Σχολιάζοντας την επίθεση της αστυνομίας, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, δήλωσε:

«Αποδεικνύεται πως η κυβέρνηση απαντά ακόμη και σε επιμέρους αιτήματα, με αυταρχισμό, άρνηση και με συνεχή επίκληση της κρατικής καταστολής. Πρέπει να βγουν τα απαραίτητα συμπεράσματα. Οσο πιο αγωνιστικός είναι ο λαϊκός παράγοντας, όσο πιο ενωμένος γύρω από δίκαια αιτήματα, τόσο λιγότερο μπορεί η κρατική βία και καταστολή να περνάει».

Από προηγούμενο παναγροτικό συλλαλητήριο στην Καρδίτσα

Η διοργάνωση του συλλαλητηρίου αποτελεί μια από τις πρωτοβουλίες που παίρνουν οι συνεπείς δυνάμεις του αγροτικού συνδικαλιστικού κινήματος για τη συνέχιση και ένταση του αγώνα της αγροτιάς, με στόχο την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που δημιουργεί οξύνει και πολλαπλασιάζει τα προβλήματά τους οδηγώντας στο ξεκλήρισμα τα μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά.

Σ' αυτά τα πλαίσια εντάσσεται και η διοργάνωση του αγωνιστικού γιορτασμού της 92ης επετείου του Κιλελέρ, την Κυριακή 31 Μάρτη, με παναγροτικό συλλαλητήριο στην κεντρική πλατεία της Λάρισας. Ο αγωνιστικός γιορτασμός της επετείου του Κιλελέρ αποφασίστηκε την περασμένη Κυριακή, στη σύσκεψη εκπροσώπων Ομοσπονδιών Αγροτικών Συλλόγων και Συντονιστικών Επιτροπών Αγώνα που προσκάλεσε στη Λάρισα η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων του νομού.

Οι αγρότες με τη συμμετοχή τους στο γιορτασμό του Κιλελέρ θα στείλουν διπλό μήνυμα:

* Πρώτον ότι θυμούνται, ευγνωμονούν και τιμούν τον αγώνα και τη θυσία των Θεσσαλών κολίγων, για ν' αποκτήσει ο ξωμάχος γη και να γίνει νοικοκύρης στον τόπο του.

* Δεύτερον, ότι το Κιλελέρ είναι σήμερα επίκαιρο, καθώς ό,τι ονειρεύτηκαν οι κολίγοι δεν εξασφαλίστηκε, αφού ο αγρότης κινδυνεύει να χάσει σήμερα τη γη του, είτε από την Αγροτική Τράπεζα που επιχειρεί να του την αρπάξει για τα χρέη του, είτε από την πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, που στόχο της έχει να συγκεντρώσει τη γη των μικρομεσαίων αγροτών στους μεγαλοαγρότες και στις αγροτικές επιχειρήσεις.

Οι συνεπείς δυνάμεις του αγροτικού κινήματος έχουν διακηρύξει σαφώς ότι το διεκδικητικό πλαίσιο των νέων αγροτικών κινητοποιήσεων αφορά στην πάλη υπέρ των συμφερόντων των μικρομεσαίων αγροτών, για να παραμείνουν στα χωράφια τους και στον τόπο τους. Εχουν ξεκαθαρίσει, δε, ότι δεν αποκλείουν καμία μορφή πάλης. Στην οργάνωση και στο συντονισμό των νέων αγώνων τους οι αγρότες θ' αξιοποιήσουν την πλούσια και πολύτιμη πείρα που απέκτησαν από το μακρόχρονο αγώνα τους και ιδιαίτερα τον αγώνα που αναπτύχθηκε την τελευταία δεκαετία.

