Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στο πλαίσιο της πανελλαδικής εξόρμησης του Κόμματος για τις ευρωεκλογές, θα μιλήσει στις παρακάτω συγκεντρώσεις:

-- ΣΗΜΕΡΑ ΠΕΜΠΤΗ 9 ΑΠΡΙΛΗ και ώρα 8.30 μ.μ. στη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, στην πλατεία Αριστοτέλους.

-- Τη ΔΕΥΤΕΡΑ 13/4, στις 6.30 μ.μ., σε εκδήλωση της Αχτίδας Καλλιτεχνών της ΚΟΑ, στο «Θέατρο Αθηνών».

Motion Team

Από παλαιότερη συγκέντρωση του ΚΚΕ στη Θεσσαλονίκη

Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, από την μέρα δημοσίευσης της Διακήρυξης της ΚΕ του ΚΚΕ για τις ευρωεκλογές, έχουν μπει σε τροχιά δράσης για τις ευρωεκλογές. Τις προηγούμενες μέρες, με στόχο την επιτυχία της πολιτικής συγκέντρωσης, εξόρμησαν πλατιά σε χώρους δουλειάς και μόρφωσης, στις συνοικίες και τα χωριά, με στόχο να φτάσει πλατιά στο λαό το κάλεσμα του ΚΚΕ για ανυπακοή και απειθαρχία, για πάλη και ψήφο με κριτήριο την ικανοποίηση των εργατικών και λαϊκών αναγκών. Στόχος είναι να γίνει συνείδηση σε περισσότερους εργαζόμενους, αγρότες, ΕΒΕ, νέους, πως η ενίσχυση του ΚΚΕ στις ευρωεκλογές μπορεί να σημάνει την αντεπίθεση για ένα ισχυρό ενωτικό λαϊκό κίνημα με τη συμμαχία εργατών, αγροτών, αυτοαπασχολούμενων. Για να δυναμώσουν οι ταξικοί αγώνες για τα δικαιώματα στην εργασία και την Ασφάλιση, τη δημόσια και δωρεάν Παιδεία και Υγεία, τα δημοκρατικά δικαιώματα. Ενάντια στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια, στην Κύπρο, στην Παλαιστίνη.

Από αύριο, μετά την αποψινή συγκέντρωση, οι κομμουνιστές της Θεσσαλονίκης ξαναμπαίνουν πιο δυνατά στην προσπάθεια, ώστε μέχρι τις εκλογές να κουβεντιάσουν ουσιαστικά με όσο γίνεται περισσότερους εργάτες, υπαλλήλους, αυτοαπασχολούμενους, μικρομεσαίους αγρότες, νέους, γυναίκες για τους λόγους που κάνουν σημαντική και κρίσιμη αυτήν την αναμέτρηση. Θα «ξεδιπλώσουν» την προεκλογική δουλειά, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη αγώνων απέναντι στη βαρβαρότητα που γεννάει η κρίση του καπιταλισμού.

Σ' αυτόν τον αγώνα, μπορούν και πρέπει να στρατευθούν οι χιλιάδες εργάτες και εργάτριες της Θεσσαλονίκης που στο όνομα της κρίσης δέχονται νέα μεγαλύτερη επίθεση στα δικαιώματά τους. Μαζί με όσους ήδη έχουν κάνει το βήμα ενίσχυσης του ΚΚΕ, να δυναμώσουν τον άλλο δρόμο ανάπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ. Το δρόμο της συγκρότησης μιας μεγάλης λαϊκής συμμαχίας της εργατικής τάξης με τα λαϊκά στρώματα. Για ανυπακοή, ρήξη και ανατροπή, για μια Ελλάδα της ικανοποίησης των σύγχρονων κοινωνικών λαϊκών αναγκών, της ευημερίας και της αυτοδύναμης ανάπτυξης.

• Προσυγκεντρώσεις θα ξεκινήσουν στις 7.30 το απόγευμα από το Αγαλμα Βενιζέλου, την πλατεία ΧΑΝΘ και το Λιμάνι.

Στα πλαίσια της εξόρμησης του Κόμματος για τις ευρωεκλογές, τις επόμενες μέρες θα πραγματοποιηθούν οι παρακάτω συγκεντρώσεις:

-- Δημόσια Διοίκηση της ΚΟΑ, Θεμιστοκλέους, 6.30 μ.μ., με τον Γ. Σκιαδιώτη.

-- Δικηγόροι της ΚΟΑ, αίθουσα Σωματείου Λογιστών (Κάνιγγος 27), 7 μ.μ., με την Τ. Τσατσούλη.

-- Ανω Λιόσια, 7 μ.μ., Δημαρχείο, με τον Δ. Κουμπούρη.

-- Μενίδι, 7 μ.μ., Δημαρχείο, με τον Αντ. Συλλελόγλου.

-- Φαρκαδόνα Τρικάλων, με τον Β. Μπούτα.

-- Γόννοι, με τον Τ. Τσιόγκα.

-- Καλαμπάκα, με τον Γ. Χαρίτο.

