Είναι σαν να παρακολουθείς το δράμα ενός αυτιστικού. Μόνον που εδώ δε λυπάσαι. Οργίζεσαι! Κινείται, το ΠΑΣΟΚ, αδιάκοπα, γύρω από τον εαυτό του. Αυτοναρκισσευόμενο, ζει στο «δικό του κόσμο», έχει αναγάγει τις ανάγκες του σε «ανάγκες» της κοινωνίας. Για την πραγματική κοινωνία αδιαφορεί. Πλήρως.

Ο αυτισμός του ΠΑΣΟΚ, προφανέστατα, είναι στοιχείο της ύπαρξής του. Οι «σοσιαλιστές» των «νέων τζακιών», των «κότερων», των βιλών, τα έχουν αυτά... Το καθεστωτικό τους σύνδρομο θέριεψε και εδραιώθηκε με τα τόσα χρόνια διαχείρισης της εξουσίας. Μιας διαχείρισης που συσσωρεύει κοινωνικά προβλήματα, τα οποία τα συναντάς στις ουρές της ανεργίας και της ανέχειας, αλλά αυτοί «τα έχουν γραμμένα» στο ...Εκτελεστικό τους. Η κοινωνία δοκιμάζεται, οι εργαζόμενοι δοκιμάζονται, αλλά αυτοί παραπέμπουν προς «επίλυση» στον κομματικό τους μικρόκοσμο. Χτες στο έκτακτο συνέδριο, αύριο στο «νέο» ΕΓ, μεθαύριο στον ανασχηματισμό.

Μια τέτοια πρακτική πιθανώς προσφέρει μια ανακούφιση στους καρεκλοκένταυρους. Ποια σημασία όμως έχει τελικά για την κοινωνία αν ο κύριος Χρυσοχοΐδης (που θέλει να αλλάξει το ΠΑΣΟΚ όνομα και έμβλημα), ή ο κύριος «ΠΑΣΟΚίδης», που θέλει το ΠΑΣΟΚ με το ίδιο όνομα και το ίδιο έμβλημα, αναδειχτεί γραμματέας ενός κόμματος που θα εφαρμόσει την ίδια πολιτική; Καμία!