Τον Οκτώβρη του 1935 ο Δ. Γληνός εξορίστηκε μαζί με τον Βάρναλη στον Αη - Στράτη από τη δικτατορία του Γεωργίου Κονδύλη. Τότε ο Βάρναλης έγραψε το παρακάτω ποίημα.

Μας σιδεροδέσανε τα χέρια

και μας κλείσαν ολούθε μαλιγχέρια.

Μας μετρήσανε, κάπου εξηνταριά,

και μας ζυγιάσαν την ψυχή - βαριά!

Μουδιάσανε σφιχτόδετα καιρό

χέρι δεξί με χέρι αριστερό.

Μουδιασμένο και τ' άλλο μας που εκράτει

βαλίτσα ή δέμα για τον Αη - Στράτη.

Κατάχαμ' Αρετή, Μυαλό και Νιάτα,

τον κάλλιον ο χειρότερος επάτα...

Τυχερέ, κείνο τ' άθλιο δειλινό

σε δέσαν με το Δάσκαλο Γληνό.

Μεγάλα μάτια αστραφτερά, στητός

κι ατάραγος πάνου απ' τη Μοίρα αφτός.

Κοιτούσε την ερχόμενην ευδία,

σα νευρικός από την αηδία.

Μαζί μας, τελεφταίοι, με το βαπόρι

πρεζάκηδες, αλάνια, λαθρεμπόροι,

ξεπίτηδες, για να φανεί, πως ίσια

λογιούνται ή Λεφτεριά και τα χασίσια.

Μα το καλογεράκι απ' τ' Αγιονόρος

που πέταξε τα ράσα ο θεοφόρος

και το πιάσανε νύχτα στην Ομόνοια

με ξουρισμένα χείλια και σαγόνια,

μαζί μας δεν το δέσανε. Βλακεία

να πομπέψουν Πατρίδα και θρησκεία!

Ετσι μας εφορτώσαν στο βαπόρι

τους πατριώτες οι πατριδεμπόροι.

Εξορία στο Λαό, χέρια δεμένα,

για να 'ρθει ο εξορισμένος απ' τα ξένα,

να χωρίσει το έθνος και να βάλει

τη μια μεριά να πολεμάει την άλλη.

Εδώ (επιφυλλίδα στον «Ριζοσπάστη», Φλεβάρης 1936) ο Γληνός εξιστορεί ότι ένας απόστρατος Ελληνας ναύαρχος έπαθε σύγκρυο διαβάζοντας στην εφημερίδα πως τα παιδιά από το Γυμνάσιο της Λήμνου ετοίμασαν θετική υποδοχή για τους κρατούμενους από τον Αη Στράτη που πέρασαν από το νησί τους και... ως αντίδοτο πρότεινε στον γυμνασιάρχη της Λήμνου να πάει τα παιδιά να τους μιλήσει ο φαροφύλακας του νησιού Γ. Καραγιαννίδης, που ήταν ήρωας των Βαλκανικών πολέμων στα Δαρδανέλια. Ετσι κι έκανε ο γυμνασιάρχης...

Τα παιδιά καθίσανε στο απάγκιο στη μικρή κατηφοριά πίσω από τον φάρο. Και ο γερο-φαροφύλακας, ο ήρως των Δαρδανελίων, τους είπε με φωνή λίγο βραχνή μα σταθερή:

«Αληθινά, παιδιά μου, με συγκινήσατε πολύ με την τιμή που μου κάματε και με το χειροφίλημα, που δεν τ' αξίζω. Εγώ δεν έκαμα τίποτα το εξαιρετικό. Ολοι μισούσαμε τον Τούρκο και ποθούσαμε τη Λευτεριά μας. Επρεπε λοιπόν ν' αγωνιστούμε και ο καθένας να κάνει ό,τι μπορεί. Εκαμα κι εγώ εκείνο που μπορούσα. Αν αυτό λέγεται πατριωτισμός ή λέγεται ηρωισμός δεν ξέρω. Αυτά τα ξέρουνε οι κύριοι δάσκαλοι από δω και θα σας τα εξηγούνε βέβαια. Αν θέλετε όμως να σας πω κι εγώ τη γνώμη μου, μάθετε το λοιπόν, πως δεν είμαι καθόλου ικανοποιημένος απ' αυτό που έκαμα. Οχι γιατί η πατρίδα, ύστερα από χίλια βάσανα με έριξε εδώ στον ξερόβραχο, για να μην πεθάνω της πείνας. Οχι γιατί τρεις φορές ως τώρα μ' έπαψαν, για να διορίσουνε άλλους που τους ήθελε το κόμμα κι αναγκάστηκα να πάω στην Αθήνα να παρακαλέσω να μην κόψουνε το ψωμί των παιδιών μου. Αλλος καημός με τρώει εδώ στην ερημιά μου, που όλα τα συλλογίζουμαι μέρα - νύχτα όντας μόνος με το κύμα και τους γλάρους που πετούν εδώ τριγύρω.