-- Θήβα, με τον Γ. Παναγή.

-- Ράχες Φθιώτιδας, 7.30 μ.μ., με τον Χρ. Φουσέκη.

-- Ιναχος, καφετέρια Μπίρκου Ν., 9 μ.μ., με τον Σπ. Κοτοπούλη.

-- Μελίσσια, πλ. Αγ. Γεωργίου, 8 μ.μ.,με τον Β. Δημόπουλο.

-- Αιτωλικό, κεντρική πλατεία, 8 μ.μ. με τον Ν. Μωραΐτη.

-- Ιθάκη, 7.30 μ.μ., με τον Ν. Καραθανασόπουλο.

-- Εδεσσα, Νομαρχία, 7.30 μ.μ., με τον Ζ. Λυμπερίδη.

-- Ελάτεια, 7.30 μ.μ., με τον Κ. Μπασδέκη.

-- Στυλίδα, 7.30 μ.μ., ΚΑΠΗ, με τον Ν. Χαλιώτη.

-- Πελασγία, 8 μ.μ., με τον Τ. Χρονά.

-- Βόνιτσα, δημαρχείο, 9 μ.μ., με τον Ν. Μωραΐτη.

-- Αμφιλοχία, με τον Τ. Παπανικολάου.

-- Πέρδικα, 8 μ.μ., αίθουσα συνεδριάσεων της κοινότητας, με τον Δώρη Δήμα.

-- Αστακός, 11.30 π.μ., καφετέρια Μπουκουβάλα, με τον Κ. Δρόσο.

-- Τραγάνα Φθιώτιδας, 8 μ.μ., με τον Χρ. Φουσέκη.

-- Ομβριακή Φθιώτιδας, 8 μ.μ., με τον Ν. Χαλιώτη.

-- Αγιος Κωνσταντίνος Φθιώτιδας, 7.30 μ.μ., με τον Τ. Χρονά.

Η βουλευτής του ΚΚΕ Εύα Μελά πραγματοποιεί σήμερα Πέμπτη περιοδεία στη Χίο. Το πρόγραμμά της έχει ως εξής:

-- 9 π.μ. συνάντηση με τους εργαζόμενους του παιδικού σταθμού «Γλυκό μου μανταρίνι».

-- 10 π.μ. συνάντηση με τους εργαζόμενους στο εργοστάσιο «Σαράντη».

-- 11 π.μ. συνάντηση με τους εργαζόμενους του παιδικού σταθμού «Νερομπογιές και Νότες».

-- 12 μ. ΚΔΑΛ - ΜΕΑ συνάντηση με τους εργαζόμενους.

-- 1 μ.μ. συνάντηση με τους εργαζόμενους στον καθαρισμό της μαστίχας και με το ΔΣ της ΕΜΧ.

-- 2.15 μ.μ. συνάντηση με τους πυροσβέστες και δασοπυροσβέστες.

-- 5.30 μ.μ. συνάντηση με το ΔΣ του σωματείου εργαζομένων στο «Νηρέα».

Αυτό το μήνυμα - κάλεσμα απηύθυνε, την Τρίτη το βράδυ, από την «κόκκινη» πλατεία Αγοράς της Χαλκίδας, ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής Εύβοιας, μιλώντας μπροστά σε μια μαζική και μαχητική συγκέντρωση κομμουνιστών και ΚΝιτών, φίλων και οπαδών του Κόμματος, εργαζομένων, με τη νεολαία να δίνει τον τόνο με τα δυναμικά συνθήματα. Ανάμεσα στα άλλα, ο ομιλητής θα τονίσει:

Το ΚΚΕ απευθύνεται στους εργατοϋπαλλήλους, στην αγροτιά , στους μικρούς Επαγγελματίες, Βιοτέχνες και Εμπόρους, στη νεολαία μας. Απευθύνεται ιδιαίτερα σ' αυτούς που δεν έχουν συναντηθεί ακόμα με το ΚΚΕ, που έχουν κάνει άλλες επιλογές, έχουν στηρίξει άλλες πολιτικές δυνάμεις. Τους λέμε να σκεφτούν... Καμιά υποχώρηση! Οργάνωση, Αντίσταση, Απειθαρχία στις αντιλαϊκές αποφάσεις, διεκδικητικός αγώνας!

Μαζική καταψήφιση της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά και του ΠΑΣΟΚ, που ακολουθεί την ίδια γραμμή πλεύσης, όπως αποδείχτηκε τα χρόνια που ήταν στην κυβέρνηση, αλλά και τώρα σαν αντιπολίτευση.

Αυτή η επιλογή θα δώσει δύναμη στην πάλη του λαού για τα προβλήματά του και θα ανοίξει το δρόμο για την απαλλαγή από τα βάσανα που αντιμετωπίζει... Κοινή πάλη με τους κομμουνιστές, ισχυροποίηση του ΚΚΕ. Ισχυροποίηση του ταξικού, αγωνιστικού κινήματος και αποδυνάμωση του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Αυτές είναι προϋποθέσεις για να γίνει ο αγώνας αποτελεσματικός.

