Eurokinissi

Ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο αποδέχτηκε τις προηγούμενες αντιδραστικές συνταγματικές αναθεωρήσεις των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, αλλά επεδίωξε να προσθέσει και νέες, αντιδραστικότερες διατάξεις.

Εδώ φαίνονται οι μεγάλες, στρατηγικού χαρακτήρα συγκλίσεις με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ.

Πίσω από αυτά τα ψεύτικα διλήμματα για μια «αντινεοφιλελεύθερη» και «προοδευτική» αναθεώρηση, κρύβεται ο κοινός στόχος όλων.

Για ένα θωρακισμένο πολιτικό σύστημα, πιο ικανό να υλοποιεί την αντιλαϊκή πολιτική, πιο εχθρικό απέναντι στο λαό και το κίνημά του.

Για να δούμε: Ποιες προτεραιότητες της άρχουσας τάξης υπηρετούν οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ;

Πρώτον: Την προσπάθεια για εξασφάλιση μεγαλύτερης κυβερνητικής σταθερότητας. Ετσι λένε κι οι ίδιοι άλλωστε.

Αλλά αυτό αποτελεί και την καλύτερη απόδειξη ότι η επίθεση του κεφαλαίου απέναντι στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα θα συνεχιστεί αμείωτη το επόμενο διάστημα.

Αυτή η επίθεση είναι και η ουσία της «δίκαιης ανάπτυξης», πίσω από την οποία στοιχίζονται και η κυβέρνηση και άλλα κόμματα.

Δείχνει ταυτόχρονα και την ανησυχία απέναντι στη αυξανόμενη δυσαρέσκεια και αγανάκτηση.

Γι' αυτό και η κυβέρνηση θεωρεί επιτακτικό να προχωρήσουν γρήγορα οι συνταγματικές αλλαγές. Προκειμένου να προχωρά απρόσκοπτα η αστική πολιτική, αλλά και να είναι πιο αποτελεσματικό το κράτος είτε στην ενσωμάτωση είτε στην καταστολή αυτής της δυσαρέσκειας.

Εκεί αποσκοπούν τόσο οι προτάσεις για αποσύνδεση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση της Βουλής, όσο και εκείνες που καθιερώνουν για πρώτη φορά τις κυβερνήσεις μειοψηφίας.

Είτε αυτές λέγονται «εποικοδομητική ψήφος δυσπιστίας» κατά ΣΥΡΙΖΑ, είτε σταθερός και αδιατάρακτος 4ετής κοινοβουλευτικός - κυβερνητικός κύκλος, κατά τη ΝΔ.

Δεύτερον: Υπηρετούν τη συνταγματική κατοχύρωση του τσακίσματος της ζωής των λαϊκών στρωμάτων την περίοδο της κρίσης.

Εκεί αποσκοπούν η κατοχύρωση της ανταποδοτικότητας στην Κοινωνική Ασφάλιση και άλλα, όπως η μη κατοχύρωση της υποχρεωτικά δωρεάν - καθολικής πρόσβασης στην Υγεία, με βάση τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Εκεί αποσκοπεί και η συνταγματική κατοχύρωση του συμβιβασμού με τη φτώχεια, είτε αυτή λέγεται «αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης» κατά ΣΥΡΙΖΑ, είτε «σύστημα ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος» κατά τη ΝΔ.

Τρίτον: Υπηρετούν τη συνταγματική κατοχύρωση μέτρων για την ανάκαμψη του κεφαλαίου και την προσαρμογή του ρόλου του κράτους στις νέες συνθήκες.

Γι' αυτό και η αναθεώρηση του άρθρου 101Α, με στόχο να αναδεικνύονται με μικρότερη πλειοψηφία οι διοικήσεις των Ανεξάρτητων Αρχών.

Οι οποίες αποδείχθηκαν εργαλεία στην προώθηση των συμφερόντων της άρχουσας τάξης σε μια σειρά τομείς της ελληνικής οικονομίας, ανεξάρτητα από τις κυβερνητικές εναλλαγές.

Γι' αυτό και οι προτάσεις για την αναθεώρηση του άρθρου 101 για την Τοπική Διοίκηση, ώστε να περάσουν άμεσα σ' αυτήν μια σειρά τομείς που είναι στην ευθύνη της Κεντρικής Διοίκησης.

Γι' αυτό και η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για κρατική ιδιοκτησία στα δίκτυα διανομής νερού, ηλεκτρικής ενέργειας κ.ο.κ., ώστε το κράτος να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά ως τροχονόμος στον ενδομονοπωλιακό ανταγωνισμό.

Τέταρτον: Υπηρετούν την αναστύλωση του σάπιου αστικού πολιτικού συστήματος.

Από την έναρξη ακόμα της συζήτησης στην Επιτροπή.

Με τη συζήτηση για τα άρθρα 62 και 86, να προηγούνται των υπολοίπων. Με τις συνεχείς αναφορές σε σκάνδαλα...

Φάνηκε η σοβαρή προσπάθεια όλων των άλλων κομμάτων να φτιάξουν μια νέα κολυμβήθρα του Σιλωάμ για το αστικό πολιτικό σύστημα.

Σε αυτή την προσπάθεια πρωτοστάτησε ο ΣΥΡΙΖΑ, ως νεοφώτιστος, και με τις γνωστές μετακινήσεις στο κυβερνητικό του σχήμα, στελεχών από όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις.

Αλλά και με τις προτάσεις του, κατέληξε από κοινού με τη ΝΔ σε μικροβελτιώσεις στην αναθεώρηση του άρθρου 86 για την ποινική ευθύνη υπουργών, μακριά από τη συνολική κατάργησή του, όπως προτείνει το ΚΚΕ.

Περιορίζονται στην κατάργηση της πιο σύντομης προθεσμίας για την παραγραφή και αρνούνται την πρόταση του ΚΚΕ για την ουσιαστική άρση του συνόλου των εμποδίων, ώστε να διώκονται οι υπουργοί, όπως όλοι οι υπόλοιποι πολίτες, και να μην εξαρτάται η δίωξή τους από την εκάστοτε κυβερνητική πλειοψηφία.

Παρά την προσπάθεια να υψωθούν δήθεν σινικά τείχη ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, δεν κρύβεται η αγωνιώδης κοινή τους προσπάθεια να εξασφαλιστεί η αναγκαία για το μεγάλο κεφάλαιο «σταθερότητα».

Γι' αυτό, παρόλο που δεν πέρασε στην πρώτη ψηφοφορία η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για άμεση εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό (σημείο στο οποίο διαφωνεί η ΝΔ), είναι πιθανό να δούμε να ξεδιπλώνεται για μία ακόμα φορά η τέχνη του ΣΥΡΙΖΑ στην αντιστροφή της πραγματικότητας, όταν αυτή δεν τον βολεύει.