Οι αγρότες συνειδητοποιούν ότι για να εξασφαλίσουν τη μαζικότητα, τη δυναμικότητα και την αποτελεσματικότητα των αγώνων τους, η πάλη τους πρέπει να στοχεύει στην ανατροπή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που εφαρμόζουν οι ελληνικές κυβερνήσεις. Μια πολιτική καταστροφική για τη μικρομεσαία αγροτιά της Ελλάδας, καθώς είναι αυτή που επιβάλλει περιορισμούς στις καλλιέργειες, με ποσοστώσεις και πρόστιμα συνυπευθυνότητας, με απαγορεύσεις στην κατασκευή έργων υποδομής και έχει ως αποτέλεσμα τη συρρίκνωση του αγροτικού εισοδήματος, τη χρεοκοπία και το ξεκλήρισμα των φτωχών και μεσαίων αγροτών. Και βεβαίως, γνωρίζουν ότι στους αγώνες τους πρέπει να εξασφαλίσουν την όσο το δυνατόν μαζική και πιο ενεργή αλληλεγγύη και συμπαράταξη των άλλων λαϊκών στρωμάτων της πόλης και του χωριού, που πλήττονται το ίδιο βάναυσα από την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ.

«Η ΕΟΚ δίνει λεφτά και προγράμματα, η κυβέρνηση φέρνει φτώχεια και αδιαφορία». Αυτό, που ήταν τελικά και το κεντρικό σύνθημα της χτεσινής διαδήλωσης των αγροτοσυνδικαλιστών της ΝΔ στην Αθήνα, αποκαλύπτει σε όλο της το μεγαλείο την επιχείρηση υπονόμευσης των αγροτικών κινητοποιήσεων. Των πραγματικά αγωνιστικών κινητοποιήσεων, που κινούνται αποφασιστικά στην κατεύθυνση της υπεράσπισης της μικρομεσαίας αγροτιάς. Αυτό το πνεύμα πάντως - η καλή ΕΕ και η κακή κυβέρνηση - διαπέρασε τις ομιλίες όλων των ομιλητών που ανέβηκαν στο βήμα του Παναθηναϊκού Σταδίου. Και σ' αυτό το φόντο έδειχναν παράταιρες οι φραστικές εκκλήσεις για ενότητα του αγροτικού κινήματος, αφού κυβέρνηση και ΕΕ από κοινού και χωρίς τσιριμόνιες εξαπολύουν την εφαρμοζόμενη αντιαγροτική πολιτική. «Σήμερα βρισκόμαστε εδώ για να αποδείξουμε ότι ο ενωτικός μας αγώνας συνεχίζεται» υποστήριξε ο Θ. Νασίκας και κάλεσε «σε ενωτικό διάλογο όλους τους αγρότες». Κατά τ' άλλα η ομιλία του αγροτικού στελέχους της ΝΔ κινήθηκε σε γνωστά και εύκολα μονοπάτια. Σκληρή γλώσσα για την ανίκανη κυβέρνηση και φυσικά μεγάλη προσοχή για να μη θιχτεί η ευρωπαϊκή ταυτότητα του κόμματός του.

Από αυτήν την παράσταση δε θα μπορούσαν φυσικά να λείπουν οι «μετρ» της υποκριτικής τέχνης, δηλαδή οι βουλευτές της ΝΔ. Πάνω από τη μισή κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης βρέθηκε στην «πρώτη γραμμή», μοιράζοντας χαμόγελα στις κάμερες, χειραψίες στους εν δυνάμει ψηφοφόρους και φυσικά υποσχέσεις για επίλυση των προβλημάτων του αγροτικού κόσμου. Βέβαια, κάθε παράσταση έχει και κομπάρσους. Αυτός ο ρόλος, κρατήθηκε για κάποια από τα αγροτικά στελέχη που εμφανίζονταν ως «αριστεροί» και οι οποίοι με την παρουσία τους, φρόντισαν να δώσουν ένα καλό άλλοθι στους διοργανωτές, να μιλούν για ενωτικό αγώνα...

Περίπου στις 2.30 μ.μ. οι συγκεντρωμένοι - που υπολογίζονται περί τις 3.500 - ξεκίνησαν πορεία προς τη Βουλή, έχοντας στην κεφαλή τους βουλευτές της ΝΔ και ένα αγροτικό τζιπ. Φτάνοντας στο Σύνταγμα, οι διαδηλωτές έκαψαν συμβολικά βαμβάκι, ενώ αντιπροσωπεία τους, πάντα μαζί με βουλευτές της ΝΔ, επέδωσαν ψήφισμα στη γραμματεία της Βουλής και ζήτησαν να γίνει το συντομότερο συζήτηση στο Κοινοβούλιο σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, για το αγροτικό πρόβλημα.

