Μιλώντας στο «Ρ» ο πρόεδρος της Ενωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών Τρικάλων, Δημήτρης Πολύζος, τονίζει: «Καταγγέλλουμε την τοκογλυφία της ΑΤΕ, που αν έχει σήμερα δισεκατομμύρια στα ταμεία της το οφείλει στους αγρότες. Γιατί αυτά είναι χρήματα των αγροτών. Καταγγέλλουμε, επίσης, την απόφασή της να μην πιστώνει, πλέον, τους μικρομεσαίους αγρότες, αλλά και αυτούς που χρωστούν στην τράπεζα μικροποσά και απαιτούμε να αρθεί.

Στόχος αυτής της τακτικής και συνολικότερα της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ είναι το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς. Και αυτή η πολιτική μόνο με αγώνες μπορεί ν' ανατραπεί».

Σε δήλωσή του στο «Ρ» για τα χρέη των αγροτών προς την ΑΤΕ ο Σπ. Τσιοτινός, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Τρικάλων «Η Ανοιξη», τονίζει: «Η ληστρική πολιτική της ΑΤΕ και γενικότερα η αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ ευθύνονται για την τραγική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει χιλιάδες αγρότες. Χιλιάδες μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά έχουν ξεκληριστεί και κινδυνεύουμε να μας πάρουν ακόμα και τα σπίτια μας. Η κυβέρνηση, που προσπαθεί με διάφορα τερτίπια να ρίξει στάχτη στα μάτια των αγροτών, κάνει λόγο για δήθεν ρυθμίσεις των χρεών. Η πραγματικότητα είναι ότι έχουμε πληρώσει πολλά περισσότερα χρήματα από το πραγματικό κεφάλαιο για την εξόφληση των δανείων μας. Αρα, η ΑΤΕ μας χρωστάει και όχι εμείς. Κατά συνέπεια πρέπει να "σβηστούν" τα πανωτόκια και οι τόκοι υπερημερίας.

Βεβαίως, η λύση του αγροτικού προβλήματος βρίσκεται στο μονόδρομο του αγώνα για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ και την εφαρμογή μιας άλλης σε φιλοαγροτική κατεύθυνση».

Σε δήλωσή του στο «Ρ» ο Απ. Θωμόπουλος, μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Τρικάλων «Η Ανοιξη» και της Ενωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών επισημαίνει: «Η αγροτιά πρέπει να παλέψει για να διεκδικήσει την ουσιαστική ρύθμιση των χρεών, που έχουν δημιουργηθεί εξαιτίας της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ και το αναφαίρετο δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλιση. Πρέπει ν' αγωνιστεί για το δίκιο της, για ν' αποτρέψει το ξεκλήρισμά της και τη δημιουργία μεγάλων αγροτικών καπιταλιστικών επιχειρήσεων, όπου στοχεύουν η κυβέρνηση και η ΕΕ. Μόνο με την πάλη του ο αγροτικός κόσμος θα καταφέρει ν' ανοίξει ο δρόμος για την εφαρμογή μιας φιλοαγροτικής πολιτικής που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντά του».

Ο αγώνας συνεχίζεται και γνωρίζουν οι αγρότες πως και αυτός θα είναι σκληρός και θα τραβήξει σε μάκρος. Σήμερα δεν υπάρχουν τσιφλικάδες με τη μορφή του ομογενή χρηματιστή μεγαλογαιοκτήμονα, που κατείχε δεκάδες χιλιάδες στρέμματα γης, όπου δούλευαν σκληρά για ένα ξεροκόμματο και υπό το βούρδουλα του επιστάτη οι κολίγοι. Υπάρχουν, όμως, οι μεγαλέμποροι και οι πολυεθνικές, που χρησιμοποιούν τους «μεσάζοντες» για να αγοράσουν τζάμπα τ' αγροτικά προϊόντα απ' τους παραγωγούς και να θησαυρίζουν, μεταπουλώντας τα πανάκριβα στους καταναλωτές. Υπάρχουν οι λεφτάδες που περιμένουν ν' αρπάξουν την αγροτική γη και να γίνουν νεοτσιφλικάδες.

Τότε οι κολίγοι πάλευαν για να πάρουν κλήρο. Τώρα οι αγρότες παλεύουν για να μην ξεκληριστούν.

Τότε οι κυβερνήσεις του κράτους των τσιφλικάδων έκαναν ό,τι μπορούσαν για να στηρίξουν τα συμφέροντα των μεγαλοκτημόνων κι έστειλαν τους στρατιώτες, τους χωροφύλακες και τους αγροφύλακες να ξεκάνουν τους εξεγερμένους Θεσσαλούς κολίγους.

Τώρα η κυβέρνηση του κράτους του μεγάλου ελληνικού κεφαλαίου και πολυεθνικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης κάνει ό,τι μπορεί για να μειώσει το αγροτικό εισόδημα και ν' αυξήσει τα κέρδη των μεγαλεμπόρων. Εστειλε ακόμη και τα ΜΑΤ να ξεκάνουν τους Θεσσαλούς αγρότες που ξεσηκώθηκαν για ν' ανατρέψουν την αντιαγροτική πολιτική.

Σήμερα στην κεντρική πλατεία της Λάρισας - στο κέντρο της θεσσαλικής γης - θα βρεθούν χιλιάδες αγρότες από πολλές γωνιές της πατρίδας μας. Για να στείλουν το μήνυμα της αγωνιστικής συνέχειας της εξέγερσης του Κιλελέρ. Για να δηλώσουν έτοιμοι να συγκρουστούν στα «μαρμαρένια αλώνια» με την Ευρωπαϊκή Ενωση και τις ελληνικές κυβερνήσεις, μέχρι να γίνει ο αγρότης νοικοκύρης στον τόπο του. Για να δείξουν τη δύναμη και την αξιοπρέπεια του χωρικού, που δεν απαρνιέται τη γη του και δεν «ξεκολλάει» απ' τον τόπο του.

Μαζί με τους ξωμάχους, θα βρεθούν - συναγωνιστές και σύντροφοί τους στον αγώνα - εργαζόμενοι, επαγγελματίες, βιοτέχνες, μικρέμποροι, νέοι και συνταξιούχοι, που ζουν στην πόλη και στο χωριό. Γιατί τα «χνότα» τους ταιριάζουν με των αγροτών, αφού την ίδια δύσκολη ζωή ζουν, τα ίδια προβλήματα βιώνουν, τον ίδιο αντίπαλο αντιμετωπίζουν, τα ίδια όνειρα έχουν, τους ίδιους σκοπούς επιδιώκουν.

Και θα 'ναι αυτό το παλλαϊκό αντάμωμα ένα «οργισμένο ποτάμι» που θ' απειλεί να «πνίξει» όλους όσοι εφαρμόζουν και, με οποιονδήποτε τρόπο, στηρίζουν την αντιαγροτική πολιτική. Και θα 'ναι αυτή η συνάντηση αγωνιστών ένα σημαντικό βήμα για τη μεγάλη συσπείρωση, σ' ένα Κοινό Μέτωπο, όλων των λαϊκών στρωμάτων.

«Βαριές κι ασήκωτες» οι καρτέλες των μικρομεσαίων αγροτών στην Αγροτική Τράπεζα, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία τους είναι «χρεωμένοι μέχρι τα μπούνια» κι αδυνατούν να ξεχρεωθούν. Δεν είναι «μπαταχτσήδες» οι φτωχοί Ελληνες αγρότες - το «έχω και δεν πληρώνω» αφορά σε κάποιους μεγαλοαγρότες - αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν πολλαπλάσια απ' όσα δανείστηκαν, πέφτοντας θύματα της αισχρής τοκογλυφίας της ΑΤΕ, που συντελείται με τα υψηλά επιτόκια δανεισμού, τους τόκους υπερημερίας και τα πανωτόκια.