Γιατί η συμφωνία ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ στο κύριο παραμένει.

Συμφωνούν στο να κατοχυρωθεί στο Σύνταγμα ο βασικός άξονας των μέτρων όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, και των τριών μνημονίων.

Ζητούν να γίνει πιο αποτελεσματική η παρέμβαση του κράτους προς όφελος του κεφαλαίου στην οικονομία, να προχωρήσει ο συμβιβασμός του λαού με τη φτώχεια, με τα κουτσουρεμένα δικαιώματα.

Και οι δυο δεν λένε κουβέντα για τα άρθρα που κατοχυρώνουν την υπεροχή του ευρωπαϊκού έναντι του εθνικού Δικαίου, τα άρθρα 27 και 28.

Αφού αυτά αποτελούν συχνά τον πολιορκητικό κριό, τη βάση για να καταργούνται στην πράξη και τα όσα δικαιώματα κατοχυρώνει φραστικά το Σύνταγμα.

Από κοινού δεν λένε κουβέντα για τα άρθρα που εκχωρούν πακτωλό χρημάτων σε ξένο και εφοπλιστικό κεφάλαιο.

Αντίθετα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έστησε και ολόκληρη φιέστα για το συνυποσχετικό με τους εφοπλιστές, με το οποίο προσφέρουν οικειοθελώς το 10% των κερδών εισαγόμενων μερισμάτων φυσικών προσώπων, αλλά απαλλάσσονται από κάθε άλλη υποχρέωση και δεν θίγονται φυσικά όλα τα προνόμια που τους εξασφαλίζει το άρθρο 107.

Είναι γεγονός ότι όσο αποκαλύπτεται η στρατηγική συμφωνία ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ σε όλα αυτά τα ζητήματα, τόσο περισσότερο κουρνιαχτό προσπαθούν να σηκώσουν.

Από τη μια ο ΣΥΡΙΖΑ να καλεί σε «αντινεοφιλελεύθερα», δήθεν «προοδευτικά» και «δημοκρατικά» μέτωπα, να παρουσιάζει την πρότασή του για το Σύνταγμα ως δήθεν μεγάλη δημοκρατική τομή...

Και από την άλλη η ΝΔ να προσπαθεί να πλασαριστεί ως «υπεύθυνη δύναμη» απέναντι στο λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ.

Το πόσο «προοδευτικός» όμως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται:

- Από την προσπάθεια να κατοχυρώσει συνταγματικά τις πολιτικές των προηγούμενων χρόνων που τσάκισαν τη ζωή του λαού μας, ακόμα και τα όποια δικαιώματα τυπικά κατοχύρωνε το Σύνταγμα.

Υπερασπίζεται, από τη μια, δήθεν το δικαίωμα στην Παιδεία, στην Υγεία, από την άλλη συνεχίζει την πολιτική της εμπορευματοποίησης, της υποχρηματοδότησης, προωθεί την ανταποδοτικότητα στην Κοινωνική Ασφάλιση...

Προχωρά σε δεκάδες χιλιάδες πλειστηριασμούς το επόμενο διάστημα, στερώντας και την όποια προστασία είχε απομείνει στη λαϊκή οικογένεια για να μη χάσει το σπίτι της.

Ακόμα και το άρθρο για την προστασία των ζώων δεν τόλμησε να προχωρήσει στο να το ψηφίσει, κι ας ήταν πρόταση και βουλευτών της κυβέρνησης!

- Το πόσο προοδευτικός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται από την πολιτική που περιορίζει και τα όποια δημοκρατικά δικαιώματα τυπικά κατοχυρώνονται στο Σύνταγμα.

Κι ας καλεί σε δήθεν «μέτωπα δημοκρατικών δυνάμεων».

Αφού την ίδια στιγμή πετσοκόβει το δικαίωμα στην απεργία.

Αρνείται την πραγματική λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία (όπως η πρόταση των 530 σωματείων), θέτοντας ταυτόχρονα και όρους ώστε - για παράδειγμα - τα δημοψηφίσματα να παραμένουν προνόμιο της εκάστοτε κυβέρνησης...

Δεν αγγίζει το άρθρο 48, που περιορίζει συντριπτικά τα λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες, όπως είναι η μαζική πολιτική δράση, η δράση κομμάτων, συνδικαλιστικών και μαζικών οργανώσεων, οι δημόσιες συναθροίσεις, η ελευθερία του Τύπου...

Και την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση δεν έχει τη δυνατότητα να επιτάξει, να χρησιμοποιήσει δηλαδή εγκαταστάσεις που τελούν υπό ξένη ιδιοκτησία, που χρησιμοποιούνται ως βάσεις από ξένες στρατιωτικές δυνάμεις μέσα στο ελληνικό έδαφος.

- Το πόσο προοδευτικός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται και από την πολιτική που προωθεί για τη θωράκιση της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου.

Μέσα από τον πιο αποτελεσματικό ρυθμιστικό ρόλο του κράτους στον μονοπωλιακό ανταγωνισμό.

Την επιβάρυνση του εργατικού - λαϊκού εισοδήματος μέσω της μεταφοράς στους ΟΤΑ περισσότερων αρμοδιοτήτων με την ανάλογη ανταποδοτικότητα κ.λπ.

- Φαίνεται από την πολιτική που τηρεί κατά γράμμα, τις αντιδραστικές επιταγές του Συντάγματος, με προεξάρχουσα την όλο και μεγαλύτερη πρόσδεση σε ΕΕ και ΝΑΤΟ και την άμεση εμπλοκή σε επικίνδυνους σχεδιασμούς, την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, παρά τις διάφορες πατριωτικές κορόνες κατά διαστήματα.

- Φαίνεται επίσης από το ότι δεν τολμά να προχωρήσει μια σειρά υπερώριμους εκσυγχρονισμούς, όπως:

Η κατάργηση του άρθρου 86.

Η κατοχύρωση της απλής και ανόθευτης αναλογικής.

Ο πλήρης διαχωρισμός κράτους - Εκκλησίας.

Η απεμπλοκή της κυβέρνησης από το διορισμό των δικαστών των ανωτάτων δικαστηρίων, την υπηρεσιακή τους εξέλιξη ή την πειθαρχική τους δίωξη.

- Φαίνεται ακόμα από την εκκωφαντική σιωπή στις προτάσεις του ΚΚΕ για κατάργηση των άρθρων που προβλέπουν τη διέλευση και παραμονή ξένων στρατιωτικών δυνάμεων και την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων σε διεθνείς οργανισμούς (άρθρα 27, 28, 80).

Στη σιωπή τους στις προτάσεις του ΚΚΕ για απαγόρευση διέλευσης ή εγκατάστασης πυρηνικών και χημικών όπλων σε ελληνικό έδαφος.