Την τούρκικη σκλαβιά τη βγάλαμε από τα περισσότερα μέρη μα τη ΣΚΛΑΒΙΑ δεν τη βγάλαμε. Πέσαμε σ' άλλον τύραννο. Τι το όφελος; Ο ζαπτιές φορεί τώρα πηλήκιο με κορώνα μα είναι σταυρωτής πολύ χειρότερος από τον Τούρκο. Ο φοροεισπράχτορας κυνηγάει τον φτωχό κεχαγιά και του παίρνει και το πάπλωμα που σκεπάζονται τα παιδιά του και το χάλκωμά του. Τα χαράτσια και τα δοσίματα είναι τώρα περισσότερα. Και οι Ελληνες αγάδες και οι μπέηδες έχουνε τα παλάτια τους στην Αθήνα, όπως τα 'χανε οι Τούρκοι μπέηδες στον Βόσπορο, στο Μπουγιούκ Ντερέ και στα νησιά του Μαρμαρά, χτισμένα από το αίμα του ραγιά. Και ο ραγιάς έμεινε πάλι ο ίδιος. Η πείνα και η φτώχεια του και η αρρώστια και η κακομοιριά του και η στραβομάρα του έμειναν στη θέση τους. Τι το όφελος; (...)

Ερχεται λοιπόν στη σειρά του κάτι άλλο. Δεν μπορώ να το πω καλά - καλά τι είναι αυτό. ΜΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΠΟΥ Μ' ΕΚΑΜΕ ΣΤΑ 1912 ΝΑ ΠΟΛΕΜΩ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ, ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΚΑΤΑΒΑΘΑ, ΠΩΣ ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΚΟΜΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΙΔΟΥΜΕ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΗ ΕΜΕΙΣ, Ο ΦΤΩΧΟΣ ΛΑΟΣ, ΟΙ ΡΑΓΙΑΔΕΣ.

Από το φανάρι τούτο εδώ αγναντεύω πότε μέσα στη θολούρα της νοτιάς, πότε πιο ξεκάθαρα εκεί στο γαλάζιο βάθος, το νησάκι τ' Αϊ Στράτη. Κάθε νύχτα μιλάει το φανάρι από τον τηλέγραφό του και το κοιτάζω ώρες πολλές. Απάνω κει μαθαίνω πως πηγαίνουν εξορία τους κομμουνιστάδες, τους μπολσεβίκους, τους επαναστάτες. Ε, λοιπόν, παιδιά μου, τους ανθρώπους αυτούς εγώ τους αγαπώ. Τους νοιώθω σαν να είναι αδέρφια μου. Νοιώθω, ΠΩΣ ΤΩΡΑ ΚΑΝΟΥΝΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ, που έκαμα και εγώ στα 1912. Τον τύραννο αυτοί τον πολεμούν. Και χύνουνε το αίμα τους και χτυπιούνται και πηγαίνουνε στις φυλακές και στις εξορίες και αντέχουνε σ' όλα αυτά τα μαρτύρια για να δώσουνε λυτρωμό στον ραγιά. (...)

Γι' αυτό ανήμερα τα Χριστούγεννα, όταν πέρασε δω κάτω από τον βράχο μια μπενζίνα γεμάτη από δαύτα τα παιδιά που γύριζαν από την εξορία, τους χαιρέτησα κουνώντας το σκούφο μου, όπως έκανα στο 1912 χαιρετίζοντας τα ναυτόπουλα, που μέσα στην άγρια τραμουντάνα έκοβαν βόλτες έξω από τα Νταρντανέλια».

Ο γέρος φαροφύλακας σώπασε. Οσο μιλούσε ο γέρος, τ' αφτιά του γυμνασιάρχη έπεφταν και τώρα κοίταξαν κατά τη γη. Κατσουφιασμένος σηκώθηκε χωρίς να πει λέξη. Μα στα μάτια των παιδιών έλαμπε μια κρυφή χαρά και ένα μυστικό φως και στα χείλη τους ζωγραφιζόταν ένα ειρωνικό χαμόγελο.

Στο βαπόρι «Μαρία Λ.» που τους μετέφερε στον Αη - Στράτη (δεύτερος στην πρώτη σειρά από αριστερά ο Δ. Γληνός, τέταρτος ο Κ. Βάρναλης)

Η εκδήλωση θα γίνει στις 6.30 μ.μ., στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό (λεωφ. Ηρακλείου 145).

Θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Παρεμβάσεις θα κάνουν οι: Θοδωρής Κωτσαντής, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Δημήτρης Κοιλάκος, μέλος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ, και Βασίλης Μόσχος, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ.

Με αφορμή την εκδήλωση, ο «Ριζοσπάστης» συνεχίζει σήμερα τη δημοσίευση κειμένων του κομμουνιστή διανοούμενου και ρίχνει το βλέμμα του στην περίοδο που ο Δημήτρης Γληνός εξορίστηκε στον Αη - Στράτη από τη δικτατορία του Γεωργίου Κονδύλη. Πήγε στον Αη - Στράτη τον Οκτώβρη του 1935 με το πλοίο «Μαρία Λ.» μαζί με τον Κώστα Βάρναλη κι έμεινε για μικρό χρονικό διάστημα, καθώς στις αρχές του Γενάρη δόθηκε γενική αμνηστία στους πολιτικούς κρατούμενους. Το 1936, στο ταξίδι της επιστροφής του από τον Αη - Στράτη, ο Δημήτρης Γληνός ανακοίνωσε δημόσια την προσχώρησή του στο Κομμουνιστικό Κόμμα.

Από την εξορία στον Αη - Στράτη (δεξιά ο Γληνός, αριστερά ο Βάρναλης και στη μέση ο Γραμματέας της Ομάδας Συμβίωσης, Κανάκης)

Αυτόγραφο του Δημήτρη Γληνού

Με αφορμή τα 80 χρόνια από τον θάνατο του Δ. Γληνού, ο Ομιλος Εκπαιδευτικού Προβληματισμού, που εκδίδει το περιοδικό «Θέματα Παιδείας», επανέκδωσε το βιβλίο «Αρθρα και Μελέτες του Δημήτρη Γληνού στην παράνομη ΚΟΜΕΠ της γερμανικής κατοχής» (περιλαμβάνει άρθρα του Γληνού, που δημοσιεύτηκαν ανυπόγραφα στην ΚΟΜΕΠ την περίοδο που ήταν μέλος του Πολιτικού της Γραφείου, καθώς και το σχέδιο εισήγησής του στη 10η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ και την ατελείωτη μελέτη «Τα σύγχρονα προβλήματα του ελληνισμού»).

