1962 Η Αλγερία κηρύσσεται ανεξάρτητο κράτος με διάγγελμα του Προέδρου Ντε Γκολ, δύο μέρες μετά τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος με το οποίο ο λαός της χώρας τάσσεται με ποσοστό 99% υπέρ της ανεξαρτησίας και της συνεργασίας με τη Γαλλία.

1967 Εισβολή μισθοφορικών στρατευμάτων που πολεμούν για την επιστροφή του Τσόμπε στην εξουσία σημειώνεται στις ανατολικές περιοχές του Κονγκό. Με τους μισθοφόρους ενώνονται και οι στασιαστές του στρατού.

1969 Περισσότεροι από μισό εκατομμύριο εργάτες της βιομηχανικής περιοχής του Τορίνο κατεβαίνουν σε απεργία, που συνοδεύεται από μεγάλης έντασης συγκρούσεις με την αστυνομία.

1972 Υστερα από σκληρή μάχη ομοσπονδιακών στρατευμάτων και ανταρτικών ομάδων Κροατών εθνικιστών στα βουνά της Βοσνίας, εξουδετερώνεται η κυριότερη εστία της αυτονομιστικής εξέγερσης.

1973 Αρχίζει στο Ελσίνκι η σύνοδος αντιπροσώπων από όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, τις ΗΠΑ και τον Καναδά που συμμετέχουν στη Διάσκεψη για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, με επικεφαλής τους υπουργούς Εξωτερικών.

Δολια...νά!

Οταν έγινε το «δείπνο των 4» (Σημίτης, Πάγκαλος, Β. Παπανδρέου, Αυγερινός), που θεωρήθηκε και έναυσμα της πορείας του Κ. Σημίτη στην πρωθυπουργία, ο πέμπτος της παρέας, που όμως - τελευταία στιγμή - αποφάσισε τελικά να μη συμμετάσχει σε εκείνο το «δείπνο», ήταν ο Λαλιώτης...

Αντίθετα, όταν ο κ. Σημίτης έθεσε υποψηφιότητα για πρωθυπουργός, ο Λαλιώτης τάχθηκε μαζί του...

Αργότερα, πάλι, όταν ο κ. Σημίτης πήγε στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και ζήτησε (και κατέλαβε) και την προεδρία του κόμματος, ο Λαλιώτης στράφηκε εναντίον του...

Επειτα, πάλι, όταν ο Λαλιώτης διεκδίκησε τη θέση του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, τα ξαναβρήκε με τον Κ. Σημίτη και έγινε γραμματέας...

Τώρα το νόμισμα ήρθε ξανά «τούμπα» και από το «μαζί» περάσαμε στο «χώρια»...

(Αναγκαία παρατήρηση: Καθ' όλη τη διάρκεια των μεταπτώσεων στις σχέσεις Σημίτη - Λαλιώτη, σ' αυτήν τη χώρα η ίδια πολιτική ακολουθείτο. Είτε οι Σημίτης - Λαλιώτης διήγαν περίοδο «συντροφικότητας», είτε περίοδο «συντροφικών μαχαιρωμάτων», και στη μια και στην άλλη περίπτωση οι συνταξιούχοι «3 και 60» έπαιρναν, οι εργάτες ομοίως και οι αγρότες ομοίως, επίσης. Για να μη χολοσκάτε και πολύ, δηλαδή...).

Αλλοι την πρόταση Σημίτη στον Λαλιώτη, να πάει στο υπουργείο Γεωργίας, τη λένε πρόταση «υπουργοποίησης». Αλλοι τη λένε κανονικό ...«φύτεμα»! Απόψεις...

Την επομένη από το μνημόσυνο για τον Α. Παπανδρέου και ενώ οι κόντρες Σημίτη - Λαλιώτη είχαν εκδηλωθεί, ξεκίνησε μια προσπάθεια να εμφανιστεί η κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ σαν «βαίνουσα προς εξομάλυνση». Είχε προηγηθεί η δήλωση Σημίτη πως «δεν τίθεται θέμα γραμματέα» και η δήλωση Λαλιώτη, στο μνημόσυνο, ότι «στηρίζει τον Κ. Σημίτη»...