Γύρω στις 3 μ.μ. οι διαδηλωτές προχώρησαν επί της Β. Σοφίας με σκοπό να φτάσουν στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου θα επέδιδαν ψήφισμα διαμαρτυρίας στο πρωθυπουργικό γραφείο. Στο ύψος της Μαξίμου, ήταν παρατεταγμένες οι δυνάμεις της αστυνομίας και δύο κλούβες κάθετα στο δρόμο, έχοντας σαφείς εντολές να σταματήσει σ' αυτό το σημείο το πλήθος των συγκεντρωμένων. Οταν οι συγκεντρωμένοι επιχείρησαν να συνεχίσουν την πορεία τους, οι αστυνομικές δυνάμεις εξαπέλυσαν επίθεση κάνοντας και χρήση χημικών. Ακολούθησε μισή ώρα, περίπου, λεκτικών αψιμαχιών των διαδηλωτών με την αστυνομία, ενώ ακούστηκε και μία μεγάλη γκάμα συνθημάτων από το «αγρότη πολέμα σου πίνουνε το αίμα» μέχρι και το «η Μακεδονία είναι Ελληνική» ή «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι».

Περίπου στις 4 το απόγευμα οι διαδηλωτές κατευθύνθηκαν πάλι έξω από τη Βουλή, όπου έψαλαν τον Εθνικό Υμνο και στη συνέχεια κατευθύνθηκαν προς τα πούλμαν για να πάρουν το δρόμο της επιστροφής.

Ζημιές ύψους 101,5 δισ. δραχμές (297,7 εκατ. ευρώ) δήλωσε το υπουργείο Γεωργίας στην ΕΕ για το διάστημα Νοέμβρης 2001 - Γενάρης 2002, προκειμένου να δοθεί η κοινοτική έγκριση για το ύψος των αποζημιώσεων ΠΣΕΑ, που θα καταβληθούν έτσι κι αλλιώς, μετά από την παρέλευση μεγάλου χρονικού διαστήματος.

Το ζήτημα όμως είναι πως η μέχρι τώρα εκτίμηση των ζημιών από τον ΕΛΓΑ για λογαριασμό της ΠΣΕΑ ανέρχεται σε 128 δισ. δραχμές τουλάχιστον και όλα δείχνουν ότι το νούμερο θα ανέβει ακόμα πιο πολύ. Ηδη οι νεότερες εκτιμήσεις αναφέρουν πως οι ζημιές που εντάσσονται στον τομέα ΠΣΕΑ ξεπερνούν τα 165 δισ. δραχμές. Το υπουργείο Γεωργίας όμως δήλωσε ζημιές 101,5 δισ. δραχμές, ποσό που είναι πολύ μικρότερο από το μέγεθος των πραγματικών καταστροφών. Το νούμερο αυτό και το γεγονός ότι οι αποζημιώσεις ΠΣΕΑ με βάση τις αποφάσεις της κυβέρνησης και τους κανονισμούς της ΕΕ θα καλυφτεί ένα μικρό μέρος των ζημιών, δείχνουν ότι η κυβέρνηση επιχειρεί να εμπαίξει ασύστολα για άλλη μια φορά τους πληγέντες αγροτοκτηνοτρόφους.

Με βάση τα 128 δισ. που προϋπολογίστηκαν οι ζημιές, η εκτίμηση της ΠΑΣΕΓΕΣ για το ύψος των αποζημιώσεων, ήταν ότι θα κυμαινόταν από 30-50 δισ. δραχμές. Δηλαδή από 25% μέχρι 40%. Τώρα με τα 101,5 δισ. που δήλωσε το υπουργείο Γεωργίας στην ΕΕ, φαίνεται πως το ύψος των αποζημιώσεων θα είναι ακόμα πιο μικρό. Μάλιστα δεν αποκλείεται και το ενδεχόμενο το υπουργείο Γεωργίας να δήλωσε μικρότερες ζημιές από τις πραγματικές στην ΕΕ προκειμένου να εμφανίσει φαινομενικά μεγαλύτερες αποζημιώσεις στους πληγέντες αγροτοκτηνοτρόφους!

