Γνωρίζετε τι σημαίνει ο όρος «κινητικότητα των εργαζομένων»; Αν δεν το ξέρετε, ο όρος περιγράφει το βαθμό αλλαγής εργασίας των εργαζομένων, είτε στην ίδια χώρα, είτε από χώρα σε χώρα. Και δικαιολογημένα, βέβαια, οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν κατά κανόνα αρνητικά το ενδεχόμενο αλλαγής εργασίας, αλλά οι κεφαλαιοκράτες ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για την αύξηση της κινητικότητας, καθώς αποτελεί έναν από τους παράγοντες ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και, με άλλα λόγια, της ακόμη μεγαλύτερης κερδοφορίας, της παραπέρα συγκέντρωσης της παραγωγής και του πλούτου σε λιγότερα χέρια. Αλλωστε, τον ίδιο στόχο εξυπηρετούν τα διαβόητα προγράμματα της «διά βίου μάθησης», της κατάρτισης και επανακατάρτισης, η προσαρμογή της Παιδείας στην καλλιέργεια «δεξιοτήτων», αντί παροχής μόρφωσης, κλπ., κλπ.
Τα σημειώνουμε όλ' αυτά, γιατί η Κομισιόν ανακήρυξε το 2006 σε έτος κινητικότητας των εργαζομένων. Και για να καταλάβετε ποιοι είναι οι στόχοι τους, πάρτε υπόψη πως ο αρμόδιος επίτροπος τόνισε ότι στην ευρωένωση παρατηρείται εργασιακή κινητικότητα, κατά μέσον όρο, ανά 10,6 έτη, σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, όπου οι εργαζόμενοι αλλάζουν δουλιά ανά 6,7 έτη. Και, βέβαια, για να προωθηθούν οι στόχοι αυτοί, θα διατεθούν και τα απαραίτητα χρήματα. Από τον ευρωενωσιακό προϋπολογισμό των 6 εκατομμυρίων ευρώ του έτους 2006 για την απασχόληση, τα 4,3 εκατομμύρια θα διατεθούν για την ενίσχυση της κινητικότητας.
Μπορεί, οι κυβερνώντες και διάφοροι άλλοι να κλαίνε και να οδύρονται για τα άδεια κρατικά ταμεία, τα μεγάλα χρέη και τα ελλείμματα, αλλά η φορολογική καταλήστευση του λαού δυναμώνει συνεχώς. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας (ΦΠΑ), που συγκεντρώθηκε το μήνα Μάη του 2005 ανήλθε σε 1,04 δισ. ευρώ, σημειώνοντας αύξηση κατά 6,3% από τον αντίστοιχο μήνα του 2004. Αύξηση, η οποία είναι διπλάσια του επίσημου πληθωρισμού και σημειώθηκε παρά την κάμψη της λαϊκής κατανάλωσης. Επομένως, οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στους αυξημένους συντελεστές ΦΠΑ, που μπήκαν σε εφαρμογή από την 1η Απρίλη.
Χρειάζεται, άραγε, να θυμίσουμε, ότι η κυβέρνηση νομοθέτησε, επίσης, ακόμη πλουσιότερες φορολογικές ελαφρύνσεις και διάφορες άλλες παροχές προς τους κεφαλαιοκράτες, σε αντίθεση με τις αποφάσεις φοροεπιδρομής σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων;
Πρόκειται για «ξεβράκωμα»! Η συμφωνία των ηγεσιών των τριτοβάθμιων αγροτικών οργανώσεων ΠΑΣΕΓΕΣ - ΣΥΔΑΣΕ - ΓΕΣΑΣΕ, καθώς και των αγροτοσυνδικαλιστών της ΝΔ, που συναποτελούν τη γνωστή «παρέα Κοκκινούλη», οι οποίοι, για καιρό, το 'παιζαν «αγωνιστές» και «μπλοκατζήδες», με την απόφαση της κυβέρνησης και της ΕΕ για αποσύνδεση της επιδότησης από την παραγωγή, αποκαλύπτει, για μια ακόμα φορά, τον πραγματικό ρόλο του συνδικαλισμού του συμβιβασμού και της συναίνεσης.
Ολοι αυτοί, αποδέχονται την κυβερνητική απόφαση, αν και γνωρίζουν καλά ότι με την εφαρμογή της επιταχύνεται ο ρυθμός ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών και συγκέντρωσης της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια μεγαλοαγροτών κι επιχειρηματιών. Δε συμπεριφέρονται, λοιπόν, μ' αυτό τον τρόπο λόγω άγνοιας, ή παραπλάνησης, αλλά γιατί, επί της ουσίας, συμφωνούν με το ξεπάστρεμα των μικρομεσαίων αγροτών και τη δημιουργία τσιφλικιών νέου τύπου.
Ας το έχουν κι αυτό υπόψη τους οι μικρομεσαίοι αγρότες όταν επιλέγουν συνδικαλιστικούς και συνεταιριστικούς εκπροσώπους, αλλά και όταν ψηφίζουν το κόμμα που θα κυβερνήσει. Αν δε βγάλουν και τώρα τα κατάλληλα πολιτικά συμπεράσματα, δε θα 'χουν, πλέον, καμιά δικαιολογία και «κακό του κεφαλιού τους»...
