Θα μπορούσε να αντιτείνει κάποιος, έστω και έτσι «κάλλιο αργά παρά ποτέ...». Πράγματι, αλλά υπάρχει και μια λεπτομέρεια. Μια λεπτομέρεια που δείχνει το μέγεθος της υποκρισίας και της ασυνέπειάς τους. Αν δε μας απατά η μνήμη μας - και δε μας απατά - η πρόταση για απεργιακή κινητοποίηση της ΓΣΕΕ, για συμπαράσταση στους ανέργους, είχε γίνει από τα στελέχη του ΠΑΜΕ από την πρώτη στιγμή που ξέσπασε το κακό. Αλλά τότε τα στελέχη της «Αυτόνομης Παρέμβασης» την έκαναν κοινώς γαργάρα... όπως η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ.
Ο «Ριζοσπάστης» έχει πολλές φορές καταδικάσει το θεοκρατικό και αντιδημοκρατικό καθεστώς του Ιράν. Οι Ελληνες κομμουνιστές βρίσκονταν, βρίσκονται και θα βρίσκονται πάντα στο πλευρό των συντρόφων του Τουντέχ, του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιράν, αλληλέγγυοι στον πολύ δύσκολο και ιδιαίτερα σκληρό αγώνα τους. Ολ' αυτά, όμως, δε μας εμποδίζουν στο παραμικρό, να διακρίνουμε την προκλητική υποκρισία της Ουάσιγκτον όταν μιλά για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία στο Ιράν. Οι δημοκρατικές λαϊκές ελευθερίες στο Ιράν δε θα αποκατασταθούν από μια ακόμη αμερικανική επέμβαση, είτε ένοπλη είτε όχι. Οπως δεν αποκαταστάθηκαν στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ.
Σημειώνουμε τα παραπάνω, γιατί οι τελευταίες εξελίξεις στο Ιράν προκαλούν διάφορα ερωτηματικά. Πολύ περισσότερο, όταν οι προχτεσινές διαδηλώσεις έγιναν κατόπιν εκκλήσεων δορυφορικών τηλεοπτικών καναλιών, που έχουν την έδρα τους στις ΗΠΑ και απηχούν τις απόψεις της εκεί εξόριστης ιρανικής αντιπολίτευσης.
«Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονται τα Ατομα με Αναπηρία (ΑμΕΑ) απεικονίζει το βαθμό του πολιτισμού που χαρακτηρίζει μια κοινωνία, καθρεφτίζει την ευαισθησία της και μετράει τον ανθρωπισμό της και τον τρόπο με το οποίο αξιολογεί το τι είναι σημαντικό για την αξιοπρέπεια κάθε ατόμου», είπε προχτές ο υπουργός Υγείας Κ. Στεφανής, κηρύσσοντας την έναρξη του διήμερου Ευρωπαϊκού Συνεδρίου «ΜΜΕ και Αναπηρία», στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων της Ελληνικής Προεδρίας.
Ιδού λοιπόν και ορισμένες... απεικονίσεις για τα ΑμΕΑ στη χώρα μας: Επισήμως - παρά τις εδώ και δεκαετίες υποσχέσεις και νόμους - ούτε καν έχουν καταγραφεί τα ΑμΕΑ. Η ανεργία φτάνει κοντά στο 90% (έρευνα της Στατιστικής Υπηρεσίας - 3.6.2003 - έλεγε ότι το «84% των ΑμΕΑ είναι οικονομικά μη ενεργά»), ενώ 60-65% δεν τελειώνουν ούτε τη βασική εκπαίδευση.
Εκείνο που δεν είπε ο υπουργός, είναι ποιος διαμόρφωσε αυτό το περιβάλλον με τις εφιαλτικές «απεικονίσεις» για τα ΑμΕΑ. Αν βέβαια το έλεγε, θα έπρεπε να καταγγείλει την πολιτική της κυβέρνησης που υπηρετεί, όπερ αδύνατο...
Είπε όμως τούτο ο υπουργός Υγείας, Κ. Στεφανής: «Δεν αρκεί μόνο το κράτος να πάρει ορισμένα μέτρα ώστε να εξασφαλίζει τους όρους εκείνους που θα κάνουν τη ζωή του Ατόμου με Αναπηρία πιο εύκολη, αξιοπρεπή και ισότιμη. Χρειάζεται και ευαισθητοποίηση του συνόλου της κοινωνίας και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την επιρροή που μπορούμε να ασκήσουμε στη μέση συμπεριφορά του μέσου πολίτη».
Ιδού λοιπόν η πεμπτουσία της πολιτικής της κυβέρνησης για τα ΑμΕΑ. Αποχή του κράτους και ανάληψη της ευθύνης απ' την κοινωνία - δηλαδή σε ατομική βάση ή στα πλαίσια της «κοινωνικής οικονομίας», όπου θα δραστηριοποιούνται οι πάσης φύσεως φιλάνθρωποι και «μη κερδοσκόποι», με το αζημίωτο βέβαια. Οσο για την καθημερινότητα των ΑμΕΑ, αρκούν τα επιδόματα της ξεφτίλας, συμπληρωμένα με πολύμορφα ταξίματα, ιδιαίτερα σε προεκλογικές περιόδους.
Απεικόνιση, δηλαδή, της κοροϊδίας δίχως τέλος.
