια πανεπιστήμια καταβάλλονται δίδακτρα για τα μεταπτυχιακά και τα διδακτορικά προγράμματα. Το κόστος για τα μεταπτυχιακά στο δημόσιο είναι κατά μέσο όρο 5.000 ευρώ.

Η φοιτητική μέριμνα είναι ανύπαρκτη, οι φράσεις δωρεάν σίτιση, συγγράμματα, αναλώσιμα είναι άγνωστες για τους φοιτητές, ενώ σε ό,τι αφορά τη στέγαση, οι φοιτητές για να μείνουν στις ελάχιστες φοιτητικές εστίες πληρώνουν νοίκι. Ενδεικτικά, στο Πανεπιστήμιο Κύπρου τα δωμάτια που προσφέρονται είναι 208 στο σύνολο των 7.000 περίπου φοιτητών και κοστίζουν 120 - 160 ευρώ/μήνα, ενώ για όσους μένουν εκτός εστιών η λύση πρέπει να αναζητηθεί στα πανάκριβα ενοίκια της περιοχής (από 450 ευρώ για μια γκαρσονιέρα!).

Τα δημόσια ΑΕΙ «ψάχνουν» έσοδα, είτε με «εμπορική αξιοποίηση» των χώρων που έχουν στην ιδιοκτησία τους είτε αναζητώντας «χορηγούς», με αποτέλεσμα την υποβάθμιση των υποδομών, των παροχών, της ίδιας της παρεχόμενης γνώσης.

Ενδεικτικά, το Πανεπιστήμιο Κύπρου, ένα εκ των τριών δημόσιων πανεπιστημίων, χρηματοδοτείται κατά 41% με ίδια έσοδα, δηλαδή με τους χρηματοδότες που βρίσκει το ίδιο. Ετσι, χώροι εντός της πανεπιστημιούπολης, αντί να αξιοποιηθούν για τις ανάγκες της εκπαιδευτικής διαδικασίας, φοιτητικής μέριμνας κ.λπ., παραχωρήθηκαν σε ιδιώτες για να... ανοίξουν το λεγόμενο «εμπορικό κέντρο του πανεπιστημίου», που περιλαμβάνει κομμωτήριο, καφετέριες, παράρτημα τράπεζας, εμπορικά καταστήματα κ.ά. Βέβαια, το ιατρείο της πανεπιστημιούπολης, το οποίο υπολειτουργεί γιατί είναι υποστελεχωμένο και έχει σοβαρές ελλείψεις ακόμα και σε αναλώσιμα, δεν έτυχε της ίδιας προσοχής...

Οσον αφορά στις διάφορες «ευγενείς» χορηγίες... Δεν αρκούνται στο ότι οι διάφοροι «ευεργέτες» αξιοποιούν τις υποδομές, το ερευνητικό δυναμικό και φυσικά τη «σφραγίδα» του πανεπιστημίου (ενδεικτικά μόνο στο Πανεπιστήμιο Κύπρου «τρέχουν» 370 ερευνητικά προγράμματα σε σύμπραξη με ιδιώτες), αλλά το «Κέντρο Καριέρας» (Career Center) του πανεπιστημίου παίζει και ρόλο «διευθυντή προσωπικού»! Αποκαλυπτικό είναι ότι για λογαριασμό γνωστής ασφαλιστικής εταιρείας, το «Κέντρο Καριέρας» του πανεπιστημίου αναζητούσε προσωπικό από τους φοιτητές για να καλυφθούν οι «κενές θέσεις» που προέκυψαν, γιατί οι εργαζόμενοι πραγματοποιούσαν απεργία!

Αποκαλυπτικό είναι το παράδειγμα του Παιδαγωγικού στο ίδιο πανεπιστήμιο. Ο φορέας πιστοποίησης των προγραμμάτων σπουδών έχει ως κριτήριο αξιολόγησης των τμημάτων την προϋπόθεση το 70% του διδακτικού προσωπικού να είναι καθηγητές μέλη ΔΕΠ και το 30% να είναι «ειδικοί επιστήμονες». Στο Παιδαγωγικό δεν καλυπτόταν το ποσοστό για τους καθηγητές μέλη ΔΕΠ και το πανεπιστήμιο δεν δεχόταν να προχωρήσει σε προσλήψεις καθηγητών λόγω κόστους. Η «λύση» που σκέφτηκαν για να «πιάσουν» τον στόχο της αξιολόγησης, χωρίς το «κόστος» πρόσληψης καθηγητών ήταν να αλλάξει το πρόγραμμα σπουδών, να μειωθούν τα μαθήματα και να γίνονται κοινά κάποια μαθήματα της προ-δημοτικής και της δημοτικής εκπαίδευσης (που αποτελούν ξεχωριστά προγράμματα σπουδών). Αυτό στη συνέχεια είχε το αποτέλεσμα να χρειαστεί να μειώσουν τον αριθμό των εισακτέων φοιτητών, ώστε να χωράνε στα αμφιθέατρα!

