Κώστας ΔΕΤΣΙΚΑΣ

Φωτεινή ΣΑΡΑΦΟΓΛΟΥ

Καρδίτσα: Με ένα μεγαλειώδες συλλαλητήριο στις 15 Γενάρη οι αγρότες της Καρδίτσας «υποδέχτηκαν» αγωνιστικά το 1999

Κι ενώ τα πράγματα για τον αγροτικό τομέα πήγαν από το κακό στο χειρότερο, η κυβέρνηση επιχείρησε να παρουσιάσει το μαύρο άσπρο. Τις ακόμα χειρότερες εξελίξεις που αποφασίστηκαν μέσα στο χρόνο αυτό στις Βρυξέλλες, με κορυφαίο παράδειγμα τις καταστροφικές αποφάσεις της «Ατζέντα 2000» που πάρθηκαν ενόψει των επικείμενων ολέθριων αποφάσεων του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) τις βάφτισε ως εθνική επιτυχία, με μοναδικό σκοπό να ρίξει στάχτη στα μάτια των αγροτών. Το ίδιο ίσχυσε και με μια σειρά ακόμα καταστροφικών μέτρων που προώθησαν τα επιτελεία των Βρυξελλών για μια σειρά προϊόντων με τρανταχτό παράδειγμα το βαμβάκι.

Βιοκαρπέτ: Στις 8 Φλεβάρη τα τρακτέρ βγήκαν στην Εθνική οδό και οι αγρότες κατέβηκαν για άλλη μια χρονιά στα «μπλόκα» του αγώνα.

Η πολιτική της κυβέρνησης μέσα στο 1999, απέδειξε -και δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά- ότι εξακολουθεί να παραμένει υποτελής στις απαιτήσεις των πολυεθνικών συμφερόντων και των αξιώσεων των ντόπιων εμποροβιομηχάνων. Σ' αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση που προβλέπει και ένταση της επίθεσης σε βάρος των αγροτών της χώρας κινείται, εκτός των άλλων, και η ψήφιση τον Αύγουστο στη Βουλή του νόμου για τη σύσταση των διεπαγγελματικών οργανώσεων και το σχέδιο νόμου που ανακοινώθηκε στα μέσα του Νοέμβρη και προβλέπει τη μετατροπή των αγροτικών συνεταιρισμών σε ΑΕ, στις οποίες μπορούν να συμμετέχουν και εμποροβιομήχανοι! Και το εύρωσενάριο που ακολούθησε και αυτό το χρόνο η κυβέρνηση, αλλά δεν το ομολογεί επίσημα, είναι η ένταση της πολιτικής ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών και η καθιέρωση των νεοτσιφλικάδων - επιχειρηματιών μεγαλοαγροτών.

Λάρισα: Αγανακτισμένοι από την αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης, οι αγρότες της Λάρισας στις 7/11 αδειάζουν τα προϊόντα τους έξω από τη Νομαρχία τη στιγμή που η κυβέρνηση επιχειρούσε να τους εξαπατήσει με τη «φιέστα» του ΣΑΠ

Το κυρίαρχο αντιαγροτικό γεγονός της χρονιάς ήταν η ψήφιση των καταστροφικών μέτρων της «Ατζέντα 2000» στο τέλος του Μάρτη. Τα μέτρα αυτά που αποσκοπούν στην άκρατη εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πολυεθνικών τροφίμων, στο μαζικό ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών και την καθιέρωση των «νεοτσιφλικάδων», η κυβέρνηση επιχείρησε να τα παρουσιάσει παραπλανητικά ως «επιτυχία». Το ίδιο τροπάρι με αφορμή άλλες αντιαγροτικές μεθοδεύσεις συνεχίστηκε και το υπόλοιπο διάστημα μέχρι το τέλος του 1999.

Η ίδια η πραγματικότητα, όμως, διέψευσε την προπαγάνδα της κυβέρνησης και τις «αλχημείες» της. Οι δαπάνες της «Ατζέντας 2000» μειώθηκαν, ακόμα και σε σχέση με τις αρχικές προτάσεις της Κομισιόν. Από 48,5 δισ. ευρώ ετησίως πήγαν στα 41,6 δισ. ευρώ. Και η κυβέρνηση άρχισε να θριαμβολογεί για το ότι οι δαπάνες για το διάστημα 2000 - 2007, δε μειώθηκαν κατά 63,18 δισ. ευρώ, αλλά κατά 55,38 δισ. ευρώ! Ομως και τα «κουτσουρεμένα» αυτά κονδύλια σε τελική ανάλυση δεν αφορούν την ανάπτυξη της γεωργίας και κτηνοτροφίας, αλλά την «επιδότηση» διαφόρων εξωγεωργικών δραστηριοτήτων και εξωγεωργικών δικαιούχων, που θα γίνεται ως άλλοθι για την επερχόμενη ερήμωση της υπαίθρου.

Στο πλαίσιο των αποφάσεων της «Ατζέντας 2000» αποφασίστηκε επίσης, η μείωση της τιμής στήριξης κατά 20% στα σιτηρά και το βόειο κρέας και κατά 15% στο γάλα. Παράλληλα, ψηφίστηκε ο κανονισμός για την αναθεώρηση της Κοινής Οργάνωσης Αγοράς κρασιού, που αποτελεί την εδραίωση της πολιτικής συρρίκνωσης της αμπελοκαλλιέργειας. Ανάμεσα σε άλλα, αποφασίστηκε η συνέχιση των κινήτρων για το ξεπάτωμα των αμπελιών και νομιμοποιήθηκε η χρήση ζάχαρης σε όφελος ορισμένων βορείων χωρών της ΕΕ. Στα «κρυφά» πέρασε και άλλος ένας «πονηρός» κανονισμός που αφορά τη λήψη περιβαλλοντικών μέτρων και την επιβολή περιβαλλοντικών προστίμων (μέχρι 20%) με προφανή σκοπό τον περιορισμό της αγροτικής παραγωγής.

Στα αξιοσημείωτα της χρονιάς περιλαμβάνονται: H τραπεζική ψευτορρύθμιση των αγροτικών χρεών από ανακοινώθηκε αποπροσανατολιστικά τον Φλεβάρη από την ΑΤΕ σε συνεργασία με την κυβέρνηση, εν μέσω αγροτικών κινητοποιήσεων. Ακολουθεί, το βαρύ ευρωπρόστιμο ύψους 2,5 δισ. δραχμών που επιβλήθηκε στους Ελληνες αγελαδοτρόφους, τον Ιούνη -μεσούσης του σκανδάλου των ευρωδιοξινών- επειδή οι αγελάδες τους έβγαλαν 22.000 τόνους γάλα παραπάνω από την εξευτελιστική ποσόστωση των 625.000 τόνων. Την ίδια περίπου περίοδο οι καπνοπαραγωγοί, κάνοντας τον απολογισμό των κόπων τους για την εμπορική περίοδο 1998/99 που έκλεισε στις 15 Μάη, είδαν το εισόδημά τους να μειώνεται θεαματικά, αφού οι εμποροβιομήχανοι έριξαν τις εμπορικές τιμές μέχρι 70%! Μαζί τους οι βαμβακοπαραγωγοί που με την ανακοίνωση της τελικής συνυπευθυνότητας πήραν για την περσινή παραγωγή τελική τιμή κατά 25 δραχμές μικρότερη σε σύγκριση με το 1997, ενώ και οι ελαιοπαραγωγοί, μετά την πτωτική πορεία των τιμών, είδαν να χάνουν το 1/3 της επιδότησης για την προπέρσινη παραγωγή λόγω προστίμου συνυπευθυνότητας. Στους μεγάλους χαμένους βρέθηκαν και οι ροδακινοπαραγωγοί, που εξαναγκάστηκαν να πουλήσουν μισοτιμής την παραγωγή τους.

