Οπως και να το κάνουμε, όσο και να παριστάνουμε τους αδιάφορους, αυτή η μέρα είναι ατέλειωτη και πρέπει κάτι να κάνουμε, για να κυλήσουν οι δείκτες του ρολογιού γρηγορότερα και γλυκύτερα. Θα φτιάξουμε ένα γλυκό, μια κρέμα καραμελέ. Οχι πως είναι εύκολο, στην ουσία τίποτε δεν είναι εύκολο, και, για να ομολογήσουμε την πικρή αλήθεια, μαζί σας θα τη φτιάξουμε και εμείς για πρώτη φορά. Ας ελπίσουμε ότι θα επιτύχει. Μας χρειάζονται: Ενα κιλό γάλα, 1 φλιτζάνι του τσαγιού ζάχαρη, 6 αυγά και 3 χαρτάκια βανίλιας. Και για την καραμέλα: 1 φλιτζάνι ζάχαρη, 1/4 φλιτζάνι νερό, ένα κουταλάκι χυμό λεμονιού. Βάζουμε τη ζάχαρη με το νερό και το χυμό του λεμονιού να βράσει. Την ανακατεύουμε για να πιάσει και αφήνουμε να δέσει μέχρι να πάρει ένα χρώμα καφετί. Αδειάζουμε την καραμέλα σε στρογγυλή φόρμα. Βάζουμε το γάλα στη φωτιά να κάψει, όχι να βράσει. Σε ένα μπολ χτυπάμε τα αυγά με τη ζάχαρη και τη βανίλια και ρίχνουμε λίγο - λίγο το γάλα μέχρι να ενωθούν καλά και αμέσως μετά τα αδειάζουμε στη φόρμα. Σε ένα μικρό ταψάκι βάζουμε το νερό και μέσα στο νερό τοποθετούμε τη φόρμα (το νερό να φτάνει λίγο πιο κάτω από την επιφάνεια της κρέμας) και τα βάζουμε σε μέτριο φούρνο επί μία ώρα περίπου (προσοχή, το νερό στο ταψί δεν πρέπει να βράζει, αλλά να διατηρείται καυτό). Μετά τη βγάζουμε να κρυώσει και την αναποδογυρίζουμε σε μια πιατέλα. Φυσικά μετά την τρώμε, αν τρώγεται, διαφορετικά την πετάμε! Η ώρα πέρασε ευτυχώς, έτσι και αλλιώς.

Ναι, μια αντλία περίπου είναι, γιατροί δεν είμαστε για να γνωρίζουμε την ακριβή ορολογία, όμως παρά ταύτα συνεχίζουμε να λέμε «μου ράγισε την καρδιά», «τον ή την αγάπησε με όλη του την καρδιά». Ετσι ακριβώς, όπως συμβαίνει και με τη σελήνη. Ξέρουμε πια περίπου πώς είναι. Είναι ψυχρή και άσχημη μαθαίνουμε, μα να που όμως συνεχίζουμε από μακριά να την κοιτάζουμε. Να τη θαυμάζουμε, να μας κάνει πιο ευαίσθητους, πιο ευάλωτους, πιο ερωτικούς, πιο ρομαντικούς. Ας επιστρέψουμε στην καρδιά και ας ρίξουμε μια ματιά στην ιστορία της. Κυριακή είναι ό,τι θέλουμε κάνουμε με την καρδιά μας η για την καρδιά μας.

Το 1242 ένας Αραβας επιστήμονας, ο Ιμπν αν Ναφίς, είχε γράψει ένα βιβλίο στο οποίο υποστήριζε ότι η δεξιά και αριστερή κοιλία της καρδιάς δεν επικοινωνούν. Σύμφωνα δηλαδή με τη θεωρία του, το αίμα προωθείται από τη δεξιά κοιλία στις αρτηρίες που οδηγούν στους πνεύμονες. Εκεί οι αρτηρίες χωρίζονται σε όλο και μικρά αιμοφόρα αγγεία, μέσα στα οποία το αίμα προσλαμβάνει οξυγόνο από τους πνεύμονες. Με αυτόν τον τρόπο εξηγείται η λειτουργία της διπλής αντλίας. Η μία αντλία χρειάζεται για να διοχετεύει το αίμα στους πνεύμονες, όπου γίνεται η πρόσληψη οξυγόνου, Η άλλη αντλία εξυπηρετεί την κυκλοφορία του υπόλοιπου σώματος. Ο Αν Ναφίς είχε ανακαλύψει τη λεγόμενη «μικρή ή πνευμονική κυκλοφορία». Το βιβλίο του όμως έγινε γνωστό μόνον το 1924!

Το 1533, ο Ισπανός γιατρός Μιγκέλ Σερβέτο εξέδωσε το βιβλίο στο οποίο περιέγραψε και αυτός τη μικρή κυκλοφορία και έκανε το λάθος να ταξιδέψει στη Γενεύη, όπου «βασίλευε» η σκέψη του Ιωάννη Καλβίνου, με αποτέλεσμα να πεθάνει στην πυρά. Στη συνέχεια ο Καλβίνος προσπάθησε να καταστρέψει όλα τα αντίτυπα του βιβλίου του Σερβέτο και σχεδόν το κατόρθωσε, μερικά όμως, ευτυχώς, διασώθηκαν και ανακαλύφθηκαν το 1694.