Συνεχίζοντας θα υπογραμμίσει:

Καμιά θυσία για την πλουτοκρατία. Καμιά συναίνεση με την πολιτική των εκμεταλλευτών.

Τα μέτρα που παίρνουν είναι σκληρά και δε θα είναι προσωρινά, θα παραμείνουν μετά την κρίση διαμορφώνοντας ένα ακόμα πιο εκμεταλλευτικό πλαίσιο για τις εργασιακές σχέσεις, τις συμβάσεις, τους μισθούς και τις συντάξεις, την Ασφάλιση, την Υγεία, την Παιδεία.

Με την πάλη και με την ψήφο μας να καταδικάσουμε την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που χαρακτηρίζει το ασφαλιστικό ταμείο των εργαζομένων στο Δημόσιο σαν επαγγελματικό Ταμείο χτυπώντας στην καρδιά, χτυπώντας στον κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης, βάζοντας σε αμφισβήτηση κάθε δικαίωμα.

Επιβεβαιώθηκε ότι η ΕΕ είναι μια ιμπεριαλιστική διακρατική Ενωση που κινητήρια δύναμη έχει τα συμφέροντα του κεφαλαίου για να γίνει πιο ανταγωνιστικό, να επεκταθεί, να αποκτήσει ακόμα περισσότερα κέρδη.

Η ΕΕ δεν αλλάζει προς όφελος των λαών. Είναι από τη φύση της αντιλαϊκή, γίνεται συνεχώς και πιο αντιδραστική γιατί υπηρετεί συγκεκριμένα ταξικά, μεγάλα συμφέροντα που τα διαχειρίζονται φιλελεύθερα, σοσιαλδημοκρατικά και νεοαριστερά κόμματα, κεντροαριστερές και κεντροδεξιές κυβερνήσεις.

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν αναγκάζονται να εφαρμόσουν μια πολιτική με την οποία δεν συμφωνούν. Τα κόμματα αυτά και οι κυβερνήσεις που σχηματίζουν συμμετέχουν στη διαμόρφωση της πολιτικής της ΕΕ, συναποφασίζουν. Εχουν την ευθύνη της συνενοχής.

Οι λαϊκές οικογένειες δεν μπορούν να στηρίζουν τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Αυτά τα κόμματα ευθύνονται για όλα τα προβλήματα, έχουν την ίδια στρατηγική και ο καυγάς τους είναι για την καρέκλα της κυβερνητικής εξουσίας. Τα περί «κράτους πρόνοιας» και «πράσινης οικονομίας» που προβάλλει το ΠΑΣΟΚ μαζί με τη ΝΔ και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς είναι στάχτη στα μάτια του λαού.

Αποτελεί προσπάθεια ανάπτυξης νέων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος, που το βιάζει καθημερινά, το καταστρέφει η καπιταλιστική ανάπτυξη.

Θέλουμε να απευθυνθούμε ιδιαίτερα στους εργαζόμενους που έχουν ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ, ή προβληματίζονται θετικά για το κόμμα αυτό, αγανακτισμένοι από τη ΝΔ. Τους καλούμε να σκεφτούν πολύ, να εξετάσουν κριτικά την πολιτική του ΠΑΣΟΚ με κριτήριο τα λαϊκά συμφέροντα, να δούνε τις θέσεις του απέναντι στην ΕΕ, απέναντι στο NATO, στις ΗΠΑ, στους βιομηχάνους , στους εφοπλιστές , στους τραπεζίτες, να εξετάσουν τις θέσεις του για τις ιδιωτικοποιήσεις για την εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, της Πρόνοιας. Να σκεφτούν ότι η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ χειροκρότησε, μαζί με τη ΝΔ, την άθλια συλλογική σύμβαση που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, με αύξηση 77 λεπτά του ευρώ διαμορφώνοντας τους κατώτερους μισθούς στα 700 ευρώ μεικτά.

Τους καλούμε να καταδικάσουν τον εμετικό αντικομμουνισμό του Πάγκαλου και άλλων στελεχών του ΠΑΣΟΚ, τις ευθύνες της ηγεσίας του, παίρνοντας υπόψη ότι αυτό το δηλητήριο χρησιμοποιείται από τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις και χρησιμοποιείται πάντα κατά των εργαζομένων, κατά του λαού.

Να βρεθούμε μαζί, να παλέψουμε μαζί, παρά τις διαφορετικές απόψεις και διαφωνίες.

Αυτό το μήνυμα στέλνουμε στους λαϊκούς ανθρώπους που ψηφίζουν τα κόμματα του δικομματισμού, αλλά και τα άλλα κόμματα, και στην πορεία αγανακτούν μετανιώνουν και προβληματίζονται για την επιλογή που θα κάνουν.

Καμιά εμπιστοσύνη στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ελίσσεται και χρησιμοποιεί τη διγλωσσία για να κρύψει το πραγματικό του πρόσωπο. Ο ΣΥΝ ψήφισε τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, πάνω στην οποία στηρίζεται η ΕΕ. Δηλαδή ψήφισε και στήριξε τη στρατηγική της πλουτοκρατίας. Εχει στηρίξει βασικές αντιλαϊκές πολιτικές της ΕΕ , όπως η Κοινή Αντιαγροτική Πολιτική. Είναι υπέρ της καπιταλιστικής ενοποίησης, της κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας που είναι εργαλείο του ιμπεριαλισμού κατά των λαών. Ο ΣΥΝ τάχθηκε υπέρ του ελαστικού χρόνου εργασίας , υπέρ των 65 και πάνω ωρών δουλειάς την βδομάδα, στην Επιτροπή Απασχόλησης του Ευρωκοινοβουλίου.

Οι αμαρτίες του ΣΥΝ , η αναξιοπιστία, η αφερεγγυότητα δεν ξεπλένονται με την αντικαπιταλιστική ρητορεία κάποιων περιθωριακών ομάδων του ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα, αυτό αποδεικνύει τον καιροσκοπισμό, τον τυχοδιωκτισμό αυτού του κόμματος, που τον ζήσαμε, άλλωστε, στις κινητοποιήσεις του περασμένου Δεκέμβρη παρουσιάζοντας τους προβοκατόρικους μηχανισμούς σαν λαϊκό κίνημα. Και ο ομιλητής κατέληξε:

Ο εκβιαστικός ισχυρισμός που λέει ότι μακριά από την ΕΕ η χώρα θα απομονωθεί, είναι μύθος. Η χώρα μπορεί να προχωρήσει μπροστά απαλλαγμένη από τις βδέλλες που εκμεταλλεύονται το λαό, απαλλαγμένη από τις ιμπεριαλιστικές δεσμεύσεις, στηριγμένη στο λαό της , οικοδομώντας μια νέα κοινωνία, διατηρώντας και αναπτύσσοντας αμοιβαία επωφελείς σχέσεις με άλλες χώρες. Οι λαοί μπορούν να ζήσουν και χωρίς εκμεταλλευτές. Εχουν μεγάλη δύναμη, φτάνει να το πιστέψουν και να διεκδικήσουν το δίκιο τους.

Ολα αυτά μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη συνάντηση εργατικών - λαϊκών δυνάμεων με το ταξικό κίνημα και το ΚΚΕ. Αυτό που καθορίζει, που πρέπει να καθορίζει τη στάση του κάθε εργαζόμενου, του κάθε ανθρώπου του μόχθου είναι η κοινωνική του θέση, το ταξικό του συμφέρον. Αυτό είναι το κριτήριο και το κριτήριο αυτό οδηγεί στη συνάντηση με το ΚΚΕ, στη στήριξη του στις ευρωεκλογές αλλά και στις άλλες πολιτικές μάχες.

Τα παραπάνω τόνισε ανάμεσα σε άλλα ο Γιάννης Πρωτούλης, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ και βουλευτής του Κόμματος, μιλώντας χτες σε εκδήλωση των Κομματικών και ΚΝίτικων Οργανώσεων στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Η εκδήλωση ήταν μια ζωντανή συζήτηση ανάμεσα στους φοιτητές, καθηγητές και εργαζόμενους, που γέμισαν την AULA με την παρουσία και τα συνθήματά τους που έπεφταν βροχή, και τον Γ. Πρωτούλη, που στο επίκεντρό της είχε: Την οικονομική κρίση και τη διέξοδο που προτείνει το ΚΚΕ, το χαρακτήρα της ιμπεριαλιστικής ΕΕ και την ανάγκη αποδέσμευσης από αυτήν, το περιεχόμενο και τους στόχους της πάλης των εργαζομένων και της νεολαίας και πώς αυτή μπορεί να γίνει πιο δυνατή.

Ακόμα τόνισε: «Μόνο η ψήφος στο ΚΚΕ μπορεί να είναι ένα ηχηρό χαστούκι, μια αποφασιστική απάντηση. Η ψήφος στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές, όπως και η ψήφος στις παρατάξεις τους στο Πανεπιστήμιο, τη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ, λίγες μέρες πριν στις φοιτητικές εκλογές, δεν είναι μόνο χαμένη ψήφος.

Θα θέλαμε να σας διαβάσουμε αποσπάσματα από συνέντευξη του προέδρου της ΟΝΝΕΔ, του Γ. Παπανικολάου, ο οποίος λέει: "Ως εκ τούτου θεωρούμε ότι η σύνδεση των φοιτητικών εκλογών με τις ευρωεκλογές είναι αναπόφευκτη", οι φοιτητές θα ψηφίσουν και για τα δυο. "Πρόκειται ειδικά φέτος για μια νίκη που καθιστά σαφές σε όλους ποιο είναι το κυρίαρχο ιδεολογικό ρεύμα στη νέα γενιά, ποια είναι η πραγματική πλειοψηφία" για όλα αυτά που συζητάμε.

