Σε οργάνωση και προετοιμασία της Πρωτομαγιάτικης μάχης με ορισμό γενικών συνελεύσεων καλεί η Πανσπουδαστική τα ΔΣ όλων των σχολών της χώρας. Ολα τα σφυριά της εργατικής τάξης και της νεολαίας πρέπει να χτυπήσουν στην επιτυχία της μάχης της Πρωτομαγιάς ειδικά σε συνθήκες κρίσης. Ομως, οι συμβιβασμένες φοιτητικές δυνάμεις προσπαθούν να κρατήσουν το φοιτητικό κίνημα υποταγμένο και καθηλωμένο. Οι δυνάμεις των ΔΑΠ-ΠΑΣΠ και των ΣΥΝ-ΕΑΑΚ απέδειξαν και αυτή τη φορά με τη στάση τους τα συμφέροντα ποιας τάξης προφυλάσσουν, με ποια τάξη είναι.

Η ΔΑΠ, η κυβερνητική παράταξη των βιομηχάνων και των εφοπλιστών, αρνείται τη διεξαγωγή γενικών συνελεύσεων. Προσπαθεί να παρεμποδίσει την οργάνωση των αγώνων, τη συστράτευση του φοιτητικού κινήματος με το ταξικό εργατικό κίνημα, ώστε να μπορεί ανεμπόδιστα να προωθείται η πολιτική της ΝΔ για φόρτωμα των συνεπειών της κρίσης στους εργαζόμενους και το λαό. Μάλιστα, οργανώνουν και «πρωτομαγιάτικο πάρτι» στη Φιλοσοφική για να γλυκάνουν και να αποπροσανατολίσουν τους φοιτητές από την ουσία της πολιτικής που στηρίζουν.

Η ΠΑΣΠ βρίσκεται σύμμαχος σε αυτή τη προσπάθεια. Προσπαθεί να μπλοκάρει τις μαζικές διαδικασίες, ενώ καλεί φοιτητές και σπουδαστές (μαζί με την παράταξη του ΣΥΝ) να γίνουν κλακαδόροι των ξεπουλημένων ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Καλούν, δηλαδή, τους φοιτητές και σπουδαστές να πορευτούν στο πλάι των συνεταίρων του ΣΕΒ, των συνδικαλιστών της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ.

ΣΥΝ και ΕΑΑΚ, κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να εμποδίσουν τους φοιτητικούς συλλόγους να συστρατευθούν με τα ταξικά σωματεία, προσπαθούν να αποτρέψουν να υιοθετηθεί πλατιά ανάμεσα στους φοιτητές η γραμμή της ταξικής σύγκρουσης με τα συμφέροντα των μονοπωλίων, η ξεκάθαρη καταδίκη της πολιτικής ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΕΕ. Με δικαιολογίες του τύπου: «δεν υπάρχει κλίμα στις σχολές για συνελεύσεις» ή «κάνετε την Πρωτομαγιά για να προβάλλετε το ΠΑΜΕ» (!) αποδεικνύουν την απέχθειά τους προς τους ταξικούς αγώνες και οτιδήποτε αφορά την εργατική τάξη, ενώ με λογικές του στυλ «θα υπογράψουμε το κάλεσμα αν διαλύσετε την επιτροπή αγώνα», όπως είπαν στην Ιατρική Αθήνας, αποδεικνύουν ότι δεν θέλουν την οργάνωση και την αγωνιστική ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος.

Οι φοιτητές και οι σπουδαστές πρέπει να απομονώσουν αυτές τις δυνάμεις και να ανταποκριθούν στο κάλεσμα της Πανσπουδαστικής, να μαζικοποιήσουν τις επιτροπές αγώνα, να βρεθούν στο πλάι των ταξικών συνδικάτων κλιμακώνοντας τον αγώνα, για να μην πληρώσει ο λαός και η νεολαία τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης, για να βγει η εργατική τάξη, με το φοιτητικό κίνημα πλάι της, στην αντεπίθεση.