Για κατάργηση του άρθρου 48 και της παραχώρησης ειδικών προνομίων στο ξένο και στο εφοπλιστικό κεφάλαιο.

Για την τροποποίηση του άρθρου 18, ώστε ο ορυκτός πλούτος, τα κοινωνικά αγαθά, οι δημόσιες εκτάσεις σε ορεινούς όγκους, οι αιγιαλοί, οι αρχαιολογικοί χώροι να μην παραχωρούνται σε τρίτους για εκμετάλλευση.

- Φαίνεται στις προτάσεις για πλήρη κατοχύρωση, χωρίς περιορισμούς, των ελεύθερων Συλλογικών Συμβάσεων στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, και κατάργηση της συνταγματικής απαγόρευσης της μονιμοποίησης των συμβασιούχων.

Και ο Τσίπρας έχει το θράσος να σηκώνει το δάχτυλο σε όποιον δεν συντάσσεται με την προσπάθειά του να ξεπλύνει την αστική πολιτική, στην προσπάθειά του να βγάλει λάδι την καπιταλιστική οικονομία, αναπαράγοντας τη γνωστή λογική «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας».

Είναι μάλιστα τουλάχιστον υποκριτικό, για να μην πω τίποτα βαρύτερο, να σηκώνει ο ΣΥΡΙΖΑ τη σημαία της πάλης κατά της ακροδεξιάς και του φασισμού, όταν:

• Υπερασπίζεται την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, την ώρα που με την ίδια την πολιτική τους, την επίσημη πολιτική τους, ΕΕ και ΝΑΤΟ τροφοδοτούν τις θέσεις της άκρας δεξιάς.
• Με το τσάκισμα της ζωής των λαών, η άκρα δεξιά ψαρεύει στα θολά νερά της λαϊκής δυσαρέσκειας.
• Με τη θεωρία των δύο άκρων και την ενίσχυση του αντικομμουνισμού από τη μια, και την απόδοση τιμών σε ναζιστές από την άλλη, ως «απελευθερωτές», όπως κάνει σε μια σειρά χώρες της Ανατολικής Ευρώπης η ΕΕ...
• Που βγάζουν παράνομα ΚΚ και σύμβολα σε αστικές δημοκρατίες, στηρίζουν το πραξικόπημα στην Ουκρανία, στηρίζουν το πραξικόπημα στη Βενεζουέλα και τόσα άλλα.
• Με τη ρατσιστική πολιτική κατά των μεταναστών, που είναι κανόνας τα hot spots, αυτά τα σημερινά, τα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά και τους αντιδραστικούς κανονισμούς του Δουβλίνου, την καταστολή της Ευρωπαϊκής Ακτοφυλακής κ.ά.
• Είναι αυτός ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ που συγκυβέρνησε, τέσσερα ολόκληρα χρόνια παρακαλώ, με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, εξοικειώνοντας μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού και της νεολαίας με την ακροδεξιά και τον εθνικισμό.
• Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός που σέρνει τη δίκη της Χρυσής Αυγής επί τέσσερα χρόνια, με αδικαιολόγητες καθυστερήσεις.

Το ΚΚΕ κατέθεσε προτάσεις συγκεκριμένες:

• Για την προστασία και διεύρυνση των συνδικαλιστικών και πολιτικών δικαιωμάτων.
• Για την κατάργηση άρθρων που αφορούν την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων.
• Για τη Δικαιοσύνη.
• Για τον πλήρη διαχωρισμό κράτους - Εκκλησίας.

Ολες όμως απορρίφθηκαν, τόσο από τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και από τη ΝΔ!

Το ΚΚΕ καταψήφισε τις προτάσεις που αποβλέπουν στην ισχυροποίηση και θωράκιση του αστικού πολιτικού συστήματος, που προωθούν ευρωενωσιακές και μνημονιακές πολιτικές κάτω από τον βαρύγδουπο τίτλο «διεύρυνση κοινωνικών δικαιωμάτων», την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για το άρθρο 28 παρ. 2 και τη διενέργεια δημοψηφίσματος που θα είναι στην ευχέρεια της εκάστοτε κυβέρνησης.

Ειδικά η πρόταση για την «εποικοδομητική ψήφο δυσπιστίας» φτάνει στο σημείο προτάσεις δυσπιστίας που υπερψηφίζονται από τη Βουλή να μην οδηγούν σε πτώση της κυβέρνησης και εκλογές, αλλά είτε να αναζητείται νέο κυβερνητικό σχήμα με άλλον πρωθυπουργό, είτε να παραμένει μια κυβέρνηση μειοψηφίας που έχει χάσει την πλειοψηφία της στη Βουλή ή και στο λαό, μόνο και μόνο για να συνεχίζει απρόσκοπτα το αντιλαϊκό της έργο.

Ταυτόχρονα, η πρόταση για άμεση εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό, αντικειμενικά, άμεσα ή σε μια μελλοντική αναθεώρηση θα ανοίξει το δρόμο για διεύρυνση του ρόλου του Προέδρου της Δημοκρατίας στο πολιτικό σύστημα, με πιθανή αύξηση των αρμοδιοτήτων του, κάτι με το οποίο το ΚΚΕ διαφωνεί.

Η τελευταία αυτή πρόταση μάλιστα απορρίφθηκε και από βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας.

Το ΚΚΕ ψήφισε «παρών» στα άρθρα 3, 44 παρ. 2 για λαϊκά δημοψηφίσματα, 54 παρ. 1 για εκλογικό σύστημα, 54 παρ. 4 για ψήφο ομογενών.

Το ΚΚΕ ψήφισε υπέρ στις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ:

- Για το άρθρο 3 παρ. 3, για αναγνώριση ίσης αμοιβής για ίση εργασία και απαγόρευση επίταξης (22 παρ. 1, 4).

- Για κατοχύρωση πολιτικού όρκου βουλευτών και Προέδρου της Δημοκρατίας (αρ. 33 παρ. 2 και 59 παρ. 1).

- Για την καθιέρωση λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας (αρ. 73).

- Για την κατάργηση αποσβεστικής προθεσμίας και δυνατότητας αναστολής της δίωξης, της προδικασίας ή της κύριας διαδικασίας σε βάρος υπουργού από τη Βουλή και ερμηνευτική δήλωση για το ποια αδικήματα - κατά τη διάρκεια και όχι επ' ευκαιρία (αρ. 86 παρ. 3).

- Για την καθιέρωση αναλογικού εκλογικού συστήματος στις τοπικές εκλογές, θέσπιση τοπικών λαϊκών συνελεύσεων κ.ο.κ. (αρ. 102 παρ. 2).

Ειδικά για το άρθρο 86, το ΚΚΕ ψήφισε για να δοθεί ώθηση στην αναθεώρησή του, ασκώντας όμως κριτική για το γεγονός ότι τόσο η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ όσο και η πρόταση της ΝΔ δεν αγγίζουν τον βασικό πυρήνα του νόμου περί ευθύνης υπουργών, που είναι η δυνατότητα της εκάστοτε κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας να ασκεί ή να ανακαλεί την ποινική δίωξη.

Κατά συνέπεια, αυτές οι προτάσεις δεν υλοποιούν το πάγιο αίτημα για πλήρη κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, έτσι ώστε να υπάρχει ισονομία με τους απλούς πολίτες. Το ΚΚΕ διεκδικεί και θα εξακολουθήσει να διεκδικεί την πλήρη κατάργησή του.

Το ΚΚΕ ψήφισε υπέρ και στις συμπληρωματικές προτάσεις:

- Για κατοχύρωση απόλυτης προστασίας της ζωής, της τιμής, της ελευθερίας, χωρίς διάκριση φύλου, ταυτότητας φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού (αρ. 5 παρ. 2).

- Για προστασία της άγριας ζωής, ευζωίας όλων των ζωικών ειδών (αρ. 24Α).

- Για εισαγωγή αρχής επιείκειας (αρ. 25 παρ. 3).

- Για νησιωτικές και ορεινές περιοχές (αρ. 101 παρ. 4).

Το ΚΚΕ ψήφισε υπέρ σε δύο προτάσεις της ΝΔ:

- Για δυνατότητα δύο εξεταστικών επιτροπών ανά βουλευτική περίοδο από τα 2/5 της Βουλής (αρ. 68 παρ. 2).

- Για απαγόρευση σε εν ενεργεία ή διατελέσαντες δικαστικούς λειτουργούς επί 3ετία μετά την αποχώρησή τους, να συμμετέχουν σε κυβέρνηση ή να τοποθετούνται σε πολιτικές θέσεις (αρ. 89 παρ. 4).

Καθώς η συζήτηση ολοκληρώνεται, αναδεικνύεται η κοινή αντιδραστική κατεύθυνση που υπηρετούν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, την οποία μόνο το ΚΚΕ αντιπαλεύει, και μέσα στη Βουλή και έξω απ' αυτήν.

Αναδεικνύονται από τη μία οι θέσεις και οι προτάσεις που τσακίζουν τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, τις οποίες υπηρετεί ο νέος διπολισμός, και από την άλλη η υπηρέτηση και η υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων, που καταθέτει το ΚΚΕ στο λαό, για να γίνουν αντικείμενο του εργατικού - λαϊκού κινήματος και της πάλης του.

Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους, τους αγρότες και άλλους αυτοαπασχολούμενους των πόλεων, τους νέους και τις γυναίκες των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων, τους επιστήμονες, νομικούς και διανοούμενους, κάθε προοδευτικό άνθρωπο, να μη δείξουν εμπιστοσύνη στα αστικά κόμματα, στις κυβερνήσεις τους, στη φασιστική επίσης έκφρασή τους μέσα στη Βουλή.

Υπηρετούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, μονοπωλιακών ομίλων, πολυεθνικών, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Του λέμε να γυρίσει την πλάτη σε δήθεν «δημοκρατικά» - «προοδευτικά» καλέσματα, που δίνουν άλλοθι στην εγκληματική πολιτική των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών στην περιοχή.

Μόνο η μεγάλη, αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ μπορεί να δώσει αποφασιστικό χτύπημα στο φασισμό, στην ακροδεξιά, γκρεμίζοντας τη Χρυσή Αυγή από την τρίτη θέση. Αυτό θα πρέπει να είναι βασικό κριτήριο για το λαό μας, για τη νεολαία μας σήμερα, στις επόμενες εκλογικές μάχες, αυτό πρέπει να γίνει και προσωπικός στόχος κάθε δημοκράτη, κάθε πραγματικά προοδευτικού ανθρώπου, κάθε αριστερού, γενικότερα κάθε ανθρώπου καλής θέλησης στην πατρίδα μας.

Πραγματικά κυρίαρχος μπορεί τελικά να γίνει ο λαός όταν θα έχει ο ίδιος στην ιδιοκτησία του τον πλούτο που παράγει.

Ο λαός έχει το δικαίωμα να παλεύει με όλες τις μορφές πάλης που ο ίδιος επιλέγει, σε μια τέτοια κατεύθυνση, και επίσης έχει το δικαίωμα αλλά και τη δύναμη να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις για την αλλαγή, τελικά, του σημερινού Συντάγματος.

Ολοκληρώθηκε χτες η δεύτερη και τελευταία γι' αυτήν τη Βουλή συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση, με ονομαστική ψηφοφορία επί των αναθεωρητικών προτάσεων που υπερψηφίστηκαν στην ψηφοφορία που έγινε στην Ολομέλεια πριν από ένα μήνα.

Και κατά τη χτεσινή συζήτηση, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα ακολούθησαν την πεπατημένη, επιστρατεύοντας ψευτοδιλήμματα προκειμένου να καλύψουν την ταύτισή τους στους βασικούς στόχους της αναθεώρησης, που αφορούν την προσαρμογή του αστικού πολιτικού συστήματος στις σύγχρονες συνθήκες, τη θωράκισή του έναντι του λαού και των αγώνων του και την αναστήλωση του κύρους του, την εξασφάλιση κυβερνητικής «σταθερότητας» για την απρόσκοπτη άσκηση της αντιλαϊκής πολιτικής, τη συνταγματοποίηση μιας σειράς αντιλαϊκών μέτρων που εισήγαγαν τα μνημόνια.

Τις πραγματικές αυτές στοχεύσεις της επιδιωκόμενης συνταγματικής αναθεώρησης και το κοινό σχέδιο των αστικών πολιτικών κομμάτων για ένα νέο Σύνταγμα ακόμα πιο αντιδραστικό, προσαρμοσμένο στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου και το οποίο προσπερνά ακόμα και υπερώριμα αιτήματα αστικού εκσυγχρονισμού, όπως είναι ο πλήρης διαχωρισμός κράτους και Εκκλησίας, αποκάλυψαν και χτες οι βουλευτές του ΚΚΕ, ακυρώνοντας τις κυβερνητικές μεγαλοστομίες και την κάλπικη αντιπαράθεση που στήθηκε πάνω σε επιμέρους ζητήματα. Παράλληλα, επανέφεραν τις προτάσεις του ΚΚΕ, καλώντας το λαό να κάνει υπόθεση της πάλης του τη διεκδίκησή τους.

Τη σύμπτωση ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ σε ένα κοινό σχέδιο με παραλλαγές εξίσου αντιλαϊκές ανέδειξε στην τοποθέτησή του χτες στη Βουλή ο εισηγητής του ΚΚΕ Γ. Γκιόκας. Τόνισε πως πρόκειται για ένα σχέδιο που διατηρεί και επεκτείνει τους μνημονιακούς νόμους, που διατηρεί τα ματωμένα πλεονάσματα και την αυστηρή εποπτεία της ΕΕ, σχέδιο θυσίας των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων για την καπιταλιστική ανάκαμψη, που βαφτίζει κοινωνική πολιτική τη φιλανθρωπία, ένα σχέδιο ΝΑΤΟικών δεσμεύσεων που εμπλέκει το λαό σε επικίνδυνες περιπέτειες. «Σε αυτά πού διαφωνείτε; Ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και τα υπόλοιπα κόμματα; Πουθενά! Και γι' αυτό προσπαθείτε να επινοήσετε ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Ο Γ. Γκιόκας ανέδειξε επίσης τους κοινούς στόχους των προτάσεων της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων κομμάτων ως προς τη συνταγματική αναθεώρηση. Πρώτος στόχος, τόνισε, είναι η κυβερνητική και πολιτική σταθερότητα, ώστε να μη διαταράσσεται για κανένα λόγο η άσκηση της βάρβαρης πολιτικής.

Στο πλαίσιο αυτό, συνέχισε, εντάσσονται προτάσεις όπως αυτή για «εποικοδομητική πρόταση δυσπιστίας», βαθιά αντιδραστική, αφού κατοχυρώνει συνταγματικά τις κυβερνήσεις μειοψηφίας. Συνολικά επιδιώκονται προσαρμογές στον τρόπο λειτουργίας του κράτους και των κυβερνήσεων, με δεδομένο ότι ο σημερινός πολιτικός συσχετισμός δεν επιτρέπει τη συγκρότηση σταθερών μονοκομματικών κυβερνήσεων με τον τρόπο που αυτό γινόταν στο παρελθόν. «Γι' αυτό επιχειρείτε να κατοχυρώσετε συνταγματικά τις κυβερνήσεις μειοψηφίας και να προσαρμόσετε το αστικό πολιτικό σύστημα σε συνθήκες μιας πιθανής μελλοντικής αστάθειας που μπορεί να είναι και πολύ μεγαλύτερη απ' αυτήν που έχουμε ζήσει έως τώρα», σημείωσε, προσθέτοντας πως «αυτήν την αστάθεια ο λαός όχι μόνο δεν πρέπει να τη φοβάται, αλλά να την επιδιώκει, για να εμποδίζει μέτρα, να αποσπά κατακτήσεις, να δημιουργεί ρήγματα στον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων και κυρίως να διαμορφώσει συνθήκες, να συγκεντρώνει δυνάμεις για μια ριζική ανατροπή».

Ο δεύτερος στόχος, σημείωσε ο εισηγητής του ΚΚΕ, αφορά τη συνταγματοποίηση πλευρών που πέρασαν με τα μνημόνια, όπως π.χ. η ανταποδοτικότητα στην Κοινωνική Ασφάλιση και μέτρα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας. Ο τρίτος έχει να κάνει με την αναστήλωση του κύρους του αστικού πολιτικού συστήματος, με προτάσεις όπως αυτή για το νόμο περί ευθύνης υπουργών, που όμως - όπως κατήγγειλε ο Γ. Γκιόκας - δεν καταργείται, όπως ήταν το λαϊκό αίτημα, αλλά παραμένει με κάποιες βελτιώσεις.

«Η πραγματική υπεράσπιση των δικαιωμάτων του λαού απαιτεί βαθύτερες ριζικές αλλαγές στην εξουσία και την οικονομία», είπε καταλήγοντας. «Ο λαός έχει δικαίωμα να παλεύει με όλες τις μορφές σε μια τέτοια κατεύθυνση, και έχει επίσης το δικαίωμα αλλά και τη δύναμη να διαμορφώσει τις προϋποθέσεις για την αλλαγή του σημερινού Συντάγματος».

Κατά τη χτεσινή ψηφοφορία ψηφίστηκαν και οι 49 προτάσεις που τέθηκαν σε ψηφοφορία (32 του ΣΥΡΙΖΑ, 10 της ΝΔ και 7 συμπληρωματικές προτάσεις που κατέθεσαν μεμονωμένα βουλευτές των κομμάτων αυτών).

Θυμίζουμε ότι οι προτάσεις που χτες συγκέντρωσαν 151 ψήφους, στην επόμενη, αναθεωρητική Βουλή, η οποία θα προκύψει μετά από τις εθνικές εκλογές, θα πρέπει να υπερψηφιστούν από 180 βουλευτές για να ενταχθούν στο Σύνταγμα. Οσες χτες συγκέντρωσαν 180 ψήφους, στην επόμενη Βουλή θα χρειαστούν μόνο 151 για να ενταχθούν στο νέο αστικό Σύνταγμα.

Να σημειωθεί ακόμη ότι από τη χτεσινή ψηφοφορία απουσίαζαν 18 βουλευτές του ΚΙΝΑΛ, που και αυτήν τη φορά εκπροσωπήθηκε από έναν βουλευτή, τον Γιώργο Καρρά, καθώς η θέση του ήταν πως δεν πρέπει να λάβει καμία αναθεωρητέα διάταξη 180 ψήφους. Απόντες ήταν ακόμη οι βουλευτές της Ενωσης Κεντρώων, οι βουλευτές των ΑΝΕΛ και πλέον ανεξάρτητοι Πάνος Καμμένος, Γιώργος Λαζαρίδης, Αριστείδης Φωκάς, οι επίσης ανεξάρτητοι Δημήτρης Καμμένος και Νίκος Νικολόπουλος και ο βουλευτής της ΝΔ Θανάσης Καββαδάς.

Με πάνω από 180 βουλευτές ψηφίστηκαν τα εξής:

-- Οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το άρθρο 32, το οποίο αφορά την αποσύνδεση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση της Βουλής. Και οι δύο παράγραφοί του υπερψηφίστηκαν από 224 βουλευτές.

Επίσης, οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το άρθρο 62 για τον περιορισμό της βουλευτικής ασυλίας, που πήρε 237 ψήφους, το άρθρο 86 περί ευθύνης υπουργών που πήρε 255 ψήφους και το άρθρο 101Α για τις ανεξάρτητες αρχές που πήρε 232 ψήφους.

-- Οι προτάσεις της ΝΔ με κύρια το άρθρο 68 παρ. 2 για τη δυνατότητα της Βουλής να συνιστά δύο, ανά βουλευτική περίοδο, εξεταστικές επιτροπές, εφόσον η σχετική πρόταση υπερψηφιστεί από τα δύο πέμπτα του συνόλου των βουλευτών. Οι υπόλοιπες αφορούν την κατάργηση μεταβατικών διατάξεων παραγράφων των άρθρων 112, 113, 114, 115 και 119.

-- Από τις συμπληρωματικές προτάσεις, 237 ψήφους συγκέντρωσε το άρθρο 96 παρ. 5 που αφορά το δικαστικό σώμα των Ενόπλων Δυνάμεων.

Με 151 και πάνω υπερψηφίστηκαν:

-- Οι δύο παράγραφοι (1 και 2) του άρθρου 3 για την κατοχύρωση της θρησκευτικής ουδετερότητας (πήραν 156 ψήφους). Η παρ. 3 του άρθρου 3 για την κατάργηση της σχετικής παραγράφου που καθιέρωνε το αναλλοίωτο του κειμένου της Αγίας Γραφής και τη δυνατότητα π.χ. μετάφρασής της στα Νέα Ελληνικά μόνο ύστερα από έγκριση της Εκκλησίας της Ελλάδας και του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που πήρε 171 ψήφους.

-- Τα άρθρα 13, 33 και 59, για την κατοχύρωση του πολιτικού όρκου, πήραν αντίστοιχα 154, 169 και 169 ψήφους.

-- Το άρθρο 21 για τα κοινωνικά δικαιώματα και τα δίκτυα νερού και ηλεκτρικού ρεύματος πήρε 160 ψήφους.

-- Οι παράγραφοι 1, 2, 4 και 5 του άρθρου 22 για τις συλλογικές ελευθερίες έλαβαν αντίστοιχα 173, 160, 164 και 158 ψήφους.

-- Το άρθρο 28 για την κύρωση διεθνών συνθηκών με δημοψήφισμα πήρε 154 ψήφους.

-- Το άρθρο 37 για να είναι υποχρεωτικά βουλευτής ο εκάστοτε πρωθυπουργός πήρε 153 ψήφους.

-- Τα άρθρα 38 και 84 για την εποικοδομητική ψήφο δυσπιστίας πήραν από 154 ψήφους.

-- Το άρθρο 44 για τα δημοψηφίσματα πήρε 153 ψήφους.

-- Στο άρθρο 54 η παρ. 1 «για την καθιέρωση αναλογικού εκλογικού συστήματος» πήρε 156 ψήφους, η παρ. 4 για την καθιέρωση βουλευτών του απόδημου Ελληνισμού πήρε 160 ψήφους και η ερμηνευτική δήλωση για το μπόνους του 10% που θα προβλέπει το ...αναλογικό κατά τ' άλλα εκλογικό σύστημα των εθνικών εκλογών πήρε 155 ψήφους.

-- Το άρθρο 56 για την εκλογή βουλευτών έως τρεις θητείες πήρε 157 ψήφους.

-- Το άρθρο 73 για τη λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία πήρε 171 ψήφους.

-- Το άρθρο 102 για την καθιέρωση αναλογικού εκλογικού συστήματος στην Τοπική Διοίκηση πήρε 169 ψήφους.

Από το σύνολο των διατάξεων των ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, που τέθηκαν αυτήν τη φορά σε ψηφοφορία, το ΚΚΕ υπερψήφισε 14 διατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ και 1 της ΝΔ, τις οποίες είχε υπερψηφίσει και στην πρώτη ψηφοφορία, πάντα με κριτήριο την υπεράσπιση λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Στις υπόλοιπες το ΚΚΕ ψήφισε κατά ή «παρών».

Ειδικότερα, από την πρόταση αναθεώρησης του ΣΥΡΙΖΑ το ΚΚΕ υπερψήφισε:

-- Αρθρο 3 παρ. 3: Κατάργηση της σχετικής παραγράφου που καθιέρωνε το αναλλοίωτο του κειμένου της Αγίας Γραφής και τη δυνατότητα π.χ. μετάφρασής της στα Νέα Ελληνικά μόνο ύστερα από έγκριση της Εκκλησίας της Ελλάδας και του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

-- Αρθρο 22 παρ. 1: Αναγνώριση ίσης αμοιβής για ίσης αξίας εργασία, ανεξάρτητα από ηλικία.

-- Αρθρο 22 παρ. 4: Αναγνώριση ότι η επίταξη υπηρεσιών απαγορεύεται ως μέτρο αντιμετώπισης των συνεπειών απεργίας.

-- Αρθρο 33 παρ. 2: Κατοχύρωση του πολιτικού όρκου για την ορκωμοσία του Προέδρου της Δημοκρατίας.

-- Αρθρο 59 παρ. 1: Κατοχύρωση του πολιτικού όρκου για την ορκωμοσία των βουλευτών.

-- Αρθρο 59 παρ. 2: Κατάργηση του θρησκευτικού όρκου των αλλόθρησκων βουλευτών, στην κατεύθυνση της κατοχύρωσης του πολιτικού όρκου.

-- Αρθρο 73: Καθιέρωση λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας.

-- Αρθρο 86 παρ. 3: Περιορισμός των προνομιακών ρυθμίσεων περί ποινικής ευθύνης υπουργών, ιδίως μέσω της κατάργησης της αποσβεστικής προθεσμίας (σύντομης παραγραφής) και της κατάργησης της δυνατότητας αναστολής της δίωξης, της προδικασίας ή της κύριας διαδικασίας σε βάρος υπουργού, από τη Βουλή.

-- Αρθρο 86 (προσθήκη ερμηνευτικής δήλωσης): Αναφορά ότι το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 86, ειδική ποινική μεταχείριση υπουργών, όσο διατηρείται, μετά την αναθεώρηση της παρ. 3 του άρθρου που είδαμε αμέσως πιο πάνω, αφορά αποκλειστικά στα αδικήματα που τελέστηκαν κατά τη διάρκεια (π.χ. απιστία) και όχι επ' ευκαιρία της άσκησης των υπουργικών καθηκόντων (π.χ. ξέπλυμα μαύρου χρήματος, δωροληψία κ.λπ.), τα οποία θα διώκονται και θα εκδικάζονται από τα κοινά ποινικά δικαστήρια.

-- Αρθρο 102 παρ. 2: Καθιέρωση αναλογικού εκλογικού συστήματος στις τοπικές εκλογές, θέσπιση τοπικών λαϊκών συνελεύσεων, δημοψηφισμάτων και λαϊκών πρωτοβουλιών και αναγνώριση δυνατότητας απονομής εκλογικού δικαιώματος σε αλλοδαπούς με μόνιμη εγκατάσταση στη χώρα.

-- Αρθρο 5 παρ. 2 (συμπληρωματική): Κατοχύρωση απόλυτης προστασίας ζωής, τιμής και ελευθερίας, χωρίς διάκριση φύλου, ταυτότητας φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού.

-- Αρθρο 25 παρ. 3 (συμπληρωματική): Εισαγωγή της αρχής της επιείκειας στο πεδίο των θεμελιωδών δικαιωμάτων και κατάργηση της ισχύουσας διάταξης περί καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος.

-- Αρθρο 101 παρ. 4 (συμπληρωματική): Εύρυθμη και απρόσκοπτη λειτουργία της διοίκησης και της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης των νησιωτικών και ορεινών περιοχών.

-- Αρθρο 101 (εισαγωγή ερμηνευτικής δήλωσης) (συμπληρωματική): Προσαρμογή του διοικητικού μοντέλου στο περιβάλλον των νησιωτικών και ορεινών περιοχών με την εκπόνηση επιχειρησιακών σχεδίων και την παροχή κινήτρων στους δημοσίους υπαλλήλους.

Από την πρόταση αναθεώρησης της ΝΔ το ΚΚΕ υπερψήφισε το άρθρο 68 παρ. 2, για τη δυνατότητα της Βουλής να συνιστά δύο, ανά βουλευτική περίοδο, εξεταστικές επιτροπές, εφόσον η σχετική πρόταση υπερψηφιστεί από τα δύο πέμπτα του συνόλου των βουλευτών.

Μόλις χτες, μετά από τέσσερα χρόνια, πήρε χαμπάρι ο εκπρόσωπος των ΑΝΕΛ Θ. Τοσουνίδης ότι το ΚΚΕ χαρακτηρίζει το κόμμα του (και πρώην συγκυβερνήτη του ΣΥΡΙΖΑ) ακροδεξιό κόμμα. Αφού συνήλθε από το σοκ, ξεφούρνισε το αντικομμουνιστικό του έμεσμα, χαρακτηρίζοντας το ΚΚΕ «οπαδό του κόκκινου ολοκληρωτισμού» και επιβεβαιώνοντας ότι πρόκειται για βαθιά αντιδραστική, αντικομμουνιστική και ακροδεξιά δύναμη. Μόλις λίγες μέρες πριν, άλλωστε, οι ΑΝΕΛ συμφώνησαν συνεργασία με τον γνωστό ακροδεξιό - αντικομμουνιστή Π. Μπαλτάκο, που συναγελαζόταν με τους φασίστες της Χρυσής Αυγής. Μ' αυτούς συγκυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2015, ενώ με ένα κομμάτι τους συνεταιρίζεται ακόμα (βλ. Κουίκ, Κουντουρά, Χρυσοβελώνη κ.ά.). Μ' αυτούς φτιάχνει τα δήθεν «προοδευτικά μέτωπα» για να αντιμετωπίσει την ακροδεξιά, την οποία, αφού πρώτα «ξέπλυνε», στη συνέχεια νομιμοποίησε, συμμαχώντας μαζί της στην κυβέρνηση που τσάκισε εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.

INTIME NEWS

Παρουσιάζοντας την πραγματικότητα αναποδογυρισμένη, αφού καθ' όλη τη διάρκεια της συζήτησης αποτυπώθηκε η αγωνία όλων των αστικών κομμάτων, από τη μία, να αποκαταστήσουν στη λαϊκή συνείδηση το φθαρμένο πολιτικό σύστημα και, από την άλλη, να εξασφαλίσουν την απαραίτητη για το κεφάλαιο σταθερότητά του, ο πρωθυπουργός εμφάνισε τις προτάσεις του, μια διαδικασία προσαρμογών, σαν δήθεν «προοδευτική τομή».

Στο πλαίσιο αυτό υπερασπίστηκε τις παραπάνω βασικές στοχεύσεις, ώστε να εξασφαλίζεται η «συνέχεια» της αντιλαϊκής πολιτικής, ρητορεύοντας περί της αναγκαίας «ομαλότητας», δηλαδή της απρόσκοπτης υλοποίησης του «μεταμνημονιακού» μνημονίου.

«Βρισκόμαστε σε μια εποχή που ο κοινοβουλευτισμός, αλλά και η δημοκρατική αρχή, δέχεται διαρκώς πιέσεις από πολλαπλά κέντρα», είπε μεταξύ άλλων, δείχνοντας την αγωνία του να ξελασπώσει το αστικό πολιτικό σύστημα και να ανανεώσει την ικανότητά του να εγκλωβίζει λαϊκές δυνάμεις.

Υπεραμυνόμενος της ανάγκης «ενίσχυσης» του Κοινοβουλίου και της εκάστοτε κυβέρνησης υπερασπίστηκε, στο ίδιο πνεύμα «ομαλότητας», δηλαδή «προστασίας» των εκάστοτε κυβερνήσεων από τις λαϊκές αντιδράσεις, την ανάγκη για «πολιτικούς κύκλους τετραετίας», με «ισχυρές κυβερνήσεις».

Ειδικότερα για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας (ΠτΔ) ο Αλ. Τσίπρας υπερασπίστηκε την αποσύνδεσή της από πιθανή διάλυση της Βουλής, μέσω ενός μηχανισμού «εκβιασμού» της συναίνεσης, όπως μεταφράζεται η πρόταση της κυβέρνησης για διαδοχικές ψηφοφορίες και τελικά απευθείας εκλογή από το λαό ως ύστατη καταφυγή. Απέρριψε τις αιτιάσεις περί προεδρικής διολίσθησης του πολιτικού συστήματος με το επιχείρημα ότι δεν ενισχύονται οι αρμοδιότητες του ΠτΔ.

Επέκρινε τη σχετική πρόταση της ΝΔ λέγοντας ότι οδηγεί σε έναν ΠτΔ «διορισμένο - τοποτηρητή της εκάστοτε συγκυριακής απλής πλειοψηφίας της Βουλής».

Για τις υπόλοιπες προτάσεις (π.χ. λαϊκά δημοψηφίσματα) αναλώθηκε σε πομφόλυγες περί ενίσχυσης της λαϊκής συμμετοχής, απογειώνοντας την υποκρισία, αφού ο λαός γνώρισε από πρώτο χέρι πόση σημασία δίνει η κυβέρνηση στη λαϊκή ετυμηγορία, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το δημοψήφισμα του 2015. Μίλησε ακόμα για «ενίσχυση της διαφάνειας» και για «εξορθολογισμό των σχέσεων με την Εκκλησία» αν και ούτε καν το υπερώριμο αίτημα του διαχωρισμού αυτών των σχέσεων δεν προώθησε η κυβέρνηση.

Ολα τα παραπάνω, πασπαλισμένα με κατηγορίες προς τη ΝΔ, προς ενίσχυση του κάλπικου δίπολου, προσάπτοντάς της ότι επιχείρησε να παίξει φτηνά αντιπολιτευτικά παιχνίδια με το Σύνταγμα, να υπονομεύσει την προσπάθεια και να σαμποτάρει την αναθεώρηση.

