Συνεχίζονται οι εκδηλώσεις της ΚΝΕ στο «Συρμό» και το πρόγραμμα τις επόμενες μέρες έχει ως εξής:

Σήμερα Τετάρτη: Θεατρικά μονόπρακτα «Ντάνσεν» και «Πόσο κοστίζει το σίδερο» του Μπέρτολτ Μπρεχτ.

Πέμπτη 24 Δεκέμβρη: Γλέντι με λαϊκή ρεμπέτικη κομπανία.

Παρασκευή 25 Δεκέμβρη: Προβολή ταινίας «Η ζωή του Μπράιαν» και στη συνέχεια νεανικό γλέντι.

Σάββατο 26 Δεκέμβρη: Εντεχνο - λαϊκό γλέντι με τους «Ξεκούρδιστες κιθάρες».

Κυριακή 27 Δεκέμβρη: Εντεχνο - λαϊκό με τους «Ωδική βοήθεια».

Στιγμιότυπο από το σχολείο της φιλιππινέζικης κοινότητας

Το αποτέλεσμα είναι να αναγκάζονται οι γονείς των παιδιών αυτών, μέσα από τις μεταναστευτικές κοινότητες που ανήκουν, με δικά τους έξοδα και προσπάθεια, να φτιάχνουν δικά τους «σχολεία», πράγμα που κι αυτό βέβαια δεν αποτελεί λύση. Βρίσκουν χώρο και δασκάλους προκειμένου να εξασφαλίζουν τουλάχιστον τη διδασκαλία της γλώσσας τους. Σε αυτή τη λύση έχουν καταφύγει οι γονείς 35 παιδιών από τις Φιλιππίνες που για το λόγο αυτό έχουν νοικιάσει ένα διαμέρισμα στην περιοχή των Αμπελοκήπων και το έχουν προσαρμόσει - όσο αυτό είναι εφικτό και με τεράστιες ελλείψεις - για την εκπαιδευτική διαδικασία πληρώνοντας από την τσέπη τους για τη λειτουργία του.

Ετσι, δωμάτια των 10 τετραγωνικών μέτρων γίνονται τάξεις, τη θέση των θρανίων και των καθισμάτων, επειδή δε χωρούν, την παίρνουν μίνι καρέκλες που το μπράτσο τους έχει μια ξύλινη πλάκα για να χρησιμοποιείται ως ...τραπέζι, αύλειος χώρος δεν υπάρχει (άρα δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί και το μάθημα της γυμναστικής, ούτε καν να παίρνουν τα παιδιά τον αέρα τους), φωτοτυπικό μηχάνημα ομοίως. Δε μιλάμε βέβαια για αίθουσες εξοπλισμένες με βασικές υποδομές για να γίνουν μαθήματα όπως η Φυσική και η Χημεία.

«Δυστυχώς δεν είμαστε υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας ώστε να μπορούν τα παιδιά μας να μαθαίνουν γράμματα και κάτω από καλύτερες συνθήκες και χωρίς οι γονείς να πληρώνουν», δηλώνει στον «Ρ» η διευθύντρια του σχολείου, Σ. Μπι Μπαταάν, και προσθέτει: «Δεν είναι καθόλου εύκολο για τους γονείς των παιδιών να φέρνουν τα παιδιά στο σχολείο, να πηγαίνουν στις δουλειές τους χωρίς πάντα να έχουν τις διευκολύνσεις του ωραρίου εργασίας τους, να ανανεώνουν συνεχώς την άδεια παραμονής τους, ώστε να έρχονται με ασφάλεια στο σχολείο τόσο τα παιδιά όσο και οι ίδιοι».