Κατά συνέπεια, η ψήφος στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ - όπως λένε και οι ίδιοι και η αλήθεια είναι ότι δεν κρύβουν λόγια - είναι ψήφος επιβράβευσης, είναι ψήφος συγκατάθεσης, είναι ψήφος που θα στηρίξει και θα δικαιολογήσει τη σύνταξη των γυναικών στα 65 χρόνια, που ψήφισαν στην ΕΕ και στηρίζουν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και όλα τα κόμματα του ευρωμονόδρομου. Είναι συγκατάθεση, είναι ψήφος επιβράβευσης για την εκ περιτροπής εργασία που εφαρμόζεται με νόμο του ΠΑΣΟΚ (ψηφίστηκε το 1998, τότε που δεν υπήρχε κρίση, αλλά υπήρχε τεράστια κερδοφορία) και εφαρμόζει η ΝΔ. Η ψήφος στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, στις παρατάξεις τους, σε ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, είναι ψήφος επιβράβευσης, συγκατάθεσης των φοιτητών για την εφαρμογή της Μπολόνια στην Ανώτατη Εκπαίδευση, στην ουσία είναι επιβράβευση στο να γίνει η Παιδεία εμπόρευμα. Είναι με μια κουβέντα: Κάλεσμα στους λύκους να επιτεθούν με καλύτερους όρους γι' αυτούς.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ ήδη ξεκίνησαν μια μεγάλη πορεία προς το λαό και τη νεολαία μπροστά στις ευρωεκλογές, καλώντας τον κόσμο της δουλειάς και τη νεολαία να θυμηθεί, να μάθει και να κάνει κριτήριο την ίδια του τη ζωή, να βγάλει συμπεράσματα και να συστρατευθεί μαζί με τους κομμουνιστές. Η ΕΕ δεν είναι η Ευρώπη, δεν είναι οι λαοί της Ευρώπης, δεν είναι οι εργάτες της Ευρώπης, δεν είναι οι νέοι της Ευρώπης. Η ΕΕ είναι η ένωση των πλουτοκρατών ενάντια στους λαούς της Ευρώπης».

«Αυτό που βάζουμε εμείς πολύ αποφασιστικά αυτό το διάστημα είναι το ζήτημα της ανασύνταξης του εργατικού - λαϊκού κινήματος και της ανασύνταξης του φοιτητικού - σπουδαστικού κινήματος. Και το βάζουμε πιο αποφασιστικά από κάθε άλλη φορά γιατί αν τώρα δεν πάρουμε μέτρα, αύριο θα είναι αργά», σημείωσε ο Γ. Πρωτούλης.

Και εξήγησε: «Το πρώτο ζήτημα κατά συνέπεια είναι: Οργάνωση. Οργάνωση, όμως τι σημαίνει; Η οργάνωση έχει και περιεχόμενο, γιατί οργανώσεις υπάρχουν πολλές. Για παράδειγμα, οργάνωση είναι και η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ, που στηρίζουν τα αντιλαϊκά μέτρα και καλούν τον κόσμο για να κάνουν και καμιά τουφεκιά, για να κρύψουν τις πομπές τους και για αντιπολιτευτικούς λόγους. Για παράδειγμα, αυτό που εφαρμόζεται τώρα στα εργοστάσια και στις επιχειρήσεις, να δουλεύουν οι εργαζόμενοι τρεις μέρες και πληρώνονται για τρεις μέρες, ψηφίστηκε επί 1998, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Και μάλιστα τότε πανηγύριζαν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ γιατί λέει περιλαμβάνει μια ρήτρα ότι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων. Ξέρετε πώς είναι η σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων; Λέει ο τάδε εργοδότης στον εργαζόμενο: 'Η δέχεσαι τη μείωση ή απολύεσαι. Και υπογράφει ο εργαζόμενος... Τι να κάνει; Φοβισμένος είναι, παιδιά έχει... Λέει, τρεις μέρες, "απ' το ολότελα καλή και η Παναγιώταινα" και υπογράφει. Ολοι αυτοί πανηγύριζαν γι' αυτόν τον ωμό εκβιασμό με το πιστόλι στον κρόταφο του εργαζόμενου. Οργανώσεις λοιπόν είναι και αυτές.

Το ζήτημα είναι το περιεχόμενο της οργάνωσης. Γι' αυτό για το εργατικό κίνημα υπάρχει το ΠΑΜΕ, αλίμονο αν δεν υπήρχε το ΠΑΜΕ την τελευταία δεκαετία. Για φανταστείτε να μην υπήρχε και να είχαν οι εργαζόμενοι εκπροσώπους τον Πολυζωγόπουλο, τον Παναγόπουλο, τον Καλύβη και τους υπόλοιπους, όπως τους έχουν σε ορισμένους εργασιακούς χώρους. Για παράδειγμα, στη Σίτιμπανκ βγαίνει το στέλεχος του ΣΥΝ και λέει: Εδώ στο χώρο μας δεν υπάρχουν απολύσεις, οικειοθελώς ο εργαζόμενος πήρε την αποζημίωσή του και έφυγε... 'Η, λέει, εδώ στο χώρο μας δεν υπάρχουν απολύσεις, ήταν συμβασιούχος και απλά δεν του ανανεώθηκε η σύμβαση. Φανταστείτε να μην υπήρχε ΠΑΜΕ, ποιο θα ήταν το αποκούμπι των εργαζομένων... Δε θα υπήρχε αποκούμπι».

«Εμείς αυτό θέλουμε να κάνουμε στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα», υπογράμμισε ο Γ. Πρωτούλης και τόνισε: «Θέλουμε να ανασυγκροτήσουμε το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα σε άλλη βάση. Δε θέλουμε φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα που να καλεί τους φοιτητές σε εκδήλωση για την Τζούλια Αλεξανδράτου. Δεν το ανεχόμαστε. Και πολύ περισσότερο δεν ανεχόμαστε να κυριαρχούν μέσα σε αυτό οι νέοι άνθρωποι των επιχειρήσεων και των μονοπωλίων.

Και παίρνουμε μέτρα: Φτιάχνουμε Επιτροπές Αγώνα όπου ο φοιτητικός σύλλογος είναι ένα τέτοιο ξεφτιλισμένο πράγμα. Φτιάχνουμε Επιτροπές Αγώνα, τις μαζικοποιούμε. Οι Επιτροπές Αγώνα είναι μορφές οργάνωσης, δε μαζευόμαστε για να κάνουμε γενικά μια συζήτηση. Είναι μορφές οργάνωσης που θα οργανώνουν, θα εξηγούν, θα παλεύουν συλλογικά, οργανωμένα πάνω στη βάση που συζητάμε: Ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, της Υγείας, ενάντια στα μέτρα που παίρνονται. Σε σύνδεση με το εργατικό κίνημα, με το ταξικό εργατικό κίνημα, με το ΠΑΜΕ. Για τέτοια σύνδεση μιλάμε. Οπως στη Φυσικομαθηματική, που με τη δουλειά και των νέων κομμουνιστών στο Πανεπιστήμιο κατέβηκαν στην απεργία με το ΠΑΜΕ 12 καθαρίστριες. Και θα του δώσουμε και πανελλαδική μορφή. Και αυτό το λέμε για ορισμένους που ψάχνονται, τι κάνουν οι ΚΝίτες με την ΠΚΣ σε όλα τα Πανεπιστήμια, έχουν φτιάξει 51 Επιτροπές Αγώνα, φτιάχνουν Επιτροπές Αγώνα, οργανώνουν τον κόσμο, τι κάνουν; Το λέμε καθαρά: Θα φτιαχτεί και πανελλαδική δομή. "Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι". Σιγά μην περιμένουμε τη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ, μετά από 14 χρόνια που έχουν διαλύσει την ΕΦΕΕ, να συγκροτήσουν το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα. Δεν πρόκειται να το συγκροτήσουν. Ο κόσμος από κάτω πρέπει να πάρει μέτρα για να το συγκροτήσει».

Μιλώντας σε μια περιοχή, που, χρόνια τώρα, βιώνει τις επιπτώσεις των επιλογών της ΕΕ, της Συνθήκης του Μάαστριχτ, της ΚΑΠ, κ.ά., με τους εργαζόμενους να ζουν καταδικασμένοι στην ανεργία, τους αγρότες στο ξεκλήρισμα και τους ΕΒΕ στη φτώχεια, ο Κ. Αβραμόπουλος αναφέρθηκε αναλυτικά στην οικονομική κρίση.

«Η προσπάθεια των πολλών που παράγουν τον πλούτο να επιβιώσουν και των καπιταλιστών να αποκτήσουν ακόμα περισσότερα κέρδη, στη μεν κοινωνία εκδηλώνεται με την ταξική πάλη, στη δε οικονομία αναπόφευκτα οδηγεί σε κρίσεις. Και με αυτήν την έννοια πίσω από κάθε κρίση βρίσκεται η φτώχεια.

Αξίζει, κατά τη γνώμη μας, να σημειώσουμε ότι η κρίση ήρθε μετά από μια περίοδο υψηλής κερδοφορίας του κεφαλαίου, στο όνομα της οποίας χτυπήθηκαν βασικά, θεμελιακά, εργασιακά, κοινωνικά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, για να έχουμε, όπως έλεγαν, ανάπτυξη, δημιουργία θέσεων εργασίας, ευημερία. Στην πράξη τι έχουμε; Φτώχεια, ανεργία, ιδιωτικοποιήσεις, χτύπημα του δικαιώματος στη σταθερή και πλήρη δουλειά, εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, αφαιρέθηκαν ατομικές και κοινωνικές ελευθερίες, στενάζουν τα φτωχομεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού.

Εσείς ζήσατε και ζείτε στο πετσί σας αυτήν την πολιτική. Επιχειρήσεις της περιοχής έκλεισαν ή μεταφέρθηκαν στο εξωτερικό με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το ερώτημα είναι ΓΙΑΤΙ!