Τα ακριβοπληρωμένα πτυχία, είτε των δημόσιων είτε των ιδιωτικών ΑΕΙ, στην Κύπρο, είναι χρήσιμα για «κορνίζα»... ή για να συνεχίσεις τον μαραθώνιο συγκέντρωσης «προσόντων», δηλαδή μεταπτυχιακών, σεμιναρίων κ.λπ., φυσικά επί πληρωμή, μήπως και... μπορέσεις να εργαστείς σε αυτό που σπούδασες.

Ας δούμε δύο ενδεικτικά παραδείγματα. Οι πτυχιούχοι της Νομικής, μετά την περάτωση της άσκησής τους - η οποία δεν εντάσσεται στο πτυχίο - είναι υποχρεωμένοι, ως δικηγόροι πλέον, κάθε χρόνο να παρακολουθούν έναν αριθμό ωρών σεμιναρίων, τα οποία πληρώνουν και αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορούν να διατηρούν και να ανανεώνουν την άδεια άσκησης του επαγγέλματος, που έχει «αξία» ένα ολόκληρο έτος!

Οι πτυχιούχοι της Ψυχολογίας δεν έχουν κανένα απολύτως επαγγελματικό δικαίωμα! Ο προπτυχιακός τετραετής κύκλος σπουδών στην Ψυχολογία δεν είναι επαγγελματικά κατοχυρωμένος και αναγνωρισμένος αλλά αποτελεί κυριολεκτικά μόνο ένα εισιτήριο για τις μεταπτυχιακές σπουδές. Προκειμένου να γίνει εγγραφή στον Σύνδεσμο Ψυχολόγων είναι απαραίτητη η κατοχή το ελάχιστο διετούς μεταπτυχιακού τίτλου. Μάλιστα, καταλήγει πολύ «ακριβή ενασχόληση» η συνέχιση των σπουδών στο συγκεκριμένο επάγγελμα, αφού ορισμένες περιζήτητες κατευθύνσεις, όπως η Κλινική Ψυχολογία, προσφέρονται ως μεταπτυχιακό μόνο στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, με τα δίδακτρα να αγγίζουν τα 30.000 ευρώ!

Το 70% όσων φοιτούν στην Κύπρο είναι στα ιδιωτικά ΑΕΙ της χώρας. Οχι γιατί αυτή ήταν η πρώτη τους επιλογή φυσικά αλλά γιατί αποκλείστηκαν από το δημόσιο πανεπιστήμιο. Και αυτοί που λένε ότι τάχα μου δήθεν κόπτονται να μην μπαίνουν στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση φοιτητές που έγραψαν στις εισαγωγικές εξετάσεις κάτω από την «ελάχιστη βάση», δεν έχουν κανένα πρόβλημα αν οι ίδιοι φοιτητές εφόσον το αντέχει η τσέπη τους σπουδάσουν το αντικείμενο που επιθυμούν σε ένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο.

Πάντως, το ύψος των διδάκτρων δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο καθώς αγγίζει κατά μέσο όρο τα 10.000 ευρώ ετησίως... Μάλλον όλοι αυτοί αναφέρονται στο καλό που κάνει η ύπαρξη των ιδιωτικών πανεπιστημίων στους μεγάλους επιχειρηματίες - ιδιοκτήτες αυτών και στις τράπεζες, οι οποίοι καταφέρνουν μεγάλα κέρδη ξεζουμίζοντας τη λαϊκή οικογένεια και χρεώνοντάς την με φοιτητικά δάνεια.

Το υπόλοιπο 30% που σπουδάζει στα δημόσια ΑΕΙ, σηκώνει το βάρος της υποχρηματοδότησης, που φορτώνεται στις πλάτες των φοιτητών και των οικογενειών τους, οι οποίοι πληρώνουν αυτοί την έλλειψη των συγγραμμάτων, την έλλειψη θέσεων, καθηγητών και τμημάτων, καθώς και την ανεπάρκεια των φοιτητικών εστιών, που αποκλείουν την πρόσβαση σε ένα δωρεάν, σύγχρονο πανεπιστήμιο που θα καλύπτει τις ανάγκες της εποχής.

Για όλους τους αποφοίτους, δημόσιων και ιδιωτικών ΑΕΙ, αποδεικνύεται ότι η διεύρυνση της αγοράς πτυχίων με την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων σημαίνει πιο ακριβές σπουδές, υποβάθμιση της αξίας των πτυχίων, κατηγοριοποίηση πτυχίων και αποφοίτων με πτυχία πολλών ταχυτήτων.

Μια σειρά σχολές του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, όπως τα Τμήματα Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής και Ιστορίας - Αρχαιολογίας ανακοίνωσαν ότι θα αρχίσουν να προχωρούν σε διαγραφές φοιτητών, εφαρμόζοντας το όριο φοίτησης ν+ν/2 για τους εισακτέους από το ακαδημαϊκό έτος 2021 - 2022 και μετά, ενώ άλλες σχολές ετοιμάζονται να ανακοινώσουν το ίδιο.

Σημειωτέον, το όριο φοίτησης που ψήφισε η κυβέρνηση το 2021 προβλέπει τη διαγραφή των φοιτητών που δεν παίρνουν πτυχίο εντός έξι ετών για τις τετραετείς σχολές (επτά ετών για τις πενταετείς κ.ο.κ.), κάτι που θα πλήξει πρωτίστως τους εργαζόμενους φοιτητές, οι οποίοι παλεύουν να τα βγάλουν πέρα με δουλειά και σπουδές, επιβεβαιώνοντας ακόμα πιο ηχηρά την ταξικότητα της Εκπαίδευσης στο υπάρχον σύστημα.

«Τα Τμήματά μας αποφασίζουν να λειτουργήσουν ως "λαγοί" για την εφαρμογή των αντιεκπαιδευτικών πολιτικών των κυβερνήσεων», αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους οι εκλεγμένοι με την «Πανσπουδαστική ΚΣ» στους Φοιτητικούς Συλλόγους του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και προσθέτουν: «Είναι προκλητικό! Η κυβέρνηση και το υπουργείο δεν λαμβάνουν κανένα ουσιαστικό μέτρο για να στηρίξουν τους φοιτητές που για διάφορους κοινωνικούς λόγους δεν μπορούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Κανένα μέτρο για τους φοιτητές που αναγκάζονται να δουλεύουν παράλληλα με τις σπουδές τους για να τα βγάλουν πέρα. Στο όνομα της αναβάθμισης απειλούν να μας διαγράψουν, ενώ παράλληλα υποβαθμίζουν συνειδητά τις σπουδές, αφήνοντας τις σχολές μας χωρίς προσωπικό, χωρίς υποδομές για τις ανάγκες μας και προχωράνε μια σειρά μέτρων όπως τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά».

Καταλήγοντας επισημαίνουν ότι «απέναντι στην απαράδεκτη αυτή πολιτική απαντάμε με το δυνάμωμα του συλλογικού αγώνα μέσα από τους Φοιτητικούς Συλλόγους για τις σπουδές που έχουμε ανάγκη! Απομονώνουμε παράλληλα τους χειροκροτητές της κυβερνητικής πολιτικής στο Πανεπιστήμιο. Προχωράμε σε Γενικές Συνελεύσεις στις σχολές μας και καθορίζουμε την παραπέρα δράση και απάντησή μας σε αυτές τις απαράδεκτες μεθοδεύσεις!

Απαιτούμε:

• Τα Τμήματα να πάρουν πίσω την απαράδεκτη απόφαση! Καμία σκέψη για διαγραφές φοιτητών!
• Μέτρα στήριξης των φοιτητών από τα Τμήματα ώστε να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους!
• Καμία εφαρμογή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά!
• Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για μόνιμο προσωπικό και αναβάθμιση της υλικοτεχνικής υποδομής για τα μαθήματα και τα εργαστήριά μας».