Ολοκληρώθηκαν χτες, με τις ομιλίες των πολιτικών αρχηγών και την ψηφοφορία, οι εργασίες της Ολομέλειας της Βουλής για την αναθεώρηση του Συντάγματος, με τις αναθεωρητέες διατάξεις που ψηφίστηκαν από την πλειοψηφία των βουλευτών των αστικών κομμάτων να φέρουν ανάγλυφη τη σφραγίδα των βαθύτερων στρατηγικών στόχων που έχει ανάγκη η κυρίαρχη τάξη για την παραπέρα θωράκιση του αστικού πολιτικού συστήματος.

Οι βασικοί άξονες των άρθρων που αναθεωρήθηκαν, όπως αυτοί είχαν προδιαγραφεί από την προηγούμενη, προτείνουσα Βουλή, επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, είναι η διασφάλιση της πολιτικής σταθερότητας ώστε να επιβάλλεται απρόσκοπτα η πολιτική που στραγγίζει το λαό για την εξασφάλιση της ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας του κεφαλαίου, σε συνδυασμό με την προσπάθεια αναστήλωσης του κύρους του αστικού πολιτικού συστήματος στα μάτια του λαού.

Αλλωστε, από την αρχή ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα, τα οποία μοιράζονται τις ίδιες αγωνίες και πίνουν νερό στα συμφέροντα του κεφαλαίου, είχαν καταθέσει πανομοιότυπες προτάσεις όσον αφορά την απεμπλοκή της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διενέργεια βουλευτικών εκλογών ή όσον αφορά τη συνταγματοποίηση των επιδομάτων φτώχειας, ενώ από κοινού παρέπεμψαν στις ελληνικές καλένδες ακόμα και υπερώριμους αστικούς εκσυγχρονισμούς, όπως ο πλήρης διαχωρισμός κράτους - Εκκλησίας, και υπερώριμα αιτήματα όπως η κατάργηση του άρθρου 86 του νόμου περί ευθύνης υπουργών κ.ά.

Και, βέβαια, όλοι μαζί απέρριψαν όλες τις προτάσεις του ΚΚΕ και στην προτείνουσα και στη σημερινή αναθεωρητική Βουλή, οι οποίες αφορούσαν τη διεύρυνση των λαϊκών, δημοκρατικών δικαιωμάτων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, την κατάργηση των προκλητικών προνομίων των εφοπλιστών, του ξένου κεφαλαίου, έστω κάποιων αναχρονισμών που επιβιώνουν στο Σύνταγμα. Καθ' όλη τη διάρκεια της συζήτησης οι βουλευτές του ΚΚΕ, όπως ξανά χτες ο ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δ. Κουτσούμπας, τόνισαν την ανάγκη τα αιτήματα αυτά να γίνουν στόχοι πάλης και διεκδίκησης του εργατικού - λαϊκού κινήματος, ενώ ανέδειξαν πως οι συνολικότερες αλλαγές που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα προϋποθέτουν ριζικές αλλαγές σε επίπεδο οικονομίας και εξουσίας.