Το βιβλίο θα διατίθεται στην τιμή των 8 ευρώ στην αυριανή εκδήλωση στον Περισσό, μαζί με άλλες εκδόσεις του Ομίλου, καθώς και τεύχη του περιοδικού «Θέματα Παιδείας». Ανάμεσά τους και το αφιερωματικό τεύχος στον Δημήτρη Γληνό (τχ. 15-16) με τα παιδαγωγικά και πολιτικοκοινωνικά άρθρα του της περιόδου 1931-1936.

Το μήνυμα δόθηκε από την πρώτη στιγμή, καθώς στην εισήγηση από την Εκτελεστική Γραμματεία του ΜΑΣ έγινε αναλυτική αναφορά στα όσα δρομολογεί ένα τέτοιο αντιδραστικό νομοσχέδιο, ποιον πραγματικά ωφελεί, ώστε η πέρα από κάθε μορφωτικό επιχείρημα προσπάθεια της κυβέρνησης να προπαγανδίσει τους σχεδιασμούς της να πέσει στο κενό. Τονίστηκαν η θέληση, η αποφασιστικότητα και η ετοιμότητα των φοιτητών να απαντήσουν σε αυτό το χτύπημα που ετοιμάζεται, με συντονισμένο, οργανωμένο αγώνα.

Ακολουθούν αναλυτικά αποσπάσματα από την εισήγηση.

Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι της οργής μας... Η κυβέρνηση, δεν μπορούμε να το πούμε πιο απλά, διαλύει τα πτυχία μας!

RIZOSPASTIS

Ομως το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αποτελεί πραγματικά μια αντιδραστική τομή!

Πρακτικά, όποιος έχει τα λεφτά να πληρώσει θα μπορεί να σπουδάσει σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο, αποκτώντας ακριβώς τον ίδιο τίτλο σπουδών με εμάς, με πλήρη κατοχυρωμένα πτυχία!

Είναι εξοργιστικό!

Οι φοιτητές του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής εδώ και 5 χρόνια βιώνουν μια πραγματική κοροϊδία, με σπουδές για ένα πτυχίο - κουρελόχαρτο, που δεν αναγνωρίζεται... Αλλά την ίδια ώρα η κυβέρνηση επιλέγει να αναγνωρίσει πλήρως επαγγελματικά δικαιώματα στα πτυχία των κολεγίων και των ιδιωτικών πανεπιστημίων πριν καν ανακοινωθούν! Είναι ξεφτίλα!

Οι φοιτητές της Ιατρικής και της Νομικής θα ξεθεώνονται στο διάβασμα, στο άγχος, στα φροντιστήρια για να γράψουν 18 και 19 χιλιάδες μόρια ενώ κάποιοι με 18.000 ευρώ θα σπουδάζουν στα ίδια αντικείμενα!

Οι φοιτητές στις Πολυτεχνικές, Γεωπονικές και άλλες σχολές που παίρνουν επαγγελματικά δικαιώματα από επιμελητήρια θα συναντήσουν νέα εμπόδια και κόφτες, νέες, πιο δύσκολες εξετάσεις για την άδεια άσκησης επαγγέλματος, στο όνομα της «αξιολόγησης» των πολλών και διαφορετικών πτυχίων! Ολα αυτά τα πτυχία διαφορετικών σχολών θα αναγνωρίζονται, και θα γράφονται οι απόφοιτοι στα επιμελητήρια. Κάπως έτσι, αντί εμείς να αποκτάμε αυτόματα τα επαγγελματικά δικαιώματα για το αντικείμενό μας, θα επιβληθούν νέες εξετάσεις νέες πιστοποιήσεις, θα μετράει η προϋπηρεσία, η πρακτική άσκηση, και πολλά άλλα εμπόδια για να πάρουμε ένα μικρό τμήμα των επαγγελματικών δικαιωμάτων μας! Ηδη συζητιούνται αυτές οι εξελίξεις στο ΤΕΕ. Με την κινητοποίησή μας ακυρώσαμε την αναγνώριση των ιδιωτικών κολεγίων, όμως σε λιγότερο από έναν μήνα αυτό ξανασυζητιέται! Οι φοιτητές μέσα από τους συλλόγους μας θα είμαστε εκεί για να δώσουμε βροντερό μήνυμα.

RIZOSPASTIS

Είναι πολύ εύστοχο το σύνθημα που έγραψε ένας φοιτητικός σύλλογος στο πανό του: «Διαλύουν τα πτυχία μας, τσακίζουν τις σπουδές, ψάχνουνε πελάτες και όχι φοιτητές!».

(...) O υπουργός ανακοίνωσε ότι το νομοσχέδιο θα έχει τίτλο «Ελεύθερο πανεπιστήμιο».

Ονομάζουν «ελεύθερο» ένα πανεπιστήμιο πλήρως εγκλωβισμένο στην τεράστια υποχρηματοδότηση, στις ελλείψεις καθηγητών, στα δεσμά των επιχειρηματιών που λυμαίνονται τη χρηματοδότηση, την Ερευνα, παρεμβαίνουν ακόμα και στα προγράμματα σπουδών!

Βέβαια η κυβέρνηση θα απελευθερώσει το κράτος από την ευθύνη του να λύσει τα προβλήματα, δίνοντας πλήρη ελευθερία στους επενδυτές και επιχειρηματίες να ξεσαλώσουν πάνω στις σπουδές και στα δικαιώματά μας.

Να παίζουν με το μέλλον χιλιάδων φοιτητών, ξεπουλώντας τα όνειρά τους με το να εμπορεύονται πτυχία, να κυνηγάνε για όλη τους τη ζωή πιστοποιήσεις, σεμινάρια και μεταπτυχιακά. Να λειτουργούν οι διοικήσεις χωρίς να τους ενοχλεί κανένας, χωρίς να λογοδοτούν πουθενά, να κόβουν και να ράβουν για τις επιχειρηματικές τους μπίζνες. Αυτό εξάλλου εννοούν ότι τελειώνουν τη «γραφειοκρατία».

RIZOSPASTIS

Λένε ότι η Ελλάδα αποτελεί «εξαίρεση» στον ακαδημαϊκό κόσμο και αυτό πρέπει να τελειώσει. Πρέπει να αντιστοιχηθούμε, λένε, με την ΕΕ.

Μα τόσα χρόνια αυτό δεν κάνουμε με τους νόμους που πέρασαν; Το πρόβλημα είναι ότι «κανόνας» στην ΕΕ είναι η απόσπαση του πτυχίου από το επάγγελμα, οι πανάκριβες σπουδές, το ατέλειωτο κυνήγι πανάκριβων πιστοποιητικών...

Φυσικά, στη χώρα μας υπάρχουν κάποιες «θετικές εξαιρέσεις» που επιβάλαμε με τους αγώνες μας! Οπως ότι ακόμα δεν πληρώνουμε δίδακτρα, ότι υπάρχουν κάποιες δωρεάν παροχές φοιτητικής μέριμνας.

Μπορεί στη χώρα μας να λειτουργούν ήδη 32 θεσμοθετημένα κολέγια ως παραρτήματα ιδρυμάτων του εξωτερικού, είναι προφανές όμως ότι αυτό που τους ενδιαφέρει δεν είναι απλά να φέρουν λίγα περισσότερα. Τους νοιάζει να τα κάνουν όλα ίσωμα, να ανοίξουν νέα πεδία για να βγάλουν νέα κέρδη οι επιχειρηματίες, εκμεταλλευόμενοι τη μεγαλύτερη πελατεία που δημιουργούν η υποβάθμιση και οι συνεχείς κόφτες στην πρόσβαση στα πανεπιστήμια.

Εμείς απαντάμε: Η μόρφωση είναι δικαίωμα, δεν μπορεί να εξαρτάται από το πορτοφόλι κάθε οικογένειας!

Αλήθεια, πόσο σύγχρονο είναι να λειτουργούν τα ιδρύματα στα όριά τους, να μη διδάσκονται μαθήματα για ολόκληρους μήνες, όπως γίνεται σε μια σειρά ιδρύματα; Να μην αναπτύσσονται οι υποδομές και η εκπαιδευτική διαδικασία για όλους, παρά μόνο για τομείς όπου κερδοφορούν οι επιχειρήσεις, αποκλείοντας φοιτητές, όπως έχουμε δει χαρακτηριστικά στο ΑΠΘ;

Αν ήθελε η κυβέρνηση να εκσυγχρονιστούν οι σπουδές μας, θα μπορούσε να αποδεχτεί τις διεκδικήσεις των φοιτητικών συλλόγων, που εδώ και χρόνια απαιτούμε ουσιαστική αναβάθμιση των σπουδών μας!

Ο εκσυγχρονισμός τους είναι επιλεκτικός, αφορά την επιχειρηματική δράση και όχι τις ανάγκες μας για ολοκληρωμένη γνώση και σπουδές.

Αυτός είναι ο καημός τους...

- Δείτε τι γίνεται στο ΑΠΘ, όπου φοιτητές αποκλείστηκαν από αίθουσα διδασκαλίας, έτσι ώστε αυτή να χρησιμοποιείται μόνο για επί πληρωμή μεταπτυχιακά μαθήματα.

- Στο ΕΚΠΑ, που πανηγυρίζει για την ίδρυση τμημάτων στην Κύπρο γιατί ενισχύει την «εξωστρέφειά» του, με έσοδα από δίδακτρα και πελατεία εκτός συνόρων.

Αυτό θα πει μπίζνες! Το ρίσκο να φορτώνεται στα πανεπιστήμια και τα «έσοδα», τα κρατικά κονδύλια, να αξιοποιούνται για νέες επενδύσεις και όχι για τις ανάγκες μας!

Αυτοί οι δύο κόσμοι θα ενισχυθούν με τη συνύπαρξη δημοσίων και ιδιωτικών πανεπιστημίων, θα γίνει και το δημόσιο ακόμα πιο ξένο για τις ανάγκες των φοιτητών.

Μια ματιά στο «πού πάνε τα λεφτά» για τα πανεπιστήμια πείθει και τους πιο δύσπιστους!

Οι διοικήσεις των σχολών δηλώνουν αδυναμία να καλύψουν βασικές εκπαιδευτικές ανάγκες, και έτσι συγχωνεύονται μαθήματα, λόγω συνταξιοδοτήσεων καθηγητών που δεν αναπληρώνονται με προσλήψεις, όπως στο ΕΜΠ, δεν διδάσκεται μεγάλο τμήμα του προγράμματος σπουδών, όπως στο ΠαΔΑ, δεν μπορούν να στηριχτούν οι διπλωματικές εργασίες των φοιτητών, όπως στη Φαρμακευτική του ΕΚΠΑ, ακόμα κι άλλες λειτουργικές δαπάνες δεν μπορούν να εξασφαλιστούν, όπως η θέρμανση σε διάφορα ιδρύματα...