Το πρόβλημα που δημιουργείται σε σχέση με τα σχολεία που φτιάχνονται από μεταναστευτικούς φορείς για τη διδασκαλία της γλώσσας τους - προσπαθώντας έτσι να αντιμετωπίσουν το τεράστιο κενό του εκπαιδευτικού συστήματος - οδηγεί ουσιαστικά στην γκετοποίηση καθώς το παιδί δε μαθαίνει, ταυτόχρονα, και τη γλώσσα της χώρας όπου κατοικεί και δυσκολεύεται να προσαρμοστεί. Την ίδια στιγμή, τα παιδιά των μεταναστών που πηγαίνουν στο ελληνικό σχολείο αντιμετωπίζουν έντονο πρόβλημα προσαρμογής καθώς η ελλιπής γνώση της ελληνικής αποτελεί τροχοπέδη για την ομαλή ένταξή τους στο σχολείο και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Σε αυτή την περίπτωση τα μεταναστόπουλα δε μαθαίνουν σωστά ούτε τη μητρική τους γλώσσα ούτε τα ελληνικά και αυτό τους δυσκολεύει συνολικά στην παρακολούθηση όλων των σχολικών μαθημάτων.

Η θέση του ΚΚΕ είναι τα παιδιά των μεταναστών να πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο με τα Ελληνόπουλα και να παρθούν ειδικά μέτρα για την ομαλή, χωρίς διακρίσεις και μειονεκτήματα, ένταξή τους στο εκπαιδευτικό σύστημα. Εκεί, μέσα στα πλαίσια του προγράμματος, να διδάσκονται επιπλέον τη Γλώσσα, τη Λογοτεχνία, Στοιχεία Πολιτισμού και την Ιστορία της χώρας καταγωγής τους μέσα από διακρατικές συμφωνίες με τις χώρες προέλευσης. Τα μαθήματα αυτά να εντάσσονται στο επίσημο ωρολόγιο πρόγραμμα, το οποίο να περιλαμβάνει πέντε έως εφτά ώρες τη βδομάδα και να αναγνωρίζεται ως βαθμολογήσιμο μάθημα.

Ο Τομάς Ορλάνης, εκπρόσωπος της φιλιππινέζικης κοινότητας, αναφερόμενος στο αμιγές φιλιππινέζικο σχολείο που έχουν δημιουργήσει, επισήμανε: «Το φτιάξαμε γιατί αρκετοί από εμάς πιστεύουν πως έτσι θα αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της εκπαίδευσης των παιδιών μας, θεωρώντας ότι η διαμονή μας στην Ελλάδα θα είναι προσωρινή. Ομως, δεν ισχύει κάτι τέτοιο και, τελικά, η γνώση της ελληνικής από τα παιδιά μας είναι φτωχή. Πρέπει τα παιδιά μας να μπούνε στα ελληνικά σχολεία και εκεί να διδάσκονται και τη γλώσσα καταγωγής τους από Φιλιππινέζους δασκάλους».

Με κροκοδείλια δάκρυα για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες και τις οικογένειές τους που έχουν οδηγηθεί σε αδιέξοδο εξαιτίας της βάρβαρης αντιαναπηρικής πολιτικής που εφαρμόζουν διαδοχικά οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, χτες η υφυπουργός Παιδείας Ε. Χριστοφιλοπούλου έκανε δηλώσεις για την ειδική αγωγή... δείχνοντας να ξεχνάει τη σημερινή πραγματικότητα.

Αποσιωπώντας ότι τουλάχιστον 185.000 παιδιά με ειδικές ανάγκες είναι εκτός εκπαίδευσης και οι οικογένειες επωμίζονται το οικονομικό βάρος για τη θεραπεία, την εκπαίδευση και την αποκατάστασή τους, ανακοινώθηκε γενικόλογα η «οικοδόμηση ενός ενταξιακού μοντέλου στην εκπαίδευση» και η «οικοδόμηση ειδικών σχολείων για τα παιδιά που δεν μπορούν να συμμετέχουν στη γενική εκπαίδευση». Ομως, στο χώρο της ευαίσθητης Ειδικής Αγωγής επιβάλλεται η δημιουργία 12τάξιου Ειδικού Σχολείου, ταυτόχρονη κατάργηση των ιδιωτικών μονάδων (που στοιχίζουν στις λαϊκές οικογένειες 1.500 ευρώ το ελάχιστο) και ειδική εκπαιδευτική μέριμνα για παιδιά με βαριές αναπηρίες, που αδυνατούν να ολοκληρώσουν τη βασική ειδική εκπαίδευση. Ολα τα άλλα μπορούν να φοιτήσουν στο ενιαίο 12χρονο βασικό σχολείο, με ολόπλευρη και κατάλληλη στήριξη.