Ο Κυρ. Μητσοτάκης έκανε λόγο για «χαμένες» ευκαιρίες για τον «πραγματικό θεσμικό εκσυγχρονισμό της χώρας», χαρακτηρίζοντας έτσι την ακόμα μεγαλύτερη προσαρμογή στις ανάγκες του κεφαλαίου. Κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι αρνήθηκε την πρότασή του «να ψηφιστούν, τουλάχιστον με τη σύμφωνη γνώμη των δύο μεγάλων κομμάτων της Βουλής, όλα τα άρθρα που εμείς και ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούμε ότι πρέπει να αναθεωρηθούν».

Κατηγόρησε επίσης την κυβέρνηση ότι «δεν είχε προτάσεις» για τη δημόσια διοίκηση, για την Παιδεία, τη Δικαιοσύνη, την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ιδιαίτερα στάθηκε στην ανάγκη του κεφαλαίου για «ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς» και για «σταθερή φορολογία», ώστε «να γίνει πιο ελκυστικό το επενδυτικό περιβάλλον στη χώρα».

Επέμεινε και αυτός, όπως και ο πρωθυπουργός, στην «καθιέρωση σταθερού εκλογικού κύκλου περιορίζοντας τους λόγους πρόωρης διάλυσης της Βουλής». Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να εκλέγεται από τη Βουλή με αυξημένη πλειοψηφία, και όταν αυτό δεν επιτυγχάνεται, να τον επιλέγει η απλή πλειοψηφία των βουλευτών. Επανέλαβε την ανάγκη για «σταθερό και αναπτυξιακό οικονομικό περιβάλλον με κανόνες που να αποτρέπουν τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Υποχρέωση για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς», ώστε να περιορίζονται στο ελάχιστο τα όποια ελάχιστα φιλολαϊκά μέτρα μπορεί να αποσπάσει ο λαός, ενώ ξεχώρισε τη «δυνατότητα ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων».

Εξέφρασε δε γνήσια την αγωνία του για τους «επενδυτές», λέγοντας: «Ποιος επενδυτής θα εμπιστευτεί μία γραφειοκρατική διοίκηση, ένα κράτος χωρίς σταθερό φορολογικό καθεστώς, χωρίς ανεξάρτητη Δικαιοσύνη;».

Σε ένα τέτοιο κλίμα είπε ότι οι ερχόμενες τοπικές εκλογές και ευρωεκλογές θα είναι «δημοψήφισμα απέναντι στην κυβέρνηση και την πολιτική της». Αναπαράγοντας τη λογική της «χαμένης ψήφου», συνέχισε λέγοντας ότι «στις 26 Μαΐου δεν υπάρχουν, πια, περιθώρια για ανώδυνες επιλογές, δεν υπάρχουν περιθώρια για εύκολες διαμαρτυρίες, για άσκοπες ψήφους σε δυνάμεις που δεν μπορούν να αλλάξουν τη ροή των γεγονότων. Το μήνυμα πρέπει να σταλεί. Και πρέπει να είναι ηχηρό. Καμία ψήφος δεν θα πάει χαμένη».

Η Φώφη Γεννηματά κατηγόρησε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ ότι «"θόλωσαν" το ισχυρό πολιτικό μήνυμα που αυτή η Αναθεώρηση όφειλε να έχει» και «αρνήθηκαν να διαμορφώσουν τις αναγκαίες συνθήκες συναίνεσης», με αποτέλεσμα να «χαθεί ξανά - όπως το 2008 - κι αυτή η ευκαιρία». Επέμεινε ότι δεν πρέπει να αφήσουμε «επίδοξους της εξουσίας να κόψουν και να ράψουν την αναθεώρηση στα μέτρα τους. Καμιά διάταξη προς αναθεώρηση με 180 ψήφους», τόνισε. Επέμεινε, πάντως, κι αυτή με τη σειρά της, στην αποσύνδεση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη θητεία της Βουλής και την προκήρυξη πρόωρων εκλογών, όπως επίσης ο επόμενος ΠτΔ «να προέλθει από την προοδευτική παράταξη». Τέλος, τόνισε τη διαφωνία του ΚΙΝΑΛ «με την επιλογή να έχουμε έναν Πρόεδρο της Δημοκρατίας υποψήφιο να κάνει προεκλογική εκστρατεία στα μπαλκόνια. Το θεωρούμε αδιανόητο και πραγματικά αλλάζει το ίδιο το πολίτευμα», είπε.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης μίλησε για «άλλες τρεις μεγάλες χαμένες ευκαιρίες για τη Συνταγματική Αναθεώρηση». Οτι «αποχαιρετούμε τη δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων, την αλλαγή στο καθεστώς της βουλευτικής ασυλίας και μία ενωτική λύση στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας». Ασκησε κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν θέλει μια ανεξάρτητη Δικαιοσύνη με ηγεσία που θα απολαμβάνει «ευρεία δημοκρατική νομιμοποίηση», και στη ΝΔ που, όπως είπε, δεν θέλει μια νέα σχέση του Κράτους με την Εκκλησία, με σεβασμό στην Ορθοδοξία, στις θρησκείες όλων, χωρίς παρεμβάσεις των μητροπολιτών στην εκπαίδευση, στα ατομικά δικαιώματα, στην καύση των νεκρών. Επέμεινε, επίσης, για ένα νέο Ποινικό Δίκαιο, μαζί με αναμόρφωση του Σωφρονιστικού Κώδικα και κατάργηση του νόμου Παρασκευόπουλου.

Με αντικομμουνισμό, μπόλικο εθνικισμό, αλλά και παραπονάκια για αποκλεισμό από τις διαδικασίες της Βουλής, σέρβιρε τις αντιδραστικές προτάσεις του κόμματός του για τη συνταγματική αναθεώρηση ο αρχηγός της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή. Επιτέθηκε μάλιστα στο ΚΚΕ γιατί, όπως είπε, στο Καταστατικό του «μιλάει για δικτατορία του προλεταριάτου και λέει ότι σε περίπτωση πολέμου θα στραφεί κατά της αστικής τάξεως», σε αντίθεση με τη Χρυσή Αυγή που, ως υπερασπιστής προφανώς της «αστικής τάξεως» έχει καταθέσει, είπε, δήλωση στον Αρειο Πάγο ότι δεν σκοπεύει να ανατρέψει το σύστημα. Προσπάθησε να καλύψει το δωράκι που προσφέρει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στο φασιστικό μόρφωμα με την αναθεώρηση του Ποινικού Κώδικα, ενώ αβαντάρισε και τον ΣΥΡΙΖΑ προσδίδοντάς του χαρακτηριστικά όπως «αριστερό κόμμα», «κομμουνιστές» που δεν έχει.

Ο πρόεδρος της Ενωσης Κεντρώων, Β. Λεβέντης, εμφανίστηκε ξανά πρόθυμο δεκανίκι να στηρίξει οποιαδήποτε αντιλαϊκή κυβέρνηση, κατηγορώντας μάλιστα τη ΝΔ για αλαζονεία όταν κάνει λόγο για αυτοδυναμία.