Ο τρίτος άνθρωπος που κατανόησε το μηχανισμό της μικρής κυκλοφορίας, στα 1550, ήταν ο Ιταλός ανατόμος Ρενάτο Κολόμπο. Ο επόμενος ήταν ένας Αγγλος γιατρός, ονόματι Γουίλιαμ Χάρβεϊ (1578-1657), ο οποίος μελέτησε προσεκτικά την καρδιά και πρόσεξε ότι σε κάθε πλευρά της υπάρχουν βαλβίδες, που επιτρέπουν στο αίμα να εισέρχεται στις δυο κοιλίες, αλλά δεν του επιτρέπουν να εξέλθει. Ο Χάρβεϊ έζησε αρκετά χρόνια έτσι ώστε κατόρθωσε να δικαιωθεί εν ζωή... Αυτά τα λίγα έχουμε σήμερα να πούμε για την καρδιά και την ιστορία της, την καρδιά που όλους μας απασχολεί πολύ για πολλούς και διάφορους λόγους. Και όπως δε γνωρίζουμε την πίσω πλευρά της σελήνης που ποτέ δεν την είδαμε, έτσι και με την καρδιά υπάρχουν ακόμη πολλά μυστικά, επιστημονικά και μη, ερωτικά μυστικά τα οποία αγνοούμε. Μα, γιατί να τα απομυθοποιούμε όλα;

Σήμερα, λοιπόν, θα επισκεφτούμε για πρώτη φορά, εμείς τουλάχιστον δεν έχουμε ξαναπάει, τη Λίμνη Κερκίνη. Διότι σήμερα έχουμε ανάγκη από γαλήνη.

Μέσα από τις σελίδες αυτού του πολύτιμου φυλλαδίου που μας προμήθευσε ο «φίλος από τα παλιά», θα βρούμε την ξεκούραση και την ηρεμία, που τόσο μας χρειάζεται, αμέσως μόλις ψηφίσουμε και καθώς θα παρατηρούμε τη φύση, τα πουλιά και τον πανέμορφο υδρότοπο, που αποτελεί ένα σπουδαίο πεδίο επιστημονικής έρευνας. Θα βρεθούμε, λοιπόν, ως διά μαγείας στο Νομό Σερρών και θα φτάσουμε στη Λίμνη Κερκίνη, που είναι πραγματικά ένας από τους σημαντικότερους υδροβιότοπους της Ευρώπης, με αξιοθαύμαστη πανίδα και χλωρίδα, ένα θαύμα της φύσης, ένα θαύμα που συντελέστηκε στο δικό μας τόπο. Στην Ελλάδα. Αυτό το θαύμα της φύσης, που αξίζει τόσο, από αυτά που έχουμε ακούσει, διαβάσει ή δει στις πανέμορφες φωτογραφίες, αποφασίσαμε να το επισκεφτούμε. Από κοντά, για να τον μελετήσουμε καλά. Μόνο, που σήμερα, απλώς νοερά, βρισκόμαστε εκεί. Με οδηγό το φυλλάδιο, θα φτάσουμε ως την υπέροχη λίμνη.

Σπουδαία είναι, επίσης, και η ιχθυοπανίδα της λίμνης. Στο ευρύτερο σύστημα Κερκίνης - Στρυμόνα, έχουν καταγραφεί πάνω από 30 είδη ψαριών με εμπορικό ενδιαφέρον, ενώ στη λίμνη και στα γύρω βουνά έχουν καταγραφεί 300 και πλέον είδη πουλιών. Από αυτά, δυο, ο αργυροπελεκάνος και η λαγόνα, είναι παγκόσμια απειλούμενα με εξαφάνιση. Παρατηρούνται ακόμη, οι πιο σημαντικές αποικίες της Ν. Βαλκανικής Χερσονήσου από κορμοράνους, χουλιαρομύτες, χαλκόκοτες και διάφορα είδη ερωδιών, ενώ τα τελευταία χρόνια παρατηρήθηκαν και νέες αποικίες και νέα είδη για την περιοχή, όπως η νανόχηνα, το φοινικόπτερο, ο κυνηκογέρακας, ο νανόκυκνος.

Η Κερκίνη αποτελεί έναν από τους 11 υδρότοπους Διεθνούς Σημασίας (της σύμβασης Ραμσάρα) και μια από τις 113 σημαντικές περιοχές για τα πουλιά της Ελλάδας. Οι νομαρχιακές αποφάσεις ρυθμίζουν το κυνήγι, την αλιεία κατά την περίοδο της αναπαραγωγής και τις υλοτομίες. Σ' αυτόν τον ακριτικό Νομό των Σερρών που υπάρχει ένας από τους μεγαλύτερους φυσικούς θησαυρούς της Ελλάδας, θα ξαναπάμε σύντομα. Τώρα, άρχισε να σκοτεινιάζει και ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε, να δούμε τα αποτελέσματα των εκλογών.