Ακόμη, ανακοινώθηκε η κατάργηση της ξεφτίλας των ακριβοπληρωμένων σεμιναρίων των 400 ωρών ως προσόν πρόσληψης εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής, αλλά την ίδια στιγμή στο όνομα της καταπολέμησης «των συνθηκών αβεβαιότητας και ομηρίας των εκπαιδευτικών» προβάλλεται ως διέξοδος η γενίκευση του ΑΣΕΠ για όλους τους κλάδους εκπαίδευσης ειδικής αγωγής. Είναι ξεκάθαρο ότι με εργαλείο τον ΑΣΕΠ, με προσχηματικό τρόπο και στο όνομα της αξιοκρατίας, χτυπιέται το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με πλήρη δικαιώματα και ελεύθερο χρόνο, δικαιολογείται και διαιωνίζεται η αδιοριστία και η ανεργία των εκπαιδευτικών. Είναι ανάγκη ο μαζικός διορισμός μόνιμων εκπαιδευτικών που θα καλύπτουν όλα τα κενά στα ειδικά σχολεία που κάθε χρόνο υπολειτουργούν, λόγω και των τεράστιων εκπαιδευτικών κενών. Γιατί κάθε κενό σημαίνει ακάλυπτη λαϊκή ανάγκη για μόρφωση.

Συνεχίζει τις παρεμβάσεις του το ταξικό σωματείο εργαζομένων στην ιδιωτική εκπαίδευση Ν. Αττικής «Βύρωνας», προασπίζοντας τα συμφέροντα των εργαζομένων. Με παρέμβαση του σωματείου, χτες, καθηγήτρια που δουλεύει στις ιδιωτικές σχολές ΚΟΡΕΛΚΟ, πληρώθηκε μέρος των δεδουλευμένων που της χρωστά η επιχείρηση. Επίσης, την ημέρα της μεγάλης απεργίας, στις 17 Δεκέμβρη, το σωματείο είχε καταφέρει την πληρωμή μέρους των δεδουλευμένων, μιας ακόμη καθηγήτριας στην ΚΟΡΕΛΚΟ. Υπενθυμίζουμε ότι στη συγκεκριμένη επιχείρηση δεκάδες εργαζόμενοι βρίσκονται αντιμέτωποι με μεγάλες καθυστερήσεις στην καταβολή δεδουλευμένων, σε σημείο να μην μπορούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. Το ταξικό σωματείο είναι αποφασισμένο να συνεχίσει τις κινητοποιήσεις και τις παρεμβάσεις του μέχρι να πληρωθούν όλοι οι εργαζόμενοι τα δεδουλευμένα τους.

Στο μεταξύ, ολοκληρώθηκαν οι αρχαιρεσίες και οι ταξικές δυνάμεις, με την Αγωνιστική Συνδικαλιστική Κίνηση έχουν την πλειοψηφία στο ΔΣ. Τα έγκυρα ψηφοδέλτια ήταν 123 και τα αποτελέσματα έχουν ως εξής:

Αγωνιστική Συνδικαλιστική Κίνηση: 94 ψήφοι και 5 έδρες.

Ενωτική Πρωτοβουλία: 26 ψήφοι και 2 έδρες.

Λευκά: 3.

Για το 34ο Συνέδριο της ΟΙΕΛΕ η ΑΣΚ, από τους 114 ψηφίσαντες, έλαβε τους 89 και εξέλεξε πέντε αντιπροσώπους, ενώ η Ενωτική Πρωτοβουλία έλαβε 24 και εξέλεξε έναν αντιπρόσωπο. Για το συνέδριο του ΕΚΑ η ΑΣΚ, απ' τους 116 ψηφίσαντες, έλαβε τους 89 και εξέλεξε δύο αντιπροσώπους, ενώ η Ενωτική Πρωτοβουλία έλαβε τους 25 και δεν εξέλεξε αντιπρόσωπο.