Το κυρίαρχο αντιαγροτικό γεγονός της χρονιάς ήταν η ψήφιση των καταστροφικών μέτρων της «Ατζέντα 2000» στο τέλος του Μάρτη. Τα μέτρα αυτά που αποσκοπούν στην άκρατη εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πολυεθνικών τροφίμων, στο μαζικό ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών και την καθιέρωση των «νεοτσιφλικάδων», η κυβέρνηση επιχείρησε να τα παρουσιάσει παραπλανητικά ως «επιτυχία». Το ίδιο τροπάρι με αφορμή άλλες αντιαγροτικές μεθοδεύσεις συνεχίστηκε και το υπόλοιπο διάστημα μέχρι το τέλος του 1999.

Η ίδια η πραγματικότητα, όμως, διέψευσε την προπαγάνδα της κυβέρνησης και τις «αλχημείες» της. Οι δαπάνες της «Ατζέντας 2000» μειώθηκαν, ακόμα και σε σχέση με τις αρχικές προτάσεις της Κομισιόν. Από 48,5 δισ. ευρώ ετησίως πήγαν στα 41,6 δισ. ευρώ. Και η κυβέρνηση άρχισε να θριαμβολογεί για το ότι οι δαπάνες για το διάστημα 2000 - 2007, δε μειώθηκαν κατά 63,18 δισ. ευρώ, αλλά κατά 55,38 δισ. ευρώ! Ομως και τα «κουτσουρεμένα» αυτά κονδύλια σε τελική ανάλυση δεν αφορούν την ανάπτυξη της γεωργίας και κτηνοτροφίας, αλλά την «επιδότηση» διαφόρων εξωγεωργικών δραστηριοτήτων και εξωγεωργικών δικαιούχων, που θα γίνεται ως άλλοθι για την επερχόμενη ερήμωση της υπαίθρου.

Στο πλαίσιο των αποφάσεων της «Ατζέντας 2000» αποφασίστηκε επίσης, η μείωση της τιμής στήριξης κατά 20% στα σιτηρά και το βόειο κρέας και κατά 15% στο γάλα. Παράλληλα, ψηφίστηκε ο κανονισμός για την αναθεώρηση της Κοινής Οργάνωσης Αγοράς κρασιού, που αποτελεί την εδραίωση της πολιτικής συρρίκνωσης της αμπελοκαλλιέργειας. Ανάμεσα σε άλλα, αποφασίστηκε η συνέχιση των κινήτρων για το ξεπάτωμα των αμπελιών και νομιμοποιήθηκε η χρήση ζάχαρης σε όφελος ορισμένων βορείων χωρών της ΕΕ. Στα «κρυφά» πέρασε και άλλος ένας «πονηρός» κανονισμός που αφορά τη λήψη περιβαλλοντικών μέτρων και την επιβολή περιβαλλοντικών προστίμων (μέχρι 20%) με προφανή σκοπό τον περιορισμό της αγροτικής παραγωγής.

Στα αξιοσημείωτα της χρονιάς περιλαμβάνονται: H τραπεζική ψευτορρύθμιση των αγροτικών χρεών από ανακοινώθηκε αποπροσανατολιστικά τον Φλεβάρη από την ΑΤΕ σε συνεργασία με την κυβέρνηση, εν μέσω αγροτικών κινητοποιήσεων. Ακολουθεί, το βαρύ ευρωπρόστιμο ύψους 2,5 δισ. δραχμών που επιβλήθηκε στους Ελληνες αγελαδοτρόφους, τον Ιούνη -μεσούσης του σκανδάλου των ευρωδιοξινών- επειδή οι αγελάδες τους έβγαλαν 22.000 τόνους γάλα παραπάνω από την εξευτελιστική ποσόστωση των 625.000 τόνων. Την ίδια περίπου περίοδο οι καπνοπαραγωγοί, κάνοντας τον απολογισμό των κόπων τους για την εμπορική περίοδο 1998/99 που έκλεισε στις 15 Μάη, είδαν το εισόδημά τους να μειώνεται θεαματικά, αφού οι εμποροβιομήχανοι έριξαν τις εμπορικές τιμές μέχρι 70%! Μαζί τους οι βαμβακοπαραγωγοί που με την ανακοίνωση της τελικής συνυπευθυνότητας πήραν για την περσινή παραγωγή τελική τιμή κατά 25 δραχμές μικρότερη σε σύγκριση με το 1997, ενώ και οι ελαιοπαραγωγοί, μετά την πτωτική πορεία των τιμών, είδαν να χάνουν το 1/3 της επιδότησης για την προπέρσινη παραγωγή λόγω προστίμου συνυπευθυνότητας. Στους μεγάλους χαμένους βρέθηκαν και οι ροδακινοπαραγωγοί, που εξαναγκάστηκαν να πουλήσουν μισοτιμής την παραγωγή τους.

Μέσα στο καλοκαίρι το υπουργείο Γεωργίας φέρνει προς ψήφιση στη Βουλή το νόμο για τις διεπαγγελματικές οργανώσεις, με σκοπό της αποκλειστική εξυπηρέτηση των κερδοσκοπικών συμφερόντων των εμποροβιομηχάνων και όχι των μικρομεσαίων αγροτών. Σε συνέχεια αυτού του νόμου το υπουργείο Γεωργίας, δημοσιοποίησε τον Νοέμβρη νομοσχέδιο, για τη διάλυση των συνεταιριστικών οργανώσεων και τη μετατροπή τους σε Ανώνυμες Εταιρίες, στις οποίες θα εξυπηρετούνται αποκλειστικά τα συμφέροντα των νεοτσιφλικάδων και θα μπορούν να συμμετέχουν και οι εμποροβιομήχανοι!