Εκτός αυτών στη χτεσινή ανακοίνωση του υπουργείο Γεωργίας δεν αναφέρεται πουθενά ότι θα σταλούν στη συνέχεια και συμπληρωματικά στοιχεία στην ΕΕ. Αναφέρεται μόνο πως έχουν υποβληθεί 155.219 δηλώσεις ζημιάς, από τις οποίες οι 131.491 αφορούν ζημιές σε φυτική παραγωγή και φυτικό κεφάλαιο, 15.245 τη ζωική παραγωγή και το ζωικό κεφάλαιο και 14.147 τις αγροτοκτηνοτροφικές υποδομές και αποθηκευμένα προϊόντα.

Ο παπα - Χρήστος, που γεννήθηκε στο χωριό Σπαρτιά της Φθιώτιδας, είναι ένας αγωνιστής. Συμμετέχει ενεργά στο αγροτικό κίνημα. Σε κάθε πανελλαδική αγροτική σύσκεψη παραβρίσκεται και λέει ευθαρσώς τη γνώμη του για το πώς ο αγώνας της μικρομεσαίας αγροτιάς θα έχει θετικά αποτελέσματα και προοπτική. Συμμετείχε και στην προχτεσινή σύσκεψη στη Λάρισα, όπου τον συναντήσαμε και είχαμε τον παρακάτω διάλογο μαζί του:

-- Κληρικός, και αγρότης, και συνδικαλιστής. Πώς «συμβιβάζονται» όλα αυτά;

-- Συμμετέχω στις κινητοποιήσεις ως αγρότης. Αλλά κι αν δεν ήμουν αγρότης κι ήμουν μόνο κληρικός πάλι, νομίζω, ότι έπρεπε να είμαι εδώ. Γιατί πιστεύω ότι οι αγρότες είναι, σήμερα, οι πιο αδικημένοι στην κοινωνία και ο ορθόδοξος κληρικός πρέπει να βρίσκεται στο πλευρό των αδικημένων, στο πλευρό των αναξιοπαθούντων, δίπλα στον αγωνιζόμενο. Οταν είναι κάποιος χριστιανός δεν πρέπει να κάνει μόνο ελεημοσύνη, αλλά πρέπει να αγωνίζεται και για κοινωνική δικαιοσύνη.

Μιλώντας σε μία από τις πρόσφατες αγροτικές κινητοποιήσεις

-- Είναι δύσκολη η ζωή του αγρότη...

-- Θα μιλήσω ως ελαιοπαραγωγός. Ο κόπος που καταβάλουμε είναι τεράστιος. Ο αγρότης αγωνίζεται, νύχτα - μέρα, για να θρέψει την κοινωνία. Για να παράγει διατροφικά προϊόντα και πρώτες ύλες. Παλεύει, από το πρωί μέχρι το βράδυ, μέσα στη λάσπη, κάτω από τον ήλιο. Κι όμως δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα. Ενώ θα μπορούσε να ταΐσει και να ζει κι άλλους, δεν μπορεί να ταΐσει και να ζήσει την ίδια του την οικογένεια και, ταυτόχρονα, βλέπει τους μεγαλεμπόρους, τις πολυεθνικές και τους «αεριτζήδες» να πλουτίζουν με το μόχθο του. Η κατάσταση είναι απελπιστική.

-- Κι η ύπαιθρος ερημώνει...

-- Κάπου είχαμε ξεθαρρέψει. Πιστεύαμε ότι κάπως «ανέβηκε» η ζωή στην επαρχία, ότι θα είμαστε καλύτερα. Αλλά, εμείς που ζούμε σε αστικά κέντρα, επιστρέφοντας στα χωριά μας βλέπουμε ότι η ύπαιθρος ερημώνει. Το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό. Ενα τραγούδι λέει «μείναμε γέροι και παιδιά», αλλά, δυστυχώς, σήμερα έμειναν μόνο γέροι στα χωριά. Δεν υπάρχει μέλλον μ' αυτή την πολιτική στην ύπαιθρο.