Ο «Ρ» εκείνη την ημέρα (24 Ιούνη), αφού σημείωνε ότι η κρίση παραμένει στο ΠΑΣΟΚ, τόνιζε ότι θα επιχειρείτο να προβληθεί από τον υπόλοιπο Τύπο ένα πλαστό κλίμα για τα τεκταινόμενα στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, και έγραφε:

«...χτες το βράδυ ξεκίνησε ένας κύκλος "ζυμώσεων", ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα και ο σημερινός φιλοκυβερνητικός Τύπος να αποπνέει ένα κλίμα ..."ενότητας" εντός του ΠΑΣΟΚ».

Εντούτοις, συνεχίζαμε, η δήλωση Λαλιώτη στο μνημόσυνο «καθόλου δε φαίνεται να ικανοποίησε τον πρωθυπουργό, που φέρεται σε στενούς του συνεργάτες, που θέτουν το θέμα Λαλιώτη, να απαντά: "Αφήστε τον σε μένα"...».

Αυτά έγραφε ο «Ρ». Και τα υπενθυμίζουμε, όχι για να ισχυριστούμε ότι «προβλέψαμε» τις εξελίξεις, αλλά για να ισχυριστούμε ότι το να «παραμυθιάζεις» το κοινό, όπως συστηματικά κάνουν ορισμένοι παίζοντας το παιχνίδι διαφόρων «κέντρων» εντός του ΠΑΣΟΚ, είναι μια «δημοσιογραφία» που ενίοτε εκτίθεται...

Οταν ο Θ. Πάγκαλος απομακρύνθηκε από το υπουργείο Εξωτερικών, είπε ότι τον «φάγανε» οι Αμερικάνοι...

Στον κ. Λαλιώτη, δε, αποδίδεται η φράση ότι «δε θα γίνει γραμματέας του ΠΑΣΟΚ ο ...Μίλερ». Φράση, βέβαια, την οποία ο ίδιος αρνείται ότι την είπε. Εντούτοις, είτε την είπε, είτε κάποιοι την «έβαλαν» στο στόμα του, η φράση αυτή «κυκλοφόρησε» αμέσως μόλις άρχισε να διακινείται η φημολογία περί αντικατάστασης του Λαλιώτη από τον Χρυσοχοΐδη. Και όποιος τη σκέφτηκε, είχε προφανώς κατά νου την «ιδιαίτερη εκτίμηση» που τρέφουν οι Αμερικανοί και ο εδώ πρέσβης τους στον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.

Αν, λοιπόν, τελικά, οι φήμες επιβεβαιωθούν, και ο Χρυσοχοΐδης καταλάβει τη θέση του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, θα έχει πλάκα, μετά τον Πάγκαλο, να αρχίσει κι ο Λαλιώτης να λέει ότι τον «έφαγαν οι Αμερικάνοι»...

Και θα έχει πλάκα για δυο λόγους: Πρώτον, γιατί θα αποτελεί (έστω και εξ αντανακλάσεως) μια πρώτης τάξεως ομολογία εκ μέρους των ίδιων των ιστορικών στελεχών του ΠΑΣΟΚ για τις «σχέσεις» και «επιρροές» των Αμερικάνων στο ...σοσιαλιστικό κόμμα τους, και, δεύτερον, γιατί θα αναγκάσει πολλούς να θυμηθούν πόσο ...«αντιτάχθηκε» ο Λαλιώτης στους Αμερικάνους, από την εποχή του «φεύγουν οι βάσεις» (που έμειναν) μέχρι την πολύ πρόσφατη εποχή της Σούδας και των αμερικάνικων αεροπλανοφόρων (που πηγαινοέρχονταν)...

«ΔΕΝ υπάρχει θέμα γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ. Τελεία και παύλα»! Η δήλωση είναι πολύ πρόσφατη, έγινε από τον Τηλέμαχο Χυτήρη στη Χαλκιδική, και έγινε κατ' εντολή του κ. Σημίτη... Δέκα μέρες μετά, χτες, και από εκεί που «δεν υπήρχε θέμα γραμματέα», ο κ. Σημίτης ζήτησε από το γραμματέα του ΠΑΣΟΚ να πάψει να είναι γραμματέας... Συμπέρασμα; Κάπως έτσι θα προέκυψε και η γνωστή φράση: «Ο λόγος του; Συμβόλαιο!».

***

ΟΣΟ για τον κ. Λαλιώτη, στην τελευταία του συνέντευξη - που δόθηκε σε συνθήκες «χαμηλού βαρομετρικού» στις σχέσεις του με τον Κ. Σημίτη - είχε πει πως ακόμα και αν του ζητούνταν δεν επρόκειτο να παραιτηθεί. Πρόσθεσε ότι ακόμα και αν υπήρχε πρόταση μομφής εναντίον του, αυτός θα ξαναέβαζε υποψηφιότητα για γραμματέας, κόντρα στον Σημίτη. Τώρα, αντίθετα, ο κ. Λαλιώτης αφ' ενός παραιτήθηκε, αφ' ετέρου οι πληροφορίες τον φέρουν να ανακοινώνει σήμερα ότι όχι μόνο δε θα θέσει εκ νέου υποψηφιότητα για γραμματέας, αλλά ότι προτίθεται να παραιτηθεί και από μέλος της ΚΕ και να μη θέσει υποψηφιότητα ούτε στις ερχόμενες εκλογές για βουλευτής. Συμπέρασμα; «Ο λόγος του (και αυτού), συμβόλαιο!»...

***

ΤΕΛΙΚΑ, για να έχει αξία ο λόγος τους, πρέπει να δίνει κανείς σημασία μόνο σε εκείνες τις δηλώσεις που τις κάνουν ...κατά λάθος! Οπως, για παράδειγμα, εκείνο το «δε νομίζω» του Χρ. Πρωτόπαππα, όταν ρωτήθηκε αν θα αποχωρήσει από τη θέση του γραμματέα ο Κ. Λαλιώτης. Τελικώς, σωστά ...«δε νόμιζε».

***

ΕΣΠΕΥΣΕ χτες ο Δ. Ρέππας - διά μέσου δημοσιογράφων - να διαμηνύει μετά το πέρας του ΕΓ ότι «δε γνώριζε τίποτα» για τις προθέσεις του πρωθυπουργού σχετικά με το θέμα Λαλιώτη. Αλλά προς τι η ανάγκη της «διευκρίνισης»; Λέτε να τον προορίζει για γραμματέα ο κ. Σημίτης και επομένως να θέλει ο κ. Ρέππας να εμφανιστεί κάτι σαν «το σύζυγο που το μαθαίνει τελευταίος»; (Πάντως, ο κ. Χρυσοχοΐδης δε διαμήνυσε τίποτα, σχετικώς. Μήπως αυτός να γνωρίζει κάτι περισσότερο;...)

Είναι σαν να παρακολουθείς το δράμα ενός αυτιστικού. Μόνον που εδώ δε λυπάσαι. Οργίζεσαι! Κινείται, το ΠΑΣΟΚ, αδιάκοπα, γύρω από τον εαυτό του. Αυτοναρκισσευόμενο, ζει στο «δικό του κόσμο», έχει αναγάγει τις ανάγκες του σε «ανάγκες» της κοινωνίας. Για την πραγματική κοινωνία αδιαφορεί. Πλήρως.

Ο αυτισμός του ΠΑΣΟΚ, προφανέστατα, είναι στοιχείο της ύπαρξής του. Οι «σοσιαλιστές» των «νέων τζακιών», των «κότερων», των βιλών, τα έχουν αυτά... Το καθεστωτικό τους σύνδρομο θέριεψε και εδραιώθηκε με τα τόσα χρόνια διαχείρισης της εξουσίας. Μιας διαχείρισης που συσσωρεύει κοινωνικά προβλήματα, τα οποία τα συναντάς στις ουρές της ανεργίας και της ανέχειας, αλλά αυτοί «τα έχουν γραμμένα» στο ...Εκτελεστικό τους. Η κοινωνία δοκιμάζεται, οι εργαζόμενοι δοκιμάζονται, αλλά αυτοί παραπέμπουν προς «επίλυση» στον κομματικό τους μικρόκοσμο. Χτες στο έκτακτο συνέδριο, αύριο στο «νέο» ΕΓ, μεθαύριο στον ανασχηματισμό.

Μια τέτοια πρακτική πιθανώς προσφέρει μια ανακούφιση στους καρεκλοκένταυρους. Ποια σημασία όμως έχει τελικά για την κοινωνία αν ο κύριος Χρυσοχοΐδης (που θέλει να αλλάξει το ΠΑΣΟΚ όνομα και έμβλημα), ή ο κύριος «ΠΑΣΟΚίδης», που θέλει το ΠΑΣΟΚ με το ίδιο όνομα και το ίδιο έμβλημα, αναδειχτεί γραμματέας ενός κόμματος που θα εφαρμόσει την ίδια πολιτική; Καμία!