Ολοκληρώθηκαν χτες, με τις ομιλίες των πολιτικών αρχηγών και την ψηφοφορία, οι εργασίες της Ολομέλειας της Βουλής για την αναθεώρηση του Συντάγματος, με τις αναθεωρητέες διατάξεις που ψηφίστηκαν από την πλειοψηφία των βουλευτών των αστικών κομμάτων να φέρουν ανάγλυφη τη σφραγίδα των βαθύτερων στρατηγικών στόχων που έχει ανάγκη η κυρίαρχη τάξη για την παραπέρα θωράκιση του αστικού πολιτικού συστήματος.

Οι βασικοί άξονες των άρθρων που αναθεωρήθηκαν, όπως αυτοί είχαν προδιαγραφεί από την προηγούμενη, προτείνουσα Βουλή, επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, είναι η διασφάλιση της πολιτικής σταθερότητας ώστε να επιβάλλεται απρόσκοπτα η πολιτική που στραγγίζει το λαό για την εξασφάλιση της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας του κεφαλαίου, σε συνδυασμό με την προσπάθεια αναστήλωσης του κύρους του αστικού πολιτικού συστήματος στα μάτια του λαού.

Αλλωστε, από την αρχή ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα, τα οποία μοιράζονται τις ίδιες αγωνίες και πίνουν νερό στα συμφέροντα του κεφαλαίου, είχαν καταθέσει πανομοιότυπες προτάσεις όσον αφορά την απεμπλοκή της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διενέργεια βουλευτικών εκλογών ή όσον αφορά τη συνταγματοποίηση των επιδομάτων φτώχειας, ενώ από κοινού παρέπεμψαν στις ελληνικές καλένδες ακόμα και υπερώριμους αστικούς εκσυγχρονισμούς, όπως ο πλήρης διαχωρισμός κράτους - Εκκλησίας, και υπερώριμα αιτήματα όπως η κατάργηση του άρθρου 86 του νόμου περί ευθύνης υπουργών κ.ά.

Και, βέβαια, όλοι μαζί απέρριψαν όλες τις προτάσεις του ΚΚΕ και στην προτείνουσα και στη σημερινή αναθεωρητική Βουλή, οι οποίες αφορούσαν τη διεύρυνση των λαϊκών, δημοκρατικών δικαιωμάτων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, την κατάργηση των προκλητικών προνομίων των εφοπλιστών, του ξένου κεφαλαίου, έστω κάποιων αναχρονισμών που επιβιώνουν στο Σύνταγμα. Καθ' όλη τη διάρκεια της συζήτησης οι βουλευτές του ΚΚΕ, όπως ξανά χτες ο ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δ. Κουτσούμπας, τόνισαν την ανάγκη τα αιτήματα αυτά να γίνουν στόχοι πάλης και διεκδίκησης του εργατικού - λαϊκού κινήματος, ενώ ανέδειξαν πως οι συνολικότερες αλλαγές που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα προϋποθέτουν ριζικές αλλαγές σε επίπεδο οικονομίας και εξουσίας.

Eurokinissi

Για τα κόμματα που υπερασπίζονται αυτό το εκμεταλλευτικό σύστημα και ορκίζονται πίστη σε αυτό το αντιλαϊκό Σύνταγμα, είναι όντως έτσι.

Η διαδικασία συνταγματικής αναθεώρησης, παρά τις όποιες υπαρκτές διαφορές τους, που έχουν οπωσδήποτε να κάνουν και με τις καταβολές τους, και με τα ακροατήρια όπου απευθύνονται, και με τις διάφορες σκοπιμότητες της στιγμής κ.ά., είναι μια διαδικασία σύγκλισης και συναίνεσης - άλλωστε είναι κόμματα ίδιας κοπής.

Οι καβγάδες σε επιμέρους ζητήματα δεν μπορούν να κρύψουν τις συγκλίσεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ σε μια σειρά κρίσιμα άρθρα. Ανεξάρτητα πώς αυτό θα εκφραστεί στις ψηφοφορίες.

Συγκλίσεις που αποτυπώνουν και τη συνολικότερη πολιτική στρατηγική τους ταύτιση. Για παράδειγμα, υπήρξε σύμπτωση στο μείζον ζήτημα της αλλαγής της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας και της αποσύνδεσης από τη διενέργεια εκλογών. Παρά το γεγονός ότι δεν τα βρίσκετε στο πώς θα γίνεται η εκλογή, γιατί εκεί υπεισέρχονται και μικροκομματικές σκοπιμότητες.

Τι εκφράζει όμως η συνολική σύμπτωση; Εκφράζει την κοινή σας επιδίωξη να μην διαταράσσεται για κανένα λόγο η κυβερνητική σταθερότητα, η συνέχεια του κράτους και των κυβερνήσεων. Δηλαδή να μη διακόπτεται η άσκηση της κυρίαρχης πολιτικής, είτε εξαιτίας εσωτερικών αντιφάσεων του ίδιου του συστήματος είτε κάτω και από την πίεση του λαϊκού παράγοντα, του λαϊκού κινήματος.

Υπήρξε επίσης σύμπτωση στο ζήτημα των ονομαζόμενων «ανεξάρτητων αρχών», που παίζουν ρόλο περισσότερο ως τροχονόμοι επιχειρηματικών αλλά και πολιτικών συμφερόντων, αρκετές φορές ως προάγγελοι νέων αντιλαϊκών επιλογών, με βάση το ευρωπαϊκό Δίκαιο, αφού αρκετές ούτε στοιχειωδώς δεν μπορούν να εκπληρώσουν το ρόλο για τον οποίο υποτίθεται συστάθηκαν.

Υπήρξε σύμπτωση μεταξύ σας να μην καταργηθεί τελείως ο απαράδεκτος νόμος περί ευθύνης υπουργών, που ήταν όμως πάγιο αίτημα, αφού παρά τις όποιες βελτιώσεις, εξακολουθεί η Βουλή να έχει εισαγγελικές αρμοδιότητες.

Και φυσικά υπήρξε σύμπτωση όσον αφορά την απόρριψη όλων των προτάσεων του ΚΚΕ, και στην προτείνουσα προηγούμενη και στη σημερινή αναθεωρητική Βουλή. Προτάσεων που είχαν να κάνουν με τη διεύρυνση των λαϊκών, δημοκρατικών δικαιωμάτων, κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, με την κατάργηση των προκλητικών προνομίων των εφοπλιστών, του ξένου κεφαλαίου, με την κατάργηση έστω κάποιων αναχρονισμών που επιβιώνουν στο Σύνταγμα.

Ξέρετε πολύ καλά πως δεν έχουμε αυταπάτες ότι μπορεί να υπάρχει ένα πραγματικά δημοκρατικό, προοδευτικό Σύνταγμα στο πλαίσιο της σημερινής εξουσίας του κεφαλαίου, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, που είναι και η πηγή, η αιτία των δεινών του λαού.

Από τη ΝΔ αυτή η στάση ήταν απολύτως αναμενόμενη. Γιατί απλά εκφράζει τον συντηρητισμό ενός αυθεντικού και παραδοσιακού κόμματος της αστικής τάξης.

Από πού κι ως πού όμως είναι προοδευτική η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, όταν δεν τολμά να αποδεχτεί την κατάργηση της αναχρονιστικής διασύνδεσης και αλληλεξάρτησης κράτους - Εκκλησίας, με τον πλήρη διαχωρισμό τους, ο οποίος σε άλλες χώρες έχει συντελεστεί πριν από δεκαετίες, ακόμα και πριν από έναν αιώνα και βάλε;

Αυτόν τον κάλπικο προοδευτισμό του, βέβαια, τον στηρίζει και τον καλλιεργεί και το ίδιο το αναχρονιστικό ακροδεξιό ιερατείο εντός της συντηρητικής παράταξης της ΝΔ, και εκτός φυσικά αυτής, με τις θέσεις που προβάλλει, δίνοντας τη δυνατότητα στον ΣΥΡΙΖΑ να χειραγωγεί έτσι ευκολότερα ριζοσπαστικές δυνάμεις, εν ονόματι αυτού του κάλπικου προοδευτισμού της δήθεν «αριστεροσύνης».

Αλήθεια, από πού κι ως πού είναι προοδευτική η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, όταν φτάνει στο σημείο να ξεπατικώνει από το γερμανικό Σύνταγμα άρθρα, όπως αυτό για την εποικοδομητική πρόταση δυσπιστίας, που στην ουσία οδηγεί σε κυβερνήσεις μειοψηφίας και μάλιστα με τη βούλα του Συντάγματος;

Πρόκειται για πραγματικό μνημείο μιας ιερής για εσάς αστικής κυβερνητικής σταθερότητας, στην οποία έχετε προσχωρήσει.

Ακόμη και οι προτάσεις σας για τα κοινωνικά δικαιώματα ή τα δημοψηφίσματα είναι ψευδεπίγραφες, αφού οι περισσότερες προτάσεις σας, π.χ. για τα κοινωνικά δικαιώματα, διαπνέονται από τη λογική των ελάχιστων, η οποία δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία ακόμα αυτοδιάψευση, και δική σας βεβαίως και του αστικού Συντάγματος, ότι δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να εξασφαλίσει αυτό την πραγματική ισότητα.

Αποτελεί πρόκληση για τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, τη νεολαία, ότι μία από τις αλλαγές αυτές είναι η συνταγματική καθιέρωση της λογικής της ακραίας φτώχειας, του ελάχιστου επιπέδου διαβίωσης, ενός εγγυημένου εισοδήματος, που μόνο αυτό θα έχει υποχρέωση να εξασφαλίσει το κράτος, και από εκεί και πέρα «ο σώζων εαυτόν σωθήτω».

Βάζετε μάλιστα ξεδιάντροπα και το ζήτημα της αξιοπρέπειας. Ομως, αξιοπρέπεια σήμερα είναι ο άνθρωπος να ζει με βάση τις δυνατότητες που του προσφέρει η εποχή, τις δυνατότητες της επιστήμης, της τεχνολογίας.

Η λογική της ανακύκλωσης της ακραίας φτώχειας, της εξίσωσης προς τα κάτω αναγκών και δικαιωμάτων, της λογικής «ο φτωχός να πληρώνει για τον φτωχότερο», για να μη δημιουργούνται και μόνιμες εστίες φτώχειας, που δυνητικά μπορεί να γίνουν και απειλητικές, δεν είναι φυσικά ούτε πρόταση στενά και αποκλειστικά της ΝΔ, ούτε του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι μία ολόκληρη στρατηγική που υπάρχει συνολικά στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και λανσάρεται ως το νέο μοντέλο του δήθεν «κοινωνικού κράτους».

Πρόκληση αποτελεί η ρητορική σας, το να προσπαθείτε να εμφανιστείτε ως υπερασπιστές του κοινωνικού κράτους, των κοινωνικών δικαιωμάτων, όταν την ίδια στιγμή είναι ακόμα νωπές οι υπογραφές σας στο τρίτο μνημόνιο, σε πλήθος μέτρων που τσάκισαν μισθούς, συντάξεις, διατήρησαν και αύξησαν τα χαράτσια, χτύπησαν το δικαίωμα στην απεργία, γιγάντωσαν την υποχρηματοδότηση, την υποστελέχωση, τις ελλείψεις στα νοσοκομεία, στα σχολεία, στα πανεπιστήμια.

Η δε πρόταση για τα δημοψηφίσματα είναι μια καρικατούρα, που μπορεί πολύ εύκολα να ακυρώνει οποιαδήποτε στιγμή τη θέληση του λαού, είτε κλείνεστε ως ανήλικοι είτε ως ενήλικοι στα δωμάτια των θεσμικών εταίρων σας και φίλων σας και απεργάζεστε σχέδια και μνημόνια ενάντια στο λαό μας, σαν αυτά που γνωρίσαμε. Σαν το δημοψήφισμα και ό,τι ακολούθησε αυτό, που κάνετε πριν από πέντε χρόνια: Κορόνα κερδίζω, γράμματα χάνεις.

Συνεπώς, όντως η διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης δεν είναι μια διαδικασία ουδέτερη και ανεξάρτητη από τη συνολικότερη πολιτική αντιπαράθεση. Απλά το ζήτημα είναι να βλέπουμε ποια είναι η κύρια αντιπαράθεση, ποιες είναι οι πραγματικές διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των κομμάτων.

Κι αν προσεγγίσουμε τη συνταγματική αναθεώρηση με αυτά τα κριτήρια, θα διαπιστώσουμε ότι βασικός στόχος τόσο της ΝΔ, που έχει σήμερα την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, που είχε την πλειοψηφία στην προηγούμενη Βουλή, την προτείνουσα Βουλή, είναι να γίνουν όλες εκείνες οι αναγκαίες αλλαγές στο Σύνταγμα που θα θωρακίζουν παραπέρα το αστικό κράτος, τις κυβερνήσεις του, από πιθανούς κινδύνους αστάθειας που σίγουρα θα προκύψουν στο μέλλον.

Αλλωστε, παρά το κλίμα ευφορίας που προσπαθείτε να καλλιεργήσετε στο λαό, οι εξελίξεις σάς διαψεύδουν.

Και τι δείχνουν αυτές οι εξελίξεις;

• Πρώτον: Ενισχύονται τα στοιχεία που δείχνουν επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας.
• Δεύτερον: Οξύνονται οι αντιθέσεις μεταξύ ιμπεριαλιστικών κρατών και διεθνών ενώσεών τους.
• Τρίτον: Εντείνονται οι πολεμικές προετοιμασίες, ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή και στην Ανατολική Μεσόγειο.

Ολες αυτές οι εξελίξεις είναι σίγουρο ότι θα επηρεάσουν και τη χώρα μας, η οποία μετέχει ενεργά σε αυτούς τους σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς. Είναι σίγουρο ότι θα δημιουργήσουν μεγαλύτερα ή μικρότερα προβλήματα αστάθειας.

Εμείς επιδιώκουμε ο ελληνικός λαός να αντιμετωπίσει όλες αυτές τις πιθανές εξελίξεις χωρίς φόβο, χωρίς μοιρολατρία. Αλλά να τις αντιμετωπίσει με όρους κινήματος, οργάνωσης, ενωμένης λαϊκής πάλης, με όρους σύγκρουσης με αυτή τη σαπίλα του συστήματος.

Το δικό σας άγχος είναι να διαμορφώσετε το κατάλληλο νομικό οπλοστάσιο και στο επίπεδο του Συντάγματος, μην τυχόν και αυτές οι εξελίξεις απειλήσουν τη σταθερότητα της αστικής εξουσίας σας.

Κι αυτό το νομικό οπλοστάσιο δεν εξαντλείται μόνο στο Σύνταγμα, διαπερνά κι άλλες πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, όπως είναι το νομοσχέδιο για το επιτελικό κράτος, όπως ήταν η κατάργηση του ασύλου και η καταστολή, όπως είναι ο νέος Ποινικός Κώδικας, με όλες τις αντιδραστικές διατάξεις που ενσωματώνει, όπως είναι επίσης ο συνδικαλιστικός νόμος και τόσα άλλα ακόμα.

Η συνταγματική αναθεώρηση αποτελεί συνεπώς την απαραίτητη νομική θεμελίωση της προσαρμογής του κράτους στις παραπάνω συνθήκες, τη βάση για τον καταιγισμό νέων μέτρων, για τη μεγαλύτερη επίθεση σε δικαιώματα του λαού και της νεολαίας.

Εδώ που τα λέμε, αυτό είναι και το πραγματικό περιεχόμενο του ερωτήματος που θέτετε όλοι: «Ποια ήταν η αντοχή του Συντάγματος την περίοδο της κρίσης;».

Γιατί το ερώτημα δεν αφορά το αν το Σύνταγμα προστάτεψε εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, γιατί κανένα αστικό Σύνταγμα και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να προστατέψει αποτελεσματικά τα λαϊκά δικαιώματα, αφού ξέρουμε όλοι ότι ακόμα κι αν υπάρχει μια κάποια προστασία στο Σύνταγμα για μια σειρά δικαιώματα - την οποία και εμείς φυσικά επιδιώκουμε - την ίδια στιγμή όμως υπάρχουν στο ίδιο Σύνταγμα ρήτρες, παραθυράκια, εξαιρέσεις, η επίκληση του «δημόσιου συμφέροντος», της «δημόσιας τάξης», η ερμηνεία του Συντάγματος με βάση τη συμμετοχή στην ΕΕ, έτσι ώστε σε κρίσιμες καμπές, όταν αυτό απαιτούν οι ανάγκες του συστήματος, αυτά τα δικαιώματα να πετιούνται στον κάλαθο των αχρήστων.

Το είδαμε αυτό κατά κόρον τα χρόνια της κρίσης. Το πώς π.χ. κρίθηκαν «συνταγματικά» βάρβαρα ταξικά μέτρα, αφού σε πολλές περιπτώσεις, όταν χρειάστηκε, πετάχτηκε στο καλάθι των αχρήστων και αυτό το ίδιο το Σύνταγμα.

Οπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, βασικό άρθρο αυτής της αναθεώρησης είναι αυτό που αφορά την αλλαγή της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, που έχει σαν βασικό στόχο να μην υπάρχει προσφυγή στις κάλπες από μια αποτυχημένη εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από τη Βουλή. Και κάπως έτσι αρχίζουν τα αδιέξοδα όλων σας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει εκλογή από το λαό, μια πρόταση που την απέρριψαν ακόμα και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στην προτείνουσα, προηγούμενη Βουλή, γιατί εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους.

Ενα τέτοιο ενδεχόμενο, εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας με γενικές εκλογές, είναι δεδομένο ότι αντικειμενικά θα ισχυροποιούσε το ρόλο του. Δηλαδή το ρόλο ενός μονοπρόσωπου θεσμού, ακόμα και με τις περιορισμένες σχετικά αρμοδιότητες που έχει στο πλαίσιο του σημερινού Συντάγματος. Χώρια που εκ των πραγμάτων θα άνοιγε και τη συζήτηση για αύξηση αυτών των αρμοδιοτήτων στο μέλλον.

Γιατί η ισχύς που θα προσέδιδε η γενική ψήφος στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας αντικειμενικά θα άνοιγε τη συζήτηση ότι αυτή η ισχύς δεν μπορεί να μένει «γυμνή», αλλά θα πρέπει να «ενδυθεί» με επιπλέον σημαντικές και ουσιαστικές αρμοδιότητες.

Παρόμοια πρόταση είχε παλιότερα και η Νέα Δημοκρατία. Για ποιο λόγο;

Γιατί αυτή η πρόταση - που, επαναλαμβάνω, κατά τη γνώμη μας είναι μία αντιδραστική πρόταση, όσο κι αν εμφανίζεται ότι έχει μια δημοκρατικοφάνεια - απηχεί και γενικότερους προβληματισμούς που υπάρχουν. Προβληματισμούς που αφορούν τη μετεξέλιξη του θεσμού του Προέδρου της Δημοκρατίας σε έναν θεσμό πιο καθοριστικό σε ό,τι αφορά την εξασφάλιση κυβερνητικής, πολιτικής σταθερότητας του συστήματος.

Η ΝΔ λέει εκλογή με απόλυτη ή και με σχετική πλειοψηφία. Μάλιστα το αρχικό σας σχέδιο πρόβλεπε εκλογή του πρεσβύτερου ή και με κλήρωση, το οποίο και αποσύρατε βεβαίως.

Είναι τέτοια η προσήλωσή σας στον αντιλαϊκό στόχο της περιβόητης κυβερνητικής σταθερότητας, που για να την επιτύχετε καταφεύγετε μερικές φορές είτε σε αστεία είτε σε επικίνδυνα σχήματα.

Κατά τη γνώμη μας, ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας συγκαταλέγεται έτσι κι αλλιώς στον σκληρό πυρήνα της αστικής εξουσίας.

Ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι θεματοφύλακας του κύρους αυτού του πυρήνα και ο υψηλότερος εκφραστής του.

Κι επειδή ακριβώς παίζει αυτόν το ρόλο, γι' αυτό και επιδιώκετε να περιβάλλεται από το φωτοστέφανο αυτό της συναίνεσης, και όλοι σας αναζητείτε - επαναλαμβάνω, με τις ιδιαίτερες σκοπιμότητες βέβαια του καθενός - τρόπους για το πώς θα εξασφαλίζεται αυτό.

Ομως, δυστυχώς, ο εκάστοτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι υποχρεωμένος να κινηθεί μέσα σε ένα δοσμένο αντιλαϊκό πολιτικό πλαίσιο:

• Να επικυρώνει αντιλαϊκές αποφάσεις της πλειοψηφίας της Βουλής.
• Να εκφράζει τους γενικότερους αντιλαϊκούς στόχους της κυρίαρχης πολιτικής, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.

Την άρχουσα τάξη, ειδικά σήμερα, δεν την ενδιαφέρει πρωταρχικά αν αυτό το πρόσωπο θα προέρχεται από τον Α ή από τον Β πολιτικό χώρο. Την ενδιαφέρει κυρίως αυτό το πρόσωπο να τηρεί αυτό το πλαίσιο. Αν μάλιστα αυτό το πρόσωπο έχει και την ταμπέλα προοδευτικότητας, αριστεροφάνειας και πάει λέγοντας, τόσο το καλύτερο.

