Οταν έγινε το «δείπνο των 4» (Σημίτης, Πάγκαλος, Β. Παπανδρέου, Αυγερινός), που θεωρήθηκε και έναυσμα της πορείας του Κ. Σημίτη στην πρωθυπουργία, ο πέμπτος της παρέας, που όμως - τελευταία στιγμή - αποφάσισε τελικά να μη συμμετάσχει σε εκείνο το «δείπνο», ήταν ο Λαλιώτης...

Αντίθετα, όταν ο κ. Σημίτης έθεσε υποψηφιότητα για πρωθυπουργός, ο Λαλιώτης τάχθηκε μαζί του...

Αργότερα, πάλι, όταν ο κ. Σημίτης πήγε στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και ζήτησε (και κατέλαβε) και την προεδρία του κόμματος, ο Λαλιώτης στράφηκε εναντίον του...

Επειτα, πάλι, όταν ο Λαλιώτης διεκδίκησε τη θέση του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, τα ξαναβρήκε με τον Κ. Σημίτη και έγινε γραμματέας...

Τώρα το νόμισμα ήρθε ξανά «τούμπα» και από το «μαζί» περάσαμε στο «χώρια»...

(Αναγκαία παρατήρηση: Καθ' όλη τη διάρκεια των μεταπτώσεων στις σχέσεις Σημίτη - Λαλιώτη, σ' αυτήν τη χώρα η ίδια πολιτική ακολουθείτο. Είτε οι Σημίτης - Λαλιώτης διήγαν περίοδο «συντροφικότητας», είτε περίοδο «συντροφικών μαχαιρωμάτων», και στη μια και στην άλλη περίπτωση οι συνταξιούχοι «3 και 60» έπαιρναν, οι εργάτες ομοίως και οι αγρότες ομοίως, επίσης. Για να μη χολοσκάτε και πολύ, δηλαδή...).