Μέσα στο καλοκαίρι το υπουργείο Γεωργίας φέρνει προς ψήφιση στη Βουλή το νόμο για τις διεπαγγελματικές οργανώσεις, με σκοπό της αποκλειστική εξυπηρέτηση των κερδοσκοπικών συμφερόντων των εμποροβιομηχάνων και όχι των μικρομεσαίων αγροτών. Σε συνέχεια αυτού του νόμου το υπουργείο Γεωργίας, δημοσιοποίησε τον Νοέμβρη νομοσχέδιο, για τη διάλυση των συνεταιριστικών οργανώσεων και τη μετατροπή τους σε Ανώνυμες Εταιρίες, στις οποίες θα εξυπηρετούνται αποκλειστικά τα συμφέροντα των νεοτσιφλικάδων και θα μπορούν να συμμετέχουν και οι εμποροβιομήχανοι!

Το Σεπτέμβρη, ο πρωθυπουργός με αφορμή τη Διεθνή Εκθεση θεσσαλονίκης, κάνει «εγκαίνια» της πολιτικής προεκλογικής παροχολογίας στους αγρότες. Τα ίδια ψευτόμετρα ανακοινώνει δύο μήνες αργότερα τον Νοέμβρη, για να εμπεδώσουν... καλύτερα οι αγρότες την κυβερνητική ψηφοθηρική κοροϊδία. Από κοντά και η ΝΔ, που χωρίς να αποστασιοποιείται σε τίποτα από την αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, εξήγγειλε με άλλα λόγια τα ίδια ψευτόμετρα, μήπως και πιάσει τίποτα, στα δικά της ψηφοθηρικά δίχτυα.

Το Φθινόπωρο του '99 βρίσκει τους αγροτοκτηνοτρόφους σε ακόμα δυσμενέστερη θέση. Οι βαμβακοπαραγωγοί δέχονται ένα ακόμα πλήγμα, αφού εισπράττουν τη μικρότερη τιμή των τελευταίων χρόνων και πληρώνουν το μεγαλύτερο πρόστιμο συνευθυνότητας. Οι σιτοπαραγωγοί και οι ελαιοπαραγωγοί, με τη σειρά τους πληρώνουν ακριβά την πρώτη χρονιά εφορμογής του νέων αναθεωρημένων καταστροφικών κανονισμών για τα σιτηρά και το λάδι, αντίστοιχα. Οι πρώτοι δέχτηκαν ευρωχαράτσι 5 δισ. δραχμών και οι δεύτεροι πλήρωσαν πρόστιμο συνυπευθυνότητας στην ΕΕ το 1/4 της επιδότησης για την περσινή παραγωγή. Ακόμα χειρότερα έγιναν τα πράγματα για τους παραγωγούς βρώσιμης ελιάς, αφού οι τιμές που διαμόρφωσαν εκβιαστικά οι εμποροβιομήχανοι, είναι οι πλέον εξευτελιστικές των τελευταίων χρόνων. Η ίδια κατάσταση διαμορφώνεται για τους παραγωγούς εσπεριδοειδών. Η τρέχουσα εμπορική περίοδος ξεκινά με τους χειρότερους οιωνούς, ως αποτέλεσμα των καταστροφικών κανονισμών της ΕΕ και των επιταγών του ΠΟΕ (πρώην ΓΚΑΤΤ). Για τα χυμοποιήσιμα πορτοκάλια τα επιτελεία των Βρυξελλών επέβαλαν προκαταβολικό πρόστιμο συνυπευθυνότητας (το 30% της επιδότησης), ενώ οι βιομήχανοι το έριξαν στους ασύστολους εκβιασμούς, αξιώνοντας να αγοράσουν την παραγωγή με ένα δίφραγκο το κιλό! Ομως και στα επιτραπέζια πορτοκάλια η κατάσταση δεν είναι καλύτερη, αφού οι τιμές έπεσαν 10 με 20 δραχμές σε σύγκριση με πέρσι.

Το σκηνικό της μεγάλης κοροϊδίας, πάντως, στήθηκε για τους βαμβακοπαραγωγούς, με κύριο στόχο τη Θεσσαλία. Ο υπουργός Γεωργίας ανακοινώνει τον Οκτώβρη, διοικητικά μέτρα περιορισμού της βαμβακοκαλλιέργειας, «διαφημίζοντας» πως έτσι θα επιτευχθεί καλύτερη τιμή στο βαμβάκι. Λίγο αργότερα όμως έρχονται τα «μαντάτα» από τις Βρυξέλλες, που έκαναν λόγο για μείωση της χρηματοδότησης και αύξηση της συνυπευθυνότητας. Ο υπουργός Γεωργίας, όμως, σα να μην τρέχει τίποτα πήγε στα τέλη του Νοέμβρη στη Θεσσαλία, για να υποσχεθεί με δόλιο τρόπο, ότι οι βαμβακοπαραγωγοί μέχρι 60 στρέμματα δε θα πληρώνουν συνυπευθυνότητα και ότι θα ζητήσει από την ΕΕ να αυξηθεί το πλαφόν στο 1.200.000 τόνους, από 782.000 τόνους που είναι. Ομως, στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας της ΕΕ, ο Γ. Ανωμερίτης, όχι μόνο δεν έθεσε τίποτα από τα όσα υποσχέθηκε στους βαμβακοπαραγωγούς της θεσσαλίας, αλλά αποδέχτηκε πλήρως τη νέα πρόταση της Κομισιόν για μείωση της χρηματοδότησης στο βαμβάκι για αύξηση του συντελεστή συνυπευθυνότητας από 0,5 σε 0,6 και διατήρηση του πλαφόν παραγωγής στους 782.000 τόνους. Αποδέχτηκε επίσης, μετά χαράς, την πρόβλεψη της πρότασης κανονισμού, που παρέχει τη δυνατότητα λήψης περιβαλλοντικών μέτρων, για τον περιορισμό της βαμβακοκαλλιέργειας.

Χρονιά συνέχισης και κλιμάκωσης του αγώνα των αγροτών αποτέλεσε και το 1999. Για πέμπτη συνεχή χρονιά η αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ μπήκε στο «στόχαστρο» των αγροτικών κινητοποιήσεων και η μικρομεσαία αγροτιά, ενωτικά, δυναμικά, συντονισμένα έδωσε τη μάχη για να την ανατρέψει.

Από το πρώτο κιόλας δεκαήμερο του Γενάρη, φάνηκε καθαρά πως οι αγρότες ήταν αποφασισμένοι να διεκδικήσουν, μέσα από τη συνέχιση του αγώνα, άμεσες λύσεις στα μεγάλα και οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Να αγωνιστούν ενάντια στους καταστροφικούς κανονισμούς της ΕΕ που, με την επιβολή περιορισμών στις καλλιέργειες, ποσοστώσεις στην παραγωγή και πρόστιμα συνυπευθυνότητας, οδηγούν στη συρρίκνωση του αγροτικού εισοδήματος και στο μαζικό ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών. Τα αιτήματα του φετινού αγροτικού ξεσηκωμού ήταν, όπως και τις προηγούμενες χρονιές: Αυξήσεις στις τιμές των προϊόντων τους, μείωση του κόστους παραγωγής, ρύθμιση των αγροτικών χρεών, σταμάτημα των δικαστικών διώξεων σε βάρος χιλιάδων αγωνιστών της αγροτιάς.

Οι ξωμάχοι του θεσσαλικού κάμπου, με σειρά αγωνιστικών λαϊκών κινητοποιήσεων στις πρωτεύουσες των τεσσάρων νομών, από τις 15 Γενάρη έδωσαν το «σύνθημα» για το νέο αγροτικό ξεσηκωμό, που απλώθηκε σε πανελλαδικό επίπεδο. Με αγροτικά μηχανήματα και τρακτέρ πολιόρκησαν τις πόλεις της Θεσσαλίας, απέκλεισαν νομαρχίες, εφορίες και υποκαταστήματα της ΑΤΕ, στήνοντας παράλληλα «μπλόκα» σε Δρούγο, «Δέλτα», Πάμισο Καρδίτσας, Τύρναβο, Φάρσαλα και στο Βελεστίνο Μαγνησίας. Με μαζικά, μαχητικά συλλαλητήρια σε Λάρισα, Καρδίτσα, Φάρσαλα, Τύρναβο, Τρίκαλα, Εβρο, Γιαννιτσά και Ζαγκλιβέρι, έστειλαν προειδοποιητικό μήνυμα στην κυβέρνηση πως κι αυτή τη χρονιά είναι αποφασισμένοι να διεκδικήσουν αγωνιστικά την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους και να απαιτήσουν τη στήριξη των βασικών αγροτικών προϊόντων τους (βαμβάκι, στάρι, καπνά, δημητριακά, τεύτλα, βιομηχανική τομάτα).

Την ίδια περίοδο στο δρόμο του αγώνα κατεβαίνουν και οι καπνοπαραγωγοί της Αιτωλοακαρνανίας, οι οποίοι δυο μέρες πριν πραγματοποίησαν προειδοποιητικό συλλαλητήριο, κατεβάζοντας τα τρακτέρ σε τρία σημεία της εθνικής οδού Αντιρρίου - Ιωαννίνων. Στις 19 Γενάρη, προειδοποιητικό παναγροτικό συλλαλητήριο πραγματοποιούν και οι αγρότες των Χανίων, απαιτώντας να παρθούν άμεσα μέτρα στήριξης για το λάδι, τα πορτοκάλια, την κτηνοτροφία, ενώ στις 20 του μήνα περισσότεροι από 2.500 ελαιοπαραγωγοί κατακλύζουν την προκυμαία της Μυτιλήνης, διαμαρτυρόμενοι για τις εξευτελιστικές τιμές στο λάδι, μ' ένα μεγαλειώδες Παλλεσβιακό συλλαλητήριο. Την ίδια μέρα οι αγρότες της Θεσσαλονίκης προχωρούν σε αποκλεισμούς υποκαταστημάτων της ΑΤΕ σε Χαλκηδόνα και Χαλάστρα, στις 21 και 22 του μήνα γίνονται συγκεντρώσεις σε κεφαλοχώρια της επαρχίας Λαγκαδά και στις 31/1 στη ΝέαΑπολλωνία γίνεται συλλαλητήριο αγροτοκτηνοτρόφων του Λαγκαδά και της Β. Χαλκιδικής.

Από την πρώτη Φλεβάρη, το αγωνιστικό «θερμόμετρο» ανεβαίνει. Στη Θεσσαλία ξεκινά ο νέος κύκλος κινητοποιήσεων -με τα τρακτέρ στις πλατείες των χωριών, με τοπικά συλλαλητήρια, συμβολικούς αποκλεισμούς επαρχιακών δρόμων, περιοδείες από φάλαγγες τρακτέρ στα χωριά, ενημερωτικές συζητήσεις και συγκεντρώσεις- για να κορυφωθεί μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του μήνα με το συντονισμό του αγώνα σε πανθεσσαλικό επίπεδο. Στο πλευρό των αγωνιζόμενων αγροτών βρίσκονται εργαζόμενοι, μαθητές, επαγγελματοβιοτέχνες, έμποροι, εκπρόσωποι της Τοπικής και Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, δηλώνοντας έμπρακτα τη συμπαράστασή τους.

Η αδιάλλακτη στάση της κυβέρνησης, οδηγεί στις 8Φλεβάρη για άλλη μια χρονιά τους θεσσαλούς αγρότες στα «μπλόκα » του αγώνα. Παρά την τεράστια επιχείρηση τρομοκράτησης που έχει στηθεί από την κυβέρνηση, αλλά και τον ανοιχτό υπονομευτικό ρόλο της ηγεσίας της ΝΔ, οι μηχανές των τρακτέρ «ανάβουν» και οι αγρότες ξεκινούν από Καρδίτσα, Τρίκαλα και Λάρισα και «στρατοπεδεύουν» στην Εθνική Οδό Αθήνας - Θεσσαλονίκης. Οι Καρδιτσιώτες στη Βιοκαρπέτ, οι Λαρισαίοι και οι Τρικαλινοί στη διασταύρωση της οδού Σωκράτους, στην είσοδο της Λάρισας, ενώ τρακτέρ αγροτών της Μαγνησίας συγκεντρώνονται στην παλιά εθνική οδό, κοντά στο Βελεστίνο.

Την ίδια μέρα κατεβαίνουν σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις οι αγρότες της Αιγιάλειας και της Ηλείας, ενώ στις 9 Φλεβάρη γίνεται δεύτερο αγροτικό συλλαλητήριο στα Χανιά και στις 10 στη Μυτιλήνη. Την ίδια μέρα στήνεται νέο μπλόκο στον Αλμυρό Μαγνησίας, τη στιγμή που συνολικά έχουν στηθεί πέντε μπλόκα (Βιοκαρπέτ, Σωκράτους, Ριζόμυλο, Βελεστίνο και Δρούγο). Παράλληλα, αγωνιστικά συλλαλητήρια πραγματοποιούν οι αγροτοκτηνοτρόφοι της Αρτας, οι αγρότες της ΒορειοκεντρικήςΕύβοιας, ενώ μπλόκα στήνονται στην Ηλεία (κόμβο Ανδραβίδας) και σε Μακεδόνια - θράκη (αερογέφυρεςΜαλγάρων και Χαλάστρας ) και ακολουθεί κινητοποίηση σε Δράμα και Κιλκίς. Στις 15 Φλεβάρη οι αγρότες της Θεσσαλίας αποφασίζουν να αποχωρήσουν από τα «μπλόκα», όχι όμως και από την καθημερινή αγωνιστική πάλη για επιβίωση, δίνοντας ραντεβού για νέους αγώνες.

Ο νέος κύκλος των αγροτικών κινητοποιήσεων ξεκίνησε στις 10 Σεπτέμβρη από τη Λάρισα, όπου οι αγρότες μαζί με τα τρακτέρ τους πραγματοποιούν μαχητικά συλλαλητήρια στις 10 και 14 Σεπτέμβρη. Τη σκυτάλη του αγώνα παίρνουν οι αγρότες της Καρδίτσας και οι ελαιοπαραγωγοί της Λέσβου, με δύο μεγάλα συλλαλητήρια στις 22 Σεπτέμβρη. Ακολουθούν τα Φάρσαλα στις 25 του μήνα και τα Τρίκαλα στις 27, ενώ στις 29 Σεπτέμβρη οι αγρότες των Σοφάδων πραγματοποιούν τοπική κινητοποίηση. Με αγωνιστικές κινητοποιήσεις δίνουν το νέο «παρών» και οι παραγωγοί βρώσιμης ελιάς της Χαλκιδικής, της Αμφισσας και της Στυλίδας. Στις 21 Οκτώβρη οι ελαιοπαραγωγοί της Λέσβου, με αφορμή την επίσκεψη Σημίτη, πραγματοποιούν μεγάλο συλλαλητήριο και στις 25 του μήνα οι αγρότες της Θεσσαλίας συνεχίζουν με δύο δυναμικές συγκεντρώσεις σε Φαρκαδώνα και Λάρισα.

Μήνας αγώνα και ο Νοέμβρης του 1999, με αγροτικά συλλαλητήρια στο Προάστιο Καρδίτσας (4/11), στο Δήμο Κάμπου (8/11) και το μεγάλο αγροτικό συλλαλητήριο στις 9 του μήνα στην Καρδίτσα. Ακολουθούν στις 30/11 οι αγρότες της Λάρισας, με συλλαλητήριο στα Φάρσαλα. Την 1η Δεκέμβρη οι αγρότες των Τρικάλων «υποδέχονται» τον υπουργό Γεωργίας με μαζική κινητοποίηση, ενώ ανάλογη υποδοχή επιφύλαξαν και οι αγρότες της Καρδίτσας την επόμενη μέρα. Τον τελευταίο μήνα του χρόνου αγωνιστικά προχώρησαν οι αγρότες της Ηλείας με συλλαλητήριο στον Πύργο. και στις 18 ακολούθησαν οι αγρότες της Αργολίδας.