Κι όμως, την ίδια ώρα βρέθηκαν λεφτά για αλλού! 604 εκατ. δίνονται στην επιχειρηματική λειτουργία των ΑΕΙ, 20 εκατ. για τη διαφήμιση των ξενόγλωσσων προπτυχιακών με δίδακτρα, σχεδίαζαν 13 εκατ. για να αποσπάσουν την παιδαγωγική επάρκεια από τα πτυχία μας, 25 εκατ. για τους μάνατζερ των σχολών μας, ενώ το πάρτι εκατομμυρίων συνεχίζεται με τη χρηματοδότηση της «εξωστρέφειας», δηλαδή της διεθνούς μπίζνας και προσέλκυσης πελατείας, με συνολικό προϋπολογισμό 472 εκατ. ευρώ, για να μην αναφερθούμε στα εκατομμύρια που κυκλοφορούν στους Ειδικούς Λογαριασμούς Κονδυλίων Ερευνας (ΕΛΚΕ), την καρδιά της επιχειρηματικής δράσης των πανεπιστημίων.

Πέρα των άλλων, ο υπουργός μάς είπε λίγο πολύ ότι η κατοχύρωση του άρθρου 16 είναι κατάλοιπο της χούντας και σήμερα το ξεπερνάμε. Μάλλον θέλει να μας τρελάνει! Μας λέει ότι είναι κατάλοιπο της χούντας η δημόσια δωρεάν Παιδεία και δημοκρατικό σύγχρονο δικαίωμα να πληρώνουμε πανάκριβα τις σπουδές μας! Η επιστήμη κυριολεκτικά σηκώνει τα χέρια ψηλά!

Βέβαια, είναι αδιάβαστος... Γιατί η χούντα προσπάθησε εκείνη την περίοδο να ιδρύσει ιδιωτικά πανεπιστήμια, αλλά οι αγώνες των φοιτητών την απέτρεψαν. Ας διδαχθεί από την Ιστορία, λοιπόν, γιατί οι φοιτητές παραμένουμε εδώ και θα βρεθούμε απέναντι!

(...) Δεν μας λένε για ποιους προορίζονται οι «νέες ευκαιρίες» και «επιλογές» που υπόσχονται με το νομοσχέδιο!

Είναι πρόκληση να μιλάνε για «τους νέους που μένουν εκτός ΑΕΙ», γι' αυτούς που «φεύγουν για σπουδές στο εξωτερικό», εκείνοι που τους έκλεισαν τις πόρτες των πανεπιστημίων!

Αν ήθελαν, δεν θα θέσπιζαν την Ελάχιστη Βάσης Εισαγωγής. Θα εξασφάλιζαν δωρεάν φοιτητική μέριμνα, θα εξασφάλιζαν την αντίστοιχη στήριξη.

Αυτό που τους νοιάζει είναι πώς θα αξιοποιήσουν αυτήν την πελατεία! Πώς θα αρμέξουν τα πορτοφόλια των φοιτητών που αναζητούν μια άκρη να πιαστούν για τις σπουδές τους...

Το σίγουρο είναι ότι με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, αντί για ευκαιρίες μεγαλώνουν τα εμπόδια για τις σπουδές και το αντίκρισμά τους για χιλιάδες φοιτητές.

Εξάλλου, τα ψέματά τους έχουν κοντά ποδάρια...

Μήπως τα 32 κολέγια που ήδη λειτουργούν στη χώρα μας μείωσαν τη φυγή στο εξωτερικό; Στις χώρες όπου υπάρχουν ιδιωτικά πανεπιστήμια, δεν φεύγουν νέοι στο εξωτερικό; Στη Βρετανία, στη Γαλλία και αλλού; Ακόμα και στην Κύπρο, που την έχουν ως υπόδειγμα, χιλιάδες φοιτητές κάθε χρόνο φεύγουν από το νησί. Ολα αυτά γιατί το θέμα είναι πιο σύνθετο, αφορά και την εργασιακή προοπτική των αποφοίτων, την αγορά μεταπτυχιακών και άλλους παράγοντες.

Ακούσαμε βέβαια και το πιο σύντομο ανέκδοτο, ότι τα ιδιωτικά θα λειτουργούν με «αυστηρά ποιοτικά κριτήρια»!

Είναι κοινό μυστικό ότι για τους επενδυτές ό,τι πουλάει «παίρνει άριστα». Εξάλλου, τα κριτήρια που έχουν ανακοινώσει πρακτικά αφήνουν στην ευθύνη κάθε ιδιωτικού πανεπιστημίου να ορίζει και να αυτοαξιολογεί τη δουλειά του!

Ξέρουμε φυσικά πού οδηγούν όλα αυτά, αφού σε αυτό το έδαφος θα ξεσαλώσει η εξαγορά πτυχίων και μαθημάτων.

Μάλιστα, ο υπουργός τελικά τα γυρνάει και το αποκάλυψε: Συζητάνε, λέει, ποια κολέγια που λειτουργούν ήδη στη χώρα μας θα πάρουν έγκριση, θα βαφτιστούν δηλαδή πανεπιστήμια... Τόση αριστεία!