Για να δοθεί σ' ένα πλοίο ελευθεροπλοΐα πρέπει - εκτός των άλλων - να εκδώσει το ΝΑΤ πιστοποιητικό μη οφειλής. Να μη χρωστάει, δηλαδή, ο εφοπλιστής στο ασφαλιστικό Ταμείο. Και, βέβαια, ο εκπρόσωπος των εφοπλιστών, υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, έχει δημοσιοποιήσει ήδη την πρόθεσή του, να απαλλάξει τους πλοιοκτήτες από την ...ενοχλητική αυτή διαδικασία, αλλά τέτοιος νόμος δεν έχει θεσμοθετηθεί ακόμη. Παρ' όλ' αυτά, όμως, η κυβέρνηση και ο υπουργός παρανομούν και δίνουν το δικαίωμα στους εφοπλιστές να «φεσώνουν» το ΝΑΤ.
Οπως αποκάλυψε πρόσφατα ο «Ρ», τρία κρουαζιερόπλοια του ομίλου «Λούη» πλέουν ανενόχλητα, χωρίς η εταιρία να καταβάλλει τις ληξιπρόθεσμες εισφορές. Το ίδιο συμβαίνει με άλλα 7 πλοία της ακτοπλοϊκής εταιρίας «Hellenic Seaway» (πρώην HFD), που ταξιδεύουν αυτήν τη στιγμή κανονικά, παρά τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους προς το Ταμείο, που ανέρχονται σήμερα στα 3.073.131,5 ευρώ (ή 1.047.015.902 δραχμές)! Ολ' αυτά τα πλοία - και ποιος ξέρει πόσα άλλα ακόμη - παίρνουν «πιστοποιητικό μη οφειλής» από το ΝΑΤ, ώστε να ικανοποιείται τυπικά ο σχετικός νόμος. Πιστοποιητικά, όμως, τα οποία είναι ψεύτικα. Και αυτό γίνεται κατόπιν «άνωθεν εντολής»...
Για την ασφάλεια των αγροτών, λέει πως ενδιαφέρεται η κυβέρνηση της ΝΔ και ξαναφέρνει στα χωριά τους αγροφύλακες. Στην πραγματικότητα, όμως, δε νοιάζεται για το βιος του χωρικού, αλλά για να εντείνει την αστυνομοκρατία στα χωριά. Ετσι, οι κάτοικοι της υπαίθρου, εκτός απ' όλα τα προβλήματα που τους ταλαιπωρούν, όπως η φτώχεια, η εξαθλίωση και η ανέχεια, τώρα θα 'χουν πάνω απ' το κεφάλι τους και τη συνεχή απειλή του οπλισμένου «δραγάτη».
Η κυβέρνηση, ιδρύοντας ακόμα ένα σώμα αστυνόμευσης, θέλει να χτυπήσει «μ' ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια»: Αφ' ενός θα ενισχύσει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους, που στρέφονται εναντίον όλων όσοι διαμαρτύρονται για την πολιτική της κι αφ' ετέρου θα ικανοποιήσει τις ανάγκες της κομματικής της πελατείας. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι, μεταξύ των άλλων, στο στόχαστρο της Αγροφυλακής θα βρίσκονται και οι αλλοδαποί εργάτες που δουλεύουν και ζουν στα χωριά κάτω από άθλιες συνθήκες. Και, φυσικά, ο κυβερνητικός ισχυρισμός ότι «η συνδρομή στη δίωξη της λαθρομετανάστευσης» θα είναι ένας από τους ρόλους της Αγροφυλακής, είναι πέρα για πέρα ψεύτικος και υποκριτικός, όταν με το νομοσχέδιο μεταναστευτικής πολιτικής που προωθείται, διαιωνίζεται το καθεστώς παρανομίας για χιλιάδες μετανάστες...
Με δικό του ελιγμό, κατόρθωσε να χάσει την ψήφο εμπιστοσύνης της Μπούντεσταγκ, αφού η εντολή που είχε δοθεί στους βουλευτές του SPD, ήταν είτε να απόσχουν είτε να ψηφίσουν λευκό. Ετσι, νομικά και θεσμικά, άνοιξε ο δρόμος για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες το Σεπτέμβρη. Πρόωρη προσφυγή, την οποία ελπίζει να κερδίσει. Ομως, το 2005 δεν είναι 2002, όπου, κάτι οι πλημμύρες, κάτι η δήθεν «αντιπολεμική στάση» της Γερμανίας στον τότε επικείμενο πόλεμο του Ιράκ, ανανέωσε τη θητεία του στην καγκελαρία. Τώρα πια όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά με ισχυρότερο: Να χάσει πανηγυρικά τις εκλογές...
Ομως, ο Σρέντερ με την οικονομική και κοινωνική πολιτική που ακολουθεί προτιμά να τις χάσει, παρά να αναθεωρήσει την αντιλαϊκή του πολιτική. Γι' αυτό, εξάλλου, κατά το πρόσφατο ταξίδι του στην Ουάσιγκτον, αντί να αντιπαρατεθεί στον Μπους όπως απαιτούσε η λαϊκή βάση του SPD, δεν έθεσε κανένα ενοχλητικό ζήτημα, όπως επιθυμεί, άλλωστε, και το γερμανικό κεφάλαιο στην παρούσα φάση.