Αυτό που καθορίζει για το πού, πότε και σε ποιο κλάδο θα γίνει μια επένδυση είναι το μέγιστο ποσοστό κέρδους που μπορεί να αποσπάσει ο κεφαλαιοκράτης. Δεν τους απασχολεί ούτε πώς θα αξιοποιηθεί ο πλούτος και οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, ούτε τι θα απογίνουν οι εργαζόμενοι σ' αυτές.

Και, μάλιστα, η μετακόμιση επιχειρήσεων στα Βαλκάνια (αγορές εργατικού δυναμικού με χαμηλότερο επίπεδο αμοιβών και εργασιακών δικαιωμάτων) χρηματοδοτήθηκε από ευρωπαϊκά κονδύλια, αλλά και τους ελληνικούς προϋπολογισμούς.

Να, λοιπόν, γιατί οι εργαζόμενοι, σημερινοί άνεργοι, π.χ., της κλωστοϋφαντουργίας ΛΑΝΑΡΑ, εκτός από τα άμεσα αιτήματα που είναι δίκαια (π.χ., η πληρωμή των δεδουλευμένων, έκτακτο επίδομα, η επαναλειτουργία, η πρόωρη συνταξιοδότηση, η μοριοδότηση, κ.ά.), θα πρέπει να εντάξουν τον αγώνα αυτό στην πάλη για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας, για σχεδιασμένη ανάπτυξη της οικονομίας με βάση την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών».

«Η επίθεση θα ενταθεί! Οι κεφαλαιοκράτες και οι πολιτικοί τους εκφραστές ένα δρόμο έχουν για να ξεπεράσουν την κρίση, να εντείνουν την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, να φορτώσουν νέα βάρη στα φτωχά λαϊκά στρώματα. Ο κόσμος, λοιπόν, που μας ετοιμάζουν είναι πιο βάρβαρος, ακόμα περισσότερο εκμεταλλευτικός και απάνθρωπος από τούτον που δημιούργησαν», τόνισε ο Κ. Αβραμόπουλος.

Αναφέρθηκε στις τελευταίες εξελίξεις σε εργοστάσια και επιχειρήσεις της περιοχής, οι οποίες επιβεβαιώνουν ότι οι κεφαλαιοκράτες δεν πρόκειται να αφήσουν τη μεγάλη ευκαιρία που τους προσφέρει η κρίση, προκειμένου να σμπαραλιάσουν ακόμα παραπέρα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. «Αξιοποιώντας και τα ΜΜΕ, καλλιεργούν τον τρόμο, την απελπισία, την ανασφάλεια. Προετοιμάζουν τους εργαζόμενους στη λογική ότι πρέπει να παραιτηθούν και από τις τελευταίες κατακτήσεις τους. Να αποδεχτούν να ζουν με τα μισά από τα ψίχουλα, γιατί αλλιώς θα τα χάσουν όλα.

Θέλουν να παραλύσουν κάθε σκέψη αντίστασης απέναντι στην πολιτική τους... Τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα στην περιοχή αποτελούν η ΑΛΟΥΜΙΛ, το ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΕΙΟ, η ΦΙΛΚΕΡΑΜ κ.ά., όπου οι απολύσεις, η εκ περιτροπής εργασία και η διαθεσιμότητα με ταυτόχρονη μείωση του μισθού σπάνε κόκαλα.

Ακριβώς αυτή η πολιτική και η πρακτική που ακολουθούν κάνει καθαρό ότι κάθε συμβιβασμός, κάθε συναίνεση που καλλιεργείται από τις συμβιβασμένες ηγεσίες στο εργατικό κίνημα (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, πολλά Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες) ισοδυναμεί με έγκλημα σε βάρος των εργαζομένων», τόνισε.

Αναπτύσσοντας την κριτική του ΚΚΕ στα κόμματα εξουσίας και τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, το μέλος του ΠΓ ανέφερε: «Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής, η κυβέρνηση της ΝΔ επιμένει με συνέπεια και σταθερότητα στη συνέχεια των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο (ιδιωτικοποιήσεις, γενίκευση της μερικής απασχόλησης, βάθεμα της εμπορευματοποίησης της Υγείας, της Παιδείας, εφαρμογή της εκ περιτροπής εργασίας, νέα φορολογικά βάρη στο λαό, μηδενικές αυξήσεις).

Την ίδια ώρα, ενισχύει με ζεστό χρήμα το μεγάλο κεφάλαιο, για να τονώσει, τάχα, την αγορά.

Οι δήθεν "εξαγγελίες" για τα φτωχά λαϊκά στρώματα έχουν ως στόχο να καλύψουν την ένταση της βαρβαρότητας που θα προκύψει από τις νέες αντιλαϊκές ρυθμίσεις.

"Ανάπτυξη με κοινωνική συνοχή", βαφτίζει τη βαρβαρότητα που γεννάει η πολιτική της...

Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να καλλιεργήσει ψεύτικες ελπίδες στους εργαζόμενους ότι υπάρχει φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση στα πλαίσια του ευρωμονόδρομου.

Αξονας της πολιτικής του ήταν και παραμένει η επιδοματική πολιτική για τα φτωχά στρώματα και η στήριξη των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων για την ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Πολιτική, που, με συνέπεια, υπηρέτησε για χρόνια ως κυβέρνηση και βεβαίως στήριξε και στηρίζει ως αντιπολίτευση.

Ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει την αντιλαϊκή πολιτική, ρίχνοντας άσφαιρα πυρά εναντίον μιας τάχα ανίκανης κυβέρνησης.

Τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και ο ΣΥΝ ξεθάβουν προτάσεις από το μπαούλο της σοσιαλδημοκρατίας, την περίοδο των κρατικοποιήσεων. Καλλιεργούν αυταπάτες ότι με μοχλό κάποιες τράπεζες υπό κρατικό έλεγχο θα μπορέσουν να ασκήσουν φιλολαϊκή παρέμβαση στα πλαίσια της ΕΕ και συνθήκες ελεύθερης αγοράς.

Πρόκειται για παραλλαγή της εκτίμησης που κάνουν ότι τα βάσανα που βιώνουν σήμερα οι εργαζόμενοι είναι αποτέλεσμα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Και άρα μέσα από μιαν άλλη διαχείριση - χωρίς να θιχτεί η ατομική καπιταλιστική ιδιοκτησία - μπορούν να λυθούν προβλήματα υπέρ του λαού και, ταυτόχρονα, να στηριχθεί η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου».

Ο Κ. Αβραμόπουλος ξεκαθάρισε πως «ο καπιταλισμός, είτε παλιός είτε νέος, δεν έχει γιατρειά. Καμία πολιτική διαχείρισης δεν μπορεί να τον απαλλάξει από τις κρίσεις, τη φτώχεια, την ανεργία, τους πολέμους.

Ο δρόμος για να μη φορτωθεί στις πλάτες του ο λαός τη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής κρίσης και τη νέα αντιλαϊκή επίθεση, δεν περνάει από τα διάφορα σενάρια διαχείρισης, αλλά μέσα από τη σύγκρουση με τα μονοπώλια, την ανυπακοή και την αντιπαράθεση με την ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς».

Αναφερόμενος στο χαρακτήρα της ΕΕ, και στο δρόμο που πρέπει να επιλέξει ο λαός, ο Κ. Αβραμόπουλος σημείωσε: «Η ΕΕ είναι μια ιμπεριαλιστική ένωση, συνασπισμός της ευρωπαϊκής πλουτοκρατίας, που, πέρα από την αναγκαιότητα τότε να αντιμετωπίσουν το σοσιαλισμό, στόχο έχει να την κάνει πιο ισχυρή και ικανή στον παγκόσμιο ανταγωνισμό με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Να θωρακίσει την καπιταλιστική εξουσία και καταστολή κατά των λαών της Ευρώπης». Κάλεσε τον εργαζόμενο λαό και τη νεολαία, με τη δράση τους και με την ψήφο τους στο ΚΚΕ, να εκφράσουν ανυπακοή, απειθαρχία, την αντίθεσή τους στη βάρβαρη πολιτική που ζουν στο πετσί τους, να καταδικάσουν τους φορείς αυτής της πολιτικής με βάση τα συμφέροντά τους και με βάση την εμπειρία τους.

Ξεκαθάρισε, όμως, ότι το ΚΚΕ προχωρά παραπέρα. «Για μας, η απειθαρχία και ανυπακοή είναι η βάση για μια πολιτική ρήξης και ανατροπής. Ως κόμμα, το έχουμε τελείως καθαρό ότι η ΕΕ δε μετασχηματίζεται. Αποδυναμώνεται και ανατρέπεται. Για να ανοίξει ο δρόμος για μιαν Ευρώπη της αμοιβαία ωφέλιμης και ισότιμης συνεργασίας, της ειρήνης, της ασφάλειας, των δικαιωμάτων και ελευθεριών, του Σοσιαλισμού».

Ο Κ. Αβραμόπουλος, παρουσιάζοντας την πρόταση του ΚΚΕ, αναφέρθηκε στα άμεσα μέτρα ανακούφισης που διεκδικεί και στους στόχους πάλης και αιτήματα που ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες της λαϊκής οικογένειας. «Εχουμε καθαρό, είπε, ότι ο αγώνας αυτός για να έχει αποτελέσματα είναι ανάγκη να ενταχθεί στην πάλη για ριζικές αλλαγές, στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας, μέσα από την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού.

Γιατί μόνο η εξουσία του λαού μπορεί να βάλει σε πλήρη κίνηση και να αξιοποιήσει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τις δυνατότητες της χώρας, να πετύχει την πλήρη αξιοποίηση του παραγωγικού δυναμικού, έχοντας ως στόχο την ανώτατη ικανοποίηση των υλικών και πολιτιστικών αναγκών ολόκληρης της κοινωνίας.

Αυτή είναι η πρόταση που ισχυροποιεί τους αγώνες του λαού ΤΩΡΑ και όχι στη "δευτέρα παρουσία", όπως μας κατηγορούν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου».