«Η εργατική τάξη, οι αυτοαπασχολούμενοι, η φτωχομεσαία αγροτιά, η νεολαία, πρέπει να πάρουν τις δικές τους αποφάσεις, να χαράξουν τη δική τους πορεία, απέναντι στα σχέδια της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της. Τώρα είναι η ώρα της απόκρουσης της αντιλαϊκής επίθεσης, αλλά και της σποράς των αγώνων του αύριο. Τώρα είναι η ώρα της αντεπίθεσης...», σημείωσε ο Κώστας Αβραμόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, μιλώντας χθες βράδυ σε συγκέντρωση του Κόμματος για τις ευρωεκλογές στη Νάουσα. Ο Κ. Αβραμόπουλος κάλεσε τους εργαζόμενους να ενισχύσουν το ΚΚΕ, στις ευρωεκλογές να ρίξουν ψήφο αντίστασης και προοπτικής, αλληλεγγύης στους λαούς, καταδίκης των απολύσεων σ' όλες τις χώρες της ΕΕ.

Μιλώντας σε μια περιοχή, που, χρόνια τώρα, βιώνει τις επιπτώσεις των επιλογών της ΕΕ, της Συνθήκης του Μάαστριχτ, της ΚΑΠ, κ.ά., με τους εργαζόμενους να ζουν καταδικασμένοι στην ανεργία, τους αγρότες στο ξεκλήρισμα και τους ΕΒΕ στη φτώχεια, ο Κ. Αβραμόπουλος αναφέρθηκε αναλυτικά στην οικονομική κρίση.

«Η προσπάθεια των πολλών που παράγουν τον πλούτο να επιβιώσουν και των καπιταλιστών να αποκτήσουν ακόμα περισσότερα κέρδη, στη μεν κοινωνία εκδηλώνεται με την ταξική πάλη, στη δε οικονομία αναπόφευκτα οδηγεί σε κρίσεις. Και με αυτήν την έννοια πίσω από κάθε κρίση βρίσκεται η φτώχεια.

Αξίζει, κατά τη γνώμη μας, να σημειώσουμε ότι η κρίση ήρθε μετά από μια περίοδο υψηλής κερδοφορίας του κεφαλαίου, στο όνομα της οποίας χτυπήθηκαν βασικά, θεμελιακά, εργασιακά, κοινωνικά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, για να έχουμε, όπως έλεγαν, ανάπτυξη, δημιουργία θέσεων εργασίας, ευημερία. Στην πράξη τι έχουμε; Φτώχεια, ανεργία, ιδιωτικοποιήσεις, χτύπημα του δικαιώματος στη σταθερή και πλήρη δουλειά, εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, αφαιρέθηκαν ατομικές και κοινωνικές ελευθερίες, στενάζουν τα φτωχομεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού.

Εσείς ζήσατε και ζείτε στο πετσί σας αυτήν την πολιτική. Επιχειρήσεις της περιοχής έκλεισαν ή μεταφέρθηκαν στο εξωτερικό με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το ερώτημα είναι ΓΙΑΤΙ!

Αυτό που καθορίζει για το πού, πότε και σε ποιο κλάδο θα γίνει μια επένδυση είναι το μέγιστο ποσοστό κέρδους που μπορεί να αποσπάσει ο κεφαλαιοκράτης. Δεν τους απασχολεί ούτε πώς θα αξιοποιηθεί ο πλούτος και οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, ούτε τι θα απογίνουν οι εργαζόμενοι σ' αυτές.

Και, μάλιστα, η μετακόμιση επιχειρήσεων στα Βαλκάνια (αγορές εργατικού δυναμικού με χαμηλότερο επίπεδο αμοιβών και εργασιακών δικαιωμάτων) χρηματοδοτήθηκε από ευρωπαϊκά κονδύλια, αλλά και τους ελληνικούς προϋπολογισμούς.

Να, λοιπόν, γιατί οι εργαζόμενοι, σημερινοί άνεργοι, π.χ., της κλωστοϋφαντουργίας ΛΑΝΑΡΑ, εκτός από τα άμεσα αιτήματα που είναι δίκαια (π.χ., η πληρωμή των δεδουλευμένων, έκτακτο επίδομα, η επαναλειτουργία, η πρόωρη συνταξιοδότηση, η μοριοδότηση, κ.ά.), θα πρέπει να εντάξουν τον αγώνα αυτό στην πάλη για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας, για σχεδιασμένη ανάπτυξη της οικονομίας με βάση την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών».

«Η επίθεση θα ενταθεί! Οι κεφαλαιοκράτες και οι πολιτικοί τους εκφραστές ένα δρόμο έχουν για να ξεπεράσουν την κρίση, να εντείνουν την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, να φορτώσουν νέα βάρη στα φτωχά λαϊκά στρώματα. Ο κόσμος, λοιπόν, που μας ετοιμάζουν είναι πιο βάρβαρος, ακόμα περισσότερο εκμεταλλευτικός και απάνθρωπος από τούτον που δημιούργησαν», τόνισε ο Κ. Αβραμόπουλος.

Αναφέρθηκε στις τελευταίες εξελίξεις σε εργοστάσια και επιχειρήσεις της περιοχής, οι οποίες επιβεβαιώνουν ότι οι κεφαλαιοκράτες δεν πρόκειται να αφήσουν τη μεγάλη ευκαιρία που τους προσφέρει η κρίση, προκειμένου να σμπαραλιάσουν ακόμα παραπέρα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. «Αξιοποιώντας και τα ΜΜΕ, καλλιεργούν τον τρόμο, την απελπισία, την ανασφάλεια. Προετοιμάζουν τους εργαζόμενους στη λογική ότι πρέπει να παραιτηθούν και από τις τελευταίες κατακτήσεις τους. Να αποδεχτούν να ζουν με τα μισά από τα ψίχουλα, γιατί αλλιώς θα τα χάσουν όλα.

Θέλουν να παραλύσουν κάθε σκέψη αντίστασης απέναντι στην πολιτική τους... Τα πλέον χαρακτηριστικά παραδείγματα στην περιοχή αποτελούν η ΑΛΟΥΜΙΛ, το ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΕΙΟ, η ΦΙΛΚΕΡΑΜ κ.ά., όπου οι απολύσεις, η εκ περιτροπής εργασία και η διαθεσιμότητα με ταυτόχρονη μείωση του μισθού σπάνε κόκαλα.

Ακριβώς αυτή η πολιτική και η πρακτική που ακολουθούν κάνει καθαρό ότι κάθε συμβιβασμός, κάθε συναίνεση που καλλιεργείται από τις συμβιβασμένες ηγεσίες στο εργατικό κίνημα (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, πολλά Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες) ισοδυναμεί με έγκλημα σε βάρος των εργαζομένων», τόνισε.

Αναπτύσσοντας την κριτική του ΚΚΕ στα κόμματα εξουσίας και τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, το μέλος του ΠΓ ανέφερε: «Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής, η κυβέρνηση της ΝΔ επιμένει με συνέπεια και σταθερότητα στη συνέχεια των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο (ιδιωτικοποιήσεις, γενίκευση της μερικής απασχόλησης, βάθεμα της εμπορευματοποίησης της Υγείας, της Παιδείας, εφαρμογή της εκ περιτροπής εργασίας, νέα φορολογικά βάρη στο λαό, μηδενικές αυξήσεις).

Την ίδια ώρα, ενισχύει με ζεστό χρήμα το μεγάλο κεφάλαιο, για να τονώσει, τάχα, την αγορά.

Οι δήθεν "εξαγγελίες" για τα φτωχά λαϊκά στρώματα έχουν ως στόχο να καλύψουν την ένταση της βαρβαρότητας που θα προκύψει από τις νέες αντιλαϊκές ρυθμίσεις.

"Ανάπτυξη με κοινωνική συνοχή", βαφτίζει τη βαρβαρότητα που γεννάει η πολιτική της...

Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να καλλιεργήσει ψεύτικες ελπίδες στους εργαζόμενους ότι υπάρχει φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση στα πλαίσια του ευρωμονόδρομου.

Αξονας της πολιτικής του ήταν και παραμένει η επιδοματική πολιτική για τα φτωχά στρώματα και η στήριξη των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων για την ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Πολιτική, που, με συνέπεια, υπηρέτησε για χρόνια ως κυβέρνηση και βεβαίως στήριξε και στηρίζει ως αντιπολίτευση.

Ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει την αντιλαϊκή πολιτική, ρίχνοντας άσφαιρα πυρά εναντίον μιας τάχα ανίκανης κυβέρνησης.

Τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και ο ΣΥΝ ξεθάβουν προτάσεις από το μπαούλο της σοσιαλδημοκρατίας, την περίοδο των κρατικοποιήσεων. Καλλιεργούν αυταπάτες ότι με μοχλό κάποιες τράπεζες υπό κρατικό έλεγχο θα μπορέσουν να ασκήσουν φιλολαϊκή παρέμβαση στα πλαίσια της ΕΕ και συνθήκες ελεύθερης αγοράς.

Πρόκειται για παραλλαγή της εκτίμησης που κάνουν ότι τα βάσανα που βιώνουν σήμερα οι εργαζόμενοι είναι αποτέλεσμα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Και άρα μέσα από μιαν άλλη διαχείριση - χωρίς να θιχτεί η ατομική καπιταλιστική ιδιοκτησία - μπορούν να λυθούν προβλήματα υπέρ του λαού και, ταυτόχρονα, να στηριχθεί η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου».

Ο Κ. Αβραμόπουλος ξεκαθάρισε πως «ο καπιταλισμός, είτε παλιός είτε νέος, δεν έχει γιατρειά. Καμία πολιτική διαχείρισης δεν μπορεί να τον απαλλάξει από τις κρίσεις, τη φτώχεια, την ανεργία, τους πολέμους.

Ο δρόμος για να μη φορτωθεί στις πλάτες του ο λαός τη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής κρίσης και τη νέα αντιλαϊκή επίθεση, δεν περνάει από τα διάφορα σενάρια διαχείρισης, αλλά μέσα από τη σύγκρουση με τα μονοπώλια, την ανυπακοή και την αντιπαράθεση με την ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς».

Αναφερόμενος στο χαρακτήρα της ΕΕ, και στο δρόμο που πρέπει να επιλέξει ο λαός, ο Κ. Αβραμόπουλος σημείωσε: «Η ΕΕ είναι μια ιμπεριαλιστική ένωση, συνασπισμός της ευρωπαϊκής πλουτοκρατίας, που, πέρα από την αναγκαιότητα τότε να αντιμετωπίσουν το σοσιαλισμό, στόχο έχει να την κάνει πιο ισχυρή και ικανή στον παγκόσμιο ανταγωνισμό με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Να θωρακίσει την καπιταλιστική εξουσία και καταστολή κατά των λαών της Ευρώπης». Κάλεσε τον εργαζόμενο λαό και τη νεολαία, με τη δράση τους και με την ψήφο τους στο ΚΚΕ, να εκφράσουν ανυπακοή, απειθαρχία, την αντίθεσή τους στη βάρβαρη πολιτική που ζουν στο πετσί τους, να καταδικάσουν τους φορείς αυτής της πολιτικής με βάση τα συμφέροντά τους και με βάση την εμπειρία τους.

Ξεκαθάρισε, όμως, ότι το ΚΚΕ προχωρά παραπέρα. «Για μας, η απειθαρχία και ανυπακοή είναι η βάση για μια πολιτική ρήξης και ανατροπής. Ως κόμμα, το έχουμε τελείως καθαρό ότι η ΕΕ δε μετασχηματίζεται. Αποδυναμώνεται και ανατρέπεται. Για να ανοίξει ο δρόμος για μιαν Ευρώπη της αμοιβαία ωφέλιμης και ισότιμης συνεργασίας, της ειρήνης, της ασφάλειας, των δικαιωμάτων και ελευθεριών, του Σοσιαλισμού».

Ο Κ. Αβραμόπουλος, παρουσιάζοντας την πρόταση του ΚΚΕ, αναφέρθηκε στα άμεσα μέτρα ανακούφισης που διεκδικεί και στους στόχους πάλης και αιτήματα που ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες της λαϊκής οικογένειας. «Εχουμε καθαρό, είπε, ότι ο αγώνας αυτός για να έχει αποτελέσματα είναι ανάγκη να ενταχθεί στην πάλη για ριζικές αλλαγές, στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας, μέσα από την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού.

Γιατί μόνο η εξουσία του λαού μπορεί να βάλει σε πλήρη κίνηση και να αξιοποιήσει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τις δυνατότητες της χώρας, να πετύχει την πλήρη αξιοποίηση του παραγωγικού δυναμικού, έχοντας ως στόχο την ανώτατη ικανοποίηση των υλικών και πολιτιστικών αναγκών ολόκληρης της κοινωνίας.

Αυτή είναι η πρόταση που ισχυροποιεί τους αγώνες του λαού ΤΩΡΑ και όχι στη "δευτέρα παρουσία", όπως μας κατηγορούν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου».