Τις κατηγορίες περί ατολμίας επέστρεψε ο Κυρ. Μητσοτάκης, κατηγορώντας την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ότι με ευθύνη της η διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης μετατράπηκε σε «φιέστα» και δεν έσπρωξε πιο αποφασιστικά κρίσιμα για το κεφάλαιο ζητήματα όπως η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, η οριζόντια περιβαλλοντική προστασία «που θα ενέτασσε την ιδιωτική οικονομική πρωτοβουλία και την ανάπτυξη της χώρας σε ένα σύγχρονο περιβαλλοντικό ισοζύγιο», η «σύμμετρη διεύρυνση των αρμοδιοτήτων του Προέδρου της Δημοκρατίας», όπως και ακόμα δραστικότερα μέτρα για την καθιέρωση σταθερών εκλογικών κύκλων, αλλά και επιπλέον μέτρα που να θωρακίζουν την καπιταλιστική κερδοφορία και «συνθήκες ασφαλούς επενδυτικού περιβάλλοντος». Για να αποφανθεί πως «γίνεται, έτσι, προφανές ότι η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση, όταν έκανε λόγο για αναθεώρηση, δεν είχε ως σκοπό τον εκσυγχρονισμό του Συντάγματος. Αλλά τη ματαίωση για μία 10ετία μιας ριζικής αλλαγής».

Παρά ταύτα ο Κυρ. Μητσοτάκης πρόσθεσε πως το νέο Σύνταγμα «θα φέρει τη σφραγίδα της σημερινής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας», αλλά θα είναι «και προϊόν διακομματικής συναίνεσης», ενώ εξήρε τη συμφωνία που επετεύχθη «σε εννέα κρίσιμα κεφάλαια του συνταγματικού μας χάρτη», εστιάζοντας στη δυνατότητα συγκρότησης Εξεταστικών Επιτροπών που δίδεται πλέον και στη μειοψηφία της Βουλής, τη συνταγματική κατοχύρωση του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος, τον περιορισμό της ασυλίας των βουλευτών, την ψήφο για τους Ελληνες του εξωτερικού, τη συναινετικής διάθεσης ενσωμάτωση στην τελική πρόταση της ΝΔ της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για «λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία», όχι όμως για θέματα όπως η Εθνική Αμυνα, η δημοσιονομική πολιτική και η εξωτερική πολιτική κ.ά.

Σε ό,τι αφορά τον τρόπο εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας παραδέχτηκε ότι η αναθεώρηση της σχετικής διάταξης κρίνεται αναγκαία, αφού τα τελευταία χρόνια αυτή γινόταν πάντα ευκαιρία της εκάστοτε αντιπολίτευσης για την πρόκληση εκλογών και τη διακοπή του εκλογικού κύκλου, δείχνοντας έτσι το «κοινό υπόβαθρο» της πρότασης της ΝΔ με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ.

Ευκαιρία να αναπαράγει το κάλπικο δίλημμα «πρόοδος - συντήρηση» βρήκε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας, σκορπώντας αυταπάτες για τη δυνατότητα να υπάρξει στο πλαίσιο ενός άδικου συστήματος ένα Σύνταγμα τάχα «προοδευτικό», που «θα κατοχυρώνει τα λαϊκά δικαιώματα», την ώρα που οι αστικές κυβερνήσεις τα τσακίζουν, όπως έκανε και η δική του κυβέρνηση, καθ' υπαγόρευση των συμφερόντων του κεφαλαίου.

Παρά την προσπάθεια να αντιπαραβάλει τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ σαν «προοδευτικές» στις «συντηρητικές» της ΝΔ, ο τέως πρωθυπουργός δεν μπόρεσε παρά να παραδεχτεί ότι η εκκίνηση της διαδικασίας αποσκοπούσε εξαρχής σε αλλαγές και προσαρμογές σύμφωνες στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου. «Για μια Ελλάδα που αφήνει επιτέλους πίσω της τα βαρίδια του 20ού αιώνα και μπαίνει, έστω με καθυστέρηση, στον 21ο αιώνα», ανέφερε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας πως κύρια επιδίωξη ήταν η «αποκατάσταση της αξιοπιστίας της πολιτικής» και η «εξυγίανση του πολιτικού συστήματος».

Στο πλαίσιο αυτό κόμπασε για τη «στάση υπευθυνότητας απέναντι στο πολιτικό σύστημα» που επέδειξε ο ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύοντας, όπως είπε, «πως είμαστε μια πολιτική δύναμη συνταγματικής και θεσμικής υπευθυνότητας», που δεν διστάζει μπροστά στα κρίσιμα για το κεφάλαιο ζητούμενα να προβεί σε «συναινέσεις και συμβιβασμούς» και από τη θέση αυτή κατηγόρησε τη ΝΔ για «ατολμία».

Παρά τις κραυγές, τη στρατηγική σύμπλευση με τη ΝΔ όπως και τον κάλπικο προοδευτισμό του ΣΥΡΙΖΑ κατέδειξαν η άρνηση για πλήρη διαχωρισμό κράτους - Εκκλησίας, οι προτάσεις του για τη θωράκιση της λειτουργίας του αστικού πολιτικού συστήματος π.χ. με την εποικοδομητική πρόταση δυσπιστίας, η αντιδραστική του πρόταση για τον τρόπο εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, με κοινό με τη ΝΔ στόχο την εξασφάλιση «σταθερών κυβερνητικών κύκλων», η απόρριψη της πρότασης του ΚΚΕ για κατάργηση του άρθρου 86 περί ευθύνης υπουργών κ.τ.λ.

Ενώ πρόβαλε ως... απαύγασμα της προόδου τις διακηρύξεις χωρίς αντίκρισμα που πρότεινε το κόμμα του για την τάχα κατοχύρωση των κοινωνικών δικαιωμάτων, τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που όπως και οι αντίστοιχες της ΝΔ αναγνωρίζουν συνταγματικά την καθιέρωση της λογικής της ακραίας φτώχειας και των ελαχίστων, τις αντιδραστικές προτάσεις για την κατοχύρωση και συνταγματικά του ανταποδοτικού χαρακτήρα της Κοινωνικής Ασφάλισης κ.ο.κ.