Χρόνια οι αγρότες ζητούν ουσιαστικές ρυθμίσεις των χρεών και πάντα η Τράπεζα - εφαρμόζοντας κυβερνητικές εντολές - τους εμπαίζει. Μάλιστα, αντί να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματά τους προχωρεί, πολλές φορές, σε πλειστηριασμούς και κατασχέσεις χωραφιών και σπιτιών ακόμα αγροτών. Διαμήνυσε, δε, πως από τώρα και στο εξής θα δανείζει με το «σταγονόμετρο» στους φτωχούς αγρότες, αλλά και στους συνεταιρισμούς.

Δεν είναι, όμως, μόνο τα χρέη που «τρώνε την ψυχή» του αγρότη. Ενα μεγάλο άγχος τους είναι και το πώς και από πού θα εξοικονομήσουν τα χρήματα για να πληρώσουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές στον ΟΓΑ, ώστε να έχουν σήμερα ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και να εξασφαλίσουν μια σύνταξη για τα γηρατειά τους, πολύ περισσότερο που, από το 2003 και σταδιακά, κόβεται κι αυτό το πενιχρό βοήθημα των 46.000 δραχμών, το οποίο κακώς ονομάζεται «αγροτική σύνταξη».

Πάρα πολλοί - υπολογίζονται σε 150.000 που είναι άμεσα ασφαλισμένοι και μαζί με τα προστατευόμενα μέλη αγγίζουν τις 400.000 πανελλαδικά - δεν έχουν να πληρώσουν στον ΟΓΑ και απειλούνται άμεσα να μείνουν χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και σύνταξη. Και πού να τα βρουν, δηλαδή, τα χρήματα, όταν κάθε χρόνο και εξαιτίας της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το εισόδημά τους μειώνεται;

Σερβωτά Τρικάλων. Ενα από τα χωριά του νομού που είναι «βουτηγμένα» στα χρέη. Δεν είναι το μοναδικό. Αποτελεί, όμως, χαρακτηριστικό παράδειγμα της δραματικής κατάστασης που βιώνουν χιλιάδες μικρομεσαία αγροτικά νοικοκυριά που κινδυνεύουν να ξεκληριστούν. Οι κάτοικοί του το ονομάζουν πλέον «Χρεοχώρι».

Οι περισσότερες από τις 150 οικογένειες που μένουν στο χωριό είναι χρεωμένες και δεν μπορούν να πληρώσουν το «χαράτσι» του ΟΓΑ. Υπολογίζεται ότι τα χρέη τους προς την ΑΤΕ ξεπερνούν συνολικά το 1,5 δισ. δραχμές. Κάποτε, όπως λένε οι ίδιοι, ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα αυτοί που χρωστούσαν και σήμερα είναι μετρημένοι αυτοί που δε χρωστούν.

Το λογαριασμό «χάνουμε» κι εμείς, όταν μιλούν στο «Ρ» για τα χρέη τους, για το πόσες φορές πλήρωσαν στην ΑΤΕ το κεφάλαιο των δανείων. Και οι περισσότεροι λένε ότι δεν μπορούν να πληρώσουν τις εισφορές τους στον ΟΓΑ. Μιλούν για τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν ακόμα και να πληρώσουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ και του ΟΤΕ, τα φροντιστήρια των παιδιών τους, για ν' ανταποκριθούν και σε άλλες στοιχειώδεις ανάγκες που αφορούν στην επιβίωσή τους.

«Η κατάσταση με την ΑΤΕ είναι αφόρητη» λέει στο «Ρ», ο Λευτέρης Λιάπης, που τον «κυνηγούν» τα χρέη ύστερα από ένα δάνειο 4 εκατομμυρίων δραχμών που πήρε από το 1982. «Μέχρι το 1987 πλήρωνα κανονικά τις δόσεις του δανείου. Μετά, όμως, ύστερα από την ολοκληρωτική καταστροφή που υπέστησαν τα θερμοκήπιά μας, εξαιτίας της χιονόπτωσης που είχε σημειωθεί, αδυνατούσα. Και σήμερα, αφού έδωσα πολλά χρήματα, χρωστάω στην ΑΤΕ 10 εκατομμύρια δραχμές, τα οποία, και να θέλω, δεν μπορώ να τα δώσω. Φυσικά ούτε τις οφειλές στον ΟΓΑ μπορώ να καταβάλλω».

Δέκα εκατομμύρια δραχμές χρωστάει στην ΑΤΕ και ο Κώστας Τσιακάρας, αν και πλήρωσε μέχρι στιγμής πολλά, για την εξόφληση ενός δανείου που είχε πάρει το 1982, ύψους 1.450.000 δραχμών. «Τα τελευταία χρόνια, ακούμε για ρυθμίσεις των χρεών και ρυθμίσεις δε βλέπουμε από την κυβέρνηση», λέει και συνεχίζει: «Πώς να επιβιώσει μια οικογένεια με λίγα στρέμματα χωράφια και τόσα χρέη; Πώς να πληρώσουμε τις οφειλές μας στον ΟΓΑ; Κι αν αρρωστήσουμε τι θα γίνει;».

Ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Σερβωτών, Γιώργος Γεωργούλας, χαρακτηρίζει καταστροφική την απόφαση της ΑΤΕ να κόψει τα δάνεια προς τους αγρότες και τους συνεταιρισμούς και ο Στέφανος Λιάπης συμπληρώνει: «Η ΑΤΕ δεν είναι τράπεζα των αγροτών, όπως θα 'πρεπε. Τώρα ιδιαίτερα προσπαθεί να πάρει χρήματα από τον αγροτικό κόσμο για να κερδίσουν οι μεγαλομέτοχοί της».

Στη συνέχεια ο Βάιος Κούκος, τα χρέη του οποίου φτάνουν στα 9 εκατομμύρια δραχμές, υπογραμμίζει: «Από την ΕΕ κερδίσαμε μόνο δωρεάν διέλευση στις χώρες της για να πάμε στη λάντζα των εστιατορίων χωρίς διαβατήρια. Και τώρα δεν ξέρω τι χρωστάω στην ΑΤΕ. Ποιος θα τα πληρώσει; Θέλουν να μας διώξουν από τα χωράφια μας στο βωμό της περιβόητης παγκοσμιοποίησης και της ελεύθερης αγοράς. Και όσον αφορά στον ΟΓΑ, δεν μπορούμε να καταβάλλουμε τις οφειλές. Σκεφτείτε ότι από την οικογένειά μου, που είναι τετραμελή, είμαι μόνο εγώ ασφαλισμένος».

Είκοσι πέντε εκατ. δρχ. είναι περίπου τα χρέη στην ΑΤΕ του Θωμά Γκαρνάρα, ο οποίος όλα τα χρόνια δουλεύει για την εξόφληση ενός δανείου 7 εκατ. δρχ. που πήρε το 1987. Το ίδιο ποσό οφείλει και ο Χρήστος Τσιακάρας, ο οποίος, επιπλέον, πρέπει να καταβάλει από 780 χιλιάδες δραχμές για το κάθε άτομο της τετραμελούς οικογενείας του για να εξοφλήσει και το χρέος προς τον ΟΓΑ. Χρεωμένος στην ΑΤΕ είναι και ο Παναγιώτης Ρέππας.

Μιλώντας στο «Ρ» και ο αγρότης Γιάννης Ρίτσος δηλώνει ότι για δάνειο που είχε πάρει από την ΑΤΕ και πλήρωσε σχεδόν το πενταπλάσιο του ποσού του, σήμερα η Τράπεζα θέλει να του πάρει πάνω από 35 εκατομμύρια δραχμές. «Είναι αποτέλεσμα της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ - δηλώνει - που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πολυεθνικών. Γι' αυτό πρέπει να ξεσηκωθούμε και να γίνει εδώ ένα ακόμα Σιάτλ».