-- Ποιος φταίει για όλα αυτά;

-- Μερικοί λένε πως φταίει κάποια κακιά κυβέρνηση, ένας κακός υπουργός που έκανε μια κακή διαπραγμάτευση στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Αλλά αν δούμε τα πράγματα πιο βαθιά θα καταλάβουμε ότι δεν είναι ζήτημα διαπραγμάτευσης ή θέμα διαχείρισης. Είναι ζήτημα πολιτικής.

Σήμερα φαίνεται ξεκάθαρα πως η πρόθεση της ΕΕ, αλλά και της κυβέρνησης που εναρμονίζεται με την ΕΕ, είναι να ξεκληρίσουν τον αγρότη, να ξαναφέρουν πάλι το μεγαλοτσιφλικά, ή -όπως λέγεται σήμερα- την καπιταλιστική ιδιοκτησία στην αγροτική οικονομία. Γι' αυτό και κάποιοι που είναι τα «φερέφωνά» τους μέσα στο αγροτικό συνδικαλιστικό κίνημα, τα φερέφωνα αυτής της πολιτικής, αγωνίζονται για το λεγόμενο Μητρώο Αγροτών που θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των μεγαλοτσιφλικάδων και των καπιταλιστικών επιχειρήσεων.

-- Στις τελευταίες αγροτικές κινητοποιήσεις, ποιες είναι οι εμπειρίες που αποκομίσατε;

-- Θετική εμπειρία είναι ότι καταφέραμε κάποιοι άνθρωποι να γνωριστούμε μεταξύ μας, να δούμε ότι μας συνδέουν κοινά προβλήματα, να συμφωνήσουμε ότι τα προβλήματα λύνονται μόνο με αγώνες. Ομως το πρόβλημα είναι ότι όλοι οι αγρότες δεν ενστερνίστηκαν το πλαίσιο αιτημάτων του Παλαμά. Και δεν είναι ευθύνη των απλών αγροτών, αλλά κάποιων αγροτικών στελεχών που διαστρέβλωναν καθημερινά αυτά τα αιτήματα, έβαζαν νέα, που ήταν σε αντίθεση με το σωστό διεκδικητικό πλαίσιο, ενώ στα λόγια έλεγαν ότι είναι σύμφωνοι. Μ' αυτό τον τρόπο κάποιοι υπονόμευαν τον αγώνα. Προσπαθούσαν να «φρενάρουν», να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις. Και φάνηκε καθαρά αυτό, όταν πρώτοι αποχώρησαν από τα μπλόκα.

Πιστεύω ότι για να έχει προοπτική ο αγώνας χρειάζεται πολλή δουλιά. Πρέπει να ενημερωθούν οι αγρότες για να αντιληφθούν από πού προέρχονται τα προβλήματα. Αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα, ότι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα οικονομικά, αλλά πρέπει να ξέρουν και ποια είναι η πηγή του προβλήματος.

-- Στις ομιλίες, κάνετε πάντα λόγο για την ανάγκη συμπαράστασης των άλλων λαϊκών στρωμάτων στον αγώνα των αγροτών...

-- Κάθε άνθρωπος που διαθέτει απλή λογική, αντιλαμβάνεται ότι αυτή η αντιαγροτική πολιτική, είναι μέρος της ευρύτερης αντιλαϊκής πολιτικής που σκοπό έχει να πλήξει όλους τους εργαζόμενους. Οταν, λοιπόν, κάποιοι εργαζόμενοι αγωνίζονται είναι αδιανόητο να μη βρίσκονται και οι άλλοι στο πλευρό τους. Γιατί τα προβλήματα είναι κοινά. Είναι κοινό το πρόβλημα της παιδείας, της υγείας, όλα τα προβλήματα είναι κοινά, γι' αυτό και πρέπει να αγωνίζονται όλοι μαζί. Εχουν την ίδια πηγή που είναι το μεγάλο κεφάλαιο, την πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ. Στόχος πρέπει να είναι η ανατροπή αυτού του συστήματος, ώστε να έρθει ένα δικαιότερο σύστημα, στο οποίο δε θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, δε θα υπάρχει ατομική ιδιοκτησία, αλλά όλοι θα είναι ιδιοκτήτες - συνιδιοκτήτες, αυτό, δηλαδή, που έχουμε συνηθίσει να ονομάζουμε σοσιαλισμό.