Το Σεπτέμβρη, ο πρωθυπουργός με αφορμή τη Διεθνή Εκθεση θεσσαλονίκης, κάνει «εγκαίνια» της πολιτικής προεκλογικής παροχολογίας στους αγρότες. Τα ίδια ψευτόμετρα ανακοινώνει δύο μήνες αργότερα τον Νοέμβρη, για να εμπεδώσουν... καλύτερα οι αγρότες την κυβερνητική ψηφοθηρική κοροϊδία. Από κοντά και η ΝΔ, που χωρίς να αποστασιοποιείται σε τίποτα από την αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, εξήγγειλε με άλλα λόγια τα ίδια ψευτόμετρα, μήπως και πιάσει τίποτα, στα δικά της ψηφοθηρικά δίχτυα.

Το Φθινόπωρο του '99 βρίσκει τους αγροτοκτηνοτρόφους σε ακόμα δυσμενέστερη θέση. Οι βαμβακοπαραγωγοί δέχονται ένα ακόμα πλήγμα, αφού εισπράττουν τη μικρότερη τιμή των τελευταίων χρόνων και πληρώνουν το μεγαλύτερο πρόστιμο συνευθυνότητας. Οι σιτοπαραγωγοί και οι ελαιοπαραγωγοί, με τη σειρά τους πληρώνουν ακριβά την πρώτη χρονιά εφορμογής του νέων αναθεωρημένων καταστροφικών κανονισμών για τα σιτηρά και το λάδι, αντίστοιχα. Οι πρώτοι δέχτηκαν ευρωχαράτσι 5 δισ. δραχμών και οι δεύτεροι πλήρωσαν πρόστιμο συνυπευθυνότητας στην ΕΕ το 1/4 της επιδότησης για την περσινή παραγωγή. Ακόμα χειρότερα έγιναν τα πράγματα για τους παραγωγούς βρώσιμης ελιάς, αφού οι τιμές που διαμόρφωσαν εκβιαστικά οι εμποροβιομήχανοι, είναι οι πλέον εξευτελιστικές των τελευταίων χρόνων. Η ίδια κατάσταση διαμορφώνεται για τους παραγωγούς εσπεριδοειδών. Η τρέχουσα εμπορική περίοδος ξεκινά με τους χειρότερους οιωνούς, ως αποτέλεσμα των καταστροφικών κανονισμών της ΕΕ και των επιταγών του ΠΟΕ (πρώην ΓΚΑΤΤ). Για τα χυμοποιήσιμα πορτοκάλια τα επιτελεία των Βρυξελλών επέβαλαν προκαταβολικό πρόστιμο συνυπευθυνότητας (το 30% της επιδότησης), ενώ οι βιομήχανοι το έριξαν στους ασύστολους εκβιασμούς, αξιώνοντας να αγοράσουν την παραγωγή με ένα δίφραγκο το κιλό! Ομως και στα επιτραπέζια πορτοκάλια η κατάσταση δεν είναι καλύτερη, αφού οι τιμές έπεσαν 10 με 20 δραχμές σε σύγκριση με πέρσι.

Το σκηνικό της μεγάλης κοροϊδίας, πάντως, στήθηκε για τους βαμβακοπαραγωγούς, με κύριο στόχο τη Θεσσαλία. Ο υπουργός Γεωργίας ανακοινώνει τον Οκτώβρη, διοικητικά μέτρα περιορισμού της βαμβακοκαλλιέργειας, «διαφημίζοντας» πως έτσι θα επιτευχθεί καλύτερη τιμή στο βαμβάκι. Λίγο αργότερα όμως έρχονται τα «μαντάτα» από τις Βρυξέλλες, που έκαναν λόγο για μείωση της χρηματοδότησης και αύξηση της συνυπευθυνότητας. Ο υπουργός Γεωργίας, όμως, σα να μην τρέχει τίποτα πήγε στα τέλη του Νοέμβρη στη Θεσσαλία, για να υποσχεθεί με δόλιο τρόπο, ότι οι βαμβακοπαραγωγοί μέχρι 60 στρέμματα δε θα πληρώνουν συνυπευθυνότητα και ότι θα ζητήσει από την ΕΕ να αυξηθεί το πλαφόν στο 1.200.000 τόνους, από 782.000 τόνους που είναι. Ομως, στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας της ΕΕ, ο Γ. Ανωμερίτης, όχι μόνο δεν έθεσε τίποτα από τα όσα υποσχέθηκε στους βαμβακοπαραγωγούς της θεσσαλίας, αλλά αποδέχτηκε πλήρως τη νέα πρόταση της Κομισιόν για μείωση της χρηματοδότησης στο βαμβάκι για αύξηση του συντελεστή συνυπευθυνότητας από 0,5 σε 0,6 και διατήρηση του πλαφόν παραγωγής στους 782.000 τόνους. Αποδέχτηκε επίσης, μετά χαράς, την πρόβλεψη της πρότασης κανονισμού, που παρέχει τη δυνατότητα λήψης περιβαλλοντικών μέτρων, για τον περιορισμό της βαμβακοκαλλιέργειας.