Η CIA προσέλαβε έναν πρώην επιθεωρητή όπλων του ΟΗΕ, ως σύμβουλο στην επιχείρηση ανεύρεσης των όπλων μαζικής καταστροφής στο Ιράκ. Αυτό μετέδωσαν προχτές τα ειδησεογραφικά πρακτορεία και αναρωτηθήκαμε, με ποια προσόντα ο κύριος αυτός προσλήφθηκε από την περιβόητη αμερικανική μυστική υπηρεσία και, μάλιστα, στη νευραλγική αυτή θέση. Σίγουρα, πάντως, θα εκτιμήθηκε δεόντως η μέχρι σήμερα δράση του...
Ο Στ. Παπαγεωργάκης κατέγραψε ονομαστικά τους 52 μάρτυρες ήρωες του ΔΣΕ Ικαρίας και διεγείροντας στο έπακρο τη μνήμη του, ξετύλιξε όλο το «νήμα» αυτού του πραγματικά συνταρακτικού, θρυλικού αγώνα του ανυπότακτου ικαριώτικου λαού, που στήριξε τον αγώνα του ΔΣΕ στο νησί, στον οποίο εντάχθηκαν παράνομοι και εξόριστοι δραπέτες Ικαριώτες. Η γλαφυρή, παραστατική «αφήγηση» του Στ. Παπαγεωργάκη «ζωντανεύει» την άγρια αλλά όμορφη φύση του νησιού, πλήθος προσώπων - ανδρών και γυναικών, συνομιλίες μεταξύ αγωνιστών, μικρές καθημερινές, ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές, αγωνιστικά επεισόδια και άθλους από την αρχή της συγκρότησης του ΔΣΕ ως το τέλος της πορείας του. Απαθανατίζει την τρομερή εκκαθαριστική επιχείρηση της Χωροφυλακής για την τρομοκράτηση των συντροφισσών των αγωνιστών, την καταδίωξη στα κακοτράχαλα βουνά, με στόχο την εξόντωσή τους, των τελευταίων παράνομων αγωνιστών, και βέβαια την «οδυσσειακή», επιτυχή δραπέτευσή τους από την Ικαρία. Επρόκειτο για τους: Τσερμέγκα Γιάννη, Γκότζο Χαράλαμπο, Τσαμπή Στρατή, Καλαμπόγια Αντώνη, Μπάφα Μήτσο, Φρούζε Βασίλη, Παπαγεωργάκη Στέφανο.
Του ΝΑΤΟ
αλλάζουν οι δομές
για επεμβάσεις
πιο ωμές,
για να μπορεί
να κάνει «ντου»
γρήγορα,
ευέλικτα παντού,
για να μπορεί
να δίνει «λύσεις»
στα μέτρα, βέβαια,
της Δύσης,
δίχως πολλές
καθυστερήσεις!
* * *
Το ΝΑΤΟ αλλάζει
αποστολή
παγκόσμια γίνεται
απειλή,
σαν γύπας τώρα
θα πετά
και το πολύ
σε δυο λεπτά
λαούς και κράτη
θα εξοντώνει
και την Ειρήνη
θα... εδραιώνει
σ' όλη τη Γη
με το κανόνι!
Ομως, παραμένει θαλερός, δηλώνοντας και απαντώντας σε όσους προσπαθούν να απομονώσουν την Κούβα: «Επιθυμούμε να ζούμε εν ειρήνη, αλλά δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε ούτε σπιθαμή από την κυριαρχία, την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπειά μας»...
Ο Φιντέλ κατήγγειλε την επαίσχυντη ανακοίνωση της προεδρεύουσας της ΕΕ, δηλαδή της Ελλάδας, τονίζοντας ότι οι διπλωματικές κυρώσεις συνιστούν σαφή παρέμβαση στα εσωτερικά ενός άλλου κράτους. Μάλιστα, με τον χαρακτηριστικό και καυστικό του τρόπο, δήλωσε ότι η πρόσφατη έγκριση διπλωματικών κυρώσεων κατά της Αβάνας αποφασίστηκε «από μία ΕΕ σε κατάσταση μέθης» ή αποτελεί απλώς ένα ακόμη δείγμα «ευρωκεντρικού ναρκισσισμού».
Καυτηρίασε τη στάση ορισμένων χωρών και ειδικά των «μαφιόζων και φασιστών» ηγετών της Ισπανίας και της Ιταλίας, Χοσέ Μαρία Αθνάρ και Σίλβιο Μπερλουσκόνι, αντίστοιχα, που όχι μόνον ασκούν πιέσεις εντός της ΕΕ, αλλά και παρεμβαίνουν άμεσα στα εσωτερικά της Κούβας με τη στήριξη και τη χρηματοδότηση «ομάδων αντιφρονούντων».
«Οποιαδήποτε προσπάθεια να πιέσουν την Κούβα θα πέσει στο κενό. Κανείς δεν μπορεί να μας κάνει να χάσουμε τον ύπνο μας», διαβεβαίωσε ο Φιντέλ, κλείνοντας την τετράωρη ομιλία του. Ομιλία που αποτέλεσε το εναρκτήριο λάκτισμα των διαδηλώσεων που συγκλόνισαν την Αβάνα, όταν ένα εκατομμύριο κάτοικοι της πρωτεύουσας δήλωναν: «Κάτω ο φασισμός»! «Ζήτω ο σοσιαλισμός»!