Είπε όμως τούτο ο υπουργός Υγείας, Κ. Στεφανής: «Δεν αρκεί μόνο το κράτος να πάρει ορισμένα μέτρα ώστε να εξασφαλίζει τους όρους εκείνους που θα κάνουν τη ζωή του Ατόμου με Αναπηρία πιο εύκολη, αξιοπρεπή και ισότιμη. Χρειάζεται και ευαισθητοποίηση του συνόλου της κοινωνίας και αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την επιρροή που μπορούμε να ασκήσουμε στη μέση συμπεριφορά του μέσου πολίτη».

Ιδού λοιπόν η πεμπτουσία της πολιτικής της κυβέρνησης για τα ΑμΕΑ. Αποχή του κράτους και ανάληψη της ευθύνης απ' την κοινωνία - δηλαδή σε ατομική βάση ή στα πλαίσια της «κοινωνικής οικονομίας», όπου θα δραστηριοποιούνται οι πάσης φύσεως φιλάνθρωποι και «μη κερδοσκόποι», με το αζημίωτο βέβαια. Οσο για την καθημερινότητα των ΑμΕΑ, αρκούν τα επιδόματα της ξεφτίλας, συμπληρωμένα με πολύμορφα ταξίματα, ιδιαίτερα σε προεκλογικές περιόδους.

Απεικόνιση, δηλαδή, της κοροϊδίας δίχως τέλος.