Χώρια φυσικά από τον γενικότερο ιδεολογικοπολιτικό ρόλο που παίζει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, με τη θεσμική παρουσία του και με τις κάθε τόσο παρεμβάσεις του. Και αυτός ο ρόλος δεν αλλάζει αν ο Πρόεδρος έχει εκείνες ή τις άλλες αρμοδιότητες, μικρότερες ή μεγαλύτερες, όπως επίσης αυτός ο ρόλος δεν αλλάζει αν εκλέγεται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Η ουσία παραμένει η ίδια. Γι' αυτό κι εμείς ως ΚΚΕ δεν συναινούμε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όχι γιατί επικεντρώνουμε στο πρόσωπο που προτείνεται κάθε φορά ή στις αρμοδιότητες που έχει ή στον τρόπο εκλογής που προκρίνεται από το Σύνταγμα.

Αλλά γιατί δεν συμφωνούμε και δεν συναινούμε σε ό,τι εκφράζει ο θεσμός σε αυτό το πλαίσιο του υπάρχοντος συστήματος.

Επίσης, κυρίες και κύριοι, ισχυρίζεστε ότι άλλος στόχος της συνταγματικής αναθεώρησης είναι η προσπάθεια - όπως λέτε - της διάσωσης της «τιμής» του αστικού πολιτικού συστήματος, που δέχτηκε πλήγμα τα χρόνια της κρίσης, των μνημονίων, εξαιτίας της πολιτικής που εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις μέχρι σήμερα.

Δηλαδή, στην ουσία επιδιώκετε ένα «μακιγιάζ», γιατί η αντιλαϊκή πολιτική δεν είναι ζήτημα γενικά ηθικό, είναι ζήτημα ταξικό. Απορρέει από το ίδιο το σύστημα και τις πολιτικές που υπηρετείτε.

Και μπορεί να υπάρχουν πολιτικοί έντιμοι ως άτομα, που όμως να υποστηρίζουν βάρβαρες, άδικες πολιτικές. Αλλο πράγμα βέβαια ότι από αυτό το σύστημα πηγάζει ταυτόχρονα και η μίζα και η διαφθορά, η διαπλοκή, γιατί είναι - πώς να το κάνουμε - ένα σύστημα που έχει ως οξυγόνο του μόνο το κέρδος, το οποίο επιδιώκεται και με νόμιμο και με παράνομο τρόπο.

Περιορίζετε λοιπόν τη συζήτηση για τα θέματα αυτά στο άρθρο 86, περί ευθύνης υπουργών. Και ενώ το αίτημα ήταν η πλήρης κατάργησή του, τελικά το διατηρείτε, έστω και με κάποιες βελτιώσεις. Γιατί τόσο η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ όσο και - ακόμη περισσότερο - η πρόταση της ΝΔ δεν ακουμπάνε έναν βασικό πυρήνα του άρθρου αυτού, που ήταν η ανάθεση στη Βουλή εισαγγελικών αρμοδιοτήτων. Τελικά, όπως έχει δείξει η εμπειρία, αυτές οι αρμοδιότητες δεν αξιοποιούνται για να γίνεται ουσιαστική έρευνα, αλλά για να παίζονται τα διάφορα πολιτικά παιχνίδια.

Τι φοβάστε αλήθεια και δεν προχωράτε στην πλήρη κατάργησή του, όπως προτείνει το ΚΚΕ, ώστε να δικάζονται οι υπουργοί, όπως όλοι οι πολίτες, και διατηρείτε την ευχέρεια της κάθε φορά κυβερνητικής πλειοψηφίας να αποφασίζει τη δίωξή τους;

Το ΚΚΕ τόσο στην προτείνουσα όσο και στην αναθεωρητική Βουλή,κατέθεσε προτάσεις για μια σειρά από συνταγματικές διατάξεις. Κάποιες απορρίφθηκαν μετ' επαίνων, άλλες απορρίφθηκαν με πιο εκκωφαντικό τρόπο, τόσο από τη ΝΔ όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ...

Απορρίψατε τις προτάσεις:

• Για απαγόρευση εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων με την κατάργηση της παρ. 1 του άρθρου 27 του Συντάγματος, το οποίο επιτρέπει τη μεταβολή στα όρια του ελληνικού κράτους.
• Για απαγόρευση διέλευσης από τη χώρα μας και τη στάθμευση σε αυτή ξένων στρατιωτικών δυνάμεων.
• Για απαγόρευση παραχώρησης βάσεων και άλλων διευκολύνσεων.
• Για απαγόρευση παραγωγής, απόκτησης και παραμονής πυρηνικών και χημικών όπλων στη χώρα μας.
• Και για την κατάργηση συνολικά του άρθρου 28 του Συντάγματος, με την οποία αναγνωρίζεται η υπεροχή του διεθνούς Δικαίου και των διεθνών συμβάσεων έναντι του εσωτερικού ελληνικού Δικαίου.

Φαίνεται ότι είναι κοινής αποδοχής τα όσα ομολόγησε κυνικά ο υπουργός Αμυνας πριν από λίγες μέρες, ότι οι Ελληνες στρατιώτες θα ξαναματώσουν στο πλευρό των ΑμερικανοΝΑΤΟικών φονιάδων, για να προωθούνται συμφέροντα διεθνικών και ελληνικών μονοπωλίων και να αιματοκυλιούνται οι λαοί τελικά.

Απορρίψατε από κοινού τις προτάσεις για διεύρυνση κοινωνικών, συνδικαλιστικών, πολιτικών δικαιωμάτων, όπως η εξασφάλιση του απορρήτου της προσωπικής ζωής και η πλήρης απαγόρευση της συλλογής και επεξεργασίας στοιχείων που αφορούν τη συνδικαλιστική και πολιτική δράση, όπως η διεύρυνση του δικαιώματος της απεργίας, η πλήρης κατοχύρωση, χωρίς περιορισμούς, των ελεύθερων Συλλογικών Συμβάσεων στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, η κατοχύρωση του δικαιώματος της συνδικαλιστικής έκφρασης των μόνιμων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και της πλήρους πολιτικής και κοινωνικής δραστηριότητάς τους. Αλλά και η πλήρης διασφάλιση του αποκλειστικά δημόσιου χαρακτήρα της Παιδείας, με απαγόρευση στη λειτουργία ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων στην Εκπαίδευση, στην Κατάρτιση, και με πλήρη κατοχύρωση της δωρεάν παροχής παιδείας για όσους βρίσκονται στη χώρα.

Απορρίψατε την πλήρη διασφάλιση της παροχής υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας αποκλειστικά από το Δημόσιο, δωρεάν, με απαγόρευση της όποιας επιχειρηματικής δραστηριότητας, ειδικά σε αυτόν τον κρίσιμο για το λαό νευραλγικό τομέα.

Απορρίψατε τη διασφάλιση του αποκλειστικά δημόσιου χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Απορρίψατε επίσης την πλήρη κατοχύρωση του δικαιώματος να συνέρχονται και να συναθροίζονται οι ευρισκόμενοι στη χώρα μας, με ταυτόχρονη κατάργηση των όποιων περιορισμών στις δημόσιες συναθροίσεις.

Απορρίψατε την τροποποίηση του άρθρου 18, έτσι ώστε ο ορυκτός πλούτος της χώρας, τα κοινωνικά αγαθά, οι δημόσιες εκτάσεις σε ορεινούς όγκους, αιγιαλούς, αρχαιολογικούς χώρους κ.λπ. να μην μπορούν να παραχωρηθούν με κανέναν τρόπο σε τρίτους που τα λυμαίνονται για εκμετάλλευση.

Απορρίψατε από κοινού τη συνταγματική κατοχύρωση ως πάγιου εκλογικού συστήματος της απλής, ανόθευτης αναλογικής. Γιατί και ο ΣΥΡΙΖΑ, στις προτάσεις που κατέθεσε ως κυβέρνηση, και το μπόνους διατηρούσε για το πρώτο κόμμα στο 10%, και το πλαφόν διατήρησε, και άλλα δεν ακούμπησε.

Απορρίψατε την πρόταση για κατάργηση της επιλογής - δηλαδή του διορισμού ουσιαστικά - της ηγεσίας της Δικαιοσύνης από την εκάστοτε κυβέρνηση, όπως και του απαράδεκτου άρθρου 48 για την «κατάσταση πολιορκίας».

Η κοινή σας απορριπτική στάση απέναντι στις προτάσεις του ΚΚΕ είναι ένα στοιχείο της ταύτισής σας σε αυτά τα ζητήματα. Δεν περιμέναμε βέβαια κάτι διαφορετικό.

Αλλωστε η αξία αυτών των προτάσεων δεν κρίνεται τελικά από την τύχη που θα έχουν εντός αυτού του αστικού Κοινοβουλίου, αλλά από το αν αυτές τελικά, αργά ή γρήγορα, γίνουν υπόθεση πάλης και αλλαγής από τον ίδιο τον ελληνικό λαό.

Η υπεράσπιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων, για να αντιστοιχηθούν με βάση τις πραγματικές, σύγχρονες ανάγκες, απαιτούν βαθύτερες αλλαγές στην οικονομία, στην εξουσία, και ριζική αλλαγή του σημερινού Συντάγματος.

Συνολικά σε ψηφοφορία χτες τέθηκαν παράγραφοι 29 άρθρων του Συντάγματος. Από αυτά αναθεωρήθηκαν συνολικά 8 διατάξεις, ενώ καταργήθηκαν από το Σύνταγμα συνολικά 10 διατάξεις.

Τα άρθρα που αναθεωρήθηκαν είναι τα εξής:

Αρθρο 21 παρ. 1. Με την αναθεώρηση θα προβλέπει στο εξής ότι «το κράτος μεριμνά για τη διασφάλιση συνθηκών αξιοπρεπούς διαβίωσης όλων των πολιτών μέσω ενός συστήματος ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος όπως ο νόμος ορίζει».

Αρθρο 32 παρ. 4. Αφορά την αποσύνδεση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση της Βουλής και τη διενέργεια βουλευτικών εκλογών. Το σχετικό άρθρο διαμορφώνεται ως εξής: «Αν δεν επιτευχθεί ούτε και στην τρίτη ψηφοφορία η αυξημένη πλειοψηφία, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται ύστερα από 5 μέρες και εκλέγεται ΠτΔ εκείνος που συγκέντρωσε την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών. Αν δεν επιτευχθεί ούτε αυτή η πλειοψηφία η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται ύστερα από 5 ημέρες και εκλέγεται ΠτΔ εκείνος που συγκέντρωσε τη σχετική πλειοψηφία. Σε περίπτωση ισοψηφίας» εκλέγεται «ο πρεσβύτερος στην ηλικία».

Αρθρο 54, για την ψήφο των εκτός επικράτειας εκλογέων, όπου με προσθήκη στην παρ. 4 ενσωματώθηκαν οι προϋποθέσεις για την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού που προβλέπονται στον σχετικό νόμο που έχει δοθεί στη δημοσιότητα από το υπουργείο Εσωτερικών.

Αρθρο 62. Οι νέες διατάξεις που ενσωματώνονται αφορούν το ακαταδίωκτο των βουλευτών.

Αρθρο 68. Η αναθεώρησή του αφορά τη σύσταση εξεταστικών επιτροπών και από τη μειοψηφία.

Αρθρο 73. Προβλέπει ότι με 500 χιλιάδες υπογραφές πολιτών μπορούν να κατατίθενται έως δύο ανά κοινοβουλευτική περίοδο προτάσεις νόμων στη Βουλή, αρκεί να μην είναι «για θέματα δημοσιονομικά, εξωτερικής πολιτικής και εθνικής άμυνας».

Αρθρο 86 παρ. 3. Προβλέπει την κατάργηση της προθεσμίας άσκησης που προβλεπόταν για τη δίωξη σε βάρος υπουργών. Πρόκειται για κοινή πρόταση των ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ.

Αρθρο 96 παρ. 5. Προβλέπει ότι τα στρατιωτικά δικαστήρια συγκροτούνται κατά πλειοψηφία από μέλη του δικαστικού σώματος των Ενόπλων Δυνάμεων που περιβάλλονται με τις εγγυήσεις λειτουργικής και προσωπικής ανεξαρτησίας των λοιπών τακτικών δικαστικών λειτουργών.

Αρθρο 101Α. Προβλέπει ότι τα μέλη των «ανεξάρτητων αρχών» θα εκλέγονται με απόφαση των 3/5 της διάσκεψης των προέδρων της Βουλής.

Καταργήθηκαν ομόφωνα: Η παρ. 4 του άρθρου 112, το άρθρο 113, οι παρ. 1 και 2 του άρθρου 114, οι παρ. 1, 2, 3 και 4 του άρθρου 115 και η παρ. 1 του άρθρου 119, που αφορούσαν διάφορα θεσμικά θέματα.

Eurokinissi

Παρά ταύτα ο Κυρ. Μητσοτάκης πρόσθεσε πως το νέο Σύνταγμα «θα φέρει τη σφραγίδα της σημερινής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας», αλλά θα είναι «και προϊόν διακομματικής συναίνεσης», ενώ εξήρε τη συμφωνία που επετεύχθη «σε εννέα κρίσιμα κεφάλαια του συνταγματικού μας χάρτη», εστιάζοντας στη δυνατότητα συγκρότησης Εξεταστικών Επιτροπών που δίδεται πλέον και στη μειοψηφία της Βουλής, τη συνταγματική κατοχύρωση του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος, τον περιορισμό της ασυλίας των βουλευτών, την ψήφο για τους Ελληνες του εξωτερικού, τη συναινετικής διάθεσης ενσωμάτωση στην τελική πρόταση της ΝΔ της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για «λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία», όχι όμως για θέματα όπως η Εθνική Αμυνα, η δημοσιονομική πολιτική και η εξωτερική πολιτική κ.ά.

Σε ό,τι αφορά τον τρόπο εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας παραδέχτηκε ότι η αναθεώρηση της σχετικής διάταξης κρίνεται αναγκαία, αφού τα τελευταία χρόνια αυτή γινόταν πάντα ευκαιρία της εκάστοτε αντιπολίτευσης για την πρόκληση εκλογών και τη διακοπή του εκλογικού κύκλου, δείχνοντας έτσι το «κοινό υπόβαθρο» της πρότασης της ΝΔ με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ.

Ευκαιρία να αναπαράγει το κάλπικο δίλημμα «πρόοδος - συντήρηση» βρήκε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας, σκορπώντας αυταπάτες για τη δυνατότητα να υπάρξει στο πλαίσιο ενός άδικου συστήματος ένα Σύνταγμα τάχα «προοδευτικό», που «θα κατοχυρώνει τα λαϊκά δικαιώματα», την ώρα που οι αστικές κυβερνήσεις τα τσακίζουν, όπως έκανε και η δική του κυβέρνηση, καθ' υπαγόρευση των συμφερόντων του κεφαλαίου.

Παρά την προσπάθεια να αντιπαραβάλει τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ σαν «προοδευτικές» στις «συντηρητικές» της ΝΔ, ο τέως πρωθυπουργός δεν μπόρεσε παρά να παραδεχτεί ότι η εκκίνηση της διαδικασίας αποσκοπούσε εξαρχής σε αλλαγές και προσαρμογές σύμφωνες στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου. «Για μια Ελλάδα που αφήνει επιτέλους πίσω της τα βαρίδια του 20ού αιώνα και μπαίνει, έστω με καθυστέρηση, στον 21ο αιώνα», ανέφερε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας πως κύρια επιδίωξη ήταν η «αποκατάσταση της αξιοπιστίας της πολιτικής» και η «εξυγίανση του πολιτικού συστήματος».

Στο πλαίσιο αυτό κόμπασε για τη «στάση υπευθυνότητας απέναντι στο πολιτικό σύστημα» που επέδειξε ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύοντας, όπως είπε, «πως είμαστε μια πολιτική δύναμη συνταγματικής και θεσμικής υπευθυνότητας», που δεν διστάζει μπροστά στα κρίσιμα για το κεφάλαιο ζητούμενα να προβεί σε «συναινέσεις και συμβιβασμούς» και από τη θέση αυτή κατηγόρησε τη ΝΔ για «ατολμία».

Παρά τις κραυγές, τη στρατηγική σύμπλευση με τη ΝΔ όπως και τον κάλπικο προοδευτισμό του ΣΥΡΙΖΑ κατέδειξαν η άρνηση για πλήρη διαχωρισμό κράτους - Εκκλησίας, οι προτάσεις του για τη θωράκιση της λειτουργίας του αστικού πολιτικού συστήματος π.χ. με την εποικοδομητική πρόταση δυσπιστίας, η αντιδραστική του πρόταση για τον τρόπο εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, με κοινό με τη ΝΔ στόχο την εξασφάλιση «σταθερών κυβερνητικών κύκλων», η απόρριψη της πρότασης του ΚΚΕ για κατάργηση του άρθρου 86 περί ευθύνης υπουργών κ.τ.λ.

Ενώ πρόβαλε ως... απαύγασμα της προόδου τις διακηρύξεις χωρίς αντίκρισμα που πρότεινε το κόμμα του για την τάχα κατοχύρωση των κοινωνικών δικαιωμάτων, τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που όπως και οι αντίστοιχες της ΝΔ αναγνωρίζουν συνταγματικά την καθιέρωση της λογικής της ακραίας φτώχειας και των ελαχίστων, τις αντιδραστικές προτάσεις για την κατοχύρωση και συνταγματικά του ανταποδοτικού χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης κ.ο.κ.

Τις δικές τους προτάσεις για την επίτευξη της πολιτικής σταθερότητας που θέλει το κεφάλαιο κατέθεσαν οι αρχηγοί των άλλων αστικών κομμάτων.

Για την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, Φ. Γεννηματά, «η αναθεώρηση δεν απάντησε σε κρίσιμα ζητήματα, όπως η αλλαγή του άρθρου 16 για την ίδρυση μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων», δηλαδή ιδιωτικών πανεπιστημίων. Σημείωσε ότι το κόμμα της συμφωνεί «με την αποσύνδεση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση της Βουλής», για σταθερές αντιλαϊκές κυβερνήσεις δηλαδή, αλλά διαφωνεί με την εκλογή του από σχετική πλειοψηφία, που προτείνει η ΝΔ, καθώς θεωρεί ότι έτσι «υποβαθμίζεται ο θεσμός». Ενώ κατέληξε λέγοντας ότι «η αναθεώρηση αυτή, παρά τις αστοχίες και την ατολμία της, είναι η απάντηση του πολιτικού συστήματος στις προκλήσεις της νέας εποχής»...

Ο επικεφαλής του ΜέΡΑ25, Γ. Βαρουφάκης, μετά τα περί «παρασιτικού, δουλοπαροικού, αποικιοκρατικού καπιταλισμού» κ.λπ., στο διά ταύτα, δείχνοντας ότι αυτός και το κόμμα του μοιράζονται τις ίδιες αγωνίες με τα άλλα αστικά κόμματα, πρότεινε ένα κοινό σώμα βουλευτών και κληρωτών οι οποίοι θα αποφασίζουν από την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας (αν δεν επιτευχθεί η εκλογή μόνο από τη Βουλή με αυξημένη πλειοψηφία) μέχρι και τη διενέργεια δημοψηφισμάτων.

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης, Κυρ. Βελόπουλος, πρότεινε και εκείνος απευθείας εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό και κατηγόρησε την κυβέρνηση της ΝΔ για «ατολμία», επειδή δεν προχώρησε την αναθεώρηση του άρθρου 16 ώστε να νομιμοποιηθούν και να συνταγματοποιηθούν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. «Φοβάστε να κυβερνήσετε, να μπήξετε το μαχαίρι στο κόκαλο», είπε. Απαίτησε επίσης να μην υπάρχει συνδικαλισμός στην αστυνομία και στο στρατό, ενώ από το αντιδραστικό του ντελίριο δεν θα μπορούσαν να λείψουν τα εθνικιστικά κηρύγματα, με τις αθλιότητες περί «εισβολής» που δέχεται η Ελλάδα, το αίτημα να γκρεμιστούν τζαμιά κ.ο.κ.

INTIME NEWS

Το ΚΚΕ υπερψήφισε συνολικά 23 διατάξεις, μεταξύ των οποίων και την κατάργηση μεταβατικών διατάξεων (άρθρα 112 επ.).

Ενδεικτικά:

• Αρθρο 3 παρ. 3. Κατάργηση της σχετικής παραγράφου που καθιέρωνε το αναλλοίωτο του κειμένου της Αγίας Γραφής και τη δυνατότητα μετάφρασής της στα νέα Ελληνικά μόνο ύστερα από έγκριση της Εκκλησίας της Ελλάδας και του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
• Αρθρο 5 παρ. 2. Κατοχύρωση απόλυτης προστασίας ζωής, τιμής και ελευθερίας, χωρίς διάκριση φύλου, ταυτότητας φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού.
• Αρθρο 22 παρ. 1. Αναγνώριση ίσης αμοιβής για ίσης αξίας εργασία, ανεξάρτητα από ηλικία.
• Αρθρο 22 παρ. 2. Γενικοί ελάχιστοι όροι εργασίας - υπεροχή της ευνοϊκής ρύθμισης για τους εργαζόμενους κ.λπ.
• Αρθρο 22 παρ. 4. Αναγνώριση ότι η επίταξη υπηρεσιών απαγορεύεται ως μέτρο αντιμετώπισης των συνεπειών απεργίας.
• Αρθρο 25 παρ. 3. Εισαγωγή της αρχής της επιείκειας στο πεδίο των θεμελιωδών δικαιωμάτων.
• Αρθρο 33 παρ. 2. Κατοχύρωση του πολιτικού όρκου για την ορκωμοσία του Προέδρου της Δημοκρατίας.
• Αρθρο 54 παρ. 4. Ψήφος των εκτός επικράτειας εκλογέων, με βάση τις προϋποθέσεις που έθεσε το ΚΚΕ για την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος. Η δεύτερη πρόταση, που έγινε από τον ΣΥΡΙΖΑ για το ζήτημα αυτό, δίνει τη δυνατότητα ψήφου απεριόριστα, με βάση το αναχρονιστικό «δίκαιο του αίματος», ενώ εισάγει τον αντιδραστικό θεσμό του ενιαίου ψηφοδελτίου.
• Αρθρο 59 παρ. 1 και 2. Κατοχύρωση του πολιτικού όρκου για την ορκωμοσία των βουλευτών.
• Αρθρο 73. Καθιέρωση λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας.
• Αρθρο 101. Κρατική μέριμνα για νησιωτικές και ορεινές περιοχές.
• Αρθρο 102 παρ. 2. Καθιέρωση αναλογικού εκλογικού συστήματος στις τοπικές εκλογές, θέσπιση τοπικών λαϊκών συνελεύσεων, δημοψηφισμάτων και λαϊκών πρωτοβουλιών και αναγνώριση δυνατότητας απονομής εκλογικού δικαιώματος σε αλλοδαπούς με μόνιμη εγκατάσταση στη χώρα.

1. Αρθρο 3, πρόταση ΣΥΡΙΖΑ (θρησκευτική ουδετερότητα του κράτους, διατήρηση της επικρατούσας θρησκείας)

Το ΚΚΕ υποστηρίζει το υπερώριμο αίτημα για τον πλήρη διαχωρισμό κράτους - Εκκλησίας και κατάργηση του άρθρου 3 σχετικά με επικρατούσα θρησκεία, η οποία όσο παραμένει στο Σύνταγμα έχει κανονιστικές έννομες συνέπειες, όπως απέδειξαν και οι σχετικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας για το μάθημα των Θρησκευτικών.

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ από τη μία αναφέρει τη θρησκευτική ουδετερότητα του κράτους, από την άλλη όμως διατηρεί την έννοια της «επικρατούσας θρησκείας». Η αναφορά αυτή θα έχει έννομες συνέπειες και σε κάθε περίπτωση δεν είναι διαχωρισμός κράτους - Εκκλησίας.

2. Αρθρο 44 παρ. 2, πρόταση ΣΥΡΙΖΑ για λαϊκά δημοψηφίσματα

Το ΚΚΕ ζητά τη διενέργεια δημοψηφισμάτων με λαϊκή πρωτοβουλία.

Οι προϋποθέσεις όμως που τίθενται από την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τη δυνατότητα διενέργειας δημοψηφίσματος με λαϊκή πρωτοβουλία (για δημοψήφισμα για εθνικό θέμα συγκέντρωση 500.000 υπογραφών πολιτών και για δημοψήφισμα για κοινωνικό θέμα συγκέντρωση 1.000.000 υπογραφών πολιτών), και κυρίως η αναφορά ότι το δημοψήφισμα δεν θα αφορά δημοσιονομικό θέμα (π.χ. φορολογικά, μισθολογικά, ασφαλιστικά δικαιώματα κ.λπ.), καθιστούν την εφαρμογή του κενό γράμμα.

Επιπλέον, εξακολουθεί και για τη διεξαγωγή ή μη του δημοψηφίσματος να έχει τον τελικό λόγο η εκάστοτε κυβερνητική πλειοψηφία, μέσα από την ερμηνεία που της ανατίθεται για αν το προτεινόμενο από τον απαιτούμενο αριθμό πολιτών δημοψήφισμα πράγματι αφορά κρίσιμο εθνικό θέμα ή νομοσχέδιο που ρυθμίζει σοβαρό κοινωνικό θέμα.

3. Αρθρο 54, πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για εκλογικό νόμο

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για «αναλογικό εκλογικό σύστημα» στο άρθρο 54 παρ. 1, και όχι για απλή αναλογική, αφήνει περιθώρια για καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα (ύπαρξη μπόνους και πλαφόν).

Αυτό φαίνεται και από την ερμηνευτική δήλωση που προτείνει, με την οποία επιτρέπει την «κλοπή» εδρών από τα μικρότερα κόμματα σε ποσοστό μέχρι και 10%.

Γι' αυτό, το ΚΚΕ ψήφισε «παρών» στην αναθεώρηση του άρθρου 54 παρ. 1 και καταψήφισε την ερμηνευτική δήλωση.

Το ΚΚΕ πρότεινε την ανάγκη συνταγματικής κατοχύρωσης της απλής και ανόθευτης αναλογικής.

4. Αρθρο 68 παρ. 2, παρόμοιες προτάσεις ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για τις εξεταστικές επιτροπές

Οι προτάσεις αυτές δίνουν κάποια δυνατότητα στην αντιπολίτευση να επιτύχει τη σύσταση εξεταστικών επιτροπών χωρίς την κυβερνητική πλειοψηφία, ωστόσο διατηρούν το αποκλειστικό προνόμιο της εκάστοτε κυβερνητικής πλειοψηφίας για θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας.

5. Αρθρο 96, παρόμοιες προτάσεις ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για τη Στρατιωτική Δικαιοσύνη

Το ΚΚΕ υποστηρίζει την κατάργηση των στρατιωτικών δικαστηρίων και την υπαγωγή των στρατιωτικών δικαστών στην Τακτική Δικαιοσύνη.

6. Ειδικότερα για το άρθρο 86 (νόμος περί ευθύνης υπουργών)

Στην προηγούμενη, προτείνουσα Βουλή, το ΚΚΕ ψήφισε για να δοθεί ώθηση στην αναθεώρηση του άρθρου 86, ασκώντας όμως κριτική για το γεγονός ότι τόσο η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ όσο και η πρόταση της ΝΔ δεν αγγίζουν τον βασικό πυρήνα του νόμου περί ευθύνης υπουργών, που είναι η ανάθεση στη Βουλή εισαγγελικών - ανακριτικών αρμοδιοτήτων, όπως και η δυνατότητα της εκάστοτε κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας να ασκεί ή να ανακαλεί την ποινική δίωξη.

Οι προτάσεις δεν υλοποιούν το πάγιο αίτημα για πλήρη κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, έτσι ώστε να υπάρχει ισονομία με τους απλούς πολίτες.

Το ΚΚΕ διεκδικεί την πλήρη κατάργησή του και από αυτή τη σκοπιά ψήφισε «παρών» στο άρθρο 86 παρ. 3 για την κατάργηση της αποσβεστικής προθεσμίας (σύντομης παραγραφής), όπως και στην προσθήκη ερμηνευτικής δήλωσης. Οι αλλαγές αυτές βελτιώνουν εν μέρει το άρθρο 86, όμως απέχουν από την κατάργησή του. Τα άλλα κόμματα (ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΚΙΝΑΛ) έχουν μεγάλη ευθύνη ως προς αυτό.

1. Το ΚΚΕ καταψήφισε τις προτάσεις που αποβλέπουν στην ισχυροποίηση και θωράκιση του αστικού πολιτικού συστήματος, όπως για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, εποικοδομητική ψήφος δυσπιστίας κ.λπ. Πιο συγκεκριμένα:

• Εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας (προτάσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΚΙΝΑΛ). Η πρόταση αποτελεί όχημα για την απρόσκοπτη συνέχιση της κυρίαρχης αντιλαϊκής πολιτικής, μέσα από την αποσύνδεση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διάλυση της Βουλής, για τη σταθερότητα του αστικού πολιτικού συστήματος και της διακυβέρνησης της χώρας. Το ΚΚΕ διαφωνεί με τις προτάσεις των άλλων κομμάτων, που έχουν ως κοινό παρονομαστή τη μη διάλυση της Βουλής, ανεξάρτητα από τις επιμέρους προτάσεις ως προς την εκλογή. Ειδικά η πρόταση για άμεση εκλογή του ΠτΔ από το λαό, που απορρίφθηκε και στην προηγούμενη Βουλή, αντικειμενικά θα ανοίξει το δρόμο για διεύρυνση του ρόλου του ΠτΔ στο πολιτικό σύστημα, με πιθανή αύξηση των αρμοδιοτήτων του, κάτι με το οποίο το ΚΚΕ διαφωνεί.
• Ανεξάρτητες Αρχές (παρόμοιες προτάσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΚΙΝΑΛ). Οι - κατ' όνομα και μόνο - Ανεξάρτητες Αρχές παίζουν ουσιαστικό ρόλο ως «τροχονόμοι» επιχειρηματικών και πολιτικών συμφερόντων, αλλά και ως προάγγελοι νέων αντιλαϊκών επιλογών, ενώ οι περισσότερες ούτε στοιχειωδώς μπορούν να παίξουν το ρόλο για τον οποίο υποτίθεται συστάθηκαν.
• Εποικοδομητική ψήφος δυσπιστίας (πρόταση ΣΥΡΙΖΑ). Η αντιδραστική αυτή πρόταση εντάσσεται στη δέσμη των προτάσεων που στοχεύουν στην απρόσκοπτη συνέχιση της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής, δηλαδή στην κυβερνητική σταθερότητα, φτάνοντας στο σημείο προτάσεις δυσπιστίας που υπερψηφίζονται από τη Βουλή να μην οδηγούν σε πτώση της κυβέρνησης και εκλογές, αλλά είτε να αναζητείται νέο κυβερνητικό σχήμα με άλλον πρωθυπουργό, είτε να παραμένει μια κυβέρνηση μειοψηφίας, που έχει χάσει την πλειοψηφία της στη Βουλή ή και στο λαό.

2. Το ΚΚΕ καταψήφισε ακόμη προτάσεις που στην πραγματικότητα, κάτω από τον ψευδεπίγραφο τίτλο της «διεύρυνσης των κοινωνικών δικαιωμάτων», προωθούν τις ευρωενωσιακές και μνημονιακές πολιτικές, σύμφωνα με τις απαιτήσεις και τη στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου.

Πιο συγκεκριμένα:

• Αρθρο 21 παρ. 1 (παρόμοιες προτάσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ) (εγγύηση του κράτους σε ένα «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» ή «αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης» για όλους)

Προωθείται η συνταγματοποίηση της στρατηγικής που σαρώνει εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα για την ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, περιορίζεται μόνο σε ορισμένα ανεπαρκή μέτρα για την αντιμετώπιση των ακραίων φαινομένων φτώχειας και λειτουργεί ως εργαλείο συμπίεσης προς τα κάτω του λαϊκού εισοδήματος και των παροχών.

• Αρθρο 21 παρ. 3 (πρόταση ΣΥΡΙΖΑ) (υποχρέωση του κράτους να παρέχει καθολική πρόσβαση σε αποτελεσματικές παροχές Υγείας)

Η πρόταση δεν διασφαλίζει τον αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα των παροχών Υγείας, ενώ εισάγει την αμφιλεγόμενη έννοια της «αποτελεσματικότητας». Ως εκ τούτου, δεν καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες. Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι η Υγεία δεν είναι εμπόρευμα και διεκδικεί την πλήρη διασφάλιση από το Σύνταγμα της παροχής υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας αποκλειστικά από το κράτος και δωρεάν, με απαγόρευση της επιχειρηματικής δραστηριότητας.

• Αρθρο 22 παρ. 5 (πρόταση ΣΥΡΙΖΑ) (Κοινωνική Ασφάλιση στο πλαίσιο δημόσιου αναδιανεμητικού συστήματος βάσει των αρχών της αλληλεγγύης και της ανταποδοτικότητας)

Στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ εισάγεται ο όρος της «ανταποδοτικότητας», η οποία αποτέλεσε τον πολιορκητικό κριό για όλους τους αντιασφαλιστικούς νόμους και για τη διάλυση του όποιου κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης.

Το ΚΚΕ έχει ως αφετηρία τη θέση ότι η Παιδεία, η Υγεία - Πρόνοια, δεν μπορεί να είναι εμπόρευμα, πρέπει να παρέχονται αποκλειστικά από το κράτος και δωρεάν, με απαγόρευση της επιχειρηματικής δραστηριότητας στους τομείς αυτούς. Το ΚΚΕ υποστηρίζει τη διασφάλιση του αποκλειστικά δημόσιου χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης.

• Αρθρο 21 προσθήκη παρ. 7 (πρόταση ΣΥΡΙΖΑ) (νερό, Ενέργεια και δίκτυα διανομής τους σε καθεστώς δημόσιας υπηρεσίας και υπό δημόσιο έλεγχο)

Πρόκειται για μια απατηλή προσπάθεια δήθεν να προστατευτούν βασικά κοινωνικά αγαθά, όπως το νερό και η ηλεκτρική ενέργεια, με τη ρύθμιση ότι τα δίκτυα διανομής τους τελούν υπό δημόσιο έλεγχο.

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν αντιστρατεύεται, αλλά αντίθετα υπηρετεί την στρατηγική της «απελευθέρωσης» στους τομείς αυτούς, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα να παραχωρούνται για εκμετάλλευση στους επιχειρηματικούς ομίλους, με το κράτος σε ρόλο ρυθμιστή.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι τα κοινωνικά αγαθά, όπως το νερό, η ηλεκτρική ενέργεια κ.λπ., πρέπει να είναι αποκλειστικά ιδιοκτησία του κράτους και να απαγορεύεται η παραχώρησή τους για εκμετάλλευση σε οποιονδήποτε τρίτο, γι' αυτό και δεν μπορεί να συμφωνήσει με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ.

3. Το ΚΚΕ καταψήφισε την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για αναθεώρηση του άρθρου 28 παρ. 2, που αναφέρεται σε δημοψήφισμα, η διενέργεια του οποίου θα είναι στην ευχέρεια της εκάστοτε κυβέρνησης, για την κύρωση διεθνούς συμφωνίας που προβλέπει μεταβίβαση κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Το ΚΚΕ υποστηρίζει την πλήρη κατάργηση του άρθρου 28, για να μην επιτρέπεται η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας. Επίσης πρότεινε να τροποποιηθεί το άρθρο 27, για να μην επιτρέπεται η διέλευση ξένων στρατευμάτων από τη χώρα μας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τόσο οι προηγούμενες όσο και η σημερινή κυβέρνηση, για την παραχώρηση βάσεων και άλλων κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας στις ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ κ.λπ., δεν ενημερώνουν ούτε καν τη Βουλή.