Βέβαια, το να επικαλείται η κυβέρνηση την ΕΘΑΑΕ είναι επίσης ανησυχητικό... Αυτή είναι η αρχή που κρίνει «άριστα» τα πανεπιστήμια που δεν έχουν καθηγητές, που οι απόφοιτοί τους δεν έχουν επαγγελματικά δικαιώματα και φοιτητική μέριμνα αλλά «τρέχουν» συμπράξεις με επιχειρήσεις!

(...) Αλλά, αλήθεια, ποιος δεν αναρωτήθηκε με αφορμή τη δημοσίευση για ίδρυση ιδιωτικής Ιατρικής από γνωστά funds της Υγείας: Αυτές οι επιχειρήσεις θα διδάσκουν το πώς κερδοσκοπούσαν πάνω στις ίδιες τις ζωές των ασθενών μέσα στην πανδημία; Θα διδάσκεται η λογική που θεωρεί κόστος την ολοκληρωμένη ιατρική περίθαλψη; Το περιεχόμενο της διδασκαλίας θα βασίζεται στις σύγχρονες ανάγκες της Ιατρικής ή στις συγκεκριμένες ανάγκες του καταμερισμού της κάθε επιχείρησης Υγείας, για εργαζόμενους διαφορετικών επιπέδων με ημερομηνία λήξης;

Μην πάμε πολύ μακριά: Με τη λογική τους, σε λίγο οι γιατροί δεν θα ορκίζονται στον Ιπποκράτη αλλά στον Taylor, τον πατέρα του «μάνατζμεντ».

(...) Το σύνθημα «Το έγκλημα αυτό έχει Ιστορία, ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ - Νέα Δημοκρατία» ταιριάζει και στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο! Κι αυτό γιατί το ποτήρι της εμπορευματοποίησης των σπουδών μας, της λειτουργίας των πανεπιστημίων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, γέμιζε στάλα - στάλα.

Κανένας τους δεν είναι άμοιρος ευθυνών, όλοι μαζί διαμόρφωσαν το σημερινό πανεπιστήμιο ΑΕ, που τσακίζει τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας.

(...) Μπροστά μας τελικά πάντα προβάλλει η ίδια διαχωριστική γραμμή: 'Η με τα κέρδη τους ή με τις ανάγκες μας. Προβάλει πιο καθαρά από ποτέ: 'Η τα κέρδη τους ή οι σπουδές μας!

Το «τίποτα δεν αλλάζει» και η απογοήτευση δεν μας ταιριάζουν! Γιατί έχουμε μπροστά μας μια ζωή να κερδίσουμε. Και πλέον ξέρουμε το πώς!

Η ελπίδα βρίσκεται στην οργάνωση της διεκδίκησης και στη συλλογική δράση! Ολοι τους μπορεί να είναι πλειοψηφία στη Βουλή, όμως εμείς είμαστε πλειοψηφία στα ΑΕΙ!».

RIZOSPASTIS

Αποδομώντας τα όσα επικαλείται η κυβέρνηση για να φέρει το νομοσχέδιο, η Χρύσα Λεμπέση, πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου Φιλοσοφικής του ΕΚΠΑ, σημείωσε μεταξύ άλλων: «Ο,τι και να λένε η κυβέρνηση ή ο Πιερρακάκης, το τι είναι πραγματικά - ουσιαστικά σύγχρονο σήμερα κρίνεται με βάση τις δικές μας ανάγκες αλλά και τις δυνατότητες που υπάρχουν. Είναι σύγχρονο να σπουδάζουμε χωρίς να βάζουμε το χέρι στην τσέπη, σε ιδρύματα με όλες τις υποδομές, με εργαστήρια αναβαθμισμένα στη βάση της προόδου της τεχνολογίας, στο πτυχίο μας να είναι ενταγμένη όλη η απαραίτητη γνώση για να εξασκήσουμε το επάγγελμά μας, με όλα τα εργασιακά μας δικαιώματα». «Τόσο καιρό δεν έχουμε ακούσει, έστω για τα μάτια του κόσμου, ένα επιχείρημα που να μας εξηγεί τους εκπαιδευτικούς - μορφωτικούς στόχους του νομοσχεδίου, που έστω να μιλάει για προαγωγή και ανάπτυξη της επιστημονικής γνώσης!», σημείωσε και κατέληξε ότι «οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι οι έμποροι πτυχίων και οι εργοδότες που θα μπορούν ανάλογα με τις ιεραρχήσεις τους και τις σε κάθε φάση ανάγκες τους να επιλέγουν φθηνούς, ευέλικτους και με ελάχιστα εργασιακά δικαιώματα εργαζόμενους!».

RIZOSPASTIS

Την αγωνία για τις επιπτώσεις της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων στις σπουδές τους τόνισαν φοιτητές από τις σχολές ανθρωπιστικών επιστημών. Η Δήμητρα Κόκλα, πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου Κοινωνιολογίας, τόνισε ότι οι σπουδές θα οδηγηθούν σε πλήρη απαξίωση και υποβάθμιση ενώ οι ανάγκες για αντίστοιχα επαγγέλματα μεγαλώνει, ότι «χαρακτηριστικά είναι παραδείγματα πανεπιστημίων των ΗΠΑ, που ακολουθούν μια λογική η οποία υποστηρίζει πως τα πτυχία ανθρωπιστικών σπουδών δεν έχουν κάποια αξία, μια λογική σύμφωνα με την οποία πρέπει να γίνονται κρατικές επιχορηγήσεις σε προγράμματα μηχανικής και επιχειρήσεων και όχι σε προγράμματα κοινωνικών επιστημών. Από εκεί που πριν κάποιες δεκαετίες πτυχία Κοινωνικών Επιστημών και Ιστορίας ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή, στη συνολική πορεία υποβάθμισης, σήμερα οι κοινωνικές επιστήμες αντιστοιχούν μόλις στο 8% των πτυχίων». Τις επιπτώσεις της ίδρυσης ιδιωτικών ΑΕΙ για τους φοιτητές και αποφοίτους ανέδειξαν εκπρόσωποι Συλλόγων Πολυτεχνικών Σχολών.

Σε όλη τη συζήτηση τονίστηκε και μεταφέρθηκε η πείρα από τη μαχητική πρωτοπόρα δράση των Συλλόγων όλο το προηγούμενο διάστημα, που κατάφερε να αφήσει στα χαρτιά νόμους και ρυθμίσεις, με το βλέμμα στους αγώνες ενάντια στο νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά ΑΕΙ. Εγινε συγκεκριμένη αναφορά στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις ενάντια στο έγκλημα στα Τέμπη, το πώς οι φοιτητικοί σύλλογοι με το σχέδιο δράσης τους, τα συνθήματα, τη συζήτηση σε κάθε έτος και τις μορφές πάλης που επιλέχτηκαν, εξέφρασαν τους φοιτητές.

Οπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε: «Δεν θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια, μπορούμε να τα καταφέρουμε! Και πλέον ξέρουμε το πώς! Η ελπίδα βρίσκεται στην οργάνωση της διεκδίκησης και στη συλλογική δράση! Ολοι τους μπορεί να είναι πλειοψηφία στη Βουλή, όμως εμείς είμαστε πλειοψηφία στα ΑΕΙ! Εχοντας αυτό ως παρακαταθήκη, οι Φοιτητικοί Σύλλογοι ξεκαθάρισαν πως το επόμενο διάστημα, στόχος πρέπει να είναι να διαμορφωθεί ένα μεγάλο κίνημα αντίδρασης και αγώνα ενάντια στο νομοσχέδιο. Για αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν σπουδές.

Σε πολλές τοποθετήσεις αναδείχτηκε η δύναμη της οργανωμένης δράσης και έγιναν εκτενείς αναφορές στις κατακτήσεις μιας σειράς φοιτητικών συλλόγων. Οπως στη ΦΕΑ, όπου έχουν βελτιωθεί αρκετοί από τους όρους διαμονής και οι οικότροφοι βρίσκουν πραγματικό αποκούμπι στον Σύλλογο. Παράλληλα, αναδείχτηκαν οι επιπτώσεις της παράδοσης λειτουργιών των εστιών σε εργολάβους που λειτουργούν με κριτήριο το κέρδος.

Ιδιαίτερα συζητήθηκε το πώς οργανώθηκε η αλληλεγγύη από τους Συλλόγους της Θεσσαλίας για τους πλημμυροπαθείς που είδαν το βιος τους να χάνεται, με την ανταπόκριση των φοιτητών να είναι συγκινητική και τον κόσμο να απαντάει «ευτυχώς έχουμε εσάς παιδιά και παίρνουμε θάρρος και ελπίδα», όπως ανέφερε η Δήμητρα Χατζηβασίλη, πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου ΣΕΥΠ στη Λάρισα. Εκπρόσωποι Συλλόγων από τα Γιάννενα και τη Θεσσαλονίκη μετέφεραν πείρα από τις δράσεις που αναπτύσσουν γύρω από όλες τις πλευρές της ζωής των φοιτητών. Με τη δημιουργία του Πολυχώρου Πολιτισμού των Φοιτητικών Συλλόγων στα Γιάννενα, όλο και περισσότεροι φοιτητές καθημερινά εμπλέκονται με πολιτιστικές δραστηριότητες, με τις ιδέες τους και το μεράκι τους συμβάλλουν στο να γίνονται εκδηλώσεις και δρώμενα, όπως η μεγάλη αντιφασιστική συναυλία που διοργάνωσε πριν λίγες μέρες. Μετέφεραν επίσης τη δράση της ομάδας γυναικών ΑΠΘ - ΠΑΜΑΚ.

Το φουαγιέ και η Αίθουσα Συνεδρίων της ΚΕ του ΚΚΕ γέμισαν παιδιά όλων των ηλικιών που απόλαυσαν ένα απόγευμα γεμάτο χαρά, δημιουργία, ξεγνοιασιά και φυσικά πολλή μουσική. Το πρόγραμμα της γιορτής επιμελήθηκε και προετοίμασε η Διατμηματική Επιτροπή της ΚΕ του ΚΚΕ για τις μικρότερες ηλικίες νεολαίας.

Στη γιορτή έδωσαν το «παρών» τα μέλη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Νίκος Σοφιανός και Θοδωρής Χιώνης, καθώς και ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Θοδωρής Κωτσαντής.

Τα εργαστήρια κατασκευών που είχαν στηθεί στον χώρο γέμισαν χαρούμενα παιδικά προσωπάκια. Κατασκεύασαν χριστουγεννιάτικα στολίδια και χιονονιφάδες, ενώ έφτιαξαν καπέλα καλικάντζαρων και χριστουγεννιάτικο slime με απλά υλικά. Αλλωστε, τα πιο απλά υλικά, με εργαλεία τα χέρια, το κέφι, το μεράκι, τη φαντασία αλλά και τη συνεργασία... γίνονται «μαγικά».

Το πιο θερμό χειροκρότημα κέρδισε η μουσικοθεατρική παράσταση «Εκείνα τα Χριστούγεννα ήρθαν τα κάτω πάνω» της Μαρίας Παπαγιάννη, με μουσική του Θάνου Μικρούτσικου. Μια όμορφη παράσταση για ένα καλικαντζαράκι διαφορετικό από όλα τα άλλα, που μας έμαθε πως δεν έχει σημασία από πού βλέπεις τον ήλιο ή το φεγγάρι. Σημασία έχει να προσπαθείς να δεις την αλήθεια και μέσα από τη ματιά του άλλου...

Οπως τονίστηκε πριν από την έναρξη της παράστασης, «θέλαμε καιρό να κάνουμε αυτήν τη συναυλία. Θέλουμε τα παιδιά μας να έρχονται σε επαφή, να γνωρίσουν και να αγαπήσουν το έργο μεγάλων δημιουργών. Πόσο μάλλον του δικού μας Θάνου Μικρούτσικου. Και είναι ακόμα μεγαλύτερη η χαρά μας που πολύτιμο συμπαραστάτη σε αυτήν την προσπάθειά μας είχαμε τη Μαρία Παπαγιάννη, η οποία έγραψε το κείμενο και έδωσε απλόχερα τη βοήθειά της όπου χρειαζόταν. Αλλωστε, η Μαρία Παπαγιάννη μαζί με τον Θάνο Μικρούτσικο δημιούργησαν αυτά τα τραγούδια που θα ακούσετε και ακόμα περισσότερα. Την ευχαριστούμε από καρδιάς».

Ενα όμορφο παραμύθι με πολύ κέφι και μουσική που οδήγησε τα παιδιά «στη χώρα του μαζί». Πειρατικά τραγούδια, τραγούδια που λένε ποντικοί και άνθρωποι. Τραγούδια του Θάνου που πάντα πίστευε πως η καλή τέχνη για παιδιά δεν κάνει εκπτώσεις...

Στο τέλος της παράστασης η Μαρία Παπαγιάννη, αγαπημένη συγγραφέας παιδικών βιβλίων, σημείωσε: «Να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη γιορτή που ετοίμασε αυτή η υπέροχη ομάδα και πολλοί άλλοι φίλοι εθελοντές. Να πω ένα ευχαριστώ που αγαπάτε τον Θάνο, θα ήταν σίγουρα πολύ περήφανος γι' αυτό σήμερα. Να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς που είμαι σίγουρη ότι ξέρετε ότι ένα βιβλίο, ή μια παράσταση μπορεί να μην αλλάξει τον κόσμο, αλλά θα γεμίσει τις τσέπες των παιδιών μας με πολλά γιατί, για να βγουν αύριο πιο δυνατοί στο δρόμο και να διεκδικήσουν έναν δικαιότερο κόσμο για όλους».

Και του χρόνου!

Το δικό της γιορτινό ραντεβού για παιδιά δίνει η Τομεακή Επιτροπή Πειραιά του ΚΚΕ, το Σάββατο 30 Δεκέμβρη, στο Πολιτιστικό Στέκι της ΚΝΕ «Τραβέρσο» (Φίλωνος 9, Πειραιάς).

Η πρωτοχρονιάτικη αυτή γιορτή θα αρχίσει στις 6 μ.μ. και θα περιλαμβάνει: Μια τραγουδιστή ιστορία από την ομάδα θεατρικού παιχνιδιού του «Τραβέρσο». Παρουσίαση του παραμυθιού «Βελόνα» της Λιλής Γάτη με κουκλοθέατρο και εργαστήριο κατασκευής χιονιού. Εργαστήριο κατασκευής στολιδιών, face painting, λιχουδιές και μουσικές!

Η εκδήλωση ξεκίνησε από τις τις 10.30 το πρωί στην αίθουσα Νερού του δημαρχείου Θεσσαλονίκης. Μέσα σε λίγη ώρα γέμισε με δεκάδες χαμόγελα παιδιών. Το πρόγραμμα ξεκίνησε με διάσπαρτα στον χώρο εργαστήρια κατασκευών και ζαχαροπλαστικής, που κέντρισαν τη δημιουργικότητα των λιλιπούτειων φίλων, μικρότερων και μεγαλύτερων.

Ξεχωριστή θέση και φέτος για ακόμα μια χρονιά είχαν ο χορός και τα ζογκλερικά, αλλά και η γωνιά face painting, η παραμυθατζού με απίθανες ιστορίες και ο απίθανος ξυλοπόδαρος.

Και όταν τα παιδιά μικρά και μεγάλα κατάφεραν να σπάσουν και τη φετινή τυχερή πινιάτα, πήραν τη θέση τους για να παρακολουθήσουν την παράσταση «Φρικαντέλα, η μάγισσα που μισούσε τα κάλαντα», του Ευγένιου Τριβιζά, που παρουσίασε η θεατρική ομάδα της ΚΝΕ «Κόκκινα Αλεξίπτωτα».

Από τη χριστουγεννιάτικη γιορτή δεν έλειψε και ο Αγιος Βασίλης που μοίρασε δώρα σε όλα τα παιδιά.

«Η χριστουγεννιάτικη γιορτή είναι μια αφορμή για νέα ζευγάρια να συναντηθούν, να συζητήσουν και κυρίως για τα παιδιά να απασχοληθούν δημιουργικά, να έρθουν σε επαφή με τον πολιτισμό, να παίξουν, να γελάσουν. Θεωρούμε ότι είναι μια ανάπαυλα, μια ευχάριστη στιγμή για όλους τους γονείς και τα παιδιά», τόνισε η Χαρά Αραπογιάννη, μέλος της Διατμηματικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ για τις μικρές ηλικίες.