Ανυπακοή - απειθαρχία στους νόμους της Μπολόνια είναι το σύνθημα του φοιτητικού - σπουδαστικού κινήματος τα τελευταία χρόνια

Βασικός στόχος τους: Να προχωρήσουν ακόμα πιο γρήγορα και να ολοκληρωθούν τα μέτρα που θα προσαρμόσουν την ανώτατη εκπαίδευση στις απαιτήσεις του κεφαλαίου. Στην αναφορά των ομάδων εργασίας για την εφαρμογή της Διαδικασίας της Μπολόνια στα κράτη - μέλη, διαπιστώνονται καθυστερήσεις στην ολοκληρωτική εφαρμογή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων. Συγκεκριμένα, η εφαρμογή των τριών κύκλων σπουδών (μπάτσελορ - μάστερ - διδακτορικό) θεωρείται απλώς ζήτημα χρόνου, δείχνοντας ότι η διάσπαση των σπουδών σε κύκλους έχει ήδη εφαρμοστεί ευρέως. Την ίδια στιγμή επισημαίνεται πως παρόλο που τα κράτη θεωρούν σημαντική την απασχολησιμότητα των αποφοίτων, δεν έχουν δουλέψει σε αυτήν την κατεύθυνση, υπονοώντας τη σύνδεση των πανεπιστημίων με τις επιχειρήσεις και την προσαρμογή των προγραμμάτων με βάση τις κατευθύνσεις του κεφαλαίου. Ακόμα, η αναφορά διαπιστώνει καθυστερήσεις στην εφαρμογή της «αξιολόγησης», σημειώνοντας ότι η κουλτούρα της «αξιολόγησης» και της λειτουργίας των ιδρυμάτων βάσει αποτελέσματος δε θα έχει υιοθετηθεί μέχρι το 2010. Δηλαδή, ο βασικός μηχανισμός ελέγχου και πίεσης των πανεπιστημίων να προσαρμοστούν στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις («αξιολόγηση») μετράει καθυστερήσεις, το ίδιο και η πλήρης λειτουργία των ιδρυμάτων με επιχειρηματικό πνεύμα. Τέλος, καθυστερήσεις αναφέρονται ακόμα στην εφαρμογή του συμπληρώματος διπλώματος και των πιστωτικών μονάδων, που μετατρέπουν τα πτυχία σε σκόρπιο άθροισμα δεξιοτήτων συγκρίσιμων ανάμεσα στα κράτη - μέλη. Ετσι, κρούεται το «καμπανάκι του κινδύνου» και επισημαίνεται στα κράτη - μέλη η ανάγκη να προωθήσουν αυτές τις αντιδραστικές αλλαγές αποτελεσματικά.

Στην αναφορά που κατατέθηκε στην υπουργική σύνοδο σημειώνονται οι «προκλήσεις» για το επόμενο διάστημα, όπως τις καθορίζουν τα κράτη - μέλη. Ετσι, στην αιχμή των μεταρρυθμίσεων στην ανώτατη εκπαίδευση το επόμενο διάστημα, ανάμεσα σε άλλα, μπαίνουν: Σύνδεση των προγραμμάτων σπουδών και των πιστωτικών μονάδων με τα αποτελέσματα της μάθησης. Διά βίου μάθηση στην ανώτατη εκπαίδευση. Διασφάλιση δυνατοτήτων σπουδών (σ.σ. στο πλαίσιο της διά βίου μάθησης) για εκείνους που μπορεί να χάσουν τη δουλειά τους ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης. Εγκαθίδρυση μηχανισμών για πιο αποτελεσματική χρήση της χρηματοδότησης. Αυτονομία και καλή διαχείριση των ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης. Κινητικότητα φοιτητών, προσωπικού και ερευνητών. Συσχέτιση των προσόντων των αποφοίτων με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας. Ανάπτυξη της συνεργασίας με επιχειρηματίες/επιχειρήσεις. «Αξιολόγηση» των πανεπιστημίων και «διασφάλιση φήμης» της χώρας, εγκαθίδρυση συστημάτων εσωτερικής «αξιολόγησης»...

Με άλλα λόγια, η ίδια αντιδραστική πολιτική θα συνεχιστεί και θα ενταθεί με νέο έτος - σταθμό το 2020. Στους στόχους που είχε θέσει η Μπολόνια από το 1999, γίνονται οι αναγκαίες προσθήκες ώστε να λειτουργούν τα πανεπιστήμια σαν επιχειρήσεις, να υποβαθμιστούν τα πτυχία, να αναμορφωθούν τα προγράμματα σπουδών σε κατεύθυνση ώστε να παρέχουν στους φοιτητές καταρτίσεις και όχι ολοκληρωμένη επιστημονική μόρφωση...

Μπροστά στην υπουργική συνάντηση, η Γιούροστατ έδωσε στη δημοσιότητα έρευνα για τους αποφοίτους ανώτατης εκπαίδευσης, όπου ανάμεσα σε άλλα αναδεικνύεται πως η πλειοψηφία των αποφοίτων ανώτατης εκπαίδευσης προέρχεται από οικογένειες που έχουν επίσης ολοκληρώσει σπουδές ανώτατης εκπαίδευσης. Συγκεκριμένα, στην ΕΕ των «25», το 62,5% των αποφοίτων ανώτατης εκπαίδευσης ηλικίας 25-64 χρόνων προέρχονται από οικογένειες που έχουν ολοκληρώσει την ανώτατη εκπαίδευση. Αντίστοιχα, 31,7% των αποφοίτων ανώτατης εκπαίδευσης προέρχεται από οικογένειες που έχουν ολοκληρώσει την δευτεροβάθμια εκπαίδευση και μόλις το 16,5% από οικογένειες που έχουν ολοκληρώσει την κατώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (για παράδειγμα το Γυμνάσιο). Για την Ελλάδα τα παραπάνω ποσοστά είναι 63,8%, 42,7% και 15,3% αντίστοιχα. Παρ' όλα τα ευχολόγια της ΕΕ, ότι δήθεν λαμβάνεται και πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα ώστε να σπουδάζουν οι νέοι που προέρχονται από τα ασθενή οικονομικά στρώματα, είναι αισθητά λιγότεροι οι απόφοιτοι που προέρχονται από τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα (με κριτήριο ότι δεν έχουν ολοκληρώσει οι γονείς τους ούτε την υποχρεωτική εκπαίδευση). Αλλωστε, η ΕΕ όταν μιλάει για ενίσχυση των οικονομικά ασθενέστερων φοιτητών εννοεί τη μαύρη εργασία και τα φοιτητικά δάνεια από τις τράπεζες με ...ευνοϊκούς όρους!

Από το Φεστιβάλ της ΚΝΕ, στον αντίποδα των σάπιων «αξιών» του σημερινού συστήματος...

Με αυτές τις επικίνδυνες πρακτικές «κλείνουν πονηρά» το μάτι στη νέα γενιά, καλώντας τη να κάνει «κίνημα» διεκδικώντας την επιλογή της σκλαβιάς του θανάτου των ναρκωτικών.

Και ποιοι τα λένε αυτά; Οι Οικολόγοι Πράσινοι, που θέλουν να εμφανίζονται ως κόμμα με «αξίες» για το περιβάλλον, ως αντιμαχόμενοι, τάχα, των μεγαλοσυμφερόντων κτλ. Μαζί τους, οι διάφορες ΜΚΟ, που δεν είναι τίποτε άλλο από παραρτήματα επιχειρήσεων και κλαμπ επιδοτούμενα από την ΕΕ και τις κυβερνήσεις, που με ...γεμάτα τα ταμεία τους από τους κεφαλαιοκράτες έρχονται να «πουλήσουν» στους νέους θάνατο, αργό ή γρήγορο δεν έχει σημασία.

Ενδεικτικά, αναφέρουμε απόσπασμα από το κείμενο που συνοδεύει το δελτίο Τύπου για το εν λόγω φεστιβάλ: «Αρκετές χώρες της Ευρώπης προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν το ζήτημα των "ναρκωτικών" μέσα από μια ριζοσπαστική αναθεώρηση των πολιτικών και της νομοθεσίας τους. Λουξεμβούργο, Ελβετία κλπ. ακολούθησαν το πείραμα της Ολλανδίας (μείωση της βλάβης, διαχωρισμός ουσιών σε "μαλακά" και "σκληρά", νομιμοποίηση και αποποινικοποίηση της χρήσης και καλλιέργειας μικροποσότητας κάνναβης, ελεγχόμενη κλινικά χορήγηση ηρωίνης) και προώθησαν μια αντι-απαγορευτική προσέγγιση που δίνει έμφαση στην πρόληψη(;). Τα αποτελέσματα είναι γνωστά από επίσημες ανακοινώσεις των χωρών αυτών: Μείωση των χρηστών νεαρής ηλικίας, σταθεροποίηση των χρηστών ηρωίνης σε μεγαλύτερες ηλικίες κλπ.».

Για την αποκατάσταση της αλήθειας: Τον Αύγουστο του 2004, «η ολλανδική κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι "η κάνναβη δεν είναι ακίνδυνη" ούτε για τους χρήστες, ούτε για την κοινωνία, τα coffee shops (χώροι όπου πωλείται νόμιμα και επιτρέπεται η χρήση κάνναβης) "δεν είναι άμοιρα ευθυνών" και σκοπεύει να μειώσει τον αριθμό τους που βρίσκονται κοντά σε σχολεία» (Ετήσια Εκθεση της Διεθνούς Επιτροπής του ΟΗΕ για τον έλεγχο των ναρκωτικών 2005). Ο μαθητικός πληθυσμός της Ελβετίας κατέχει την τρίτη θέση και της Ολλανδίας την πέμπτη θέση στην Ευρώπη στη χρήση παράνομων ουσιών (Πανευρωπαϊκή Ερευνα «ESPAD» 2007 για τη χρήση ουσιών στο μαθητικό πληθυσμό). Η χρήση ηρωίνης και οπιοειδών παρουσιάζει αύξηση στην Ολλανδία, ειδικά στις νεαρότερες ηλικίες. Η κάνναβη παραμένει η πιο διαδεδομένη ουσία παγκοσμίως και σχετίζεται με έναν αυξημένο αριθμό επειγόντων εισαγωγών σε νοσοκομεία, η χρήση της συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο ψυχωσικών διαταραχών και σχιζοφρένειας, αυξάνεται διαρκώς το αίτημα για απεξάρτηση από κάνναβη (Ετήσια Εκθεση του ΟΗΕ 2008).

Παρ' όλα αυτά, οι επιδιώξεις των διοργανωτών είναι: «Αποποινικοποίηση της χρήσης όλων των ψυχότροπων ουσιών. Αποποινικοποίηση της προμήθειας και της κατοχής μικρών ποσοτήτων κάνναβης για προσωπική χρήση. Νομιμοποίηση της καλλιέργειας μικρού αριθμού δενδρυλλίων κάνναβης για προσωπική χρήση. Διάθεση μικρών ποσοτήτων κάνναβης υπό κρατική εποπτεία. Διάθεση εξαρτησιογόνων ουσιών (κυρίως οπιούχα, παράγωγα και υποκατάστατά τους), δηλαδή μεθαδόνη, βουπρενορφίνη κ.ά. και καθαρών συνέργων σε όλους τους εξαρτημένους χρήστες που τις έχουν ανάγκη, με ελεγχόμενη ιατρική συνταγογραφία με στόχο την απεξάρτηση ή τη συντήρησή τους»...

Στην ουσία, λένε τα ναρκωτικά να πουλιούνται στην αγορά. Θέλουν νόμιμες και τις επιχειρήσεις που τα παράγουν και τα εμπορεύονται παράνομα ξεπλένοντας τεράστιες ποσότητες χρήματος με τη δυστυχία και το θάνατο των νέων, αλλά και με τη χρήση τους από τους αστούς που κατά κόρον και με δεδομένες τις σάπιες αξίες τους είναι βουτηγμένοι στην κόκα, όπως είναι βουτηγμένοι στον κλεμμένο πλούτο των εργαζομένων.

Είναι ξεκάθαρο ποιοι βάζουν πλάτη στην εφαρμοζόμενη πολιτική που σκορπάει συντήρηση - πολιτική που εφαρμόζουν όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, εκτελώντας πιστά εντολές της ΕΕ - προσφέροντας ελευθερίες επιλογής ανάμεσα στις ουσίες που σκλαβώνουν τη σκέψη και αφαιρούν την ίδια την ουσία της ζωής. Αποενοχοποιούν ένα από τα πιο ισχυρά όπλα κοινωνικού ελέγχου της άρχουσας τάξης.

Την ίδια στιγμή, στις ΗΠΑ μόνο σε μια δεκαετία (1994 - 2004) οι θάνατοι από μεθαδόνη και τα περιστατικά υπερβολικής δόσης από τη συγκεκριμένη ουσία αυξήθηκαν κατά 390%. Στη Δανία σχεδόν οι μισοί θάνατοι από ναρκωτικά (44%) οφείλονται στη μεθαδόνη. Στη Γερμανία σ' ένα χρόνο σημειώθηκαν 350 θάνατοι από βουπρενορφίνη (στοιχεία των τελευταίων χρόνων από το Ερευνητικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά - ΕΚΤΕΠΝ).

Οταν ξεψυχούν πιτσιρικάδες στα πεζοδρόμια και συ προτείνεις το θάνατό τους να τον «κερνάει» το κράτος ή οι «νομιμοποιημένες» ναρκω-επιχειρήσεις, τότε είσαι συνένοχος στο μαζικό έγκλημα. Η θέση των εξαρτημένων είναι στα θεραπευτικά προγράμματα απεξάρτησης στην κοινωνία, όχι στη φυλακή, ούτε στις κρατικές ναρκω-πιάτσες. Η θέση των εξαρτημένων είναι στη ζωή.

Να γιατί, όλα αυτά τα παπαγαλάκια της ναρκω-κουλτούρας δεν πρέπει απλά να τα αμφισβητεί ο καθένας από μας, αλλά να εναντιωθούμε στην επικίνδυνη δράση τους. Πολύ, δε, περισσότερο, που, προσπαθώντας να ψαρέψουν τη νεολαία, με πνεύμα αμφισβήτησης, κάνουν λόγο για εναντίωση «σε κάθε κουλτούρα καταστολής και νάρκωσης», την ίδια στιγμή που ο στόχος τους είναι η νομιμοποίηση και η μαζικοποίηση του ...«φευγιού» και της «αποχαύνωσης» που προσφέρουν τα λεγόμενα «μαλακά» ναρκωτικά.

Την ίδια στιγμή, απέναντι στα αγωνιώδη μάτια χιλιάδων οικογενειών που ζουν το πρόβλημα, οι ναρκω-προπαγανδιστές διαφημίζουν πως η λύση είναι η νομιμοποίηση, η συνταγογράφηση και η δωρεάν χορήγηση ουσιών και καθαρών συριγγών. Ομως, δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις που μπορούν να βάλουν τέλος στο πρόβλημα της τοξικοεξάρτησης. Γιατί το πρόβλημα συνοδεύει το σύστημά τους, όπως ο καπνός συνοδεύει τη φωτιά.

Μπορούμε να το πούμε και αλλιώς: Η εμπορία και η διακίνηση των ναρκωτικών έχει αναφορά σε ένα οργανωμένο κύκλωμα που αποφέρει τεράστια κέρδη. Είναι οργανωμένες επιχειρήσεις αυτές που κερδίζουν από αυτήν την υπόθεση του θανάτου. Διαφορετικά δεν μπορεί να εξηγηθεί πώς διακινούνται χιλιάδες τόνοι ναρκωτικών. Και όλοι αυτοί οι τύποι, που παπαγαλίζουν για τη νομιμοποίηση των ναρκωτικών, δουλεύουν ουσιαστικά για τη νομιμοποίηση αυτών των κερδών. Κι όχι μόνο θα νομιμοποιηθούν, αλλά θα αυξηθούν κιόλας τα κέρδη, αφού το «πείραμα» της νομιμοποίησης δείχνει ότι αυξάνονται οι χρήστες. Και, σε τελική ανάλυση, ποιοι έχουν να κερδίσουν από μια μαστουρωμένη νεολαία, αν όχι αυτοί που θέλουν τη νεολαία άβουλη και υποταγμένη, βορά στη δούλεψή τους για να αβγαταίνουν τα κέρδη τους από την αδυναμία των εξαρτημένων να διεκδικούν τη ζωή που τους ανήκει, μακριά από κάθε αγώνα για τη ζωή και τα δικαιώματά της... Είναι καθαρά και ξάστερα ταγμένοι με τα συμφέροντα του κεφαλαίου όσοι πλασάρουν τη ναρκω-κουλτούρα.

Οι αιτίες που οδηγούν στην τοξικοεξάρτηση δε διαχωρίζονται σε μαλακές και σκληρές. Ενας νέος καταφεύγει στα ναρκωτικά, επειδή θέλει να ξεφύγει από την πραγματικότητα. Επειδή από τη στιγμή που γεννιέται σ' αυτό το σύστημα μαθαίνει ότι η ζωή δεν είναι η ολόπλευρη ανάπτυξή του από το κατώτερο στο ανώτερο, παρά μόνον ένας αμείλικτος πόλεμος επιβίωσης στον κόσμο του καταναγκασμού, του εφικτού και του ελάχιστου. Μαθαίνει σ' αυτό το σύστημα τον άγριο ανταγωνισμό που μολύνει τα μήκη, τα πλάτη και τα βάθη της ανθρώπινης ύπαρξης, όπου η αναζήτηση είναι χρονοβόρα, άρα δεν είναι κερδοφόρα.

Για να νιώσει κάποιος την ανάγκη να πέσει στο λούκι των ναρκωτικών, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να μην είναι ευτυχισμένος. Και την ευτυχία τη στερεί ο καπιταλισμός με όλα τα μέσα και τους μηχανισμούς που διαθέτει, ξεζουμίζοντας τον εργαζόμενο και χειραγωγώντας τη συνείδησή του. Και, βέβαια, το καπιταλιστικό σύστημα, εκτός όλων των άλλων, κάνει ό,τι μπορεί για να μετατραπούν τα προβλήματα που δημιουργεί, σε προβλήματα του καθένα με τον εαυτό του κι όχι με το ίδιο το σύστημα.

Η χρήση ναρκωτικών ως μέσο «φυγής», η ίδια η λογική της «φυγής», η χρήση ναρκωτικών ως υποκατάστατου της πραγματικότητας και των διαπροσωπικών σχέσεων, καλλιεργείται και καλλιεργεί με τη σειρά της μιαν ολόκληρη φιλοσοφία και στάση απέναντι στη ζωή. Ουσιαστικά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, οδηγούν στην αποφυγή της πραγματικότητας και, τελικά, στην παθητική αποδοχή της. Ετσι, γίνονται ένα πανίσχυρο όπλο στα χέρια της κυρίαρχης τάξης.

Κόντρα σ' αυτήν τη φιλοσοφία, η νεολαία έχει να αντιπαρατάξει τον ανυπότακτο, αγωνιστικό, αισιόδοξο τρόπο ζωής. Αντιμετωπίζοντας τα προβλήματα με το κεφάλι ψηλά, επιλέγοντας το δρόμο του αγώνα και της σύγκρουσης με τους υπεύθυνους και τις αιτίες που δημιουργούν τα προβλήματα, ο νέος αντικειμενικά μπαίνει σε έναν άλλο δρόμο, που είναι σπαρμένος με διαφορετικές αξίες, αντίθετες από τις «σάπιες» αξίες του σημερινού συστήματος. Η αλληλεγγύη, η συντροφικότητα, η αξιοπρέπεια, η ισοτιμία στις διαπροσωπικές σχέσεις, ο ανιδιοτελής ηρωισμός, τα υψηλά οράματα και ιδανικά... τόσες και τόσες αξίες που συναντούμε διαχρονικά στο δρόμο του αγώνα της εργατικής τάξης κόντρα στους εκμεταλλευτές της, φωτίζουν αυτόν το δρόμο. Οταν ο νέος κάνει κτήμα του συνειδητά το δρόμο του οργανωμένου αγώνα, δε βρίσκει μπροστά του αδιέξοδα. Καταλαβαίνει ότι τα αδιέξοδα ξεκινούν μόνον όταν σταματά ο αγώνας. Κι ακόμα, ο νέος που επιλέγει αυτόν το δρόμο του αγώνα δεν είναι ποτέ μόνος.

Αυτοί που δε χωρούν στο σύστημα, δε χάνονται σε ουσίες για να το αποφύγουν. Διαλέγουν το δρόμο του συλλογικού, οργανωμένου αγώνα, για να το ανατρέψουν.

Την... απαγόρευση εισόδου των πολιτικών κομμάτων στα σχολεία (που προσπαθούν να επιβάλλουν με εγκυκλίους οι κυβερνήσεις της ΝΔ και παλιότερα του ΠΑΣΟΚ) θυμήθηκαν κάποιοι διευθυντάδες στα Γιάννενα, όταν το ΚΚΕ ενημέρωσε πως βουλευτής του θα περιοδεύσει στο 8ο Λύκειο της πόλης. Η φίμωση δεν πέρασε, καθώς η περιοδεία τελικά έγινε χτες κανονικά, όμως ο μηχανισμός που ενεργοποιείται είναι άκρως επικίνδυνος για τους εκπαιδευτικούς και τα σχολεία.

Συγκεκριμένα, σε επικοινωνία που είχαν εκπρόσωποι του Κόμματος με τη διεύθυνση του σχολείου ενημέρωσαν ότι ο βουλευτής του ΚΚΕ, Κ. Αλυσσανδράκης θα επισκεφτεί το σχολείο και θα συναντηθεί σε ώρα διαλείμματος με τους καθηγητές. Η απάντηση ήταν πως «απαγορεύεται σε σχολεία η επίσκεψη βουλευτών και κομμάτων» και για παραπέρα διευκρινίσεις, παρέπεμψαν στον περιφερειακό διευθυντή Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, ο οποίος επικαλούμενος υπουργικές εγκυκλίους συνηγορούσε στην ίδια λογική. Πρόσθεσε δε πως χρειάζεται η υποβολή σχετικής αίτησης για να εγκριθεί και να καταστεί δυνατή η επίσκεψη, καθώς το υπουργείο θέλει να γνωρίζει το τι γίνεται!

Κι αυτά τα προκλητικά, τα επικαλούνται σε μια περίοδο που εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ αλωνίζουν στα σχολεία με αφορμή το ευρωπρόγραμμα «Ανοιξη της Ευρώπης» και τη στιγμή που έχουν αρχίσει να μπαινοβγαίνουν στα σχολεία (πέρα από τους πολιτικούς εκπροσώπους του κεφαλαίου) και οι ίδιοι οι επιχειρηματίες, ακόμα και για να διδάξουν...

Από πρόσφατη παρέμβαση του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών σε εκδήλωση της ΟΙΕΛΕ

«Η ηγεσία της ΟΙΕΛΕ με τις ενέργειές της υπονομεύει πλέον τα συμφέροντα των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, διότι αφ' ενός σε συνεννόηση με τους εργοδότες του PALSO προχώρησε κρυφά στην υπογραφή της ΣΣΕ - αίσχος και αφ' ετέρου διώκει δικαστικώς τους αγωνιστές συνδικαλιστές του συλλόγου μας (πρόεδρο και γραμματέα)», καταγγέλλει ο Σύλλογος Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Αχαΐας και συνεχίζει: «Παραμένουν απαράδεκτες και ξεπουληματικές οι παραπάνω ενέργειες του προεδρείου της ΟΙΕΛΕ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) απέναντι σε χιλιάδες εργαζόμενους στον κλάδο των φροντιστηρίων, διότι δημιουργούν ένα αρνητικό προηγούμενο σε μια περίοδο που κυβέρνηση και εργοδοσία προσπαθούν να φορτώσουν στις πλάτες μας τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης». Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί της Αχαΐας διεκδικούν το συντονισμό της κοινής δράσης των πρωτοβάθμιων σωματείων των ιδιωτικών εκπαιδευτικών της επαρχίας ενάντια στις μεθοδεύσεις της ΟΙΕΛΕ, την ευθύνη της νέας σύμβασης να την έχουν τα πρωτοβάθμια σωματεία της Ομοσπονδίας που εκπροσωπούν το χώρο των φροντιστηρίων και να σταματήσουν τώρα οι διώξεις των συνδικαλιστών αγωνιστών από την ηγεσία της ΟΙΕΛΕ.

Ως το καλύτερο σύμμαχο των εργοδοτών χαρακτηρίζει την πλειοψηφία της ΟΙΕΛΕ το Σωματείο Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών, Λειτουργών Θράκης με ανακοίνωσή του. Θυμίζει ότι η γραμμή στην οποία κινήθηκε η πλειοψηφία της ΟΙΕΛΕ είναι και η κατεύθυνση κυβέρνησης - ΕΕ: Χτύπημα του σταθερού εργάσιμου χρόνου, αύξηση της μερικής εργασίας, της εκμετάλλευσης, των απολύσεων, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, μείωση της αξίας της εργατικής δύναμης γενικότερα... «Και βέβαια η πλειοψηφία της ΟΙΕΛΕ πρωτοστατεί στην υλοποίηση αυτής της πολιτικής όπως έκανε μέχρι τώρα με τη συμμετοχή της σε κάθε στημένο διάλογο για το ξήλωμα των εργασιακών μας δικαιωμάτων και την αποδοχή αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην παιδεία», συμπληρώνει.

Γι' αυτό και το σωματείο τονίζει: «Μόνο με μαζικά ταξικά διεκδικητικά σωματεία, με αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων στην Ομοσπονδία και γενικότερα στο συνδικαλιστικό κίνημα και γυρίζοντας τις πλάτες στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες ΟΙΕΛΕ, ΓΣΕΕ, θα πετύχουμε Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες μας και θα δώσουμε προοπτική στον αγώνα μας».

Το έργο για την προσπάθεια κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου συνεχίζεται στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης με νέο επεισόδιο την εκπομπή «ΦΑΚΕΛΟΙ» των Αλ. Παπαχελά και Τ. Τέλογλου που προβλήθηκε τη Δευτέρα 27.04.2009. Στην εκπομπή ακούστηκαν μόνο οι απόψεις των ΕΑΑΚ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ΔΑΠ και του πρύτανη του ΑΠΘ. Δεν ακούστηκε καθόλου η ΠΚΣ. Το υποτιθέμενο ρεπορτάζ δεν ήταν τίποτε άλλο από μια «κατασκευασμένη» τηλεοπτική πραγματικότητα του πανεπιστημίου, όπου εικόνες, σχόλια, συμπεράσματα συνηγορούσαν στην επιβολή της «τάξης» με την εφαρμογή του νόμου - πλαισίου. Του νόμου, δηλαδή, που καταργεί το άσυλο για να μετατρέψει τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας σε πεδία κέρδους των επιχειρήσεων. Μέσα σε όλα αυτά, ο πρύτανης του ΑΠΘ, Αν. Μάνθος, βρήκε την ευκαιρία να χαρακτηρίσει ως «ιδιώνυμο αδίκημα» τις καταλήψεις στα σχολεία και είπε ότι η εφαρμογή του νόμου - πλαισίου θα γίνει «προτεραιότητα» του πανεπιστημίου όταν η κοινωνία θα έχει θέση απέναντι στις «καταλήψεις».

Το σκηνικό που στήνεται εδώ και καιρό στο ΑΠΘ με προβοκάτσιες, στημένους διαλόγους και εκπομπές στοχεύει στη νομιμοποίηση της κατάργησης του ασύλου. Η ενίσχυση της ΠΚΣ στις προσεχείς εκλογές θα είναι απάντηση σε όσους επιδιώκουν στα πανεπιστήμια να μην υπάρχει άσυλο, για να έχουν ...ασυλία οι επιχειρήσεις.

Εχει πέσει γραμμή να νομιμοποιηθεί στις νεανικές συνειδήσεις η βαρβαρότητα και ο σκοταδισμός, να αλωθεί η συνείδηση των νέων παιδιών για να υποταχθούν στην εκμετάλλευση και στο ψέμα, να διαστρεβλωθεί η Ιστορία, να κατασυκοφαντηθούν οι λαϊκοί αγώνες και το όραμα του σοσιαλισμού. Αυτή τη φορά ο αντικομμουνισμός χτύπησε σε λύκειο της Πεύκης, όπου καθηγήτρια φιλόλογος ανά τακτά χρονικά διαστήματα επιτίθεται πότε λέγοντας για «τα 17 εκατομμύρια Σοβιετικών που σκότωσε ο Στάλιν», πότε για «τον εμφύλιο που αν θα είχαν κερδίσει οι αριστεροί θα ήμασταν τώρα Αλβανία» και πότε για το «πού θα βρει η Αλέκα 1.400 ευρώ να δώσει στους εργαζόμενους»...

To γεγονός καταγγέλλει η Αχτίδα Βορείων Συνοικιών της ΚΟΑ του ΚΚΕ, με ανακοίνωσή της, επισημαίνοντας ότι στόχος των καπιταλιστών που επιχειρείται να περνά μέσα και από την εκπαίδευση είναι «να ρίξουν λάσπη στα οράματα του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, ώστε να εμποδίσουν το λαϊκό κόσμο να παλέψει για μια άλλη κοινωνία, να του σπείρουν την απογοήτευση, το συμβιβασμό με μια ζωή χωρίς δικαιώματα».

«Δε θα τα καταφέρουν. Οι κομμουνιστές δε θα σταματήσουμε να αντιπαλεύουμε κάθε αντικομμουνιστική επίθεση και προπαγάνδα. Θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε, όπου οι εργαζόμενοι είχαν ζήσει πρωτόγνωρες κατακτήσεις και την προοπτική του ως μονόδρομο για τους λαούς. Θα συνεχίσουμε αποφασιστικά τη δράση για την ανασύνταξη και αντεπίθεση του νεολαιίστικου και λαϊκού κινήματος. Ο αντικομμουνισμός αφορά κάθε προοδευτικό λαϊκό άνθρωπο, στρέφεται ενάντια στα δικαιώματά του», υπογραμμίζεται και καλεί τους εκπαιδευτικούς να μη γίνονται φερέφωνα της πολιτικής του ιμπεριαλισμού στα σχολεία, αλλά να πρωτοστατήσουν στην προώθηση της ιστορικής αλήθειας.